Officiële uitgave van het Koninkrijk der Nederlanden sinds 1814.

Transcriptie

1 STAATSCOURANT Officiële uitgave het Koninkrijk der Nederlanden sinds Nr juli 2010 Besluit 1 juni 2010, , houdende aanwijzing onroerende zaken ter onteigening ten algemenen nutte krachtens artikel 62 de onteigeningswet in de gemeente Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses Oranje-Nassau, enz. enz. enz. Beschikken bij dit besluit op het verzoek het college dijkgraaf en hoogheemraden het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard 22 december 2009, kenmerk , tot aanwijzing onroerende zaken ter onteigening ingevolge artikel 62 de onteigeningswet ten behoeve de versterking de Lekdijk op de rechteroever de Lek in de gemeente, gedeelten af het pand Lekdijk 22 te Ammerstol (hmp m) tot 40 meter voor het pand Lekdijk Oost 52 te (hmp m) en af 45 meter voor het pand Lekdijk Oost 42 te (hmp m) tot 15 meter voor het pand Lekdijk Oost 7 te (hmp m), met bijkomende werken, in de gemeente. Onze Minister Verkeer en Waterstaat heeft de beslissing op het verzoek voorgedragen bij brief 27 mei 2010, RWSCD BJV 2010/809, Rijkswaterstaat Corporate Dienst, Eenheid Bestuurlijk Juridische Zaken en Vastgoed. Overeenkomstig artikel 3:11, eerste lid, de Algemene wet bestuursrecht hebben het ontwerp het te nemen besluit alsmede de in artikel 63 de onteigeningswet genoemde stukken in de periode donderdag 4 februari 2010 tot en met woensdag 17 maart 2010 in de gemeente en bij Rijkswaterstaat Corporate Dienst te Utrecht ter inzage gelegen. Voorafgaand daaraan is de terinzagelegging overeenkomstig artikel 3:12 de Algemene wet bestuursrecht aangekondigd in de Staatscourant woensdag 3 februari 2010, 1478, en in het huis-aan-huisblad De Lekstreek eveneens woensdag 3 februari Belanghebbenden zijn hierbij uitgenodigd voor een hoorzitting in de gemeente op woensdag 17 maart Voorts is overeenkomstig artikel 3:13 de Algemene wet bestuursrecht voorafgaand aan de terinzagelegging het ontwerp het te nemen besluit toegezonden aan belanghebbenden en aan de verzoeker om onteigening. In genoemde kennisgeving zijn belanghebbenden op de hoogte gesteld de mogelijkheid tot het naar keuze schriftelijk of mondeling naar voren brengen zienswijzen. De volgende belanghebbenden hebben deze mogelijkheid gebruik gemaakt: mr. J.R. Vermeulen, namens Beheermaatschappij Adr. Erk B.V., eigenares de onroerende zaken met de grondplannummers 697, 1122, 1126 en 1128; de heer ing. L.H. Kastelein, namens mevrouw G.M.A. de Ridder, eigenares de onroerende zaak met grondplannummer 731, de heer W. Baartman, eigenaar de onroerende zaak met grondplannummer 1110, de heer K.J.A. Wagenaar, eigenaar de onroerende zaken met de grondplannummers 693 en 1064 en de heer J. den Berg, eigenaar de onroerende zaak met grondplannummer De heren W. Baartman en J. den Berg hebben in persoon in de hoorzitting de commissie deze zienswijze aangevuld. Overwegingen Ingevolge artikel 62 de onteigeningswet kan onteigening plaatsvinden onder meer ten behoeve de aanleg en verbetering dijken. Krachtens artikel 2.16a, derde lid, de Invoeringswet Waterwet juncto artikel XII de op 28 september 2005 in werking getreden wijziging de Wet op de waterkering (Wet 28 april 2005, Stb. 275) is op de onteigening tevens artikel 27 de Wet op de waterkering (oud) toepassing. Namens reclamante sub 1 is het volgende naar voren gebracht. Reclamante wijst erop dat zich op de onroerende zaken met de grondplannummers 1122, 1126 en 1128 sinds 1957 een aan haar toebehorend bedrijfspand bevindt, waar de bovenverdieping in 2001 grotendeels is afgebrand. De betonnen fundering de onderbouw is daarbij in tact gebleven. Burgemeester en wethouders hebben voor het herstel en onderhoud het pand bouwvergunning verleend. Op verzoek de verzoeker om onteigening heeft reclamante zelf ook vergunningen op grond de Keur aangevraagd, doch deze zijn (ook in bezwaar en beroep) geweigerd. Reclamante wijst er echter op, dat in de Projectnota/MER twee alternatieven zijn opgeno- 1 Staatscourant juli 2010

2 men die bestaan uit een binnendijkse versterking door het aanbrengen grond of een constructief element in de vorm een damwand of kistdam. Bij deze laatste toepassing kan het pand in zijn geheel gehandhaafd blijven. Reclamante is mening dat hier sprake is gelijkwaardige alternatieven maar desondanks is binnendijkse versterking door het aanbrengen grond in de Projectnota/MER als voorkeursalternatief aangemerkt. Daaraan heeft de verzoeker om onteigening nimmer, ook niet in de procedures tegen de geweigerde keurvergunning, een deugdelijke motivering of belangenafweging ten grondslag gelegd. De verzoeker stelt alleen dat de bebouwing ter plaatse wege de uitvoering het voorkeursalternatief een belemmering voor de dijkversterking vormt en niet kan worden gehandhaafd en dat het voorkeursalternatief voorziet in verwijdering de restanten het pand en de aankoop daar op basis de onteigeningswet. Daarmee is volgens reclamante haar belang bij herstel het bedrijfspand ondergeschikt aan het algemeen belang de waterkering, terwijl het volgens haar gaat het om twee verenigbare belangen. Herstel/behoud het bedrijfspand is mogelijk bij het plaatsen een damwand en dit staat niet in de weg aan het algemeen belang versterking de waterkering. Vervolgens wijst reclamante erop, dat in het tot stand gekomen dijkversterkingsplan bij dijksectie F2.2, ter plaatse haar bedrijfspand, is aangegeven dat de afgebrande loods wordt verwijderd en dat de grondverzwaring daar aan de binnenzijde wordt doorgetrokken tot aan het pand Lekdijk Oost 2a. Reclamante heeft hier een zienswijze tegen ingediend maar de verzoeker om onteigening heeft die verworpen en de keuze voor het aanbrengen grond gemotiveerd door te wijzen op de onmogelijkheid herbouw als gevolg de geweigerde keurvergunning. Aldus is sprake een cirkelredenering. De vergunning wordt geweigerd met het oog op de dijkversterking maar in het dijkversterkingsplan wordt de keus voor binnendijkse versterking gemotiveerd op grond de weigering de keurvergunning. Naar de mening reclamante is uitsluitend om financiële redenen en ten koste haar financiële belangen gekozen voor het alternatief de binnendijkse versterking. Zij heeft onlangs vernomen dat de onderbouw en fundering haar bedrijfspand juist niet worden verwijderd, handhaving is zelfs noodzakelijk voor de dijkversterking, hetgeen blijkt uit een tekening 10 september 2007, die onderdeel uitmaakt het dijkversterkingsplan. Reclamante is dan ook mening dat de keuze voor binnendijkse versterking op onjuiste gronden is gemaakt en dat haar belangen daarbij niet alleen onvoldoende zijn betrokken maar zelfs zijn benadeeld. Reclamante wijst er verder op, dat in de bij de onteigeningsstukken behorende zakelijke beschrijving staat aangegeven dat de fundamenten haar bedrijfspand (aangeduid als loods) worden verwijderd en dat door burgemeester en wethouders vergunning is verleend voor het slopen de fundamenten daar. Gelet op eerdergenoemde tekening 10 september 2007 is dit onjuist, waarmee de rechtmatigheid en noodzaak de onteigening vervalt. Reclamante voegt daar aan toe dat, in tegenstelling tot hetgeen door de verzoeker om onteigening steeds naar voren is gebracht en hetgeen in de onteigeningsstukken is aangegeven, het dijkversterkingsplan juist voorziet in handhaving de fundering en onderbouw het pand. Ook geeft zij aan dat bij omringende panden gekozen is voor binnendijkse versterking door het aanbrengen een damwand. Reclamante ziet niet in waarom dat bij haar pand niet kan. Onteigening is dan ook in strijd met het gelijkheidsbeginsel en er is op onjuiste en onrechtmatige gronden om onteigening de onroerende zaak verzocht. Tot slot voert reclamante aan dat onteigening een ultimum remedium is. Het middel mag alleen worden ingezet indien een redelijke poging tot minnelijke verwerving is ondernomen. Daar is hier geen sprake. Door te stellen dat het bedrijfspand verwijderd moet worden heeft de verzoeker om onteigening een financieel voordeel trachten te halen. De verzoeker stelt zich op het standpunt dat de onroerende zaak reclamante zal worden verworven uitgaande waardering de opstal in de huidige staat en is daar tot op heden niet afgeweken. Daarmee heeft de verzoeker zich op onterechte wijze in een financieel voordeliger positie gemanoeuvreerd met betrekking tot de aankoop het bedrijfspand. Er heeft echter geen rechtens te respecteren belang ten grondslag gelegen aan de weigering de keurvergunning, zodat geen sprake is een redelijke poging tot minnelijke verwerving. Wij merken naar aanleiding deze zienswijze het volgende op. De zienswijze reclamante heeft gedeeltelijk betrekking op de wijze waarop het plan voor de versterking de Lekdijk Ammerstol Schoonhoven tot stand is gekomen en op de vraag of een juiste en voldoende onderbouwde afweging heeft plaatsgevonden de alternatieven ter plaatse de gronden reclamante. Ten aanzien dit onderdeel moet echter worden opgemerkt dat het dijkversterkingsplan en de wijze waarop dat tot stand is gekomen in de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet (meer) ter beoordeling staat. De argumenten die reclamante naar voren brengt hadden moeten worden ingebracht in de procedure bij de Afdeling bestuursrechtspraak de Raad State tegen de vaststelling en goedkeuring het dijkversterkingsplan en de gelijktijdig verleende vergunningen. Voor zover hier belang heeft de Afdeling 2 Staatscourant juli 2010

3 bestuursrechtspraak het door reclamante ingestelde beroep tegen de goedkeuring het dijkversterkingsplan bij uitspraak 25 februari 2009, inzake /1, ongegrond verklaard, waarmee het plan onherroepelijk geworden. In onderhavige procedure moet dan ook uit worden gegaan het dijkversterkingsplan waarin voor wat betreft de gronden reclamante de keuze is vastgelegd voor binnendijkse versterking door het aanbrengen grond. De zienswijze reclamante ziet tevens gedeeltelijk op de geweigerde keurvergunning en de vraag of al dan niet sprake is een cirkelredenering nu de vergunning is geweigerd met het oog op de dijkversterking terwijl in het dijkversterkingsplan de keus voor binnendijkse versterking gemotiveerd wordt op grond de weigering de keurvergunning. Hieromtrent moet worden opgemerkt, dat de geweigerde keurvergunning en de wijze waarop die weigering tot stand is gekomen in de administratieve onteigeningsprocedure eveneens niet (meer) ter beoordeling staat. Gebleken is dat de Afdeling bestuursrechtspraak de Raad State het door reclamante ingestelde beroep tegen de geweigerde vergunningen bij uitspraak 16 april 2008, inzake /1, in hoogste instantie ongegrond heeft verklaard. De veronderstelling reclamante dat de onderbouw en fundering haar voormalige bedrijfspand niet worden verwijderd en dat handhaving zelfs noodzakelijk is voor de dijkversterking is onjuist. De door reclamante bedoelde tekening 10 september 2007 maakt deel uit eerdergenoemd dijkversterkingsplan en daarop is zowel de grondaanvulling ter plaatse als de aanwezige onderbouw en fundering het bedrijfspand weergegeven. In de Projectnota/MER en in het dijkversterkingsplan is echter duidelijk aangegeven dat de resten het pand verwijderd zullen worden. Reclamante heeft hiertegen in de procedure gericht op de totstandkoming het plan ook geageerd. Zij merkt verder zelf ook op, dat in de zakelijke beschrijving bij de onteigeningsstukken evenzeer is aangegeven dat de fundamenten haar bedrijfspand worden verwijderd en dat burgemeester en wethouders hiervoor ook vergunning hebben verleend. Een en ander is noodzakelijk om ter plaatse een stabiliteitsberm aan te kunnen brengen, die in de toekomst onderdeel uitmaakt de primaire waterkering. Deze berm kan alleen worden aangebracht wanneer de onderbouw en fundering het pand reclamant zijn verwijderd. Gelet hierop kan niet worden gesteld dat de rechtmatigheid en noodzaak de onteigening is komen te vervallen. Voor het overige wordt hier opgemerkt, dat ten aanzien de door reclamante bedoelde omringende panden wel is gekozen voor binnendijkse versterking de dijk door het aanbrengen een damwand. Deze keuze is echter gemaakt in het dijkversterkingsplan dat in deze procedure niet (meer) ter beoordeling staat. Zoals eerder al opgemerkt, moet in deze procedure uit worden gegaan het dijkversterkingsplan waarin voor wat betreft de gronden reclamante de keuze is vastgelegd voor binnendijkse versterking door het aanbrengen grond. Ten aanzien het door de verzoeker om onteigening met reclamante gevoerde overleg kan vooreerst worden opgemerkt, dat de onteigening in de procedure op grond Titel II de onteigeningswet moet worden gezien als een ultimum remedium, waarbij de eis geldt dat ten opzichte de burger eerst naar dit middel (door het starten de administratieve onteigeningsprocedure) kan en mag worden gegrepen, indien langs minnelijke weg redelijkerwijs niet of niet in de gewenste vorm tot overeenstemming kan worden gekomen. Daarbij geldt dat in het algemeen genoegzaam aan deze eis is voldaan, indien voor de terinzagelegging de onteigeningsstukken een aang met het minnelijk overleg is gemaakt. Dit overleg dient tot op een redelijk punt te worden voortgezet alvorens, nadat daartoe de noodzaak is gebleken, de administratieve onteigeningsprocedure kan worden ingezet. Het is in dit verband wenselijk, doch niet noodzakelijk, dat ten tijde de tervisielegging de stukken reeds een formeel bod is uitgebracht. Voldoende is dat sprake is geweest een redelijke doch vruchteloos gebleken poging om hetgeen onteigend moet worden langs minnelijke weg te verwerven. Daarbij kan ook zonder dat een formeel bod is uitgebracht genoegzaam komen vast te staan dat verwerving langs minnelijke weg niet tot de mogelijkheden behoort. Uit door de verzoeker om onteigening beschikbaar gestelde informatie is gebleken, dat op 11 maart 2009 een overleg heeft plaatsgevonden met enkele vertegenwoordigers reclamante en haar advocaat. De situatie met betrekking tot de gronden reclamante is besproken, waarbij ook de situatie rond het voormalige bedrijfspand aan de orde is geweest. Op basis een voorafgaand uitgevoerde taxatie is in het overleg namens de verzoeker een mondelinge aanbieding gedaan. Bij brieven 21 april 2009 en 15 juni 2009 heeft de verzoeker om onteigening de biedingen bevestigd, zulks onder de kanttekening dat men een reactie daarop graag binnen vier weken tegemoet ziet. Op 22 oktober 2009 heeft de adviseur de verzoeker verder overleg gevoerd met de advocaat reclamante. De verzoeker heeft in vervolg hierop de advocaat bij brief 17 december 2009 een specificatie het aanbod gestuurd. In verband met een wijziging in de benodigde oppervlakte één de onroerende zaken reclamant heeft de verzoeker bij brief 6 januari 2010 een aangepaste aanbiedingsbrief aan reclamante en haar advocaat gestuurd. Dit heeft niet tot overeenstemming geleid. 3 Staatscourant juli 2010

4 Het bovenstaande in aanmerking nemend zijn Wij mening dat er de zijde de verzoeker om onteigening voldoende doch vruchteloos gebleken pogingen heeft ondernomen om met reclamante tot minnelijke overeenstemming te komen. Wij merken hierbij op, dat de verzoeker voor de start de onderhavige procedure een aanbod heeft gedaan voor de verwerving de reclamante benodigde perceelsgedeelten en dat op het moment de start deze procedure genoegzaam vaststond dat met reclamante op basis die aanbiedingen geen overeenstemming kon worden bereikt. Hierbij kan voorts worden opgemerkt, dat ook het overleg dat na de start de procedure nog heeft plaatsgevonden niet heeft geleid tot overeenstemming. Dat overleg vond plaats op 11 maart 2010, waarbij de verzoeker om onteigening de door reclamante ingeschakelde adviseur heeft geïnformeerd over de opbouw de schadeloosstelling. Deze adviseur heeft vervolgens toegezegd met een tegenvoorstel te komen indien reclamante daarmee akkoord gaat. Het overleg met reclamante dient te worden voortgezet. Dit overleg dan wel het minnelijk overleg dat ingevolge artikel 17 de onteigeningswet vooraf dient te gaan aan de start de gerechtelijke onteigeningsprocedure zal wellicht alsnog tot een voor partijen aanvaardbare oplossing leiden. De zienswijze reclamante omtrent de waardering haar opstal handelt over de hoogte de schadeloosstelling en is derhalve financieel aard. Een dergelijke zienswijze kan de aanwijzing gronden ter onteigening niet in de weg staan. De onteigeningswet waarborgt belanghebbenden een volledige schadeloosstelling. De hoogte daar staat echter in het kader deze administratieve onteigeningsprocedure niet ter discussie aangezien de hoogte de schadeloosstelling, bij het ontbreken minnelijke overeenstemming, wordt vastgesteld in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. Namens alle reclamanten sub 2 is naar voren gebracht, dat zij voor de versterking de Lekdijk grote delen de gronden rondom hun woningen kwijtraken. Zij vragen zich af waarom de eigendom deze gronden in handen de verzoeker om onteigening moet komen. Met de vorige dijkversterking was de eigendom de grond ook niet nodig. Volgens reclamanten ontbreekt daarom de noodzaak tot de onteigening. De reclamanten Baartman en Van den Berg hebben in aanvulling hierop in de hoorzitting aangegeven dat zij, alvorens ergens mee in te stemmen, eerst willen weten hoe de verzoeker de dijk gaat onderhouden. Zij vragen zich af wat er gebeurt als de eigenaar niet in staat is zelf onderhoud te plegen en zien graag vooraf een onderhoudsplan waarin staat aangegeven hoe de stoep na de dijkversterking terug komt en of deze wordt geasfalteerd en hoe het onderhoud aan de trappen en leuningen wordt uitgevoerd. Reclamant Baartman voert verder aan dat uit het dijkversterkingsplan blijkt dat de dijkversterking 10 jaar nawerking kan hebben. Hij vraagt waarom de verzoeker in deze periode niet zelf het onderhoud de trap en stoep kan nalopen. Reclamant Van den Berg vraagt wanneer de eigenaren de rapporten ontgen met de uitkomsten de metingen die in opdracht de verzoeker aan de diverse panden zijn verricht. Wij merken naar aanleiding deze zienswijzen het volgende op. Met betrekking tot de namens alle onder 2 genoemde reclamanten ingebrachte zienswijze omtrent de noodzaak tot onteigening geldt, dat de verzoeker om onteigening zich op basis reeds in 2001 vastgesteld beleid op het standpunt stelt dat verkrijging de eigendom de ondergrond de dijk noodzakelijk is, omdat op die wijze de uniformiteit en continuïteit bij dijkversterkingen en duurzaamheid de waterkering het meest gewaarborgd is. Wij achten dit een redelijk uitgangspunt. De eigendom de ondergrond de dijk biedt de verzoeker om onteigening nu en in de toekomst de mogelijkheid om het vereiste veiligheidsniveau te kunnen handhaven. Op deze wijze is de verzoeker namelijk niet (langer) afhankelijk de medewerking derden, in het bijzonder niet toestemming zowel de huidige als eventuele toekomstige eigenaren. Dit oordeel wijkt niet af het oordeel dat Wij eerder in onteigeningen ten behoeve dijkversterkingen hebben ingenomen. Gewezen kan bijvoorbeeld worden op de koninklijk besluiten 9 maart 2000, (Staatscourant 28 maart 2000, 62), 27 september 2000, (Staatscourant 1 november 2000, 212) en 24 december 2007, (Staatscourant 25 januari 2008, 18). Ook de Afdeling bestuursrechtspraak de Raad State heeft het hiervoor weergegeven standpunt de verzoeker (herhaaldelijk) redelijk geacht. In deze lijn heeft de Afdeling de beroepen tegen de vaststelling en goedkeuring het plan voor de versterking het onderhavige dijkvak bij uitspraak 25 februari 2009, inzake /1, in zoverre ongegrond verklaard. De Afdeling heeft daarbij in het algemeen overwogen dat in het Beheerplan waterkeringen de verzoeker als beleidsregel is opgenomen dat bij dijkversterkingen de gronden binnen het dijkversterkingsprofiel worden aangekocht. Dit betreft gronden tussen de binnen- en buitenteenlijn de (nieuwe) dijk en aansluitend daarbuiten een onderhoudsstrook vijf meter. Volgens het beheerplan biedt verwerving de gronden door het algemeen bestuur de beste waarborg voor uniformiteit en continuïteit 4 Staatscourant juli 2010

5 bij dijkversterkingen, duurzaamheid bij beheer en onderhoud, bereikbaarheid bij calamiteiten en efficiënte handhaving de keur. De Afdeling acht dit uitgangspunt redelijk, aangezien aannemelijk is dat hiermee de uniformiteit en continuïteit bij versterkingen en de duurzaamheid de waterkering het beste is gewaarborgd. Dit neemt volgens de Afdeling echter niet weg dat in individuele gevallen beoordeeld moet worden of het voornemen om gronden te verwerven in het kader de dijkversterking in overeenstemming is met dit beleid en of bijzondere omstandigheden aanleiding hadden moeten geven tot afwijking hier. De Afdeling is bij de afzonderlijke beoordeling de beroepen echter niet tot de conclusie gekomen dat er dergelijke bijzondere omstandigheden sprake is en heeft de beroepen wat dit punt betreft ongegrond verklaard. Naar aanleiding de nadere zienswijze de reclamanten Baartman en Van den Berg kan aan het voorgaande worden toegevoegd, dat de zorg en verantwoordelijkheid voor het onderhoud de dijk in de toekomstige situatie duidelijker wordt indien de verzoeker om onteigening de ondergrond daar in eigendom verkrijgt. Zoals in de hoorzitting namens de verzoeker is opgemerkt, zal ook met het oog op het onderhoud de dijk een beheer- en onderhoudsplan worden opgesteld. Aangegeven is, dat de afdeling Waterkering de verzoeker het onderhoud de versterkte waterkering zal uitvoeren. Voor deze afdeling is het belang dat duidelijk is wat er aan onderhoud moet worden uitgevoerd. De verzoeker heeft daarbij aangegeven dat het grastalud op de dijk, dat niet in gebruik is bij anderen, standaard twee keer per jaar wordt gemaaid. Er zijn ook eigenaren aanliggende gronden die het talud in gebruik willen nemen. De verzoeker staat dit gedeeltelijk en op basis gebruiksovereenkomsten toe, waarbij de betrokken eigenaar dan wel zelf het talud moet onderhouden. Gebeurt dit niet of onvoldoende dan neemt de verzoeker het onderhoud (weer) over. De verzoeker om onteigening heeft voorts ter zitting aangegeven dat de trappen, stoepen en op- en afritten die bij de aang de dijkversterking aanwezig zijn na de dijkversterking door en op zijn kosten worden teruggebracht. Na afronding de dijkversterking volgt een nazorgfase. De verzoeker is bekend met het feit dat er maximaal twee jaar na de dijkversterking zetting en verzakking kan optreden als een stoep in het verlengde de nieuwe dijk wordt aangelegd. Binnen die termijn houdt de verzoeker eventuele verzakkingen in de gaten, hetgeen wordt meegenomen in de werkbeschrijving. Met de eigenaren de aanliggende gronden wordt een akte gesloten voor de aankoop hun gronden. In deze akte wordt ten behoeve de dan voormalige eigenaar een erfdienstbaarheid gevestigd (recht weg en/of overpad). Na de bedoelde twee jaar is een gebruiker een stoep of trap onderhoudsplichtig. Indien er schade optreedt waar eigenaren vermoeden dat deze door de dijkversterking is veroorzaakt, kunnen zij de verzoeker om onteigening daarop aanspreken. De verzoeker om onteigening heeft in de hoorzitting toegezegd het voorgaande schriftelijk aan de reclamanten Baartman en Van den Berg te zullen bevestigen. Dit is bij brieven 18 maart 2010 gebeurd. Met betrekking tot de rapporten met de uitkomsten de metingen die aan de diverse panden zijn verricht heeft de verzoeker in de hoorzitting aangegeven dat in 2009 een nulmeting aan de diverse panden langs de dijk is verricht. In 2010 en 2011 wordt deze nulmeting herhaald. De resultaten de metingen worden bij een notaris gedeponeerd. Gedurende het dijkversterkingsproces gaan de metingen door. De verzoeker heeft aangegeven dat niet alle eigenaren prijs stellen op toezending deze gegevens, maar heeft toegezegd dat zij de uitkomsten de uitgevoerde nulmeting en nog uit te voeren metingen aan de reclamanten Baartman en Van den Berg zal toesturen. Er zal verder ook nog een bouwtechnische vooropname alle panden volgen door een onafhankelijke deskundige. Voor zover de eigenaar daar toestemming voor geeft zal daarbij ook de binnenkant een pand worden meegenomen. De verzoeker zal de rapporten met de uitkomst deze opname in ieder geval aan de eigenaren toesturen en is voornemens om deze rapporten ook bij de notaris te deponeren. Een en ander is ook bij de eerdergenoemde brieven 18 maart 2010 door de verzoeker in de richting de reclamanten Baartman en Van den Berg bevestigd. Daarbij zijn ook de reeds beschikbare meetgegevens toegezonden. Overige overwegingen Bij besluit 26 september 2007 heeft de Verenigde Vergadering het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard het dijkversterkingsplan Ammerstol Schoonhoven vastgesteld. Gedeputeerde Staten Zuid-Holland hebben dit plan vervolgens bij besluit 20 december 2007 goedgekeurd. Tegen deze goedkeuring zijn elf beroepen ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak de Raad State. Van deze beroepen is er één ingetrokken. Bij uitspraak 25 februari 2009, inzake /1, heeft de Afdeling negen beroepen geheel ongegrond verklaard. Eén beroep is gedeeltelijk gegrond verklaard, in die zin dat de Afdeling de besluiten tot vaststelling en goedkeuring het dijkversterkingsplan heeft vernietigd voor zover daarin de aanduiding is opgenomen een bepaalde te verwijderen boom. Het bedoelde beroep is voor het overige ongegrond verklaard. 5 Staatscourant juli 2010

6 Volgens de bijlagen I en II de Wet op de waterkering 21 december 1995 (Stb. 8) maakt de Lekdijk te, Ammerstol en Schoonhoven deel uit dijkringgebied 15, waarvoor een overschrijdingskans geldt 1:2.000 per jaar. Per 22 december 2009 is de Waterwet in werking getreden. Deze wet strekt mede tot intrekking de Wet op de waterkering. Ingevolge de bijlagen I en II de Waterwet geldt voor de Lekdijk te, Ammerstol en Schoonhoven (ook op grond deze wet dijkringgebied 15) evenzeer dat deze moet voldoen aan de overschrijdingskans 1:2.000 per jaar. Uit een reeds in 1999 uitgevoerde veiligheidstoets is gebleken dat de Lekdijk in het gedeelte, Ammerstol en Schoonhoven, waar het onderhavige dijkvak deel uitmaakt, niet aan deze overschrijdingskans voldoet. Om de maatgevende waterstanden te kunnen keren moet de kruin de dijk op een aantal plaatsen worden verhoogd. Daarnaast is voor vrijwel het gehele dijktraject geconstateerd dat de binnenwaartse stabiliteit onvoldoende is. Het moet in het belang de bescherming het land tegen hoogwater noodzakelijk worden geacht dat het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard de eigendom verkrijgt de in dit besluit genoemde onroerende zaken. De door reclamanten naar voren gebrachte zienswijzen worden niet zodanig gewicht geacht dat op grond daar het verzoek, om een koninklijk besluit ex artikel 62 de onteigeningswet te bevorderen, moet worden afgewezen. Beslissing; Gelet op de onteigeningswet; Hebben Wij goedgevonden en verstaan: Ten behoeve de versterking de Lekdijk op de rechteroever de Lek in de gemeente, gedeelten af het pand Lekdijk 22 te Ammerstol (hmp m) tot 40 meter voor het pand Lekdijk Oost 52 te (hmp m) en af 45 meter voor het pand Lekdijk Oost 42 te (hmp m) tot 15 meter voor het pand Lekdijk Oost 7 te (hmp m), met bijkomende werken, in de gemeente zullen ten algemenen nutte en ten name het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard worden onteigend de onroerende zaken, aangeduid op de grondtekeningen welke ingevolge artikel 63 de onteigeningswet in de gemeente en bij Rijkswaterstaat Corporate Dienst ter inzage hebben gelegen als: Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente en BAB Bedrijvigheid (kantoor) erf tuin B 4923 Eigendom belast met erfpacht: De staat (verkeer en waterstaat), zetel s- Gravenhage, Erfpacht: Stichting het Zuid-Hollands Landschap, zetel Rotterdam BAB 691 geheel Terrein (grasland) B 3890 Ieder ½ eigendom: Willlem Cornelis der Linden, gehuwd met Willie Marjanne Leegwater, Willie Marjanne Leegwater, gehuwd met Willem Cornelis der Linden, BAB 693 geheel Terrein (grasland) B 3889 Karel Jacobus Albertus Wagenaar, gehuwd met Martha Sterringa, BAB Terrein (natuur) B 3891 Materieeldienst B.V., zetel, BAB 697A Bedrijvigheid (kantoor) BAB 697B terrein (natuur) B 3704 Beheermaatschappij Adr. Van Erk. B.V., zetel, BAB Wonen B 3184 Geertruida Maria Elisabeth de Ridder, gehuwd met Jacobus Hendrik Veltema, 6 Staatscourant juli 2010

7 Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente en BAB Bedrijvigheid (industrie) water BAB Bedrijvigheid (industrie) erf tuin B 4375 Ieder 1/3 eigendom: S.P. Zijderlaan Beheer B.V., zetel Polsbroek, Polsbroek J. Zijderlaan Beheer B.V., zetel Polsbroek, Polsbroek J.A. Zijderlaan Beheer B.V., zetel Polsbroek, Polsbroek B 4377 Ieder ½ eigendom: Cornelis Arie Visser, gehuwd met Christina Beck, Verkregen ten behoeve vennootschap onder firma: C Visser, zetel, Christina Beck, gehuwd met Cornelis Arie Visser, Verkregen ten behoeve vennootschap onder firma: C Visser, zetel, BAB Wonen erf tuin B 4393 Hendrik Cornelis Oudijn, gehuwd met Alida Elisabeth den Broek, BAB Wonen erf tuin B 4852 Jacob der Wouden, Zakelijk recht als bedoeld in art. 5, lid 3, onder b, de Belemmeringenwet Privaatrecht, gerechtigde: Energiebedrijf Midden -Holland N.V., zetel Gouda, Rotterdam BAB Dijktalud met aanbehoren B 1507 Jacob der Wouden, BAB Terrein (grasland) B 4851 Jan der Wouden, gehuwd met Grietje Bak, BAB Erf Tuin B 4848 Adriana Clasina Buijserd, gehuwd met Willem Breijer, Zakelijk recht als bedoeld in art. 5, lid 3, onder b, de Belemmeringenwet Privaatrecht, gerechtigde: Energiebedrijf Midden -Holland N.V., zetel Gouda, Rotterdam BAB Wonen B 4262 Adriana Clasina Buijserd, gehuwd met Willem Breijer, BAB Wonen erf tuin B 3702 Als grondplannummer BAB 691 BAB Wonen terrein (grasland) B 3572 Als grondplannummer BAB 693 BAB Terrein (grasland) B 3571 Jo Koolwijk, gehuwd met Marrigje Helene Bot, BAB 1098 geheel Wonen B 3114 Ieder ½ eigendom: Jo Koolwijk, gehuwd met Marrigje Helene Bot, Paulus den Ouden, BAB 1100 geheel Bouwwerken waterwerken B 4641 Paulus den Ouden, BAB Wonen erf tuin B 4642 Joannes Theodorus Karel Nolte, gehuwd met Johanna Gerarda Sophia Vlug, BAB Wonen terrein (akkerbouw) B 4232 Ieder ½ eigendom: Gijsbert Oosterom, gehuwd met Bianca Leeuwen, Bianca Leeuwen, gehuwd met Gijsbert Oosterom, BAB Wonen erf tuin B 4230 Cornelis Rietvelt, gehuwd met Neeltje Bot, BAB Wonen erf tuin B 4229 Willem Baartman, gehuwd met Pietertje de Jong, BAB Wonen erf tuin B 4228 Jan den Berg, gehuwd met Aartje Jannetje de Vrij, BAB Terrein (grasland) B 4845 gedeeltelijk Wonen erf tuin B 4845 gedeeltelijk Wavas B.V., zetel Waddinxveen, Wilhelminus Hermanus Gerardus Mocking, 7 Staatscourant juli 2010

8 Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente en BAB Wegen B 4846 Voor tenaamstelling mandelig perceel zie de hoofdpercelen mandeligheid betreffende het pad behorende bij de woning gelegen aan Lekdijk Oost 16 en 18 te Als grondplannummers BAB 1114 en BAB 1118 BAB Wonen erf tuin B 4844 Ieder ½ eigendom: - Cornelis Arie Visser, gehuwd met Christina Beck, - Christina Beck, gehuwd met Cornelis Arie Visser, BAB 1120 geheel Trap dijktalud B 4847 Wilhelmus Hermanus Gerardus Mocking, BAB 1122 geheel Bedrijvigheid (industrie) B 4756 Als grondplannummer BAB 697 A BAB 1124 geheel Bedrijvigheid (nutsvoorziening) BAB Bedrijvigheid ( industrie) erf tuin BAB Terrein ( nieuwbouw bedrijvigheid) B 3327 Energiebedrijf Midden-Holland N.V., zetel Gouda, Rotterdam B 4757 Beheermaatschappij Adr. Van Erk B.V., zetel, Opstalrecht Nutsvoorzieningen: N.V. Stedin Midden-Holland, zetel Rotterdam, Rotterdam B 3604 Als grondplannummer BAB 1126 BAB Terrein ( Grasland) B 1641 Als grondplannummer BAB 1102 Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente Ammerstol en AMS Wonen met bedrijvigheid erf tuin AMS 645 A Bedrijvigheid (industrie) haven AMS 645 B A 627 De Langen & Van den Berg Beheer B.V., zetel, A 633 Eigendom belast met erfpacht: De staat (verkeer en waterstaat), zetel s- Gravenhage, Erfpacht: Stichting het Zuid-Hollands Landschap, zetel Rotterdam, Rotterdam AMS Erf tuin A 783 Als grondplannummer AMS 645 A AMS Wonen A 629 Wilhelminus Holten, gehuwd met Adriana der Wouden, Ammerstol AMS Wonen A 630 Johannes Petrus Snoeij, gehuwd met Janna Looren de Jong, Ammerstol AMS Wonen A 631 Hendrik Johannes Pieter de Bruijn, Ammerstol AMS Wonen erf tuin A 574 Ieder ½ eigendom: Maria Geertruida Pijl, Ammerstol Guido Zinnen, Ammerstol AMS Wonen A 781 Leendert Anne Verwaal, gehuwd met Gerda Bode, Ammerstol AMS Wonen A 782 Sara Pieternella Wilhelmina Stolk, gehuwd met Harald Ivar Surstedt, Ammerstol AMS Wonen A 585 Als grondplannummer AMS 990 AMS Bouwwerken waterwerken erf tuin A 925 Als grondplannummer AMS Staatscourant juli 2010

9 Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente Ammerstol en AMS Wonen A 926 Ieder ½ eigendom: Roelof Willem Rijneveld, gehuwd met Neeltje Johanna Rijneveld, Ammerstol Neeltje Johanna Rijneveld, gehuwd met Roelof Willem Rijneveld, Ammerstol AMS Wonen A 587 Als grondplannummer AMS 996 AMS Wonen A 588 Ieder ½ eigendom: Alberto Marques Martins, Ammerstol Sandra Jolanda Siebkes, Ammerstol AMS Wonen A 589 Ieder ½ eigendom: Jeffry David Herk, gehuwd met Miranda Leeuwen, Ammerstol Miranda Leeuwen, gehuwd met Jeffry David Herk, Ammerstol AMS Wonen A 590 Ieder ½ eigendom: Hendrik Frederik Visser, gehuwd met Bianca Steenvoorden, Ammerstol Bianca Steenvoorden, gehuwd met Hendrik Frederik Visser, Ammerstol Onze Minister Verkeer en Waterstaat is belast met de uitvoering dit besluit, dat in de Staatscourant zal worden geplaatst. Den Haag, 1 juni 2010 Beatrix De Minister Verkeer en Waterstaat, C.M.P.S. Eurlings. 9 Staatscourant juli 2010