22 secondant #3/4 juli-augustus 2011 Fotoserie Werken tegen wiet Nee tegen Nederwiet in Nederlandse grensstreek Werkvloer Een toestroom van drugstoeristen, levensbedreigende hennepkwekerijen en wapengevaarlijke drugsrunners. De Nederlandse grens streken worden dagelijks geconfronteerd met de neven effecten van de cannabismarkt. Bibob, blowverbod, wietpas wat werkt? Fotografie: Inge van Mill Tekst: Lynsey Dubbeld De auteur is werkzaam bij het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid. R ecente cijfers over drugsgebruik en georganiseerde criminaliteit zijn koren op de molen van critici van het Nederlandse gedoogbeleid. Uit onderzoek van de stichting Informatievoorziening Zorg blijkt dat het aantal problematische cannabisgebruikers in de verslavingszorg de afgelopen vijftien jaar flink is toegenomen. In 1995 vroegen 2431 mensen om hulp vanwege problemen met cannabisgebruik; in 2009 was dat aantal gestegen tot 9213.
secondant #3/4 juli-augustus 2011 23 (Foto links) Coffeeshops verkeren in een lastige situatie. Zij mogen wel wiet achter de toonbank verkopen, maar eigenlijk niet inkopen. (Foto rechts) Coffeeshops bieden een toegankelijke omgeving waar veilig cannabis kan worden gekocht. Het aandeel cannabisverslaafden in de verslavingszorg is daarmee gestegen van vier naar twaalf procent. Volgens de stichting is niet slechts sprake van een groeiende hulpvraag, maar ook van een stijgend aantal probleemgebruikers. Ook trends in druggerelateerde georganiseerde criminaliteit geven weinig reden tot optimisme. Uit onderzoek van het Trimbos-instituut blijkt bijvoorbeeld dat het aandeel cannabisgerelateerde zaken bij de Nederlandse politie in de periode tussen 2002 en 2009 is toegenomen, terwijl het aandeel harddrugsgerelateerde zaken is ver minderd. De criminaliteit en overlast rond drugshandel zijn met name de zuidelijke grensstreken een doorn in het oog. Zo is het werkterrein van drugsrunners, die vaak afkomstig zijn uit Utrecht en Rotterdam, geconcentreerd rond Maastricht, Roosendaal en Bergen op Zoom. volgens recent onderzoek in Limburg zijn er alleen al in Maastricht ongeveer 400 geregistreerde drugsrunners. Geschat wordt dat ongeveer tien procent daarvan gerelateerd kan worden aan loverboys, die meisjes en jonge vrouwen onder dwang uitbuiten in de prostitutie en drugshandel. Inmiddels krijgt de aanpak van de hele keten van criminaliteit in de cannabismarkt, van hennepkweek tot handel, steeds meer vorm. Bijvoorbeeld: het Openbaar Ministerie in Den Bosch experimen >>
24 secondant #3/4 juli-augustus 2011 In Maastricht wordt geëxperimenteerd met een pasjescontrole voor coffeeshops. teerde in 2010 met een hogere strafeis voor gevaarlijke hennepkwekerijen. Verzekeraars krijgen naar schatting elk jaar ruim 1000 meldingen binnen van brand- en waterschade in woonhuizen die kunnen worden gerelateerd aan hennepteelt. daarmee is ruim 100 miljoen euro aan schadeclaims gemoeid. Bij meer dan de helft van de 5000 kwekerijen die de politie jaarlijks oprolt, is sprake van elektriciteits- en besproeiingsinstallaties die een gevaar vormen voor kwekers én omwonenden. Voor het in gevaar brengen van buren eist het Openbaar Ministerie, sinds de proef in Den Bosch, extra celstraffen. De officier van justitie vraagt dan, naast de straf voor het telen van hennep, nog eens zes tot vijftien jaar cel voor het in gevaar brengen van bezittingen en personen. In de pilot in Den Bosch leidde deze nieuwe strafvordering al tot forsere straffen. Ook via aanpassing van wet- en regelgeving wordt het hennepkwekers moeilijker gemaakt. De Raad van State buigt zich dit jaar over een wetsvoorstel dat alle handelingen van personen en bedrijven die illegale hennepteelt voorbereiden en bevorderen, strafbaar stelt. Het gaat om de betrokkenheid bij drugsproductie van onder andere elektriciens, growshops, transport- en distributiebedrijven en verhuurders van loodsen en schuren. De bestrijding van hennepkwekerijen en de daarmee samenhangende georganiseerde criminaliteit
secondant #3/4 juli-augustus 2011 25 is niet beperkt tot het aanscherpen van het strafrechtelijke instrumentarium. Zo staat een uitbreiding op stapel van de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen openbaar bestuur (Wet Bibob), die overheden in staat stelt om de achtergrond van een bedrijf of persoon te onderzoeken voordat een vergunning, subsidie of overheidsopdracht wordt gegeven. De wet was al toepasbaar op coffeeshops, growshops en smartshops. Nu is een wetsvoorstel in de maak dat onder andere het exploiteren van headshops en het aangaan van vastgoedtransacties waarbij de overheid als civiele partij betrokken is, vergunningplichtig maakt. Overigens zijn er signalen dat de bestuurlijke aanpak van de georganiseerde criminaliteit, waaronder handel in de cannabismarkt, leidt tot waterbedeffecten. Volgens onderzoekers van de univer siteiten van Tilburg en Leuven blijkt de Wet Bibob zo effectief, dat criminaliteit zich dreigt te verplaatsen naar landen waar de autoriteiten minder bestuurlijke bevoegdheden hebben, zoals België. Waterbedeffecten kunnen ook optreden wanneer voor wijken, pleinen of straten een blowverbod wordt ingesteld. Burgemeesters nemen daarom nogal eens een gemeentebreed verbod op het gebruik van softdrugs in de openbare ruimte in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) op. >>
26 secondant #3/4 juli-augustus 2011 (Foto links) De meeste drugstoeristen zijn afkomstig uit Belgie en Duitsland. Helaas hebben juristen dit jaar gewaarschuwd dat zo n blowverbod niet vanzelfsprekend rechtsgeldig is en voor de bestuursrechter zal standhouden. Met het oog op de handhaving van de openbare orde, kan de Opiumwet in de APV worden aangevuld met een gebruiksverbod op bepaalde locaties om overlast tegen te gaan. Het motief van de openbare orde is volgens juristen weinig geloofwaardig als wordt betoogd dat blowen overal in de gemeente overlast veroorzaakt; dan gaat het stiekem om dezelfde doelstelling als bij de Opiumwet, namelijk de volksgezondheid. En aangezien de Opiumwet als uitputtende regeling is bedoeld, zijn er geen wettelijke mogelijkheden om op lokaal niveau het aanwezig hebben van softdrugs te verbieden met het oog op de volksgezondheid. Een blowverbod zal dus vooral een middel moeten zijn om op specifieke overlastlocaties in te grijpen. Andere maatregelen tegen overlast rond druggebruik en coffeeshops worden ontwikkeld in negen pilots die met financiële steun van de rijksoverheid worden uitgevoerd in tien Nederlandse gemeenten. Het is de bedoeling dat de proefprojecten, die de komende twee jaar worden uitgevoerd in onder andere de grenssteden Eindhoven, Heerlen, Kerkrade, Maastricht, Bergen op Zoom en Roosendaal, inzichten opleveren waarmee ook andere gemeenten aan de slag kunnen.
secondant #3/4 juli-augustus 2011 27 (Foto rechts) Coffeeshops in steden in de grensstreek, zoals Maastricht, trekken veel buitenlandse bezoekers. Tot nu toe staat vooral het Maastrichtse experiment met besloten coffeeshops in de schijnwerpers. Het plan om de toegang tot coffeeshops met behulp van een wietpas te beperken tot bewoners van Nederland werd tot op het niveau van het Europese Hof van Justitie besproken. Het Hof concludeerde dat het plan niet in strijd is met Europese verdragsbepalingen rond het vrije verkeer van goederen en diensten of het verbod op discriminatie op grond van nationaliteit. De uitspraak van het Hof is een opsteker voor de Nederlandse regering, die de wietpas in heel Nederland wil invoeren. De maatregel is, samen met het voorstel om tussen scholen en coffeeshops een minimumafstand van 350 meter in te voeren, een speerpunt voor de bestrijding van overlast rond coffeeshops. << Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) ondersteunt veiligheidsprofessionals bij de aanpak van drugsgerelateerde overlast en criminaliteit. Kijk voor meer informatie op de website www.hetccv.nl of neem contact op met Luuk Olsthoorn, telefoon (030) 751 67 36, e-mail: luuk.olsthoorn@hetccv.nl.