7,3. Boekverslag door een scholier 2156 woorden 7 juni keer beoordeeld. Aart van der Leeuw. Eerste uitgave 1927 Nederlands

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 2156 woorden 7 juni ,3 16 keer beoordeeld Auteur Genre Aart van der Leeuw Liefdesroman Eerste uitgave 1927 Vak Nederlands Over welk boek gaat deze schrijfopdracht? Auteur: Aart van der Leeuw ( ) Titel: Ik en mijn speelman Ondertitel: een luchthartige geschiedenis Jaar van uitgave: onbekend, boek is dertigste druk Eerste druk: 1927 Plaats van uitgave: s Gravenhage Rotterdam Reeks / serie: Nimmer dralend reeks Uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar Aantal pagina s: 173 Omslagillustratie: Witte kaft met zwart-oranje tekening van bloemen Licht je keuze voor dit boek toe. We moesten voor Nederlands een boekverslag maken van een boek dat rond 1900 was geschreven. Ik ben daarom naar de mediatheek gegaan en heb aan de hand van een aantal goedgekeurde schrijvers een boek uitgezocht. Ik koos voor dit boek omdat het van de boeken van Van der Leeuw die er stonden het oudste was. Hoe is het boek ingedeeld? Pagina met daarop de reeks en het nummer van dit boek in de reeks Titelpagina 58 hoofdstukken Inhoudsopgave van de hoofdstukken (nummer en titel) Een paar aantekeningen Pagina 1 van 5

2 Vertelperspectief: Het verhaal is geschreven vanuit de hoofdpersoon De tijd: Het verhaal is vrij chronologisch geschreven, de vertelde tijd is enkele weken tot maanden. De plaats: Frankrijk De historische tijd: Het verhaal speelt zich af rond het jaar 1700 Wat is de inhoud van het verhaal? Claude de Lingendres is een rijke jongeman van adel en hij is uitgehuwelijkt aan een vrouw die hij nooit heeft gezien en waarvan hij niet veel goeds heeft gehoord. Op jongere leeftijd is hij al vaak gevlucht als ze een bezoek aan haar en haar familie zouden maken. Op een dag komt er een speelman bij hem spelen en sinds die dag krijgt hij hem niet meer uit z n hoofd. Z n gedachten dwalen vaak af en uiteindelijk besluit hij de speelman te gaan zoeken. Hij vindt hem ziek op bed. De speelman vertelt Claude over zijn verleden. De volgende dag is de speelman een stuk opgeknapt. Claude gaat vaak terug naar de speelman, maar op een dag is hij er niet meer. De vrouw die in hetzelfde huis woont, vertelt Claude dat de speelman op reis is gegaan. Claude komt hem weer tegen, net op de dag dat hij naar Mathilde d Almonde zou gaan om toch maar met haar te trouwen. De speelman, genaamd Valentijn, zegt dat hij net op weg was naar Claude en samen gaan ze op reis. Terwijl Claude zo wegvlucht van zijn vader en toekomstige bruid, raakt hij erg onder de indruk van het landschap. Hij was hiervoor namelijk nog nooit buiten de stadsmuren geweest. Het tweetal gaat naar een herberg waar Valentijn z n geld verdient door op z n gitaar te spelen. Claude had nog geld op zak, genoeg voor maanden reizen, zo zei Valentijn. De volgende dag trekken ze verder, maar ze verdwalen in het bos. Dan worden ze overvallen door rovers die ze hun geld en bezittingen afnemen. Valentijn stelt de rovers voor een liedje voor hen te spelen als de rovers Valentijn en Claude vrijlaten en Claude de kleren mag ruilen met de roverhoofdman. Gelukkig stemt de roverhoofdman hiermee in. Als ze wat verder op hun tocht zijn, komen ze een hond tegen die hen blijft volgen, ze noemen hem Tiberius. Ze gaan op weg naar de stad waar de zieke moeder van Valentijn ligt. Hier eten en slapen ze, maar worden aangevallen door iemand die hen wil vermoorden. Claude veranderd zijn naam in Fridolin omdat dat veiliger is voor hem. Als ze wat later wakker worden op hun volgende rustplaats, is Tiberius verdwenen. Na lang roepen komt hij dan toch aangestrompeld; zijn achterlijf is aan flarden geschoten en hij sterft in hun handen. Fridolin ontmoet in een herberg een meisje, Madeleen waar hij verliefd op wordt. Hij komt erachter dat Madeleen net als hij haar huis is ontvlucht. Met z n drieën verstoppen ze zich in een grot, waar ze voor langere tijd wonen en met z n drieën liedjes instuderen. Dan gaat Valentijn voor een paar dagen weg. Fridolin komt erachter dat Madeleen allemaal juwelen bij zich heeft. Hij probeert haar te overmeesteren maar ze ontsnapt. Fridolin weet niet wat te doen en vlucht. Fridolin raakt in gevecht met z n neef Victor die hem wil vermoorden. Net als Fridolin de beslissende slag wil geven verschijnt zijn vader met z n troepen. Claude weet aan hen te ontsnappen als ze op een herberg zijn (met behulp van de waard) en gaat weer op zoek naar Valentijn. Als hij die gevonden heeft gaan ze samen op zoek naar Madeleen, die ze in een bordeel vinden, en weer ontsnappen ze. Ze reizen dan naar het dorp Floreuse, waar ze al eerder zijn geweest. Pagina 2 van 5

3 In het dorp is een pastoor die bij het groepje bekend is, pater Nicol (afkorting van Nicolaas). Fridolin en Madeleen vertellen ieder apart hun verhaal aan hem. Ook geven ze dan te kennen dat ze willen trouwen, het liefst zelfs al de volgende dag. De pastoor zegt hen dat ze nog acht dagen moeten wachten. Eindelijk is het dan zo ver. Als Madeleen en Fridolin de kerk binnenkomen ziet Fridolin tot zijn schrik zijn vader en vele andere bekenden zitten. Als ze voor het altaar staan noemt pater Nicol de beide mensen bij hun ware namen: Claude de Lingendres en Mathilde d Almonde. Natuurlijk zijn ze erg verbaasd, maar ze trouwen toch. Er volgt een groot feest met dorpelingen en adellieden door elkaar heen. Zo heeft het boek een happy end. Dan is er ook nog Valentijn. Hij blijft rondzwerven, want daar is hij voor gemaakt zegt hij. Zijn er dingen die je erg zijn opgevallen? (Motieven) Vrijheid en schoonheid zijn belangrijke thema s in dit verhaal. Met vrijheid wordt vrijheid in de liefde bedoeld (Claude wil zelf kunnen bepalen met wie hij wil trouwen) Ook wil hij vrij zijn om te gaan en staan waar hij wil, dus besluit hij het zwerversleven met Valentijn te delen. Ook schoonheid vind je vaak terug in dit verhaal. De schoonheid van de natuur wordt heel uitvoerig besproken. Claude vindt alles in de buitenwereld veel mooier; de klanken van zijn klarinet, de kleuren van de ondergaande zon, de natuur. Iets wat je ook steeds terug ziet komen is muziek. Valentijn speelt op zijn gitaar, deze liedjes vindt Claude zo mooi dat hij een andere kijk op de wereld krijgt. De liedjes die Valentijn speelt op feesten, worden door iedereen gezongen zodat je ze vaak later in het verhaal nog een keertje terug ziet komen. Wat later in het verhaal speelt Claude mee met Valentijn op zijn klarinet. En weer iets later zingt Madeleen ook mee. Door muziek te maken verdienen de drie de kost om eten te kopen en herbergen te kunnen betalen. Nog een thema in dit verhaal is de liefde, dit versterkt het thema schoonheid. De liefde van Claude verandert tijdens zijn tocht. Zo geniet hij in het eerste deel als hij nog thuis is, van de lichamelijk liefde in het bordeel, en van mooie dames op het feest. Later wordt deze soort liefde meer naar de achtergrond verdreven en komt geestelijke liefde ervoor in de plaats. Hij leert van iemand te houden niet alleen om haar uiterlijk. Dit is bij Madeleen het geval. Zijn liefde voor de hond zorgt ervoor dat hij de kracht krijgt zijn belager, Victor, uit te schakelen. Tenslotte is er nog een klein thema dat steeds terug keert: de droom. Valentijn en Claude houden allebei van dromen en ze vertellen elkaar dan ook vaak wat ze hebben gedroomd. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer Valentijn en Claude op weg zijn naar Madeleen en een stuk meetrekken met de Pelgrims. Er wordt dan niks meer verteld over de werkelijkheid, maar de hele tocht wordt beschreven als een soort droom. Claude dwaalt weg in alles wat hij ziet en fantaseert daar dan over. Waar gaat het boek nu eigenlijk over? Het boek gaat over twee mensen die allebei zijn weggelopen voor hun geplande huwelijk. In het verhaal wordt beschreven hoe deze twee mensen steeds meer om elkaar gaan geven en met elkaar willen trouwen. Als het dan uiteindelijk zo ver is, komen ze erachter dat ze toch met hun geplande echtgenoot trouwen. Pagina 3 van 5

4 Vind je dit een goed onderwerp voor een boek? Ja, het is best wel een standaard liefdesverhaal, maar die worden vaak het beste verkocht omdat ze op de een of andere manier voorspelbaar en onvoorspelbaar tegelijk zijn. Ook de manier van schrijven zorgt ervoor dat het verhaal heel leuk wordt. Wat voor gevoelens en gedachtes worden in het boek beschreven? Het hele verhaal wordt verteld vanuit de hoofdpersoon, Claude de Lingendres. Zijn gedachtes kom je het meest tegen en je beleeft alle gebeurtenissen door zijn ogen. Wat vind je van de stijl en het taalgebruik? Heel grappig! Het is natuurlijk al een wat ouder boek en dat is goed te merken aan het taalgebruik. Omdat het boek hoogstwaarschijnlijk met de hand is geschreven moet je het wel langzaam lezen, anders raak je de draad kwijt. Door het langzame schrijven is het sowieso al wat lastiger te volgen omdat er vele beschrijvende elementen in het boek stonden. Soms kwam ik zinnetjes tegen waarom ik spontaan in de lach schoot. Bijvoorbeeld het zinnetje: Ik schrikte Zou je het moeilijk vinden om dit boek te schrijven en welk stuk of welke stukken met name? Het verhaal is best wel standaard, dus dat zou ik niet al te moeilijk vinden, maar ik zou het wel lastig vinden om zo uitgebreid te schrijven. Dat ben ik namelijk helemaal niet gewend. Heb je iets over het boek en/of over de auteur gelezen? Jazeker, hieronder volgt een biografie van de auteur. Het leven van Aart van der Leeuw begon toen hij in 1876 in Delft werd geboren. Hij speelde niet veel met leeftijdsgenootjes, omdat hij lichamelijk zwak en een beetje doof was. In plaats daarvan trok hij zich vaak terug in de natuur waar hij zich over gaf aan z'n verbeelding. Hij heeft in Amsterdam rechten gestudeerd, en vestigde zich na zijn huwelijk in Dordrecht waar hij een baan kreeg bij een verzekeringsmaatschappij. Omdat zijn gezondheid verslechterde door dit werk verhuisde hij naar Voorburg. Aart van der Leeuw is begonnen met schrijven toen hij op het Gymnasium zat. Hij had toen veel bewondering voor de tachtigers', maar zelf behoorde hij later niet tot die stroming. Want het ging Aart van der Leeuw niet om het weergeven van indrukken. De meest opzienbarende gebeurtenis in zijn leven is waarschijnlijk een reis naar Italië, die hem door vrienden werd aangeboden op z'n 50ste verjaardag. Deze reis stelde Aart van der Leeuw teleur, Italië was niet wat hij ervan verwacht had. In 1931 stierf Aart van der Leeuw aan een longontsteking Wat vond jij van het boek? Pagina 4 van 5

5 Ik vond het een erg leuk boek. Het onderwerp was dan wel standaard en gewoontjes, de manier van schrijven was dat zeker niet. Door dit andere schrijfstijl werd het onderwerp ook meteen een stuk interessanter. Toen ik net voorbij de ontmoeting met Madeleen was, had ik al zo n voorgevoel dat dit later Mathilde zou zijn, maar ik bleef nieuwsgierig omdat de bevestiging zo lang op zich liet wachten. Ik kon alles heel goed volgen en het leek soms zelfs alsof ik er zelf bij was door de vele beschrijvende elementen. Hieruit kan ik concluderen dat het boek heel meeslepend is geschreven. De gedachtes van de hoofdpersoon waren best wel diepgaand en kwamen vrij natuurlijk over. Hierdoor had ik niet het gevoel dat ik naar iets neps zat te kijken, maar leek het me allemaal heel echt. In het boek gebeurde vrij veel, en iedere gebeurtenis vond ik weer even verrassend en spannend. Ook kwamen alle dingen heel natuurlijk en geloofwaardig over. Sommige dingen waren een beetje schokkend, zoals het moment waarop Fridolin Madeleen terugvindt in een bordeel, waar ze bijna verkracht wordt door Fridolins neef Victor. Het einde van het verhaal was globaal gezien heel voorspelbaar. Ze trouwen en leven nog lang en gelukkig. Het feest waarmee het verhaal eindigt is toch heel apart, iedereen die het stel geholpen heeft wordt namelijk op het matje geroepen. Zijn of haar zonden worden hardop voorgelezen en vervolgens krijgt de persoon die aan de beurt is straf. Die straffen zijn echter helemaal niet erg, het zijn namelijk steeds beloningen! Zo krijgt iemand een zweep met een zilveren handvat waarmee hij een paard dat ook bij de beloning hoort op de rug kan kietelen. De hoofdpersoon kwam heel natuurgetrouw over, zoals ik al eerder vermeldde, en ik kon me dan ook heel goed in hem inleven. Door de chronologie in het verhaal las het lekker weg, en hoefde je niet al te veel na te denken. Soms waren dingen wat lastiger te volgen als de auteur een heel erg uitgebreide beschrijving maakte of woorden gebruikte die je nu niet of nauwelijks meer hoort. Het taalgebruik vond ik heel grappig, zoals ik al eerder vermeldde aan de hand van het zinnetje: Ik schrikte. De gebeurtenissen werden zeer helder beschreven, zei het wat uitgebreid. De beschrijvende delen werden regelmatig afgewisseld met dialogen die ook weer heel natuurlijk overkwamen. Mijn conclusie: lezen dat boek! Je kunt erom lachen door het taalgebruik en het verhaal is best spannend. Je moet wel de moeite nemen om je te concentreren op het verhaal, want als je dat niet doet zul je het hoogstwaarschijnlijk saai vinden. Pagina 5 van 5