6,6. Boekverslag door een scholier 2865 woorden 23 maart keer beoordeeld. Psychologische roman Eerste uitgave 1981

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 2865 woorden 23 maart ,6 17 keer beoordeeld Auteur Genre Leon de Winter Psychologische roman Eerste uitgave 1981 Vak Nederlands titel: Zoeken naar Eileen W. auteur: Leon de Winter motto: Het boek heeft geen motto, er staat alleen voorin: Voor Bernadet jaar van uitgave: eerste uitgave was in 1981 druk: 1996 Samenvatting. De ik-figuur, van wie je de naam niet te weten komt, is geboren in Eindhoven. Zijn vader was leraar Engels en zijn moeder een Engelse. Hij gaat Engels studeren in Amsterdam, waar hij Marianne, zijn vriendin, ontmoet. Marianne krijgt een baan bij een sociale academie in Veghel. De ik-figuur gaat, wanneer zijn oom Frank gestorven is, naar Londen om daar het antiquariaat van zijn oom over te nemen( een winkel met antieke boeken). Marianne gaat mee, maar dit bestaan is weinig naar haar zin en ze gaat terug naar Nederland. De ik-figuur trekt zich terug, bang voor nieuwe teleurstellingen en begint aan een index van de duizenden boeken in de winkel. Zijn rustige sleurbestaan wordt plotseling verstoord wanneer op een dag een jonge vrouw met een baby zijn winkel binnenkomt. Ze vraagt naar het boek Tristan & Isolde. Ze blijkt Eileen te heten en is afkomstig uit Noord-Ierland; van haar achternaam wil ze alleen maar verklappen dat die met een W begint. Haar houding van een bepaald moment doet hem denken aan een vrouwenfiguur op een schilderij van Bonnard. Later ontmoet hij haar nog een keer bij toeval. Ze gaan dan samen het schilderij bekijken in een Londens museum en daarna gaan ze samen een hapje eten. Als ze dan het kind gaat voeden in de wc komt ze niet meer terug. Als hij haar later wil opzoeken in haar pension om haar het boek Tristan & Isolde cadeau te geven, is ze ook daar spoorloos verdwenen. Van de pensionhoudster krijgt hij een paar brieven mee die ze vergeten is. Deze brieven zijn geschreven door een zekere Kevin, die Eileen en zichzelf met Tristan en Isolde. De ikfiguur zoekt vervolgens contact met Marc Nolan, de echtgenoot van Eileen. Uit gesprekken die hij met deze man voert en met behulp van de brieven van Kevin aan Eileen, maar vooral door zijn eigen vermoedens, maakt hij de puzzel van de aanleiding voor het plotselinge verdwijnen van Eileen compleet. Dit leidt tot het volgende verhaal: Pagina 1 van 6

2 Kevin (19), die sinds de geweldadige dood van zijn ouders inwoont bij zijn vroegere buurjongen Marc, wordt verliefd op Eileen. Hij zorgt ervoor dat ze op het kantoor van Marc komt te werken. Hij werkt namelijk ook bij dat bedrijf. Hun liefde kan echter niet, omdat Kevin protestant en Eileen katholiek is. Daarom wordt het helemaal een ramp wanneer Eileen zwanger blijkt te zijn van Kevin. Abortus is onmogelijk in Ierland en om de nare gevolgen te ontlopen gaat Eileen met de wel-katholieke Marc naar bed, die toch al een oogje op haar had. Hij en met hem iedereen, moet zo denken dat hij het kind verwekt heeft. Kevin is inmiddels naar Londen vertrokken, waar hij aan heroine verslaafd raakt. Nadat Eileen met Marc is getrouwd en is bevallen van een meisje, wil ze Kevin opzoeken om hem zijn dochter te tonen. Maar in Londen krijgt ze te horen dat hij aan de verslaving is overleden (waarschijnlijk zelfmoord geweest, zo leid ik eruit af). Dagenlang zwerft ze vervolgens doelloos door de stad om op een dag de winkel van de ik-figuur binnen te stappen en te vragen naar een exemplaar van Tristan & Isolde, het verhaal waarover Kevin haar geschreven had. Na de tweede ontmoeting met de ik-figuur verdwijnt ze spoorloos. Omdat ik niet wist wat het boek Tristan & Isolde in hield, ook niet met de boekbespreking. Ik het daarom opgezocht en hieronder een kleine samenvatting geplaatst. Tristan is een bekende held uit de Brits-Keltische sagencyclus (middeleeuwse roman). Zijn moeder sterft bij zijn geboort. Hij wint het vertrouwen en de gunst van zijn oom Koning Marc van Cornwall, door de Ierse uitdager Morholt te verslaan. Daarom wil Marc dat Tristan de bruid van Marc gaat halen in Ierland: Isolde met het blonde haar. Op de terugreis drinken Tristen en Isolde een niet voor hen bestemde liefdesdrank en zo worden ze geliefden. Koning Marc ontdekt hun geheim en stuurt Tristan weg; in Bretagne trouwt Tristan, maar hij kan zijn vroegere geliefde Isolde niet vergeten. Als hij door een giftig wapen gewond raakt en stervende is, laat hij Isolde roepen; zijn vrouw liegt hem voor dat ze niet komt. Tristan is vertwijfeld en sterft. Maar inmiddels is Isolde gearriveerd en sterft naast hem. Informatie over auteur en recensies Leon de Winter is geboren op 24 februari 1954 in 's-hertogenbosch. Zijn ouders zijn van joodsorthodoxe afkomst. Het milieu waarin hij opgroeide, typeert hij zelf als a-literair, aai-intellectueel en a-cultureel. Zijn vader, die overleden is toen hij elf was, handelde in lompen en oud papier waardoor hij werd uitgescholden voor `voddenjood. Hij liep school in het Willem van Oranjecollege. In 1973, een jaar voordat hij zijn diploma behaalde, werd hij bekroond voor zijn novelle revolutie. Leon de Winter verhuisde in 1974 naar Amsterdam. Hij ging er studeren aan de Nederlandse Filmacademie. Hij publiceerde uit ongenoegen in 1976 samen met enkele vrienden een zwartboek. Hierin bekloeg hij het ambachtelijke karakter van de opleiding van de academie. Op 1 januari 1978 verliet Leon samen met diezelfde vrienden de academie zonder een eindexamen te hebben afgelegd. De eerste speelfilm van de drie vrienden (dus Leon samen met Segers en Vandevelde) ging in 1979 in première. Deze film vormde de basis voor de (ver)wording van de jonge Dürer Hetzelfde jaar kreeg de Winter voor deze roman de Reina Prinsen Geerlingsprijs. Voor de televisie maakte het trio van 1978 tot 1980 enkele films onder andere Vanuit het heden, junkieverdriet en de wereldverbeteraar. De toneelgroep Centrum bracht naar aanleiding van de levensloop van de Vlaamse dichter Jotie T'Hooft in 1981 Junkieverdriet op de planken. Eind 1981 ging de tweede speelfilm de afstand in première. Pagina 2 van 6

3 Leon de Winter werkte als recensent van voornamelijk Duitse literatuur van 1978 tot Hij schreef tot 1982 literaire verhalen en essays voor Raster, Mandala en Newfoundland. La place de la bastille en zoeken naar Eileen W zijn in respectievelijk 1984 en 1987 verfilmd door Rudolf Van Den Berg. Bibliografie 1976 Over de leegte in de wereld verhalen 1978 De (ver)wording van de jongere Dürer roman 1981 Zoeken naar Eileen W. roman 1981 La Place de la Bastille roman 1982 Vertraagde roman roman 1986 Kaplan roman 1990 Hoffman's honger roman 1991 SuperTex roman 1992 Een Abessijnse woestijnkat verhalen 1992 De ruimte van Sokolov roman 1993 De verhalen 1995 Serenade Boekenweekgeschenk 1995 Zionoco roman 1996 Het grote Leon de Winter boek Bevat: Kaplan, Hoffman's honger en SuperTex 1996 Lady Di in een bevallige pose essay 1997 De hemel van Hollywood roman *Max R. Hubeek - gelezen in september 2004 De liefde tussen de katholieke Eileen en de protestantse Kevin in Noord-Ierland. Verteller is een Londense boekhandelaar van Nederlandse afkomst, maar het boek is alternerend in de eerste én in de derde persoon geschreven. Te pas en te onpas wisselt de schrijver van vorm. In de ik-vorm vertelt de boekhandelaar zijn eigen verhaal, dat weinig boeiend is. Gebroken relatie en midlifecrisis, kortom een man in zijn minst interessante pose. Voor een ogenblik wordt hij geconfronteerd met Eileen, kan de gedachte aan haar niet loslaten en gaat naar haar op zoek. Zo ontdekt hij de geschiedenis achter het meisje, maar bij zijn zoektocht gaat hij op bijna voyeuristische wijze te werk. Het komt hem ook op een blauw oog te staan, dat je hem het halve boek al hebt gegund. En hij blijkt niet de enige te zijn, die op zoek is naar Eileen. Het verhaal van Eileen en Kevin wordt weergegeven in de hij/zij-vorm. Pas later besef je dat het voornamelijk berust op informatie van derden en eigen invulling van ontbrekende details. Een lichte ontgoocheling, gezien de stelligheid van juist dat verhaal in die derde persoonsvorm. Maar misschien heb ik het boek wel verkeerd gelezen en is het verhaal van Eileen en Kevin ondergeschikt aan dat van de Lndense boekhandelaar. Wellicht de zoveelste verwijzing naar de 14e eeuwse dichter Petrarcha, die zijn leven lang op zoek was naar de onbereikbare Laura. De voortdurende wisseling van eerste en derde persoon geeft een opvallende - zij het wat chaotische - schrijftrant. Twee losse verhalen dwars door elkaar en af en toe stukjes synchroon. Op zich best aardig, Pagina 3 van 6

4 maar soms wat langdradig. In weerwil van de stroperigheid is juist het liefdesverhaal van Eileen en Kevin zeker de moeite waard. Het lot beslist en fatalisme is troef, met de Noord-Ierse problematiek op de achtergrond. Overigens opent het boek met een binnenkomer van jewelste: "Eileen had besloten dat zij in Dublin ontmaagd zou worden". Vooruit dan maar. Reactie: De man zegt: In de ik-vorm vertelt de boekhandelaar zijn eigen verhaal, dat weinig boeiend is. Hiermee ben ik het niet eens, ik vind namelijk dat het bij het boek hoort. Het boek draait immers om de ik persoon. Elk boek beschrijft de hoofdpersoon en Leon de Winter heeft het op deze manier gedaan. Ik heb er geen problemen mee. Twee losse verhalen dwars door elkaar en af en toe stukjes synchroon. Op zich best aardig, maar soms wat langdradig Dit vind ik dus onzin, ik vind dat echt niet langdradig, omdat het juist telkens door elkaar kruist moet je juist je concentratie er goed bijhouden. En het word ook duidelijk aangegeven, meestal veranderde hij van hoofdstuk wanneer hij ook van verhaaltje wisselde. En het zijn ook geen losse verhalen, want ze hebben veel met elkaar te maken. Overigens opent het boek met een binnenkomer van jewelste: "Eileen had besloten dat zij in Dublin ontmaagd zou worden". Vooruit dan maar. Ik vind het juist wel een grappige en leuke openingszin. Soms begint een boek heel saai, dan heb je dus gelijk al geen zin meer om door te lezen. Met deze onverwachte openingszin denk je dus van: hè wat is dat? en lees je door. 2e recensie Op het internet waren weinig recensies te vinden, ik heb er een gevonden die ook heb gebruikt. Ik heb in de mediatheek voor een andere gezocht, er stond maar een recensie. Toen ik thuis kwam, kwam ik erachter dat het eigenlijk meer over die film gaat dan over het boek. En ik kan geen mening over de film geven, ik heb hem namelijk niet gezien. Dus hier heb ik het maar bij gelaten. Open plekken Er zijn veel open plekken in het boek, het gaat immers om een zoektocht en in een zoektocht kom je later alles pas te weten nadat je iets hebt onderzocht. Dit zijn een paar vragen waar je later achterkomt: Wie was zij? Wat heeft haar bewogen om van de ene op de andere dag te verdwijnen? En waarom wordt hij zo door haar geobsedeerd? wat is de naam van de verteller? wat heeft tristan en isolde met het verhaal te maken? waarom is eileen verdwenen (uit haar pension als de verteller haar het boek wil teruggeven)? Op het begin weet je niet precies wie Eileen is, ze wil zichzelf ook niet bekend maken tegen andere personen en noemt zich daarom ook Eileen W. Eileen woonde in Ierland, in Ierland gelden sterke regels over het geloof, Eileen was verliefd en zwanger van een jongen van een ander geloof, dit is een groot probleem daarom heeft ze besloten om te vertrekken. Pagina 4 van 6

5 Je leest op een gegeven moment dat Eileen binnen komt in de winkel van de verteller, deze verteller raakt geobsedeerd door haar. De verteller weet eerst nog niet wat hem zo aan trekt aan Eileen, later ontdekt hij dat Eileen sprekend op de vrouw van een beroemd schilderij lijkt. Eileen vraagt in de winkel van de verteller naar het boek Tristan en Isolde, waarom ze dit doet is omdat Kevin in zijn afscheidsbrief had geschreven dat dit boek erg op hun leven leek. In het boek kom je niet te weten waar Tristan en Isolde precies over gaat. Wanneer de verteller het boek heeft besteld en het aan Eileen wil brengen, naar Eileens pension is ze plots verdwenen, je komt er niet gelijk achter waarom, later blijkt dat ze is gevlucht om Kevin te gaan zoeken. Manipulatie technieken Ik denk dat de schrijver het meest gemanipuleerd heeft door de manier van schrijven, er zijn verschillende verhaal lijnen..een groot deel van het verhaal zou je een grote flashback kunnen noemen, namelijk de stukken waarin de schrijver verteld over wat Eileen (volgens hem en zijn onderzoeken) heeft beleefd. Er zijn drie verhaallijnen: die rond het leven van de verteller, die rond de visie van de verteller op het leven van Eileen en het ooggetuigenverslag vertelt door Marc Nolan. Er is wel enige spanning in het boek. Je denkt namelijk dat je uiteindelijk te weten komt, hoe het met Eileen is en waar ze is. Eileen komt echter steeds niet te voorschijn, dus op een gegeven moment denk je dat het dan wel op de laatste bladzijde zal gebeuren. Dit gebeurt echter niet, maar het is wel tot het laatste moment spannend gebleven. Je valt midden in het verhaal: de verteller vertelt een episode uit het leven van Eileen. Het verhaal eindigt open: je weet niet hoe het met Eileen afloopt, ook weet je niet hoe de rest van het leven van de verteller of Marc eruit zal zien. Waardoor je na die tijd ook nog over het boek blijft nadenken, hoe het nou zou aflopen. Wat natuurlijk goed is gedaan van Leon de Winter. Mijn einde voor het boek Op haar zesde dag in Londen bezocht ze haar vijfde huis, die Kevin op zijn brieven had geschreven. De hele ochtend had ze al een naar gevoel in haar onderbuik.in de volle, warme wagon van de underground stond een iemand voor haar op; ze ging zitten met het in een deken gewikkelde kind. Ze kwam aan bij een oud gebouw, vol kleine donkere ramen. Lopend over een smerige, gladde trap liep ze naar de vierde verdieping. Eileen trok aan de bel en hoorde na drie keer trekken nog niks. Het kind begon te huilen en Eileen besloot om weg te gaan. Plots stootte ze tegen een openstaande deur, ze keek naar binnen en zag een ruime, witbetegelde keuken, met ouderwetse fornuizen. Het grootste gedeelte van de keuken was bezet met potten en pannen. Een jongen en een meisje stonden voor het aanrecht. De jongen had het postuur van kevin, de kleur van zijn haar. Kevin?! Riep eileen. De jongen draaide zich om. Vol schrik liet hij de afwasborstel vallen. Eileen stond verstijfd. Ze kon geen woord uitbrengen en keek om zich heen. Kevin liep naar haar toe, keek naar het kind en liep vervolgens weg. Wil je binnen komen? Vroeg het meisje. Eileen liep naar binnen, en ging op een stoel zitten. Ik heb veel over je gehoord, je bent Eileen niet? Kevin vertelde me veel over jou en over zijn kind, hij is geschokt let niet op hem. Ik ben trouwens gewoon een huisgenoot, Wendy aangenaam. Ik zet zo wel een kopje thee voor je, eerst zal ik Kevin roepen. Mijn mening Mijn mening over het onderwerp: Ik vind het een mooi onderwerp, eigenlijk zijn er verschillende onderwerpen te noemen; Je hebt de relatie Pagina 5 van 6

6 tussen twee geloven, jonge ouders, onmogelijke liefde en een beetje detective. Omdat er dus meerdere onderwerpen (thema s) in het boek voorkomen vind ik dat wel leuk.het meest draait denk ik om de relatie tussen twee verschillende geloven. Je ziet wel vaker films waar dat ook een rol speelt, ik vind het maar onzin. Maar het is ook leuk om over te lezen. Mijn mening over de gebeurtenissen: Er gebeurt natuurlijk van alles in een boek met 28 hoofdstukken. De belangrijkste is vanzelfsprekend de ontmoeting tussen de ikpersoon en Eileen. Ik vind deze gebeurtenis goed beschreven is, heel duidelijk wat natuurlijk ook wel moet wanneer het de belangrijkste gebeurtenis. Mijn mening over de personages: De personages die voorkomen in het boek zijn: Eileen W: Eileen is de vrouw van Marc, maar heeft een kind van Kevin. Ze komt toevallig in contact met de ik-figuur. Kevin Fletcher: Kevin is als een jongere broer van Marc en is de vader van Eileens kind. Marc Nolan: Marc is de man van Eileen en de oudere broer van Kevin. Ann: Ann is de vriendin van Eileen. Susan: Susan is de zus van Ann en woont in Dublin. Kevin en Eileen logeren een keer bij haar. Marianne: Marianne is de vriendin van de verteller en gaat mee naar Londen. Marianne keert weer terug naar Nederland en gaat verder met haar carrière als docente. Soms heb je in boeken van die standaard karakters zoals, de boze juf, het slimme kind enz. Maar dit vind ik niet standaard, het zit best lastig in elkaar. Wat ik wel leuk vind. Mijn mening over de bouw van de roman: Het boek is onderverdeeld in 28 hoofdstukken. Er zijn drie vertel lagen: het levensverhaal van de antiquair (ik persoon), de gesprekken met mensen die Eileen gekend hebben en de geschiedenis van Eileen. Op het begin was het wel even wennen aan de verschillende verhalen die door elkaar heen lopen maar ik kwam er al snel genoeg achter en had er geen moeite meer mee. Mijn mening over het taalgebruik: Ik vond het totaal geen moeilijk taalgebruik het was makkelijk te volgen, geen opmerkingen over. Mijn mening over het algemeen: Ik vond het een heel leuk boek, het onderwerp vond ik leuk, het was niet moeilijk om te lezen, het was mooi opgebouwd. Het enige nadeel was misschien dat je even aan de verschillende verhalen moest wennen en aan de dikte van het boek. Ik lees eigenlijk nooit dikke boeken, voor mij was dit echt wel een dik boek, maar eigenlijk kwam ik er wel makkelijk doorheen. Pagina 6 van 6