Take a look at my life 13 Heb het afgelopen week wel erg druk gehad, beetje teveel van het goede. Moet weer even de goede balans terug vinden. Het was best wel een fijne week, maar voor mijn lichaam beetje teveel geweest. Deze week ga ik even een stapje terug nemen, maar natuurlijk niet gelijk alleen maar thuis zitten. Nu neem ik jullie eerst mee naar afgelopen week. Mijn week begon met de sportschool, en de volgende dag heb ik echt een drukke dag gehad. Toen ben ik naar Annelies geweest, samen naar Tuinland gegaan. We zouden eigenlijk samen in de tuin bezig gaan, maar het weer was er zeker niet mooi genoeg voor. Het was alleen maar aan het regenen. Na Tuinland even haar dochter en vriendinnetje van haar opgehaald. Toen was het alweer tijd voor mij naar het ziekenhuis te gaan voor maatschappelijkwerk. Daarna nog even snel door de regen gefietst naar Musjes, want mijn favo verkoopster moest ik even afscheid van nemen. Het was haar laatste dag. Ik kwam drijfnat aan, ik dacht kan wel even die 5 minuten. Gelukkig had ik een extra broek bij me.
Ik probeer weer wat gezonder te eten, ook iets minder koolhydraten. En nee dat valt niet mee om het gezonde weer echt helemaal op te pakken. Ik maakte eieren in cupcake vorm met wat spekjes en kaas. Daarbij een wrap met kruiden roomkaas en kalkoenfilet.
Een dagje bij een vriendin geweest in Zuidbroek. Lange maar fijne dag geweest. Veel over emotionele dingen gehad, in de hoop dat ik eens goed zou gaan huilen. Het echte huilen is niet gebeurd, het bleef bij een paar enkele tranen. Lekker met de hondjes gewandeld en langs het hertenkamp gelopen. S,avonds blijven eten en pas laat daar vertrokken. Iet te laat vanwege de volgende dag. Want moest toen al om 10.00 in het ziekenhuis zijn. Na het ziekenhuis nog lekker naar de yoga geweest. Begin van de week trouwens nog cardio gedaan in de sportschool.
Binne nkort gaan we op kraambezoek, dus er moest geschopt worden. Stiekem vond ik dit wel erg leuk, ondanks ik er eerst ook wel tegenop zag.
Ik kreeg zomaar een cadeautje van mijn man. Ik was ineens weer sims aan het spelen, had ik zin in, maar al heel lang is sims 4 er. Daar hadden we het even over, en een paar dagen later wat ik niet had verwacht lag er een pakje in de brievenbus. En daar zat dus de sims 4 in. Leuk leuk leuk. http://day-dreamer.nl/wp-content/uploads/2016/04/vid_850600401 _165218.mp4 Op de kinderboerderij maakte ik een lief filmpje, wat zijn de geitjes al gegroeid zeg. Gaat echt veelte snel. http://day-dreamer.nl/wp-content/uploads/2016/04/vid_871871210 _054805.mp4
Ook bij het hertenkamp maakte ik een filmpje, vind dit zulke leuke diertjes. De laatste dag van de week, wauw wat een dag. Ik ben op een waanzinnige plek geweest. Het heet Mirre en is een opleiding instituut. Maar speciaal op jezelf gericht om jezelf beter te leren kennen en aan de slag te gaan voor jezelf. Ook wel opleidingen waar je anderen mee kan helpen. Hier ga ik nog even een andere keer verder op in, dit heeft namelijk veel indruk op mij gemaakt. Fijne week, gaan jullie nog iets leuks doen?
Glimlachmomentjes #7 In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven Meer in beweging zijn Deze week heb ik het wel erg druk gehad, even te druk eigenlijk. Moet het weer even leren te doseren. Maar ik wilde graag weer wat meer gaan bewegen. Maar dit was wel even teveel van het goede. Het was wel heerlijk om meer op de fiets te klimmen weer te sporten en naar de yoga te gaan. Naast dat ik gewoon heb gewerkt. Ook ben ik weer op de fiets naar het ziekenhuis geweest. En een hele fijne dag bij een vriendin, even lekker met de hondjes gewandeld. Hertenkamp Al die schattige herten, ik vind ze geweldig. Vlakbij het huis van mijn vriendin stonden deze. En ik kon het niet laten om foto,s te maken en zelfs een filmpje ervan te maken. Ik ben
gewoon gek op dieren. Dagje vriendin Het was al een tijd geleden dat we elkaar zagen en spraken, maar het voelde wel echt heel fijn weer. Heel veel gesproken, ook erg gevoelige onderwerpen. Ze heeft me diep geraakt, maar nog niet zo dat ik echt heel hard kon huilen. Wel even in tranen geweest, maar dat is niet genoeg om echt bij mijn gevoel te komen. Maar wat heb ik een heerlijke dag gehad. Het
was niet de bedoeling om het laat te maken, omdat ik de volgende dag weer op tijd naar het ziekenhuis moest. Maar we bleven maar praten wat me gewoon heel goed deed. Dus thuis was ik ook helemaal gesloopt. Wat zijn jouw glimlachmomentjes? Tatoeages tag Hoeveel tatoeages heb je? Inmiddels heb ik drie tatoeages laten zetten, wat ik nooit in het begin had verwacht. Dacht dat het altijd bij eentje zou blijven. Wat is je favoriete tatoeage? Dat vind ik een hele moeilijke vraag, dat is zeker kiezen tussen twee hele mooie. Maar dan ga ik toch voor de meest bijzondere en dat is de laatste die ik liet zetten speciaal voor mijn zoontje. Een babyboy engeltje.
Hoe oud was je toen je je eerste tatoeage liet zetten? Ehmmm goede vraag een jaar of 27 denk, al jaren wilde ik wel. Maar precies wat en waar niet. En heb me lang laten tegen houden vanwege de angst voor de pijn. Wat vinden je ouders van je tatoeages? Ze vinden het prima hoor, is mijn beslissing geweest. Mijn vader heeft er niet zo veel mee. Mijn moeder heeft zelf paar jaar geleden eentje laten zetten. Wat ik echt nooit van haar had verwacht. Vind je vriend/man jouw tatoeages mooi en heeft hij een favoriet? Hij vind ze wel mooi, maar had er nooit iets mee. Tot dat onze zoon overleed wilde hij zelf ook eentje laten
zetten. En wat is hij geweldig mooi geworden van hem. Hield je altijd al van tatoeages en wie/wat was je inspiratie? Nee heb het niet altijd mooi gevonden ja bij een ander. Maar pas later wilde ik zelf ook. Wil je meer tatoeages laten zetten? Nee ik denk niet dat er nog meer bij komt, maar ja dat zei ik na de eerste die ik zette ook. Mijn man wilde eigenlijk niet dat ik er meer liet zetten. Maar hij is aardig bij gedraaid. Geloof wel dat het nu voor ons beide wel genoeg is wat ik heb laten zetten. Alleen zeg ik nooit, nooit. Welke tatoeage vond je het meest pijnlijk om te zetten? Dat is toch mijn eerst, ik heb een olifantje laten zetten. En de kleur pakte niet zo goed op mijn huid, dus ze bleef maar steeds op dezelfde stukken inkleuren. Nou na een tijdje begon ik zo moe te worden dat het ook echt pijn deed. Heb je spijt van een tatoeage en zo ja, waarom? Nee heb er geen spijt van, daarom heb ik alleen iets laten zetten wat voor mij een betekenis heeft. Anders zou ik nooit iets hebben laten zetten. Wat als jouw kind later een tatoeage wilt? Ja ik kan het moeilijk verbieden als ik zelf ook heb laten zetten. Denk alleen wel dat hij/zij moet wachten tot de leeftijd 16 of misschien wel 18. Wat voor tatoeage zou je nooit laten zetten? Tribal, dat past echt totaal niet bij mij. Heb jij ook een tatoeage, en wat heb je dan voor eentje?
Take a look at my life 12 Er is weer een week voorbij en daarom heb ik weer een week overzicht voor jullie. Ik blijf het leuk vinden elke dag foto,s maken. Soms vergeet ik het of beleef ik gewoon niks. Maar heb nu toch wel weer wat leuke foto,s voor jullie. Ik neem jullie mee naar afgelopen week. En wil jullie alvast een fijne nieuwe week toe wensen. Ik kwam tijdens het online surfen een site tegen die allemaal verhalen verzameld van mensen met een kinderwens. En daar zag ik wel iets in. Ik schrijf nu voor Kinderwensbloggers. Als
eerste ben ik nu bezig mijn verhalen die ik op me eigen blog al schreef samen te vatten in nieuwe mooie teksten en ze daar te delen. Daarna komen er gewoon weer nieuwe verhalen online, want ons kinderwens is natuurlijk nog altijd niet helemaal vervuld. even een gezond ontbijtje met havermout en Weer fruit.
Vaak ben ik op dinsdag te vinden in de winkel Musjes, even langs mijn favoriete verkoopster daar. Kopje thee drinken en een beetje kletsen.
Weer een nieuwe vraag van de dag, best leuk elke dag als je thee drinkt een vraag te krijgen. Deze vond ik dan ook wel weer leuk om te delen. Mijn antwoord: Mijn man, naast dat ik Daan moet missen kan ik hem echt niet ook nog missen.
Op de kinderboerderij zijn er al kleine geitjes geboren. En deze leuke kaartjes liggen op het kantoor.
Snack en met crackers, beetje teveel van het goede maar wel erg lekker.
Ik stond op de bus te wachten omdat ik naar de sportschool ging voor een lesje yoga. Daar had ik wel weer erg veel zin in. Nu hopelijk kan ik weer elke week erheen. En wat voelde het goed. Wel heel veel pijn, omdat ik dat al een hele tijd heb. Maar het voelde wel lekker voor mijn spieren al die oefeningen te
doen. De actie is inmiddels afgelopen, en daarom heb ik nu het weekend alle moestuintjes geplant. Ik ben benieuwd, vorig jaar werkte het voor geen meter. Nu hopen dat er wel iets gaat groeien.
Een lekker bakje fruit, peer en mandarijn. Ik wil weer een beter eetpatroon gaan krijgen, dus ook meer fruit gaan eten. Mijn favo series van maart Ik ben steeds meer series aan het ontdekken via Netflix. Ben echt verslaafd geraakt hieraan. Iedere keer vind ik weer een leuke serie, alleen het nadeel is dat als je het seizoen uit
hebt je enorm in spanning aan het afwachten bent hoe het gaat aflopen. Komt er een nieuw seizoen en wanneer dan Een aantal series nu dus uitgekeken en wil heel graag een vervolg ervan zien. Fuller House Iedereen kent de jeugdserie Full house wel, als klein meisje keek ik hier altijd naar. Jeugdsentiment dus. Nu is daar ineens een vervolg serie hierop Fuller House kan je zien op Netflix. En ik heb zelfs al gelezen dat er een tweede seizoen gaat komen ervoor. Echt helemaal leuk. In Fuller House gaat de zo succesvolle serie verder. De meiden zijn inmiddels volwassen geworden en eigenlijk herhaalt de geschiedenis zich. D.J. is inmiddels getrouwd, werkt als dierenarts in San Francisco en heeft drie zoons. Op tragische wijze komt D.J. alleen voor zorg van haar familie te staan, maar gelukkig staat ze niet helemaal alleen. Haar zusje Stephanie en beste vriendin Kimmy trekken bij D.J. in om haar te helpen. Liefde, vriendschap en plezier staan centraal in Fuller House.
The walking dead (seizoen 5) Ja super, lang op gewacht, weten jullie het nog waar Walking dead over gaat. Ik fris jullie even op Dit is een Amerikaanse televisieserie over een groep mensen die trachten te overleven in een wereld vol zombies. De reeks is gebaseerd op de door Robert Kirkman, Tony Moore en Charlie Adlardbedachte gelijknamige strip en werd ontwikkeld voor televisie door scenarist en regisseur Frank Darabont. Het verhaal speelt zich af in en om Atlanta (Georgia). Gossip girl
Gossip Girl vertelt het verhaal van een aantal rijke tieners die leven in de Upper East Side in New York City. Terwijl ze op het punt staan naar de meest belangrijke universiteiten te gaan, gebeuren er allerlei dingen onderling. De grote vragen zijn niet: wie studeert af met het beste cijfer. Maar eerder: Wie heeft het meeste geld, wie doet het met wie, wie is de Queen Bee van het Constance Billard en natuurlijk, wie gaat met wie naar het Prom? En wie kan je beter inlichten over iedereen die ertoe doet dan Gossip Girl? Kristen Bell spreekt de stem in van Gossip Girl. Gossip Girl heeft een website en weet élk schandaal van íedereen die ertoe doet. Zij stuurt de hele serie door sms jes naar iedereen met de nieuwste schandaligste roddels. Hoe je een Gossip Girl sms kan herkennen? Simpel. Iedereens mobiel gaat vlak na elkaar af. De serie draait om Serena van der Woodsen, Blair Waldorf, Dan Humphrey, Nate Archibald, Chuck Bass, Jenny Humphrey, Vanessa Abrams, Lily van der Woodsen, Rufus Humphrey en hun vrienden. Ohh wat is dit een heerlijke serie om bij je ontspanning te krijgen. Ik kan er geen genoeg van krijgen. En dat is maar goed ook er zijn namelijk 6 seizoenen. Zelf zit ik inmiddels aan het einde van het derde seizoen. Dus ik kan nog even lekker genieten van deze fijne serie. Wat is jouw favoriete serie op dit moment van Netflix?
Selfie stick in actie Onzekerheid Ik kreeg een leuk pakje toegezonden via Smartphonehoesjes.nl, ik was eens nieuwsgierig naar een selfie stick. Dus ik koos ervoor om deze uit te testen voor hun. Bij Smartphonehoesjes.nl kun je naast een selfie stick, ook leuke sport accessoires, iphone SE hoesjes en Honor 5X hoesjes krijgen. De bedoeling is uiteindelijk vlogs te maken, maar eerlijk gezegd vind ik het eng. Vind het een raar idee om over straat te lopen met een selfie stick in de handen en tegen me camera te lullen. Zelfs vind ik het al raar in het openbaar foto,s te maken als je zo,n selfie stick in handen hebt. Maar er zijn zoveel mensen die het doen, waarom vind ik het dan zo eng. Ja ik ben onzeker wat mensen van me vinden/denken. Maar stiekem vind ik het juist super leuk om hier iets mee te doen. Toch ben ik op pad geweest met mijn nieuwe selfie stick, maar wel een beetje in het geheim ermee gewerkt. Op de dag dat ik ging werken op de kinderboerderij nam ik hem mee aan mijn broek. Want ja je kan hem aan je broek hangen, super handig dus om mee te nemen. Selfie stick in actie
Ik ben naar achteren gelopen van de kinderboerderij, waar de pony,s staan daar is het vaak rustig. En kon ik even op mijn gemak mijn gang gaan. Vond het wel erg leuk om foto,s op deze manier te maken. Wel even onwennig, maar het resultaat de foto,s hierboven zijn wel leuk geworden. Maar ook ben ik deze dag aan het filmen geweest, voornamelijk beelden zo met mijn telefoon in de handen omdat ik het dus nog heel eng vind om zelf met de camera mee te lopen en tegen dat ding te praten. Zeker als ik niet alleen ben. Maar heb wel twee kleine shots gemaakt van mijzelf in het filmpje. https://youtu.be/hla0zo3xc9g Selfie stick Ik heb gekozen voor een premium bluetooth selfie stick in de kleur roze. Er zitten twee knoppen op de stick en een de zijkant een schuifknopje. Het schuifknopje is om hem aan/uit te zetten. En de twee andere knoppen is eentje voor de verbinding met bluetooth maken en de andere om foto,s te kunnen maken. Deze selfie stick kan je uitschuiven tot wel 90 cm lang en is te gebruiken met alle mobiele telefoons die tot 8 cm breed zijn. Ik zelf gebruik hem nu voor mijn samsung note 3. Heb jij al een selfie stick!!!
Help mij, heb jij tips tegen de angst/onzekerheid om te vloggen met mijn selfie stick, laat het me weten in de comments Maatschappelijk werk (alweer) Na mijn tweede miskraam heb ik toch weer besloten om het er op te wagen naar maatschappelijk werk te gaan. Ik vond de
stap echt wel heel zwaar, want ik hou er niet zo van. Juist omdat de reguliere hulpverlening alles via het boekje doet en je meestal gewoon niet begrijpt. Ik heb eigenlijk iemand nodig die weet hoe het is een kindje te verliezen en miskramen te ondergaan. Maar ik kan het niet alleen. Ik voel dat ik vast zit, helemaal op slot. Echt huilen lukt me haast niet, en dat voel ik aan mijn lichaam. Al weken houd ik me groot, maar waarom Ja ik ben denk bang wat er allemaal weer achterweg komt. Maar het lukt me gewoon weg niet om mijn emotie te laten gaan. Wekenlang heb ik een extreme hoofdpijn, maar niet alleen dat. Het wordt steeds erger de pijn. Inmiddels zit me hele lichaam vast. Me schouders en nek zitten helemaal vast. Spierpijn in mijn armen, handen en benen. En al vanaf het moment dat ik wist dat het een miskraam zou worden heb ik pijn in mijn rug. En dit alles veroorzaakt dat ik slecht slaap. Dan zijn we het cirkeltje weer rond. Ik ben nu drie keer naar maatschappelijk werk geweest. De eerste keer keek ik echt de kat uit de boom, gaf aan hoe moeilijk dit voor mij was. En ze gaf me het vertrouwen dat ik de touwtjes in handen heb. Als ik ergens niet over wil praten zal ze niet verder vragen. Als ik alleen maar wilde praten over Daan zou dat goed zijn. Ze zei me laat me maar kennis maken met Daan Dat voelde goed. Maar het ging natuurlijk niet alleen om Daan, maar juist nu om de miskraam. Toch merkt ze aan me dat ik er niet aan toe ben om me open te stellen ervoor. Maar ik wil het zo graag, ik wil zo graag heel hard huilen en alles loslaten, maar ik hou mezelf onbewust tegen. Praten erover doe ik ook niet graag, het liefst wil ik gewoon dat mijn lichaam weer normaal reageert en weer verder om zwanger te worden. Helaas werkt dat niet zo, want sta toch echt op pauze. En dat is maar goed ook, want het gaat echt slecht met mij. Lichamelijk ben ik gewoon helemaal op. Het lijkt wel of ik steeds harder wordt, niet alleen naar andere toe maar juist naar mijzelf. Iedereen zegt wees lief voor jezelf, ja dat ben ik geweest. En ben het helemaal zat
mijzelf, ik wil er voor een ander zijn. Mijzelf gewoon lekker vergeten, al de pijn en het verdriet wegstoppen. Maar ik weet dat het beter is om erdoor heen te gaan. Alleen wanneer houd de ellende eens op. Hoeveel kan ik nog aan, waar ligt die grens. Wil ik echt kosten wat kost dat kindje Zal het de volgende keer echt goed gaan, of zal het weer op een miskraam uitdraaien. Mensen begrijpen niet waar ik de kracht vandaan haal om hiermee door te gaan. Ze snappen niet dat je gelijk weer denkt aan een nieuwe poging. Er is geen denken aan stoppen. En ik weet er is hoop, hele goede hoop. Ik kan zwanger worden en zelfs een zwangerschap voldragen. Het ziekenhuis is ook heel positief gesteld, dus opgeven doe ik nog lang niet. Ik weet dat deze mensen zich zorgen om mij maken, misschien ook wel terecht zoals je kan lezen. Eigenlijk wil ik het liefst onder mijn deken wegkruipen en er voorlopig niet meer onder vandaan komen. Maar daar schiet ik niks mee op. Ik moet door, met af en toe de rust voordat ik er echt aan onderdoor ga. Ja ik probeer het echt lief te zijn voor mijzelf, maar wanneer is mijn lichaam lief voor mij. Dat vraag ik mij al zolang af, wanneer mogen wij eens weer gelukkig zijn. Ik hoop echt dat de gesprekken bij mijn nieuwe maatschappelijk werkster iets gaat uithalen. Maar soms heb ik gewoon een schouder nodig om op uit te huilen. Bij iemand waar ik me volledig veilig voel. Helaas blijven de tranen op zich wachten, wat absoluut niet fijn voelt. Praten over gevoelens is moeilijk, wat doen jullie als je dit ervaart en toch hulp nodig hebt?
Take a look at my life 11 Het is vandaag Pasen en weer een week voorbij. Daarom heb ik weer een weekoverzicht van de dingen die ik heb gedaan. Geniet nog even van jullie vrije Paasdag morgen, dat ga ik ook zeker doen. Mijn uitje naar het ziekenhuis, had een afspraak met mijn maatschappelijk werkster. En op deze bijzondere dag (wereld downsyndroom dag) wilde ik haar kennis laten maken met Daan. Ik had dan ook een fotoalbum meegenomen om te laten zien aan haar. Wat voelde dat goed om Daan te laten zien en over hem te mogen vertellen. Ik was op de fiets geweest, dus moest ook
weer terug op de fiets. Toen merkte ik dat het wel wat te heftig was vier dagen na het schoon maken van de miskraam. Ik kreeg onderweg naar huis buikpijn, wat niet zo prettig was. De rest van de dag me maar lekker rustig gehouden. Ik wilde in de middag weer wat minder brood gaan eten, dus vandaag ging ik aan de gebakken eieren met spinazie
En de dag erna maakte ik een wokgerecht, ja weer met spinazie
Op de kinderboerderij ben ik flink aan het filmen geweest en foto,s maken. Het filmpje komt er nog aan. Maar deze twee mooie foto,s wilde ik alvast delen.
Ook deze week ging ik naar de kapper, dat was wel weer even nodig. Mij haar groeit altijd zo snel, en heb echt super dik haar. Ik ben dan ook echt blij dat het weer heerlijk kort is.
oomijs met smartlies erop, even Slagr genieten.
Ieder e keer als ik thee zet is het een verassing wat er nu weer voor vraag op het labeltje staat. Mijn antwoord: Koken, maar zo nu en dan iets bestellen is ook erg lekker.
Wat een kippenvel boek, na elk verhaal moet ik echt even stoppen. Dus het gaat niet zo heel snel met lezen. Maar als hij uit is komt er een review online.
Omdat het ook voor Daan Pasen is gingen we de dag ervoor even naar zijn plekje toe, en brachten we deze mooie gele en oranje bloemen. Echt de kleuren voor Pasen.
Geen Pasen zonder Paasstol, dus ook dit jaar aten we dit weer. Jammie lekker hoor
Maar natuurlijk horen daar ook gekookte eitjes bij, ook al zo lekker om te eten.
Als afsluiter van de dag lekker gourmetten, om vervolgens op de bank uit te buiken. Glimlachmomentjes #6 In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als
je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven Kapper Ik ben weer eens even naar de kapper geweest. Dit was wel nodig, eigenlijk zou ik dat vaker willen doen. Maar het blijft toch duur om dit regelmatiger te gaan doen. Maar nu ben ik weer even geweest en wat ben ik blij met mijn nieuwe korte koppie. Mijn haar groeit echt veelte snel, heb ook heel dik haar. Dus moeten ze het ook steeds uitdunnen. Wat voelt dat heerlijk als je bij de kapper bent geweest. Heerlijk dus weer. Uitvaartbeurs Ja dit klinkt wel heel eng dat het staat tussen mijn glimlachmomentjes maar ik meen het wel. Het was een ongelooflijk zware emotionele dag, maar wat heb ik er prachtige gesprekken gehad. Een aantal mensen gezien die ik al kende, wat is dat fijn om even met ze te praten. En zelfs van iemand een knuffel te krijgen omdat het zo goed voelt bij haar.
Inspiratie opdoen Ik ben aan het rond neuzen op internet voor leuke webshops die misschien wel mee willen doen aan een weg geef actie voor jullie mijn lezers. En niet zomaar een weg geef actie, maar speciaal voor de tweede verjaardag die eraan komt van Daan. Eerder heb ik al eens een grote weg geef actie gehouden om jullie te bedanken voor jullie steun. Nu wil ik jullie mee laten vieren dat Daan hoog in de wolken zijn verjaardag viert. Dus als je een leuke webshop weet of hebt en je wilt doneren laat het me weten.
Elke miskraam is anders (deel 2) Eindelijk zijn we twee weken verder en heb ik inmiddels de ingreep gehad waar ik op zat te wachten. In de tussen tijd dacht ik eerst dat ik nu wel schoon zou zijn, maar dat bleek dus niet zo. In de twee weken dat ik moest wachten voor ik weer naar het ziekenhuis moest kreeg ik nog drie grotere bloedingen. En steeds als ik zo,n bloeding had gehad bleef het bloeden weer uit. Maar uiteindelijk verloor ik wel steeds een klein beetje bloed. Ik werd er een beetje moedeloos van. Het bloeden zelf was ik aardig zat aan het worden. Maar erger nog ik heb gewoon al die tijd ook pijn in mijn rug gehad, wanneer gaat dat nou eens stoppen. Hierdoor slaap ik vrij slecht en ben ik dus overdag echt heel snel moe. Dat houd in dat het best wel zwaar is de dingen die ik weer aan het oppakken ben. Maar het is wel heerlijk weer eens bezig te zijn. Wat zag ik tegen de ingreep op zeg, maar ik liet het maar even los. Want ik wilde geen twee weken me druk hierom maken. De dag van de ingreep was ik wel heel zenuwachtig. Ik ging alleen naar het ziekenhuis. Ik ben namelijk nogal eigenwijs, want ja mijn man had zeker aangeboden vrij te nemen van zijn werk om mee te gaan. Maar ik vond het onzin, dit kon ik echt wel alleen. Het meest bang was ik eigenlijk voor de plaatselijke verdoving die ik zou krijgen volgens de gynaecoloog. Achteraf kreeg ik deze helemaal niet. Super vervelend dat ik moest wachten tussen zwangere, want zij hadden een kleintje in hun buik. En ik ging het restje van mijn miskraam laten weghalen, hoe dubbel is dat. Natuurlijk liep het uit, gelukkig maar tien minuten. Maar ik was natuurlijk al veel te vroeg, dus heb me er 20 minuten zitten ergeren. Toen werd ik gehaald door een verpleegkundige, wat een drukte toen ik binnen kwam. Ze waren in totaal met z,n vieren. Gelukkig de stagiair (een man) hield zich afzijdig. Degene die
me als eerst aanspraak in de behandelkamer, merkt meteen op dat ik het wel erg spannend vond. En vond het geloof wat vreemd dat ik alleen was gekomen. Ik probeerde stoer te doen, met dat ik al zo veel had doorstaan dat dit niets was. Maar dat was het natuurlijk niet. Ik mocht me in de kleedruimte uitkleden, daarna op de stoel plaats nemen. Dit blijf ik gênant vinden, ook al heb ik het al zo vaak moeten doorstaan. Maar met bloedingen is het alleen nog maar erger, en er zou heel wat bloed bij komen kijken. Maar eerst gingen ze even met een cameraatje naar binnen om te kijken of er echt nog restjes zaten. En ja die zaten er nog. En ik was alleen maar aan het huilen, terwijl ze me zo probeerde op me gemak te stellen. Soms keek ik op het beeld mee wat er te zien was van binnen, maar zo geweldig was dit niet om te zien. Boven me hing een plaat, om de tijd te kunnen doden. Zoek de gele ballon hadden ze gezegd. Maar ik was er niet echt mee bezig, er kwamen alleen steeds meer tranen. Ondertussen waren ze alles aan het ombouwen om de behandeling te starten aangezien ze het toch moesten gaan schoon maken van binnen. Ik had zo gehoopt dat het niet nodig was, maar ik wist zeker dat het wel moest. Echt een fijn gevoel was het niet, echt pijn nee maar zeker wel gevoelig. Mijn buik ging ervan pijn doen, en ik voelde me zo gespannen. Toch probeerde ik zoveel mogelijk te ontspannen, want hoe meer gespannen je bent hoe gevoeliger het was. Het leek wel een eeuwigheid te duren, maar uiteindelijk haalde ze het slangetje eruit en ook de camera. Om zeker te weten dat alles nu los is gekomen wreven ze nog even met een gaasje alles weg. Het bloeden stopte en ik mocht opstaan. Maar ik was zo gespannen en duizelig dat ik nog maar even bleef zitten. Ze vertelde dat als ik me ging aankleden ik eerst maar op de wc moest gaan zitten, ook als ik niet hoefde te plassen. Want er zou zeker nog stolsel naar buiten komen. Ik zat ook echt net op tijd op de wc, want er kwam zeker nog een lading bloed. Rustig kleedde ik me aan, en stonden nog even na te praten. Maar echt goed ging het niet met mij, stond echt te zweven op mijn benen. En ik moest ze beloven om nog even in de
wachtruimte te blijven zitten voor ik naar huis ging. Dit deed ik dan ook maar, alleen wilde ook al snel een bel afspraak maken. Dus ik liep naar de balie en ze merkte meteen op dat het niet goed ging. Ik werd door iemand die ik al kende begeleid terug naar mijn stoel, en zelf kwam ze naast me zitten. Even kletsen om me af te lijden. Ondertussen was er voor mij een bel afspraak gemaakt. Nu was het dus afwachten of en wanneer het bloeden zou gaan stoppen. Rustig ben ik nog even richting de supermarkt gelopen, vlakbij de bushalte waar ik toch moest zijn. Ondertussen bellend met mijn moeder, dat deed me goed. Gelijk even alle spanning eruit lopen en praten. Tegen de tijd dat ik bij de winkel was, was ook het ergste trillen voorbij. Na een paar boodschapjes snel
naar huis en de rest van de dag me rustig houden. De komende dagen niet te veel inspanning verrichten en kon dus de volgende dag niet naar de yoga. Inmiddels is het bloeden zo goed als gestopt, dat houd in dat ik nu echt kan gaan herstellen. Als je een miskraam heb gehad, hoe ben jij hier mee om gegaan?