Absolute Insight Funds p.l.c. Supplement van 27 februari 2015 bij het Prospectus voor het Absolute Insight Emerging Market Debt Fund

Transcriptie

1 Absolute Insight Funds p.l.c. Supplement van 27 februari 2015 bij het Prospectus voor het Absolute Insight Emerging Market Debt Fund Dit Supplement bevat specifieke informatie over het Absolute Insight Emerging Market Debt Fund (het Fonds), een Fonds van Absolute Insight Funds p.l.c. (de Vennootschap), een overkoepelende beleggingsvennootschap met veranderlijk kapitaal van het open type met gescheiden aansprakelijkheid tussen de compartimenten, en door de Centrale Bank erkend als een icbe in overeenstemming met de Verordeningen. Dit Supplement maakt deel uit van en dient samen te worden gelezen met de algemene beschrijving van de Vennootschap in het Prospectus van de Vennootschap van 17 februari 2014 (het Prospectus). De Bestuurders van de Vennootschap, van wie de namen zijn vermeld in het deel 'Bestuurders van de Vennootschap' in het Prospectus, aanvaarden de verantwoordelijkheid voor de informatie in het Prospectus en in dit Supplement. Naar beste weten en vermogen van de Bestuurders (die alle redelijke maatregelen hebben getroffen om te garanderen dat dit het geval is), stemt deze informatie overeen met de feiten en is er niets weggelaten dat een invloed zou kunnen hebben op de strekking van deze informatie. De Bestuurders aanvaarden dienovereenkomstig de verantwoordelijkheid. Het Fonds kan voornamelijk beleggen in financiële derivaten en de Intrinsieke waarde van het Fonds kan als gevolg van zijn beleggingsbeleid een hoge volatiliteit vertonen. Een belegging in het Fonds gaat gepaard met een aanzienlijk risico, mag geen aanzienlijk deel van een beleggingsportefeuille vertegenwoordigen en is mogelijk niet geschikt voor alle beleggers. Woorden en uitdrukkingen die in het Prospectus zijn gedefinieerd hebben dezelfde betekenis als in dit Supplement, tenzij de context anders aangeeft. 1

2 Inhoud BELEGGINGSDOELSTELLING EN -BELEID... 3 GEBRUIK VAN FINANCIËLE DERIVATEN... 5 BELEGGINGSBEPERKINGEN... 9 RISICOFACTOREN... 9 AFDEKKING VAN AANDELENKLASSEN DIVIDENDBELEID BELANGRIJKE INFORMATIE VOOR AANKOPEN EN TERUGKOPEN KOSTEN EN UITGAVEN NOTERING VARIA

3 Beleggingsdoelstelling en -beleid Beleggingsdoelstelling De beleggingsdoelstelling van het Fonds bestaat erin om in alle marktomstandigheden aantrekkelijke positieve absolute rendementen te verwezenlijken. Beleggingsbeleid Het Fonds streeft ernaar zijn doelstellingen op een voortschrijdende basis van 12 maanden te verwezenlijken via een discretionair beheer en door gebruik te maken van een scala van afdekkingstechnieken. Bovendien streeft het Fonds naar een rendement van minimaal de 3-maands LIBID + 4% op basis van een voortschrijdende periode van 5 jaar, vóór aftrek van vergoedingen en kosten. Het algemene beleid bestaat uit drie aparte onderdelen. In eerste instantie streeft het Fonds ernaar om beleggingsrendementen te verwezenlijken via directe participaties in schuldbewijzen en schuldgerelateerde effecten die voornamelijk verband houden met opkomende markten, die een geringe volatiliteit vertonen en een lage correlatie met andere markten. In tweede instantie streeft het Fonds ernaar om deze rendementen te verhogen door kapitaalgroei op de lange termijn te genereren, voornamelijk door te beleggen in vastrentende, rente- en valutastrategieën (zoals hierna uitvoeriger beschreven) in uiteenlopende obligatiemarkten, voornamelijk van opkomende markten, door gebruik te maken van een volledig scala van financiële derivaten (zie Gebruik van financiële derivaten hierna). Hoewel het Fonds zich in de eerste plaats richt op opkomende markten en obligatiemarkten van opkomende markten, kan het Fonds beleggen in schuldbewijzen en schuldgerelateerde effecten en strategieën en gebruikmaken van een volledig scala van financiële derivaten, zoals beschreven in de bovenstaande paragrafen, die verband houden met niet-opkomende markten en obligatiemarkten die, naar het oordeel van de Subbeleggingsbeheerder, beleggingskansen bieden die vergelijkbaar zijn met diegene die normaliter worden geassocieerd met opkomende markten, op voorwaarde dat een dergelijke belegging op het moment van belegging in totaal niet meer dan 10% van de nettoactiva van het Fonds vertegenwoordigt. Om twijfel te vermijden, omvatten alle verwijzingen naar 'opkomende markt' hierna ook niet-opkomende markten die naar het oordeel van de Subbeleggingsbeheerder beleggingskansen bieden die vergelijkbaar zijn met diegene die normaliter worden geassocieerd met opkomende markten. In derde instantie houdt het Fonds een portefeuille aan van Liquide activa en aan contanten gelijkstaande middelen. Deze activaklasse wordt zowel gehouden als een activaklasse die een absoluut rendement oplevert, als om liquiditeit te verschaffen en als afdekking van blootstellingen die ontstaan door het gebruik van financiële derivaten. Een belangrijk kenmerk van het Fonds is dat het een absoluutrendementsfonds is: het streeft in alle marktomstandigheden naar positieve absolute rendementen. De Subbeleggingsbeheerder houdt niet alleen een portefeuille van Liquide activa en aan contanten gelijkstaande middelen (zoals hierboven beschreven) aan, maar tracht dit ook te verwezenlijken door een combinatie van: afdekking van marktgerelateerde rente- en valutarisico s die doorgaans ontstaan als gevolg van directe participaties in schuldbewijzen van opkomende markten, zodat het Fonds alleen is blootgesteld aan het aandelenspecifieke kredietrisico, en/of, het nemen van zowel longposities als shortposities in uiteenlopende markten. Een shortpositie komt tot stand wanneer het Fonds een actief verkoopt dat het niet bezit, met de intentie om het in de toekomst terug te kopen. Als de prijs van het actief waarin de shortpositie is genomen, daalt, dan stijgt de waarde van de positie en omgekeerd. Een longpositie komt tot stand door een actief te kopen. 3

4 Hoewel de icbe-verordeningen het shortverkopen van materiële effecten verbiedt, staan ze wel toe dat er synthetische shortposities tot stand worden gebracht (waarbij synthetisch in deze context in wezen betekent dat hetzelfde economische resultaat wordt behaald zonder een eigenlijke shortverkoop) via het gebruik van derivaten, zoals valutaopties, opties op obligaties uit opkomende markten en credit default swaps. (De precieze technieken worden gedetailleerder beschreven in Gebruik van financiële derivaten hierna.) De Subbeleggingsbeheerder zal trachten op de volgende manieren beleggingswinsten te genereren: Kredietstrategieën. Het belangrijkste doel van de Subbeleggingsbeheerder bestaat erin beleggingswinsten te genereren door correct te anticiperen op veranderingen in de kredietwaardigheid van bedrijfsobligaties en overheidsobligaties uit opkomende markten. Het beleggingsproces voor schuld uit opkomende markten van de Subbeleggingsbeheerder is immers specifiek ontworpen om bedrijfsobligaties en overheidsobligaties uit te lichten waarvan de prijzen niet overeenstemmen met de kredietwaardigheid. Er kunnen posities worden genomen in afzonderlijke effecten (vaak op hetzelfde moment waarop het renterisico en het wisselkoersrisico worden afgedekt). Anderzijds kan de Subbeleggingsbeheerder ook relatieve-waardestrategieën hanteren, waarbij hij tracht winsten te genereren door correct te anticiperen op de verandering in de kredietwaardigheid van een specifiek schuldbewijs of van specifieke schuldbewijzen uit opkomende markten in verhouding tot een ander effect of een andere groep van effecten. Valutastrategieën. De Subbeleggingsbeheerder kan van tijd tot tijd ook trachten om winsten te genereren door long- en shortposities te nemen in valuta's van opkomende markten die naar zijn oordeel onjuist gewaardeerd zijn. Anders kan de Subbeleggingsbeheerder zijn standpunten over de toekomstige volatiliteit tot uiting brengen in de waarde van een rente- of valutapaar. Als hij van mening is dat de toekomstige volatiliteit hoger zal zijn dan door de markt als geheel wordt verwacht, zal hij de volatiliteitsblootstelling verhogen door opties te kopen. Het Fonds zou dan profiteren van een toekomstige stijging in de volatiliteit van het rente- of valutapaar. Als de Subbeleggingsbeheerder echter van mening is dat de toekomstige volatiliteit lager zal zijn dan door de markt als geheel wordt verwacht, zal hij de volatiliteitsblootstelling verlagen door opties te verkopen. Het Fonds zou dan profiteren van een toekomstige daling in de volatiliteit van de rente of valuta. Zoals hierboven vermeld, zullen deze strategieën zowel worden geïmplementeerd via directe beleggingen in schuldbewijzen uit opkomende markten, als via het gebruik van financiële derivaten. Er zal een uitgebreid scala van financiële derivaten worden gebruikt, inclusief valutatermijncontracten (zowel voor afdekkingsdoeleinden als voor de invoering van valutastrategieën), valutaopties, opties op obligaties uit opkomende markten, rentefutures, opties en swaps en credit default swaps. Het gebruik van deze instrumenten en de gehanteerde uitvoeringstechnieken worden gedetailleerder beschreven in Gebruik van financiële derivaten hierna. Het Fonds kan zijn volledige vermogen beleggen in Schuldbewijzen en schuldgerelateerde effecten (inclusief, voor dit doel, termijndeposito's en op verzoek terugbetaalbare deposito's bij een depositoinstelling), die luiden in een van de valuta's van de G7 of in valuta's van opkomende markten, uitgegeven of gewaarborgd door een overheid, lokale overheidsinstantie, supranationale instelling of enige andere entiteit, al dan niet met rechtspersoonlijkheid, die gevestigd is in een opkomende markt of in omstandigheden waarin de betreffende schuldemissie een blootstelling biedt aan een emittent uit een opkomende markt. Het Fonds zal alleen worden belegd in Schuldbewijzen en schuldgerelateerde effecten uit opkomende markten en derivaten van de hierboven beschreven typen wanneer er beleggingskansen worden geïdentificeerd die het Fonds, naar het oordeel van de Subbeleggingsbeheerder, het potentieel verschaffen voor aanzienlijke beleggingswinsten op langere termijn. Anders blijft het Fonds belegd in Liquide activa of aan contanten gelijkstaande middelen. De Schuldbewijzen en schuldgerelateerde effecten waarin het Fonds kan beleggen, kunnen over een rating beschikken onder 'investment grade' (BBB) (of equivalent) volgens een erkend ratingbureau zoals Standard & Poor s of kunnen door de Subbeleggingsbeheerder worden beschouwd als van 4

5 gelijkwaardige kwaliteit; emittenten met een lagere rating dan BBB zijn van een lagere kwaliteit dan emittenten met een rating van A of hoger, en de beleggingen in effecten van deze emittenten houden een hoog risico in. Ook kan het Fonds zijn doelstellingen en beleid nastreven door posities te nemen in instellingen voor collectieve belegging, voor maximaal 10% van de nettoactiva van het Fonds. Het Fonds kan beleggen in instellingen voor collectieve belegging die voldoen aan de eisen van de Centrale Bank in verband met regelingen waarin icbe's kunnen beleggen, zoals beschreven in Richtsnoer 2/03 (zoals dat van tijd tot tijd kan worden gewijzigd). Dergelijke regelingen kunnen worden opgericht als unit trusts, beleggingsvennootschappen of andere toegestane regelingen die icbe's of geen icbe's zijn, die voornamelijk hun domicilie hebben in het VK, Ierland, Luxemburg en de Kanaaleilanden, hoewel ze hun domicilie ook kunnen hebben in andere rechtsgebieden waar het fonds is erkend, en die van het open of het gesloten type kunnen zijn. Enige belegging in fondsen van het gesloten type is beperkt tot fondsen die door de Subbeleggingsbeheerder als relatief liquide van aard worden beschouwd, ofwel omdat ze genoteerd zijn op de Gereglementeerde markt, ofwel omdat er een secundaire markt voor deelnemingsrechten van dergelijke fondsen bestaat, en een dergelijke belegging zal een belegging in Toegestane activa vormen in overeenstemming met de vereisten van de Centrale Bank. De regelingen waarin het Fonds belegt, kunnen ook worden beheerd door de Beleggingsbeheerder of de Subbeleggingsbeheerder of door entiteiten die met hen gelieerd zijn. Met uitzondering van toegelaten beleggingen in niet-genoteerde effecten en instellingen voor collectieve belegging van het open type, zal er worden belegd op de Gereglementeerde markten die zijn opgenomen in Bijlage 2 bij het Prospectus. Het Fonds kan voor beleggingsdoeleinden ook terugkoop-/omgekeerde terugkoopovereenkomsten en effectenleenovereenkomsten sluiten, met inachtneming van de voorwaarden en limieten die zijn beschreven in de Kennisgevingen van de Centrale Bank. Gebruik van financiële derivaten Het Fonds kan zowel voor beleggingsdoeleinden als met het oog op een efficiënt portefeuillebeheer transacties met derivaten verrichten. Het begrip 'efficiënt portefeuillebeheer' heeft betrekking op transacties die worden verricht om het risico te beperken, de kosten te verlagen of extra kapitaal voor het Fonds te genereren met een geëigend risiconiveau, rekening houdend met het risicoprofiel van het Fonds zoals beschreven in dit Supplement en de algemene bepalingen van de Richtlijn. Een lijst van de Gereglementeerde markten waarop de derivaten kunnen zijn genoteerd of worden verhandeld, is opgenomen in Bijlage 2 van het Prospectus. Het Fonds kan ook transacties verrichten met OTC-derivaten. Zoals hierboven vermeld, kan het Fonds ook terugkoop-/omgekeerde terugkoopovereenkomsten en effectenleenovereenkomsten afsluiten voor beleggingsdoeleinden, met inachtneming van de voorwaarden en limieten die zijn uiteengezet in de Kennisgevingen van de Centrale Bank. Beleggers dienen te weten dat wanneer het Fonds terugkoop-/omgekeerde terugkoopovereenkomsten of derivatencontracten afsluit (met inbegrip van de overeenkomsten voor valuta-afdekking zoals verder nader toegelicht), de operationele kosten en/of vergoedingen in mindering zullen worden gebracht op de inkomsten voor het Fonds. Deze vergoedingen en kosten kunnen financieringsvergoedingen omvatten, en in geval van derivaten die worden genoteerd op Gereglementeerde markten kunnen deze vergoedingen en kosten makelaarsvergoedingen omvatten. Een van de overwegingen waarmee de Subbeleggingsbeheerder rekening houdt bij het selecteren van makelaars en tegenpartijen voor het Fonds is de vraag of dergelijke kosten en/of vergoedingen die in mindering worden gebracht op de inkomsten voor het Fonds normale commerciële tarieven zijn en geen verborgen inkomsten omvatten. Dergelijke directe of indirecte kosten en vergoedingen zullen worden betaald aan de betrokken makelaar voor of tegenpartij bij de derivatentransactie, die, in het geval van derivaten gebruikt voor afdekking van de aandelenklasse, de Bewaarder of aan de Bewaarder gelieerde entiteiten kunnen omvatten. De makelaars voor of tegenpartijen bij derivatentransacties zullen kredietinstellingen zijn zoals beschreven in alinea 2.7 van de algemene beleggingsbeperkingen uiteengezet in Bijlage 1 van het Prospectus, met een kredietrating van minimaal A- (zoals beoordeeld door een erkend ratingbureau zoals Standard and Poor s) of lager als 5

6 de kredietinstelling een initiële marge biedt. Behoudens deze voorwaarden is de Subbeleggingsbeheerder volledig vrij inzake de benoeming van tegenpartijen bij het afsluiten van derivaten met het oog op de beleggingsdoelstelling en het beleggingsbeleid van het Fonds. Het is niet mogelijk om in dit Supplement alle tegenpartijen op te sommen, omdat zij per de datum van dit Supplement nog niet zijn geselecteerd en zij in de loop van de tijd kunnen veranderen. Alle inkomsten die worden gegenereerd via het gebruik van derivaten voor efficiënt portefeuillebeheer zullen, na aftrek van directe en indirecte operationele kosten en vergoedingen, aan het Fonds worden geretourneerd. Zoals uiteengezet in dit Supplement kan het Fonds gebruik maken van bepaalde derivaten om te beleggen in financiële indexen die blootstelling bieden aan de activaklassen die worden vermeld in het beleggingsbeleid. Voor nadere informatie in dat verband verwijzen wij naar Beleggingen in financiële indexen aan de hand van financiële derivaten in het Prospectus. Het Fonds kan door het gebruik van financiële derivaten onderworpen zijn aan hefboomwerking tot de maximumlimiet die door de Centrale Bank is toegestaan. Het Fonds zal gebruik maken van de verplichtingenbenaderingsmethodologie voor het nauwkeurig meten, bewaken en beheersen van het hefboomeffect dat voortvloeit uit het gebruik van derivaten. De verplichtingenbenadering wordt berekend door het omrekenen van de derivaatpositie in de equivalente positie in het onderliggende actief, op basis van de marktwaarde van het onderliggende actief of de marktwaarde van het contract, zoals beschreven in het Risicobeheerproces. De prijzen van derivaten, inclusief futures en opties, zijn uiterst volatiel. Betalingen die worden verricht in het kader van swapovereenkomsten kunnen eveneens uiterst volatiel zijn. Prijsschommelingen van futures en optiecontracten en betalingen in het kader van swapovereenkomsten zijn uiterst volatiel, en worden onder andere beïnvloed door rentevoeten, veranderingen in de verhouding tussen vraag en aanbod, handels-, belasting-, monetaire programma's en programma's inzake deviezencontrole, beleidsbeslissingen van regeringen en nationale en internationale politieke en economische gebeurtenissen en beleidsbeslissingen. De waarde van futures, opties en swapovereenkomsten is ook afhankelijk van de prijs van hun onderliggende activa. Bovendien zijn de activa van het Fonds ook onderworpen aan het risico dat enige van de beurzen waarop zijn posities worden verhandeld, of hun clearinginstellingen of tegenpartijen in gebreke blijven. De financiële derivaten waarin het Fonds kan beleggen, omvatten futures, opties, verschillende typen van swaps, swaptions en valutatermijncontracten. Zakelijke zekerheden Waar nodig zal het Fonds zekerheden van tegenpartijen aanvaarden om het tegenpartijrisico te verlagen dat voortvloeit uit het gebruik van over-the-counter derivaten. Het Fonds zal alleen zekerheden aanvaarden die bestaan uit contanten en/of door de overheid gedekte effecten met wisselende looptijd en die beantwoorden aan de vereisten van de Centrale Bank betreffende nietcontante zekerheden die mogen worden aanvaard door een icbe. Door het Fonds ontvangen contante zekerheden mogen worden herbelegd in overeenstemming met de vereisten van de Centrale Bank, naar keuze van de Subbeleggingsbeheerder. In dat kader mogen door het Fonds ontvangen contante zekerheden worden gedeponeerd bij in aanmerking komende kredietinstellingen zoals toegestaan door de Icbe-verordeningen. In dergelijke omstandigheden zal het Fonds blootgesteld zijn aan de kredietwaardigheid van de betrokken kredietinstelling waar de contante zekerheid gedeponeerd is. De omvang van de te verstrekken zekerheid kan variëren naargelang van de tegenpartij waarmee het Fonds zijn transacties afsluit. Het haircut-beleid van toepassing op de verstrekte zekerheid wordt geval per geval overeengekomen met de betrokken tegenpartij, afhankelijk van de door het Fonds ontvangen activaklasse en rekening houdend met de kredietnotering en de koersvolatiliteit van de tegenpartij. 6

7 Futures Futures zijn contracten om een standaardhoeveelheid van een specifiek actief te kopen of te verkopen (of in sommige gevallen, contanten te ontvangen of te betalen op basis van de prestaties van een onderliggend actief, een onderliggend instrument of een onderliggende index) op een vooraf bepaalde datum in de toekomst en tegen een overeengekomen prijs via een transactie die op een beurs wordt verricht. Dankzij futurescontracten kunnen beleggers zich afdekken tegen het marktrisico of een positie verkrijgen in de onderliggende markt. Omdat deze contracten dagelijks op marktwaarde worden gewaardeerd, kunnen beleggers door hun positie af te sluiten, vóór de leveringsdatum van het contract afstand doen van hun verplichting om de onderliggende activa te kopen of te verkopen. Het frequente gebruik van futures om een bepaalde strategie te verwezenlijken in plaats van het gebruik van het onderliggende of verwante effect of de onderliggende of verwante index, leidt tot lagere transactiekosten. De Subbeleggingsbeheerder kan bijvoorbeeld rente- of obligatiefutures aangaan om te trachten de renteblootstelling van vastrentende obligaties te beperken. Opties Er zijn twee vormen van opties: putopties en callopties. Putopties zijn contracten die voor een premie worden verkocht en die de ene partij (de koper) het recht geven, maar niet verplichten, om aan de andere partij (de verkoper) bij het contract, een specifieke hoeveelheid van een bepaald product of financieel instrument tegen een vastgestelde prijs te verkopen. Callopties zijn vergelijkbare contracten die voor een premie worden verkocht en die de koper het recht geven, maar niet verplichten, om van de verkoper van de optie een specifieke hoeveelheid van een bepaald product of financieel instrument tegen een vastgestelde prijs te kopen. Opties kunnen ook contant worden afgewikkeld. Het Fonds kan optreden als verkoper en als koper van put- en callopties. Er kunnen bijvoorbeeld valutaopties of opties op valutafutures worden gebruikt om een positiestandpunt in te nemen over valutavolatiliteit, waarbij het Fonds bijvoorbeeld volatiliteit op dagelijkse basis zou kunnen verkopen in een scala van valutaparen, op voorwaarde dat de prijs van volatiliteit zich boven een bepaald niveau bevond. Ook kan de Subbeleggingsbeheerder renteopties en opties op rentevoeten of obligatiefutures aangaan om zijn standpunt tot uiting te brengen dat de rentecurve op een bepaalde manier zal evolueren, of om zijn standpunt over de rentevolatiliteit te weerspiegelen. De Subbeleggingsbeheerder kan voor afdekkingsdoeleinden ook putopties op aandelenindices of beursverhandelde aandelenfondsen kopen. Het Fonds kan deze instrumenten ofwel afzonderlijk ofwel in combinatie kopen of verkopen. Renteswaps Een renteswap is een overeenkomst die tussen twee partijen wordt gesloten om kasstromen uit rentevoeten, berekend op een nominaal bedrag, op vastgestelde datums tijdens de looptijd van de swap te ruilen. Het nominale bedrag wordt alleen gebruikt om de betalingen in het kader van de swap vast te stellen, en wordt niet geruild. De betalingsverplichting van elke partij wordt berekend met behulp van een verschillende rentevoet, waarbij één partij doorgaans een vlottende rente betaalt in ruil voor de ontvangst van een vaste rente, ofwel op regelmatige tijdstippen tijdens de looptijd van de swap, of op de vervaldatum van de swap. Er kan worden gebruikgemaakt van OTC-renteswaps om het rentegevoeligheidsprofiel van het Fonds sneller, voordeliger en preciezer aan te passen dan via de geldmarkt of de markt voor beursverhandelde producten. Credit default swaps Een credit default swap is een soort kredietderivaat dat één partij (de 'koper van de bescherming') toestaat om het kredietrisico van een referentie-entiteit (de 'referentie-entiteit') over te dragen naar een of meer andere partijen (de 'verkoper van de bescherming'). De koper van de bescherming betaalt een periodieke vergoeding aan de verkoper van de bescherming in ruil voor bescherming tegen het plaatsvinden van een aantal gebeurtenissen bij de referentie-entiteit. Credit default swaps houden specifieke risico's in, inclusief hoge niveaus van hefboomwerking, de mogelijkheid dat er voor credit default swaps premies worden betaald die op de vervaldatum waardeloos zijn, brede biedlaatspreads en documentatierisico's. Daarnaast kan er geen zekerheid worden verstrekt dat de tegenpartij bij een credit default swap in staat zal zijn om haar verplichtingen ten aanzien van het Fonds te vervullen als er bij de referentie-entiteit een kredietgebeurtenis plaatsvindt. Voorts kan de 7

8 tegenpartij bij een credit default swap trachten om betaling na een vermeende kredietgebeurtenis te vermijden door te beweren dat er een gebrek aan duidelijkheid is in de bewoordingen die in het contract zijn gebruikt, dat de gebruikte bewoordingen in het contract anders kunnen worden geïnterpreteerd, in het bijzonder de specificaties over wat een kredietgebeurtenis zou vertegenwoordigen. Credit default swaps kunnen door de Subbeleggingsbeheerder worden gebruikt om bescherming te kopen tegen het niet-nakomen van verplichtingen door individuele obligaties die door het Fonds worden gehouden, of tegen een effect dat het Fonds niet bezit, maar in afwachting van een verslechtering in de kredietpositie van die emittent. De Subbeleggingsbeheerder kan in het kader van een credit default swap ook bescherming verkopen in afwachting van een stabiele of verbeterende kredietpositie. Het Fonds kan credit default swaps ofwel individueel afsluiten ofwel in combinatie als onderdeel van een relatieve-waardetransactie, waarbij bescherming voor twee activa respectievelijk wordt gekocht en verkocht om de algemene marktblootstelling te verwijderen maar de kredietspecifieke blootstelling te behouden. Het Fonds kan ook credit default swaps aangaan op korven van kredieten of indices, op voorwaarde dat dergelijke korven of indices vooraf door de Centrale Bank zijn goedgekeurd. Valutaswaps Een valutaswap is een overeenkomst die door twee partijen wordt gesloten om het rendement op contanten te ruilen voor het rendement op uiteenlopende valuta's. De Subbeleggingsbeheerder kan zowel in positieve als negatieve zin valutaswapcontracten aangaan over de richting van valutaschommelingen. Total return swaps Een total return swap (TRS) is een soort derivatencontract waardoor het Fonds op synthetische basis een blootstelling kan verkrijgen aan een actief of een activaklasse. Het Fonds ontvangt het totaalrendement van een referentieactief of -activaklasse voor een specifieke periode in ruil voor financieringskosten. Als het rendement van de belegging hoger is dan de financieringskosten van de TRS, dan zou het Fonds een hoger rendement moeten ontvangen dan het rendement dat alleen door het onderliggende actief zou kunnen worden gegenereerd. Het Fonds kan op dezelfde manier total return swaps op individuele obligaties afsluiten als credit default swaps hierboven. Het Fonds zal enkel total return swaps namens het Fonds afsluiten met de kredietinstellingen zoals beschreven in alinea 2.7 van de algemene beleggingsbeperkingen uiteengezet in Bijlage 1 van het Prospectus, met een kredietrating van minimaal A- (zoals beoordeeld door een erkend ratingbureau zoals Standard and Poor s) of lager als de kredietinstelling een initiële marge biedt. Behoudens deze voorwaarden is de Subbeleggingsbeheerder volledig vrij inzake de benoeming van tegenpartijen bij het afsluiten van total return swaps met het oog op de beleggingsdoelstelling en het beleggingsbeleid van het Fonds. Het is niet mogelijk om in dit Supplement alle tegenpartijen op te sommen, omdat zij per de datum van dit Supplement nog niet zijn geselecteerd en zij in de loop van de tijd kunnen veranderen. De risico s die voortvloeien uit het gebruik van total return swaps, met inbegrip van wanbetaling door de tegenpartij, worden uiteengezet in het Prospectus onder de titel Risicofactoren. Valutatermijncontracten Een termijncontract legt de prijs vast waartegen een index of een actief op een datum in de toekomst kan worden gekocht of verkocht. Bij valutatermijncontracten zijn de contracterende partijen verplicht om een valuta tegen een opgegeven prijs te kopen of te verkopen, voor een opgegeven hoeveelheid en op een vastgelegde datum in de toekomst. Valutatermijncontracten kunnen worden gebruikt voor afdekkingsdoeleinden om te trachten het valutarisico te beperken als de activa van het Fonds luiden in andere valuta's dan de Basisvaluta, maar kunnen ook worden gebruikt om standpunten in te nemen over de richting van valutaschommelingen. 8

9 Valuta-afdekking kan worden gebruikt om aandelenklassen af te dekken die luiden in een andere valuta dan de Basisvaluta van het Fonds. Zie Afdekking van Aandelenklassen hierna. Alvorens te beleggen in een financieel derivaat, zal de Vennootschap bij de Centrale Bank een verslag indienen over het risicobeheerproces voor het Fonds, en ze mag alleen gebruikmaken van financiële derivaten die in het verslag zijn opgenomen zoals dat door de Centrale Bank is goedgekeurd. De Vennootschap zal de Aandeelhouders op verzoek aanvullende informatie verstrekken over de gehanteerde methoden voor risicobeheer, waaronder de toegepaste kwantitatieve beperkingen en alle recente ontwikkelingen op het gebied van de risico- en rendementskenmerken van de belangrijkste categorieën beleggingen in financiële derivaten. Beleggingsbeperkingen De algemene beleggingsbeperkingen beschreven in Bijlage 1 bij het Prospectus zijn van toepassing. De Bestuurders kunnen van tijd tot tijd verdere beleggingsbeperkingen opleggen die verenigbaar zijn met of in het belang zijn van de Aandeelhouders, om te voldoen aan de wetten en reglementering van de landen waar de Aandeelhouders zijn gevestigd. Risicofactoren De algemene risicofactoren beschreven in het Prospectus zijn van toepassing. De volgende extra risicofactoren zijn van toepassing op het Fonds. Opkomende markten Het Fonds kan beleggen in schuld en effecten uit opkomende markten. Beleggingen in opkomende markten kunnen de volatiliteit van de Intrinsieke waarde van het fonds verhogen, en bijgevolg kan een belegging in de het Fonds bij de terugkoop meer of minder waard zijn dan de originele aankoopwaarde ervan. Beleggingen in opkomende markten gaan gepaard met extra risico's en bijzondere overwegingen die doorgaans niet geassocieerd worden met beleggingen in andere, meer gevestigde economieën of effectenmarkten. Dergelijke risico's kunnen de volgende omvatten: (1) beperkingen op buitenlandse beleggingen en op de repatriëring van kapitaal belegd in opkomende markten, (2) valutaschommelingen, (3) potentiële volatiliteit van de prijzen en geringere liquiditeit van effecten die worden verhandeld in opkomende markten, (4) economische en politieke risico's, inclusief het risico van nationalisering of onteigening van activa of ruïneuze belastingen, (5) risico's in verband met bewaarregelingen en vertragingen of andere factoren in de afwikkeling van effectentransacties, en (6) normen voor administratieve verwerking, controle, financiële en andere verslaggeving in opkomende markten die niet equivalent zijn aan degene die gelden in meer ontwikkelde markten. Onder andere kunnen beleggingen in effecten van opkomende markten het risico inhouden van minder publiek beschikbare informatie, volatielere markten, een minder strenge regulering van effectenmarkten, een minder gunstig belastingstelsel en een grotere waarschijnlijkheid van ernstige inflatie, een onstabiele valuta, oorlog en onteigening van persoonlijke eigendommen dan bij beleggingen in effecten van emittenten die gevestigd zijn in ontwikkelde landen. Opkomende markten zijn over het algemeen niet zo efficiënt als de markten in ontwikkelde landen. In sommige gevallen is het mogelijk dat er voor het effect geen lokale markt bestaat, en dat er transacties moeten worden verricht op een naburige beurs. De volume- en liquiditeitsniveaus in opkomende markten zijn lager dan die in ontwikkelde landen. Wanneer er wordt getracht om effecten van opkomende markten te verkopen, is het mogelijk dat er voor de effecten nauwelijks een markt of geen markt bestaat. Bovendien zijn emittenten in opkomende markten doorgaans niet onderworpen aan uniforme normen voor administratieve verwerking en financiële verslaggeving, of aan praktijken en eisen die vergelijkbaar zijn met degene die gelden voor emittenten die gevestigd zijn in ontwikkelde landen, waardoor het risico van fraude of andere bedrieglijke praktijken mogelijk toeneemt. Bovendien is het mogelijk dat de kwaliteit en betrouwbaarheid van officiële gegevens die 9