Terugblik: opening in 1935 WEER NAAR SCHOOL! HONDEN MET EEN MISSIE. Blindengeleidehonden Assistentiehonden Buddyhonden Autismegeleidehonden

Transcriptie

1 Uitgave van het Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds 2e jaargang, nummer 4 september 2015 HONDEN MET EEN MISSIE WEER NAAR SCHOOL! Terugblik: opening in 1935 Blindengeleidehonden Assistentiehonden Buddyhonden Autismegeleidehonden

2 NIEUWS Inhoud Van Ellen 3 Hun vrijheid 4 Uitgelicht 7 Honden op school 8 Trots! 10 Terugblik 12 Post 14 Aan het werk 16 Schijnwerpers op de autismegeleidehond KNGF Geleidehonden helpt niet alleen mensen die niets kunnen zien, maar ook kinderen die de wereld anders zien. Bekijk de nieuwe online commercial op ons youtube-kanaal De nalatenschap KNGF Geleidehonden was ook deze zomer te zien in de tvserie over de afwikkeling van een nalatenschap. In de aflevering die gewijd is aan KNGF Geleidehonden staan het leven en de nalatenschap van dierenvriend Willem van Oudenrijn centraal. kijk deze en voorgaande afleveringen terug via BEZOEK VAN DE KORPSCHEF We hebben de politie op bezoek gehad. Geen inspectie, maar een werkbezoek van de korpsleiding van de Nationale Politie. Inmiddels ervaren meerdere oud-politieagenten de steun van een buddyhond. Hoog tijd dus om eens nader kennis te maken. Korpschef Gerard Bouman was al onder de indruk van ons werk en na het werkbezoek was hij dat nog veel meer. VOOR MEER INFORMATIE MAIL ONS info@geleidehond.nl VOLG facebook.com/kngfgeleidehonden pinterest.com/kngfgeleidehond 2 COLOFON Uitgelaten is een uitgave van KNGF Geleidehonden postbus AM Amstelveen NL81INGB Redactie afdeling Communicatie, communicatie@geleidehond.nl Vormgeving Gabriëlle de Vries Fotografie Eye-D photography Druk Rijser Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gepubliceerd zonder toestemming van KNGF Geleidehonden.

3 VAN ELLEN Ons werk wordt mogelijk gemaakt door de bijdragen en inbreng van donateurs, vrijwilligers, cliënten en publiek. Vragen of suggesties? Stuur deze in via Met elkaar maken we het verschil Steeds vaker is er vanuit de media aandacht voor ons werk. Deze aandacht hebben we vooral te danken aan het feit dat we onze missie durven te verbreden en te moderniseren. Ik zeg we, omdat ik dit niet zie als een prestatie van een enkeling, maar van de gehele organisatie. Veel dank wil ik daarom uitspreken aan iedereen die op wat voor manier dan ook een bijdrage levert aan KNGF Geleidehonden. Zonder alle kennis, medewerking en steun van medewerkers, van vrijwilligers en van donateurs zoals u, kan de organisatie haar invloed niet laten gelden. Een voorbeeld van modernisering is ons project rond de medische detectiehonden. Deze speurneuzen worden getraind door zeer ervaren trainers die zich met dit project op onbekend terrein durven te wagen. Niet eerder is op deze schaal onderzoek gedaan naar de inzet van honden bij een vroege opsporing van darmkanker. Zonder de samenwerking met VUmc, dat ons bevoorraadt met ontlastingsmonsters, kunnen we onze honden niet trainen. Dat geldt ook voor de gastgezinnen die de speurneuzen liefdevol voor ons verzorgen, waardoor ze zich goed kunnen ontwikkelen. Als Nationale Zorghonden Autoriteit zijn we altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden en geschikte partners waarmee we onze activiteiten verder kunnen uitbreiden. Dat maakt onze organisatie tot een invloedrijke instelling waar ik heel trots op ben en waar ik me ook het komende jaar vol overgave voor zal inzetten. Ellen Greve Directeur 3

4 4 Mariëlle met pleegpup Zonta

5 HUN VRIJHEID Tranen en trots als je hond naar school gaat Het nieuwe schooljaar is begonnen! Dat geldt ook voor enkele jonge honden die deze maand met hun opleiding tot geleidehond beginnen. Spannend, zeker voor de betrokken puppypleeggezinnen. Een jaar lang hebben zij hun pup alle liefde en aandacht geschonken en nu moeten ze afscheid van hem nemen. Makkelijk? Nee, maar Mariëlle Klein Nulent weet precies waarom ze dit al voor de vijfde keer doet. Op deze zomerdag brengen zeven pleeggezinnen hun hond naar Amstelveen. Eén van die honden is Zonta, een goudkleurige labrador/golden retriever, de vijfde pleegpup die de familie Klein Nulent vrijwillig voor KNGF Geleidehonden heeft opgevoed. Zonta is zo n slimmerd, ze gaat het vast goed doen!, hoopt Mariëlle. Voor andere pleeggezinnen is het de eerste keer dat ze dit doen. In de kantine nippen ze wat nerveus aan hun koffie, knuffelen ze hun hond nogmaals en pinken ze een traantje weg. Geen wonder. Een puppypleeggezin krijgt de pup in huis als hij een hummel van 7,5 week is. Het gezin leert hem -met hulp van de afdeling Puppy- en Pleeggezinnenzorg- alles wat hij nodig heeft voor een loopbaan als geleidehond, zoals omgaan met verkeer en mensen. Intussen verovert het hondje de harten van alle gezinsleden. Als hij ruim een jaar is, volgt een eindtest en een medische keuring. Zonta en de andere honden die zich vandaag melden, hebben dit alles goed doorstaan en mogen het proberen op de vakopleiding tot geleidehond. Natuurlijk zijn de pleeggezinnen trots dat hun kanjer zover is gekomen. Maar nu volgt dat lastige moment van gedag zeggen. EEN LAATSTE KNUFFEL De pleeggezinnen worden door een KNGF-instructeur bedankt voor hun inspanningen. Zonder jullie inzet zouden onze pups niet zo n goede basis krijgen. Iedereen ontvangt een cadeautje als aandenken. Vervolgens mogen de honden, na een laatste knuffel, spelen op het veld bij de KNGF-kennel. Zonta stort zich in een vrolijk spel met haar soortgenoten. Haar pleegbaas Mariëlle kijkt nog even toe vanachter het raam van de kennel. Haar ogen zijn vochtig. Ze doet dit niet voor het eerst, maar toch Zonta is zo n leukerd, jammer dat ze nu al naar school 5

6 Toen we Raya met haar blinde baas zagen, was de cirkel rond. gaat, verzucht ze. Dan is het voor alle pleeggezinnen tijd om naar huis te gaan. PUP OPVOEDEN IS GEZINSPROJECT We praten na met Mariëlle. Je doet dit voor een goed doel. En wij hebben geluk, want al onze pleegpups hebben de opleiding gehaald en werken als blindengeleidehond, zegt ze. Misschien is dat geluk, maar uit alles blijkt dat Mariëlle de opvoeding van een KNGFpup zeer serieus neemt. Het is niet iets dat je zomaar even doet. Het is een gezinsproject, iedereen moet erachter staan. Je moet er dingen voor doen en laten. Het is belangrijk om in de opvoeding zowel consequent te zijn, als flexibel, want elke hond is anders. Na een intensief (en leuk!) jaar met de pup, volgt telkens dat afscheid nemen. Mariëlle: Makkelijk is dat niet, maar je weet dat het komt. Wij zijn erg blij dat de baas van onze eerste pleegpup Raya bij ons op bezoek is geweest. Raya kende ons nog en speelde met de kinderen, maar na een tijdje legde ze haar kop op de schoot van haar baas, zo van: het is fijn hier, maar ik hoor bij jou. Heel mooi. Met haar tuig om werd ze meteen een serieuze geleidehond. Toen we dat gezien hadden, was de cirkel rond. Dat je daaraan kunt meewerken, dat is waarom we dit doen en dan neem je het afscheid op de koop toe. Bovendien was Zonta eraan toe om iets nieuws te leren, dat maakt het eenvoudiger om haar te laten gaan. Dan gaat Mariëlle naar huis. Eerst met vakantie. En daarna? Dan komt er vàst nog een zesde KNGF-pup in huize Klein Nulent. Hulde voor trouwe vrijwilligers Onlangs zijn zeven pleeggezinnen vereerd met een koninklijke onderscheiding voor hun jarenlange (meer dan 17 jaar!) hulp bij het grootbrengen van onze pups. Een welverdiend lintje voor deze mooie, pittige taak. Ook pleeggezin worden? 6

7 Iedere bijdrage aan ons werk heeft een eigen verhaal. Wij lichten er hier een paar uit. Aan deze en andere gulle gevers: bedankt! Roeien voor buddy s UITGELICHT DIERENARTSPRAKTIJK HILLEGERSBERG haalde tijdens een receptie vanwege hun 10-jarig bestaan een mooi bedrag voor ons op. 400,- KRINGLOOPWINKEL DE DOORSTROOM doneerde een deel van de opbrengst aan KNGF Geleidehonden. 61,50 WIES, TONKA EN ANNEMIEK UIT STEENBERGEN verkochten door de plaatselijke bakker gesponsorde appelflappen voor ons. 465,- BASISSCHOOL HET KOFSCHIP hield met alle kinderen een sponsorloop voor onze honden met prachtig resultaat ,82 Wie (oud-) mariniers van de Dutch Marines Rowing Challenge Waar van Rotterdam naar Londen Wat roeien Roeiend van Rotterdam naar Londen. Aan deze monstertocht van 350 kilometer wagen de (oud-)mariniers van de Dutch Marines Rowing Challenge (DMRC) zich in september. Zij doen dat ter ere van de 350ste verjaardag van het Korps Mariniers én om geld in te zamelen voor de opleiding van een of meer buddyhonden. voor zorgen dat zij die een hoge prijs hebben betaald voor de uitoefening van hun beroep, praktische hulp krijgen. Zoals van een buddyhond. De Wereldhavendagen in Rotterdam zijn het vertrekpunt van de vijfdaagse roeitocht. De roeiers varen eerst naar Vlissingen en steken daarna de Noordzee over naar Londen. Met het verwerken van traumatische gebeurtenissen komen sommige mariniers helaas in de knel. We kunnen dit niet voorkomen, vertelt Leo Dortland van DMRC, maar we kunnen er wel Wilt u met uw organisatie ook de opleiding van een van onze zorghonden bekostigen? Met een exclusieve adoptie beleeft u de vorderingen van uw pup op een speciale manier. Kijk op: 7

8 Iedere maand komen nieuwe, jonge geleidehonden in spe naar ons geleidehondeninstituut in Amstelveen om hun opleiding te beginnen. Na het belangrijke jaar in het puppypleeggezin leren deze honden op school de kneepjes van het geleide-, assistentie- of buddyhondenvak. Deze jonge talenten groeten u vanuit de kennel: Fausta Fritzie Hasta Hester Hylke Indy Ida Imke Inou Jordan Jane Jill 8 Kayla Kjelle Lasse Leentje

9 HONDEN OP SCHOOL Lizzy Loyd Melfi Melle Lude Marley Nike Noppes Ocko Milan Ouke Pasco Pax Offra Phil Pino Pixie Prada 9

10 FRANS HEITZ TRAINT AL 40 JAAR GELEIDEHONDEN LINTJE VOOR DOORGEWINTERDE INSTRUCTEUR MET AMSTERDAMSE HUMOR 10

11 TROTS! Niet alleen KNGF Geleidehonden viert een lustrum, ook instructeur Frans Heitz (59) heeft een jubileum; hij traint al vier decennia geleidehonden en geen sterveling kan hem dat nazeggen. Zijn eigen nuchtere kijk daarop: Wat je met liefde doet, valt je niet zwaar. Als jongen van 19 werd Frans op straat gevraagd of hij voor KNGF Geleidehonden wilde werken. Hij zei ja, hoewel hij volgens oud-collega s amper het verschil wist tussen de kop en de staart van een hond. Na veertig jaar is dat beeld totaal gekanteld; niemand in Nederland weet zoveel van het opleiden van geleidehonden als Frans Heitz. Tweederde van zijn leven heeft hij gewijd aan het trainen van deze honden en het begeleiden van hun bazen. Cliënten en collega s omschrijven Frans als een oude rot in het vak, een doorgewinterde instructeur die streng maar rechtvaardig is en de taal van de hond spreekt. Ze roemen zijn humor, eerlijkheid en enthousiasme. Frans heeft het leven van veel blinde mensen verrijkt, zegt zijn chef. Een cliënt: Ik zeg al jaren, die man verdient een lintje! Deze wens is gehoord, want Frans werd onlangs verrast met een koninklijke onderscheiding. Voorlopig staat hij op eenzame hoogte; zijn staat van dienst is uniek in de geleidehondenwereld. Zoveel lof, je zou bijna vergeten dat Frans als rechtgeaarde Amsterdammer ook flink kan mopperen. Bijvoorbeeld op overhangende takken die de doorgang verhinderen (die breekt hij resoluut af) en op verkeer dat weinig rekening houdt met geleidehondenbazen. Gelukkig beschikt hij dan weer over die Amsterdamse humor om de boel te relativeren. verveelt nooit, als je iets met mensen en honden hebt. Ik ken bijna alle KNGF-cliënten persoonlijk, want ik bezoek ze als ze een geleidehond aanvragen. De eerste keer zie ik mensen onzeker rondscharrelen met die witte stok. Anderhalf jaar later lopen ze trots en zelfverzekerd over straat met hun geleidehond. Dat blijft schitterend om te zien. Ik houd ook van het contact met voorbijgangers. Als ik met een geleidehond door de stad loop, maken veel Amsterdammers een geintje met me. Dat geeft mijn werk extra kleur. Verder vind ik het mooi om jonge collega s te coachen, ik geef mijn kennis graag door. Dat ik voor dit alles een lintje heb gekregen, daarop ben ik echt trots. Op zo n moment houdt deze jongen het niet droog!, aldus Frans, wijzend op zijn ogen. Het is een eervolle bekroning van mijn werk. Aan pensionering denkt de gelauwerde instructeur gelukkig nog niet en dat is goed nieuws voor alle geleidehondenbazen en medewerkers van KNGF Geleidehonden! GEINTJES MAKEN Volgens de jubilaris zelf is het niet moeilijk om zo lang bij KNGF Geleidehonden te werken. Het V.l.n.r.: Frans Heitz, zijn vrouw Linda en de locoburgemeester van Almere 11

12 Prinses Juliana opent het opleidingsinstituut HOOG BEZOEK BIJ DE FEESTELIJKE START Tachtig jaar geleden, op 30 september 1935, raakte prinses Juliana tijdens de offi ciële opening van het Nederlandsch Geleidehondenfonds onder de indruk van de geleidehonden. 12

13 TERUGBLIK Vandaag de dag zijn geleidehonden niet meer uit het straatbeeld weg te denken. In 1934 was het fenomeen nog nauwelijks bekend, toen het Rode Kruis aan oud-politieman en hondentrainer Ph. van der Most vroeg een geleidehondenschool te starten. Dat zulks mogelijk is geweest ondanks moeilijke tijden, prinses Juliana Van der Most ging aan de slag met het trainen van de eerste Nederlandse geleidehond: Sunny. Dat lukte en hij besloot door te gaan met het opleiden van geleidehonden. Er kwam extra personeel en er waren al meerdere geleidehonden opgeleid toen de geleidehondenschool aan de Middenweg 333 in Amsterdam officieel geopend werd. Tijdens de feestelijke opening kreeg het publiek in deftige bewoordingen uitgelegd wat een geleidehond precies is en doet. Het was die laatste dag van september helaas druilerig weer. Mensen keken vanonder hun paraplu s naar het terrein waar trainers en blinde mensen aan het publiek toonden zien wat een blindengeleidehond kan. Het mocht dan regenen, maar ze lieten zich niet kennen. Statig liepen ze in hun nette pak en trots met hun hond - destijds voormalige asielhondenlangs palen, hekken en over het bruggetje dat het oefenterrein rijk was. Prinses Juliana sprak daarna de genodigden met mooie woorden toe. Dat zulks mogelijk is geweest ondanks moeilijke tijden, is een verblijdend symptoom, zei ze toen. Die woorden hebben niet aan waarde ingeboet. We zijn maar wat blij dat de heer Van der Most het avontuur is aangegaan door de eerste blindengeleidehondenschool van Nederland op te zetten. Sinds de koninklijke opening hebben immers duizenden mensen een beter leven gekregen dankzij de hulp van een speciaal opgeleide hond. De prinses slaat alles met grote belangstelling gade, roept de verslaggever door de microfoon. Dan is het tijd voor het officiële gedeelte. Prinses Juliana spreekt de genodigden toe, voordat ze de school aan de Middenweg voor geopend verklaart. Dat zulks mogelijk is geweest ondanks de moeilijke tijden die wij beleven is zeer zeker een verblijdend symptoom, spreekt ze tot de aanwezigen. Er is hier iets tot stand gebracht, dat velen die het zonlicht moeten missen ongetwijfeld nieuwe kracht en nieuwe moed zal schenken op hun duistere weg door het leven. En niets minder dan zeker hun harten met erkentelijkheid zal vervullen jegens hen aan wier initiatief en volharding deze stichting haar ontstaan te danken heeft. Wij zijn altijd benieuwd naar mooie herinneringen aan ons opleidingscentrum. Heeft u een bijzonder verhaal en wilt u dit met ons delen? Mail dan naar communicatie@geleidehond.nl. 13

14 POST In deze rubriek publiceren wij een greep uit de post die via allerlei kanalen bij ons binnenkomt. Handgeschreven kaartjes, mooie mails, foto s of een leuke tweet. Inzendingen zijn welkom via communicatie@geleidehond.nl. Maximaal 150 woorden en liever niet door uw hond geschreven. IN DE MAILBOX 1 Verzonden: woensdag 24 juni 2015 Aan: KNGF Geleidehonden Beste (medewerkers van het) KNGF, in het bijzonder Irma Metzger, Vanmiddag vond ik als één van de gelukkige winnaars het boek De Geleidehond / Een vriendschap die ergens toe leidt op de mat. En zojuist heb ik de laatste bladzijde gelezen; prachtig! TWEET Mijn adopteer een pup sinds gisteren. (vorige pup is geslaagd) Ondeugend, maar ook nieuwsgierig. Go Twirre, go! Dank voor deze actie en al jullie indrukwekkende werk! Vriendelijke groet, Marinka Bosboom FACEBOOK 14

15 Cisca is bijna 2 jaar geleden afgekeurd en daarna bij ons komen wonen. In die tijd heeft ze zich ontwikkeld tot de leukste hond die wij ons kunnen wensen. Ze blijft gevoelig voor mensen die het nodig hebben. Gisteren bleef ze trekken aan de riem omdat ze naar een oudere man in een rolstoel wilde. Daar ging ze heel rustig naast zitten. De man sprak bijna niet, maar tegen Cisca wel. Ook voor onze dochter, Jolie, van 10 weken is ze geweldig, anderen mogen er wel bij, maar ze houdt het scherp in de gaten. Wij zijn ontzettend blij met Cisca en wat ze, ondanks dat ze is afgekeurd, iedere keer weer betekent voor kinderen of ouderen die het nodig hebben! Groetjes Annelieke, Stijn,Jolie & Cisca IN DE MAILBOX 2 Verzonden: woensdag 10 juni 2015 Aan: KNGF Geleidehonden Onderwerp: Jan Peeters Toen ik jong was woonde ik in tuindorp Watergraafsmeer (Betondorp). Daar zag ik vaak een jonge man lopen die aan het werk was met zijn hond. Nu ik zelf al jaren adoptieouder ben van twee pups heb ik vaak gedacht aan die blinde jongen die de honden trainde. Tot mijn grote verrassing stond hij in de laatste Uitgelaten. En nu heeft hij eindelijk een naam. Wat leuk om hem weer eens terug te zien op de foto. Jan P eeters de hartelijke groeten van een oud Betondorper. A.C. Kemper-Altink 15

16 BIJ DE FIETSENMAKER Labrador Ole draait zich nog eens om. Af en toe kijkt hij met één oog naar zijn baas, Pieter de Lange (57). Die is druk met het monteren van een achterwiel aan een fiets. Ole bevindt zich namelijk in een fietsenwerkplaats. Twee keer per week reizen Ole en Pieter hierheen. Bus, taxi en een stuk lopen. Onderweg toont Ole zijn vaardigheden als blindengeleidehond. Nu ligt hij braaf onder de grote tafel, veilig uit de buurt van het gereedschap. De werkplaats hoort bij een vakantiepark waar ze ook fietsen verhuren. Duizend tweewielers hebben ze en daar is wel eens iets mee. Een lekke band, een kapotte verlichting. Dan komen Pieter en zijn collega s in actie. Maarre, een fietsenmaker met een blindengeleidehond? Pieter: Ik zie nog wel iets, maar niet veel. Omdat ik een technische achtergrond heb, kan ik dit werk gelukkig doen op ervaring. Pieters collega s vinden het trouwens reuzegezellig, zo n hond op de werkvloer. Toegegeven, je merkt amper dat Ole er is. Hij blijft liggen, zelfs als er klanten met honden binnenstappen. Maar Ole heeft ook een andere kant; als Pieter de frisbee tevoorschijn haalt, gaat hij helemaal uit zijn dak. Er is een tijd voor keten en een tijd voor werk, Ole weet dat perfect. Nu ligt hij braaf te slapen. Straks lopen ze via het bos terug en kan hij lekker rennen voor ze de bus instappen. Die Ole heeft echt de perfecte hondenbaan! 16