de Examencommissie PABO van de Academie voor Pedagogisch Onderwijs van Avans Hogeschool, locatie Breda, hierna te noemen: verweerster

Transcriptie

1 COLLEGE van BEROEP voor de EXAMENS BEROEPSCHRIFT AVANS HOGESCHOOL Breda UITSPRAAK in de zaak van XXX wonende te xxx hierna te noemen: appellante tegen: de Examencommissie PABO van de Academie voor Pedagogisch Onderwijs van Avans Hogeschool, locatie Breda, hierna te noemen: verweerster 1. De procesgang Het verloop van de zaak blijkt eerst uit: - het beroepschrift van 25 juli 2016, met bijlagen; - het verweerschrift van 30 augustus 2016, met bijlage. - Het College van Beroep voor de Examens (hierna: het College) heeft het beroep behandeld tijdens de zitting op 12 september Appellante is bij deze zitting in persoon verschenen, met haar moeder. Voor verweerster zijn verschenen xxx, voorzitter en xxx, secretaris. xxx, examinator was eveneens aanwezig. Partijen hebben hun standpunten nader toegelicht en vragen beantwoord. 2. Het beroep Het beroep richt zich tegen de beslissing van verweerster van 28 juni 2016, waarin onder andere, staat opgenomen: Beste xxx, Je verzoek van 23 juni 2016 is besproken op 28 juni jl. en we kunnen je als volgt informeren. Besluit: Je verzoek om een herbeoordeling van POS is afgewezen. Argumentatie: De examencommissie heeft na ontvangst van je verzoek direct een onderzoek ingesteld naar de totstandkoming van je beoordeling. Hiertoe zijn beide examinatoren gehoord door de examencommissie. Op basis van dit onderzoek heeft de examencommissie geconcludeerd dat de procedures bij de totstandkoming van de beoordeling juist zijn verlopen. Beide examinatoren hebben aangegeven volledig achter de beoordeling te staan. Op basis hiervan is er voor de examencommissie geen aanleiding voor een herbeoordeling. Appellante verzoekt vernietiging van deze beslissing. Appellante voert hiervoor aan dat zij een bovengemiddeld presterende studente is geweest, zij was ervan overtuigd dat het niveau van haar POS (Praktijkonderzoek Schoolontwikkeling, hierna scriptie ) ruim voldoende was. Ten tweede stelt appellante dat zij een aantal deskundigen heeft gevraagd haar scriptie te beoordelen, de beoordelingscriteria waarmee zij de scriptie hebben beoordeeld, kunnen niet veel afwijken van de criteria die Avans Hogeschool hanteert, zo stelt appellante, en deze deskundigen hebben allemaal aangegeven dat ze de scriptie met minimaal een voldoende zouden beoordelen. Ten derde stelt appellante dat haar bezwaar op de procedure niet is weerlegd. Zij heeft een GO-verklaring 1

2 gekregen, zij heeft de aanpassingen doorgevoerd die daarbij waren aangegeven en zij heeft haar scriptie ingeleverd. Toch kreeg zij een onvoldoende, met daarbij allerlei nieuwe feedback die niet in de GO-verklaring was opgenomen. Appellant verzoekt het College te beoordelen of verweerster, alle belangen wegende, in redelijkheid tot haar bestreden beslissing heeft kunnen komen. 3. Het verweer Verweerster stelt dat zij appellante met betrekking tot het verzoek om herbeoordeling heeft gehoord op 23 augustus jl. Tijdens dit gesprek zijn nieuwe argumenten aangedragen, maar deze geven verweerster geen aanleiding tot herziening van het besluit d.d. 28 juni Verweerster heeft een onderzoek ingesteld naar de gevolgde procedure bij de totstandkoming van de beoordeling. Naar aanleiding van het ingestelde beroep zijn beide examinatoren nogmaals gehoord door verweerster. Op basis hiervan concludeert verweerster dat de juiste procedures zijn gevolgd. De betreffende toets is eerst door de examinatoren onafhankelijk van elkaar beoordeeld, vervolgens hebben de examinatoren de toets gezamenlijk beoordeeld. Beide examinatoren kwamen op basis van het beoordelingsmodel van bovengenoemde Academie tot een onvoldoende beoordeling. De status van een GO-verklaring is formatief, hiermee spreekt de begeleider vertrouwen uit in het in de praktijk uitvoeren van de onderzoeksplannen. Uit het onderzoek van verweerster is gebleken dat appellante al vóór de GO-verklaring bezig was met de uitvoering in de praktijk. Met betrekking tot de beoordeling van de scriptie door derden stelt verweerster dat deze personen niet zijn aangewezen als examinator van de Academie en derhalve niet bevoegd om de scriptie te beoordelen. Verweerster verzoekt het College het beroep van appellante ongegrond te verklaren. 4. Behandeling ter zitting Op basis van de processtukken, alsmede het ter zitting besprokene, is het volgende komen vast te staan. De GO-verklaring voor de scriptie van appellante is op 2 juni 2016 door mevrouw L. de Jong, de onderzoeksbegeleider, ondertekend. De scriptie is een week later ingeleverd. Deze is door twee examinatoren beoordeeld, xxx en een tweede examinator. In eerste instantie hebben de examinatoren de scriptie onafhankelijk van elkaar beoordeeld en in tweede instantie gezamenlijk. Beide beoordelaars hebben de scriptie als onvoldoende beoordeeld. Appellante heeft inmiddels gebruik gemaakt van een herkansing. Zij heeft een aangepaste versie van haar scriptie ingeleverd op 12 september Ter zitting heeft appellante aanvullend gesteld dat zij de eerste kans voor het inleveren van de scriptie in het studiejaar niet heeft benut, aangezien zij vertraging in de studie had opgelopen. De scriptie is derhalve ingeleverd op het herkansingsmoment. Met betrekking tot de GO-verklaring heeft appellante gesteld dat dit slechts een formaliteit is bij het inleveren van de scriptie, dit is, zo stelt zij, niet het startpunt van het onderzoek. Met betrekking tot de begeleiding bij de scriptie stelt appellante dat zij niet het gevoel had dat zij begeleiding vanuit de Academie nodig had. Zij had twee begeleiders op haar stageadres, op de universiteit had zij onderzoeksvaardigheden aangeleerd gekregen en haar vader las mee. Dat was, zo stelt zij, voor haar voldoende begeleiding. Zij heeft wel, toen haar onderzoeksbegeleider daarom vroeg, drie hoofdstukken ingeleverd en de feedback die zij daarop kreeg, heeft zij verwerkt. Verweerster heeft aanvullend gesteld dat appellante aan haar onderzoeksbegeleider heeft aangegeven geen behoefte te hebben aan begeleiding, dat er pas in een laat stadium en na een herhaaldelijk geuit verzoek enige hoofdstukken zijn ingeleverd, maar dat de feedback hierop nauwelijks is verwerkt. De GO-verklaring is pas een week voor het inleveren van de scriptie aangeleverd en appellante heeft geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de beoordeling van de scriptie te bespreken. Appellante geeft in haar verzoek tot herbeoordeling niet specifiek aan waar de beoordeling niet klopt, zodat hierop niet kan worden ingegaan, zo stelt verweerster. 2

3 5. De beoordeling Ingevolge het bepaalde in artikel 7.61 lid 1 onder e van de Wet op het Hoger onderwijs en Wetenschappelijk onderzoek (de WHW) kan een student bij het College beroep instellen tegen een beslissing van examencommissies en examinatoren. Bij de beoordeling van dit beroep dient het College een marginale toetsing te hanteren. Dit houdt in casu in dat het College dient te beoordelen of de juiste procedures zijn gevolgd alsmede of deze correct zijn gevolgd. Dienaangaande oordeelt het College als volgt. Appellante heeft drie gronden aangevoerd op grond waarvan zij een herbeoordeling van haar scriptie gerechtvaardigd vindt. Ten eerste stelt zij dat zij een bovengemiddeld presterende studente is geweest en dat zij ervan overtuigd was dat het niveau van haar scriptie ruim voldoende was. Dienaangaande oordeelt het College dat dit zo moge zijn, maar de cijfers die behaald zijn voor andere onderdelen van de opleiding geven geen garantie voor een voldoende cijfer voor de scriptie. Bovendien is de beoordeling van de scriptie voorbehouden aan de examinatoren, volgens de beoordelingscriteria van de betreffende Academie. De enkele, niet onderbouwde, stelling van appellante dat het niveau van haar scriptie in haar ogen voldoende is, kan haar derhalve niet baten. Ten tweede stelt appellante dat zij diverse externe deskundigen heeft geraadpleegd, die haar scriptie als minimaal voldoende hebben beoordeeld. Verweerster heeft hier tegenover gesteld dat deze externe deskundigen niet beschikken over de beoordelingscriteria van de Academie en dat zij geen examinatoren van de Academie zijn. De stelling kan appellante, zo oordeelt het College, niet baten. De verklaringen van de extern deskundigen zien op een inhoudelijke beoordeling van de scriptie. Zoals eerder gesteld, kan het College zich slechts uitspreken over het (juist) volgen van de procedures rondom de beoordeling. Nu de verklaringen slechts zien op de beoordeling van de scriptie zelf, en niet op een verzuim in de procedure, kunnen deze verklaringen appellante in deze procedure niet baten. Ten derde stelt appellante dat de procedure niet juist is verlopen. Zij heeft een GO-verklaring gekregen, zij heeft de aanpassingen doorgevoerd die daarbij waren aangegeven en toch kreeg zij een onvoldoende, met daarbij allerlei nieuwe feedback die niet in de GO-verklaring was opgenomen. Verweerster stelt dienaangaande dat de GO-verklaring formatief is, en slechts dient als startpunt. Met een GO-verklaring wordt het vertrouwen uitgesproken dat het onderzoek valide zal plaatsvinden. Daarnaast stelt verweerster dat appellante deze verklaring heeft ingeleverd toen het onderzoek al in volle gang was, namelijk een week voordat zij de scriptie inleverde. Ter zitting is uitgebreid ingegaan op de begeleiding van appellante tijdens het schrijven van haar scriptie. Verweerster heeft gesteld, en appellante heeft erkend, dat zij, appellante, geen prijs stelde op begeleiding vanuit de Academie. Appellante voelde zich voldoende begeleid door de begeleiders op haar stageplaats en haar vader. Met betrekking tot de GO-verklaring heeft appellante ter zitting gesteld dat dit slechts een formaliteit is voor het inleveren van de scriptie. Vast staat dat de procedure met betrekking tot het inleveren en beoordelen van de scriptie als volgt verloopt: er wordt een startdocument opgemaakt: de GO-verklaring, waarin vijf onderdelen worden beoordeeld. Nadat deze GO-verklaring wordt afgegeven, kan de student beginnen met het uitvoeren in de praktijk van het ontwerp. Tijdens het schrijven van de scriptie is het gebruikelijk dat de student hoofdstukken inlevert bij de onderzoeksbegeleider, die daar feedback op geeft. De student verwerkt deze feedback en levert de uiteindelijke scriptie in. Deze wordt beoordeeld door twee examinatoren, eerst individueel, later gezamenlijk. Desgevraagd heeft verweerster gesteld dat een herbeoordeling kan worden aangevraagd als er discussie is over de beoordeling. Wanneer de examinatoren het eens zijn over de beoordeling, kan geen herbeoordeling worden aangevraagd. In casu is de procedure anders verlopen. Appellante heeft ervoor gekozen om af te zien van de begeleiding door de onderzoeksbegeleider. Appellante heeft er eveneens voor gekozen om de GO- 3

4 verklaring pas in een laat stadium voor te leggen aan de onderzoeksbegeleider, namelijk een week voor het inleveren van de scriptie. Ter zitting is gebleken dat appellante slechts mondjesmaat en na een herhaaldelijk geuit verzoek, delen van haar scriptie heeft voorgelegd aan haar begeleider. Door deze werkwijze heeft appellante zichzelf de mogelijkheid ontnomen om, vóór de definitieve beoordeling, inzicht te krijgen in de wijze waarop haar scriptie zou worden ontvangen. Ook na de onvoldoende beoordeling heeft appellante nagelaten de feedback op haar beoordeling te bespreken. Ter zitting heeft appellante gesteld dat zij op dat moment niet in staat was om de beoordeling met haar onderzoeksbegeleider te bespreken, omdat de relatie verstoord was. De beoordeling van de scriptie is, naar het oordeel van het College, volgens de juiste procedure verlopen. Er zijn twee examinatoren bij betrokken geweest, die, op basis van het vaste beoordelingsmodel van bovengenoemde Academie, unaniem waren in de beoordeling van de scriptie. Het College is van oordeel dat het op de weg van appellante had gelegen om meer en vaker af te stemmen met haar onderzoeksbegeleider. Het ware eveneens beter geweest als zij haar onvoldoende beoordeling had besproken, zodat zij, bij het vragen om een herbeoordeling, specifiek had kunnen stellen waar de beoordeling volgens haar niet correct is verlopen. Dat de relatie tussen appellante en de onderzoeksbegeleider op dat moment verstoord was, is niet zwaarwegend genoeg om te oordelen dat een dergelijk gesprek niet van appellante had mogen worden verwacht. Concluderend stelt het College van Beroep vast dat niet is aangetoond dat de procedure met betrekking tot de beoordeling van de scriptie van appellante onzorgvuldig is verlopen. Verweerster kon derhalve -alle feiten en omstandigheden in aanmerking nemende - in redelijkheid tot haar beslissing komen. Het College zal het beroep ongegrond verklaren. Derhalve zal als volgt worden beslist. 6. De beslissing Het College van Beroep voor de Examens: verklaart het beroep ongegrond. Deze beslissing is genomen op maandag 12 september 2016, door mr. J.L.A.J. Peters, voorzitter, drs. F.J.G.M. Philippart, docent-lid en mevrouw L.T.J.M. van den Broek, student-lid, in tegenwoordigheid van de griffier, mr. M.C. Bicknese-Vaal en door de voorzitter, alsmede de griffier ondertekend. mr. J.L.A.J. Peters voorzitter mr. M.C. Bicknese-Vaal griffier Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen een termijn van zes weken na de dag dat de uitspraak is verzonden in beroep gaan bij het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs door middel van het indienen van een beroepschrift gericht aan dit College, Postbus 16137, 2500 BC in Den Haag. Het griffierecht van 45,00 komt voor rekening van de partij die beroep instelt. Voor meer informatie over de inhoud van dit beroepschrift en de procedure bij dit College: zie 4

5 5