Werkstuk Verzorging Homeopathie

Transcriptie

1 Werkstuk Verzorging Homeopathie Werkstuk door een scholier 2138 woorden 25 juni ,7 6 keer beoordeeld Vak Verzorging Historie De homeopathische geneeswijze is veel ouder dan veel mensen denken. Voor onze jaartelling schreef de Griekse geleerde Hippocrates -die leefde van 460 tot 377 voor Christus- over homeopathie. Van hem is ook het zogenaamde: "Similia-principe" afkomstig, dat in praktisch elk verhaal over homeopathie te vinden is. De volledige Latijnse regel luidt: "Similia similibus curentur". Enigszins vrij vertaald betekent dat: "Het gelijke zal door het gelijkende genezen worden". In plaats van die zin kun je ook zeggen: De zieke kan genezen worden door een middel dat dezelfde kenmerken heeft als het ziektebeeld dat hij vertoont. In de achttiende eeuw werd deze geneeswijze door de Duitse arts en scheikundige Samuel Hahnemann als het ware opnieuw ontdekt. Hij gebruikte voor het eerst de naam "homeopathie", afgeleid van de Griekse woorden homoios (gelijksoortig) en pathos (lijden). Zijn grootste verdienste was, dat hij homeopathie door uitgebreide onderzoekingen tot ontwikkeling heeft gebracht. Daardoor wordt deze arts beschouwd als de grondlegger van de homeopathie. Vele middelen werden door dr. Hahnemann aan gezonde mensen, onder wie vrienden en studenten, toegediend. Hij bestudeerde de uitwerking, beschreef deze nauwkeurig en systematisch en zo ontstond een geneesmiddelbeeld. Geneesmiddelbeelden zijn nog altijd de basis van de huidige homeopathie. Het werk van Hahnemann is later door anderen voortgezet waardoor de kennis van deze geneeswijze werd, en nog steeds wordt, aangevuld en uitgebreid. Soorten homeopathie Onderscheid klassieke en klinische homeopathie De beoefenaren van de klassieke homeopathie passen de geneeswijze in de meest oorspronkelijke vorm toe, dat wil zeggen volgens het voorschrift van de grondlegger Hahnemann. Dat houdt in dat men zoekt naar de bij de patiënt passende geneesmiddelen voor zijn klachten. Die klachten kunnen acuut of chronisch zijn. Door een chronisch zieke patiënt eerst een groot aantal vragen te stellen, niet alleen over zijn ziekteverschijnselen, maar ook over zijn mentale, emotionele en lichamelijke kant en aangeleerde eigenschappen, zal de homeopathische arts of therapeut proberen de toestand van die persoon vast te stellen. Heeft hij deze gevonden, dan zal hij de daarbij passende geneesmiddelen bepalen en voorschrijven. Die geneesmiddelen proberen de toestand van die patiënt te verbeteren en zijn weerstand te versterken, waardoor de ziekte wordt overwonnen. Bij de acute aandoeningen richt men zich vooral op Pagina 1 van 5

2 alle zichtbare ziekteverschijnselen van een pas opgekomen ziekte. De diepere achtergrondinformatie over de patiënt is dan van minder groot belang. Kort en bondig kan men zeggen, dat de klassieke homeopathie de mens als geheel centraal stelt. Klinische homeopathie Klinische homeopathie noemt men de methode, waarbij de arts of therapeut kiest voor een middel dat meer communiceert met de klinische diagnose van de ziekte, dan met de algemene verschijnselen van de patiënt. Niet de persoon zelf, maar de ziekte staat centraal. Deze methode, die meestal toepassing vindt in acute situaties en bij zelfmedicatie, is dus duidelijk een andere dan die van de klassieke homeopathie. Het onderscheid tussen de 'klassieke' en 'klinische' benadering blijft wat kunstmatig. Er dient altijd zoveel mogelijk gezocht te worden naar het middel dat precies bij de persoon en zijn situatie past. Bij gebrek aan verschijnselen en bij sommige ziekteprocessen is dit niet altijd mogelijk. Bij acute ziekten moet men soms hoofdzakelijk op de verschijnselen van de ziekte letten. Vooral de huisarts heeft hiermee vaak te maken. Homeopathische geneesmiddelen Aard, bereiding en houdbaarheid Homeopathische geneesmiddelen worden voor een groot deel bereid uit de natuur. Vandaar dat homeopathie soms verward wordt met fytotherapie (plantengeneeskunde). In de fytotherapie wordt echter niet gewerkt vanuit het similia-principe. Naast plantenmateriaal gebruikt de homeopathie overigens ook wel dierlijke produkten, mineralen en enkele chemische stoffen. Zoals reeds vermeld, de middelen zijn in het verleden op hun werkzaamheid uitgeprobeerd op mensen, niet op dieren. Uit de planten of het andere basismateriaal wordt eerst een oertinctuur (oorspronkelijke stof) bereid, die stapsgewijs wordt verdund en geschud. Dit proces wordt potentieren genoemd. In het eerste geval ontstaat een D (decimaal)-potentie en in het tweede een C (centesimaal)-potentie. Hierbij doet zich het opmerkelijke feit voor, dat naarmate de oertinctuur meer verdund en geschud is, de werking van het middel sterker is. Er zijn ook nog hogere potenties dan de C-verdunning. Achter de Latijnse naam van het middel staat de verdunning, bijv. Arnica D3. In de homeopathie is het begrip "houdbaarheid" van een geneesmiddel niet zo goed hanteerbaar, omdat de werkingsduur van een middel meestal niet precies is vast te stellen. Dat is dan ook de reden dat op de verpakking en/of bijsluiter van een homeopathisch geneesmiddel veelal slechts wordt vermeld, wanneer men het beter niet meer kan gebruiken. De producent neemt aan, dat het middel na de vermelde periode wellicht niet meer werkt. Bij de lagere potenties wordt dikwijls een tijdsduur van vijf jaar vermeld en dus aangenomen. Van sommige hogere potenties blijkt de werkingsduur vrijwel onbeperkt te zijn. Niettemin is het goed een homeopathisch middel na de datum op de verpakking en/of bijsluiter niet meer te gebruiken. Volg ook altijd de eventuele verdere aanwijzingen zoals: goed sluiten, niet in de zon zetten, droog en in het donker bewaren op. De verschillende vormen Pagina 2 van 5

3 Homeopathische geneesmiddelen kunnen de vorm hebben van druppels, korrels en tabletten. Druppels neemt men meestal in met water, maar zonder mag ook; de andere twee vormen laat men ook in de mond, eventueel onder de tong, oplossen. Het is goed een homeopathisch middel zo lang mogelijk in de mond te houden en het minstens een kwartier voor de maaltijd in te nemen (dus op schone slijmvliezen), of op elk ander tijdstip van de dag, als de mond maar schoon is. Er zijn ook middelen voor uitwendig gebruik in de vorm van zalf of crème, die als homeopathisch geneesmiddel worden verkocht, maar dat in strikte zin niet zijn. De werking van de homeopathische middelen Enkelvoudige en complexmiddelen Als je gelijktijdig gebruik maakt van homeopathische en reguliere (algemeen gebruikelijke) medicijnen dan betekent dit niet dat onmiddellijk gestopt moet worden met het innemen van de reguliere medicijnen. Meestal kunnen homeopathische middelen naast andere geneesmiddelen worden gebruikt. Soms kunnen de reguliere geneesmiddelen geleidelijk aan verminderd worden of in het geheel niet meer worden gebruikt. Het is sterk aan te raden hier niet zelf mee aan de slag gaan, maar een homeopathisch arts te raadplegen. Deze is immers door zijn artsenstudie ook op de hoogte van de reguliere geneesmiddelen en de daarbij toegepaste medicatie. Beoefenaren van de homeopathische geneeswijze Homeopathische artsen Homeopathische artsen zijn opgeleide artsen die veelal zijn aangesloten bij hun beroepsvereniging "Artsenvereniging voor homeopathie VHAN". Deze artsen hebben vaak eerst een periode gewerkt als "gewoon arts", en deden daarna een vervolgopleiding in de homeopathie bij een particuliere instelling die met de VHAN is verbonden, of ook wel in het buitenland. Internationaal gezien staat de Nederlandse opleiding goed aangeschreven. Met hun medische en aanvullende, homeopathische opleiding beschikken homeopathische artsen over een brede kennis en ervaring. Zij vormen een betrouwbare schakel tussen de gewone en aanvullende geneeskunde. Verder stimuleert de VHAN wetenschappelijk onderzoek naar de werking en resultaten van homeopathie. Men kan zich met of zonder verwijzing rechtstreeks wenden tot een homeopathische arts. De behandelkosten worden door de meeste verzekeraars geheel of gedeeltelijk vergoed, afhankelijk van het gekozen verzekeringspakket. Homeopathische therapeuten (niet-artsen) Dit zijn homeopaten die hun vak op deskundige wijze beoefenen. Zij hebben hiervoor een 5- à 6-jarige deeltijdopleiding genomen op een school die door de beroepsgroep erkende scholen voor homeopathie erkend wordt. Daarin wordt onderwijs gegeven in zowel de medische als de homeopathische basisvakken. Aan het opbouwen van praktijkervaring wordt veel aandacht besteed. Momenteel werkt men aan het verkrijgen van een officiële HBO-erkenning, ook in Europees verband. Klassieke homeopaten zijn veelal aangesloten bij de beroepsorganisatie NVKH (Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten). Zij bevordert de samenwerking tussen haar leden en andere zorgverleners, waaronder ook (homeopathische) artsen. Men kan zich met of zonder verwijzing rechtstreeks wenden tot een klassiek homeopaat. De Pagina 3 van 5

4 behandelkosten worden door de meeste verzekeraars geheel of gedeeltelijk vergoed, afhankelijk van het gekozen verzekeringspakket. Tandartsen die homeopathie toepassen Er zijn ook enkele tandartsen die bij de behandeling van hun patiënten homeopathie kunnen toepassen. Dit kan bijv. zijn bij pijnvermindering, ontstekingen of andere problemen met het tandvlees, bloedingen etc. Naast hun tandheelkundige opleiding hebben de meeste tandartsen een aanvullende opleiding gevolgd en vallen onder het tuchtrecht en de voorwaarden en eisen, van die opleidingen/verenigingen. Homeopathische dierenartsen Ook in de diergeneeskunde is homeopathie ver ingeburgerd en wint zij door de goede resultaten nog steeds veel mensen. Behalve hun opleiding tot dierenarts, hebben de dierenartsen een vervolgopleiding in de homeopathie bij een particuliere instelling die met de GHwD (Groep Homeopathisch-werkende Dierenartsen) is verbonden. Hoe gaat een homeopathisch consult in zijn werk? Het consult bij een homeopathisch arts of therapeut verloopt anders dan bij een huisarts of specialist in het ziekenhuis. Bij de behandeling van chronische klachten zal een homeopathisch werkend arts of therapeut een middel zoeken, dat zo goed mogelijk bij de patiënt past. Een homeopathisch middel past bij een mens zoals een sleutel in een slot en activeert het gehele lichaam om beter te werken. Uw behandelaar zal daarom veel willen weten, niet alleen over de klachten zelf, maar ook over vroegere ziekten, eerdere behandelingen, hoe u zich bij warmte en bij kou voelt, wat u eet en drinkt, of u een ochtend- of avondmens bent etc. Daarnaast zal hij vragen naar enkele van uw karaktereigenschappen, o.a. of u gauw uit uw doen bent, of u snel geprikkeld bent, of u verlegen en onzeker bent of juist zelfverzekerd. Hij stelt zulk soort vragen echter niet uit nieuwsgierigheid, maar hij heeft deze bijzonderheden over uw persoon nodig om een geneesmiddel te vinden dat zoveel mogelijk bij u past: het al eerder genoemde constitutiemiddel. Denkt de homeopaat dat middel gevonden te hebben, dan zal hij dat in meer of minder verdunde (gepotentieerde) vorm aan u voorschrijven om daarmee uw vermogen te activeren en te herstellen. Het zal u niet verwonderen, dat een homeopathisch consult meer tijd vergt dan bij een regulier arts; het eerste bezoek kan wel een uur of langer duren. Indien nodig zal de homeopathisch arts uw gezondheidstoestand mede beoordelen aan de hand van lichamelijk of aanvullend onderzoek. Een homeopathisch werkend therapeut is niet opgeleid voor dergelijk (lichamelijk) onderzoek. Ter controle of het geneesmiddel het juiste is geweest, zal de homeopaat u na enkele weken willen terugzien. Blijkt het middel dan goed gewerkt te hebben, dan zal het vervolgconsult minder tijd vergen dan het eerste. Heeft het middel niet of niet genoeg gewerkt, dan zal hij op basis van nader door u te geven informatie zijn keuze van het geneesmiddel aanpassen of geheel veranderen. Niet altijd zal een consult verlopen zoals ik hierboven net heb vertelt. De homeopaat die u raadpleegt, zal soms al na enkele vragen weten welk middel het beste bij de klachten past. Sommige behandelaars werken ook bij chronische kwalen het liefst met middelen die zo direct mogelijk bij uw klachten passen. De behandelaar zoekt dan niet naar een 'constitutiemiddel' dat meteen uw gehele constitutie verbetert, maar richt zich op het orgaan of lichaamsdeel, waar de klacht zich voordoet. Er zijn Pagina 4 van 5

5 dan minder vragen over uw gehele lichaam nodig, en een dergelijk consult zal dan ook korter kunnen zijn. Een probleem is hierbij wel, dat chronische kwalen vaak klachten in meer dan een orgaan of lichaamsdeel geven. U ziet, dat een homeopathisch consult niet altijd lang hoeft te duren. Dit kan van de werkstijl van de behandelaar afhangen, maar ook de aangeboden klachten. Bij acute ziekten kan het consult vaak kort zijn, bij chronische klachten is meestal meer tijd nodig. Zelfzorg/-medicatie Zelfzorg of zelfmedicatie in de homeopathie is het zelf behandelen van aandoeningen en klachten van niet ernstige en meestal tijdelijke aard met homeopathische geneesmiddelen. Enkele concrete voorbeelden: verkoudheid, hoofdpijn, hooikoorts, kneuzing. Hoewel een bepaald middel door de drogist of apotheek kan worden aanbevolen, is het altijd aan te raden de bijsluiter van het geneesmiddel goed door te lezen, dan wel vooraf één van de goede gidsjes voor verantwoorde zelfmedicatie te raadplegen. Bij zelfzorg gaat het altijd om klinische homeopathie en niet om klassieke homeopathie waarvoor grote deskundigheid onontbeerlijk is. De te verkrijgen middelen kunnen zowel enkelvoudige als complexmiddelen zijn in de potenties van D1 tot en met D30. Het langdurig innemen van homeopathische middelen is in het algemeen niet gewenst. Als een middel bij zelfmedicatie na bijv. twee maanden niet werkt, is het beter een homeopathisch arts of therapeut te raadplegen. Een goede en prettige manier om meer met zelfzorg vertrouwd te raken is het volgen van een cursus en het bijwonen van kringgesprekken die de afdelingen van de KVHN (Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland) regelmatig organiseren. Vergoeding van homeopathische consulten en geneesmiddelen Het aantal zorgverzekeraars en ziekenfondsen dat vergoedingen betaalt voor homeopathische behandelingen en medicijnen, is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen. De ontwikkelingen op dit terrein zijn echter nog steeds gaande en daardoor verandert het beeld nog regelmatig. De regelingen van de diverse verzekeraars zijn nogal verschillend. Een enkele maal is homeopathie al in het basis pakket opgenomen, maar praktisch altijd gebeurt dit via de zgn. aanvullende verzekering. Daarvoor moet u zich dan uitdrukkelijk meeverzekeren. De meeste verzekeraars vergoeden het consult of een deel van het consult alleen als het een erkende arts betreft. Pagina 5 van 5