Babybedjes achter het orgel

4e jaargang No. 8 september 2011

Kinderopvang Bimbola bestaat 35 jaar en vergroten. Zo moeten medewerkers in de wachtlijsten voor buitenschoolse opvang ik wil alle kinderen, ouders, medewerkers kinderopvang de Nederlandse taal op te heffen en de belemmeringen in de en relaties van harte feliciteren met deze voldoende beheersen, want een deel van markt om een kinderopvang te realiseren, mijlpaal. Al 35 jaar hebben vele ouders de kinderen in de kinderdagverblijven zoveel mogelijk weg te nemen. hun kroost met een gerust hart naar heeft al een taalachterstand. Die kinderen Bimbola gebracht. Dat is ook waar moeten de kans krijgen om hun taalvaar- Kinderopvang is er voor ouders en ouders recht op hebben: een goede, digheid te verbeteren, zodat ook zij een kinderen. Kinderopvang stelt ouders in veilige opvangvoorziening waar hun goede start kunnen maken op de staat werk en gezin beter te combineren, kinderen een goede start kunnen maken. basisschool, als zij 4 of 5 jaar oud zijn. stimuleert de kinderen hun talenten te Daarom wil Rotterdam Een goede toekomst begint immers met ontwikkelen en te ontdekken hoe leuk inleiding de kwaliteit van alle peuterspeelzalen en kinderdagverblijven verder verbeteren. De kwaliteit verbeteren wil ook zeggen: de ontwikkelingskansen van 0- tot 4- jarigen een goede schoolcarrière. Verder gaat de stad ondernemers in de kinderopvang met een goed plan beter op weg helpen en kunnen ouders voor informatie terecht bij een digitaal loket. Om de wachtlijsten aan te pakken heeft Rotterdam, samen met zeven steden, afspraken gemaakt met het Rijk om de leren is. Vertrouwen en kwaliteit zijn de sleutelwoorden. Woorden die al 35 jaar van toepassing zijn op kinderopvang Bimbola. Daarom wens ik nog vele generaties Rotterdamse kinderen daar een goede start toe. Ahmed Aboutaleb, Burgemeester van Rotterdam. Babybedjes achter het orgel Jarenlang maakten ze deel uit van de vaste kern van Bimbola. Twee van hen als directeur en de ander als voorzitter van het bestuur. Het waren mooie tijden waarin hard gewerkt werd, constateren ze. Niet voor niets noemden ze zich de nachtburgemeesters. De urenlange vergaderingen zijn eerste en oud-directeur Jeannet Timonen (1975-2005), oud-directeur Jacomine Goudzwaard (1994-2002) en Wolter Brinks (bestuursvoorzitter 1997-2010) nog lang niet vergeten. Al moet daarbij gezegd dat het na effectief vergaderen soms wel heel gezellig werd afgesloten. We noemden onszelf de nachtburgemeesters van Bimbola, verhaalt Wolter (65). Zet de drie bij elkaar en 35 jaar Bimbola passeert de revue. Met Jeannet (65) als grootste kenner van de organisatie. Op 15 december 1975 werd zij aangesteld als eerste directrice (zo heette dat toen nog) van Bimbola. Een kinderopvang waar zij bij toeval terecht kwam. Jeannet is getrouwd met een Finse man en woonde begin jaren 70 in Finland. Tijdens een vakantie in Nederland zag zij bij familie de vacature voor een directeursplaats. Dat leek mij wel wat. Het wonen in Finland beviel mij niet meer en dit was de kans om naar Nederland te vertrekken. In mijn Finse periode heb ik enige tijd in de kinderopvang gewerkt, dat is daar fantastisch geregeld. Hoewel ik de taal in het begin nog niet goed sprak, heb ik mijn ogen direct goed de kost gegeven. Ik zat echt vol ideeën. Oprichters Hoewel Jeannet vaak wordt gezien als de oprichter van Bimbola gunt ze die eer graag aan anderen: de groep ouders die het initiatief nam om een eigen kinderopvang te stichten nadat de crèche bij het Leger Jeannet Timonen des Heils werd opgeheven. Met wijlen Paul Barnard als financieel brein. Korte tijd werd gebruik gemaakt van de Remonstrantse Kerk als opvangplek -compleet met bedjes achter het kerkorgel- tot de verhuizing naar een eigen pand aan de Schiedamsesingel. We hadden vier leidsters en een baby-, ukken-, peuter- en kleutergroep, verhaalt Jeannet. Op 1 april 1976 werd stichting Bimbola een feit. Tropenjaren De eerste vijf jaren waren tropenjaren, stelt Jeannet. Het was hard werken en veel vergaderen. En tot de ontdekking komen dat ze lang niet al haar ideeën kon uitvoeren. Er was geen geld en de tijd was er niet rijp voor. Ik moest echt heel langzaam beginnen. We waren echte pioniers en werden zeker niet overal geaccepteerd. Ik had huilende moeders aan mijn bureau die op hun werk met de nek werden aangekeken omdat ze hun kind naar de opvang brachten. Bimbola Courant 35-jarig Jubileum september 2011

Daar was bij de komst van Jacomine in 94 al geen sprake meer van. Kinderopvang werd geaccepteerd en maakte een enorme groei door. De overzichtelijke organisatie waarin Jacomine terecht kwam, groeide in de periode dat zij met wijlen Petra Piessens de directie vormde, als kool. We werden groot, de wachtlijsten waren enorm. Jacomine vond het daarom tijd voor een bestuur waar zij op terug kon vallen. Ze benaderde studievriend Wolter Brinks vanwege zijn bedrijfseconomische chagrijnigheid zoals hij het zelf lachend omschrijft. Ik vond het een ingewikkelde materie. Alles hing met touwtjes aan elkaar, zegt de oud-voorzitter. Wolter doelt daarbij vooral op de geldstromen, die overal vandaan kwamen. Het was gevonden eten, klinkt het beeldend. Groei Als allereerste kinderopvang begon Bimbola ook met buitenschoolse opvang, later kwam daar tussenschoolse opvang bij. Dat waren plannen van het rijk met enorme consequenties. Of het beleid dat ouders het zelf moesten regelen en niet meer je werkgever, ouders wisten echt niet hoe dat moest, verzucht hij. De groei van de stad Rotterdam maakte dat Bimbola ook ging uitbreiden. Het besluit om op de Kop van Zuid een nieuwe vestiging te openen, noemt Brinks nog steeds een mooie move. Eén waarvoor hij Jacomine de credits geeft. Ik had er geen vertrouwen in dat het goed zou komen, maar zij kreeg het voor elkaar. Een kinderopvang met een speelplaats op het dak van de parkeergarage! Zonder dat de buurt gaat klagen. De gemeente vond het goed en het draait fantastisch, klinkt het nog steeds quasi-verbaasd. Veel geleerd Na een dienstverband van precies dertig jaar zegde Jeannet in 2005 de kinderopvang vaarwel. Ze kijkt er op terug als een periode waarin ze veel heeft geleerd. Vooral dat het heel belangrijk is om in mensen te investeren, al kan dat ook een valkuil zijn. Ik ben ook zakelijker geworden, omdat je soms bedrogen uitkomt. Maar het heeft mij wel veel mensenkennis gebracht. Met belangstelling volgt Jeannet de ontwikkelingen in de kinderopvang, al is het maar vanwege haar kleinkinderen die naar de Wolter Brinks en Jacomine Goudzwaard opvang gaan. Echt blij wordt ze er niet van. Ik vind persoonlijk dat er te weinig wordt geïnvesteerd in opleiding en kwaliteit. Bovendien zijn de groepen groter en is het jammer dat er geen geld is om boventallige leidsters aan te stellen. Maar je hebt soms geen andere keus, beseft zij ook. Geld, geld, geld Jacomine zegde de kinderopvang vaarwel toen alles in haar beleving om geld, geld, geld leek te draaien. Ik ben meer van de pedagogiek en was toe aan wat anders. Die nieuwbouwprojecten waren superleuk, maar ik had niks meer toe te voegen. In die acht jaar heb ik dingen gedaan waarvan ik niet wist dat ik ze kon. Ik heb ook nog heel lang in de wijvorm gesproken als het over Bimbola ging. Ze vond een baan als manager schoolmaatschappelijk werk bij MEE, een instantie die zich inzet voor mensen met een beperking. Op het moment dat zij vertrok telde Bimbola vier vestigingen. In een paar jaar tijd werden dat er 16, het aantal waarbij Wolter vertrok. Met plezier kijkt hij terug op zijn periode als voorzitter van Bimbola. Ideeën heeft hij ook nog, vooral over de BSO. Ik heb nog steeds een soort kinder-albert Heijn voor ogen waar de kinderen zelf kunnen kiezen wat ze willen: sporten, muziek maken of koken. Ook Jeannet zit nog vol ideeën, vooral omdat ze in Finland ziet hoe het ook kan. Maar dan moet alles op de schop en dat is niet haalbaar. Jeannet: Bimbola is begonnen als een enthousiaste club en die sfeer is eigenlijk altijd gebleven. Bimbola Waar komt de naam Bimbola vandaan? Wie heeft hem bedacht en waarom juist deze naam gekozen? Het is een vraag waar in dit jubileumjaar toch zeker antwoord moet komen. Jeannet wordt alom genoemd als degene die het moet weten. Dat klopt, het heeft alleen minder historie dan gedacht. Bimbola is vanuit het niets ontstaan, bedacht door een van de bestuursleden van het eerste uur. Geen idee waar zij het vandaan heeft, maar de naam doet het nog steeds goed.

Met een sterk merk kun je veel bereiken Bimbola betrekt eigen merkwaarden op hele organisatie In de 35 jaar van haar bestaan is Bimbola altijd aan het pionieren geweest. Soms noodgedwongen vanwege overheidsregels of verhalen in de media, maar vaker met een blik op de toekomst. Het project Bimbola; een sterk merk is een goed voorbeeld van het laatste. Kinderopvang en marketing; op het eerste gezicht geen voor de hand liggende Henriëtte van Wezel combinatie. Juist wel, vindt directeur Henriëtte van Wezel, die zich al langer met dit onderwerp bezighoudt. De kinderopvang is een relatief jonge branche waar wel ontzettend veel gebeurt. Onze dienstverlening ligt onder de loep en de concurrentie slaat toe. Met onze organisatie willen wij voorop blijven lopen, vertelt ze enthousiast. Bimbola-trofee: Op de beleidsdag hebben we de eerste Bimbola-trofee uitgereikt aan de medewerker met de meeste kennis van de merkwaarden. De tip om contact op te nemen met Ellen Leenhouts van Business Openers uit Nieuwegein bleek een gouden. Sinds anderhalf jaar helpt Business Openers Bimbola om van de organisatie een sterk merk te maken. Wij brengen een organisatie van goed naar geweldig met het merk als kompas, geeft zij in het kort de werkwijze van Business Openers weer. Hoe doe je dat? En kun je wel een merk worden of moet je dat zijn? Twee logische vragen die direct opdoemen. Je kunt wel degelijk een merk bouwen, weet Ellen uit ervaring. Het gaat erom dat je met z n allen voor hetzelfde staat. Wat dat is, daar moet je met elkaar over praten. Vervolgens kun je je merk gebruiken als kompas, het is je identiteit, vervolgt zij. Vijf merkwaarden En dat is al behoorlijk gelukt, stellen de twee tevreden vast. Enthousiast vertellen ze over de twee studiedagen voor de medewerkers waar in woorden, spel en beeld de Bimbolaidentiteit werd uitgebeeld. Daarbij werd steeds uitgegaan van de vijf merkwaarden van Bimbola die tijdens eerdere gesprekken met elkaar waren gekozen: warm, betrouwbaar, plezier, doordacht en prikkelend. Die vijf merkwaarden vertellen wat wij eigenlijk al zijn. We hebben het alleen kort en krachtig gevangen in vijf woorden, geeft Henriëtte aan. Die woorden zijn in feite de kaders waarbinnen we alles willen doen. Daarbij gaat het niet om goed of fout. Je bouwt juist verder aan een organisatie waarin het bedrijf en de mensen die erbij betrokken zijn kunnen groeien. Veel bereiken Ellen licht het belang van een sterk merk als volgt toe: Veel organisaties richten zich alleen op de functionele as. Bij kinderopvangorganisaties hoor je altijd dat ze veilig werken en dat het belang van het kind voorop staat. Dat is wát de organisatie doet. Over de emotionele as, namelijk hóe ze dat doen, hoor je veel minder, terwijl dat ook een belangrijke factor is. Een kind is het meest emotionele dat ouders bezitten. Het gaat dus ook om de sfeer, wat voel je als je hier binnen komt? Bimbola-toolkit In elke teamvergadering brengt een medewerker een Merk-waardige situatie in. Wij willen graag dat een locatie een gevoel van plezier en warmte oproept. In de inrichting van de locaties zijn de merkwaarden zichtbaar en voelbaar. Daar waar we opknappen of renoveren, nemen we de merkwaarden meteen mee, geeft Henriëtte een praktisch voorbeeld. Ellen: Met een sterk merk kun je veel bereiken. Als jij mag kiezen uit een G-starspijkerbroek of een van de Hema, die wellicht allebei even goed zijn, dus de functionele as is hetzelfde, kiezen veel mensen toch de eerste. Simpelweg omdat die een ander gevoel geeft, duidt zij de kracht van een merk aan. Iedereen is stiekem een merkdenker. Als dat kwartje eenmaal is gevallen, kun je veel bereiken. Dit geldt ook voor de kinderopvang. Warm Betrokken, gastvrij en hartelijk Bimbola Courant 35-jarig Jubileum september 2011

Ellen Leenhouts Doordacht Weloverwogen en SMART maar durven ze ook een kritische vraag te stellen? En zijn ze prikkelend? De vijf merkwaarden worden door de hele organisatie ingezet. Met de medewerkers zijn bijvoorbeeld de diverse nieuwsbrieven vergeleken. Zijn ze wel gelijk en verschijnen ze in dezelfde frequentie? Tijdens de beleidsdag zijn deze met alle medewerkers aan de Bimbolawaarden getoetst. Henriëtte: De merkwaarden raken alle lagen van onze organisatie. We gaan hard werken voor de HKZcertificering, een soort ISO-norm voor de kinderopvang. Dat past ook in dit geheel. Zie het merk Bimbola maar als het cement van de organisatie, komen de twee al pratend tot de conclusie. Ellen: De mensen spreken al dezelfde taal, je maakt alleen het fundament steviger. Henriëtte: Dit is een mooie basis voor de toekomst. Betrouwbaar Veilig, deskundig en duidelijk Henriëtte knikt instemmend. Haar enthousiasme is alleen maar gegroeid. Het managementteam en de ondernemingsraad zaten helemaal op één lijn. Het heeft effect op de mensen die hier werken, maar ook op de ouders en de kinderen. In onze dienstverlening proberen we in de nieuwsbrieven en andere vormen van communicatie de waarden te laten zien. Spannend Of dat werkelijk zo is, zal blijken uit een klanttevredenheidsonderzoek dat in het najaar wordt gehouden. Dat wordt spannend, erkent Henriëtte. Al is het geen nieuwe boodschap die we verkondigen. Het gaat er vooral om dat de ouders onze vijf merkwaarden herkennen, zoals warmte en plezier. Na de enthousiaste sessies met de medewerkers hebben de twee goede hoop. Zo waren er voor beiden geregeld kippenvel-momenten op de dagen dat er aan het merk werd gewerkt. Zo n gevarieerde groep mensen blijkt een opvallend gelijkluidende mening te hebben. Dat is toch in die 35 jaar opgebouwd. Nieuwe directeuren hebben de boel ook nooit radicaal anders gedaan. Er is altijd verder gebouwd, zegt Henriëtte, die zelf sinds zes jaar de directeursfunctie bekleedt. De puzzel klopte, stelt Ellen. Bimbola was al een merk. Het is nu alleen benoemd en goed opgeschreven. Bimbola-waarden Nieuwe medewerkers worden daarom, meer dan voorheen, langs de Bimbola-lat gelegd bij een sollicitatiegesprek. Komen ze warm en betrouwbaar over? Stralen ze plezier uit, Prikkelend Inspirerend, doelgericht en uitdagend Plezier Optimistisch, vrolijk en interactief

Kinderpagina Kindercolumn Luka van de Toorn 8 jaar oud, 2 jaar op de bso Ik vond scouting en zwemmen heel leuk. Toen we naar De Scouting Starenburg gingen, dat was op dinsdag 26 Juli. We gingen hutten maken en we gingen ook een keer zwemmen bij de Wilgering. Daar gingen we vlot-haaitje spelen met Anna, Jana, Aimee, Keira. Die zaten op de vlotten en niet te vergeten Rushenty was ook een haai net als Max en Koenen en meester Abdel. En we koken ook bso. We hadden ook eens wrap, en pannenkoeken gegeten. mmm. Rushently Puriel 9 jaar oud, 3 Hidde Sparrius 8 jaar, 4 jaar bij de bso Ik ging met de bso zwemmen in de Wilgering en dat vond ik super leuk! Ik ging eerst bommetjes maken en ging ik lekker spetteren. We gingen ook naar de scouting daar gingen we hutten bouwen. Rebus Anna van Vlijmen 8 jaar oud, 2 jaar op de bso Ik ging is een keer met het busje van bimbola naar de Wilgering daar gingen we vlot-haaitje spelen. We waren gekke kinderen en meester Abdel was een van die haaie. Koen en Max waren ook haaien. Anna, Judith, Janna, Aimee, Keira en Luka zaten op het vlot en niet te vergeten Rushently en Hidde waren ook de haaien. We moesten weg maar Anna wou niet, het was zo leuk dag! Anna Judith 7 jaar oud, 3 jaar op de bso Ik vond het heel leuk bij het zwembad en bij de kinderboederij. Ik vond het allerleukste toen we gingen vissen! Het is leuk op de bso en ik vond het ook leuk toen we naar de scouting gingen en naar de speeluin, de glijbaan was heel lang! En ik doe de groetjes aan me ouders, het was heel leuk! jaar op de bso Prijsvraag! Ik Rushently mocht met de tuk tuk naar de scouting. De tuk tuk is een mini autotje van zeilen. En we gingen met de Bimbola busje mee naar de Wilgering. We gingen lekker zwemmen, wie vond dat nou niet leuk. 25 juni maandag we gingen naar Levestlust en al die dingen waren de leukste dagen ter wereld. Doe mee aan de Bimbola prijsvraag! N=G -R S=J O=E -EP Z=M -SI G=N +BOLA H=W D=T -GI T=D Ben je tussen de 7 en 12 jaar? Los dan deze rebus op en vertel ons wat je het allerliefste doet op de BSO. Stuur je antwoord voor 15 september 2011 naar m.pijpe@bimbola.nl. Vermeldt bij het antwoord ook je naam, adres en geboortedatum. Je mag je antwoord ook per post opsturen naar: Kinderopvang Bimbola, t.a.v. de Prijsvraag, Kortenaerstraat 1, 3012 VB Rotterdam. De jury kiest twee winnaars uit alle inzendingen. De winnaars krijgen een mooie prijs. Het prijzenpakket wordt beschikbaar gesteld door onze speelgoedleverancier Reinders Oisterwijk. -SCHR +BL C=E -S L=N (X3) Bimbola Courant 35-jarig Jubileum september 2011

n a v n e r u t n o v a e D o, ik l l a H Bim en Bim! b & Bola is Eigenlijklange Bim eenngel. slu at Ja, dar. Ik is wan Bola. be 1 Bim is net als zijn vriendinnetje Bola geboren op 24 maart 2007. 3 2 Bim is Bola s vriendje, die zegt dat die stoer is. 4 Bim houdt van tekenen en de natuur. jij Hé Bola, ratlsstaat, mag bij de taa tekenen? ik jou dan Bim is een plannetje aan het maken. Hij vindt dit best spannend. 5 6 Ik ga Bola vragen of ik haar mag tekenen. Nou m je niet oet wil een zo gek do maken mooie teken. Ik. ening Vind ik best. Bim gaat snel alles klaar zetten. 7 Kan jij de tekening van Bim mooi kleuren? (zie de kleurplaat) Dank je wel. Het is een fantastische tekening geworden.

Combinatie jong en oud moet blijven je niet zo makkelijk je eigen vrienden op straat aanspreekt. Als groepsleider bij de oudste kinderen van de BSO voelt hij zich prima op zijn plek. Of ze met kinderen wil blijven werken, weet Milou die de mboopleiding Sport en Bewegen volgt, nog niet helemaal zeker. Het pakt me wel. In de vakantie heb ik de sportactiviteiten geregeld. Ik hoop dat ik tijdens mijn opleiding nog een dag kan blijven werken. Thea Poppelier (61) en Edith Noordzij (48) zijn goede bekenden van elkaar. Al twintig jaar, toen Thea als herintreedster binnenkwam, zijn ze collega s aan de Eendrachtstraat. Vastberaden stappen ze op de twee jongere collega s af om zich voor te stellen: Tom van Poorten (20) van BSO Albert Schweizer en Milou Hoefsloot (18), vakantiekracht bij BSO Buitengewoon. Dat Thea met kinderen zou gaan werken, stond al vroeg vast. Ze volgde de opleiding voor kinderverzorgster en vond werk in kindertehuizen, die er toen nog volop waren. Ze had een baan bij een schoolarts en stond aan de wieg van de speel-o-theek in Rotterdam. Eigenlijk ben ik meegegroeid met de kinderopvang. Ik doe het nog steeds met veel plezier. En om maar meteen een misverstand uit de weg te ruimen: Ouders en kinderen zijn in die jaren niet veranderd. Iedere ouder wil nog steeds het beste voor zijn kind. Ook Edith wist al vroeg dat ze iets met V.l.n.r. Tan van Poosten, Edith Noordzij, Thea Poppelier en Milou Hoefsloot. Zet de oudste en de jongste medewerker van Bimbola aan tafel met de twee die het langst en het kortst in dienst zijn en je krijgt een bijzonder gesprek. Over werkende ouders, het Bimbola-gevoel en de drie R en. De drie wat? kinderen wilde doen, maar wat dat hoopte ze in een zogeheten vormingsklas te ontdekken. Toen die niet doorging, koos ze voor kinderen jeugdverzorging. Dat is een goede keus gebleken. In 82 ben ik stage komen lopen bij Bimbola en al die tijd blijven hangen, schatert ze. Bekend om de goede organisatie Werken met kinderen bepaalde ook de schoolkeuze van Tom en Milou. Tom koos voor jongerenwerk, maar ontdekte al snel dat Met interesse volgen de vier elkaars verhalen. Vooral die van de oudere worden gretig aangehoord. Bimbola stond vroeger al bekend om de goede organisatie. Een plek waar je met een gerust hart je kind kon achterlaten. Dat vind ik heel belangrijk, stelt Thea een belangrijk punt aan de orde. Al mist ze tegenwoordig de korte lijnen van toen, vervolgt ze. Er is minder contact met de werkvloer, maar de organisatie is veel groter geworden, beseft ze. Edith knikt instemmend. Toen ik hier begon, had je vier groepen en zeven collega s. Nu zijn het er tweehonderd. Bovendien worden de regels steeds verder aangescherpt. Niet alleen voor de omgang met de kinderen, maar ook op de lokaties. Terecht hoor, zegt Edith. Als in het oude pand aan de Eendrachtstraat een kind in zijn broek plaste, wist je dat je een eind verderop moest dweilen. Zo schuin liep die vloer. Het nieuwe pand is helemaal volgens de nieuwste eisen gebouwd, maar daarna al weer heel veel verbouwd, schetst ze. Het kost haar soms moeite om te zien hoe strenge regelgeving verantwoordelijkheidsgevoel in de kiem smoort. Soms vind ik de regels te ver gaan. Je kunt niet al het gevaar uitsluiten, je moet er ook mee leren omgaan. Zeker de jongere generatie. Bimbola-gevoel Is er, ondanks de groei van de organisatie en alle regelgeving, nog wel sprake van een Bimbola-gevoel? Minder dan toen we begonnen, zegt Thea eerlijk. Dat is logisch, het is allemaal veel commerciëler geworden, vindt Edith. Toch wel, bedenkt Tom. We zijn Bimbola Courant 35-jarig Jubileum september 2011

een zekere eenheid, iedereen staat voor hetzelfde. Dat merk je. Hij zou graag fulltime willen werken. Niet alleen voor het geld, maar vooral ook omdat ik het leuk werk vind. In de vele jaren dat ze bij Bimbola werken, hebben Edith en Thea alle groepen wel onder hun hoede gehad, maar de verhalen over de BSO zijn nieuw voor hen. Thea: Het is ook een heel andere discipline. Kinderen zijn al een hele dag naar school geweest en zijn moe. Sommigen vinden het leuk, maar anderen minder. Dat begrijp ik wel. Tom voelt zich in ieder geval prima op zijn plek. Ik ben de enige jongen op de groep, dat vinden de jongere jongens wel leuk. Vooral als ik lekker met ze mee doe. Dat enige jongen zijn, was het afgelopen jaar niet altijd makkelijk voor hem na het zedenschandaal bij t Hofnarretje in Amsterdam. Gelukkig ben ik een echte BSO er en wil ik vooral animerend bezig zijn. Had ik op een kinderdagverblijf gewerkt, dan had ik mij nog veel meer moeten verdedigen, denkt Tom. Nu kan ik zelfstandig met de kinderen naar het park zonder dat er raar wordt gekeken. Dit had bij ons nooit kunnen gebeuren, zegt Thea stellig. In Amsterdam was sprake van scheefgroei. Wij hebben een professionele, gigantische organisatie achter en boven ons die alles keurig netjes op papier zet. Dat is prettig, zegt ze. Eliteclub Vroeger werd Bimbola gezien als een eliteclub. Dat is het niet, al behoort Bimbola zeker tot de beste. Dat Bimbola als eliteclub werd gezien, had ook te maken met de ouders die toen hun kinderen naar de opvang brachten, vooral artsen in opleiding van het Sophia Kinderziekenhuis en het huidige Erasmus MC, toen nog Dijkzigt. Daar kon je mee lezen en schrijven, verhaalt Thea. Die bleven vaak nog even zitten als ze de kinderen hadden gebracht. Dan kwam er een groot dienblad met thee en koffie op tafel. Dat is nu niet meer het geval. Hete dranken zijn sowieso verboden op de werkvloer en het contact met de ouders is veranderd, vinden Edith en Thea eensgezind. De basis is zakelijker, maar de ouders betalen ook meer en ze hebben weinig tijd, constateert Thea. Bovendien zijn de gezinnen kleiner en gaat er veel meer aandacht naar de kinderen. En vandaag de dag moeten kinderen veel meer, voegt Edith toe. Vooral in het weekeinde wordt er van alles ondernomen. Op de maandag zijn ze soms moe en is de slaapkamer een heel fijne plek, vertelt ze. Drie R en Het grootste verschil voor de kinderen toen en nu is volgens Thea en Edith ongetwijfeld de enorme hoeveelheid prikkels die op hen afkomen. De term ADHD valt. Ik ben er een van, geeft Tom aan. Thea: Als ouder is het moeilijk opvoeden, laat je je kind wel de goede richting opgaan? Beiden zijn daarom nog steeds aanhangers van de drie R en: rust, reinheid en regelmaat. Een kind heeft daar behoefte aan, verzekert Edith. Het blijft belangrijk dat je grenzen stelt, vult Thea aan. Als Milou en Tom naar de drie R en wordt gevraagd, geven ze eerlijk toe dat ze daar nog nooit van hebben gehoord. Al werk ik ook met structuur en kies voor orde en rust. Alleen heeft de jongere generatie een heel andere blik, ik pik zoveel meer dan een vijftig-plusser. Die oudere is een veilige thuishaven, ik ben er om mee te spelen, constateert hij. Die combinatie moet je blijven houden, dat is juist goed, vindt Edith. Ook Thea knikt instemmend. Een organisatie moet jongere mensen in huis hebben, klinkt het stellig. Met liefde wil ze die jongeren het vak leren en haar kennis doorgeven. Ik zal zeker tot mijn pensioen blijven. Sommige ouders zien mij als een soort oma. Dat ben ik ook. Die ervaring vinden ouders prettig. Toekomst Als medewerker met de meeste dienstjaren ziet Edith haar toekomst ook bij Bimbola. De combinatie van leidster bij het Kinderdagverblijf Laan op Zuid en assistent-lokatiemanager aan de Eendrachtstraat bevalt haar prima. Ik verwacht niet dat er nog veel verandert. Milou laat alle mogelijkheden open. Voorlopig gaat zij zich richten op haar mbo-studie Sport en Bewegen, niveau 4. Ik denk wel dat mijn toekomst hier ligt, of in het jongerenwerk. In ieder geval iets met kinderen. Tom noemt zijn toekomst onzeker. Het wordt kiezen tussen doorleren of intern opwerken. Door de onhandige werktijden is het financieel niet zo gunstig. Maar het enthousiasme voor dit werk is er wel en dan graag bij Bimbola.

Een kontje van Karin In de wilde dagen van Bimbola vele jaren geleden werd het bestuur van Bimbola geconfronteerd met een ijselijk dilemma. Wat was het geval. Tijdens een van onze nachtelijke bestuursbijeenkomsten besloten we tot de overname van een kinderdagverblijf in Overschie. Maar er waren twee keuzes, de een was Ravot bij het vliegveld en de ander was een nog treuriger gebouw, een oude school, in een smalle straat. Omdat het bestuur ook wel es wat te zeggen wilde hebben werd besloten om Karin en mijzelf uit te zenden op zaterdagmissie naar deze uithoek waar blijkbaar ook kinderen woonden die op een vestiging van Bimbola getrakteerd moesten worden. We gingen op de bonnefooi en troffen beide locaties gesloten aan. Maar in onze honger naar bestuursmacht wilden we perse met een doorwrochte keuze terugkeren. We besloten dus in elk geval dan maar over de hekken en door de raampjes te gluren. Maar je voelt m al komen. Die hekken en ramen waren hoog, dus moest er even een kontje gegeven worden zodat we over dat hek konden gluren. U vraagt zich of dat nou de belangrijkste herinnering is van uw exvoorzitter. Ja, eigenlijk wel. Herinneringen aan Carroussel Mijn herinneringen aan de Carrousel (voorheen kleuterschool Pinkeltje) gaan ver terug! Net 4 jaar oud aan de hand van mijn moeder ging ik dan toch echt naar school, de kleuterschool. In mijn ogen een enorm gebouw met een hele grote speelzaal (de koepel) en een enorm speelplein. Er waren 2 klassen, die van juffrouw Nel en die van juffrouw Joke en ik kwam bij juffrouw Joke in de klas. Ik zat in hetzelfde lokaal als waar nu de peutergroep zit. Ondanks dat er is verbouwd is het nog allemaal wel erg herkenbaar; zeker die groep! Ik kan mij nog alle feesten, die toen ook al in de koepel werden gehouden, goed herinneren. Kriebels in je buik Bijvoorbeeld het Sinterklaasfeest; met kriebels in je buik wachten tot hij dan eindelijk op school aan kwam! Of Pasen; met een poppenkast in de koepel en als je terug in de klas kwam lagen er paaseitjes op tafel. En niet te vergeten het Pannenkoekenfeest; met onze zelfgemaakte koksmuts met z n allen pannenkoeken eten in de koepel etc... Ik weet nog dat op de laatste dag kleuterschool, we naar het vliegveld zijn geweest en daarna afscheid namen. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Ik wilde niet naar de basisschool, ik vond het veel te leuk op de Carrousel. Mijn vertrouwde speelplein En nu... zijn we 28 jaar verder en liep ik 2,5 jaar geleden met een sollicitatiebrief mijn oude kleuterschool in! Het blijft elke dag nostalgie om weer mijn vertrouwde speelplein op te lopen. Wie had ruim 28 jaar geleden gedacht dat ik op mijn oude kleuterschool zou gaan werken en... daar met al de kinderen mijn bruiloft zou vieren!!! Ik hoop nog veel meer mooie gebeurtenissen mee te maken samen met alle kinderen op mijn oude schooltje. Ik hoop ook dat zij net zulke mooie herinneringen hebben en met net zoveel plezier terugdenken als dat ik doe!!! Mirjam van Zanten Pedagogisch medewerker Kinderdagverblijf Carrousel Natuurlijk bestond het bestuur uit nog meer mensen dan Karin en ik. Er waren dus nog diverse andere varianten van besluitvorming die hebben geleid tot de opening van uiteindelijk zestien vestigingen. Wij rekenen erop dat jullie daar goed voor zorgen! Veel geluk Bimbola! Wolter Brinks, voorzitter bestuur 1997-2010 Trouwfeest in Carrousel 10 Bimbola Courant 35-jarig Jubileum september 2011

Oh Jooo Op verkenning in zijn nieuwe onderkomen kroop één van de kinderen de grote speelhal in. Leidsters keken toe hoe zo n klein jochie het zou gaan doen in de opeens overvloed aan ruimte in het nieuwe onderkomen aan de Laan op Zuid. Het ging goed! Totdat Thijs omhoog keek en het op het brullen zette. De ruimte bleek toch wel erg groot en vooral heel erg hoog. In het kader van het open deuren-beleid is het kinderdagverblijf aan de Laan op Zuid ontworpen als een open geheel, waarin kinderen de gelegenheid krijgen zich zelfstandig en vrij van ene naar de andere ruimte te bewegen. En met succes. Er werd wat heen en weer bewogen, gekropen, gelopen en gefietst. Er zat op vele fronten beweging in de Laan op Zuid. Zo ook in de inrichting van de hal. Sterrenhemel Ik herinner me een moment waarop ik s ochtends vroeg binnen kwam. Buiten was het donker en koud, maar de binnenkomst in de hal was hartverwarmend. Het plafond was omgetoverd tot een sterrenhemel van kerstverlichting, gouden engelen (haar) en kerstballen. Het gaf mij en betoverend en trots gevoel. Stiekem dacht ik: Dit hebben die meiden gisterenavond weer even gedaan. En als locatiemanager is er niets fijner dan trots te kunnen zijn op wat er in jouw toko gebeurt. Tjin go bell Het had niet alleen op mij zo n overweldigend effect. Bij iedereen die binnen kwam was het Och och kijk eens. Oh jooo effect te bespeuren terwijl op de achtergrond een dikke schorre Kerstman zijn best deed dit te overschreeuwen met Tjin go bell Tjin go bell. Kinderen vonden het prachtig en deden niets liever dan binnenkomen want dan was het effect het mooist. Wat wil je als kinderopvangorganisatie nog meer! Ja dat ouders zien dat hun kinderen graag naar binnen gaan. En weet je wie van de kinderen het meest enthousiast was? Thijs Ik hoop dat er in de toekomst nog heel veel kinderen vol plezier bij Bimbola de drempel over zullen stappen. Ik wens Bimbola nog vele mooie succesvolle jaren toe. Pauline Visser Herinneringen aan Bimbola aan de Schiedamse Singel Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder mij altijd naar Bimbola bracht. Dat ik mijn roze rugzak ophing en door het grote raam naar binnen kon kijken. Midden in het lokaal was een grote ronde tafel waar we altijd met z n allen aan het eten en knutselen waren. Ik weet nog wel dat ik dol was op mijn Juf Alma en dat ze mij altijd als een wip op haar voet liet zitten. Ik was vroeger gek op Duck Tales, een tekenfilm met Donald Duck. Ik vond het zo leuk dat ik alle quotes kende. Mijn moeder vertelt me nog steeds dat ik toen Alma moe achter haar bureau zat, ik Donald Duck nadeed en zei Geen zorgen Alma iedereen heeft problemen. Ik herinner me er natuurlijk niet zoveel meer van, maar wel dat ik een fijne tijd heb gehad bij Bimbola en altijd kon rekenen op mijn lieve juffen. Janice Lunes, nu 23 jaar en dochter van de huidige manager Pe.nO Olivia Lunes Niet meer te vergelijken met 35 jaar geleden Al vele jaren gaat mijn dochter naar de Kinderopvang. Eerst de hele dagopvang en nu de BSO. Zij heeft het enorm naar haar zin met de kinderen en de juffen en meesters van Bimbola. Net als mijn dochter gaan elke dag weer heel veel kinderen met veel plezier naar Bimbola. Tegenwoordig is het heel gewoon dat er kinderopvang bestaat, maar 35 jaar geleden toen Bimbola werd opgericht was dat bepaald niet het geval. Over kinderopvang werd toen heel negatief gedacht (het was een beetje vloeken in de kerk, waarbij een saillant detail is dat Bimbola juist begon onder/in de Arminiuskerk.) Bimbola behoort dan ook tot de pioniers en is dat nog steeds op veel gebieden door o.a. al zeer vroeg participatie in brede schoolverbanden, met BSO in de scholen en door het invoeren van allerlei programma s. Qua organisatie, professionaliteit en grootte is Bimbola natuurlijk niet meer te vergelijken met het Bimbola van 35 jaar geleden en ook zijn er veel meer en vooral strengere regels gekomen. Vooral het afgelopen decennium is Bimbola zeer sterk gegroeid. Dit alles heb ik van dichtbij mogen meemaken niet alleen als ouder, maar ook vanuit de oudercommissie en thans het bestuur van de Stichting Bimbola. Wat er niet is veranderd is de sfeer en dat is toch een groot compliment waard! Lanny Vleesenbeek Voorzitter bestuur Stichting Bimbola 11

Wist u dat De Kinderopvang een initiatief was van ouders die zonder opvang zaten? Het kinderdagverblijf in 1992 is verhuisd naar de Eendrachtsstraat? Lieve Bim en Bola, Dit kwam doordat het Leger des Heils hiermee stopte. De kinderen op straat kwamen te staan Noodopvang werd geregeld in de Remonstrantse kerk. De kinderen achter het orgel sliepen Bimbola op 1 april 1976 is opgericht door Paul Barnard. Dit geen grapje was Er ook een stichting Vrienden van Stichting Kinderopvang Bimbola bestond? Deze vrienden allerlei leuke dingen voor de kinderen en medewerkers organiseerden? De kinderdagverblijven Ravot en Carroussel in 2004 onderdeel zijn geworden van Bimbola. In 2007 onze BSO s in de Marga Klompeschool en Dominicusschool zijn gestart. Bim en Bola in 2007 zijn geboren? In 2008 Villa Bimbola onderdeel is geworden van Bimbola? In dit jaar ook onze BSO s in Schiebroek, Terbregge, Prins Alexander zijn gestart. In maart en april 2008 onze BSO s in de Jacob Marisschool en in basisschool De Trinoom zijn geopend. Voormalig voorzitter Wolter Brinks sinds juli 2010 zijn eigen plein heeft aan de Eendrachtsstraat? Van harte gefeliciteerd dat jullie kinderopvang dit jaar 35 jaar bestaat. Er zijn dagelijks heel veel ouders die blij zijn dat hun kinderen op jullie locaties kunnen spelen leren en opgroeien. Het begon allemaal in het centrum van Rotterdam en nu kunnen de kinderen op vier kinderdagverblijven en elf locaties buitenschoolse opvang. Met nieuwe kleuren, die op steeds meer locaties terug komen, spelen de kinderen in een gezellige omgeving. Ook buitenspelen is op alle locaties, ook in het centrum van Rotterdam, heel gewoon. Vanuit de verschillende oudercommissies zijn wij blij dat wij kunnen meewerken aan de ontwikkeling van Bimbola. Op de locatie zijn de commissies betrokken bij de ontwikkelingen van de betreffende vestiging. Voor heel Bimbola is de centrale oudercommissie betrokken bij de ontwikkeling van beleid. Wij zullen altijd vanuit de belangen van de ouders meekijken en adviseren op verschillende onderwerpen die jullie leidsters ontwikkelen voor onze kinderen. Bim en Bola; we verwachten dat we samen met de pedagogisch medewerkers nog jaren kunnen samenwerken, zodat er steeds weer kinderen zijn die een leuke tijd bij jullie hebben. Wiebe-Jan Stuursma Voorzitter Centrale Oudercommissie Wij al snel zijn verhuisd naar de Schiedamse Singel. Wij ontzettend trots zijn op ons 35 jarig jubileum. Colofon Deze feestelijke Bimbola Jubileum Courant is een speciale uitgave ter gelegenheid van het 35-jarige jubileum van Kinderopvang Bimbola. Redactie Margreet Pijpe, Wiebe-Jan Stuursma, Cindy Ritskes, Ranuçia de Bilde, Ester van der Wiel, Henriëtte van Wezel (eindredactie) Fotografie Theo van Pelt - Maassluis, Kristy Cross Media, Kinderopvang Bimbola Vormgeving Kristy Cross Media - Maassluis Interviews Joke Waltmans/ Text Only. www.bimbola.nl