SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1
1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Akton 1mg, tabletten Akton 2mg, tabletten 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elke tablet Akton 1 mg en 2 mg bevat: respectievelijk 1 mg en 2 mg cloxazolam. Hulpstof met bekend effect: respectievelijk 67 mg en 99,9 mg lactosemonohydraat. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tabletten 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Akton is aangewezen voor de behandeling van pathologische angsttoestanden evenals inslaapstoornissen van angstige oorsprong. Het is niet aangewezen voor slapeloosheid van depressieve oorsprong. Akton kan gebruikt worden als premedicatie voor chirurgische ingrepen. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering - Initiële dosis: In lichte tot matige gevallen: 1 mg, 1 of 2 maal per dag, zo nodig 3 maal. Matige tot ernstige gevallen: 2 mg, één of twee maal per dag, zo nodig 3 maal. - Gebruikelijke posologie: De dagelijkse dosis ligt doorgaans tussen 2 en 4 mg, te verdelen over 2 of 3 innamen per dag. Zo nodig mag deze dosis verhoogd worden tot 6-12 mg per dag, te verdelen over 3-4 innamen, met de belangrijkste dosis 's avonds. In geval van een voldoende verbetering mag de dosis na 2 weken geleidelijk verminderd worden. - Premedicatie: Een dosis van 0,1 mg per kg lichaamsgewicht wordt aanbevolen, 1 tot 2 uur vóór de ingreep, als een orale toediening mogelijk is. Bij zeer angstige personen dezelfde dosis de dag vóór de operatie toedienen. - Duur van de behandeling: In vele gevallen worden benzodiazepinen toegediend voor een occasioneel of voorbijgaand probleem en zal de behandeling dus van korte duur zijn. De maximale behandelingsduur is 4 weken voor slapeloosheid en 8 tot 12 weken voor angst. In bepaalde gevallen kan de gezondheidstoestand van de patiënt een langdurige toediening noodzakelijk maken. Een langdurig gebruik van benzodiazepinen vereist in elk geval een regelmatige herevaluatie van het nut door de arts. 2
- Dervingverschijnselen: Een dervingsyndroom kan zich voordoen bij het plotse stoppen van een behandeling, vooral bij hoge dosissen. Het wordt aanbevolen in dergelijke gevallen de dosis geleidelijk te verminderen en de patiënt onder toezicht te houden. Ouderen en specifieke patiëntengroepen De dosering moet verlaagd worden bij bejaarde personen. Bij oudere patiënten dient de dosis initieel te worden gehalveerd ten opzichte van de gebruikelijke dosis. Bij patiënten met chronische nier- of leverziekte moet de dosis mogelijk ook worden verlaagd, afhankelijk van de ernst van de stoornis. Een lagere dosis wordt ook aanbevolen voor patiënten met chronische ademhalingsinsufficiëntie vanwege het risico op respiratoire depressie. Pediatrische patiënten Het gebruik van benzodiazepinen bij kinderen jonger dan 6 jaar mag slechts gebeuren na beslissing en onder toezicht van een specialist (neuropediater, psychiater) die zelf de dosis zal bepalen (zie ook rubriek 4.4). Cloxazolam wordt niet aanbevolen voor het gebruik bij kinderen jonger dan 6 jaar. De klinische ervaring met Akton bij kinderen jonger dan 15 jaar is beperkt. Wijze van toediening Deelbare tabletten Oraal gebruik 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor een van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. - Comateuze toestanden. - Patiënten met ernstige depressie van het centraal zenuwstelsel. - Myasthenia gravis. - Ernstige ademhalingsinsufficiëntie. - Slaapapneu syndroom - Ernstige leverinsufficiëntie - Antecedenten van overgevoeligheid voor derivaten van benzodiazepinen. - Kinderen jonger dan 6 jaar; het gebruik bij kinderen jonger dan 6 jaar is voorbehouden tot zeldzame specifieke indicaties na beslissing en onder toezicht van een specialist (neuropediater, psychiater). 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Afhankelijkheid Het gebruik van benzodiazepinen kan leiden tot de ontwikkeling van fysieke en psychische afhankelijkheid van deze producten. Het risico op afhankelijkheid neemt toe met de dosis en de duur van de behandeling; het is ook groter bij patiënten met een voorgeschiedenis van alcohol- of drugsmisbruik. Een zeer bijzondere aandacht is noodzakelijk in geval de patiënt antecedenten van afhankelijkheid vertoont. Als er zich fysieke afhankelijkheid heeft ontwikkeld zal een plotse stopzetting van de behandeling gepaard gaan met dervingssverschijnselen zoals hoofdpijn, spierpijn, extreme angst, spanning, rusteloosheid, verwarring en geïrriteerdheid. In ernstige gevallen kunnen de volgende symptomen optreden: derealisatie, depersonalisatie, hyperacusis, doof gevoel en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, geluid en aanraking, hallucinaties of epileptische aanvallen. 3
Rebound slapeloosheid en angst: een voorbijgaand syndroom waarbij de symptomen die tot de behandeling met een benzodiazepine hebben geleid terugkomen in een versterkte vorm. Dit kan optreden bij het stopzetten van de behandeling. Het kan gepaard gaan met andere reacties zoals stemmingswisselingen, angst of slaapstoornissen en rusteloosheid. Aangezien het risico op dervingsverschijnselen / rebound verschijnselen groter is na het abrupt stopzetten van de behandeling, is het aanbevolen de dosis geleidelijk te verlagen. Duur van de behandeling De duur van de behandeling dient zo kort mogelijk te zijn (zie 'Dosering en wijze van toediening'), afhankelijk van de indicatie, maar mag niet meer bedragen dan 4 weken voor slapeloosheid en acht tot twaalf weken in geval van angst, de afbouwperiode inbegrepen. Verlenging na deze periode mag niet gebeuren zonder herevaluatie van de situatie. Wanneer de behandeling wordt gestart, kan het nuttig zijn om de patiënt te informeren dat de behandeling van beperkte duur zal zijn en precies uit te leggen hoe de dosis geleidelijk aan zal worden verminderd. Bovendien is het belangrijk dat de patiënt zich bewust is van de kans op rebound verschijnselen om zo ongerustheid over dergelijke symptomen te beperken - indien ze optreden wanneer de behandeling wordt stopgezet. Er zijn aanwijzingen dat, in het geval van benzodiazepinen met een korte werkingsduur, dervingsverschijnselen manifest kunnen optreden binnen het doseringsinterval, vooral wanneer de dosis hoog is. Wanneer benzodiazepinen met een lange werkingsduur worden gebruikt, is het belangrijk om te waarschuwen tegen een overstap naar een benzodiazepine met een korte werkingsduur, omdat dervingsverschijnselen zich kunnen ontwikkelen. Amnesie Benzodiazepinen kunnen anterograde amnesie veroorzaken. Dit komt meestal voor enkele uren na inname van het product. Om het risico te beperken moeten patiënten er bijgevolg voor zorgen dat zij in staat zullen zijn om 7-8 uur ononderbroken te slapen (zie ook 'Bijwerkingen'). Psychiatrische en paradoxale reacties Reacties zoals rusteloosheid, opwinding, prikkelbaarheid, agressiviteit, waanideeën, woedeuitbarstingen, nachtmerries, hallucinaties, psychosen, onaangepast gedrag en andere ongunstige gedragsstoornissen kunnen optreden bij het gebruik van benzodiazepinen. Mocht dit zich voordoen dient het gebruik van het geneesmiddel te worden stopgezet. Deze komen vaker voor bij kinderen en ouderen. Ouderen en specifieke patiëntengroepen Ouderen moeten een lagere dosis krijgen (zie 'Dosering en wijze van toediening'). Een lagere dosis wordt ook aanbevolen voor patiënten met chronische ademhalingsinsufficiëntie vanwege het risico op respiratoire depressie. Benzodiazepinen zijn niet aangewezen voor de behandeling van patiënten met ernstige leverinsufficiëntie, aangezien ze encefalopathie kunnen veroorzaken. Pediatrische patiënten Benzodiazepinen dienen niet te worden gegeven aan kinderen zonder zorgvuldige afweging van de noodzaak om dit te doen; de duur van de behandeling moet tot een minimum worden beperkt. Kinderen vertonen een grotere gevoeligheid voor de effecten van benzodiazepinen op het CZS en het niet volledig ontwikkeld zijn van het metabolisme kan de vorming van niet-actieve metabolieten beletten of onvolledig maken. Bijgevolg is het gebruik van benzodiazepinen bij kinderen jonger dan zes jaar voorbehouden voor zeldzame specifieke indicaties, na beslissing en onder toezicht van een specialist (neuropediater, psychiater). 4
Zekere voorzichtigheid is overigens aangewezen bij kinderen jonger dan 15 jaar omwille van de beperkte klinische ervaring. Benzodiazepinen worden niet aanbevolen voor de primaire behandeling van psychoses. Benzodiazepinen mogen niet alleen gebruikt worden om depressie of angst geassocieerd met depressie te behandelen (kan suïcide veroorzaken bij deze patiënten). Benzodiazepinen moeten met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met een voorgeschiedenis van alcohol- of drugsmisbruik. De afhankelijkheid voor benzodiazepine is gebonden aan een farmacodynamische tolerantie. Tolerantie voor de sedatieve en anxiolytische activiteit van benzodiazepinen ontstaat snel en frequent. Een tolerantie voor de anticonvulsieve en myorelaxerende activiteit kan zich eveneens voordoen. Toezicht is noodzakelijk en een vermindering van de dosis kan noodzakelijk blijken in geval van een aantasting van de nieren of de lever, een psycho-organisch syndroom of een gesloten-hoekglaucoom. Tijdens een behandeling met benzodiazepinen moet het gebruik van alcoholische dranken ontraden worden. Voorzichtigheidshalve mag een behandeling met benzodiazepinen niet plots stopgezet worden, vooral bij patiënten met epilepsie aangezien het stopzetten van de behandeling een aanval van epilepsie kan uitlokken. Dit geneesmiddel bevat lactose. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactoseintoleratie, Lapp lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Versterking van het centrale depressieve effect kan optreden in geval van gelijktijdig gebruik met antipsychotica (neuroleptica), barbituraten, inhibitoren van het mono-amino-oxydase, hypnotica, anxiolytica / sedativa, antidepressiva, narcotische analgetica, anti-epileptica, anesthetica en sedatieve antihistaminica. In het geval van narcotische analgetica kan versterking van de euforie ook voorkomen wat leidt tot een toename van de psychische afhankelijkheid. Verbindingen die bepaalde leverenzymen remmen (met name cytochroom P450) kunnen de werking van benzodiazepinen versterken. In mindere mate geldt dit ook voor benzodiazepinen die alleen gemetaboliseerd worden door conjugatie. Het gebruik van alcoholische dranken wordt formeel ontraden tijdens een behandeling met Akton. In geval van combinatie met valproaat is er een groot gevaar voor psychose. Het katabolisme van de benzodiazepinen wordt vertraagd door cimetidine, disulfiram, isoniazide en orale contraceptiva, terwijl het versneld wordt door rifampicine. Anderzijds is het inductievermogen van benzodiazepinen op de leverenzymen geringer dan dat van andere sedativa, in het bijzonder van barbituraten. Theofylline is een antagonist van het farmacologisch effect van de benzodiazepinen. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding 5
Zwangerschap Naar analogie met andere benzodiazepinen wordt het gebruik tijdens de zwangerschap ontraden. Een teratogeen risico is mogelijk en het lijkt dan ook verkieslijk het voorschrijven van benzodiazepinen tijdens het eerste trimester van de zwangerschap te vermijden. Wegens het gevaar voor neonatale problemen zoals hypotensie, hypothermie en zelf een abstinentiesyndroom, mag Akton niet worden voorgeschreven tijdens de laatste weken van de zwangerschap. Borstvoeding Het gebruik van Akton wordt ook ontraden tijdens de periode van borstvoeding. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Gezien de mogelijkheid van sedatie en een vermindering van de reactiemogelijkheden, moet de patiënt gewaarschuwd worden voor het grotere gevaar voor ongevallen. 4.8 Bijwerkingen Zenuwstelselaandoeningen Slaperigheid gedurende de dag, getemperde gevoelens, verminderde waakzaamheid, verwardheid, geheugenstoornissen, vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, spierzwakte, ataxie, dubbelzien of visusstoornissen. Deze verschijnselen doen zich voornamelijk voor bij de start van de behandeling en verdwijnen gewoonlijk na herhaalde toediening. Zij kunnen vaak vermeden worden door een geleidelijke stijging van de dosis of kunnen gestopt worden door de dosis te verlagen. Psychische stoornissen - Anterograde amnesie kan optreden bij gebruik van therapeutische doseringen - het risico neemt toe bij hogere doseringen. Amnesie kan gepaard gaan met ongepast gedrag. (zie 'Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik'). - Psychiatrische en paradoxale reacties Reacties zoals vijandigheid, schommelingen van het humeur, toename van de angst, verergering van slapeloosheid, rusteloosheid, opwinding, prikkelbaarheid, agressiviteit, waanideeën, woedeuitbarstingen, nachtmerries, hallucinaties, psychosen, ongepast gedrag en andere ongunstige gedragsstoornissen kunnen optreden bij het gebruik van benzodiazepinen of benzodiazepine-achtige stoffen. Deze reacties kunnen vrij uitgesproken zijn bij dit product en komen vaker voor bij kinderen en ouderen. - Depressie Reeds bestaande depressie kan worden opgemerkt tijdens het benzodiazepinegebruik. - Afhankelijkheid: Kans op psychische en fysische afhankelijkheid (zelfs bij therapeutische doses) met optreden van een abstinentiesyndroom na stopzetten van de behandeling. Ontwenningsverschijnselen werden waargenomen na een klassieke behandeling: zweten, malaise, abdominale krampen, vertigo en beven; in ernstige gevallen, rebound slapeloosheid en karakterstoornissen; in ernstige gevallen kan agitatie leiden tot delirium en convulsies (zie Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). Misbruik van benzodiazepinen komt voor. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeldzame gevallen van agranulocytose. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Ademhalingsdepressie bij patiënten met chronische ademhalingsstoornissen. Maagdarmstelselaandoeningen 6
Nausea, braken en zeldzamer toename van de eetlust. Lever- en galaandoeningen Zeldzame gevallen van cholestatisch icterus. Huid- en onderhuidaandoeningen Zeldzame allergische reacties, hoofdzakelijk ter hoogte van de huid en zeer zelden anafylaxie Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Zeldzame gevallen van menstruatie- en ovulatiestoornissen en zeldzamer gynecomastie. Seksueel dysfunctioneren, veranderingen in libido. Algemene aandoeningen Orthostatische hypotensie, musculaire hypotonie of ataxie. Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via: België Federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten Afdeling Vigilantie EUROSTATION II Victor Hortaplein, 40/ 40 B-1060 Brussel Website: www.fagg.be e-mail: adversedrugreactions@fagg-afmps.be 4.9 Overdosering De symptomen van overdosering met benzodiazepinen variëren in ernst, gaande van diepe slaap tot coma. In lichte gevallen omvatten de symptomen slaperigheid, mentale verwardheid en lethargie. In meer ernstige gevallen kunnen de symptomen bestaan uit ataxie, hypotonie, hypotensie, een vermindering van het bewustzijn, coma (stadia 1 tot 3) en zeer zeldzaam de dood. Als de patiënt bewust is, kan een braakreflex worden uitgelokt. Een maagspoeling kan worden uitgevoerd en geactiveerde kool kan worden toegediend. De vitale functies moeten ondersteund worden. Gelijktijdige inname van alcohol of andere geneesmiddelen of de aanwezigheid van een onderliggende pathologie kunnen het leven in gevaar brengen. Het specifieke antigif voor gebruik in het ziekenhuis in geval van coma of ademhalingsinsufficiëntie is flumazenil. De initieel aanbevolen dosis bedraagt 0,3 mg, indien nodig te herhalen, tot een totale maximale dosis van 2 mg. Flumazenil is tegenaangewezen in geval van geassocieerde inname van tricyclische antidepressiva of van andere geneesmiddelen die convulsies of ECG-stoornissen kunnen uitlokken zoals verlenging van het QRS-interval of het QT-interval. In geval van een ernstige intoxicatie is een symptomatische behandeling in een gespecialiseerd centrum vereist. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen 7
Farmacotherapeutische categorie: Anxiolytica, benzodiazepinederivaten, ATC-code: N05B A22. Cloxazolam is een benzodiazepine met anxiolytische, hypnosedatieve, myorelaxerende en anticonvulsieve eigenschappen. Het heeft een krachtige activiteit op somatische en psychische angst. Hoewel de hypnosedatieve effecten gering zijn, is Akton doeltreffend bij slapeloosheid als gevolg van angsttoestanden. De activiteit van cloxazolam is het gevolg van een toename van de binding van gamma-aminoboterzuur (GABA) ter hoogte van de GABA-ergische receptoren. Daardoor worden de inhiberende eigenschappen van GABA op het centraal zenuwstelsel vergroot. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Cloxazolam wordt langs orale weg snel geresorbeerd. Plasmapieken worden ongeveer 3 uur na de inname bereikt. De eliminatie verloopt bifasisch met een eliminatiehalveringstijd van ongeveer 66 ± 10 uur. Bij herhaalde toediening wordt de evenwichtstoestand vrijwel 8 dagen na de behandeling bereikt. Cloxazolam wordt voor 97 % aan plasma-eiwitten gebonden. Het wordt in het plasma snel getransformeerd tot chlornordiazepam en essentieel uitgescheiden met de gal in de vorm van glucuronoconjugaten. Een groot deel van de farmacologische activiteit kan toegeschreven worden aan chlornordiazepam. Zoals de andere benzodiazepinen gaat cloxazolam doorheen de foetoplacentale barrière en wordt het met de moedermelk uitgescheiden. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Geen gegevens bezorgd. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Akton 1 en 2 mg tabletten: Lactose monohydraat Magnesiumstearaat Hydroxypropylcellulose Maïszetmeel Talk. Akton 2 mg tabletten bevatten ook: geel ijzeroxide (E 172). 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 2 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren bij kamertemperatuur (15-25 C). Beschermen tegen licht en vocht. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Akton 1 mg: witte, ronde, deelbare tabletten in een bruin, glazen flesje (50 tabletten). Akton 2 mg: okergele, ronde, deelbare tabletten in een bruin, glazen flesje (20 of 50 tabletten). 8
6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Takeda Belgium Gentsesteenweg 615 1080 Brussel 8. NUMMERS VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Akton 1 mg: BE127294 Akton 2 mg: BE127346 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/VERLENGING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 15/06/1984 Datum van laatste verlenging: 07/12/2012 10. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST 12/2016 Goedgekeurd: 01/2017 9