RCPF page 1 of 12 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Budesonide Easyhaler Sandoz 100 microgram Budesonide Easyhaler Sandoz 200 microgram Budesonide Easyhaler Sandoz 400 microgram 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Budesonide Easyhaler Sandoz 100 microgram Een doseereenheid bevat 100 microgram budesonide. Budesonide Easyhaler Sandoz 200 microgram Een doseereenheid bevat 200 microgram budesonide. Budesonide Easyhaler Sandoz 400 microgram Een doseereenheid bevat 400 microgram budesonide. Dankzij de Easyhaler bevat de toegediende dosis (aan het uiteinde van de verstuiver) dezelfde hoeveelheid actief bestanddeel als de doseereenheid (aan het uiteinde van het flesje). Voor de hulpstoffen: zie hoofdstuk 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Inhalatiepoeder. Wit of bijna wit poeder. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Behandeling van licht, matig en zwaar astma. 4.2 Dosering en wijze van toediening Wijze van toediening: inhalatie. Voor een optimale respons moet het Budesonide Easyhaler Sandoz regelmatig gebruikt worden. Het therapeutische effect treedt op na enkele behandelingsdagen en bereikt zijn maximum na enkele weken. Wanneer een behandeling gestart wordt met Budesonide Easyhaler Sandoz bij een patiënt die voordien andere inhalatietoestellen heeft gebruikt, moet de behandeling individueel aangepast worden. Daarbij moet rekening gehouden worden met het actieve bestanddeel, het doseerschema en de wijze van toediening van de vorige behandeling.
RCPF page 2 of 12 Aan de patiënt moet een begindosis budesonide in inhalatievorm voorgeschreven worden die aangepast is aan de ernst of het controleniveau van de ziekte. Bij volwassenen (inclusief bejaarden en kinderen/adolescenten vanaf 12 jaar) en bij kinderen tussen 6 en 12 jaar bedraagt de begindosis bij licht astma (trap 2) 200-400 microgram/dag. De dosis mag zo nodig verhoogd worden tot 800 microgram/dag. Bij volwassenen met matig (trap 3) of zwaar astma (trap 4) mag de begindosis tot 1.600 microgram/dag bedragen. De onderhoudsdosis moet aangepast worden aan de verwachtingen van de patiënt en in het bijzonder aan de ernst van de ziekte en de klinische respons van de patiënt. De dosis moet aangepast worden tot er een controletoestand wordt bereikt en vervolgens getitreerd worden tot de minimumdosis die een blijvende en doeltreffende astmacontrole waarborgt. Dosering van twee keer per dag Bij volwassenen met licht, matig of zwaar astma (inclusief bejaarden en kinderen/adolescenten vanaf 12 jaar) bedraagt de normale onderhoudsdosis 100-400 microgram, twee keer per dag. Tijdens zware astma-aanvallen mag de dagdosis verhoogd worden tot 1.600 microgram, toegediend in verschillende (twee) dosissen, en moet ze vervolgens na stabilisering van het astma verlaagd worden. Bij kinderen van 6 tot 12 jaar bedraagt de normale onderhoudsdosis 100-200 microgram, twee keer per dag. Zo nodig mag de dagdosis verhoogd worden tot 800 microgram, toegediend in verschillende (twee) dosissen, en moet ze vervolgens na stabilisering van het astma verlaagd worden. Dosering van één keer per dag Bij volwassenen met licht tot matig astma (inclusief bejaarden en kinderen/adolescenten vanaf 12 jaar): bij patiënten die nog niet voordien behandeld zijn met inhalatiecorticosteroïden, bedraagt de normale onderhoudsdosis 200-400 microgram, één keer per dag. Patiënten die al behandeld zijn met inhalatiecorticosteroïden (bijvoorbeeld budesonide of beclometasondipropionaat), met een toediening van twee keer per dag, mogen een dosis nemen tot 800 microgram, één keer per dag. Bij kinderen van 6 tot 12 jaar met licht tot matig astma: bij patiënten die nog nooit eerder steroïden hebben ingenomen of behandeld worden met inhalatiecorticosteroïden (bijvoorbeeld met budesonide of beclometasonpropionaat), met een toediening van twee keer per dag, bedraagt de normale onderhoudsdosis 200-400 microgram, met een toediening van één keer per dag. De patiënt moet overschakelen op één dosering per dag die gelijk is aan de volledige dagdosis (rekening houdend met het geneesmiddel en de wijze van toediening). Vervolgens moet de dosis verlaagd worden tot de minimumdosis die noodzakelijk is om een blijvende en doeltreffende astmacontrole te waarborgen. De patiënten
RCPF page 3 of 12 moeten hun eenmalige dagdosis s avonds innemen. Het is belangrijk dat de dosis nooit overgeslagen wordt en elke avond ingenomen wordt op hetzelfde tijdstip. Er zijn echter onvoldoende gegevens beschikbaar om aanbevelingen te formuleren aan patiënten om over te schakelen van een behandeling met de recentste inhalatiecorticosteroïden op het gebruik van Budesonide Easyhaler Sandoz één keer per dag. Patiënten, en vooral patiënten die de behandeling één keer per dag krijgen toegediend, moeten ervoor gewaarschuwd worden dat, als hun astma verergert (bijvoorbeeld als ze de gebruiksfrequentie van de bronchodilatator moeten verhogen of als de ademhalingssymptomen aanhouden), ze hun dosis corticosteroïden moeten verdubbelen, met een toediening van twee keer per dag. Aan deze patiënten moet gevraagd worden om zo vlug mogelijk hun arts te raadplegen. Er moet op elk moment een snelwerkende inhalatiebronchodilatator beschikbaar zijn om acute astmasymptomen te verlichten. Gebruiks- en toedieningsvoorschriften: Easyhaler is een hulpmiddel om de ingeademde lucht te geleiden. Dat betekent dat, wanneer de patiënt inademt via het mondstuk, de substantie de ingeademde lucht tot in de luchtwegen brengt. Opmerking: het is belangrijk om de patiënt te informeren over de volgende punten: - Lees aandachtig de gebruiksvoorschriften in de verpakkingsbijsluiter voor de patiënt die bij elk inhalatietoestel geleverd wordt. - Het is aan te raden om het toestel in zijn beschermingsverpakking te laten na opening van het gelaagde etui, om de stabiliteit van het product te optimaliseren tijdens het gebruik en de inhalator nog beter te beschermen. - Schud het toestel en schakel het in vóór elke inhalatie. - Adem krachtig en diep in langs het mondstuk, zodat er een optimale dosis in de longen terechtkomt. - Adem nooit uit langs het mondstuk, aangezien dit de toegediende dosis vermindert. In voorkomend geval moet de patiënt het mondstuk leegkloppen op een tafel of in zijn handpalm, tot al het poeder eruit is, en vervolgens de toedieningsprocedure herhalen. - Plaats altijd de antistofdop terug en sluit de beschermingsverpakking na gebruik, zodat het toestel niet per ongeluk in gang gezet wordt (wat bij het volgende gebruik tot een te hoge of te lage dosis kan leiden). - Spoel uw mond met water of poets uw tanden na inhalatie van de voorgeschreven dosis, om het risico op orofaryngeale candidose en op heesheid zo veel mogelijk te beperken. - Reinig het mondstuk regelmatig met een droge linnen doek. Gebruik daarbij nooit water, aangezien het poeder vochtgevoelig is. - Vervang de Budesonide Easyhaler Sandoz wanneer de teller op nul staat, ook als er nog poeder zichtbaar is in het toestel.
RCPF page 4 of 12 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor budesonide of lactose. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Budesonide Easyhaler Sandoz is niet geïndiceerd voor de behandeling van acute dyspneu of astmalijden. Deze aandoeningen moeten op de conventionele manier behandeld worden. De patiënten moeten zich ervan bewust zijn dat het Budesonide Easyhaler Sandoz een profylactische behandeling is en bijgevolg regelmatig gebruikt moet worden voor een optimaal resultaat, ook als er geen symptomen zijn, en niet plots mag worden stopgezet. De overschakeling van een behandeling met orale corticosteroïden op een behandeling met inhalatiecorticosteroïden en de verzorging van patiënten die een dergelijke behandeling moeten volgen, vereisen bijzondere aandacht. Deze patiënten moeten in relatief stabiele toestand verkeren vóór de toediening van een hoge dosis inhalatiecorticosteroïden twee keer per dag, naast hun vaste onderhoudsdosis systemische corticosteroïden. Na ongeveer tien dagen moet de dagelijkse dosis systemische corticosteroïden geleidelijk afgebouwd worden (bijvoorbeeld een vermindering van 2,5 milligram prednisolon of equivalent per maand), tot het laagst mogelijke niveau. Er kan overwogen worden om de orale corticosteroïden definitief te vervangen door inhalatiecorticosteroïden. Het is mogelijk dat patiënten met een verminderde bijnierschorsfunctie die deze behandeling moeten volgen, bijkomende systemische corticosteroïden moeten krijgen tijdens stressperiodes, bijvoorbeeld bij een chirurgische ingreep, een infectie of een verergering van de astma-aanvallen. Dat geldt ook voor patiënten die een langdurige behandeling gevolgd hebben met hoge dosissen inhalatiecorticosteroïden. Ook bij deze patiënten kan een verminderde bijnierschorsfunctie optreden die tot een klinisch significante vermindering van de bijnierwerking kan leiden en een behandeling met systemische corticosteroïden kan vereisen tijdens stressperioden. Tijdens deze overschakeling van een orale behandeling op een inhalatiebehandeling met budesonide kunnen symptomen optreden die voordien beheerst werden dankzij een systemische behandeling met glucocorticosteroïden, zoals symptomen van allergische rinitis, eczeem, spier- en gewrichtspijn. Er is een specifieke combinatiebehandeling nodig om die aandoeningen te behandelen. Sommige patiënten kunnen last krijgen tijdens de periode waarin de systemische corticosteroïden afgebouwd worden, terwijl de ademhalingsfunctie onveranderd blijft of verbetert. Deze patiënten moeten aangemoedigd worden om de inhalatiebehandeling met budesonide voort te zetten en de orale corticosteroïden verder af te bouwen, tenzij klinische tekens op het tegendeel wijzen, bijvoorbeeld tekens die op bijnierinsufficiëntie kunnen wijzen.
RCPF page 5 of 12 Zoals bij elke inhalatiebehandeling kan paradoxaal bronchospasme optreden, dat zich uit in een onmiddellijk verergerende piepende ademhaling en kortademigheid na inname van de dosis. Paradoxaal bronchospasme is een reactie op een snelwerkende inhalatiebronchodilatator en moet onmiddellijk behandeld worden. De patiënt moet onmiddellijk stoppen met budesonide, onderzocht worden en zo nodig een alternatieve behandeling krijgen. Wanneer er een acute episode van dyspneu optreedt, ondanks een goede controlebehandeling, moet een snelwerkende inhalatiebronchodilatator gebruikt worden en moet een nieuw medisch onderzoek overwogen worden. Zijn de astmasymptomen onvoldoende onder controle, ondanks de toediening van maximumdosissen inhalatiecorticosteroïden, dan kan bij deze patiënten een kortetermijnbehandeling met systemische corticosteroïden noodzakelijk zijn. In voorkomend geval moet de behandeling met inhalatiecorticosteroïden voortgezet worden, naast de systemische behandeling. Het gebruik van inhalatiecorticosteroïden kan gepaard gaan met systemische effecten, vooral bij hoge dosissen die voorgeschreven worden gedurende lange perioden. De kans op deze effecten is veel kleiner dan met een behandeling met orale corticosteroïden. De mogelijke systemische effecten zijn: bijniersuppressie, groeiachterstand bij kinderen en adolescenten, vermindering van de minerale botdensiteit, cataract en glaucoom. Vandaar dat het belangrijk is dat de dosis inhalatiecorticosteroïden getitreerd wordt tot de minimumdosis die noodzakelijk is om een blijvende en doeltreffende astmacontrole te waarborgen. Het is aan te raden om kinderen die langdurig behandeld worden met inhalatiecorticosteroïden, regelmatig te meten. Bij een groeiachterstand moet de behandeling aangepast worden en moet de dosis inhalatiecorticosteroïden zo mogelijk verminderd worden tot de minimumdosis die noodzakelijk is om het astma doeltreffend onder controle te houden. Bovendien moet overwogen worden om de patiënt door te verwijzen naar een kinderpneumoloog. Het is mogelijk dat patiënten die voordien afhankelijk waren van orale corticosteroïden na een langdurige behandeling met systemische corticosteroïden de effecten ondervinden van een verminderde bijnierfunctie. De genezing zou lang kunnen duren na stopzetting van de behandeling met orale corticosteroïden, en bij patiënten die afhankelijk zijn van orale steroïden en overschakelen op een behandeling met budesonide zou de bijnierschorsfunctie gedurende lange tijd kunnen verslechteren. In dergelijke omstandigheden moet de werking van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras (de zogenaamde HHB-as) regelmatig gecontroleerd worden. Om het risico op orale candidose en heesheid te verminderen, moet erop aangedrongen worden dat de patiënten grondig hun mond spoelen of hun tanden poetsen na elke toediening van inhalatiecorticosteroïden. Orale candidose kan snel bestreden worden met een lokaal schimmelwerend middel, zonder dat de inhalatiebehandeling met budesonide hoeft te worden stopgezet.
RCPF page 6 of 12 Acute bacteriële luchtweginfecties zouden de klinische symptomen kunnen doen verergeren. In dat geval kan een behandeling met geschikte antibiotica noodzakelijk zijn. De toestand van deze patiënten kan een verhoging van de dosis budesonide in inhalatievorm vereisen en een kortdurende behandeling met orale corticosteroïden. Een snelwerkende inhalatiebronchodilatator moet gebruikt worden als noodbehandeling, om de acute astmasymptomen te doen verdwijnen. Alvorens te starten met een behandeling met Budesonide Easyhaler Sandoz zijn een bijzondere aandacht en een adequate en specifieke therapeutische controle noodzakelijk van patiënten met actieve en latente longtuberculose. Ook patiënten met schimmel-, virus- of andere luchtweginfecties moeten nauwlettend gevolgd worden en mogen alleen Budesonide Easyhaler Sandoz gebruiken als ze ook een geschikte behandeling krijgen voor dit soort infecties. Bij patiënten met een overvloedige secretie van de luchtwegslijmvliezen kan een kortdurende behandeling met orale corticosteroïden noodzakelijk zijn. Bij patiënten met ernstige leverstoornissen kan een inhalatiebehandeling met budesonide de eliminatiesnelheid verminderen en op die manier de systemische beschikbaarheid verhogen. In dat geval kunnen er systemische effecten optreden, waardoor bij die patiënten de werking van de HHB-as regelmatig gecontroleerd moet worden. Een gelijktijdige behandeling met ketoconazol of andere krachtige CYP3A4- inhibitoren moet vermeden worden (Zie hoofdstuk 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie). Is dat niet mogelijk, dan moet het tijdsinterval tussen de toediening van de interagerende geneesmiddelen zo lang mogelijk zijn. Patiënten met zeldzame erfelijke problemen van galactose-intolerantie, Lapplactasetekort of glucose- en galactosemalabsorptie mogen dit geneesmiddel niet nemen. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Het gebruik van ketoconazol 200 mg, met een toediening van één keer per dag, had tot gevolg dat de concentratie orale, gelijktijdig toegediende budesonide (eenmalige dosis van 3 mg) in het plasma gemiddeld verzesvoudigde. Wanneer ketaconazol toegediend werd 12 uur na budesonide, nam de concentratie gemiddeld drie keer toe. Er is voor budesonide in inhalatievorm geen informatie beschikbaar over deze interactie. Toch kan een sterke toename van het plasmagehalte verwacht worden. Zolang er geen gegevens beschikbaar zijn op basis waarvan er aanbevelingen kunnen worden geformuleerd over de dosering, moet deze geneesmiddelencombinatie vermeden worden. Is dat niet mogelijk, dan moet het tijdsinterval tussen de toediening van ketoconazol en budesonide zo lang mogelijk zijn. Er moet ook overwogen worden om de dosis budesonide te verlagen. Andere krachtige CYP3A4-inhibitoren kunnen de budesonideconcentratie in het plasma significant verhogen.
RCPF page 7 of 12 4.6 Zwangerschap en borstvoeding Uit gegevens over ongeveer 2.000 blootgestelde zwangere vrouwen blijkt dat er geen enkele verhoging van het teratogene risico optreedt bij gebruik van budesonide in inhalatievorm. Uit dierenproeven bleek dat glucocorticosteroïden misvormingen veroorzaakten (Zie hoofdstuk 5.3 Gegevens uit preklinisch veiligheidsonderzoek). Er is geen reden om dergelijke effecten te verwachten bij de mens, gezien de aanbevolen dosissen. Dierenproeven hebben ook aangetoond dat toediening van een teveel aan glucocorticoïden tijdens de prenatale periode mee het risico verhoogt op intrauteriene groeiachterstand, cardiovasculaire ziekten bij volwassenen en blijvende veranderingen van de densiteit van de glucocorticoïdenreceptor, de turnover en de neurotransmitteractiviteit bij blootstelling aan infrateratogene dosissen. Tijdens de zwangerschap mag budesonide in inhalatievorm alleen gebruikt worden wanneer de mogelijke risico s niet opwegen tegen de baten. Daarbij moet de laagste doeltreffende dosis budesonide toegediend worden die noodzakelijk is om een blijvende en doeltreffende astmacontrole te waarborgen. Het is niet geweten of budesonide in de menselijke moedermelk terechtkomt. De toediening van budesonide in inhalatievorm aan zogende vrouwen mag alleen overwogen worden als de eventuele risico s voor het kind niet opwegen tegen de verwachte baten voor de moeder. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en van het vermogen om machines te bedienen Er is geen enkele beïnvloeding vastgesteld van de rijvaardigheid en van het vermogen om machines te bedienen. 4.8 Bijwerkingen Frequentie van de gemelde bijwerkingen: Frequent (>1/100, <1/10) Stoornissen van het ademhalingsstelsel: Stoornissen van het weerstandsmechanisme: Gastro-intestinale stoornissen: Zeldzaam (>1/10 000, <1/1000) Huid-, haar- en nagelstoornissen: Psychiatrische stoornissen: heesheid, hoest en keelirritatie. orofaryngeale candidose. slikmoeilijkheden. frequente bloedingen, huidverdunning, urticaria, rash, dermatitis, jeuk, erytheem. depressie, agressieve reacties, prikkelbaarheid, angst, psychose, gedragsveranderingen bij kinderen,
RCPF page 8 of 12 agitatie, verhoging van de motorische activiteit. Endocriene stoornissen: hypocorticisme, hypercorticisme Stoornissen van het ademhalingsstelsel: bronchospasme (Zie hoofdstuk 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik). Lichaam in zijn geheel algemene stoornissen: anafylactische shock, angiooedeem, onmiddellijke en vertraagde overgevoeligheidsreacties. Musculoskeletale stoornissen, stoornissen van het bindweefsel en botstoornissen: verminderde botdensiteit. Zeer zeldzaam, inclusief geïsoleerde gevallen (<1/10 000) Psychiatrische stoornissen: nervositeit. Endocriene stoornissen: bijniersuppressie. Oogstoornissen: cataract, glaucoom. Musculoskeletale stoornissen, stoornissen van het bindweefsel en botstoornissen: verminderde botdensiteit. Een inhalatiebehandeling met budesonide zou een orofaryngeale candida-infectie kunnen veroorzaken. Uit proeven is gebleken dat de kans op een candida-infectie kleiner is als de inhalatie gebeurt vóór de maaltijden en/of als de mond na de inhalatie gespoeld wordt. In de meeste gevallen geneest deze aandoening na toediening van een lokaal schimmelwerend middel, zonder de inhalatiebehandeling met budesonide stop te zetten. Inhalatiecorticosteroïden kunnen systemische effecten veroorzaken, vooral bij langdurig gebruik van hoge dosissen. Daarbij kunnen de volgende effecten optreden: bijniersuppressie, groeiachterstand bij kinderen en adolescenten, vermindering van de minerale botdensiteit, cataract en glaucoom, en verhoogde infectiegevoeligheid. De stressbestendigheid kan verminderd zijn. Toch is de kans op de bovengenoemde systemische effecten kleiner met een inhalatiebehandeling met budesonide dan met een behandeling met orale corticosteroïden. 4.9 Overdosering Symptomen van overdosering De acute toxiciteit van budesonide is gering. Langdurig gebruik van te hoge dosissen kan systemische glucocorticosteroïde effecten veroorzaken, zoals een verhoogde infectiegevoeligheid, hypercorticisme en bijniersuppressie. Ook bijnierschorsatrofie en een verhoogde stressgevoeligheid kunnen optreden. Therapeutische beheersing van overdosering Bij een acute overdosering hoeft er geen enkele specifieke spoedmaatregel te worden genomen. De inhalatiebehandeling met budesonide moet worden voortgezet
RCPF page 9 of 12 in de aanbevolen dosering, om een goede astmacontrole mogelijk te maken. De werking van de HHB-as zal zich na enkele dagen herstellen. In stresssituaties kan het noodzakelijk zijn om uit voorzorg corticosteroïden toe te dienen (bijvoorbeeld hoge dosissen hydrocortisone). Patiënten met bijnierschorsatrofie worden als steroïdenafhankelijk beschouwd en moeten overschakelen op een adequate onderhoudsbehandeling met een systemische corticosteroïde tot hun toestand gestabiliseerd is. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische klasse: glucocorticoïden. ATC-code: R03BA02 Budesonide is een niet-gehalogeneerde corticosteroïde. Bij topische toediening treden er lokale ontstekingsremmende effecten op in het ademhalingsslijmvlies. Na inhalatie van budesonide wordt binnen 24 uur na de start van de behandeling een verbeterde astmacontrole waargenomen, ook al treedt het maximale effect pas op na enkele weken behandeling. Het precieze ontstekingsremmende werkingsmechanisme van corticosteroïden bij astma is nog onbekend. Het is bewezen dat budesonide een aanzienlijk aantal inhiberende effecten uitoefent op verschillende types cellen (bijvoorbeeld eosinofielen, macrofagen, mastocyten, lymfocyten en neutrofiele polynucleairen) en transmitters (bijvoorbeeld cytokines, leukotriënen, eicosanoïden en histamine) die een rol spelen bij allergische en niet-allergische luchtwegontsteking. Deze effecten van corticosteroïden zouden kunnen bijdragen tot hun werking bij astma. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen De werking van Budesonide Easyhaler Sandoz is te danken aan de actieve moedersubstantie, budesonide, die afgegeven wordt in een mengsel van twee epimeren (22R en 22S). In studies over de affiniteit van de glucocorticoïdenreceptor bleek de vorm 22R twee keer actiever dan het epimeer 22R. Beide vormen van budesonide zijn niet onderling verwisselbaar. De eindhalfwaardetijd van de twee epimeren is identiek (2-3 uur). Bij astmapatiënten bereikt ongeveer 15-25 % van de via de Easyhaler geïnhaleerde dosis budesonide de longen. Het grootste deel van de geïnhaleerde dosis blijft achter in de orofarynx en wordt vervolgens doorgeslikt als de mond niet gespoeld wordt. Absorptie: Na orale toediening van budesonide wordt de maximale plasmaconcentratie bereikt binnen 1-2 uur en bedraagt de absolute systemische beschikbaarheid 6-13 %. In het plasma wordt 85-95 % van de budesonide gebonden aan eiwitten. Bij inhalatie daarentegen wordt de maximale plasmaconcentratie bereikt na ongeveer 30
RCPF page 10 of 12 minuten. De budesonide die in de longen terechtkomt, wordt grotendeels geabsorbeerd langs systemische weg. Metabolisme: Budesonide wordt vooral uitgescheiden langs metabolische weg. Budesonide wordt via het cytochroom P4503A4 snel en grotendeels in de lever gemetaboliseerd in twee hoofdmetabolieten. De glucocorticoïde activiteit in vitro van deze metabolieten ligt 1 % lager dan die van de moedermolecule. In de menselijke longen en in serumbereidingen is een aanzienlijke metabolische inactivatie vastgesteld. Uitscheiding: Budesonide wordt uitgescheiden in de urine en de feces in de vorm van geconjugeerde en niet-geconjugeerde metabolieten. Specifieke patiëntenpopulaties: De blootstelling aan budesonide kan bij leverpatiënten verhoogd zijn. Bij kinderen is de plasma-eliminatiehalfwaardetijd aanzienlijk lager dan bij volwassenen. 5.3 Gegevens uit preklinisch veiligheidsonderzoek De toxiciteit die is waargenomen in dierenproeven met budesonide is geassocieerd met een overdreven farmacologische activiteit. Bij de gebruikelijke genotoxiciteitstests is geen enkel genotoxisch effect waargenomen van budesonide. Uit studies van de voortplantingsfunctie bij dieren bleek dat corticosteroïden zoals budesonide misvormingen veroorzaakten (van het type verhemeltespleet en skeletmisvormingen). Het is weinig waarschijnlijk dat soortgelijke effecten optreden bij de mens in therapeutische dosissen. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Lactosemonohydraat (bevat melkeiwitten). Geen. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid 6.3. Houdbaarheid Houdbaarheidsduur van het geneesmiddel in zijn verkoopverpakking: 3 jaar. Houdbaarheidsduur na de eerste opening van het gelaagde etui: 6 maanden. 6.4. Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren
RCPF page 11 of 12 In de verkoopverpakking Bewaren in de oorspronkelijke verpakking. Tijdens het gebruik Bewaren beneden 30 C ter bescherming tegen vocht. 6.5. Aard en inhoud van de verpakking De multidosis poederinhalator bestaat uit zeven delen in kunststof en uit een veer in roestvrij staal. De kunststofmaterialen van de inhalator zijn: overcap polyester ; verpakking van het seriereservoir PEBD ; seriereservoir polycarbonaat ; doseercilinder en gekarteld wieltje acetaal ; mondstuk butadieen-styreen ; antistofdop polypropyleen. De kunststofmaterialen van de beschermingsverpakking zijn: polypropyleen en thermoplastisch elastomeer. De inhalator is verzegeld in een gelaagd etui (PETP, AI en PE) en verpakt met of zonder beschermingsverpakking in een kartonnen doos. Verpakking: Budesonide Easyhaler Sandoz 100 microgram : Budesonide Easyhaler Sandoz 200 microgram : 200 dosissen + beschermingsverpakking 200 dosissen 2 x 200 dosissen Budesonide Easyhaler Sandoz 400 microgram : 100 dosissen + beschermingsverpakking 100 dosissen 2 x 100 dosissen 6.6. Instructies voor gebruik en verwerking Geen bijzondere vereisten. 7. REGISTRATIEHOUDER ORION Corporation P.O. Box 65 FIN-02101 Espoo Finland 8. REGISTRATIENUMMER XXX, XXX, XXX 9. AFLEVERINGSWIJZE
RCPF page 12 of 12 Voorschriftplichtig geneesmiddel. 10. DATUM VAN EERSTE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING A. Datum van eerste vergunning 01.09.2006 B. Datum van hernieuwing van de vergunning XXX 11. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST A. Datum van de laatste herziening van de samenvatting van de productkenmerken B. Datum van de goedkeuring van de samenvatting van de productkenmerken 01.09.2006