tennisjournaal interview Grand Slamfinalist Martin Verkerk geeft masterclass aan Nederlands kampioen Bart Stevens

Transcriptie

1 tennisjournaal interview Grand Slamfinalist Martin Verkerk geeft masterclass aan Nederlands kampioen Bart Stevens Bart is absoluut een speler 14

2 interview tennisjournaal voor de toekomst. Hij heeft alle slagen in huis 15

3 tennisjournaal interview Als iedereen je aardig vindt dan heb je geen eigen mening, geen karakter. Dat is bij mij zeker niet het geval. Het voordeel van wachten in goed gezelschap is, dat de tijd snel omvliegt. Zeker als fotograaf Henk Koster, eveneens wachtend voor dezelfde hoofdrolspeler, deel uitmaakt van dat gezelschap. Hij vertoeft al decennia in het internationale circuit en weet zijn toehoorders met tal van fraaie anekdotes uit de internationale tenniswereld te onderhouden. Die hoofdrolspeler is Martin Verkerk. Hij had op verzoek van Tennisjournaal tijd gereserveerd om na afloop van zijn training met pupil Remy Groenendaal het vaderlandse talent Bart Stevens te beoordelen. Op het afgesproken tijdstip echter geen Verkerk. Een kwartier later nog niet... Door: Marcel Berendsen 16

4 interview tennisjournaal Zijn collega-directeur Roland Laurense van de gelijknamige academy belt hem een paar keer vergeefs op zijn mobiel. Die staat uit. Hij vreest het ergste. Als Martin een afspraak heeft, is hij altijd op tijd. Ik denk dat hij de afspraak vergeten is. Toch maar even wachten. En blijven bellen. Drie kwartier later neemt Verkerk eindelijk zijn telefoon op. Ik had drie oproepen gemist. Dan hebben mensen mij blijkbaar dringend nodig, zegt de inwoner van Alphen aan den Rijn als hij een half uur later binnenwandelt op tennispark Buitenveldert in Amsterdam. Met onder zijn arm een door hem persoonlijk gesigneerd Head racket, een van de zes rackets waarmee Verkerk in de finale van Roland Garros heeft gespeeld, speciaal voor Bart. Zo is hij dan ook wel weer. Zijn verklaring: hij had de afspraak niet vastgelegd omdat hij er op vrijdag toch altijd op dat tijdstip is vanwege de training met Groenendaal. Die had echter een dag eerder besloten vanwege een blessure niet te trainen en een fysio-afspraak gepland. Verkerk dacht daardoor lekker lang te kunnen uitslapen. Daarbij glad de afspraak met Tennisjournaal vergetend. Hij maakt zijn fout echter meer dan goed. De voormalig nummer 14 van de wereld neemt alle tijd voor het testen en trainen met Bart Stevens. Bahamas Bart Stevens geldt als een groot talent. De 12-jarige Waalwijker won in juni de Nike Junior Tour in Rosmalen. Hij mag daardoor in december in zijn leeftijdsklasse Nederland vertegenwoordigen tijdens de internationale finale van de Nike Junior Tour Voor dat bal der kampioenen moet hij wel even naar de Bahamas vliegen. In augustus won Bart ook de Nationale Jeugdkampioenschappen in Hillegom. Hij bevindt zich in goed gezelschap. Eerder ontvingen spelers als Richard Krajicek, Robin Haase en Thiemo de Bakker eveneeens de wisselbeker. Dit jaar vertoefde de Havo 2-leerling, hij sloeg een klas over, ook al in Litouwen, Engeland en Frankrijk om toernooien te spelen. In Litouwen, De Brodvejauspica Cup in Litouwen sloot hij als winnaar af. Ook het Queenswood toernooi in Londen wist het talent op zijn naam te schrijven. Bart heeft zijn carrierèpad niet bewust uitgestippeld. Ik wil eruit halen wat er in zit. Maar ik heb niet een speciaal plan. Ik richt mij ook gewoon op school. Wel wil ik ieder jaar hoger op de ranglijst komen. Nu sta ik al op de eerste plaats, hoger kan niet. Dus is mijn doel om mijn positie de komende jaren vast te houden. Daarnaast wil ik mijn spel verbeteren door goed te trainen en door snel dingen op te pakken. Mijn voetenwerk kan bijvoorbeeld beter. Ik ben soms een beetje traag bij de bal, daardoor raak ik hem te laat. Mijn trainer wijst mij er wel op, maar ik train er niet speciaal op. Hard en scherp Bart doemt vaak aan het net op. Vooral op gravel. Ik wil de punten kort houden. Als je op gravel wilt scoren dan moet je vaak na een lange rally de winner hard en scherp slaan. Als je echter veel naar het net oploopt dan krijgt de tegenstander veel minder tijd en kun je de bal spelen waar je wilt. Ja, ik denk veel over het spelletje na. Martin Verkerk toont zich na afloop van de training onder de indruk van de jonge Brabander. Ik heb hem ook al aan het werk gezien tijdens de Nederlandse Kampioenschappen. Bart is absoluut een speler voor de toekomst. Hij heeft alle slagen in huis. Hij is beter dan ik was op die Palmares Martin Verkerk Enkel 2003: ATP-toernooi Milaan, winst 2004: ATP-toernooi Amersfoort, winst 2003: Roland Garros, finale 2004: ATP-toernooi München, finale Dubbel 2002: ATP-toernooi Tashkent, finale met Raemon Sluiter 2003: ATP-toernooi Delray Beach, finale met Raemon Sluiter Hoogste ATP-ranking Singel: 14 Dubbel: 63 17

5 tennisjournaal interview Bart s vragen aan Martin Op welke leeftijd bent u met tennis begonnen? Ik was zeven jaar. Mijn ouders en mijn broer zaten al op tennis. Toen hebben ze blijkbaar gedacht, we doen Martin ook maar op tennis. Wat is uw favoriete slag? De service. Ik had altijd een heel goede service. Ik weet niet of jij mij ooit hebt zien tennissen, misschien was je nog te klein. Kijk maar een keer op Youtube, dan zie je dat ik heel goed kon serveren. Wat vindt u de fijnste ondergrond? Gravel. Misschien klinkt dat gek gezien mijn lengte, maar gravel gaf mij de tijd om mijn slagen goed voor te bereiden. Wat is uw leukste herinnering? Ik heb er meerdere, maar de allermooiste was de finale op Roland Garros. Dat ik tijdens de prijsuitreiking met die schaal in mijn handen stond. En mijn winst in Amersfoort. Alleen Tom Okker en ik hebben als Nederlanders dat toernooi gewonnen. Dat is wel bijzonder. Hoe vaak trainde uw op mijn leeftijd? Ik trainde drie keer in de week. En jij? Vier? Meer moet je nog niet doen hoor. Wat vond u leuker: enkel- of dubbelspel? Enkelspel. Dan ben je niet afhankelijk van je partner. Ik kon wel redelijk dubbelen. Met Haarhuis samen in de Davis Cup hebben wij nooit verloren. We moesten alleen een keer opgeven. Heeft u nog contact met spelers? Nee, sinds ik gestopt ben, ga ik toch een beetje mijn eigen weg. Je loopt niet de deur bij elkaar plat. Als we elkaar zien, is het leuk. Wat heeft u verdiend in uw carrière? 1,4 miljoen dollar. Maar ik heb ook 1,4 miljoen dollar uitgegeven. Ik heb eigenlijk helemaal niets meer. Geld is niet belangrijk. Het is wel handig als je het hebt. Maar het ging mij vooral om de sport. Maar ik geef toe dat wel het plezierig was dat ik met tennis centjes kon verdienen. Wat was uw leukste toernooi? Roland Garros natuurlijk, vanwege het resultaat. Maar in wezen zijn alle Grand Slams mooi. 18

6 interview tennisjournaal leeftijd. Bart is een goed ventje. Alleen zegt dat niet heel veel. We moeten eerst maar eens kijken of hij gaat groeien en of hij het spelletje leuk blijft vinden. En of hij fit blijft. Maar voor zijn leeftijd is hij erg goed. Ik ben blij dat hij in het zuiden woont. Daar is het allemaal wat rustiger. Dat kan een voordeel zijn. Ik hoop wel dat hij op de juiste manier blijft trainen en dat hij zijn wapens gaat ontwikkelen. In het huidige tennis moet je echt wapens hebben. Dat zouden bij hem service en backhand kunnen zijn. Ik was wel onder de indruk van zijn backhand. Oh, is dat zijn favoriete slag? Glimlachend: Dan heb ik dat goed gezien. Voorlopig moet hij gewoon lekker gaan tennissen, veel lol maken en niet te veel druk voelen. Filosofie Zijn verbeterpunten? Je moet uiteraard aan je zwakke punten werken maar ik ben meer iemand die veel tijd besteed aan het nog beter maken van iemands goede punten. Dat is meer mijn filosofie. Natuurlijk moet Bart ervoor zorgen dat zijn forehand en voetenwerk beter worden én dat hij beter de baan in snijdt. Maar laat hem nu vooral maar veel trainen op zijn goede punten. Als hij zo blijft trainen en spelen, dan komt het helemaal goed. Ik hoop een wereldtopper te begeleiden die ik zelf gemaakt heb Daarbij is het volgens Verkerk wel van belang dat Bart een training op maat krijgt. Mijn visie is dat je ieder individu anders aan moet pakken. Je kunt niet de top 3 van de jeugd bij elkaar zetten en ze allemaal hetzelfde laten trainen. Het is ook onmogelijk om ze allemaal hetzelfde aantal trainingsuren te laten draaien. Misschien is het voor Bart goed om vier keer per week te trainen terwijl een ander baat heeft bij zeven keer op de baan staan. De een moet aan zijn conditie werken, de ander aan zijn slagen. Verkerk heeft zich het trainersjargon snel eigen gemaakt. Nog maar twee jaar geleden ondernam hij een laatste poging om op het hoogste internationale podium als speler terug te keren. Keer op keer gooide echter blessureleed roet in het eten. De beginjaren van mijn carrière, tot aan mijn 25ste verliepen perfect. Tot mijn langdurige schouderblessure heb ik weinig laten liggen. Behalve in de echte beginjaren dan. Ik begon pas laat met hard werken. Wilde eerst van het leven genieten. Maar wat is te laat beginnen als je mijn carrière bekijkt. Ik denk dat heel veel mensen daar jaloers op zijn. Misschien had ik rond mijn 21ste genoeg van het spelletje als ik vanaf het begin heel erg hard had gewerkt. Laatste zetje Verkerk trotseerde uiteindelijk zijn schouderblessure en was voortvarend op de weg terug met overwinningen in future- en challengertoernooien. Bij de Dutch Open van 2008 ging het echter wederom mis. Hij scheurde in de eerste ronde zijn enkelbanden. Dat was voor hem het laatste zetje in de rug om een punt achter zijn actieve loopbaan te zetten. Of ik het mis? Niet wat ik ervoor moest doen aan trainingsarbeid. Ik mis wel de spannende wedstrijden tegen top10 spelers en de volle stadions. Het een-tegen-een-gevecht. Verkerk nam ruim de tijd om na te denken over de rest van zijn leven. Nee, van een zwart gat was geen sprake. Ik wist alleen nog niet helemaal wat ik wilde gaan doen. Ik twijfelde. Het moest wel iets met kinderen zijn. Zij maken mij enthousiast. Ik vind het leuk als de kinderen er lol in hebben. Je moet het vooral leuk houden voor kinderen. Ze moeten bij mij hard werken, maar ik laat ze ook hun lolletje hebben. Ik ben blij met wat ik doe en ik heb mijn draai gevonden. Het gaat nu heel goed met mij, ik ben enthousiast en gelukkig. Ik dacht aanvankelijk dat het niveau van de kinderen mij niet zoveel zou uitmaken. Zolang ze maar gemotiveerd zijn. Maar ik merk nu wel aan mijzelf dat goede spelers toch meer mijn voorkeur hebben. Dat is gezien mijn achtergrond misschien wel logisch. Werken met een talent als Remy Groenendaal geeft mij enorm veel motivatie. Ik ga zelfs af en toe weer mee naar buitenlandse toernooien. Niet 35 weken per jaar. Een weekje of 20, denk ik. Remy heeft vertrouwen in mij. Toen hij mij vroeg zijn coach te worden, heb ik goed nagedacht. Aanvankelijk wilde ik niet. Maar ik heb groot respect voor die jongen, voor de wijze waarop hij teruggekomen is van zijn blessure. Extreem goed Verkerk heeft geen ervaring als coach maar heeft zijn ogen en oren in zijn actieve loopbaan goed de kost gegeven. Al mijn oefenstof binnen en buiten de baan heb ik van Rohan Goetzke en Nick Carr. Met name Carr 19

7 tennisjournaal interview Talentenpaspoort Bart Stevens Naam Bart Stevens Woonplaats Waalwijk Leeftijd 12 jaar Club De Mattenkloppers in Waalwijk Competitie Jongens tot en met 17 jaar Trainers willem Jan van Hulst en Bas van Hooijdonk Ranking nr 1 van Nederland t/m 12 jaar Belangrijkste zeges Winnaar Nationale Jeugdkampioenschappen 2010, jongens t/m 12 jaar winnaar Nike Junior Tour 2010, jongens t/m 12 jaar winnaar Brodvejauspica Cup in Litouwen, jongens t/m 12 jaar. Traint 4 keer per week Gewenst beroep proftennisser of sportfysiotherapeut Favoriete toernooi Roland Garros Favoriete speler Novak Djokovic, vanwege zijn backhand is een extreem goede coach, ik ken bijna niemand met zijn kwaliteiten. Ik heb enorm veel van hem geleerd. Ik ben wel zo slim geweest deze informatie tijdens mijn actieve carrière op te schrijven of in mijn hoofd op te slaan. Datzelfde geldt voor de looptrainingen. De twee jaar pensionering hebben hem goed gedaan, vindt hij. Ik krijg vaak te horen dat ik eigenlijk heel anders ben dan het beeld dat ze van mij hebben. Ze vinden mij heel gezellig, open, sociaal en vrolijk. Maar dat kan nu ook. Als ik nu om drie uur naar bed wil dan doe ik dat. Het is gemakkelijker. Ik hoef nu niet meer rekening te houden met de wedstrijd van morgen. Als ik morgen een wedstrijd zou hebben dan was ik daar nu al met Carr mee bezig. Wilde ik niemand om mijn heen hebben en zette ik mijn telefoon uit. Ik was vrij egoïstisch, deed alles om mijn wedstrijden te winnen. Alles moest op mijn manier. Daarbij was ik wel een entertainer, een acteur. Ik vond het ook wel leuk om een relletje te schoppen of een opmerking te maken waardoor ik wist dat een ander daarvan over de zeik zou gaan. Als iedereen je maar aardig vindt dan heb je geen eigen mening, geen karakter. Dat is bij mij zeker niet het geval. Ik had ook wel eens één grote mond, mensen zagen dat als arrogantie. Als ik tegen Andy Murray moest spelen en een reporter kwam naar mij toe met de vraag wat ik van die partij dacht, dan antwoordde ik: Murray sla ik ervan af. Voor mij was het een spelletje en een manier om een stukje onzekerheid te camoufleren. Ik stond opeens top 14 op de wereldranglijst. Kreeg plots veel druk op mijn schouders. Daar moet je ook mee kunnen omgaan. Dat was ik niet gewend. Moest ik leren. Men hoeft mij niet te adoreren, maar respect is wel op zijn plaats. Ik heb veel voor het tennis gedaan. Onmogelijk Ook kritiek incasseren maakte onderdeel uit van die leerschool. Er was een tijd dat hij zich daar flink over opwond. Ik zou een eendagsvlieg zijn. Als je echter naar mijn resultaten kijkt en een beetje logisch nadenkt, dan kun je die mening niet handhaven. Onmogelijk. Ik won twee ATP titels, speelde vijf jaar Davis Cup en was finalist op Roland Garros en versloeg tijdens dat toernooi vier spelers uit de top10. Als ik dat soort kritiek hoorde, dacht ik: Wat ben je nou zelf? Heb je zelf wel eens een normale bal geslagen? Die mensen hebben geen verstand van tennis. Ik heb twee jaar goed gespeeld, daarna kreeg ik de blessure. Daar kon ik niets aan doen. Ik weet wat ik er voor moest doen en hoe een goede tennisser ik geweest ben. Waar sta je over vijf jaar? Ik hoop dan een wereldtopper te begeleiden die ik zelf gemaakt heb. Als je een speler naar de top 100 of top 50 weet te brengen, dan denk ik dat je een goede coach bent. Stel dat Rafael Nadal of Roger Federer mij nu vraagt om zijn coach te worden. Dan blijven die jongens echt wel de nummers een en twee van de wereld. Dat maakt mij nog geen goede coach. Je bent pas een goede coach als je over een langere tijd met een speler werkt en dan zichtbaar vooruitgang boekt. Wat typeert jouw aanpak? Wat is de handtekening van Martin Verkerk? Aanvallend spel vanaf de baseline. Vooral in de servicebeweging zul je waarschijnlijk mijn aanpak terug zien. Mijn oefenvormen zijn extreem zwaar, die aanpak is niet leuk. Maar ik maak ze wel topfit. Spelers moeten bij mij, voordat ze prof worden, drie tot vier uur per dag kunnen drillen, echt drillen, zwaar drillen, twee weken achter elkaar. Kunnen ze dat niet, dan gaan ze niet op reis. Verkerk wijt die houding van mensen aan het feit dat Nederland volgens hem geen sportland is. Neem nou Marco van Basten. Voor hem zou je iedere keer een rode loper moeten uitrollen. Hij is een icoon, een legende. Geldt ook voor Richard Krajicek. Hij zou volgens velen altijd chagrijnig en te vaak geblesseerd zijn. Maar hij heeft Wimbledon gewonnen! Houd dus je mond! Dat vond ik typisch Nederland. Denk je dat Michael Jordan ooit opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd kreeg? Als het in Nederland minder met je gaat, word je meteen afgemaakt. Op een gegeven moment verloor ik een halve finale in Sydney. Stond er in de krant: Verkerk verliest weer een halve finale. Een halve finale was voor mij juist een goed resultaat! Ik wás geen Federer of Nadal. Zielig. Men hoeft mij niet te adoreren, maar respect is wel op zijn plaats. Ik heb veel voor het tennis gedaan. Door mijn resultaten begon het tennis in Nederland weer te leven. Als je een beetje verstand hebt van tennis en je kijkt naar mijn techniek of mijn wapens, dan mag je best zeggen: die jongen is mijn type niet. Maar niet dat die gozer niet kon tennissen. l 20

8 interview tennisjournaal Tennis at Night Martin Verkerk houdt zich binnen de Laurense Tennis Academy (LTA) bezig met toptennis en wordt het gezicht van de Internationale LTA. Verder is Verkerk betrokken bij het ontplooien van vernieuwende tennisinitiatieven, clinics en privélessen voor bedrijven, verenigingen en particulieren. Via zijn eigen bedrijf Martin Verkerk Tennis & Events verzorgt hij ook tennisclinics, bedrijfstoernooien en privéles. Daarnaast is hij in te huren voor Tennis at Night. Dit evenement combineert tennis en feest. Martin Verkerk is de gastheer die avond. Tennis At Night heeft plaats in een disco omgeving. Het speelveld, materialen en spelers zijn verlicht met speciale tape, verf en verlichting 21