*17UIT02105* *17UIT02105*

Transcriptie

1 *17UIT02105* *17UIT02105* de voorzitter van het Portefeuillehoudersoverleg Economie van de regio Arnhem Nijmegen t.a.v. de heer R. König Behandeld door: Dhr. J.W. Boschker Telefoonnummer: Ons kenmerk: 17UIT02105 Behorend bij: Uw kenmerk: - Datum: 18 mei 2017 Bijlage(n): - Uw brief van: Onderwerp: zienswijze Montferland concept RPW Geachte heer König, In onze vergadering van 18 mei jl. hebben wij het concept Regionaal Programma Werklocaties (RPW) behandeld. Graag leggen wij onze zienswijze ten aanzien van dit concept RPW aan u voor. Regionale samenwerking Montferland hecht grote waarde aan regionale samenwerking en afstemming en zal daaraan waar mogelijk actief bijdragen. Ons streven is er op gericht om ook dit proces gezamenlijk tot een goed einde te brengen, ondanks het besef dat het RPW voor Montferland nadelige consequenties heeft. Wij begrijpen dat opgaven als onderhavige, uitsluitend in gezamenlijkheid kan worden opgelost en een bijdrage van alle regiogemeentes vergt. In het onderstaande gaan wij in eerste instantie in op enkele algemene zaken die ons verontrusten. Vervolgens wordt ingegaan op enkele zaken die op Montferland van toepassing zijn en dan met name de voorname kans die wij open willen houden met het in een reëel perspectief kunnen oppakken van een tweede fase van DocksNLD. In onze optiek is het concept RPW niet volledig, staan er onjuistheden in en wordt onvoldoende recht gedaan aan de onderliggende onderzoeken. Van een deugdelijk en weloverwogen concept RPW is daardoor onzes inziens - nu geen sprake. Schrappen, waarom juist nu en waarom zo snel? In onze optiek is de timing van het concept RPW met de schrapopgave uiterst ongelukkig gekozen. Juist nu de economie aantrekt en er vraag ontstaat naar bedrijventerreinen creëren wij in onze regio voor een groot aantal bedrijventerreinen onzekerheid door het uitdelen van kwalificaties als minder geschikt of door het starten van een voorzienbaarheidsperiode. Het gevolg zal zijn dat ondernemers een afwachtende houding aannemen of zullen uitwijken naar locaties buiten onze regio. De ambitie om tot evenwicht te komen om zodoende na een bepaalde periode gewenste ontwikkelingen te faciliteren onderschrijven wij, maar de weg ernaar toe lijkt meer economische schade op te leveren dan het zal opleveren. Het middel lijkt derhalve erger dan de kwaal. Tot op heden is geen inzage gegeven in gewenste ontwikkelingen die op termijn als gevolg van deze schrap-exercitie mogelijk kunnen worden gemaakt. Wij zijn van mening dat het herstel van de economie voldoende tijd moet krijgen. Een meer geleidelijke overgang tot bijvoorbeeld 2023 lijkt te voorzien in een zachtere - 1 -

2 landing. Indien vervolgens rond na enkele jaren van economische voorspoed - blijkt dat bedrijventerreinen niet verkocht zijn dan kan terecht worden gesteld dat de bedrijventerreinen niet geschikt zijn. Het op dat moment uit de markt nemen is dan een logisch gevolg. De vijf 5 Liemerse gemeenten hebben eerder een suggestie voor een dergelijke fasering gedaan, maar helaas is deze nog niet overgenomen. Vanwege de grote tijdsdruk, die gedurende de totstandkoming van het concept RPW aanwezig was, is er onvoldoende ruimte geweest om gekozen uitgangspunten te heroverwegen. Het voorliggende concept RPW komt over als een rekenkundige exercitie waarbij voorbij is gegaan aan de unieke, onderscheidende kwaliteiten van verschillende bedrijventerreinen. Bij uniek kun je bijvoorbeeld denken aan de ligging van een terrein aan de landsgrens. Bij onderscheidend kan gedacht worden aan bijvoorbeeld het grootschalige karakter van een logistiek bedrijventerrein. Een punt dat is ingebracht, maar waar aan voorbij is gegaan is, dat er binnen het cluster logistiek vele verschijningsvormen zijn met elk eigen specifieke vestigingseisen. De specifieke vestigingseisen voor het kansrijke segment grootschalige logistiek maakt dat maar een zeer beperkt aantal bedrijventerreinen geschikt is voor het accommoderen van deze grootschalige logistieke vraag. Door een grofmazige indeling te hanteren ontbreekt elke nuance en wordt op puur rekenkundige wijze de vraag naar de in de praktijk minder geschikte terreinen toegerekend. Een tweede punt dat in het verlengde van het voornoemde punt is ingebracht, maar waar ook aan voorbij is gegaan, betreft een belangrijke vestigingsfactor voor (grootschalige) logistiek, zijnde een multi-modaal ontsloten bedrijventerrein. Uit het rapport van Ecorys en van Buck Consultants blijkt dat de vraag naar grootschalige logistiek de meest omvangrijke is. Indien derhalve deze vraag niet conform de praktijk wordt toegerekend dan ontstaat het beeld van het zuiver rekenkundige model. Zit de regio op slot of wordt deze op slot gezet? In de kern stelt het RPW dat de regio op slot zit vanwege het overaanbod van bedrijventerreinen waardoor gewenste nieuwe ontwikkelingen niet mogelijk zijn. Als gevolg van deze aanname wordt de rigide aanpak van het concept RPW, om te komen tot evenwicht van vraag en aanbod, gerechtvaardigd. De gedachte hierbij is immers dat nadat evenwicht wordt bereikt er weer met succes een laddertoets kan worden doorlopen om een gewenste ontwikkeling mogelijk te maken. In onze optiek is de redenatie dat de regio nu op slot zit niet juist en is er wel degelijk ruimte voor nieuwe ontwikkelingen in de komende periode. Montferland heeft meermaals aangegeven een kans te zien in het oppakken van een tweede fase van DocksNLD en wenst deze mogelijkheid nadrukkelijk open te houden. Deze ontwikkeling past in alle aangehaalde beleidsdocumenten in het RPW, zijnde de ruimtelijk economisch beleidskaart, de regionale investeringsagenda Arnhem-Nijmegen en de gebiedsopgave Gelderse Corridor/Logistics Valley. Belangrijkste argument naast de voornoemde beleidsdocumenten betreft de concrete marktvraag welke in de lijn ligt van de voorspelde vraag uit de studies van Ecorys en Buck Consultants. Hieronder volgt de motivering waarom er in onze optiek nog wel degelijk ruimte is voor gewenste ontwikkelingen waarbij achtereenvolgens het juridisch kader, de uitgevoerde onderzoeken en een nadere reactie op het concept RPW volgen. Juridisch kader De Omgevingsverordening van de provincie Gelderland bepaalt in artikel dat de bestemming tot bedrijventerreinen slechts wordt toegestaan indien dit past in de door Gedeputeerde Staten vastgestelde regionale afspraken ten aanzien van de programmering van bedrijventerreinen (Regionaal Programma Bedrijventerreinen). Dit betekent dat indien een bedrijventerrein niet is opgenomen in het Regionaal Programma Bedrijventerreinen, het op grond van de Omgevingsverordening niet mogelijk zal zijn een bestemmingsplan vast te stellen ten behoeve van dat bedrijventerrein

3 Dit vereiste komt bovenop het vereiste uit artikel van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro, de ladder voor duurzame verstedelijking) dat bepaalt dat voor een nieuwe stedelijke ontwikkeling, zoals een bedrijventerrein, (1) de actuele regionale behoefte moet worden aangetoond, (2) moet worden aangetoond of de behoefte kan worden opgevangen binnen bestaand stedelijk gebied en, indien dat niet het geval is, (3) of de locatie buiten bestaand stedelijk gebied multimodaal kan worden ontsloten. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) heeft diverse uitspraken gedaan over de ladder voor duurzame verstedelijking. Van belang zijn onderstaande uitspraken. Volgens vaste jurisprudentie van de Afdeling moet van geval tot geval worden bezien welk regionaal schaalniveau past bij de ontwikkeling waarin het plan voorziet. Het is zelfs mogelijk dat in het geheel geen regionale behoefte kan worden bepaald voor een bepaalde ontwikkeling 1. In dat geval moet worden teruggevallen op de algemene norm van een goede ruimtelijke ontwikkeling. Zie de uitspraak van de Afdeling over een grootschalig datacenter 2. Bij het bepalen van de regionale behoefte kan ook de kwalitatieve behoefte een rol spelen. Zo kan van belang zijn dat behoefte bestaat aan een bepaald landelijk woonmilieu 3 of aan een bepaald type bedrijventerrein 4. Bij de bepaling van de vraag of de nieuwe ontwikkeling binnen bestaand stedelijk gebied kan en moet worden gerealiseerd maakt de Afdeling onderscheid tussen een kwantitatief en kwalitatief aanbod. Specifieke vereisten voor een locatie van een bedrijventerrein (zoals grootte, ontsluiting, geschikt voor logistieke bedrijven, kapitaalvernietiging e.d.) kunnen ertoe leiden dat buiten bestaand stedelijk gebied wordt gebouwd en niet op vrijstaande locaties daarbinnen, die niet aan deze eisen voldoen 5. Wanneer herontwikkeling binnen bestaand stedelijk gebied in kwalitatief opzicht tot de mogelijkheden behoort, zal, indien wordt gekozen voor locatie buiten bestaand stedelijk gebied, zorgvuldig moeten worden onderbouwd waarom de herontwikkeling om financiële, juridische of andere inhoudelijke redenen niet haalbaar is 6. Kort samengevat kan er dus wel degelijk worden ingespeeld op een specifieke vraag vanuit de markt en is het uitgangspunt in het concept RPW, dat geen ontwikkeling meer mogelijk zou zijn als gevolg van een overprogrammering en dat de laddertoets niet doorlopen zou kunnen worden, niet juist. Uitgevoerde onderzoeken Ecorys en Buck Consultants International hebben onafhankelijk van elkaar onderzocht welk aanbod aan bedrijventerreinen bestaat binnen de regio Arnhem-Nijmegen en of dit voldoende is voor de vraag aan bedrijventerreinen binnen de periode Ecorys heeft vastgesteld dat in de periode 2015 tot en met 2025 in de regio Arnhem-Nijmegen sprake is van een aanbod aan bedrijventerreinen van 367 hectare netto tegenover een vraag van 219 hectare netto. Er is daarom sprake van een kwantitatieve overprogrammering van bedrijventerreinen van 148 hectare. 1. ABRvS 2 december 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3698; AbRvS 11 maart 2015, ECLI:NL:RVS:2015: AbrvS 4 mei 2016, ECLI:NL:RVS:2016: AbRvS 31 juli 2013, /1/R6 4. AbRvS 17 februari 2016 ECLI:NL:RVS:2016:399 (logistiek park Moerdijk) 5. AbRvS 17 februari 2016 ECLI:NL:RVS:2016:399, logistiek vastgoed, zie ook AbRvS 23 april 2014, ECLI:NL:RVS:2014:1421(voorkeur initiatiefnemer voor een bepaalde locatie), AbRvS 4 april 2014, ECLI:NL:RVS:2014:1277 (specifieke locatie eisen voor een bepaalde ontwikkeling) 6. AbRvS 2 juli 2014, ECLI:NL:RVS:2014:

4 Ecorys heeft tegelijkertijd vastgesteld dat er een mismatch is tussen vraag en aanbod op bovenregionale bedrijventerreinen (door Ecorys gedefinieerd als kavels groter dan 5 ha met een goede ontsluiting en verkeersafwikkeling). Ecorys stelt vast dat de grootste ruimtevraag te verwachten is binnen het cluster logistiek, transport en groothandel, met een ruimtevraag van 169 hectare netto. Volgens Ecorys is 134 hectare netto te kwalificeren als zeer geschikt voor dit cluster zodat het totaal aan zeer geschikt aanbod niet toereikend is om de totale ruimtevraag voor het cluster logistiek, transport en groothandel te accommoderen. Met inachtneming van de eerder genoemde grofmazige indeling en het voorbijgaan aan een belangrijke vestigingsfactor, zijnde multimodaliteit, kunnen vraagtekens worden geplaats bij het totaal van 134 hectare aan zeer geschikte terreinen. Volgens de opzet van Ecorys zou bij een gebrek aan zeer geschikte terreinen, de terreinen die als geschikt beschouwd kunnen worden, worden gebruikt voor uitgifte aan logistieke bedrijven. De redenatie hierbij is dat er een soort van overloop zal ontstaan waarbij de markt dus bij gebrek aan zeer geschikte terreinen uiteindelijk zal overlopen naar de geschikte terreinen. Of de markt zich laat sturen is maar zeer de vraag. Lokaal en regionaal zeer geschikt aanbod is volgens Ecorys overigens in zijn geheel niet aanwezig. Afnames door XXL- distributiecentra van meer dan 10 tot zelfs 20 hectare zouden volgens Ecorys modelmatig niet te ramen zijn. Wel adviseert Ecorys bij het maken van nieuwe programmeringsafspraken rekening te houden met de mogelijkheid van het vestigen van XXL-ruimtevragers. Ondanks dat Ecorys stelt dat er onvoldoende zeer geschikt aanbod is voor het cluster logistiek, transport en groothandel, er geen zeer geschikt aanbod is voor lokaal en regionale clusters logistiek, transport en groothandel én geadviseerd wordt rekening te houden met de mogelijkheid van het vestigen van XXL-ruimtespelers, concludeert Ecorys dat het bestaande aanbod toereikend zal zijn (zie definitief Bouwstenenrapport Herijking Regionaal Programma Werklocaties, onderdeel bedrijventerreinen d.d. 23 augustus 2016). Buck Consultants International heeft in aanvulling op het rapport van Ecorys nader onderzoek gedaan naar de vraag naar mega distributiecentra in de regio. Mega distributiecentra (ook wel XXL-dc s genoemd) worden gedefinieerd als distributiecentra met een minimale warehouse oppervlakte van m2 en een ruimtevraag van 6 ha of meer. Buck Consultants International heeft onderzocht (september 2016) of in de provinciale ruimtevraagprognose voor de regio Arnhem-Nijmegen voldoende rekening wordt gehouden met de vraag naar ruimte voor grote distributiecentra en of de bestaande kavels in kwantitatieve en kwalitatieve zin voldoende zijn om de vraag naar ruimte voor grote distributiecentra op te vangen. Buck Consultants International concludeert dat de provincie Gelderland de vierde plaats bekleedt als het gaat om de voorraad logistiek vastgoed per provincie en dat Gelderland van de top-5 logistiek vastgoed provincies de laagste leegstand heeft in logistiek vastgoed. De gemeente Montferland is een van de vijf belangrijkste gemeenten binnen de provincie gemeten naar de voorraad logistiek vastgoed. De provincie Gelderland heeft echter naar het oordeel van Buck Consultants slechts beperkt geprofiteerd van de toenemende vraag naar locaties voor XXL-dc s. In de afgelopen drie jaar hebben slechts 4 van de 30 in Nederland gerealiseerde XXL-dc s zich in Gelderland gevestigd, terwijl de ligging ten behoeve van XXL dc s net zo gunstig is als de Brabantse en Limburgse regio s. In haar studie naar Mega DC s concludeert Buck Consultants dat de trend naar schaalvergroting / megadistributie zich zal voortzetten. In de regio zijn echter slechts 8 kavels groter dan 4 ha beschikbaar. Hiervan zijn er op dit moment drie in optie vergeven. Naar het oordeel van Buck Consultants International is het beschikbare aanbod zeer mager om in te kunnen spelen op de toenemende vraag, zodat de mogelijkheden van de regio om in te spelen op de groei van XXL-dc s te klein zijn. Buck Consultants International adviseert om te beoordelen of binnen de huidige voor logistiek beschikbare terreinen herverkaveling naar grote kavels mogelijk is en of binnen de voor andere clusters beschikbare terreinen geschikte mogelijkheden zijn te maken om logistieke vestigingen te huisvesten (zie het rapport De positionering van Arnhem Nijmegen voor Mega DC s, d.d. 22 september 2016)

5 Kort samengevat heeft Ecorys vastgesteld dat er een mismatch bestaat tussen vraag en aanbod voor bovenregionale bedrijventerreinen, er onvoldoende zeer geschikt aanbod is voor het cluster logistiek, transport en groothandel en er geen zeer geschikt aanbod is voor lokaal en regionale clusters logistiek, transport en groothandel. Ecorys stelt verder dat het geschikte aanbod zou moeten worden gebruikt voor het cluster logistiek, transport en groothandel, maar heeft geen onderzoek gedaan naar de vraag of de door Ecorys als geschikt gekwalificeerd terreinen toereikend zullen zijn voor die vraag. Ecorys heeft verder naar de vraag en het aanbod van terreinen voor XXL-ruimtespelers geen onderzoek gedaan. Vreemd genoeg adviseert Ecorys wel rekening te houden met de mogelijkheid van het vestigen van XXL-ruimtespelers. Buck Consultants International heeft wel onderzoek gedaan naar de vraag en het aanbod van terreinen voor XXL-ruimtespelers en concludeert dat het bestaande aanbod ontoereikend is. Buck adviseert nader onderzoek te doen naar de vraag of bestaande terreinen kunnen worden herverkaveld naar grote kavels ten behoeve van XXLruimtespelers. Nadere reactie op het RPW Het concept RPW doet onvoldoende recht aan de conclusies van voornoemde onderzoeken. Verder doet het geen recht aan de hiervoor besproken jurisprudentie van de Afdeling Bestuursrechtspraak. In het concept RPW wordt gesteld dat door het overaanbod aan bedrijventerreinen de ladderonderbouwing voor nieuwe plannen niet kan worden gemaakt. Dit is niet juist. Beoordeeld zal moeten worden of een nieuw initiatief kan worden ingepast op bestaande terreinen, bijvoorbeeld door middel van herverkaveling van die bestaande terreinen. Indien dat echter niet mogelijk is, omdat er een bepaalde kwaliteit nodig is voor een ontwikkeling, dan is het gelet op eerdergenoemde jurisprudentie mogelijk om de ladderonderbouwing te maken en het terrein functie specifiek te ontwikkelen. In het concept RPW wordt in navolging van het rapport van Ecorys opgemerkt dat sprake is van een overaanbod in kwantitatieve zin en dat vraag en aanbod in kwalitatieve zin niet op elkaar aansluiten. Logischerwijs zou het gevolg hiervan moeten zijn dat beoordeeld moet worden of de bestaande bedrijventerreinen kunnen worden herverkaveld of op een andere wijze kunnen worden aangepast zodat deze wèl aansluiten bij de vraag. Indien dat niet mogelijk blijkt te zijn en vaststaat dat deze terreinen binnen een afzienbare periode niet meer kunnen worden uitgegeven dan zouden deze terreinen moeten worden geschrapt. Dit dient volgens ons echter los te staan van het eventueel kunnen en moeten realiseren van nieuwe terreinen die wel aan de huidige vraag voldoen. In het concept RPW is nu echter een spelregel opgenomen dat een gemeente die een nieuw bedrijventerrein wil realiseren ervoor moet zorgen dat er elders 100% compensatie zal plaats vinden van een ander bedrijventerrein. De strekking van dit punt is ook opgenomen in de aan de gemeente Montferland gerichte brief van Gedeputeerde Staten van 6 december Dit uitgangspunt is onzes inziens - echter niet correct. De spelregel dat een niet uitgeefbaar terrein voor 100% moet worden gecompenseerd ten behoeve van een nieuwe gewenste ontwikkeling, is om nóg een reden niet correct. De gemeente die een ontwikkeling mogelijk wil maken waaraan een regionale behoefte bestaat en die niet binnen de regio in bestaand stedelijk gebied kan worden ingepast, zou er - blijkens het concept RPW en voornoemde brief van Gedeputeerde Staten - voor moeten zorgen dat een andere gemeente binnen de regio ten behoeve van die nieuwe ontwikkeling een bedrijventerrein voor 100% compenseert. De andere gemeente heeft hier geen enkel belang bij, tenzij de gemeente waar de ontwikkeling plaats zal vinden, de kosten van het schrappen van het terrein betaalt. Dit zal ten koste gaan van de financiële haalbaarheid van de nieuwe ontwikkeling. Daar komt nog bij dat indien het vereiste wordt gehandhaafd, dit betekent dat een gemeente waarbinnen nieuwe ontwikkelingen mogelijk en nodig zijn (financieel) verantwoordelijk wordt gemaakt voor het niet uitgeefbare overaanbod van een andere gemeente. De vraag die hierbij ontstaat is wat de publiekrechtelijke (ruimtelijke) grondslag is, voor een ingevolge de Omgevingsverordening aan de gemeente opgelegde compensatie, indien een laddertoets met succes kan worden doorstaan. De ruimtelijke noodzaak tot financiële compensatie is dan niet aanwezig

6 Verder is het concept RPW niet duidelijk over wat exact moet worden verstaan onder 100% compensatie. Het concept RPW dat als toetsingskader zal gaan dienen ingevolge de Omgevingsverordening Gelderland mist duidelijke en objectieve publiekrechtelijke normstellingen. Het missen van deze normstelling resulteert in een spel waarbij gemeenten nu onderling met elkaar in overleg moeten treden om te zien of zij elkaar kunnen vinden in een akkoord. Dit heeft niets te maken met een goede ruimtelijke ordening. Verder is ook niet omschreven of de compensatie een tijdelijk fenomeen is en per wanneer deze zal eindigen. Het op de lange baan schuiven van kansrijke initiatieven wordt op deze wijze in de hand gewerkt. Verder lijken de percentages van de compensatie willekeurig gekozen. Zo behoeft bij uitbreiding van een bestaand bedrijf alsmede bij uitbreiding van bestaande bedrijventerreinen met 0,5 hectare geen compensatie plaats te vinden en behoeft bij uitbreiding van lokale terreinen en inbreiding en transformatie slechts 50% compensatie plaats te vinden. Dit terwijl bij de voorgenomen ontwikkeling in Montferland 100% compensatie zou moeten plaatsvinden. Wij achten ook dit onjuist. Kort samengevat is het uitgangspunt van het concept RPW dat de stelt dat de regio op slot zit vanwege het overaanbod van bedrijventerreinen niet juist. Er is wel degelijk een ontwikkel mogelijkheid voor een bepaald segment waar zoals geconcludeerd in de onderliggende rapporten van Ecorys en Buck vraag naar is. Door nu in het concept RPW de spelregel 100% compensatie als extra hindernis op te nemen wordt bewerkstelligd dat het kansrijke, grootschalige logistiek ontwikkelingen worden stilgelegd. Een andere gemeente zal immers enkel vrijwillig overgaan tot het meewerken aan de spelregel van 100% compensatie indien deze financieel wordt gecompenseerd. Ervaringscijfers van de kostprijs per vierkante meter bedrijventerrein leren ons dat deze vanaf 50 euro per vierkante meter beginnen op te lopen. Voor elke gewenste nieuwe ontwikkeling dient derhalve op zijn minst een half miljoen euro per hectare gecompenseerd te worden aan een andere gemeente. Op deze wijze is het financieel niet meer verantwoord om een nieuwe grootschalige ontwikkeling op te pakken. De regio wordt derhalve juist dan op slot gezet. Hoe nu verder? Naar het oordeel van de gemeente Montferland zouden, gelet op de hiervoor genoemde jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak en de uitkomsten van de onderzoeken van Ecorys en Buck Consultants International ten behoeve van de vaststelling van het RPW de volgende nadere onderzoeken moeten plaatsvinden. Onderzoek in hoeverre bestaande kavels in de regio geschikt kunnen worden gemaakt voor XXL- dc s Onderzoek naar de vraag hoeveel hectare in de komende tien jaar nodig is voor logistieke bedrijven met een ruimtevraag onder de 6 ha en boven de 6 ha. Voornoemde onderzoeken zouden op korte termijn plaats moeten vinden zodanig dat deze uitkomsten kunnen worden opgenomen in het definitief vast te stellen RPW. Daarnaast dient, om te voorkomen dat de regio economisch op slot gaat, een modus te worden bedacht waarbij het mogelijk blijft om gewenste nieuwe ontwikkelingen op te pakken. Dit wordt in onze optiek bereikt door de spelregel van 100% compensatie te laten vervallen. De laddertoets zal als filter werken zodanig dat enkel ontwikkelingen van de grond komen die zich in een ander specifiek segment zich bevinden. Er worden dus enkel ontwikkelingen toegevoegd waar behoefte aan is en waar niet op een andere locatie al in kan worden voorzien. De relatie met het overaanbod aan bedrijvigheid ontbreekt derhalve dus

7 Ten slotte Wij gaan er van uit dat u onze opmerkingen in overweging neemt en waar mogelijk tot aanpassing van het RPW overgaat. Wij zien deze eindversie graag tegemoet en zullen in september een afweging maken of en hoe wij willen meewerken aan het RPW. Hoogachtend, Gemeenteraad van de gemeente Montferland, De griffier, De burgemeester, Raadsgriffier Voorzitter gemeenteraad In afschrift aan: - 7 -