Nieuwsbrief 1-2018 april JNC-web JNC-facebook JNC seizoen 2017/2018 Voorwoord Met het verschijnen van deze tweede nieuwsbrief van clubseizoen 2017-2018, nadert de seizoensafsluiting met rasse schreden. De begeleidsters zijn druk in de weer om daar een verrassend en spetterend slot van te maken. U komt toch ook om door uw eigen kind te worden rondgeleid in zijn/haar natuurpark? In januari hebben we een aantal nieuwkomers mogen verwelkomen. Sylvia Neutel is gestart als begeleidster bij de Oranjetipjes. Bij de Kiekendieven hebben Daan, Gerben, Marijn en Niels zich aangesloten. Allen welkom en een fijne tijd bij de jeugdnatuurclub toegewenst. Daarmee zijn de OT met 18 kinderen, de KD met 19 kinderen en de ZA met 17 leden: in totaal dus 54 leden! Ondertussen staan er al een paar kinderen op de lijst om volgend seizoen in te stromen. Sommige clubleden zullen na afloop van hun clubmiddag vol enthousiasme thuis vertellen wat ze hebben gedaan. Andere kinderen zijn wat korter van stof. Op uw vraag Wat heb je gedaan?, komt een kort antwoord: Nou gewoon!. In deze nieuwsbrief kunt u van de afgelopen drie clubmiddagen het verslag lezen. Het was een mooi afwisselend programma, waar leden en begeleiding veel plezier aan hebben beleefd. Wilt u wat sneller iets meekrijgen van de clubmiddag, dan kunt u ons volgen op facebook. Meestal wordt dezelfde of de volgende dag een berichtje met wat foto s op fb geplaatst: jeugdnatuurclub de wieden. Veel leesplezier en graag tot ziens op woensdagmiddag 16 mei om 15:30 voor de rondleiding! De avonturen in januari, februari en maart: wilde dieren Kaas maken Aan de slag!
Activiteit 4: S.O.S. wilde dieren Schoonewelle januari 2018 10 januari oranje tipjes 17 januari kiekendieven Op onze JNC middag verzamelden wij ons in Schoonewelle Zwartsluis. Nadat wij de kinderen verwelkomd hadden vertelde Casper over zijn werk bij Staatsbosbeheer waar hij werkt als B.O.A. Buitengewoon opsporingsambtenaar. Als er een wilddier aan gereden is in de kop van Overijssel wordt hij gebeld om het dier op te halen. De medewerkers Willy, Melissa, Alie en Astrid van de Dierenambulance kwamen ons vertellen over hun werk. Hun hoofdtaak is om dieren op te halen en ze een goed plekje te geven. Dit kan en er was veel ruimte om vragen te stellen. Ook voor goudvissen komen ze wel van de Dierenambulance als hier tijd voor is :-) Om half 3 was het tijd om naar buiten te gaan. Nadat we de kinderen in drie groepjes gedeeld hadden was het tijd voor een wandeling naar het Botterhuus. Dit hebben wij o.a. geleerd: Jonge haasjes Vaak worden jonge haasjes ten onrechte opgeraapt. Een konijnenmoeder brengt haar jongen namelijk wel in een hol groot, maar een hazenmoeder niet. Laat de jonge haasjes vooral met rusten kom er niet aan, dan kan hun moeder ze grootbrengen. Reekalfjes Jonge reetjes liggen vaak alleen. Hun moeder komt om de paar uur langs om ze te voeden. Zolang er geen reden is om aan te nemen dat moeder niet meer in de buurt is, laat ze dan met rust en kom er niet aan. We hebben een leuke leerzame middag gehad. Wel moesten de Kiekendieven hard terug rennen om voor de grote bui binnen te zijn! Hier waren drie activiteiten voor de kinderen: we gingen de dierenambulance bekijken, Casper had opgezette dieren bij zich waar hij mooi over vertelde en er was een S.O.S. wilde dieren quiz waarbij iedereen een leuk prijsje heeft gewonnen. Het was wel spannend welke groep er gewonnen had, ze lagen dicht bij elkaar! Ben en Casper sterke mannen!!
17 januari kiekendieven foto s Gerben,Hugo,Leander, Kiki en Nadine bij de dieren ambulance Nadine
1-Alie Pol 2-Melissa Mulder 3-Casper Kollen 4-Willy Zantingh 5-Johan Dammers Hugo uitleg Casper over das, ree en roerdomp prijsjes uitzoeken in de dierenambulance
24 januari Zeearenden Er zijn deze woensdagmiddag 16 kinderen (Dennis is ziek) 4 begeleiders en 3 mensen van de Dierenambulance. We beginnen met de mededelingen, daarna mag je iets vertellen over een natuurbelevenis en dan is boswachter Johan aan de beurt. Heel veel leuke dingen weet hij te vertellen over wat hij zoal met dieren meemaakt tijdens zijn werk. Daarna luisteren we naar Willy van de Dierenambulance. Vele keren per dag gaat de telefoon en komt er een melding binnen. Niet alleen overdag maar ook wel eens s nachts en alleen als het erg dringend is, dan gaan ze er naar toe. Zij doen dit werk vrijwillig en hopen dat de kosten betaald kunnen worden uit de giften die ze krijgen. Heel erg blij zijn ze met de nieuwe ambulance, die veel ruimer is en waarin begonnen kan worden met een behandeling of waar een dier in een ruime box veilig opgeborgen kan worden. We gaan naar de eilandjes bij het Botterhuis. Daar staan de twee ambulances al klaar en ook boswachter Johan is er. Hij heeft een verzameling opgezette dieren meegenomen. We verdelen ons in drie groepjes en gaan drie keer wisselen. We bekijken de twee ambulances van binnen en van buiten. Alle kastdeurtjes en lades mogen open en Willy vertelt waarvoor alles gebruikt wordt. Met een telefoontje zijn foto s en filmpjes gemaakt van de dieren die zij geholpen hebben. We raken er niet over uitgepraat. Het spel dat we doen, gaat over hoe je het beste dieren kunt helpen of dat je ze met rust moet laten. De antwoorden gaan in de verspreid staande busjes en we hopen dat we alles goed hebben. Over de opgezette dieren die boswachter Johan heeft meegenomen valt veel te vertellen en we hebben er ook veel over te vragen. De vos, das, otter, marter en ree worden uitgebreid besproken en dan gaat een kwartier erg snel voorbij. Dan gaan we terug naar de Sluuspoort, we drinken limonade, krijgen een koekje, ontvangen een prijs van het dierenspel en vinden het allemaal leuke leerzame middag. Johan en Gijs nemen een kijkje in de dierenambulance Johan is erg geïnteresseerd in de opgezette dieren
Veel belang voor de nieuwe ambulance Marian legt de spelregels uit aan Thijs, Johan, Lucas, Gijs en Jorik Thijs, Johan en Gijs hebben veel aandacht voor boswachter Johan 2636 Riek Stoel, Lisa, Eva, Amber, Rachella en Jolijn luisteren aandachtig naar boswachter Johan De gewonnen prijsjes worden verdeeld
Activiteit 5: Kaas maken - Staatsbosbeheer februari 2018 7 februari oranje tipjes Onze locatie was deze keer de werkschuur van Staatsbosbeheer in Rouveen Na het welkomstpraatje buiten gingen we naar binnen waar eerst onze handen ontsmet werden. Kaas maken moet heel schoon en netjes gebeuren op de stoel lag een schortje klaar die om moest en op tafel stond een teiltje waar een kleedje over heen lag er boven op lag een blauw slangetje. Dit slangetje moest uit gevouwen worden en bleek een mutsje te zijn. We kregen een teiltje met 2½ liter lauwe melk hier kregen wij stremsel in en moest kort geroerd worden, het kleedje ging er overheen. Gerrit vertelde hoe een koe melk maakt en hoeveel de koe dan aan eten en water nodig heeft. Na het klokhuis filmpje over kaas maken. Mochten wij in het teiltje kijken wat er met de melk gebeurd was. Deze was dik geworden en moest met een mes in kleine stukjes gesneden worden de stukjes heten wrongel. De wei dit is de vloeistof die over blijft, dit hebben wij geproefd de smaak was zoet. De wrongel en wei werden in een vergiet gedaan en de wrongel moest in een kaaskuipje, deze ging onder de pers. Nu kon de kinderen lekker naar buiten. Na een half uur onder pers hadden we een mooi kaasje wat we in een pekel bad gedaan hebben. Hier moet het ongeveer 3 uur in staan ook hebben een potje met vloeibaar plastic mee gekregen dit moet op het kaasje gesmeerd worden om het te beschermen. En dan wachten en elke dag draaien minimaal 4 weken voor jonge kaas en zelfs 44 weken voor oude kaas.
14 februari kiekendieven
21 februari zeearenden Wederom was het met de Zeearenden een plezierige middag. Hoeveel mensen waren er wel niet om met ons kaas te maken. Twee kaasmakers, twee begeleiders, een boswachter en vier vrijwilligers van de werkschuur Bid en Werk die zorgden voor twee volle bussen melk (net van de koe), teiltjes voor de melk, zuursel, stremsel, theedoeken, schorten, haarnetjes, messen, kaasvatjes, kaaspers, bakjes met pekel, een kaasrecept en een diploma. Om schoon te werken droegen we een haarnetje en een schort. De handen werden met een spray uit een flacon gereinigd. Eerst ging de melk in de teiltjes, zuursel en stremsel werd er aan toegevoegd. Dan wachten en na een half uur de vaste massa (wrongel) met een mes in stukjes snijden. Afgieten, warm water toevoegen en weer roeren. Tussendoor vertelde Gerrit Bolks één van de kaasmakers over zijn vroegere werk in de kaasmakerij en liet foto s en een filmpje zien. Op het laatst ging de wrongel in het kaasvatje en onder de pers. Op de kaas een sticker met een nummer en datzelfde nummer op de hand geschreven, zodat je weet van wie welk kaasje is. In een bakje met pekel hebben we het kaasje mee naar huis genomen, tesamen met een geel strijksel, dat er na een dag met een spons moet worden opgedaan. Iedereen heeft een diploma Kaasmaken gekregen en nu op zijn minst vier weken wachten om de kaas te kunnen proeven. Op de hand van Johan staat hetzelfde nummer als op het kaasje van hem Hoe maak je nou kaas, vraagt Gerrit Bolks Jeugdnatuurclub De Wieden is een samenwerking in de regio tussen:
De kaasmakers vullen de teiltjes met melk Het diploma Kaasmaken heeft iedereen gekregen Rachella snijdt de wrongel Na toevoegen van warm water roeren Marnick, Jelle en Dennis nogmaals de wrongel
Activiteit 6: Aan de slag! - Natuurmonumenten maart 2018 Oranjetipjes 7 maart Wij hebben ons verzameld bij de werkschuur van Natuurmonumenten in Wanneperveen. Het winterse weer heeft plaats gemaakt voor aangenaam weer. De kinderen worden verwelkomd en er worden wat natuur belevenissen verteld. Vandaag gaan wij met boswachter Roelof aan het werk. De eerste uitdaging die op ons pad komt is om met de boot naar de overkant van het water te komen de sloot is voor zien van een mooie ijsvloer door het ijs kapot te maken en met punterbomen de boot vooruit te drukken lukt het ons om na enige tijd de overkant te bereiken. Na een wandelingetje komen wij op de werkplek aan, Roelof gaat met een aantal kinderen de trekker ophalen hier zit een grote slee achter. De groep wordt in tweeën gedeeld een groep gaat de bultjes die op het land liggen met een riek op de slee gooien Dit is materiaal wat eerder uit de slootjes gehaald is om de slootjes open en schoon te houden de bultjes waren nog bevroren dus er moest flink gewerkt worden. De slee wordt later tegen een bosrand aan leeg gegooid de kinderen mochten mee op de slee om deze leeg te gooien. Boswachter Roelof geeft uitleg De andere kinderen gaan takken knippen en zagen de bosjes mogen niet groter worden en daarom moet dit verwijderd worden. Halverwege de middag werd er gewisseld met de werkzaamheden. Het z n allen op de slee gingen wij terug naar de boot de oversteek ging nu een stuk sneller. Na een beker chocolademelk en een koekje gingen de kinderen weer naar huis. We hebben weer een hele gezellige middag gehad.
Kiekendieven 14 maart De Kiekendieven starten de clubmiddag met het inleveren van de kaasbakjes en verhalen over het draaien van het kaasje of het opeten van het kaasje. Conclusie: smaken verschillen! Boswachter Roelof de Jonge van Natuurmonumenten stond ondertussen al klaar om op deze prachtige zonnige middag met de jongelui aan de slag te gaan. Er waren twee klussen te doen. Het knuppelpad was nog niet klaar en de ringslangenbroeihoop was nog niet af. Daarom werd de groep gesplitst. Lisette ging met een groepje stammetjes sjouwen voor het knuppelpad. Begeleidsters Maartje en Anja gingen helpen met het sjouwen van rietbossen voor op de broeihoop. Boswachter Roelof stond bovenop de riethoop om de bossen goed op te stapelen. Er werd hard gewerkt, maar ook nagedacht. Kiki vond het helemaal niet handig om steeds maar een paar stammetjes te kunnen sjouwen. Die lagen bij de veenschuur en het was een heel eind lopen naar het knuppelpad. Daar gebruik je toch de kruiwagen voor, zodat je veel meer stammetjes mee kan nemen. Binnen de korte keren waren alle stammetjes op en was het knuppelpad bijna af. Ondertussen waren de anderen al moe van het sjouwen van de rietbossen. Ze begonnen met 4 bossen tegelijk, maar na een tijdje waren de bossen dichtbij de broeihoop allemaal al weggehaald en moest je veel verder lopen. Dan is 1 of 2 bossen zwaar genoeg. Halverwege gingen we schaften: er was chocolademelk of limonade. Dat ging er grif in! Door het harde werken en het mooie weer gingen de jassen uit. En wat er is nou mooier dan na het werken een beschut plekje zoeken achter een rietschoof en van het zonnetje genieten...
Zeearenden 21 maart Bezoekerscentrum De Wieden Mathiska staat al klaar met vlijmscherpe houtzagen, grote en kleine snoeischaren en werkhandschoenen. We gaan aan de slag om het insectenhotel op orde te maken en om een slootrand te ontdoen van boompjes. Uit het insectenhotel zijn in de winter met de harde wind heel wat bamboestokjes, stengels en houtblokjes weggewaaid zodat er openingen zijn ontstaan en op sommige plekken van het laarzenpad kun je niet meer over de rietvelden heenkijken, omdat jonge boompjes het zicht belemmeren. We zagen, trekken, knippen en verspreiden de afgezaagde boomstammen aan de andere kant van het pad in het struikgewas. Een al wat stevige berk mogen we van Mathiska omzagen en als trofee meenemen naar het bezoekerscentrum. We worden warm van het harde werken, bijna valt er iemand in de sloot en Wiebe zaagt dwars door zijn handschoen heen. Gelukkig is met een pleister het leed snel verholpen. De wandelaars kunnen nu weer genieten van een vrij uitzicht over de velden en de insekten hebben een hotel gekregen met veel meer woonplekjes. Mathiska is heel tevreden over ons werk en bedankt ons namens Natuurmonumenten. We hebben wel een kop warme (of koude) chocolademelk verdiend. goed voorbereid Amber, Rachella en Riek op het pontje Mathiska vertelt wat we deze middag gaan doen Het werk zit er op. In triomf wordt het dikste deel van de berk meegenomen