James Tyler Kent

Transcriptie

1 James Tyler Kent Von Boenninghausen streeft naar volledigheid van de symptomen Maar welke symptomen neem je? Dit leidt tot de noodzaak om een methode te vinden om de belangrijkste symptomen te kunnen selecteren

2 Noodzaak tot hiërarchiseren Kent Bestaanswijze Werkingsgebied Uitingsvorm Therapiedoel Bestemming Betekenis Functie Materie Verhouding tot het Zelf, levensintentie Levensloop Verhelderen levensthema s Verhouding ik-de ander Gedrag Gemoedssymptomen Orgaan, organisme, reflex, instinct Structuur, cel, weefsel Symptoomkenmerken Klinisch-nosologische beelden Weefselbeschadiging of Structuurverandering Gericht op de laesie Indeling volgens Kent General ik ben kouwelijk Particular mijn elleboog doet pijn Common koorts met dorst Peculiar een voet koud, een voet warm Reprise Kent General Betreft het hele organisme Particular betreft deel van het organisme Common verklaarbaar uit het klinische beeld Peculiar niet verklaarbaar, vreemd, opvallend

3 Indeling Kent Generals: * mentals: levenslust, zwijgzaam, vergeetachtig etc * physicals: lichaamsbouw, lichaamswarmte etc Indeling Kent Volgorde * insluitend: generals belangrijker dan locals * uitsluitend: peculiars belangrijker dan commons Hahnemann, Organon, paragraaf 153 Bij het opzoeken van een homeopathisch specifiek geneesmiddel moet men de totaliteit der verschijnselen van de natuurlijke, ter vergelijking, leggen naast de symptomenreeksen van de beschikbare medicamenten, om daaruit een artificieel -agens te kiezen, dat in gelijkenis overeenkomt met de te genezen kwaal. Hierbij moet men vooral, en bijna uitsluitend oog hebben voor de meer opvallende, merkwaardige, ongewone en typerende (karakteristieke) verschijnselen en symptomen van het geval. Want vooral die moeten precies overeenkomen met de symptomen uit het gezochte geneesmiddelbeeld, wil dat middel voor de genezing het meest passend zijn. Aan meer algemene en vage, zoals gebrek aan eetlust, hoofdpijn, moeheid, onrustige slaap, niet lekker voelen enz. hoeft men in deze algemeenheid en zonder nadere precisering maar weinig aandacht te schenken. Zulke algemene dingen zijn bijna bij ieder - en geneesmiddelbeeld te vinden.

4 Chronische n en acute n Chronische Chronische? Chronische

5 Chronische Chronische Chronische Chronische?

6 Chronische Chronische Chronische Is er hiervoor een verklaring?

7 Nee Maar wel een model Verwekker Vatbaarheid Acuut beeld Omgevingsinvloeden Gevolgen voor het acute beeld: Koorts uitscheidingen als zweten, braken etc Bekende: immuniteit Gevolgen voor latere n Nog onbekende: Beschermende factor tegen chronische n Geldt dit voor alle n? Ziekten: Therapieën: Door leefstijl Mechanisch Natuurlijke Ziekten Door milieu-invloeden Diaitia Cheirurgia Materia Medica??

8 Natuurlijke Ziekten Ziekteverwekkers: bacteriën, virussen, schimmels Zijn verwekkers ook de oorzaak? Ziekteverwekker Ziekte Is dit altijd zo? Waarom wordt in een epidemie niet iedereen ziek? Mag je dan wel spreken van een oorzaak-gevolg verband? Als verwekker en niet oorzakelijk eenduidig met elkaar verbonden zijn, is dan het causaalanalytische denken wel op zijn plaats? Een oorzaak is immers alleen een oorzaak als hij altijd het gevolg voortbrengt. Of is er ook een plaats voor het synthetisch denken? Voor het denken in patronen en netwerkverbanden?

9 Wat doen we bijvoorbeeld met begrippen als vatbaarheid en aanleg? Gestel Omstandigheden Ziekten en klachten Alle n en klachten zijn een gevolg van de wisselwerking tussen aanleg (gestel, constitutie) en de omstandigheden waarin men komt te verkeren. MORAAL causaal-analytisch oorzaak-gevolg naast systeemdenken patronen, netwerken Oorzaak: Causa occasionalis: blijvende invloed, gewrichtsklachten door vochtig weer, milieu, straling... Causa exemplaris: door ingrijpende gebeurtenis, migraine sinds verlies partner Causa essentialis: waarom worden mensen ziek, is dat ergens voor nodig?

10 Wat doet een bacterie eigenlijk? Vatbaarheid Bacterie Afweer Prikkel immuunsysteem Antibio Bacterie tica Vatbaarheid Vatbaarheid Antibio Bacterie tica Afweer Prikkel immuunsysteem

11 Potentiëren verdunnen + schudden Observatie: eerste werking - tweede werking Verschillende potentiëringsreeksen 1:10 Decimaal 1:100 C: Centecimaal K: Korsakov 1: LM potenties Q potenties De verschillen die ontstaan bij de diverse manieren van potentiëren, betreffen: * de werkingsduur * de diepgang van de werking in het organisme * het al dan niet optreden van een beginverergering a. Hogere potenties werken in de regel langer door dan lagere potenties.

12 b. De hoofdregel voor het doseren van homeopathische middelen is: na elke dosis het effect afwachten en pas herhalen wanneer het effect afneemt. c. Bij acute n blijkt, dat men het middel vaker moet herhalen dan bij chronische n. (Minder vaak innemen naarmate de potentie hoger is) d. Lagere potenties werken in het algemeen oppervlakkiger dan hogere. Dat wil zeggen, dat diep in het organisme vastzittende of chronische processen om hoge potenties vragen. e Na het innemen van een homeopathisch middel kan er soms een zogenaamde 'beginverergering' optreden. Dit houdt in, dat de klachten tijdelijk kunnen toenemen alvorens er een verbetering optreedt. Bij acute n treedt er in de regel geen beginverergering op.

13 f. Wanneer men een middel (veel) te vaak inneemt ontstaan de verschijnselen van dat middel. Men doet dan, ongewild, een geneesmiddelproef. g. Hoe deze middelen werken is onbekend. Wat we waarnemen is, dat er een proces van herstel op gang komt, waarbij het organisme zelf geneesreacties op touw zet. Het middel geeft informatie waarop het organisme reageert met activiteit die tot herstel leidt. We zeggen ook wel dat deze middelen regulerend werken, in tegenstelling tot de dwingende werking van chemische middelen. h. Als men een middel inneemt dat niet het aangewezene is, gebeurt er niets, tenzij men zo lang doorgaat tot er een geneesmiddelproef op gang komt. i. Bijwerkingen zoals die bij chemische middelen voorkomen bestaan in de homeopathie niet.

14 In de praktijk ontstaat nu het volgende spectrum aan mogelijkheden: Decimale potenties: werken kort, dus je kunt ze vaak herhalen zonder het gevaar te lopen ongewild een geneesmiddelproef te doen. Ze geven matige en kortdurende beginverergeringen wanneer ze voor chronische klachten gebruikt worden. Deze combinatie van eigenschappen verklaart waarschijnlijk, waarom de decimale reeks zo populair geworden is voor zelfmedicatie. Men neemt deze middelen meestal met een vaste regelmaat: D6 3 x daags, D12 2 x daags, D30 1 x daags tot 1x per week, D200 1 x per week tot 1x per maand. De werkingsduur is mede afhankelijk van het middel in kwestie en van het reactievermogen van de patiënt. Diadoxie pag. 65 Centesimale potenties: werken lang tot zeer lang (weken tot maanden). Geven meestal een duidelijke beginverergering. Ze werken diep op het gestel in. LM-potenties: werken kort en worden 1 x daags of enkele malen per week ingenomen. Ze geven zeer zelden een beginverergering. Ze werken diep op het gestel in. Diadoxie pag. 65