Hallo allemaal, Zoals jullie weten ben ik nu in Nederland. Ik ben op 27 juli in Nederland aangekomen en door mijn zus en mijn ouders van schiphol opgehaald. Daarvoor was ik in Zweden, omdat ik was uitgenodigd op een conferentie om daar te spreken. Op 16 juli tot de 27 zouden ik en Jo Anne Watson een Amerikaanse waar we veel mee samenwerken in Uganda in Zweden zijn. Op de 16 de vlogen we van Entebbe naar Ethiopië en vandaar naar Stockholm, Zweden. In Zweden zelf moesten we met de trein van Stockholm naar Östersund. Het is een treinreis van meer dan 5 uur. Het weer in Zweden was erg koud. De dag dat we aankwamen was het 11gr. Ik kende de voorganger uit Uganda. Hij had mijn in Uganda vertaald in een Congolese kerk. Ook Jo Anna had de voorganger ontmoet in Uganda. We verbleven in een kerk waar ze ook slaapkamers voor diverse gasten hadden. Ik had een geweldige tijd in Zweden. Ik heb niet alleen op de conferentie gesproken, maar ook in diverse diensten en op leidermeetings. We waren ook door diverse mensen uitgenodigd om bij ze te eten en dingen over de Bijbel te delen. Het was helaas niet toegestaan om foto s te maken tijdens diensten en de conferentie. Ik heb daarom ook niet veel foto s en filmmateriaal. Mijn vrouw kon helaas niet mee vanwege de kinderen die naar school moesten en rond augustus vakantie kregen. We hopen dat het volgend jaar mogelijk is dat ze meegaat. Faith gaat in Uganda door met de bediening. De bidstonden op maandagavond, woensdagavond en vrijdagavond gaan gewoon door. Faith is ook op zondagen in de buurt waar wij wonen gevraagd om te spreken. Ik ben nu in Nederland en in de eerste week had ik al diverse afspraken en ook in de 2 de week. De 9 de waren mijn ouders 49 jaar getrouwd en het was voor mij erg fijn dat ik hierbij kon zijn. Natuurlijk hoop ik dat we volgend jaar hier met z n allen bij kunnen zijn. Ik verblijf nu in Lelystad bij mijn ouders waar ook diverse mensen mij bezoeken om meer over het werk in Uganda te horen. Er gebeurt veel in Uganda en in Afrika net als hier in Nederland. We zien Gods hand in de bediening en willen meer doen wat Hij wil dat we doen. Soms hebben Faith en ik het gevoel dat we handen en voeten te kort komen en vaak is dat ook zo. Voordat ik naar Zweden vertrok hebben Faith en ik met diverse mensen gebeden en avondmaal gevierd. Ik hoorde in Zweden het resultaat van de gebeden dat ze verhoord waren. Mensen waren genezen of zagen een duidelijke verandering in hun leven en gezondheid. Er was en jongen die al jaren ziek was en de doktoren konden niets doen. Hij was naar diverse ziekenhuizen geweest oa in Amerika, India en Zuid Afrika en men kon hem niet helpen. De moeder van deze jongen was ook naar diverse voorgangers geweest voor gebed, maar waar ze ook kwam ze zag geen verandering in de gezondheid van haar zoon.
Niet dat Faith en ik bijzonder zijn of iets speciaals doen. Nee gewoon bidden dat God de jongen wilde aanraken en laten zien dat Hij God is en daarna hebben we avondmaal gevierd. Het brood en de wijn van het nieuwe verbond. Het verbond waarin alles ons deel in geworden. Zoals redding, genezing en bevrijding. Faith belde mij en vertelde dat er een duidelijke verandering is in de gezondheid van deze jongeman en hij en zijn moeder dankte God voor hetgeen Hij gedaan had. Ook waren we op bezoek geweest in het ziekenhuis bij een vrouw genaamd Florence. Ze kwam net voordat ik vertrok uit het ziekenhuis en wilde dat we ook in haar huis kwamen om voor haar te bidden. Ze heeft een dochtertje die denk ik iets ouder is dan Dunamis. De dochter kwam elke keer naar mij toe en wilde dat ik voor haar bad. Ook nu ik in Nederland ben hoorde ik van Faith dat Florence had gebeld omdat de dochter van Florence zei dat ze moesten bidden voor mij omdat ze een droom had gehad. Faith is toen naar Florence en andere vrienden van ons geweest om te bidden. God weet alles. Hij weet wat we van noden hebben en als we hier bidden is het mogelijk dat iemand aan de andere kant van de wereld ook voor ons bidt. Ik zie er echt naar uit om mensen hier in Nederland te ontmoetten. Er zijn diverse mensen die nog naar Lelystad komen en mogelijkheden om iets te delen over het woord van God en het werk wat we in Uganda doen. Faith en ik hopen dat u echt begrijpt wat we doen in Uganda. Het leven is niet altijd eenvoudig daar en soms zou ik echt terug naar Nederland willen met mijn familie, maar zowel Faith als ik weten dat we het werk voor God willen doen en dit nog niet klaar is. We zien Gods hand in hetgeen we doen ondanks dit niet eenvoudig is. Het belangrijkste wat wij doen is het verkondigen van Gods woord en we geven daarnaast onderwijs over de bijbel. Wij doen dit niet in 1 kerk maar in verschillende kerken, omdat God mij geroepen heeft om in verschillende kerken Zijn woord te onderwijzen. Er zijn vele gebieden in Uganda waar weinig voorgangers of zendelingen komen. Wij gaan naar die gebieden omdat God ons daar wil hebben en Hij daar wil laten zien wie Hij is. Het onderwijs wat we geven is het bouwen aan het fundament dat gelegd is Jezus Christus. We willen dat mensen terug naar de basis van Gods woord gaan. De basis moet altijd het woord zijn wat samenwerkt met Zijn Geest. Woord en Geest gaan samen. We leggen eerst de basis van het geloof en bekering uit. Vele mensen hebben Jezus aangenomen zonder dat ze begrijpen wat het inhoud. Vaak als we dit onderwezen hebben doen we een oproep en vele komen dan naar voren omdat ze het nu echt begrepen hebben. Hoe weten we dat ze het begrepen hebben omdat wij vragen stellen en zij moeten vertellen wat we ze geleerd hebben. Ook helpt dit onderwijs hen in de toekomst omdat ze niet alles zomaar aannemen wat er gezegd wordt het moet gefundeerd zijn op Gods Woord. Is dit alles wat we doen nee zeker niet. We hebben onze bidstonden waar we zoals het in de bijbel staat bidden voor het land en de leiders. Ook bidden we natuurlijk voor de bediening en de diverse mensen die we kennen. Daarnaast hebben we ook dat we iets willen doen met onze handen dat invloed heeft op de natuurlijke situatie van de mensen. In de dorpen waar niet veel zendelingen komen willen we graag ouderen en kinderen helpen. In zo n dorp praten we natuurlijk eerst met een voorganger en hoe we dingen kunnen organiseren. Vaak komen kinderen al naar ons toe en dan praten we met die kinderen en kijken naar de hygiëne. We geven dan een stuk zeep en zeggen ze te wassen en daarna krijgen ze vaseline om hun huid soepel te houden ivm de zon. Als ze zich gewassen hebben en vaseline op hun huid gesmeerd dan geven we ze kleding wat we gekocht of ingezameld hebben.
Hebben wij projecten? Ja dat hebben we. We zoeken mensen die willen investeren in levens van andere mensen. We willen een trainingschool starten voor diegene die meer van het evangelie willen leren We willen dit in Entebbe doen, zodat het ons reisgeld bespaart. Dan hebben we al diverse mensen die willen deelnemen aan de cursus. Het cursus materiaal hebben we al het gaat alleen om het kopiëren en overig materiaal wat we nodig hebben voor de deelnemers. Wie kunnen er deelnemen: Iedereen. We willen dit oa ook voor voorgangers doen zodat ze meer kennis van de bijbel krijgen. We hebben al mensen die bij ons thuis de cursus volgen, maar we willen dat we hiervoor een andere plaats hebben zodat we privé en werk gescheiden kunnen houden. Dit ook in verband met veiligheid. Wat hebben we nodig: We hebben een plaats nodig waar we samen kunnen komen We hebben stoelen nodig Schrijfmateriaal en andere kantoor benodigdheden Ook hebben we het project care: Het project care zorgt voor kinderen en ouderen. We kopen daar de vaseline, zeep en kleding voor. Dit project kost veel geld. Niet zo zeer de kleding of andere spullen die we kopen, maar de reis naar de plaatsen waar we naar toe gaan. We kunnen daar niet met lokale vervoer komen en we hebben geen eigen auto. Dus vaak moeten we een auto huren. Daarnaast omdat deze gebieden niet naast de deur zijn kost het ook veel benzinegeld. Dit is alleen mogelijk wanneer we voldoende giften binnenkrijgen. We willen dit blijven doen omdat het belangrijk is dat deze ouderen en kinderen hulp krijgen. Ook kijken we of kinderen wel of niet naar school gaan en er mogelijkheden voor zijn. Als de mogelijkheden er niet zijn kijken we of er een mogelijkheid is om daar in de plaats een school te starten, zodat de kinderen onderwijs kunnen krijgen. U kunt ons steunen of sponsoren in deze projecten. Mocht u ons willen helpen vermeld dan duidelijk waar u het geld voor geeft of het voor de trainingschool is of voor project care. Uganda is op zich een veilig land ondanks dat gebeuren er toch veel vervelende dingen. Faith en ik passen goed op onze veiligheid. Waar wij wonen is het erg veilig ondanks dat we veel horen wat er in de buurt gebeurd. Uganda is niet zo veilig als Nederland. Er zijn heel veel dingen anders dan in Nederland. In de loop der jaren heb ik mij aardig weten aan te passen en weet ik ook wat wel en niet mogelijk is. Het is een van de mooiste landen van Afrika, daarom wordt het ook de parel van Afrika genoemd. Het is erg groen en daarnaast zijn er ook verschillende dieren die je in de vrije natuur kan zien. Bij ons in Entebbe zie je veel verschillende vogels tot roofvogels aan toe en dan bedoel ik diverse adelaars, daarnaast hebben we in Entebbe ook diverse slangen oa de zwarte mamba. De mensen in Uganda zijn erg vriendelijk en ook als je bij ze thuiskomt ben je altijd welkom, met het beetje dat ze hebben proberen ze je naar je zin te maken en hun best te doen om een goede gastvrouw en gastheer te zijn.
De meeste straten in Uganda zitten vol met gaten en bestaat uit rood zand. 1x naar buiten betekend jezelf verkleden als je er netjes en schoon uit wilt zien. Schoenen zitten bij een stap op de straat onder het rode stof. Soms mis ik echt een auto, vooral als we naar mensen met een bepaalde functie gaan. Je probeert je kleding zo goed mogelijk schoon te houden, wat echt niet altijd lukt. Witte kleding dragen is voor iemand die een auto heeft of voor een moment. Het gebruik van de zakdoek is meer om de schoenen schoon te vegen dan voor het snuiten van de neus. We kennen diverse mensen die bij ons op bezoek kwamen en die lichte kleding droegen binnen een korte tijd waren deze vuil van het rode stof van de weg. Wij wonen vlak tegen het Victoriameer het grootste meer van Afrika. We gaan vaak even naar zoals ze het in Uganda noemen naar het strand. Er zijn langs de waterlijn van het Victoriameer vele hotels die hun standzitje hebben waar je relaxen kan en dan hoef je niet altijd wat te nemen zoals in Nederland. Dus een terrasje pakken zonder dat je iets hoeft te bestellen maar gewoon genieten van het uitzicht en de vogels in de lucht en de aapjes die af en toe rondlopen. Voorheen doopte ik in het Victoriameer, maar nu liever in het zwembad. Ik vind het zelf erg fijn om weer in Nederland te zijn, maar zie er ook naar uit om weer terug naar Uganda te gaan. Natuurlijk mis ik mijn vrouw en kinderen en het lekkere warme klimaat. Verders ben ik zo gewend dat er elke dag iets op het programma staat dat het raar is dat ik hier in Nederland, dagen heb waarin je geen afspraken hebt of niets te doen hebt. Ook het verschil dat je in Nederland veel sneller een fiets kan pakken en ff naar de winkels kan gaan of iets anders kan doen is zo anders dan in Uganda. Je pakt in Uganda niet zomaar een fiets om naar de stad te rijden of de markt. Je denkt dan gelijk aan veiligheid en hoe mensen in Uganda rijden. Het is niet zo veilig om op een fiets of bromfiets te rijden en dit terwijl wij bijna elke dag met een bromfiets weg moeten om boodschappen te doen. Wij moeten elke dag boodschappen doen omdat we elke dag vers eten moeten halen we kunnen dingen niet zoals in Nederland in een koelkast leggen ivm de stroom die soms voor 3 tot 5 dagen uitgaat. Wij hebben een aggregaat maar die is niet sterk genoeg voor de koelkast, maar meer voor de verlichting en de laptop. Internet hebben al is het niet snel en zeker ook niet van goede kwaliteit. Wij betalen met een opwaardeerkaart net als bij een prepaid mobiel. Je koopt een aantal mb dat je denkt nodig te hebben en soms is het totaal op en vraag je je af waar je het aan verbruikt heb. Skype en video s is niet het voordeligste om te doen in Uganda qua de mb s die je verbruikt. 20 augustus heb ik een presentatie voor een aantal mensen in Lelystad over het werk in Uganda 22 en 23 augustus ben ik bij een thuisgemeente in Enschede en ik vind het erg leuk dat ze mij hebben uitgenodigd. 30 augustus is er een meet en greet in mijn thuisgemeente de Schuilplaats en hoop ook de weken daarna in de dienst aanwezig te zijn. Tussen de zondagen door zal ik nog diverse mensen ontmoetten. Mocht u mij willen spreken of mij willen ontmoeten dan is dat mogelijk. Ik ben bij mijn ouders in Lelystad u bent van harte welkom. Via mail kunt u een afspraak met mij maken bpieterjansen@gmail.com.
Ik wil u vragen om voor Faith en mij en de kinderen te bidden en de bediening in Uganda. Mocht u het op uw hart krijgen om ons financieel te steunen dan staat onderaan de nieuwsbrief de rekeningnummers hoe u uw gift kan overmaken. Wij zijn erg dankbaar voor elke gift die gegeven wordt. 1 euro is ongeveer 3200 shillings. Voor 3 euro kunnen wij ongeveer een maaltijd voor 1 dag kopen voor ons gezin, zodat u een beetje een idee krijgt. Mocht u belangstelling hebben voor het werk dat we in Uganda doen en u wilt meer informatie over World Evangelism ontvangen stuurt u mij dan even een mailtje. U vind mijn mailadres en andere informatie onderaan de nieuwsbrief. Ook kunt u zicht via mail aanmelden om de nieuwsbrief te ontvangen per mail dan sturen wij u de nieuwsbrief zodra deze klaar is. Mocht u verder opmerkingen of vragen hebben stel deze gerust. Het zal niet altijd gelijk dezelfde dag zijn dat we een antwoord geven, maar streven ernaar om dit zo snel mogelijk te doen. We hopen dat u een beter beeld krijgt van ons werk in Uganda. We houden u op de hoogte over de trainingschool en het project care. Ook hoop ik de volgende keer weer meer foto s van de kinderen te hebben. We wensen u Gods rijke zegen toe Pieter & Faith en Michelle en Dunamis Jansen