Toelichting actualisatie en deregulering van het reclamebeleid in Helmond. 22 december Inleiding.

Transcriptie

1 Toelichting actualisatie en deregulering van het reclamebeleid in Helmond. 22 december 2016 Inleiding. Op verzoek van het college van burgemeester en wethouders vindt herijking plaats van het reclamebeleid in Helmond. De bijstelling van reclamerichtlijnen hangt nauw samen met de gewenste vermindering van de regeldruk. Daarom is de actualisatie van het reclamebeleid onderdeel gemaakt van project deregulering. In de binnenstad is gestart met de deregulering door regels voor uitstallingen en terrassen te versoepelen. Deze wijziging heeft onder meer gevolgen voor de reclamevoering op uitstallingen, menuborden, windschermen en parasols. Het doel is tot een verruiming en vereenvoudiging van het reclamebeleid te komen, in samenspraak met de direct betrokkenen, waarbij de kwaliteit van de openbare ruimte geborgd kan worden. Waar mogelijk zal geanticipeerd worden op de verwachte inwerkingtreding van de Omgevingswet in Deze notitie is een toelichting op het concept van het nieuwe reclamebeleid. Aan bod komen: - Wat is reclame? - Doelstellingen nieuw beleid - Wat doen andere steden? - Differentiatie naar gebiedstype - Juridisch kader - Omgevingswet - Consultatie betrokkenen - Voorstellen - Welstandstoets voor maatwerk - Reclame op gemeentegrond - Bouwborden, reclame huur of koop vastgoed - Uitstallingen 1

2 Wat is reclame? Reclame is niet meer weg te denken uit onze samenleving. De invloed van reclame op ons dagelijks leven is de afgelopen decennia steeds groter geworden. Om in de gebouwde omgeving het fenomeen reclame beheersbaar te houden is het van belang hiervoor een afgewogen beleid te formuleren. Met de bovenstaande regels wordt in de Welstandsnota die in januari 2014 is vastgesteld, de betekenis van reclame geschetst. De laatste jaren groeit de rol van reclame verder, vooral door nieuwe media, digitalisering en automatisering. Met nieuwe technieken kan betrekkelijk eenvoudig een grote impact worden bereikt, ook in de openbare ruimte. Video-walls, LED-schermen, grootschalige spandoeken en folies zijn daar voorbeelden van. Daarmee groeit ook de behoefte aan een geactualiseerd en afgewogen reclamebeleid. Definitie. In de huidige welstandsnota van Helmond wordt reclame op de volgende wijze gedefinieerd: Iedere openbare aanprijzing van goederen of diensten, waarmee kennelijk beoogd wordt een commercieel belang te dienen. Voorgesteld wordt deze definitie te blijven gebruiken. Nieuwe technieken kunnen de impact van reclame vergroten. 2

3 Doelstellingen nieuw beleid. Voor een adequate uitvoering van het (reclame)beleid blijft naleving of handhaving onmisbaar. Plaatsing van reclames in de openbare ruimte is in het huidige beleid alleen met vergunning mogelijk. Preventieve toetsing door welstand moet voorkomen dat een reclame-uiting een negatief of verstorend effect op de kwaliteit van de openbare ruimte heeft. Deze toets vindt plaats op basis van richtlijnen die in de welstandsnota zijn vastgelegd. In die gevallen waar ruimtelijke kwaliteit voldoende gewaarborgd kan worden zonder toetsing of vergunningplicht kan de belasting van vergunningprocedures (tijd en geld) verminderd of vermeden worden. Vooral bij veelvoorkomende, evidente reclames is vermindering van lastendruk gewenst. Waar mogelijk zouden deze zonder welstandstoetsing of zelfs zonder vergunning geplaatst moeten kunnen worden. Belangrijk is dan wel dat de regels waaraan voldaan moet worden duidelijk zijn. Goede communicatie is wezenlijk. Regeldruk kan ook verminderd worden door het verruimen van de regels zelf. Laat ruimte waar dat kan. Om met deregulering te kunnen inspelen op de behoeften van ondernemers en betrokkenen moeten zij actief bij de invulling van dit nieuwe beleid betrokken worden. Waar algemene of nadere regels te kort schieten, moet ruimte blijven voor maatwerk. In die gevallen kan via de vergunningprocedure een specifieke oplossing worden gezocht. De uitgangspunten voor het vernieuwde beleid: Vrij laten wat kan, reguleren wat moet In samenspraak met betrokkenen Meer toetsings- of vergunningvrij Duidelijke regels voor veelvoorkomende reclames Vergunningen voor maatwerk Bij de verruiming van het beleid blijft ongewijzigd: De kwaliteit van de openbare ruimte waar nodig borgen Hinder tegengaan Veiligheid waarborgen 3

4 Wat doen andere steden? Veel (grotere) steden maken gebruik van de mogelijkheid een eigen reclamebeleid op te stellen. De betekenis daarvan wordt algemeen onderkend. Met lokaal beleid kan optimaal worden ingespeeld op de eigen stedelijke structuur en karakteristiek, op bestaande gebruiken of nieuwe ambities. Natuurlijk zijn er ook overeenkomsten. Welke positie kan/wil Helmond innemen t.o.v. steden in de omgeving? Zijn er steden die met hun beleid aansluiten bij de ambities die in Helmond leven? Wat zijn hun ervaringen? Om hier inzicht in te krijgen is van een drietal steden het reclamebeleid vergeleken met de bestaande richtlijnen in Helmond. Twee B5-steden liggen dichtbij: Eindhoven, relatief jonge stad en centrum van de kennisregio, en s Hertogenbosch, historische stad. Rotterdam is aan de vergelijking toegevoegd omdat hier veelvoorkomende reclames vergunningvrij zijn gemaakt. In Eindhoven gelden algemene bepalingen voor de hele stad. Op bedrijventerreinen en in een aantal specifieke gebieden (zoals centrum, sport, groen, beschermd stadsgezicht) zijn bijzondere uitgangspunten vastgesteld. Vergunningaanvragen in basisgebied die voldoen aan de randvoorwaarden kunnen snel worden verleend (flitsvergunning). De overige aanvragen worden getoetst door de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit (CRK). In Den Bosch worden de volgende gebieden onderscheiden: beschermd stads- en dorpsgezicht, winkelconcentratiegebied (WCG), bedrijventerreinen, voorzieningen in woongebieden, sportcomplexen, buitengebied. De toetsingscriteria zijn hier op afgestemd. Vergunningaanvragen worden aan de welstandscommissie voorgelegd (combinatie met monumentcommissie). Eenvoudige en/of herhalingsplannen worden ambtelijk afgehandeld. In Rotterdam worden hoofdzakelijk twee gebiedstypes gehanteerd: reclamezones en reclamearme zones. Bij reclamezones gaat het om hoofdwegen, bedrijventerreinen en horeca- en winkelgebieden. De haventerreinen vormen een aparte categorie (welstandsvrij). Daarnaast wordt een drietal beschermde stadsgezichten onderscheiden. Veelvoorkomende reclames zijn in Rotterdam vergunningvrij. Voldoet een reclame-uiting aan vastgestelde beleidsregels dan is geen vergunning nodig. Met een publieksgerichte folder worden de beleidsregels op een toegankelijke manier uitgelegd en toegelicht. Ingegaan wordt op verschillende geschikte vormen van reclame, op de plaatsing en op de maximaal toelaatbare oppervlakte (reclamezone: 2 m2, reclamearme zone: 1,2 m2). Een ondernemer kan zelf bepalen welke oplossing of vorm hem/haar het beste past. Voor reclame-uitingen die afwijken moet vergunning worden aangevraagd. De opzet van de nota s waarin het reclamebeleid is vastgelegd verschilt sterk per stad, hoewel vaak dezelfde onderwerpen terugkeren. Om toch een vergelijking tussen de steden te kunnen maken, zijn de verschillen op schematische wijze in beeld gebracht. Hierbij zijn de huidige reclamerichtlijnen voor detailhandel, horeca en dienstverlening zoals die in Helmond gelden, als uitgangspunt genomen en vergeleken met de eisen die in soortgelijke gebieden in de andere gemeenten worden gesteld (zie schema). Uit deze vergelijking komt naar voren dat de richtlijnen inhoudelijk niet veel verschillen. Dat geldt met name voor detailhandel, horeca en voorzieningen buiten bedrijventerreinen. Toch is in het Rotterdamse beleid de regeldruk aanzienlijk teruggebracht door veelvoorkomende reclames vergunningvrij te maken. In dat opzicht is de Rotterdamse aanpak voor Helmond interessant. Pagina 5 en 6 uit de Praktische reclamegids voor Rotterdam. Op de foto s van pagina 6 is steeds rechts de gewenste situatie weergegeven. Een schematisch overzicht van richtlijnen per gemeente staat op pagina 7. 4

5 5

6 6

7 Huidige reclamerichtlijnen Helmond Eindhoven Den Bosch Rotterdam reclamearm Rotterdam reclamezone B1 Eén reclame per pand/gevel 1 per travee, max 2 1 per geveleenheid, max 2 Max 1 per vestiging Max 2 per vestiging B2 Op gevelvlak max 0,4 x 3m Max breedte 60% B3 Haaks max 0,8 m2 Aansluiting gevelindeling < breedte etalage Max breedte 75% Max 0,5 tot 1m breed Max 1m hoog Max 1 per geveleenheid; max 2 WCG: max 2 Max 1x1m Max totaal 1,2 m2 Max 0,4 m hoog Max breedte pui/luifel/66% Max 0,5 m2 Max 1 per vestiging Max totaal 1,2 m2 Max totaal 2 m2 Max 0,4 m hoog Max breedte pui/luifel/66% Max 0,65 m2 Max 2 per vestiging (1/10m) Max totaal 2 m2 B4 Haaks extra 0,5 x 0,5m NVT Max 1 extra in WCG Max 1x1m Zie hierboven Zie hierboven B5 Vlag max 1,5 x 0,75m Niet in basisgebied Bijzondere gebieden: CRK Geen vlaggen, banieren of dundoeken Niet vergunningvrij Max 2 per vestiging (1/4m) B6 Niet knipperen of bewegen LCD beoordeling CRK In basisgebied geen lichtproj. Niet knipperen of bewegen (deels) niet reflecterend Niet vergunningvrij Niet vergunningvrij Criteria voor LCD/plasma B7 Niet aan woningen Niet aan woningen Niet aan woningen Niet aan woningen Niet aan woningen B8 Nabij entree - Bij entree Bij entree Bij entree B9 Geen schade straatbeeld B10 Reclame zonwering Geen onevenredige afbreuk aan de herkenbaarheid en beleving van de OR Alleen losse letters of geschilderde reclames Geen afbreuk aan de kwaliteit van de OR Voegen naar straatbeeld Voegen naar straatbeeld Alleen op volant, max 10% Luifel niet vergunningvrij Luifel niet vergunningvrij B11 10% frosted folie vrij APV Max 2 ramen met 10% losse letters Plakfolie mogelijk Plakfolie mogelijk Overig Borden max 0,5 m2 Reclame > 0,5m achter ruit vrij Beroep aan huis Max 0,25 m2 Naamborden vrije beroepen < 0,5 m2 Naamborden vrije beroepen < 1 m2 7

8 Differentiatie naar gebiedstype in Helmond. Regels zijn nodig om de veiligheid en de kwaliteit van de openbare ruimte te kunnen waarborgen en hinder tegen te gaan. Deze regels moeten helder zijn en eenduidig. De stedelijke bebouwing en ruimten, functies en processen zijn gevarieerd en complex. Wanneer zijn generieke regels geschikt en waar is differentiatie of maatwerk nodig? Tweedeling. In het huidige beleid wordt bij de reclamerichtlijnen onderscheid gemaakt tussen bedrijventerreinen enerzijds en detailhandel, horeca en dienstverlening anderzijds. Bedrijventerreinen worden in bestemmingsplannen als specifieke categorie aangemerkt. Het gebruik, de bebouwing en terreinen in deze gebieden verschillen in schaal en karakter sterk van andere stadsdelen en gebiedstypen. Bovendien vormen zij vaak grotere gehelen zonder menging met andere gebiedstypen. Op basis van dit onderscheid ligt handhaving van deze tweedeling in de regelgeving voor de hand. Specifieke ensembles. Binnen de bovengenoemde tweedeling kunnen desgewenst specifieke ensembles worden onderscheiden. De specifieke architectuur van Brandevoort was in het verleden aanleiding de reclamerichtlijnen hier op aan te passen, wat in het Signingplan Brandevoort resulteerde. Ook hier is verruiming van de richtlijnen gewenst en mogelijk. In elk gebiedstype kan er aanleiding zijn voor specifieke richtlijnen. Bijvoorbeeld als resultaat van co-creatie. Als uitkomst van herinrichting of upgrading van een gebied kunnen afspraken gemaakt worden voor specifieke regelgeving. Dit kan inhouden dat er nadere eisen worden gesteld of juist regels geschrapt worden. Bij afwijkende regelgeving moet de uitzonderingspositie altijd goed onderbouwd worden. Rechtsongelijkheid is niet toelaatbaar. Voor de overzichtelijkheid en eenduidigheid van de regelgeving is het gewenst differentiatie beperkt te houden. Bedrijventerreinen zijn met paars aangeduid 8

9 Juridisch kader. Omgevingswet. Bepalend voor de beleidsruimte is het juridisch kader dat hier van toepassing is. Het reclamebeleid vindt zijn juridische grondslag in diverse wetten/regelingen, waarvan de belangrijkste zijn de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en de Algemene Plaatselijke Verordening Helmond 2008 (APV). Op grond van artikel 2.2, eerste lid, onder h en onder i van de Wabo is een omgevingsvergunning vereist voor het (laten) maken of voeren van handelsreclame of voor het toestaan dat handelsreclame wordt gemaakt of gevoerd. Alleen voor zover hiervoor in een provinciale of gemeentelijke verordening een vergunning of ontheffing is vereist. In artikel 4.4.2a van de APV is een dergelijke vergunningplicht opgenomen voor handelsreclame. Dit artikel bevat tevens uitzonderingen waarop de vergunningplicht niet van toepassing is. Een van de uitgangspunten van de Omgevingswet is lagere overheden meer ruimte te geven. Zo kunnen zij hun omgevingsbeleid afstemmen op hun eigen behoeften en doelstellingen. Binnen die context is het voorstelbaar dat gemeenten meer ruimte krijgen om te bepalen voor welke bouwwerken nog een omgevingsvergunning nodig is. Toetsingsvrij kan in dat geval ook vergunningvrij worden. Daarmee kan tegemoet worden gekomen aan de behoefte verder te dereguleren. Indien mogelijk zal hier op worden geanticipeerd. Indien een reclameobject is aan te merken als een bouwwerk, is voor het bouwen ingevolge artikel 2.1, eerste lid, onder a van de Wabo een omgevingsvergunning (voor de activiteit bouwen) vereist. Artikel 2.10 van de Wabo bepaalt onder meer dat een omgevingsvergunning moet worden geweigerd als er sprake is van strijd met het Bouwbesluit, de bouwverordening, het bestemmingsplan en/of met redelijke eisen van welstand. Reclameobjecten die omgevingsvergunningplichtig zijn voor het bouwen, maar wel voldoen aan de toetsingsvrije criteria, genoemd in de reclamerichtlijnen behoeven geen welstandstoets. De overige weigeringsgronden (Bouwbesluit, bouwverordening en bestemmingsplan) blijven onverkort van toepassing. Bij reclame aan, op, bij monumenten is onafhankelijk van de grootte een omgevingsvergunning vereist op grond van artikel 2.1, eerste lid onderdeel f van de Wabo. Dergelijke aanvragen worden door de monumentencommissie, alsmede de welstandscommissie beoordeeld. 9

10 Consultatie betrokkenen. Voor de invulling en uitwerking van de voorgenomen deregulering van het reclamebeleid is contact gezocht met vertegenwoordigers van direct betrokken ondernemersgroepen. De vertegenwoordigers en besturen van de volgende organisaties zijn benaderd : - Centrummanagement - Wijkwinkelmanagement - Parkmanagement Bedrijventerreinen Vanaf maart 2015 hebben in dat verband 11 gesprekken plaatsgehad. Hieronder volgt een samenvatting van hetgeen in deze gesprekken naar voren is gebracht. Centrummanagement. Bij ondernemers in het centrum bestond vooral behoefte aan meer vrijheid op het gebied van terrassen en uitstallingen. Het overleg heeft zich daar op geconcentreerd, wat geresulteerd heeft in een gewijzigd beleid t.a.v. terrassen en uitstallingen. De beoogde deregulering en verruiming van het reclamebeleid wordt verwelkomd. De kwaliteit van het centrum moet echter gehandhaafd blijven. Ook moet worden voorkomen dat ruiten volgeplakt worden. Wijkwinkelmanagement. De voorgenomen wijzigingen worden gewaardeerd. Het terugdringen van vergunningprocedures en leges zijn positief. De Rotterdamse voorbeelden zijn helder en goed geïllustreerd. Heldere en begrijpelijke regels zijn zeer belangrijk omdat initiatieven niet meer vooraf getoetst worden. Ook hiervoor kan de Rotterdamse aanpak als voorbeeld dienen. De keuzevrijheid in plaatsingsmogelijkheden binnen een bepaald maximum oppervlak is positief. Een onderscheid in reclamerichtlijnen voor bedrijventerreinen enerzijds en winkels, horeca en kantoren anderzijds wordt onderschreven Ook is voorstelbaar een gebied met een uitzonderlijk profiel een bijzondere status te geven en specifieke richtlijnen te hanteren zoals bijvoorbeeld winkelboulevard de Engelseweg, de autoboulevard of winkelcentrum Brandevoort. Het beplakken van ruiten geheel vrijlaten wordt als te vergaand gezien. Ondergeschikte teksten of afbeeldingen moeten (altijd) mogelijk zijn. Als er geen alternatief voor grotendeels dichtplakken is moet deze oplossing toch mogelijk zijn (zo nodig met vergunning). De vraag is of en hoe reclame werkt. Wat wordt gezien en wat betekent dit voor het koopgedrag? Verondersteld wordt vaak dat meer reclame effectiever is, zolang concurrenten of buren daar niet in mee gaan. In die situatie zal de concurrentie zich snel gedwongen zien de eigen reclame uit te breiden om het vermeende nadeel op te heffen. Niet duidelijk is wanneer handhavend wordt opgetreden. Sommige reclames zijn al jaren aanwezig en op een dag moet daar vergunning voor aangevraagd worden (bijvoorbeeld in kader GIH Helmond west). In sommige gevallen moet de reclame zelfs worden aangepast. In Brandevoort is het Signingplan het toetsingskader voor reclameaanvragen. De gevels en puien van het winkelcentrum in Brandevoort hebben een bijzondere detaillering en karakteristiek. Een passende oplossing vraagt hier vaak maatwerk. Het Signingplan is echter te beperkend. De individuele herkenbaarheid van de winkels moet worden vergroot. De vaste luifels zoals beschreven in het Signingplan zorgen wel voor een goede herkenbaarheid van de winkels in de Veste, bieden een passende mogelijkheid om reclame op 10

11 de plaatsen, en sluiten goed aan bij het bijzondere karakter van de wijk. De teksten van losse letters voor kozijnen zijn vaak moeilijk leesbaar. Ook moet ondergeschikte reclame op de binnenkant van ruiten vergunningvrij mogelijk worden, bijvoorbeeld 10% van de ruitoppervlakte. Het huidige vergunningenbeleid op het gebied van reclame wordt niet als hinderlijk of vertragend gezien. De kennis van richtlijnen en procedures is beperkt. Het bestemmingsplan wordt vaak wel onduidelijk of beperkend gevonden (bijvoorbeeld gebruiksbeperkingen). Er zijn grote verschillen in schaal en aard van bedrijvigheid, zodat ook maatwerk gewenst blijft (kan met vergunningstelsel). Vlaggen onderdeel maken van vergunningvrij reclamevlak. De vraag is of bij reclamerichtlijnen op bedrijfsterreinen een onderscheid gemaakt moet worden tussen verschillende categorieën. Weinig of geen onderscheid is wenselijk (biedt ook meer duidelijkheid). Essentieel is dat de regels duidelijk zijn. Duidelijkheid in de afbakening van wat toelaatbaar is, wordt belangrijker gevonden dan de ruimte of beperking die de regelgeving op zichzelf biedt. Goede informatie en communicatie is wezenlijk. Ook wordt gewezen op het belang van handhaving. Regels zonder handhaving zijn zonder betekenis. Verder wordt aandacht gevraagd voor veiligheid. Reclameaanbiedingen gericht op automobilist leiden de aandacht af van het verkeer, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden (bijvoorbeeld op de Engelseweg). Parkmanagement bedrijventerreinen. Positief over Rotterdamse aanpak: geen vergunning, wel regels met duidelijke tekeningen en voorbeelden. Er wordt gepleit voor selectieve verruiming van de regels. Voorkomen moet worden dat wat de afgelopen jaren is bereikt (bijvoorbeeld Induma Oost) weer te niet wordt gedaan. Kwetsbare gebieden vragen wellicht specifieke regels. Voorkom het volplakken van ruiten. De verrommeling op de voorterreinen of in de openbare ruimte tegengaan. Geen reclameaanhangertjes in plantsoenen, geen spandoeken aan hekken. Ook het langdurig plaatsen van grote borden of spanframes te huur of te koop inperken. Houdt in de regelgeving rekening met de aard en de schaal van de bedrijvigheid. Business-to-business verschilt van consumentgerichte bedrijvigheid. Bij grote bedrijven passen grote reclames; bij kleine niet. Het afwijkende karakter van winkelboulevard Engelseweg en de autoboulevard (Varenschut) kan een specifieke aanpak vragen. 11

12 Voorstel voor reclamerichtlijnen buiten bedrijventerreinen. De reacties van direct betrokkenen zijn verwerkt in het onderstaand voorstel. Veel voorkomende gevelreclames op winkels, horeca, kantoren, werkplaatsen, dienstverlening etc. buiten bedrijventerreinen worden toetsingsvrij. Voorwaarde is dat: - het totale oppervlak van deze reclames per vestiging niet meer is dan 2 m2 per straatgevel bij een gevelbreedte van minder dan 20m. (bij tweezijdig zichtbare reclames worden beide zijden meegerekend) - de reclames voldoen aan enkele nadere regels t.a.v. de situering die hierna worden beschreven. Er zijn verschillende vormen van gevelreclame die regelmatig worden toegepast: als onderdeel van een pui, op een band of bord, of als losse letters op een gevel. Ook wordt geregeld voor dwarsgeplaatste reclames gekozen zoals uithangborden of banieren. Indien de totale oppervlakte van deze vormen van gevelreclame beperkt blijft, is verder weinig sturing nodig ten aanzien van de vormgeving en uitvoering. Daarom kan worden volstaan met slechts enkele nadere regels t.a.v. de situering. Zo wordt uitgegaan van plaatsing tegen het gevelvlak; reclame loodrecht op het gevelvlak mag ten hoogste 0,7m uitsteken; de vrije hoogte eronder dient minimaal 2,4m te zijn. Zo kan de impact op de straatruimte beperkt blijven. Heeft een vestiging in een straat een gevelbreedte van 20 meter of meer, dan kan de maximum reclameoppervlakte verdubbeld worden tot 4 m2. Hoekpanden kunnen aan beide straatgevels reclames plaatsen, elk met een oppervlakte van maximaal 2 m2. Is de gevelbreedte in een straat 20 meter of meer, dan geldt ook daar een maximale oppervlakte van 4 m2. In aanvulling op de genoemde maximale oppervlakte is ruitreclame mogelijk tot een oppervlakte 20% van het ruitoppervlak. Is een gevelreclame groter dan de genoemde maximale oppervlakte of wijkt een reclame af van de genoemde nadere regels, dan is maatwerk nodig en zal de reclame getoetst worden aan algemene welstandscriteria voor reclame. Knipperende of bewegende reclames, zoals bijvoorbeeld video-walls en LED-schermen, kunnen hinder veroorzaken of het straatbeeld verstoren. Deze reclamevormen zullen daarom in alle gevallen vooraf getoetst worden aan de relevante welstandscriteria voor reclame. Handelreclame achter ruiten is toegestaan voor zover deze niet bewegend en niet knipperend is en zich niet bevindt achter ruiten van woningen. De handelsreclame dient rechtsreeks verband te houden met de activiteiten die in het pand of op het bijbehorende perceel plaatsvinden. Vergelijking Huidige richtlijnen Voorstel Veelvoorkomende gevelreclames Herhaling gevelreclame Reclame op ruiten LED-scherm en video-wall max 0,4 x 3 m, max 60% gevelbreedte alleen met vergunning of haaks 0,8 m2 alleen met vergunning haaks extra 0,5 x 0,5 m alleen met vergunning één per straatwand alleen met vergunning niet toegestaan 2 m2 toetsingsvrij bij gevelbreedte < 20m 4 m2 toetsingsvrij bij gevelbreedte 20m + 20% ruitoppervlakte vergunningvrij mogelijk met vergunning Beroep aan huis niet mogelijk (APV) 0,25 m2 vergunningvrij 12

13 Bij reclameplaatsing op monumenten is onafhankelijk van de grootte een vergunning vereist. Aanvragen worden door de monumenten- en welstandscommissie beoordeeld. Ook kan bijzondere architectuur of geveldetaillering aanleiding zijn om van toetsingsvrije plaatsing af te zien. Dat geldt met name voor het centrum van Brandevoort. Voorgesteld wordt de Veste als specifiek handelsreclamegebied aan te merken. Aanvragen zullen niet meer aan het Signingplan getoetst worden maar alleen nog aan algemene welstandscriteria voor reclame. Reclames aan woningen zijn ongewenst. Echter, bij woningen met een praktijkruimte, wanneer een beroep aan huis wordt uitgeoefend, is er behoefte dit ook kenbaar te kunnen maken. Daarvoor wordt de mogelijkheid geschapen vergunningvrij een reclamebord tegen de gevel te plaatsen met een maximaal oppervlak van 0,25 m2. 13

14 Voorstel voor reclamerichtlijnen voor bedrijventerreinen. De reacties van direct betrokkenen zijn verwerkt in het onderstaand voorstel. Veel voorkomende gevelreclames op bedrijfsgebouwen worden toetsingsvrij. Voorwaarde is dat: - het totale oppervlak van deze reclames per vestiging niet meer is dan 8 m2 per straatgevel bij een gevelbreedte van 20m of meer. (bij tweezijdig zichtbare reclames worden beide zijden meegerekend) - het totale oppervlak van deze reclames per vestiging niet meer is dan 4 m2 per straatgevel bij een gevelbreedte van minder dan 20m. (bij tweezijdig zichtbare reclames worden beide zijden meegerekend) - de reclames voldoen aan enkele nadere regels t.a.v. de situering die hierna worden beschreven. Is een gevelreclame groter dan de genoemde maximale oppervlakte of wijkt een reclame af van de genoemde nadere regels, dan is maatwerk nodig en zal de reclame getoetst worden aan algemene welstandscriteria voor reclame. Knipperende of bewegende reclames, zoals bijvoorbeeld video-walls en LED-schermen, kunnen hinder veroorzaken of het straatbeeld verstoren. Deze reclamevormen zullen daarom in alle gevallen vooraf getoetst worden aan de relevante welstandscriteria voor reclame. Handelreclame achter ruiten is toegestaan voor zover deze niet bewegend en niet knipperend is en zich niet bevindt achter ruiten van woningen. Handelsreclame aan, op, bij monumenten is niet toetsingsvrij. Vergelijking Huidige richtlijnen Voorstel In vergelijking met winkels, horeca, kantoren en dienstverlening is de schaal van bebouwing groter. Maar ook hier geldt dat reclame die in oppervlakte beperkt is weinig sturing nodig ten aanzien van de vormgeving en uitvoering. Daarom kan worden volstaan met slechts enkele nadere regels t.a.v. de situering. Zo wordt uitgegaan van plaatsing tegen het gevelvlak; reclame loodrecht op het gevelvlak mag ten hoogste 0,7m uitsteken; de vrije hoogte eronder dient minimaal 2,4m te zijn. De impact op de straatruimte blijft zo beperkt. Bij bedrijven op hoeken kunnen aan beide straatgevels reclames worden geplaatst, elk met een oppervlak van maximaal 4 m2. Is de gevelbreedte in een straat 20 meter of meer, dan geldt ook daar een maximale oppervlakte van 8 m2. Veelvoorkomende reclames max 0,8 x 10 m, max 75% gevelbreedte alleen met vergunning of haaks max 1,6 m2 alleen met vergunning maximaal 1 vlag alleen met vergunning 8 m2 toetsingsvrij bij gevelbreedte 20m 4 m2 toetsingsvrij bij gevelbreedte < 20m 1 vlag vergunningvrij 4 m2 In aanvulling op de genoemde maximale oppervlakte is vergunningvrije ruitreclame mogelijk tot een oppervlakte 20% van het ruitoppervlak. Verder kan in aanvulling op de genoemde gevelreclame vergunningvrij een vlag aan de mast worden aangebracht met een maximale oppervlakte van 4 m2. Een bedrijfsverzamelgebouw wordt opgevat als één vestiging met gedeelde reclame-uitingen. Reclame op ruiten LED-scherm en video-wall alleen met vergunning niet toegestaan 20% ruitoppervlakte vergunningvrij mogelijk met vergunning 14

15 Welstandstoets voor maatwerk. Veelvoorkomende handelsreclames worden toetsingsvrij of vergunningsvrij. In de welstandnota worden regels opgenomen voor toetsingsvrije handelsreclame. Voldoet de reclame niet aan die regels dan vindt er een toetsing plaats door de welstandscommissie aan de hand van algemene welstandcriteria voor reclame. Op die manier kan worden ingespeeld op specifieke behoeften of situaties en kan maatwerk worden geboden. Vergunningaanvragen worden in beginsel door de welstandscommissie getoetst, maar delegatie is mogelijk. Algemene welstandscriteria voor reclame: 1 Gevelreclames en reclame op eigen erf zijn toegestaan als zij qua vormgeving, afmetingen en plaatsing op de gevelopzet en/of de omgeving afgestemd worden. 2 Er dient een rechtstreeks verband te zijn tussen handelsreclame en de activiteiten die in het pand en/of op het perceel plaatsvinden. 3 Bij woningen is reclame niet toegestaan (behoudens de toetsingsvrije 0,25 m2 gevelreclame bij woningen ten behoeve van een daar toegelaten beroep, dienst of bedrijf aan huis). 4 De reclame dient zich te voegen naar de architectuur en daarmee in samenhang te worden ontworpen. 5 De reclame mag het straatbeeld niet aantasten of verstoren. 6 Reclame in de openbare ruimte op gemeentegrond is niet toegestaan, behoudens reclame op zuilen, borden, muren of andere constructies, aangewezen door de overheid. Desgewenst kunnen specifieke criteria worden ontwikkeld voor blowups en megareclames, maar ook voor video-walls, lichtprojecties en LED-schermen. Ook voor vrijstaande reclameobjecten zoals zuilen op eigen grond kunnen nadere regels worden bepaald. Vooralsnog zullen deze ook aan de algemene criteria worden getoetst. 15

16 betreffende object aangebracht. Bij deze reclamevormen worden geen nadere eisen gesteld aan de afmetingen. Waar sprake is van een buitensporig vorm van reclame die in ernstige mate in strijd zijn met redelijke eisen van welstand kan in het kader van het excessenbeleid handhavend worden opgetreden. Uitstallingen. De mogelijkheden tot het voeren van reclame op uitstallingen bij detailhandel is vastgelegd in het uitstallingenbeleid. Dit is onlangs gewijzigd en blijft gehandhaafd. Reclame in de openbare ruimte op gemeentegrond. De inrichting van de openbare ruimte die in eigendom van de gemeente is, is de taak en verantwoordelijkheid van de overheid. Het doel is ook hier een publieke ruimte te creëren die veilig en aantrekkelijk is. Om te kunnen voorzien in de behoefte om te informeren, te verwijzen en reclame te maken zijn verschillende reclamevormen mogelijk zoals billboards, reclamezuilen, lichtbakken aan lichtmasten en tweevlaksborden. Op dit moment wordt de plaatsing, de exploitatie en het onderhoud uitbesteed aan concessiehouders. Een veilige en kwalitatief passende vormgeving en situering is in de contracten met de concessiehouders geregeld. De financiële middelen die uit de concessieverlening voortvloeien komen ten goede aan de instandhouding en het onderhoud van de openbare ruimte. Het plaatsen van reclame op gemeentegrond buiten de concessiehouders om is niet mogelijk. Bouwborden, reclame huur en koop onroerend goed. Het te koop of te huur aanbieden van bestaand of te realiseren vastgoed heeft een tijdelijk karakter. Deze reclame wordt aan of bij het 16