Vanmorgen waren we met de hele familie samen op bezoek bij Wim zijn ouders. Toen hebben we het grote nieuws bekend gemaakt. Iedereen was heel blij.

Transcriptie

1 Werkstuk door Een scholier 1813 woorden 14 maart keer beoordeeld Vak ANW 2 Maart 2005 Vandaag heb ik een zwangerschapstest gedaan en ik ben zwanger! Ik ben zo gelukkig! We hebben al heel lang een kinderwens en die gaat nu eindelijk in vervulling. Ik ga heel erg genieten van mijn zwangerschap en ik kijk er al naar uit om mijn kindje te zien over 9 maanden. We gaan nu met z n tweetjes uit eten om het te vieren, en een laatste keer lekker ongezond te eten. 27 Maart 2005 Ik heb vandaag een afspraak gemaakt bij de vroedvrouw. Ik heb gelukkig nog niet veel last van mijn zwangerschap, zoals misselijkheid ofzo. Gistermiddag was ik in de stad en heb ik bij de boekwinkel een naamwoordenboek gekocht. Vanavond hebben we samen alvast een beetje zitten bladeren, we hebben nog niks bedacht hoor, maar het was wel leuk om alvast een beetje te fantaseren. 8 Mei 2005 Vanmorgen waren we met de hele familie samen op bezoek bij Wim zijn ouders. Toen hebben we het grote nieuws bekend gemaakt. Iedereen was heel blij. 14 Mei 2005 Vandaag had ik een afspraak bij de vroedvrouw. Het was een hele aardige vrouw en ik voelde me wel op mijn gemak bij haar. Alleen nu maak ik me toch wel wat zorgen over mijn zwangerschap. Ze vroeg me namelijk of er erfelijke ziekten in mijn familie voorkomen. Ik heb haar daarop verteld over mijn neef Frits, die Cystische Fibrose heeft. Toen heeft zij me aangeraden eens goed na te denken over prenatale diagnostiek, omdat Cystiche Fibrose een erfelijke, dodelijke ziekte is. Toen ik thuis met Mark wou praten over de prenatale diagnostiek was hij er gelijk heel erg tegen. Hij vindt dat gepruts aan je lichaam maar niks en is bang dat ik straks mijn hele zwangerschap in het ziekenhuis moet doorbrengen. Ik heb zelf eigenlijk niks tegen prenatale diagnostiek, want je word tijdens je zwangerschap tegenwoordig toch al intensief medisch begeleid. 16 Mei Pagina 1 van 5

2 Ik heb nu al twee slapenloze nachten achter de rug. Ik moet de vroedvrouw over 5 dagen zeggen of ik besloten heb prenatale diagnostiek te laten doen of niet. Wim en ik hebben het er vaak over. Ik ben eigenlijk voor prenatale diagnostiek, maar Wim is er fel tegen. Ik heb geen zin om me maanden zorgen te maken. Ik wil gewoon van mijn zwangerschap kunnen genieten. Bovendien weet ik niet of ik de verzorging en opvoeding van een zwaargehandicapt kind wel op me kan nemen. Wim was het hier niet helemaal mee eens. Hij vindt niet dat het leven van mijn tante ondraaglijk is door de ziekte van mijn neef. Ook is hij bang dat bij de prenatale diagnostiek andere ziekten worden gevonden, waarvan we niet eens weten hoe erg het zal zijn. Bovendien kun je aan het gendefect niet zien hoe ernstig de ziekte zal zijn. Er zijn genoeg mensen die een gendefect hebben voor Cystische Fibrose, maar niet ernstig ziek zijn. 21 Mei 2005 s ochtends Vanmiddag heb ik een afspraak met de vroedvrouw. Ik moet haar dan op de hoogte stellen van mijn beslissing over prenatale diagnostiek. Ik heb het er gisteravond nog tot laat in de nacht met Wim over gehad en hierdoor ben ik eigenlijk alleen maar meer in de war. Daarom besluit ik om gewoon bij mij standpunt te blijven en toch de prenatale diagnostiek te ondergaan. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. Over de beslissing of we een abortus laten plegen wanneer de uitslag van de prenatale diagnostiek negatief is zijn we nog niet uit. s avonds Ik ben net thuis van mijn afspraak bij de vroedvrouw. Overmorgen kan ik al terecht voor de behandeling. Ik word om 9.30 uur verwacht. Daarna moet ik binnen 7 dagen beslissen of ik een abortus wil plegen. Wat een twijfels! Dit is eerlijk gezegd niet de fijne zwangerschap waar ik op gehoopt had. 23 Mei 2005 Vandaag moest ik om half 10 bij het Klinisch Genetisch Centrum zijn voor de prenatale diagnostiek. Helaas was de uitslag ongunstig. De foetus in mijn buik heeft het gendefect dat leidt tot Cystische Fibrose wel. Ik ga nu eerst proberen om informatie in te winnen over de ziekte Cystische Fibrose voordat ik mijn beslissing maak of ik een abortus laat plegen. Nu ga ik eerst lekker slapen want deze dag was vooral geestelijk erg vermoeiend. 26 Mei 2005 Vanavond had ik lekker gekookt en een film voor ons gehuurd, zodat we even wat anders aan ons hoofd zouden hebben dan die zwangerschap. Het eten was heerlijk en de film was spannend en goed, maar na afloop begonnen we toch weer over de abortus. Ik weet voor mezelf eigenlijk niet wat ik wil. Aan de ene kant laat ik liever abortus plegen, omdat het me heel erg zwaar lijkt om voor een ernstig ziek kind te zorgen. Ik weet niet of ik dat wel kan volhouden. Maar aan de andere kant wil ik het ook erg graag Pagina 2 van 5

3 houden, want het is toch mijn kind. Ik heb hier zo lang naar uitgekeken, en dan zou ik het zomaar weg laten halen. Wim is er heel nuchter over. Hij vindt dat we het gewoon moeten houden en dat het een misdaad zou zijn als we het weg laten halen. Na deze eindeloze discussie zijn we maar gaan slapen, we hebben nog even bedenktijd. 27 Mei 2005 Ik ga maar even in mijn dagboek schrijven want ik kan niet slapen. Als ik logisch nadenk dan zeg ik van ik kies voor mezelf en ik laat het weghalen. Het scheelt zoveel energie, tijd en verdriet als mijn kind heel erg aan de zeikte zou lijden. Maar als ik achter mijn gevoel aan ga dan houd ik het gewoon. Dit kindje hoort bij mij, nu al, nu dat al bijna drie maanden in mijn buik zit. Als ik het zou laten weghalen blijft er denk ik een grote leegte achter. 28 Mei 2005 Vandaag was de hele familie hier. Ik heb het dilemma maar gewoon in de groep gegooid. Iedereen was het met elkaar eens dat ik het kindje moest houden. En bijna iedereen bood, toen ik vertelde dat ik een beetje bang ben voor de zorg, per direct aan om mij te helpen met de zorg wanneer het mij teveel zou worden. Zo ontzettend lief! Ik ben weer helemaal gerust gesteld. Ik zie mijn zwangerschap weer wat positiever in. Morgen ga ik nog wat informatie inwinnen en dan maak ik de beslissing samen met Wim, want overmorgen wordt ik alweer terug verwacht in het Klinisch Genetisch Centrum. 29 Mei 2005 Ik heb wat informatie gevonden over de ziekte. Ik wist natuurlijk al wel wat dingen doordat mijn neef dezelfde ziekte heeft, maar nog niet alles. Allereerst hebben we wel de diagnose van de ziekte, maar niet de prognose en het beloop van de ziekte. Wij kunnen dus niet inschatten hoe ernstig het lijden aan de ziekte zal zijn, en dus groot de belasting van ons zal zijn. We doen dus ons kindje misschien wel onrecht aan door het niet geboren te laten worden. Daarnaast zijn er ook antibiotica te krijgen voor de ziekte en door dagelijks te vernevelen wordt het taaie slijm een beetje opgelost. Ook is er een vereniging voor patiënten die lijden aan Cystische Fibrose, waar ze met hun lotgenoten kunnen praten. Van daaruit worden ook vele activiteiten, zelfs vakanties, georganiseerd. Patiënten met een hele lage longcapaciteit komen in aanmerking voor een longtransplantatie. Door de medicijnen en de longtransplantaties kunnen patiënten van Cystische Fibrose toch een leeftijd bereiken van 30 jaar. En wie zijn wij dan om dat ons kindje te ontnemen?? En, wie zijn wij om te beslissen wat er met het leven van ons kindje gebeurt. Misschien als we ons kindje zelf voor de keuze zouden stellen, abortus of niet, zou hij of zij een hele andere beslissing nemen dan ons, en kiest hij of zij voor een leven met een handicap, al zullen we dit niet te weten komen. We hebben dus besloten om het kindje te houden. Misschien wordt het heel zwaar, misschien valt het reuze mee. We kunnen het niet voorspellen, maar een ding weet ik zeker, we zullen er alles aan doen om er iets moois van te maken. Morgen moet ik nog even langs bij de vroedvrouw om haar mijn beslissing mede te delen, maar vanaf dan ga ik lekker van mijn zwangerschap genieten en me zo min mogelijk zorgen maken. Pagina 3 van 5

4 4 Juli 2005 Het gaat hartstikke goed met me. Ik ben heel erg blij dat ik heb besloten om mijn kindje te houden. Ik wordt al een beetje dikker dus nu kan iedereen het zien! Ik krijg heel veel enthousiaste reacties op mijn zwangerschap, dus dat is echt heel leuk. Gelukkig heb ik verder niet zoveel klachten, alleen ben ik wat sneller vermoeid dan normaal. 11 Augustus 2005 We zijn lekker een weekje naar Bonaire geweest om even uit te rusten van alle spanning. Het was heerlijk, we hebben lekker gezwommen, op het strand gelegen en uit eten geweest. Ik heb er nu natuurlijk wel goed op gelet dat ik gezond eet. We zijn gisteren terug gekomen. Vandaag moest ik langs bij de vroedvrouw om te kijken of alles goed gaat. Ik heb mijn kindje vandaag voor het eerst gezien op de echo. Ik ben uitgeteld op 4 Maart. Ik kan niet wachten!! 18 December 2005 Ik heb nu al een best wel dikke buik die me erg in de weg zit. De feestdagen komen eraan dus daar gaan we lekker van genieten. Met kert en oud en nieuw eten we lekker bij de familie. Gelukkig maar, want dan hoef ik niet zoveel te doen maar zijn we wel met z n alle bij elkaar. Daarna hoef ik gelukkig ook niet meer te werken, omdat ik dan met zwangerschapverlof ben. 7 Januari 2006 Deze week zijn we bezig geweest met de inrichting van de babykamer. Het is bijna af en het ziet er prachtig uit. De baby kan komen! 23 Februari 2006 Vandaag is mijn dochtertje geboren. Precies om kwart over 11 vanmorgen. We noemen haar Valerie. Ze is zo mooi en ik ben zo blij met haar! Ze is in het ziekenhuis geboren en gelukkig hebben de dokters haar gelijk kunnen onderzoeken. Zij hebben geconcludeerd dat ze slechts lijdt aan een milde vorm van Cystische Fibrose. 27 Februari 2006 Vanaf vandaag ben ik weer thuis, maar nu samen met Valerie. Het huis was helemaal versierd en overal stonden bloemen! En ik heb zulke leuke cadeautjes gekregen van onze familie, vrienden en kennissen. Gelukkig slaapt Valerie veel, waardoor ik ook een beetje kan uitrusten van deze zware periode. 14 Mei Pagina 4 van 5

5 Het is nu precies een jaar geleden dat ik mijn eerste afspraak had bij de vroedvrouw, en zij me voor een moeilijke keuze stelde. Nu zijn we een jaar verder en ik heb absoluut geen spijt van de keuzes die ik toen heb gemaakt. Mijn dochtertje heeft tot nu toe geen last gehad van de ziekte en hopelijk blijft dat zo. Ik ben hartstikke gelukkig met ons gezinnetje en we zullen er het beste van maken! Pagina 5 van 5