Mijn fictiedossier: Meisje met negen pruiken

Transcriptie

1 Mijn fictiedossier: Meisje met negen pruiken Naam: Marjolein Kwast Docente: E. Owel Klas: 4t1 1

2 Inhoud Zakelijke gegevens...3 Samenvatting van het boek...3 Over de Auteur...5 Over het boek...6 Leeservaringen...8 Gebeurtenissen...8 Personages...9 Bouw Taalgebruik Recensie

3 Zakelijke gegevens De titel van het boek is het meisje met de negen pruiken. Het boek is geschreven door Sophie van der Stap en uitgegeven door Prometheus. Het boek verscheen in 2006 dit was de eerste druk, zelf heb ik de 22 e druk gelezen. Het boek heeft 234 bladzijden. Samenvatting van het boek Sophie een vol op in het levend staan meisje 21 jaar oud krijgt op een dag te horen dat ze kanker heeft. Eerst is het onzeker of Sophie nog geholpen kan worden of dat ze niet meer te genezen is. Dat is wel even slikken. Ze heeft de volgende periode alleen maar doktersbezoeken. Eigenlijk is ze verliefd op een dokter, dokter K maar ze wordt geholpen door dokter L. Ze vindt dokter L. maar een onaangenaam persoon die zich een beetje schijnheilig voor doet. Pas als haar behandelingen aanslaan vind ze hem vriendelijk worden. Door de chemotherapie verliest ze haar haren snel. Gedurende 54 weken zal Sophie in het OLVG (Onze Lieve Vrouwen Gasthuis Amsterdam) moeten door brengen. Elke week zal ze naar het ziekenhuis moeten dit vindt de echter verschrikkelijk want de sfeer in het ziekenhuis is niet prettig, de zusters roddelen, De chemo lucht die er in het ziekenhuis hangt en de oude mensen die er doelloos rondlopen. Ze wil alleen maar haar ouders haar zus en een paar goede vrienden op bezoek krijgen. Ze vindt het vooral zo erg omdat haar moeder net van borstkanker is genezen. Na drie weken chemotherapie begint ze kaal te worden. Ze koopt tijdens haar ziektebed negen verschillende pruiken. Eerst vind ze de pruiken maar niets maar als ze er aan gewend is geeft ze alle pruiken een andere naam: Stella, Sue, Daisy, Blondie, Platina, Oema, Pam, Lydia en Bebe. Ze voelt en gedraagt zich anders bij elke pruik die ze draagt. Als ze Sue op haar hoofd heeft, voelt ze zich sterk en zeker. Met die pruik gaat ze vaak naar clubs en cafés. De pruiken slepen haar door het gevecht met kanker heen. Sophie krijgt enorm veel steun van haar familie en vrienden maar toch gaat na de bezoeken het leven gewoon door. Ze winkelt veel in Amsterdam, gaat veel uit en flirt veel ook doet ze aan Yoga en schrijft ze graag, Sophie beleeft samen met haar pruiken ondanks dat ze zich dood voelt van binnen door vermoeidheid en eenzaamheid, veel verschillende situaties. Ze gaat enkele knipperlichtrelaties aan en probeert dus het beste uit haar leven te halen zo over wint ze langzaam haar ziekte. Uit eindelijk zit ze zelfs bij de wereld draait door als gastvrouw aan de tafel en verteld het hoe anders het is om kanker te hebben dan voor mensen in je omgeving. Kort na de uitzending krijgt ze een telefoontje van ene Chantal, Chantal zou graag een keer met Sophie afspreken om te praten, Chantal is niet meer te genezen ze heeft een ernstige vorm van kanker in haar 3

4 hersenen. Sophie en Chantal spreken af voor hun chemo s. Met Sophie gaat het beter en ze gaat uiteindelijk opreis met haar vriend. Na een lange weg vechten, gaat ze uiteindelijk met haar uigever een boekschrijven genaamd: Meisje met negen pruiken. En zo beschrijft ze de 54 weken van haar ziektebed. De verbeteringen zijn aangepast met deze paarse/roze kleur. Ik heb deze aanpassingen gedaan aan het verhaal omdat ik de samenvatting die online stond te kort vond. Bronvermelding van de samenvatting: 4

5 Over de Auteur Sophie van der stap is op 11 juni 1983 geboren in Amsterdam, hier is ze ook opgegroeid. Het eerste verhaal wat Sophie schreef speelde zich ook af in Amsterdam. Ze heeft gestudeerd voor schrijver en in de politicologie daarna is ze naar Parijs verhuisd op haar 25ste. 21 jaar oud was ze, toen ze te horen kreeg dat ze een zeldzame vorm van kanker had. Naar haar ervaring met de ziekte is het boek het meisje met de negen pruiken geschreven, met dit boek heeft ze de Bart Prize voor het onmogelijke gewonnen. In 2009 krijgt het meisje met negen pruiken een NS Publieksprijs. In april 2013 heeft ze de MyAid Award in Wenen gewonnen. Ook is haar boek in 2011 verfilmd. In 2007 heeft ze meegeholpen aan het oprichten van Orange Ribbon ze is daar nu woordvoerder en ambassadeur. In 2008 schreef ze haar tweede boek; Een blauwe vlinder zegt hallo. De luister cd s van haar boeken heeft ze zelf ingesproken. Nu woont en werkt Sophie in Amsterdam en Parijs. Ze schrijft ook artikelen in allerlei verschillende bladen. Het boek het meisje met negen pruiken gaan over haar periode met kanker en is dus ook echt gebeurd. Mijn bronnen: ail&id=

6 Over het boek Op de voorkant van het boek staat een vrouw met korte donkere haren en een bleek slank gezicht. De vrouw kijkt erg diep en doordrongen de camera in, haar blik is een beetje leeg, bang, boos en verdrietig. Op de achtergrond is het grijs en donker. Het geeft een beetje een eenzaam beeld. Ik vind het korte haar en de doordingende blik wel een link naar kanker. Vooral de titel van het boek vind ik naar de ziekte kanker linken. Het boek is opgedragen aan mensen die kanker hebben overleefd of eraan zijn gestorven. Het is een heel persoonlijk boek omdat Sophie van de Stap zelf ook tegen kanker heeft moeten vechten. De hoofdpersoon uit het boek is Sophie. Dit merk je heel erg doordat je stukken uit haar dag boek leest hier door kom je erg veel over haar gevoelens en gedachten te weten. Sophie is ondanks haar kanker een levendig en volop in het levend staan persoon gebleven. De heeft soms wel en grote mond als ze iets bijvoorbeeld vind over iemand dan houd ze zich niet stil en zal ze hem hoe dan ook duidelijk maken. Plaatsen in die zich in dit boek afspelen zijn verschillende nachtclubs in Amsterdam waar ze desondanks haar ziekte wel uitgaat, en heel wat mannen versiert. Het huis van Sophie, hier woont ze samen met haar vader moeder en haar zus. Het zieken huis OLVG hier wordt Sophie behandeld voor haar ziekte. Ook speelt het boek zich een stukje af in De Wereld Draait Door, waar ze wordt uitgenodigd om over haar ziekte te vertellen en hoe ze zich hier doorheen geworsteld heeft. Het boek staat niet in een chronologische volgorde in het begin van het boek kom je terecht op de datum 17 februari 2005 hier staat Sophie in de pruiken winkel waar ze de pruiken aan het kopen is. Als je verder leest wordt je in een terug blik gegooid waar je weer steeds dichter bij 17 februari komt, op een gegeven moment gaan de datums steeds verder dan 17 februari af gaan en steeds verder de toekomst in. Hierdoor wordt het verhaal extra spannend. De tekst is niet moeilijker om te begrijpen door deze niet-chronologische volgorde. Ze heeft een aantal trucs gebruikt in haar verhaal om het spannender te maken hier ga ik er drie van noemen. Shopie komt in een gevaarlijke situatie terecht ze heeft een zeldzame vorm van kanker. We hebben de uitslagen van het lab en het is niet goed. Je hebt kanker. Onverwachte wending ze geneest van kanker. Ik leef nog ik heb kanker overwonnen. Vermoedens en verwachtingen Sophie denkt dat ze dood gaat en hier lees je over haar gevoelens en gedachten Ga ik dood? 6

7 Het verhaal is van uit het perspectief van Sophie geschreven het personale ikperspectief dus. Je leest over haar gedachten en gevoelens door wat ze zelf verteld. En door wat Sophie in haar dagboek heeft geschreven kom je veel te weten over haar gevoelens. Over de figuranten in het boek komt je weinig te weten want alles wordt van uit het perspectief van Sophie verteld je leest dus meer wat zei van mensen vind en voor die mensen voelt. Het perspectief zorgt ervoor dat haar gevoelens en gedachten een beetje jouw gedachten en gevoelens worden, hierdoor wordt het boek nog mooier spannender en meeslepender. Het verhaal heeft een gesloten einde want je leest dat Sophie weer genezen is van de verschrikkelijke ziekte. Maar ook wel een klein beetje een open einde. Ik vind het wel jammer dat je niet weet hoe het met Chantal afloopt. Omdat je natuurlijk wel wilt weten hoe het met Chantal afloopt want ze is terminaal ze heeft contact met Sophie omdat dit haar laatste wens is. 7

8 Leeservaringen Het onderwerp spreek me enorm aan omdat ik veel mensen ken die dicht bij me staan of stonden tegen de vreselijke ziekte kanker vechten, er tegen gevochten hebben of de keiharde strijd tegen kanker hebben verloren in mijn hart hebben ze gewonnen. Ik vind het zelf een vreselijke ziekte en ik wens het niemand toe. Dankzij dit verhaal heb ik geleerd dat mensen met kanker ook nog veel lol kunnen maken in hun leven en nog van het leven kunnen genieten. Wat ik van de mensen om me heen nooit zo heb ervaren, voor hen was de kanker hebben een regelrechte hel. Mensen met kanker hebben na deze ziekte een heel ander levensdoel en enkele andere levensstijlen, dit wist ik al maar in dit boek werd het nog duidelijker. Door het verhaal ben ik wel aan het denken gezet omdat ik me nu nog meer dan normaal kon verplaatsen in de kanker hebben. Het verhaal is precies zo gelopen zo als ik het verwacht had, mooi vol emoties en heftig. Ik vond Sophie echter niet voorspelbaar. Het onderwerp wordt zeker grondig uitgewerkt en je kunt ook heel goed lezen hoe Shopie zich voelt, wat ze doormaakt en over haar gedachtegangen. Het onderwerp is ook zeer verassend uitgewerkt door dat je vaak niet verwacht van mensen die met de ziekte kanker lopen dat ze uitgaan en een wild leventje leven, meestal doen deze mensen het een beetje rustiger aan. Ik vind dat wat Sophie doormaakt goed uitgewerkt wordt en dat maakt dit boek zo mooi, alleen vind ik het jammer dat je weinig leest over hoe het met Chantal afloopt. Ik heb nooit eerder een boek gelezen over dit onderwerp maar ik zou het graag nog eens doen, ik heb er nu alleen weinig tijd voor. Ik denk wel dat dit een van de betere boeken is over kanker omdat het echt een diepgaand verhaal is maar ook tot steun kan zijn aan mensen die nog tegen deze ziekte vechten. Gebeurtenissen Het verhaal leest fijn door omdat er genoeg gebeurtenissen in het boek staan om je te blijven boeien. Het verhaal valt voor mij dan ook niet stil omdat er veel gebeurd in het boek. In dit boek gaat het vooral om de gedachten en gevoelens van Sophie, dit vind ik heel fijn lezen omdat ik het interessant vind hoe mensen zich in verschillende situaties voelen en welke gedachten er door hun hoofd gaan. De gebeurtenissen hebben zeker veel indruk op me gemaakt, vooral de momenten waarop je leest dat het niet goed gaat met haar door dat je over haar gevoelens en gedachten leest. Ik kan me goed in 8

9 leven in mensen en hierdoor hebben juist die delen van het boek veel indruk op me gemaakt. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig omdat ik veel mensen met kanker ken of gekend heb en daardoor komt het al een stukje dichter bij. De gebeurtenissen zijn dan ook herkenbaar hier een paar voorbeelden, mijn oma heeft kanker gehad en is hier aan overleden, Mijn tante, de zus van mijn allerbeste vriend heeft kanker, een vriendin van mij heeft kanker en de moeder van een vriendin van mij heeft 5 jaar tegen borst kanker gevochten. Het verhaal gaat hierdoor meer voor me leven en krijgt meer betekenis voor mij. Ik vind de gebeurtenissen in het boek verassend en origineel vooral omdat Sophie altijd doorgaat met gekke wilde dingen doen. In het verhaal staan geen gebeurtenissen die ik graag zou willen mee maken. Maar ik zou het wel heel geweldig vinden als ik een soort gevecht met me zelf aan ga en dat ook overwin waardoor ik alles verwerkt heb en andere mensen ermee kan helpen. Personages De hoofdpersoon is zeker iemand die voor me ging leven omdat ik helemaal in het verhaal opging doordat ik zoveel kon lezen over haar gevoelens en haar gedachten. Ik kan me heel goed verplaatsen in haar gedachten en haar gevoelens en problemen van Sophie. Ik vind Shopie echt een heldin en ik denk dat mensen met kanker veel steun en hoop uit dit boek kunnen halen. Van de verschillende verhaal personen in het boek kom je niet veel te weten maar ik vind wel dat ze zich gedragen zo als dat hoort, ervoor iemand zijn en die gene steunen in het proces. Ik vind de verhaal personen soms nog wel een beetje onvoorspelbaar omdat ze met verassingen komen om Sophie vrolijk te houden. Wel kom je genoeg over de personages te weten waar door je hun gedrag kunt verklaren en je hoeft zelf niets over hun innerlijk in te vullen. Sophie heeft me in dit boek wel het meeste beïnvloed maar niet heel erg veel want ik heb ook vaak genoeg gesprekken gehad met mensen die deze ziekte hebben of hebben gehad. Sophie veranderd door wat ze mee maakt heel veel in haar denken en in haar doen haar levensdoelen veranderen en haar levens stijl ook. Ik vind uitgaan voor een chemokuur in combinatie met drank niet verstandig, omdat mensen vaak erg moe zijn na een chemokuur, ze duren vaak erg lang. 9

10 Bouw De opbouw van het boek is logisch en makkelijk te lezen dat komt omdat je stap voor stap dieper in het leven van Sophie terecht komt. Op het laatst is er wel een terug blik gegeven naar het moment van de diagnose maar dat is goede bijpassende informatie. Ook staan er in het boek veel dialogen maar dit maakt het lezen juist fijner omdat je dan als het ware meeleest met het gesprek. Ik vind het een geweldig slot omdat eindelijk na zoveel weken ze genezen is het past goed bij het boek en ik ben blij om te lezen dat het ook zo kan eindigen. Taalgebruik Ik vind het verhaal makkelijk om te lezen al moet ik wel toegeven dat er wat ingewikkelde medische termen in staan maar die begreep ik wel de zinnen zijn ook fijn om te lezen. Ik vond het vooral fijn aan dit boek dat het op een zeer volwassen mannier is geschreven het verhaal bevat soms wel veel beschrijvingen maar dat is niet erg hier door snap je het vaak beter. Soms heeft het wel een klein gevolg voor het tempo van het verhaal maar ik kan daar wel mee omgaan. Zoals ik bij de bouw al beschreef zitten er veel dialogen in het verhaal. 10

11 Recensie Alsof het niet genoeg was dat een verhaal waar was, alsof fictie al te veel greep had op de werkelijkheid, is men begonnen waar gebeurde verhalen te schrijven. Over het algemeen zijn dat zeer onwaarschijnlijke verhalen. Het is ook verwarrend: verhalen die bij wijze van spreken bij de buren of, godbetert, in je eigen huis hadden kunnen plaatsvinden, zijn verzonnen, en dan zijn verhalen over Spoorloosachtige herenigingen en wonderbaarlijke opstandingen waar? Meisje met negen pruiken is een waar verhaal. Het is onwaarschijnlijk, maar het is echt gebeurd. Sophie, een meisje van begin twintig blijkt kanker te hebben, een kinderkanker die nog bijna nooit bij volwassenen is aangetroffen. Een rigoureuze behandeling wordt ingezet met chemo s en bestraling. Het meisje wordt kaal en ziek maar besluit haar oude leventje niet op te geven. Ze koopt pruiken, negen in totaal, en blijft feesten, flirten en op vakantie gaan. En ze overleeft het. Ze blijkt een wijzer en gelukkiger meisje te zijn geworden. Sophie zet haar leven voort met pruiken uit de theaterwinkel, is Oema, of Pam, Stella, Sue, Daisy, Blondy, Platina, Lydia of Bébé. Alle negen de pruiken èn het korte kopje van Sophie zelf staan op de omslag van het boek, en minstens één, maar waarschijnlijk meer ben je al tegengekomen in je dag- of maandblad of op tv. Met elke pruik is ze iemand anders, maar steeds blijft ze vrouwelijk, niet een kale zieke. Het is haar bescherming. Ook als ze naast een ziekte een liefdesleven blijkt te hebben. Zoenen, knuffelen en vrijen. Passie en seks. Toch nog maar even langs bij mijn pruikenwonder om wat extra plakkertjes te kopen en zo mijn pruiken wat seksbestendiger te maken. Zonder pruik vrij ik niet, mijn haar ligt altijd op de rand van het bed. Ik vind het nog moeilijk me helemaal te laten gaan bij Rob, uit angst dat hij schrikt voor de bagage die ik mee naar bed neem. Ik leef zo in mijn eigen wereld. Misschien dat ik daarom ook wel zo aan mijn pruiken vasthoud, die kale kop is zo confronterend. Die eigen wereld bestaat uit een aantal ziekenhuizen, een paar huizen en cafés in Amsterdam, knappe dokters, lieve zusters, lieve familie, goede vrienden. En ze kotst, ze feest (naast de standaard chemicaliën neemt Sophie ook partydrugs), ze vreest het ergste en flirt het leukste. Eigenlijk is Sophie van der Stap een heel gewoon meisje, met een heel gekke ziekte en een unieke, tweevoudige remedie: chemo s en pruiken. Het boek van haar verhaal is ook heel gewoon. Het is eigenlijk net een dagboek. 11

12 Dagboeknotities en weblog s (in dit geval werken goed als basismateriaal voor waar gebeurde verhalen. Ze geven structuur, en een levendige, realistische smaak aan het verhaal. Maar ze hebben bewerking nodig, en die ontbreekt aan Meisje met negen pruiken. Meer passages als bovenstaande springen van de hak op de tak en hele verhaallijnen verdwijnen of verschijnen plots. Waar zijn Sophie s ouders gebleven? En waarom komt er nog een heel verhaal over schrijverschap en media-aandacht bij? Waarom komt het schrijnende verhaal van terminale lotgenote Chantal pas aan het eind? Naast de negen pruiken, Chantal, een hele trits behandelende knappe artsen duiken er regelmatig nieuwe personages op, meestal verplegend, ziek of aantrekkelijk, die na een of twee vermeldingen verdwijnen. Maar de enige die echt uit de verf komt is Sophie, in haar eigen, kleine wereldje. Goed, het zal allemaal wel waar zijn, maar heel overzichtelijk is het niet, en het verhaal wordt er niet sterker van. Meisje met negen pruiken (waarom eigenlijk zonder lidwoorden?) had zoveel meer kunnen zijn. Het had meer vragen kunnen oproepen over liefde en dood, over ziekte en identiteit, over angst en fantasie. Het had meer kunnen zijn dan een hype en een waar gebeurd verhaal. Onwaarschijnlijk Ik vind het geen onwaarschijnlijk boek want alles is mogelijk in deze wereld. Gewoon ik vind Sophie geen gewoon meisje ik vind haar eerder een bijzonder persoon, ook vind ik het boek bijzonder. Lieve ik vind dit wel bij het boek passen om dat Sophie veel mensen heeft die om haar geven. Goede ik vind dit bij het boek passen want het is een goed en mooi boek. Overzichtelijk ik vind het een overzichtelijk boek omdat als je een beetje woorden schat heb dit heel goed te lezen is. 12