Praktische opdracht Geschiedenis Romeins leger, wapens

Transcriptie

1 Praktische opdracht Geschiedenis Romeins leger, wapens Praktische-opdracht door een scholier 2091 woorden 30 maart ,1 160 keer beoordeeld Vak Geschiedenis Inleiding: Mijn onderwerp waarover ik deze praktische opdracht ga maken is: wapens ten tijde van de Romeinen. Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat het me interessant lijkt om meer te weten te komen over de Romeinen en waarom ze zo een groot rijk hebben kunnen veroveren. Bovendien ben ik geïnteresseerd in het gebruik en de verandering in het wapenarsenaal in de loop de jaren. Mijn hoofdvraag luidt als volgt: Waarin verschillen de wapenuitrustingen van de Romeinen met die van de Kelten en de Saksen? Om mijn hoofdvraag te kunnen beantwoorden heb ik de volgende drie deelvragen geformuleerd: - Wat is de wapenuitrusting van de Romeinen? - Wat is de wapenuitrusting van de Kelten? - Wat is de wapenuitrusting van de Saksen? Ik heb eerst informatie gezocht over de wapens die de Romeinen gebruikten en welke wapens de Kelten en de Saksen gebruikten. Dat was wel moeilijk, want over de Saksen en de Kelten is niet veel te vinden, maar uiteindelijk is dit verslag tot stand gekomen. Daarna heb ik de wapenuitrusting van alle volken opgeschreven en beschreven waarvoor de bepaalde onderdelen dienden en hoe ze zijn opgebouwd. Tot slot heb ik de verschillende wapenuitrustingen met elkaar vergeleken en conclusies getrokken. Door de vele plaatjes is het iets meer dan 8 A4-tjes, maar hopelijk vind u dat niet erg. De uitrusting van de Romeinse Legioenen: Elke Romeinse Legioenssoldaat had dezelfde uitrusting: een cassis, een cingulum, een lorica hamata (later vervangen door een lorica segmentata), een stootspeer (later vervangen door een pilum), een gladius, een pugio, een scutum en caliga. Cassis: Een cassis is de bronzen helm van de Romeinen. Deze is oorspronkelijk Gallisch en beschermt het gezicht en de nek in het gevecht. De helm mocht het zicht echter niet belemmeren. De officieren hadden boven op de helm nog een vederbos van paardenhaar. Waardoor ze in het gevecht makkelijk te zien waren voor de legioensoldaten. De legioensoldaten hadden ook een helm, maar die had geen vederbos. Cingulum: Pagina 1 van 5

2 Een cingulum is een riem die de soldaten om hadden. Aan de riem was de functie van elke soldaat te zien binnen het leger. de riem bood bescherming voor de buik en intimideerde de tegenstander. Dat kwam doordat de riem was opgebouwd uit verschillende stroken leer met aan de onderkant metalen versieringen. Doordat deze versieringen bij het marcheren tegen elkaar aan kletterden werd de tegenstander geïntimideerd. Lorica Hamata & Lorica Segmentata: De lorica hamata is een maliënkolder, bestaande uit allemaal ringetjes met een doorsnede van 7 millimeter. De maliënkolder was erg flexibel, en dus kon men zich erin vrij bewegen. Een lorica hamata beschermde de borst en buik tegen de speren en pijlen van de tegenstanders. De lorica segmentata is een borstharnas, dat is opgebouwd uit metalen platen die zijn verbonden door lederriemen. Het harnas is erg zwaar, maar toch kan je je er goed in bewegen. Doordat het harnas is opgebouwd uit verschillende delen, werkt het beschermend voor de borst en een gedeelte van de buik. Er zitten namelijk twee lagen op elkaar. Onder een lorica segmentata droeg men een roden, wollen tuniek tot op de dijen. Als een speer dan toch door het metaal heen was, moest het eerst de wol nog doorboren, voordat er een grote wond was. Het was dus nog als extra bescherming. Stootspeer & Pilum: De stootspeer is, zoals de naam al zegt, om mee te stoten. De speer is erg dik en gemaakt van hout met een metalen punt. De Romeinen zullen hem dus ongetwijfeld behalve om in iemands lichaam te stoten ook hebben gebruikt om een flinke klap mee uit te delen. Een pilum is een zware werpspeer met een smalle speerpunt. Deze werd gebruikt om te werpen naar een tegenstander, maar ook om mee te steken van een langere afstand. Nadat een pilum naar de tegenstander was gegooid en door het harnas of schild heen was geboord, was de speerpunt kapot en kon de tegenstander de speer dus niet meer gebruiken. De speer ging niet alleen kapot als hij iets doorboord had, maar ook als hij doel miste en in de grond kwam. Een pilum kan ook ingezet worden als verdedigingsmiddel. Als je namelijk met je hele legioen tegelijkertijd je pilum wegwerpt, ontstaat er een regen van vliegende spiesen bij de tegenstander en wordt de aanval van de tegenstander gebroken. Gladius & Pugio: Een gladius is een scherp, puntig zwaard en is het uitstekend geschikt tegen de meestal ongepantserde Galliërs. Het zwaard is een steekwapen en werd vooral gebruikt in gevechten van man tot man. Een pugio is een scherpe dolk, waarmee naar de tegenstander werd gestoken als hij te dicht bij was. Ook hier geld weer dat het zeer effectief was tegen de meestal ongepantserde Galliërs. Scutum: Een scutum is het schild werd gebruikt om zich te verdedigen tegen pijlenregens van de tegenstanders, maar ook klappen van gladii (zwaarden) en lansen konden de schilden weerstaan. Omdat een schild was opgebouwd uit verschillende lagen hout, was het zeer sterk. Omdat de Romeinse schilden allemaal een ronde, metalen knop in het midden van het schild hadden, kon je makkelijk herkennen of een soldaat een Romein of bijvoorbeeld een Galliër was. Op het schild stond ook in welk legioen je diende. Caliga: Caliga zijn stevige sandalen met een soort spijkertjes tegen het uitglijden. De sandalen zijn zeer stevig en luchtig. De sandalen waren speciaal ontworpen om de massa van de legionair goed te verdelen en moest bovendien lange marsen en veldtochten kunnen doorstaan. Pagina 2 van 5

3 Andere wapens: De Romeinen hadden naast de wapens van de legioensoldaten ook nog andere wapens zoals stormrammen, katapulten, belegeringstorens, scorpiones, testudo, ballista/blijde en de onager. Deze werden allemaal gebruikt bij belegeringen, maar sommigen ook in een veldslag. Omdat mijn hoofdvraag gaat over de wapenuitrusting, ga ik niet verder op deze oorlogsmachines in. De wapenuitrusting van de Kelten: Tot de basisuitrusting van de Kelten horen: een speer en een schild. De rijken konden zich ook nog een zwaard, een helm en later een maliënkolder veroorloven. Verder waren er zoals in elk leger boogschutters, maar deze waren niet zo succesvol in tegenstelling tot de werpslingers. Een speer: De Keltische speren, waren niet zeer verschillend qua vorm, maar wel qua punt. De lengte van een speer kon oplopen tot 2,50 meter. De vormen waren zeer verschillend: de ene had een puntige vorm, de andere had de vorm zaagtanden en weer een andere had een enorm ingewikkelde versiering. Een schild: De schilden van de Kelten waren meestal platte stukkenhout, met daaroverheen een laag leer om het hout te beschermen. De schilden waren beschilderd met allerlei kleuren. De Keltische schilden konden zeer in vorm variëren. Een zwaard: De Keltische zwaarden hadden een scherpe kling en een scherpe punt, daardoor kon men zowel houwen als steken. De lengte van de zwaarden verschilde: er waren korte zwaarden die makkelijk te gebruiken waren en er waren langere zwaarden waarvoor je twee handen nodig had. Een helm: De helmen van de Kelten hadden aan de bovenkant een bewerkte knop en een nekbeschermer. Ook hadden ze wangstukken die met een scharnier bevestigd waren. De wangbeschermers waren vaak versierd met allerlei afbeeldingen. De Kelten mochten de helmen dan wel de eerste helmen hebben uitgevonden, ze werden alleen gedragen door rijke edelmannen vanwege het hoge prijskaartje van een helm. Een maliënkolder: Naast de uitvinder van de helm, zijn de Kelten ook de uitvinders van de maliënkolders. Maar voor de maliënkolders gold hetzelfde als voor de helm: omdat hij zo duur was, werd hij alleen door de edelen gedragen. De mensen die geen maliënkolder konden betalen, gingen vaak naakt het slagveld op. Dat had ook een praktisch voordeel: de wonden konden minder gemakkelijk ontsteken. De uitrusting van de Saksische strijders: De Saksische strijders hadden veelal dezelfde uitrusting: een helm, een maliënkolder, een speer/lange stok, een schild, een zwaard, een bijl, sommigen hadden kruisbogen. Verder droegen de aanvoerders van de Saksen nog pelzen om ook hen herkenbaar te houden in de strijd. De helm: Een Saksische helm zag er ongeveer hetzelfde uit als een Romeinse helm, maar de Saksische helm had geen wangkleppen. Hij had natuurlijk net als de cassis van de Romeinen dezelfde functie: het beschermen van het hoofd en de nek in een gevecht. Het maliënkolder: De Saksen voerden na de eerste confrontaties met de Romeinen ook het maliënkolder in, om de borst te Pagina 3 van 5

4 beschermen tegen zwaarden en lansen. Het maliënkolder was opgebouwd uit kleine ringetjes, en was dus niet zoals het borstharnas opgebouwd uit metalen platen. Een speer/lange stok: De Saksen hadden als eerste aanvalswapen vaak een lange stok of speer bij zich. Daarmee konden ze tegenstanders neerslaan. Daarna werd de stok achtergelaten op het slagveld en hergebruikt door de vijand of eigen troepen. Een schild: Naast aanvalswapens hadden de Saksen natuurlijk ook iets nodig ter verdediging: een schild. Dit schild was niet zo sterk als een schild van de Romeinen, maar kon toch behoorlijk wat doorstaan. De vormen van de schilden konden behoorlijk in vorm variëren, maar waren meestal rond. Om de zwakkere plekken van de schilden te verbergen, waren de schilden met allerlei kleuren beschilderd. Een sax: De Saksen staan beroemd om hun zwaard: de sax. Dit was een kort zwaard, waarvan maar één kant scherp was. Dit zwaard werd gebruikt in gevechten van man tot man. Een bijl: Als een Saksische strijder geen speer had, had hij een bijl. Dit was een zwaar aanvalswapen, vanwege de lange steel in combinatie met het scherpe metaal. Dit wapen werd gebruikt als eerste aanvalswapen, maar ook voor het opzetten van een kamp was het bijzonder goed geschikt. Een kruisboog: Ten tijde van de volksverhuizingen hadden de Saksen kruisbogen, maar ik weet niet of ze die ook al hadden tijdens de Romeinse bezetting. Deze werden gebruikt om vijanden van een grotere afstand te kunnen beschieten. Doordat de kruisbogen veel kracht hadden en de pijlen zeer scherp waren, gingen ze dwars door een patser heen. Pelzen: De aanvoerders van de Saksen droegen pelzen om op te vallen, maar ook ter bescherming. Doordat de pelzen namelijk redelijk dik waren, werd de impact van een klap veel minder. Maar een pijl ging wel dwars door een pels heen. Intimidatie: De Saksen intimideerden hun tegenstanders ook door te marcheren op de maat die de grote trommels aangaven. Daarbij schreeuwden ze en sloegen ze met hun bijlen op hun schilden. Conclusie: De Romeinen hadden andere en soms ook betere wapens dan de Kelten en de Saksen. Ten eerste had bijvoorbeeld elke legioensoldaat dezelfde uitrusting, terwijl bij de Kelten de uitrusting per strijder verschilde. Hoe rijker je bij de Kelten was, hoe beter je was beschermd en hoe betere wapens je kon kopen. Ten tweede hadden de Romeinen andere wapens dan de Kelten en de Saksen, de Romeinen hadden namelijk een dolk, iets wat de Saksen en Kelten niet hadden. Ten derde hadden de Romeinen betere bescherming tegen de vijandelijke aanvallen. Zo had elke soldaat een harnas en een schild, bij de Kelten en de Saksen had niet iedereen een harnas en/of een schild. Tot slot zie je dat de Romeinen ook uitrustingen hebben vervangen door andere, betere wapens/bepantsering. Zo zie je bijvoorbeeld dat de soldaten eerst altijd een lorica harmata droegen en Pagina 4 van 5

5 later alleen maar een lorica segmentata. Er werd dus bij de Romeinen onderzoek gedaan om betere wapens en bepantsering te ontdekken. Elke Romeinse Legioenssoldaat had dezelfde uitrusting: een cassis, een cingulum, een lorica hamata(later vervangen door een lorica segmentata), een stootspeer (later vervangen door een pilum), een gladius, een pugio, een scutum en caliga. Tot de basisuitrusting van de Kelten horen: een speer en een schild. De rijken konden zich ook nog een zwaard, een helm en later een maliënkolder veroorloven. De Saksische strijders hadden veelal dezelfde uitrusting: een helm, een maliënkolder, een speer/lange stok, een schild, een zwaard, een bijl, sommigen hadden kruisbogen. Verder droegen de aanvoerders van de Saksen nog pelzen om ook hen herkenbaar te houden in de strijd. Bronvermelding: Ik heb de volgende boeken gebruikt: - Daele, Bernard van: Het Romeinse Leger - Feniks, Geschiedenis voor de tweede fase Ik heb de volgende internetsites gebruikt: Ik heb de volgende film gebruikt: - Antoine Fuqua, King Arthur Pagina 5 van 5