Onze eerste maanden in Pachachaca

Transcriptie

1 December 2016 Calca, Cusco, Peru Project Pachachaca Onze eerste maanden in Pachachaca Beste allemaal, In augustus zijn wij aan een nieuw avontuur begonnen: de overname van de leiding over een gezinshuis in het plaatsje Calca, Peru. Mede dankzij jullie steun hebben we deze uitdaging aan kunnen gaan. Wij brengen jullie daarom met veel plezier op de hoogte van de stand van zaken en onze eerste belevenissen in Pachachaca. Op 27 juli werden wij welkom geheten bij het gezinshuis door oprichter Wil Verbeek en vijf kinderen die er nog woonachtig zijn: Cristina, Rebeca, Walter, Grimaldo en Jaime. De officiële overname van het tehuis vond een paar maanden later plaats dan aanvankelijk was gepland, omdat we ook later dan verwacht over voldoende financiële middelen beschikten om een goede start te kunnen maken. Wil was nog een week ter plekke aanwezig om ons wegwijs te maken en alle belangrijke zaken over te dragen. In Peru betekent dat helaas vele uren in de rij staan bij verschillende instanties en van veel kastjes naar de muur worden gestuurd. Uiteraard allemaal de moeite waard: op 30 juli vond dan de officiële sleuteloverdracht plaats. Een bijzondere en emotionele dag: voor Wil een afscheid en voor ons een nieuw begin. Ook de pedagogisch medewerkers en de kinderen uit de buurt die elke zaterdag komen spelen en lunchen, waren natuurlijk aanwezig. Erg mooi was om te zien dat bijna alle kinderen die al uit huis waren voor het weekend terug naar huis waren gekomen om afscheid te nemen van hun Mama Wil en natuurlijk ook om ons welkom te heten. Er werd veel muziek gemaakt door de kinderen en daarna werd er heerlijk gegeten. Al s morgens waren de jongens aan de slag gegaan met het bouwen van een soort oventjes van klei waarin s middags de aardappelen worden gepoft, een traditie die Huatia heet en stamt uit de Incatijd. Als afsluiting werd er nog flink gevoetbald, want er waren genoeg spelers om meer dan twee teams te kunnen vormen. Een mooiere start konden we ons niet voorstellen! Wat betekent Pachachaca? Pachachaca is een Quechuanaam die twee woorden uit de Andescultuur combineert: Pacha betekent Aarde, Chaca betekent Brug. Pachachaca kan daarom worden geïnterpreteerd als een brug over de wereld; een brug tussen Nederland en Peru. Pachachaca heeft ook een diepere betekenis binnen de visie van de bewoners uit de Andes op de wereld om hen heen. Pacha, oftewel De Aarde, wordt als Levend Wezen beschouwd. Chaca, oftewel Brug, wordt ook gebruikt om Eenheid uit te drukken. Pachachaca betekent daarom ook Eenheid van alles op Aarde.

2 WIE WONEN ER IN PACHACHACA? Pachachaca biedt onderdak aan kinderen tussen 4 en 18 jaar die geen ouders hebben of die niet thuis kunnen opgroeien als gevolg van geweld, verwaarlozing of misbruik. Er is plek voor 21 kinderen, maar omdat Wil al een tijd lang van plan was om naar Nederland terug te keren, heeft zij sinds lange tijd geen nieuwe kinderen meer aangenomen. Op het moment dat wij het tehuis overnamen, woonden er daarom nog vijf kinderen in Pachachaca: twee zusjes en drie broertjes. Een goede basis om elkaar eerst wat beter te leren kennen, voordat we het aantal kinderen verder uitbreiden. Van links naar rechts: Grimaldo (13), Walter (15), Jaime(11), Rebeca (15) en Cristina (18) tijdens een uitje naar de stad Cusco Pachachaca biedt onderdak aan kinderen tussen 4 en 18 jaar die geen ouders hebben of die niet thuis kunnen opgroeien als gevolg van geweld, verwaarlozing of misbruik. WIE ZIJN DE KINDEREN? Cristina (18) en Rebeca (15) hebben beiden geen ouders meer en kwamen elf jaar geleden naar Pachachaca. Cristina maakt dit jaar haar middelbare school af en hoopt daarna Economie te gaan studeren. Ze is goed in bijna alle sporten en is één van de besten van haar klas. Ze blijft nog in Pachachaca totdat ze aan haar studie begint. Hopelijk kan zij hiervoor een beurs Beca 18 krijgen van de Peruaanse overheid. Het idee dat zij straks op zichzelf gaat wonen, vindt ze nog wel erg eng! Accha Alta en Chaypa, waar de kinderen vandaan komen Claudia Huallpa, de oudste zus van Rebeca en Cristina die nog steeds in Chaypa woont 2 Rebeca zit in het een na laatste jaar van de middelbare school en hoopt over anderhalf jaar Mode te gaan studeren. Ze kan namelijk heel mooi tekenen en schilderen en maakt nu ook al af en toe haar eigen kleding. Ook zij is één van de besten van haar klas. Cristina en Rebeca komen uit Chaypa, een kleine gemeenschap op ongeveer een uur rijden van Calca. De dag voor de sleuteloverdracht zijn wij met hun oudere broer Jose op bezoek gegaan bij hun oudste zus Claudia en haar man Alberto om hen uit te nodigen voor de sleuteloverdracht. Zij hebben een hele kudde schapen en lama s en kweken aardappels, waarvan wij meteen een grote zak meekregen voor de huatia. Walter (15), Grimaldo (14) en Jaime (11) kwamen 7 jaar geleden naar Pachachaca toen hun moeder overleed. Hun vader kan vanwege ernstige verslavingsproblemen niet voor hen zorgen. Walter zit in de eerste klas van de middelbare landbouwschool en kan supergoed tafeltennissen, met twee handen tegelijk! Grimaldo zit in het laatste jaar van de lagere school en weet zijn broer al behoorlijk uit te dagen met tafeltennis. Ook kan hij uren rondjes rijden op zijn nieuwe fiets. Jaime ten slotte, zit in de vijfde klas van de lagere school en is nieuwsgierig naar alles: hij geniet van voor het eerst in een auto rijden, voor het eerst op de fiets naar de bakker en biedt uit zichzelf aan om te koken omdat hij dat graag wil leren. Walter, Grimaldo en Jaime komen uit dezelfde omgeving als de zusjes, uit de gemeenschap Accha Alta. Ook hier zijn wij langs geweest en ook van hun vader kregen wij aardappelen mee.

3 Ondanks dat ze het in Pachachaca goed hebben, is het ook duidelijk dat alle kinderen ook een rugzakje bij zich dragen. Eén van de jongens praat bijvoorbeeld niet zo goed Spaans omdat Quechua zijn oorspronkelijke moedertaal is en loopt enorm achter op school. Hij wordt ook op school gepest. De vader van de drie broers kwam pas nog dronken aan de poort om zijn kinderen mee te nemen om op het land te werken, iets wat wij natuurlijk niet hebben geaccepteerd. De meiden doen het weliswaar goed op school, maar hebben identiteitsproblemen. Zo ontkennen zij dat zij buiten Pachachaca nog andere familie hebben. Zij gaan nooit op bezoek bij hun broers en zussen en praten nauwelijks met hun oudste zus als zij op bezoek komt, omdat zij Quechua praat en zij deze taal al helemaal verleerd zijn. Cristina kreeg onlangs last van paniekaanvallen en hyperventilatie als gevolg van de stress die zij ervaart. Inmiddels is zij in behandeling bij een psychologe en gaat het weer wat beter met haar. Kortom, er valt nog een hoop van elkaar te leren en met elkaar te doen binnen Pachachaca. EEN OFFER VOOR MOEDER AARDE Naast het katholieke geloof dat door bijna 90% van de Peruaanse bevolking wordt gepraktiseerd, worden in de Andes ook nog steeds veel tradities uit de Inca-tijd in ere gehouden. Het katholieke geloof is in de praktijk met veel van deze tradities vermengd. Een van deze tradities is het bedanken van Moeder Aarde voor alles wat zij ons geeft. De maand Augustus is de maand dat het nieuwe landbouwseizoen begint en er gezaaid wordt. De aarde stelt zich dan open en volgens de traditie wordt er een offer gebracht, waarbij iedereen iets van zichzelf geeft: men legt cocablaadjes op het offer en geeft alle positieve energie voor een goede oogst. Een mooi moment om ook samen met de kinderen en het personeel een nieuwe start in Pachachaca te vieren. De sjamaan legde uitgebreid aan de kinderen uit wat het offer inhield en hoe belangrijk het is om goed voor Moeder Aarde te zorgen. Daarmee leerden de kinderen meteen iets nieuws over de tradities uit hun eigen cultuur. Alle kinderen legden hun cocablaadjes op het offer en spraken hun wensen uit. Een bijzonder moment. Aan het einde biedt de sjamaan het offer aan de Apus (De Berggoden) De kinderen doen een wens door drie cocablaadjes in wijn, maisbier en water te dopen De sjamaan bereidt het offer voor met cocablaadjes, wijn, water, maisbier, bier, bloemen, snoepjes en positieve wensen 3

4 SACSAYHUAMAN EN EEN DAGJE VLIEGEREN Augustus is ook de maand dat er relatief veel wind staat in de Andes, hét moment dus om te vliegeren! Omdat de kinderen twee weken vakantie hadden en heel hard hadden gewerkt aan de schoonmaak en het onderhoud van huis en tuin, trakteerden we hen op een dagje uit. Sacsayhuaman, een voormalig Incafort vlak bij de stad Cusco, is één van de beste vliegerplekken in de omgeving. Omdat de kinderen deze archeologische plek nog niet kenden, hebben we eerst dit indrukwekkende fort met hen bezocht. Van daaruit hadden we meteen een mooi uitzicht over de stad Cusco. Daarna was het tijd om de zelfgemaakte vliegers uit te proberen. Sommigen kwamen heel hoog en ver, echt geweldig! Een zelfbereide picknick maakte de dag helemaal compleet. De kinderen in Sacsayhuaman Wandelingetje in Sacsayhuaman Spelen bij een glijbaan van steen Vliegeren is makkelijk met veel wind KATHOLIEK FEEST VOOR DE VIRGEN ASUNTA Elk jaar wordt er in Calca en het nabijgelegen plaatsje Coya feest gevierd om de maagd Asunta te aanbidden. Elke dag worden er processies gehouden en wordt er gedanst door tientallen dansgroepen in traditionele kleding. Vrienden uit Coya hebben een eigen dansgroep Negrillos genaamd en nodigden ons met de kinderen uit om bij hen het feest te vieren en te komen lunchen. Daarna hebben we de kermis bezocht en zijn we in Calca naar het vuurwerk gaan kijken. Een mooie afsluiting van de vakantie! Walter en Jaime met een Negrillo Maagd Asunta 4 Vuurwerken in Calca! Walter, Grimaldo en Cristina spelen in de kermis

5 13 e JUBILEUM PACHACHACA Elk jaar wordt op 14 augustus het jubileum van Pachachaca gevierd. Die traditie wilden wij graag voortzetten, ook al voelde het een beetje vreemd nu Wil er niet bij was. Ook dit keer waren er weer veel kinderen die al uit huis zijn bij en ook de kinderen uit de buurt waren aanwezig. Daarnaast hebben we ook familie en vrienden uitgenodigd, zodat ook zij Pachachaca en de kinderen konden leren kennen. Een mooi gezelschap! Om de dag te starten en de kinderen een beetje uit hun schulp te laten kruipen, hadden we Eduardo, een vriend en collega van Pasa la Voz (de stichting die Liesbeth 11 jaar geleden in Cusco heeft opgericht), gevraagd om de kinderen en volwassenen te vermaken en actief mee te laten doen. Dit lukte goed, o.a. door iedereen uit te nodigen om met vondsten uit de tuin een bijdrage te leveren aan een zelfgemaakte mandala. Vervolgens werd er samen gespeeld, werden de kinderen én volwassenen uitgedaagd om theater te maken en werd er vooral erg veel gelachen. De kinderen uit Pachachaca speelden ook dit keer weer samen met hun muziekleraar een aantal mooie stukken en daarna was het weer tijd voor lekker eten: Pachamanca. Ook dit is een traditionele manier van voedsel bereiden waarbij vlees, zoete aardappel en banaan onder de hete aarde worden bereid. De jongens waren er al sinds de ochtend mee bezig met een heerlijk resultaat. Een rondje om ideeën te bedenken voor een mandala Een oventje van stenen om het eten te braden Onze Mandala Muziek maken op de verjaardag van Pachachaca De kinderen spelen met de theaterleraar 5

6 NIEUWE BROERTJES EN ZUSJES Inmiddels zijn we ook hard bezig met alle procedures die nodig zijn om nieuwe kinderen te kunnen ontvangen, onder andere bij het ministerie van sociale zaken en de jeugdhulpverlening ter plaatse. Er wordt al regelmatig gevraagd of er kinderen bij ons terecht kunnen, maar wij geven er de voorkeur aan om dit alleen via de kinderrechter te doen, zodat we zeker weten dat de kinderen echt beter af zijn bij ons dan bij hun eigen familie. Zo wordt er inmiddels onderzoek gedaan naar de omstandigheden van boertje Jeyner en zusje Ruth. Twee jaar geleden hebben zij hun moeder verloren en nu is ook hun vader omgekomen bij een auto-ongeluk. Ze wonen nu met z n tweetjes op een klein kamertje, waar Ruth voor haar broertje zorgt. Een situatie die niet lang houdbaar is. Waarschijnlijk zullen zij dus binnenkort onderdeel van onze familie uitmaken. Daarnaast woont sinds twee maanden Yasira (14) bij ons. Zij is jarenlang door haar (stief)vader misbruikt en haar moeder wist haar niet te beschermen. Zij woont tijdelijk bij ons in afwachting van de beslissing van de kinderrechter t.a.v. haar situatie. We hopen dat Yasira uiteindelijk bij ons mag blijven, want bij haar thuis is het niet veilig voor haar. Bovendien kan ze het goed vinden met de andere kinderen en hoort ze al helemaal bij de familie. Ook hebben we op verzoek van de jeugdbescherming voor een tijdje Mabel (13) opgevangen. Ook haar verhaal is verschrikkelijk. Zij werkte op haar 12e al in het huishouden van een stel, ver weg van huis. Daar werd zij seksueel misbruikt door haar werkgever, totdat zij besloot in een ander huishouden te gaan werken. Daar werd zij vervolgens opgezocht door zijn jaloerse echtgenote die haar meerdere malen in elkaar heeft geslagen. Bij nader onderzoek bleek dat Mabel nog steeds seksueel contact had met haar ex-werkgever en dat haar moeder geld van hem ontvangt. Inmiddels is zij voor langere tijd overgeplaatst naar een gesloten tehuis, waar zij het besluit van de rechter afwacht. KINDEREN UIT DE BUURT Op zaterdagen komen er ruim 25 kinderen uit de buurt spelen. Dit zijn kinderen die weliswaar thuis wonen, maar vaak in armoede leven en te maken hebben met verschillende vormen van verwaarlozing of geweld. Op zaterdag kunnen ze bij ons terecht om in een veilige omgeving te spelen en even al hun zorgen te vergeten. Een begeleidster zorgt ervoor dat de kinderen goed gebruik maken van het speelgoed en leren samen te spelen, zich kunnen douchen en een gezonde maaltijd krijgen. Omdat we merken dat veel kinderen in een onveilige of instabiele thuissituatie opgroeien, willen we de komende maanden investeren in het leren kennen van hun ouders en het in kaart brengen van hun behoeften. Op die manier kunnen we, samen met de daarvoor verantwoordelijke instanties, kijken hoe we deze gezinnen kunnen helpen. Zo zijn er kinderen die niet naar school gaan, kinderen die al weken ziek zijn en niet behandeld worden of die sommige dagen geen of weinig te eten krijgen. Andere kinderen vertellen ons dat hun ouders vaak dronken zijn of hen slaan. 6 José Manuel komt elke zaterdag heel graag naar Pachachaca De kinderen houden van voetbal en samen buiten spelen De kinderen uit Pachachaca en de kinderen uit de buurt kunnen het goed met elkaar vinden

7 VREDESMARS Op 2 september werd er in Calca een mars voor de vrede georganiseerd. Alle scholen deden mee en zowel de kinderen als hun ouders werden uitgenodigd om mee te lopen. De kinderen hadden van tevoren spandoeken gemaakt, waarop ze aangaven tegen (huiselijk) geweld en misbruik te zijn. Het was mooi om te zien dat zoveel mensen voor de vrede op de been kwamen, want helaas is dit nog hard nodig! DONATEURS We willen alle vrienden en donateurs enorm bedanken voor jullie steun. Zonder jullie bijdrage zouden wij onze activiteiten niet kunnen realiseren!! De kinderen uit Pachachaca deden actief mee aan de vredesmars HUISWERKBEGELEIDING In Peru krijgen de kinderen al op de lagere school veel huiswerk mee. Ook de kinderen van de middelbare school moeten elke dag hele bergen huiswerk maken. En vaak is dit geen eenvoudige opgave; vooral met wiskunde hebben veel kinderen moeite. We hebben daarom een leraar aangesteld die in de middag de kinderen komt begeleiden bij het maken van hun huiswerk en die bijles kan geven aan de kinderen die extra hulp nodig hebben bij een aantal vakken. Ook kinderen uit de buurt hebben we uitgenodigd. Veel van hen hebben deze hulp hard nodig en hebben thuis geen fijne, rustige plek om hun huiswerk te maken. Bovendien werken hun ouders vaak, zodat zij geen of weinig begeleiding hebben. Dagelijks komen er ongeveer 10 kinderen uit de buurt hun huiswerk maken. De komende tijd willen we dit aantal uitbreiden naar 20. Stichting Mundo Crastino Meliori Johannes Stichting Brabavast BV Marc Peels Marie Schippers Fonds Wilt u ook doneren? U kunt geld overmaken op Rabobankrekening: NL 60 RABO ter attentie van Yoreem, onder vermelding van 'schenking Peru'. 7