Welke voorkeur heb jij?

Transcriptie

1 Pedagogische vaardigheden: Welke voorkeur heb jij? Als pedagogisch medewerker maak je in de omgang met de kinderen in jouw groep gebruik van verschillende pedagogische vaardigheden. Wat zijn jouw voorkeursvaardigheden en wat bied je de kinderen vanuit deze vaardigheden Ontdekt het met deze test. Uitleg Op de volgende pagina's staan telkens zes situaties die op jou groep kunnen voorkomen. Kies voor iedere situatie het antwoord dat het best bij je past en omcirkel de bijbehorende letter. Bespreek jouw uitkomsten met je collega's.

2 Situatie 1 Senna van 3 jaar was druk aan het voetballen met Lente en Job toen hij over een zandbakspeeltje struikelde. Senna stond al snel weer op en voetbalde gewoon door. Nu je hem ziet voetballen, valt het je op dat hij een schaafwond aan zijn knie heeft. In de wond zitten wat zandkorrels. Je hebt geleerd dat een wond mooier geneest als je de zandkorrels wegspoelt. Je vraagt Senna mee te komen, maar hij wil blijven voetballen. A Ik zeg: 'Senna, ik zie dat je graag verder wilt spelen met Lente en Job. Jullie zijn ook zo fijn aan het voetballen. Ik wil wel graag even je wondje onder de kraan houden. Dan kunnen jullie zo weer verder spelen'. B Ik nodig Senna uit om mee te komen om de wond uit te spoelen met water. Als hij niet wil, dring ik niet aan en spoelen we de zandkorrels na het spelen weg. C Ik leg Senna uit dat het bij een schaafwond goed is om deze met water te spoelen, omdat het wondje dan sneller beter wordt. D Ik vertel Senna dat het zand uit zijn schaafwond moet. Ik laat hem weten dat ik het wondje probeer uit te spoelen door mijn hand onder de waterstraal te houden en dat hij daarna verder kan spelen. E Door Senna uit te leggen dat een wondje sneller geneest als we het zand eruit spoelen, leert Senna wat over het helen van zijn lichaam. Dit kan een mooie aanzet zijn tot een thema over het lichaam en hoe we gezond blijven. F Ik vraag Senna, Lente en Job om bij me te komen met de voetbal. Dan vertel ik dat ik zag dat Senna struikelde. Ik vraag de drie om te bedenken wat goed zou zijn voor Senna's knie. Daarna laat ik ze een afspraak maken om weer met z'n drieën verder te voetballen. Zo kan Senna gerust even met me mee om de wond te verzorgen en weet hij dat hij straks weer mee kan spelen.

3 Situatie 2 Flynt van 3 jaar drinkt maar weinig op de groep. Thuis drinkt Flynt wel goed. Hij is het gewend om thuis uit een rietje te drinken. Je hebt de situatie in je team besproken. Jullie hebben gezamenlijk besloten Flynt geen rietje te geven, omdat de andere kinderen dan waarschijnlijk ook een rietje willen. Dat past niet in jullie idee over zelfstandigheid. A Ik geef Flynt af en toe een extra slok water buiten onze eet- en drinktijden om. Dat doe ik vooral op de momenten dat hij even niet aan het spelen is. Het is dan ook even een momentje waarop hij mijn individuele aandacht krijgt. B Ik overleg met zijn ouders of zij ervoor kunnen zorgen dat Flynt extra drinkt voor hij op de groep komt en genoeg drinkt als hij weer thuis is. C Ik leg Flynt uit dat goed drinken belangrijk is om zijn buik gezond te houden. D Ik leer Flynt dat we drinken op de momenten dat alle kinderen drinken. Ik vraag hem zijn buik zo goed mogelijk te vullen met drinken, zodat hij geen dorst krijgt tijdens het spelen. E Ik overleg met de ouders van Flynt en mijn collega's dat we Flynt op de groep een klein beetje drinken geven. Elke week doen we iets meer in zijn beker. Dat doen we in kleine stapjes. Zo leert Flynt de beker leeg te drinken zonder rietje. F Ik laat Flynt kijken hoe andere kinderen hun beker leegdrinken. We kunnen er een spelletje van maken. Bijvoorbeeld met een dobbelsteen met 3 kleuren gooien. Als ze rood gooien mogen de kinderen 1 slok drinken, als ze groen gooien mogen ze 2 slokjes en als ze een geel gooien mogen de kinderen 3 slokjes drinken. De kinderen kijken naar elkaar, leren met elkaar over kleuren en tellen en geven elkaar de dobbelsteen.

4 Situatie 3 Ramon van 3 jaar is een bezig bijtje, altijd wel met iets bezig. Nu rent Ramon over de gang. De afspraak is dat er op de gang rustig wordt gelopen. Ramon vindt het wel vaker lastig om daaraan te denken en zich eraan te houden. A Ik zeg tegen Ramon: 'Ik zie dat je snel wilt zijn, maar binnen doen we het rustig aan. Dat weet jij wel hè?!' B Ik zeg: 'Ramon, als je wilt rennen, dan kunnen we wel naar buiten gaan. Dan kun je daar lekker rennen. Hoe vind je dat?' C Ik zeg: 'Ramon, er spelen en slapen hier kinderen. ik wil echt dat je rustig doet op de gang. Loop maar met me mee'. D Ik vertel Ramon dat hij binnen rustig moet lopen en dat hij buiten kan rennen. Ook vertel ik hem wanneer hij naar buiten kan om daar fijn te rennen. E Het is zo'n gewoonte van Ramon om haastig van de ene naar de andere ruimte of activiteit te gaan. Ik nodig hem uit op verschillende manieren te bewegen. Dan leer ik hem stap voor stap zijn tempo aan te passen aan de omgeving. F Ik ga samen met Ramon en een paar andere peuters op verschillende manieren buiten bewegen. We kunnen er een dierenspel van maken: loop als een olifant, spring als een kikker enzovoorts. Daarna bespreken we op welke dierenmanieren we zo door de gang kunnen gaan dat het niet teveel lawaai maakt. Ik zorg ervoor dat alle kinderen aan het woord kunnen komen en naar elkaar luisteren.

5 Situatie 4 Sanne van ruim 3 jaar heeft huisjesslakken verzameld in een bakje. Ze roept je erbij en zegt: 'Kijk eens, ze kruipen over elkaar heen'. Vier andere kinderen komen ook kijken. Sommige kinderen vinden het vies, maar allemaal vinden ze de slakken ook reuze interessant. A Ik bevestig Sanne in haar onderzoekende houding: 'Wat leuk dat je de slakken onderzoekt, Sanne. Daar leer je van'. B Ik vraag de kinderen over wat ze leuk, vies, bijzonder en mooi vinden aan de slakken. Ik vertel de kinderen dat het voor de slakken fijn is als ze daarna weer vrijgelaten worden. C Ik leg de kinderen uit wat de slakken doen en wat de slakken prettig vinden. D Ik vertel de kinderen dat we nu goed naar de slakken kunnen kijken, omdat ze in een bakje zitten. Ik zeg ook dat we de slakken na het kijken terugzetten op de planten. E We praten over wat slakken eten, vragen ons af of alle slakken een huisje hebben, wanneer slakken tevoorschijn komen en waarom ze zo glibberig zijn. Door samen naar de slakken te kijken, leren de kinderen van alles over slakken en de natuur! F Ik stimuleer de kinderen zoveel mogelijk te vertellen wat zij over slakken weten. Daarmee zorg ik dat de beurten goed verdeeld worden, zodat ieder kind zijn of haar zegje kan doen.

6 Situatie 5 Dana van 11 maanden is sinds enkele weken bezig om te leren lopen. Haar moeder praat er veel over. Dana oefende al flink aan de rand van de tafel en alles wat er verder op haar hoogte te pakken was. Nu zet ze haar eerste losse stapjes, op de groep! A Ik ga op ooghoogte zitten en houd mijn armen open zodat ze in mijn schoot kan vallen. Ik vertel haar hoe knap ik het van haar vind en dat ik trots op haar ben. B Ik weet hoe belangrijk dit is voor Dana's moeder. Ik pak meteen de fotocamera. Zo krijgt Dana's moeder de eerste stapjes vastgelegd. C Ik schrijf op wat ik Dana precies zie doen: hoe Dana tot de losse stapjes is gekomen, hoeveel stapjes ze zet en hoe ze daarna tot stilstand komt. Zo kan ik haar moeder straks goed informeren over wat ik heb gezien. D Ik zorg ervoor dat de andere kinderen even niet te dicht bij Dana in de buurt komen. Dana heeft de ruimte nodig om zich veilig en zelfstandig te kunnen voortbewegen. E Dana heeft prachtige stappen gezet. Ik geef haar zoveel mogelijk kansen om te oefenen. F In het kringmoment kunnen we voor Dana klappen en samen vertellen hoe knap we het vinden dat ze zelf kan lopen.

7 Situatie 6 Je zit met de kinderen aan de lunch. Julian van 3,5 jaar heeft de pindakaaspot vast als je Kay van 2 jaar naar de pot ziet wijzen. Kay roept 'Ikke wil, ikke!' A Ik zeg: 'Wat is die pindakaas toch lekker. Ik snap wel dat jij ook pindakaas op je boterham wilt, Kay' B Als Julian klaar is, geef ik Kay de pot met pindakaas. C Ik benoem dat Julian de pot met pindakaas in zijn hand heeft. Ik vertel Kay dat hij de pot pindakaas daarna mag vasthouden en dat we er dan voor zorgen dat hij ook een boterham met pindakaas krijgt. D Ik zeg: 'Ja, jij krijgt ook pindakaas, Kay. Nu heeft Julian de pindakaas. Als Julian zijn pindakaas heeft, krijg jij'. E Ik help Kay met het smeren van zijn boterham. We doen er eerst halvarine op. Daarna smeren Kay en ik samen pindakaas op zijn boterham. F Zouden de andere kinderen ook al zo duidelijk een keuze hebben gemaakt? Ik maak een rondje met de vraag wat de kinderen op hun boterhammen willen. Zo horen de kinderen van elkaar wat ze op de boterham willen.

8 Situatie 7 Terwijl je groepje kinderen nog maar net aan de boterham is begonnen, heeft Hidde van bijna 3 jaar zijn tweede boterham al bijna op. Hidde is meestal zo snel met eten. Als hij zijn boterham en drinken op heeft, dan wil hij graag meteen van tafel. Bij jou op de groep is het gebruikelijk om op elkaar te wachten. Dat is na het eten heel lastig voor de snelle Hidde. A Ik bevestig Hidde dat als hij snel is met eten, het lastig is om te wachten. Ik Hidde laat weten dat ik het soms ook moeilijk vind om te wachten. B Hidde is een snelle jongen en dat is prima, maar het kost hem moeite om op de andere kinderen te wachten. Zijn snelheid zit hem met de lunch in de weg. Ik ga opzoek naar mogelijkheden om zijn eten te vertragen. Zo kan hij misschien niet alleen zelf zijn boterham smeren, maar ook in stukjes snijden. C Ik vertel Hidde dat als hij snel eet, hij ook als eerste klaar is. Ik benoem als ik hem bijvoorbeeld zie wiebelen op zijn stoel door onrust. D Ik wil graag dat Hidde makkelijker deelneemt aan het lunchmoment. Ik stimuleer hem om rustig zijn boterham te smeren, zijn hapjes goed te kauwen en geduldig te wachten tot alle kinderen klaar zijn. E Ik denk dat Hidde er baat bij heeft meer aandacht te hebben voor het eten en wat er om hem heen gebeurt. Ik wil hem daar meer bewust van laten worden. Ik begin met het eten door na een paar hapjes vragen te stellen over zijn boterham: wat ruik je, wat proef je, hoe voelt dat in je mond? F Als Hidde een boterham op heeft, dan vraag ik hem te raden wat de andere kinderen op hun brood hebben. Dat vertraagt zijn eten en hij kan kijken wat de andere kinderen doen.