MFC Sint-Gregorius gaat vreemd! In het beleidsplan 2015 van het MFC dook voor de eerste maal het project een dagje vreemdgaan op. Dit thema met een onverwachte en prikkelende titel kondigde een nieuwe manier aan van verbindend werken in onze organisatie. Inhoudelijk is dit project even bijzonder als voor de hand liggend: vijftig medewerkers kunnen per jaar gedurende één dag vreemdgaan op een andere plek in de voorziening. Medewerkers kunnen van binnenuit kennis maken met een andere jobinhoud en met de andere medewerkers die deze job uitoefenen, en dit overschrijdend MFC OC. Op die manier kan het begrip en respect voor elkaars opdracht groeien. Vijftig collega s grepen die kans met beide handen en doen dit nog steeds. Op de vreemde werkplek neemt een enthousiaste buddy de kandidaat de ganse dag op sleeptouw en zorgt voor een zo compleet mogelijke ervaring Vreemdgaan geeft op het eerste zicht géén spectaculaire resultaten. Hoewel het voor de betrokken collega s vaak een intensieve ervaring is, verloopt het project verder vrij onopvallend. Enkel een vaste rubriek in Weekberichten, een opvoedster die plots achter de kookpot opduikt of een technisch medewerker die gespot wordt in de medische dienst zijn signalen die verraden dat er iets nieuws gaande is: een nieuwe kijk op medewerkersbeleid die als een welkome bries door onze organisatie waait. Vreemdgaan maakt mensen warm voor elkaars werk - daar kan geen koude procedure tegenop! Enkele getuigenissen: Ingeborg, medische dienst, ging een dagje vreemd in een leefgroep van de afdeling voor kleuters en kinderen met gedrags- en emotionele stoornissen. "Ik was heel benieuwd hoe een dagje leefgroepswerking eruit zag. Ik ben begonnen om 07u00. Wat was dit vroeg (ik heb namelijk een ochtendhumeur). Wat deed het pijn dat ik de jongeren moest wakker maken, ze lagen nog zo lekker warm onder hun deken. Wat mij wel opviel, is dat de jongeren op korte tijd vlug paraat stonden om de buikjes te vullen.( / ) In de namiddag was het teamvergadering en werden bepaalde jongeren besproken, zeer leerrijk. Voor mij eens bekeken uit een andere hoek."
Peter, directiemedewerker, ging een dagje vreemd in de schoonmaak. "Wanneer je werkt in de ochtendploeg van de schoonmaak ben je een kwartier sneller op je werk en heb je altijd parkeerplaats. Niet enkel de medewerkers, ook de coördinator is in deze dienst vroeg van de partij om alles in goeie banen te leiden. Sinds mijn escapade zal ik trouwens nooit meer vergeten op welke ochtend mijn bureau wordt schoongemaakt tot grote tevredenheid van Ludwine." Dieter, catering, ging een dagje vreemd aan het onthaal. "Naast het beantwoorden en doorverbinden van telefoons (respect, soms bel ik ook wel eens naar een firma en bij het horen van een wachtmuziekje word ik al zenuwachtig; je ziet niet wat er aan de andere kant van de lijn gebeurt) moeten ze ook vaak opzoeken waar iemand zit. Ik vond het ook tof om ziektebriefjes door te mailen en ontvangstruimtes te boeken. Het was leuk om van Jelle een mailtje terug te krijgen met de melding bedankt Dieter ;) omdat zijn ontvangstruimte geboekt is leuk zo n klein mailtje terug."
Anita, catering, ging een dagje vreemd in een leefgroep van de afdeling voor jongeren met een motorische beperking. "Rondom mij weeral mensen die gezamenlijk aanvoelen welke koers ze willen varen. Een teamspirit die ten goede komt aan de kinderen. Nu begrijp ik waar ze de kracht vandaan halen om elke dag opnieuw de uitdagingen aan te gaan, want alles is hier toch veel intenser, emotioneler, bij momenten rumoeriger, verbaler, maar ook opener en eerlijker." Alex, hoofdopvoeder, ging een dagje vreemd in de dienst beschermd wonen van OC De Beweging. "Patrick legde mij uit hoe de begeleidingen opgenomen en verdeeld worden. Er wordt ingeschat hoe intens de bewoners begeleid worden. Dit kan gaan van dagelijks tot enkele keren per week. Dit is mogelijk gemaakt door te werken met een tandemsysteem: elke cliënt heeft een begeleider die de begeleiding coördineert en opvolgt, maar wordt ook bezocht door collega-begeleiders. Door die samenwerking is het mogelijk frequent huisbezoeken te doen en voelen de bewoners zich voldoende gedragen en lukt het zelfstandig wonen behoorlijk. Tijdens de bezoeken viel me de warme en humoristische begeleidingshouding op van Patrick. Op een gemoedelijke manier wordt gepolst hoe de bewoners het stellen en welke kleine of grotere zorgen ze hebben. Er wordt dan samen gezocht naar mogelijke oplossingen. Op het einde van elk bezoek wordt er, samen met de bewoner, een verslagje gemaakt van de begeleiding in het dagboek. Dit blijkt een transparante manier van werken voor de bewoners en voor de begeleiders." Valérie, opvoedster, ging een dagje vreemd in de catering.
"Tegen 16u30 zat de dag erop en ik moet eerlijk zijn, ik was er niet rouwig om. Mijn voeten, mijn rug, ze hadden het gevoeld dat dit totaal iets anders was dan wat we gewend zijn. Daar waar de begeleiders al eens meer het kopje vol hebben, was ik nu echt fysiek moe! Kortom, mijn verbazing voor de ploeg van de keuken is groot. Het is een fysiek belastende job die de mensen van de keukenploeg dagelijks uitoefenen. Hier bovenop dient er met zoveel rekening gehouden te worden, het hoofd moet er echt bij gehouden worden. Tot slot misschien iets om over na te denken. Dag in dag uit kookt deze ploeg voor ons, zorgen ze ervoor dat er voor alle medewerkers en jongeren eten op de tafel staat. Misschien moeten we af en toe toch een beetje meer aandacht hebben voor wat deze mensen dagelijks doen, want laat ons eerlijk zijn, het is gemakkelijk om feedback of kritiek te geven. Het is minder evident om iedereen tevreden te stellen, iets wat de keukenploeg wel dagelijks tracht te doen!" Hilde, onthaalmedewerker, ging een dagje vreemd op de medische dienst.
"Vorige week mocht ik een dagje Vreemdgaan op de medische dienst. Na een korte rondleiding en uitleg over het klaarmaken van de pillendoosjes voor de volgende week, mocht ik die taak op mij nemen. Het lijkt eenvoudig, maar vraagt toch de nodige aandacht en zorgvuldigheid. Behalve verzorging moeten er ook nog heel wat administratieve taken verricht worden. In de namiddag kon ik me nuttig maken met het klasseren van de medische infofiches. Met bewondering keek ik toe hoe iedereen vriendelijk en efficiënt geholpen werd en kon ik niet anders dan besluiten dat de taak van verpleegkundige iets is wat je vanuit je hart doet."