Warm de winter door Actie brandhout winter 2016-2017
Beste donateur, Stel je voor Midden in de winter viel bij ons de centrale verwarming uit. Binnen een uur was het steenkoud in huis. Gelukkig kon de verwarmingsmonteur nog dezelfde dag de cv weer aan de praat krijgen. Wat voelden we ons rijk toen het weer behaaglijk warm was in huis. Toen het zo vreselijk koud was in ons huis, gingen mijn gedachten uit naar de gezinnen in Moldavië die in oude tochtige huizen wonen. Veel gezinnen hebben niet of nauwelijks brandhout. Zij moeten gedurende de winter - die veel strenger en kouder is dan in Nederland - weken achter elkaar in een koud huis wonen. Ik kan het me bijna niet voorstellen dat ze in die bittere kou kunnen overleven. Wat ik me wel kan voorstellen is hoe ontzettend blij deze mensen zijn wanneer ze brandhout ontvangen! Warmte is voor ons zo vanzelfsprekend, maar voor hen heel bijzonder. Daarom wil ik u heel hartelijk danken dat u een hartverwarmend gebaar heeft gemaakt en ervoor gezorgd heeft dat vele gezinnen de afgelopen wintermaanden een behaaglijk warm huis hadden. Wat een zegen! In dit verslag vindt u enkele verhalen van vrijwilligers die het project uitvoerden en van mensen die de afgelopen winter brandhout hebben mogen ontvangen. Ds. Egbert van Beesten
Rapport: actie brandhout 2016-2017 Blind en dronken Ondanks het heerlijke weer op een mooie voorjaarsdag voelde het alsof de zon verdween en er een schaduw over ons heen viel toen we Efrodenia s huisje binnengingen. Efrodenia s dochter Lidia keek ons aan met ogen die beneveld waren door de alcohol, en ze nodigde ons uit om te gaan zitten. In een hoek van de kamer lag een stapel vieze dekens. Toen hoorden we Efrodenia bij de deur; ze riep Wie is daar? Lidia wilde uitleggen wie we waren, maar ze had zoveel gedronken dat ze niet kon vertellen wat we gezegd hadden. Efrodenia kwam binnen en liep op de tast verder de kamer in, en toen zagen we pas dat ze blind was. Ik stak mijn hand uit om contact met haar te maken en vertelde dat we een voedselpakket en brandhout kwamen brengen. We kregen geen enkele reactie, niet van de dronken dochter en ook niet van de blinde moeder. We baden voor deze vrouwen die geen hoop hebben. Alleen en gehandicapt Maria is alleen en heeft geen kinderen. Ze is gehandicapt en haar man is overleden. Eind januari was haar brandhout op en omdat er geen andere manier was om aan brandhout te komen, pakte ze een bijl om een boom in de tuin te gaan kappen. MariaZe was enorm opgelucht en blij toen er juist op dat moment een vrachtwagen bij haar voor de deur stopte, vol met brandhout! De bomen kunnen nu gelukkig blijven staan, en Maria is God dankbaar dat Hij voor haar zorgt als het moeilijk is.
Rapport: actie brandhout 2016-2017 Geen stroom, geen bed, geen glas, geen papieren Vladimir woont alleen; hij heeft geen vrouw of kinderen. Hij leeft bij de dag met wat hij heeft. Hij is straatarm, zoals op de foto s te zien is. Hij heeft geen stroom, geen keuken, en de muren lijken ieder moment te kunnen instorten. Er zit geen glas in de ramen, en hij slaapt op een matras op de vloer. Vaak slaapt hij bij de buren. Hij heeft geen identiteitspapieren en krijgt daarom ook geen pensioen. De burgemeester van het dorp helpt hem nu om zijn papieren in orde te krijgen. Vladimir was een gebroken man en had dringend hulp nodig. Daarom gaven we hem gedurende de wintermaanden vier voedselpakketten en brandhout voor de kachel.
Rapport: actie brandhout 2016-2017 Jong en veel zorgen Sergei en zijn vrouw hebben twee schoolgaande kinderen. Hij en zijn vrouw zijn nog jong, maar jammer genoeg hebben ze al veel zorgen. Onlangs heeft Sergei een maagoperatie ondergaan. Ze hebben geen vast inkomen, en alleen als het weer warmer wordt kunnen ze werk doen op het land voor andere mensen: wieden, planten en oogsten. Ze verdienen er maar heel weinig mee. Ze hebben wel een eigen huis, maar verder zijn ze arm. Ze waren dolblij met het brandhout. Petru Petru heeft 3 kinderen grootgebracht, en op dit moment zorgt hij samen met zijn vrouw voor hun kleinzoon nadat hun dochter gescheiden is. Zij woont en werkt in Chisinau en komt en helpt wanneer ze maar kan. Hun andere twee kinderen studeren nog. Petru heeft een visuele handicap; als kind kreeg hij een klap op zijn oog en nu kan hij met dat oog niet meer zien. Zijn vrouw heeft werk; ze is naaister, maar haar inkomen is niet voldoende voor alles wat ze nodig hebben: voedsel, brandhout, medicijnen, schoolspullen en kleding. Bedlegerig Aurelia heeft terminale kanker en komt niet meer van bed. Ze woont in het kleine winterverblijfje naast haar huis, want het grotere huis heeft allerlei gebreken. Ze heeft een klein pensioentje waar ze van moet rondkomen. Tot overmaat van ramp heeft haar dochter, die ze alleen heeft opgevoed, vorig jaar zelfmoord gepleegd. Haar zoon is onlangs getrouwd en woont gelukkig in het dorp. Hij heeft (behalve seizoensarbeid) geen werk en zorgt voor zijn moeder zo goed en kwaad dat kan.
Rapport: actie brandhout 2016-2017
Rapport: actie brandhout 2016-2017 Van Johan Duizendstra - één van onze partners in Albanië - ontvingen we de volgende veelzeggende brief: Beste teamleden van Stichting Mensenkinderen. Een hartelijke groet uit Erseke, Albanië. Eindelijk zien we het zonnetje weer en begint het een beetje op voorjaar te lijken. Het was een koude winter, met tot wel 23 graden onder nul. Ook hadden we nogal wat sneeuw: 10-12 cm op straat en nogal wat in de bergen. Allereerst namens heel veel mensen in Erseke, bedankt voor de gift voor het brandhout! Je kunt je mogelijk voorstellen wat het betekent voor een relatief klein stadje als veel mensen plotseling brandhout geleverd krijgen, wie doet dat, wie regelt dat? Op de avond van de telefonische melding dat er een grote gift onderweg was, hadden de leiders van de kerk een vergadering. Ik ben even naar binnen gelopen, de reden van de gift uitgelegd en hun hulp gevraagd bij het samenstellen van een namenlijst. Ook onze verpleegster die veel ouderen bezoekt heeft geholpen en een man die in de kerk komt en verantwoordelijk is voor o.a. de blinde mensen in onze regio heeft geholpen. Met een eerste lijst van 36 namen moesten we eerst uitzoeken waar we het hout het voordeligst konden kopen. Na een week hadden we een ontmoeting met de burgemeester en ook hij leverde nog namen met mensen die we mogelijk konden helpen. Albanië heeft sinds februari 2016 een kapverbod, in 10 jaar mogen er (buiten wat regeltjes om) geen bomen meer gekapt worden. Alle noodzakelijke brandhout, tenslotte kookt en warmt iedereen zijn huis met een houtkachel, moet door de overheid worden geregeld. Dus toen we goedkoper hout vonden in een ander dorp werd deze mogelijke aankoop al snel geblokkeerd en werd er geen transportvergunning afgegeven. Erseke heeft nu slechts 1 leverancier die het officieel mag leveren. Het gevolg is een prijsstijging van minstens 30 % ten opzichte van vorig jaar. We hebben de aankoop en verwerking van het hout in stappen van 48m3 uitgevoerd, daarmee konden we de kosten van aankoop en verwerking en levering in de hand houden. We zijn afgelopen dagen nog bij 4 gezinnen geweest, de lijst van gezinnen die we konden helpenkom daarmee op 65!! (en het hout is op). Wat een zegen, bij sommige mensen liepen de tranen over hun wangen als ze hoorden dat het een geschenk was. Bij alle mensen met beperkingen hebben we het hout tot in huis gebracht (wat hier niet gewoon is) en bij de verwerking kon ik diverse mensen aan het werk helpen die al lang geen baan hebben gehad. Al met al is en heeft dit houtproject een grote impact in de gemeenschap in Erseke en omgeving. Bedankt voor iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt! Johan Duizendstra
Rapport: actie brandhout 2016-2017 Brandhout voor Erseke in Albanië