L.A.J.Burgersdijk. Jules Grandgagnage. Jan Jonk. Arie van der Krogt. Gerard Messelaar. Lucas Numan. Sonnet 49. Vertalingen door:

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "L.A.J.Burgersdijk. Jules Grandgagnage. Jan Jonk. Arie van der Krogt. Gerard Messelaar. Lucas Numan. Sonnet 49. Vertalingen door:"

Mirthe van der Laan
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Sonnet 49 Against that time*, if ever that time come, When I shall see thee frown on my defects, Whenas thy love hath cast his utmost sum, Call d to that audit by advis d respects; Against that time, when thou shalt strangely pass, And scarcely greet me with that sun, thine eye, When love, converted from the thing it was, Shall reasons find of settled gravity; Against that time do I ensconce me here Within the knowledge of mine own desert, And this my hand against myself uprear, To guard the lawful reasons on thy part; To leave poor me thou hast the strength of laws, Since, why to love, I can allege no cause. * In het octaaf mijmert de dichter over de tijd dat mogelijk de vriend er op schurende wijze blijk van zal geven dat zijn liefde definitief voorbij is, om vervolgens in het sextet aan te geven dat hij hem daarvan geen verwijt zal maken. Op voorhand echter wil hij zich tegen die tijd verzetten! De Nederlandse uitdrukking tegen die tijd ( als die tijd bijna aanbreekt ) geeft hier uiteraard verwarring! Regel 9 bewijst dat jegens die tijd ( ten aanzien van die tijd ) dit bezwaar ondervangt. Met hier bedoelt de dichter in deze regels, in dit sonnet. Vertalingen door: L.A.J.Burgersdijk Jules Grandgagnage Jan Jonk Arie van der Krogt Gerard Messelaar Lucas Numan

2 Gerard Messelaar Tegen die tijd, indien die tijd ooit komt, Dat u het zien van mijn gebreken stuit, moet zijn: dat mijn gebreken ziende, zij u stuiten (= aanstoot geven) En gij uw liefde met verstand besomt, heeft besomd Waarna voorgoed gij deze reek ning sluit; jantje-van-leiden op rijmersvoeten / heeft [gesloten Tegen die tijd, dat gij m als¹) vreemd²) passeert ¹) zinloze inversie: me als ²) vreemde En nauwelijks die zon, uw oog, mij groet, Als¹) liefde ²) in haar tegendeel verkeerd, ¹) dat ²) beknopte bijvoeglijke bijzin tussen dat liefde, in haar tegendeel verkeerd, [komma s (lijkt nú regel met een taalfout!) Het nodig vindt¹),²) dat z afgemeten³) doet; ¹) zal vinden ²) misplaatste komma! beter [³) zinloze elisie Tegen die tijd verschans ik mij reeds nu ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier* in deze regels, in dit sonnet Waar ik mijzelf om onverdienste laak, En deze eigen hand bezweert, dat u en hef deze mijn hand tegen mijzelf op, onwoord (niet in Van Dale) hoezo zou een hand iets bezweren? De wet terzijde staat* in deze zaak. dat de wet aan uw zijde staat om te waken over de rechtvaardige gronden waarop gij aanspraak maakt; Verlaat gij mij, dan steunt gij op het recht, in déze vertaling herhaling van r.13 Dat aanspraak op uw liefde mij ontzegt. hier staat: het recht ontzegt mij aanwant om lief te hebben kan ik geen motief aanvoeren. [spraak op uw liefde!

3 L.A.J.Burgersdijk Komt eens de tijd¹), is ooit de tijd zo wreed²), ¹) misinterpretatie! ²) verzinsel [vertaler Dat u het zien van mijn gebreken stuit. En, door koelzinnig reek nen overreed, moet zijn: dat mijn gebreken ziende, zij u stuiten (= aanstoot geven) (verouderd koelbloedig) Uw hart de reek ning zijner liefde sluit; van bij dat accountantsonderzoek op grond ingefluisterde overwegingen; Komt eens de tijd, dat liefde in haat verkeert*, zie r.7 En gij mij bij¹) t voorbijgaan nauw lijks kent²), ¹) in ²) schijnt niet te kennen [(niet wilt kennen) / zie aantekening Uw oog, die zon, mij met geen groet vereert, bombast / hier herhaling van vorige regel dat liefde, in haar tegendeel verkeerd, dit bracht vertaler min of meer al op r.5 En gij met deftige ¹) ernst u van mij wendt²); ¹) naïeve kwalificatie ²) opnieuw niet wilredenen zal vinden tot bezonken ernst; [len kennen, opnieuw geen groet Komt eens die tijd, gewapend vindt hij mij ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier in deze regels, in dit sonnet!! In t diep besef van mijn onwaardigheid*; Ik hef de hand* en strijd aan uwe zij, onwaardigheid = verachtelijkheid / bombast de hand tegen iemand opheffen (alleen [de hand heffen betekent niets in het bijzonder) Tot kampen met mijzelf geheel bereid; aanvulling op toevoegsel van regel 11 om te waken over de rechtmatige gronden waarop gij aanspraak maakt; onvertaalde [regel! Verstoot gij mij, rampzaal gen, t is naar recht, Ikzelf weet niet, wat band aan mij u hecht. Burgersdijk i.p.v. Shakespeare / Burgerswant om lief te hebben kan ik geen enkel motief aanvoeren. [dijkse spagaat: u aan mij Aantekening: Iemand kan zich voordoen of hij een ander nauwelijks kent (hem voorbijgaan als een vreemde), maar tijdens (of ná) een liefdesrelatie de ander nauwelijks kennen is niet reëel. De vertaling laat te wensen, omdat de dichter spreekt van nauwelijks groeten i.p.v. nauwelijks kennen. De vertaler kan zich hoogstens beroepen op door hem ingevoerde ironie, maar invoeren is in vertalingen not done.

4 Lucas Numan Jegens die tijd indien die tijd ooit komt dat g om mijn euvels nors te kijken staat, uw liefde haar laatste saldo heeft besomd, die bij n* boekeninzage op grond van steels beraad; jegens die tijd dat dan vreemde! - ge mij passeert; beter en nauw die zon uw oog mij tegenlacht, dat liefde in haar tegendeel verkeerd dat liefde, in haar tegendeel verkeerd, op rechte grond bezonken ernst betracht; ten aanzien van die tijd verschans k hier mij ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier beseffend dat ik zelve schiet tekort, en kies ik, contra mij, voor ú partij, omkering vanwege rijmdwang idem Numan i.p.v. Shakespeare opdat uw volste recht geëerbiedigd word ; idem om te waken over de rechtvaardige gronden waarop gij aanspraak maakt; uw eigen weg te gaan heeft kracht van wet, daar k géén motief weet dat tot liefde aanzet. lezen met accentverschuiving door de swa van want om lief te hebben kan ik geen motief aanvoeren. [ liefde te onderdrukken: liefde aanzet

5 Arie van der Krogt Tegen de tijd, wanneer die tijd ooit komt, misinterpretatie! ten aanzien van die tijd indien die tijd ooit komt Dat jij vermanend¹) kijkt naar mijn tekort²); ¹) vermanen = ernstig waarschuwen ²) tekorten En dat onder je hoge liefdessom weinigzeggend Een weldoordachte streep getrokken wordt; metafoor van vertaler Tegen de tijd dat jij me straal* negeert, stijlbreuk; informeel En dat je zon nog amper naar me lacht; de verklarende bijstelling kan niet gemist [worden Als¹) liefde zich van mij heeft afgekeerd²) en dat liefde, in haar tegendeel verkeerd En tussen ons meer afstand nodig acht; ¹) tegen de tijd dat (Nederlands idioom!) vertaler verzint het zélf [²) onaannemelijke metafoor Tegen die tijd zal¹) ik mij hier verweren²), ¹) misinterpretatie! ²) metafoor verloren Ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier In het besef geheel alleen te staan. Met opgeheven hand zal ik dan zweren idem idem Dat jij gerechtigd bent om heen te gaan. idem / vertaler loopt klungelig op het distichon om te waken over de rechtvaardige gronden waarop gij aanspraak maakt; [vooruit Verlaat me dus, geen wet die dat verbiedt; Een grondslag voor de liefde is er niet. want om lief te hebben kan ik geen motief aanvoeren. beter

6 Jules Grandgagnage Ik vrees de tijd indien die tijd ooit komt Dat mijn gebreken bij jou afkeer wekken, Wanneer¹) jouw liefdes eindbalans is²) opgemaakt, jouw afkeer opwekken ¹) de tijd dat (Nederlands idioom!) [²) metafoor verloren Tot audit aangespoord na diep beraad, misinterpretatie! Ik vrees de tijd dat gij mij vreemd voorbijgaat*, bijvoorbeeld achteruit lopend? ten aanzien van die de tijd dat gij mij zult voorbijgaan als een vreemde En mij die zon uw ogenstraal¹) - ontzegt²), ¹) wat mag dat wezen? ²) misinteren mij nauwelijks met die zon uw oog begroet, [pretatie! Als* liefde in haar tegendeel verkeert, en dat liefde, die in haar tegendeel is verkeerd, ik vrees de tijd dat (Nederlands idioom!) En overgaat in een bezonken ernst; Jegens die tijd verschans ik mij hier Ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier In het besef van eigen onvolkomenheid, Met deze hand, die 'k naar mezelf ophef, Zal ik mezelf berechten naar jouw wet, lariekoek! om te waken over de rechtvaardige gronden waarop gij aanspraak maakt; Mijn arme zelf verlaten is uw volste recht, taalkronkel! / bovendien gaat verom mij, och arme, te verlaten, bezit gij kracht van wet, [taler plotseling over op vousvoyeren! Nu elk motief om mij te minnen is geslecht. bedenkelijke metafoor van vertaler want om lief te hebben kan ik geen motief aanvoeren.

7 Jan Jonk Tegen de tijd, als die ooit komen gaat, Dat ik je al mijn tekorten laken zie, Balans opmakend hoe het met mij staat, Na het onderzoek op liefde en sympathie; hoor! (laken = zijn afkeuring uitspreken) balans hoe dié combinatie Tegen de tijd dat jij mij niet ziet staan, met blindheid bent geslagen Mij nauwelijks nog wat blikken waardig gunt, een blik gunt / een blik waardig acht (contaminatie!) Als liefde kiezen gaat een vreemde baan, Mij vallen laat om een zwaarwichtig punt; lijkt het nog wel ergens op? is het nog poëzie? en dat liefde, in haar tegendeel verkeerd, Tegen die tijd verschans ik mij hier vast In het feit dat ik mij toch onschuldig prijs; Het is deze hand die hier mijzelf belast, En die afweert jouw wettige bewijs; héél raar Nederlands snapt u het? het wettige bewijs afweren ook niet van de geweldige Ten aanzien van die tijd verschans ik mij hier om te waken over de rechtmatige gronden waarop gij aanspraak maakt; Mij te verlaten praat jouw wet wel recht jouw wet roert aardig zijn mondje Mijn liefde is machteloos in het rechtsgevecht. het rijmt; maar dat is ook alles wat je ervan [kunt zeggen want om lief te hebben kan ik geen enkel motief aanvoeren. Voor zover het zich laat aanzien bestaat van dit sonnet geen tweede vertaling die zó verward en lachwekkend weergeeft wat het origineel inhoudt!

Vergelijkbare documenten

Arie van der Krogt Lucas Numan H.J. de Roy van Zuydewijn Peter Verstegen

Arie van der Krogt Lucas Numan H.J. de Roy van Zuydewijn Peter Verstegen Sonnet 149 Canst thou, O cruel! say I love thee not, When I, against myself, with thee partake? Do I not think on thee, when I forgot Am of myself, all tyrant, for thy sake? Who hateth thee that I do call