N Beroepsregl. voeding A07 Brussel, MH/JC/LC A D V I E S. over

Transcriptie

1 N Beroepsregl. voeding A07 Brussel, MH/JC/LC A D V I E S over EEN ONTWERP VAN KONINKLIJK BESLUIT BETREFFENDE DE BEROEPSBEKWAAMHEID VOOR DE UITOEFENING VAN ZELFSTANDIGE ACTIVITEITEN OP HET GEBIED VAN DE RESTAURANTACTIVITEITEN, VAN DE BROOD- EN BANKETBAKKERSACTIVITEITEN, EN DEZE VAN SLAGER- GROOTHANDELAAR (bekrachtigd door de Hoge Raad voor de Zelfstandigen en de KMO op 26 april 2007) ***

2 2 In haar brief van 16 februari 2007 heeft mevrouw Sabine Laruelle, Minister van Middenstand en Landbouw, het advies van de Hoge Raad voor de Zelfstandigen en de KMO gevraagd over een ontwerp van koninklijk besluit betreffende de beroepsbekwaamheid voor de uitoefening van zelfstandige activiteiten op het gebied van de restaurantactiviteiten, van de brood- en banketbakkersactiviteiten, en deze van slager-groothandelaar. Na de bespreking van dit ontwerp van koninklijk besluit in de gezamenlijke vergaderingen van de commissie Beroepsreglementeringen en de sectorcommissies nr. 1, Voeding en nr. 8, Horeca, toerisme en ontspanning van 28 februari 2007 en 9 maart 2007, brengt de Hoge Raad eenparig volgend advies uit tijdens de algemene vergadering d.d. 26 april VOORAFGAANDE BEMERKINGEN Voorafgaandelijk aan het eigenlijke advies formuleert de Hoge Raad een aantal bemerkingen bij de voor deze adviesvraag gevolgde procedure. In haar adviesvraag wijst de Minister erop dat er een akkoord met de sector is bereikt en dat ze daarom de Hoge Raad verzoekt advies te geven binnen de termijn van één maand. Ten eerste stelt de Hoge Raad vast dat uit de consultatie van zijn leden bleek dat niet alle betrokken representatieve beroepsorganisaties geraadpleegd werden bij de voorbereiding van het voorliggend ontwerp van koninklijk besluit. Verschillende beroepsorganisaties die nochtans beroepssectoren vertegenwoordigen waarop de reglementering direct betrekking heeft, merkten op dat ze zelfs niet op de hoogte waren van de voorbereidende werkzaamheden voor een nieuwe beroepsreglementering, wat de Hoge Raad betreurt. Ten tweede verzet de Hoge Raad zich tegen een handelswijze waarbij het advies van de Hoge Raad als een loutere formaliteit wordt beschouwd. Zelfs als de direct betrokken beroepsorganisaties allen bij de voorbereidende werkzaamheden zouden betrokken zijn geweest, heeft een advies van de Hoge Raad tot doel de uitvoerende macht duidelijk te maken welke impact de reglementering heeft op de direct betrokken sectoren alsook op de aanverwante sectoren en op de ganse groep van zelfstandigen en kleine en middelgrote ondernemingen. Het is juist de meerwaarde van de Hoge Raad dat hij een definitief advies kan geven over een ontwerp van reglementering en daarbij rekening kan houden met de belangen van alle zelfstandigen en kleine en middelgrote ondernemingen. Een adviestermijn van één maand laat de Hoge Raad en zijn leden niet toe de consultatieprocedures te volgen die normaal noodzakelijk zijn om dergelijk advies uit te brengen. De Hoge Raad betreurt het dat er opnieuw geen rekening wordt gehouden met de door hem reeds meermaals gestelde vraag om redelijke adviestermijnen te voorzien. ALGEMENE STANDPUNTEN De Hoge Raad is voorstander van een modernisering en vereenvoudiging van de beroepsreglementeringen. Initiatieven in dit verband worden verwelkomd. Anderzijds is de Hoge Raad van oordeel dat het samenbrengen van de restaurantactiviteiten en de brood- en banketbakkersactiviteiten in één enkel koninklijk besluit, zonder dat deze activiteiten op enige wijze met elkaar verband houden of een intersectorale basis van beroepsbekwaamheden delen, geen vereenvoudiging inhoudt. Het verminderen van het aantal koninklijke besluiten leidt niet noodzakelijk tot vereenvoudiging wanneer één en hetzelfde koninklijk besluit twee delen bevat waarvan de respectieve bepalingen zich tot twee verschillende doelgroepen richten.

3 3 Daarenboven merkt de Hoge Raad op dat men in voorliggend ontwerp niet de opportuniteit heeft benut om ook de toegang tot het beroep van handelaar in voeding te reglementeren zodat men daadwerkelijk over een cluster voeding zou kunnen spreken. 1. De restaurantactiviteiten De Hoge Raad vindt het positief dat voortaan iedereen in de horecasector die voedsel bereidt, zijn minimale beroepsbekwaamheid moet bewijzen. Dit komt zowel de voedselveiligheid als de kwaliteit van de dienstverlening ten goede. Tevens is het een goede zaak dat er niet langer gebruik gemaakt wordt van een opsomming van lichte maaltijden en andere artificiële criteria om de uitsluiting uit het toepassingsgebied van de reglementering te bepalen. Wel is de Hoge Raad van mening dat de voorgestelde opleidingsduur (80 of 160 uren) voor sommige beroepen binnen de horecasector te beperkt is en stelt hij vast dat de vereiste beroepsbekwaamheden erg vaag omschreven zijn. 2. De brood- en banketbakkersactiveiten Volgens de Hoge Raad mag er geen onderscheid gemaakt worden tussen brood- en banketbakkersactiviteiten en dit om volgende redenen: - Ten eerste zal een bakker in de praktijk bijna altijd zowel brood als banket bakken. Het productenassortiment dat men bij een gemiddelde ambachtelijke bakker aantreft bevat zowel brood- als banketproducten. Een onderscheid is bijgevolg weinig zinvol. De broodbakker zou dan bijvoorbeeld geen gebakjes van bladerdeeg of taarten mogen maken. Omgekeerd zou de banketbakker bijvoorbeeld geen croissants mogen maken. - Ten tweede blijken de meeste basisopleidingen geen onderscheid te maken tussen beide activiteiten. Met betrekking tot de brood- en banketbakkersactiviteiten wenst de Hoge Raad tot slot op te merken dat ook hier de vereiste beroepsbekwaamheden te vaag omschreven zijn en dat voor de broodbakkersactiviteiten de voor opleidingen in het secundair en het middenstandsonderwijs voorziene opleidingsduur van 80 uren alsook de voorgestelde duur van de praktijkervaring te kort zijn. 3. De slager-groothandelaar Volgens de Hoge Raad moet met het oog op de duidelijkheid en de eenvoud van de wetgeving de opheffing van een bestaande beroepsreglementering gebeuren door middel van een afzonderlijk koninklijk besluit of op zijn minst door in de titel van het voorliggend ontwerp expliciet te vermelden dat het hier wat de beroepsbekwaamheden van de slagergroothandelaar betreft over een opheffing gaat.

4 4 ARTIKELSGEWIJZE BEMERKINGEN De Hoge Raad formuleert onderstaande bemerkingen met dien verstande dat niet bij elk artikel herhaald wordt dat de brood- en banketbakkersactiviteiten moeten worden samengevoegd. Titel - Zoals reeds opgemerkt zou het dus bijdragen tot de eenvoud en de duidelijkheid van de wetgeving indien de beroepsreglementering van slager-groothandelaar door middel van een afzonderlijk koninklijk besluit zou opgeheven worden. Indien deze reglementering toch via voorliggend ontwerp zou opgeheven worden, moet in ieder geval de titel van het ontwerp aangepast worden. De titel doet namelijk vermoeden dat dit ontwerp de beroepsbekwaamheid voor de uitoefening van het beroep van slager-groothandelaar reglementeert terwijl dit ontwerp daarentegen juist de bestaande beroepsreglementering voor dit beroep opheft. - Ook voor de restaurantactiviteiten en de brood- en banketbakkersactiviteiten zou de titel van het ontwerp eenvoudiger en duidelijker kunnen geformuleerd worden. Nu spreekt de titel namelijk van de uitoefening van zelfstandige activiteiten op het gebied van activiteiten. De titel kan, er van uitgaande dat de beroepsreglementering van slager-groothandelaar via een afzonderlijk koninklijk besluit wordt opgeheven, beter als volgt geformuleerd worden: Koninklijk besluit betreffende de beroepsbekwaamheid voor de uitoefening van zelfstandige restauranten brood- en banketbakkersactiviteiten. Art. 3, 1, 2 In de Nederlandstalige tekst moet het adjectief bevestigde geschrapt worden. Art. 3, 2 De tweede paragraaf van dit artikel ontbreekt ofwel is er hier een fout geslopen in de nummering van de paragrafen. Art. 3, 7, 2 De Hoge Raad waarschuwt voor een discriminatie van personen jonger dan 20 jaar. De aansluiting bij een sociale verzekeringskas is voor de zelfstandig helper namelijk slechts pas verplicht vanaf 1 januari van het jaar waarin hij of zij de leeftijd van 20 jaar bereikt. Dat betekent dus dat een persoon jonger dan 20 jaar mogelijk niet over het bewijsstuk in kwestie beschikt en daardoor de reeds verworven praktijkervaring van zelfstandig helper niet kan bewijzen. Voor personen jonger dan 20 jaar zou dus voor het bewijsmiddel in artikel 3, 7, 2 een alternatief bewijsmiddel, zoals bijvoorbeeld een fiscaal attest, toegelaten moeten worden. Art. 4, 2, 1 In de toekomst kunnen hier heel wat interpretatieproblemen vermeden worden door aan deze bepaling toe te voegen dat de versnaperingen die gewoonlijk bij de dranken worden opgediend een houdbaarheidsdatum van ten minste zes maanden moeten hebben.

5 5 Art. 4, 2, 3 - Het woord eigen moet hier geschrapt worden zodat er een duidelijke overeenstemming is met de in de tweede alinea van artikel 4, 1 geformuleerde definitie van bereiding en er dus geen misverstanden kunnen ontstaan over wat er anders onder eigen bereidingen zou moeten verstaan worden. - Ook het zinsdeel en voor zover ze enkel bestemd zijn om mee te nemen moet hier geschrapt worden omdat de beenhouwer vaak ook de bereidingen bij de klant thuis levert. Wel verdient het aanbeveling het zinsdeel en voor zover ze deze niet zelf opdienen toe te voegen. Zo vermijdt men dat de beenhouwer in het vaarwater komt van restaurants of traiteurs die wel dienen te voldoen aan de door dit ontwerp opgelegde beroepsbekwaamheid. - In de Nederlandstalige tekst kan hier in plaats van het begrip slagers beter het begrip beenhouwers gebruikt worden zodat de gebruikte terminologie in overeenstemming blijft met het ministerieel besluit van 11 februari 1948 betreffende de bijzondere voorwaarden voor het verlenen van vergunningen aan de kleinhandelaars in vleeswaren, aan de beenhouwers en aan de spekslagers. Art. 4, 2, 8 De hier voorgestelde uitsluiting moet beperkt worden tot het ontbijt want anders worden hotelhouders gediscrimineerd. Artikel 4, 2, 6 voorziet namelijk dat de hotelhouders enkel wat het ontbijt betreft, niet onder het toepassingsgebied vallen. Bovendien is het evenmin aanvaardbaar dat logiesverstrekkende familiebedrijven voor de bereiding van maaltijden, andere dan het ontbijt, niet zouden moeten bewijzen dat ze over een minimale beroepsbekwaamheid ter zake beschikken. Art. 6, 2 De Hoge Raad is van mening dat het woord effectief bij de toepassing van deze reglementering tot interpretatieproblemen kan leiden. Daarom is het aangewezen in een Verslag aan de Koning bij dit ontwerp van koninklijk besluit of in een omzendbrief aan de ondernemingsloketten te verduidelijk wanneer een activiteit al dan niet effectief gepresteerd is geworden. Art. 6, 3, 3 De Hoge Raad verwijst hier naar zijn bemerking bij artikel 3, 7, 2. Art. 6, 3, 4, b) Volgens de Hoge Raad moeten de functies aanko(o)p(st)er of manager purchasing/purchaser, boordhofmeester(es), kwaliteitscontroleur/-controleuse, (hoofd)boekhoud(st)er, assistent(e) van de personeelsverantwoordelijke en opleidingsverantwoordelijke uit deze lijst verwijderd worden. Uit de functieprofielen van deze functies blijkt dat een praktijkervaring in deze functies niet garandeert dat men over de nodige beroepsbekwaamheden beschikt om restaurantactiviteiten uit te oefenen. Zo is het bijvoorbeeld irreëel te veronderstellen dat een boekhouder tijdens zijn beroepswerkzaamheden praktijkervaring heeft kunnen opdoen in het bereiden van maaltijden. Art. 7, 1 Zoals reeds eerder opgemerkt in dit advies, vindt de Hoge Raad dat dit onderscheid tussen brood- en banketbakkersactiviteiten niet moet gemaakt worden. Art. 7 2 De Hoge Raad stelt voor om chocolade en ijs toe te voegen.

6 6 Art. 8, 2 Aan het woord bakkersactiviteiten moet hier het woord brood toegevoegd worden. Art. 9 - Aan deze lijst van beroepsbekwaamheden moeten de kennis inzake de grondstoffen en de berekening van de verkoopprijs van de producten eigen aan deze activiteiten worden toegevoegd. - Bij de punten 6, 7 en 8 moet telkens toegevoegd worden eigen aan deze beroepsactiviteiten Art. 10, 1 In de Nederlandstalige tekst wordt het woord gefruit best vervangen door het woord gefrituurd. Art. 11, 1 De vermelding 1 ontbreekt hier. Art. 11, 1, 1 De hier voorziene opleidingsduur van 80 uren volstaat niet om de minimale beroepsbekwaamheden te verwerven. Enkel en alleen al voor de broodbakkersactiviteiten afzonderlijk is een minimale opleidingsduur van 160 uren aangewezen. Art. 11, 2 - De hier voorziene duur van de praktijkervaring volstaat niet om de minimale beroepsbekwaamheden te verwerven. Wanneer het onderscheid tussen de brood- en banketbakkersactiviteiten wordt opgeheven, dan moet de vereiste duur van de praktijkervaring minstens op het niveau worden gebracht zoals voorzien in artikel art. 13, 2. - Dezelfde bemerking als bij artikel 6, 2 geldt hier. Art. 11, 3, 3 De Hoge Raad verwijst hier naar zijn bemerking bij artikel 3, 7, 2. Art. 11, 3, 4 Volgens de Hoge Raad mag hier enkel de praktijkervaring van personen uit de categorieën 5 en 6 in aanmerking genomen worden aangezien enkel deze categorieën de vereiste ervaring garanderen. Art. 11, 3, 5 Volgens de Hoge Raad mag hier enkel punt a) behouden blijven en moeten de punten b) tot en met f) geschrapt worden aangezien die beroepen niet de vereiste ervaring garanderen. Art. 13, 1 De vermelding 1 ontbreekt hier. Art. 13, 2 Dezelfde bemerking als bij artikel 6, 2 geldt hier. Art. 13, 3, 3 De Hoge Raad verwijst hier naar zijn bemerking bij artikel 3, 7, 2.

7 7 Art. 13, 3, 4 Dezelfde bemerking als bij artikel 11, 3, 4 geldt hier. Art. 13, 3, 5 Dezelfde bemerking als bij artikel 11, 3, 5 geldt hier maar dan met betrekking tot de banketbakkersactviteiten. Art. 14, 1 Zoals reeds eerder in dit advies gesteld is de Hoge Raad van oordeel dat de opheffing van de beroepsreglementering van slager-groothandelaar moet gebeuren door middel van een afzonderlijk koninklijk besluit. Art. 15, 1, 2 Deze overgangsmaatregel voor de restaurantactiviteiten is te ruim. Volgens de Hoge Raad moeten de economische activiteiten waarnaar hier verwezen wordt, beperkt worden tot de restaurantactiviteiten zoals omschreven in artikel 4. Zoniet krijgen beoefenaars van horecaactiviteiten die momenteel niet gereglementeerd zijn en die evenmin onder het toepassingsgebied van het nieuwe koninklijk besluit worden gebracht, toch toegang tot de restaurantactiviteiten zonder dat ze hun beroepsbekwaamheid moeten bewijzen. Concreet zou dit bijvoorbeeld betekenen dat hotel- of café-uitbaters die geen voedsel bereiden in de toekomst toch restaurantactiviteiten zouden kunnen uitoefenen zonder eerst hun beroepsbekwaamheid daartoe te moeten bewijzen. Art. 15, 2, 2 Deze overgangsbepaling dient geschrapt aangezien er geen nieuwe activiteiten onder het toepassingsgebied van de brood- en banketbakactiviteiten gebracht worden en de economische activiteiten waarnaar verwezen wordt vrijwel allemaal onder het toepassingsgebied vallen. BESLUIT De Hoge Raad is voorstander van een modernisering en vereenvoudiging van de beroepsreglementeringen en verwelkomt initiatieven daartoe. Het samenbrengen van de restaurantactiviteiten en de brood- en banketbakkersactiviteiten in één enkel koninklijk besluit, zonder dat deze activiteiten op enige wijze met elkaar verband houden, is echter geen vereenvoudiging. Enerzijds beoordeelt de Hoge Raad de beoogde aanpassing van de beroepsreglementering voor de restaurantactiviteiten positief. Anderzijds wijst hij erop dat het voorgestelde onderscheid tussen de brood- en banketbakkersactiviteiten moet worden verlaten zodat naar analogie met de restaurantactiviteiten ook voor deze activiteiten enkel gemeenschappelijke bekwaamheidsvereisten worden gesteld. Een bakker zal in de praktijk namelijk bijna altijd zowel brood als banket bakken en bovendien maken ook de meeste basisopleidingen geen onderscheid tussen deze beide activiteiten. Tenslotte vraagt de Hoge Raad ook volgende aanpassingen van het ontwerp: - de voorgestelde opleidingsduren zijn te kort en de vereiste beroepsbekwaamheden zijn erg vaag omschreven; - de overgangsmaatregelen moeten beperkt worden; - de beroepsreglementering slager-groothandelaar moet via een afzonderlijk koninklijk besluit opgeheven worden.