groen en natuur In 2006 trad na twee legislaturen onder schepen Lieven Decaluwe een

Transcriptie

1 Beleid Er is reële aandacht nodig voor groen en natuur In 2006 trad na twee legislaturen onder schepen Lieven Decaluwe een nieuwe Gentse schepen voor Leefmilieu en Natuur aan. Ondertussen zijn we zes jaar verder. Een ideaal moment om terug te blikken en meteen ook vooruit te kijken met schepen Tom Balthazar. Bart Vangansbeke en Lieve De Meyer Hoe bent u eigenlijk terechtgekomen op het departement Leefmilieu en Natuur? Was dat uw keuze of kwam het eerder van bovenaf aangewaaid? Tja, hoe kom je terecht in zo n departement? Eerst en vooral moet je natuurlijk verkozen worden en de kans krijgen om schepen te worden. De wijze waarop de bevoegdheden worden verdeeld, is een subtiel spel dat dikwijls ook tijdens nachtelijke uren plaatsvindt. Toen degenen die binnen mijn partij de dans leidden mij vroegen wat ik wilde doen, heb ik drie zaken genoemd. Milieu en natuur zat daar bij en ook sociale zaken. Het was dus zeker en vast niet tegen mijn zin integendeel ik ben er met veel interesse aan begonnen. Als u voor uzelf een evaluatie mag maken van de voorbije periode, wat vond u dan op het vlak van bos, natuur en groen de echte pluspunten en wat vond u minder geslaagd? En waar zaten voor u de grootste moeilijkheden? Wat ik in het algemeen heb moeten leren maar dat zal op andere domeinen ook wel zo zijn is dat de uitvoering van besluiten soms traag verloopt, zeker trager dan ik zou willen. Anderzijds had ik het geluk dat ik een aantal projecten kon uitvoeren die allang voorbereid waren. Zo kon ik Sint-Baafskouter openen, een fantastisch project waar we op een vroeger stort een prachtig park hebben kunnen aanleggen. Ik mocht ook het vernieuwde Groenevalleipark openen. Maar ik weet ook dat dit de vruchten waren van besluiten die voordien al waren genomen. Daarnaast hebben we over het algemeen vrij veel parken kunnen toevoegen. Als je de wijkparken en het woongroen samenneemt, is er de voorbije zes jaar in totaal 76,8 hectare bijgekomen. Dat is toch veel. Het gaat om enkele heel aantrekkelijke nieuwe parken, die ook de woonomgeving aangenamer hebben gemaakt. Daar ben ik heel blij om. Ik noem er een paar: het Arbedpark Noord, het Bijgaardepark, het Lousbergspark dat heeft te lang geduurd, maar het is er toch gekomen. We hebben ook de Groene Velden overgenomen van de VLM. Aan Malpertuus naast de Bourgoyen-Ossemeersen is er een nieuwe groenzone bijgekomen. Die ligt er nog een beetje kaal bij, maar zal ongetwijfeld mooi worden. Ik ben ook bijzonder te spreken over het park aan de Sas- en Bassijnwijk, dat prachtig aansluit bij de Schelde. Enorm geslaagd vind ik ook de heraanleg van het Keizerspark. Dat is een echt intergenerationeel park, waar nog wat rust te beleven is in die vrij drukke buurt. Er waren ook kleine parkjes, in de Scandinaviëstraat en het E3-plein. Er is een belangrijke aanzet gegeven in de Bijlokesite en het Zuidpark is opnieuw aangelegd. Iets waar ik ook wel blij mee ben, is dat ik onze diensten sterker heb kunnen overtuigen om onze parken intensiever te laten gebruiken. Dat is weliswaar een algemene evolutie, maar we hebben die ook deels begeleid. Er wordt de laatste jaren meer in de parken gespeeld, ze zijn ook beter geïntegreerd in het buurtwoonweefsel. Er zijn speeltuigen geplaatst, petanquebaantjes aangelegd, barbecuemogelijkheden voorzien. Daardoor hebben we de sociale of verbindende functie van groen kunnen verhogen. Dat heeft hier en daar ook zijn nadelen: zwerfvuil en ook soms overrecreatie. Sommige mensen binnen de Groendienst zuchten wel eens over de last die dat met zich mee brengt Dat komt natuurlijk omdat de mensen hun manieren niet houden en bijvoorbeeld niet weten dat ze best zoeken naar een toilet in plaats van hun gevoeg te doen in een park. Bij de goede zaken van de voorbije zes jaar wil ik ook vermelden dat we in de Gentbrugse Meersen een enorme vooruitgang hebben geboekt. Het heeft mij wel wat overtuigingswerk gekost, ook binnen het schepencollege, om daarvoor de nodige middelen vrij te maken. Sommige mensen vroegen: Waarom moet je zoveel geld uitgeven om iets dat al groen is, groen te laten blijven? Maar dat is natuurlijk een misvatting. Een groene weide waar nu aan landbouw wordt gedaan, is daarom niet meteen geschikt om er een groenpool voor de stad van te maken. De voorziene inrichting en het toekomstige beheer zijn zo verschillend van de vroegere situatie, dat je de terreinen moet verwerven om dat waar te maken. Wat ik minder geslaagd vond, is dat de andere groenpolen te weinig vooruitgang hebben geboekt. Het Parkbos is weliswaar in een stroomversnelling geraakt dankzij de coördinatieopdracht van de gouverneur, maar toch gaat het nog traag. Het heeft 24

2 lang geduurd voor er uiteindelijk grond kon worden aangekocht, voordien was er meer imagebuilding dan dat er iets gebeurde op het terrein. Intussen is er 112 hectare verworven, dat is ongeveer een derde van de aan te kopen oppervlakte. Voor de groenpool Vinderhoutse Bossen ben ik blij dat er eindelijk een inrichtingsplan is. Maar de timing van realisatie is wel heel lang uitgesmeerd. Van het Oud Vliegveld in Oostakker wisten we dat we niet snel zouden kunnen vooruitgaan. Door in alle dossiers rondetafelgesprekken te organiseren, hebben we ons steentje bijgedragen om de zaken te laten vooruitgaan, ook al zijn we niet altijd zelf de bepalende overheid. Het doet mij trouwens genoegen dat we daarbij altijd op een goede samenwerking hebben kunnen rekenen met onder andere het Agentschap voor Natuur en Bos en de Vlaamse Landmaatschappij en Waterwegen en Zeekanaal. Met die gesprekken hebben we toch de andere overheden kunnen responsabiliseren. Uit studiewerk blijkt dat de standstill voor natuur de voorbije legislatuur niet is gehaald. Sinds de goedkeuring van het Ruimtelijk Structuurplan Gent (RSG) in 2003 is er zelfs netto 110 hectare natuur verloren gegaan! Het stadsbestuur heeft nochtans meermaals gesteld die standstill voor natuur te willen realiseren. Maar hoe is dat waar te maken? We willen inderdaad die standstill voor natuur bereiken. Eerst en vooral willen we daar een aantal planologische instrumenten voor inzetten. Planologie is natuurlijk heel belangrijk, maar daarmee is op het terrein nog geen natuur gerealiseerd. Door de uitvoering van het nieuwe groenstructuurplan kunnen we belangrijke stappen zetten. Er zullen planologische uitvoeringsplannen gemaakt worden om zones die waardevol zijn op het vlak van natuur, bos en groen ook daadwerkelijk als groen te bestemmen. Het is zelfs de bedoeling om in de volgende legislatuur als we de kans hebben om op het beleid te wegen een thematisch Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) voor groen op te maken, naast een thematisch RUP voor wonen. Daarmee zullen we op een aantal plaatsen over het hele grondgebied een groene herbestemming doorvoeren waar dat mogelijk is en zo die zones meteen beveiligen. Hier en daar zullen we onvermijdelijk moeilijke keuzes moeten maken, die misschien aanleiding geven tot conflicten met particulieren. Daarnaast zullen we enkele grote oefeningen moeten maken. De standstill is niet gerealiseerd doordat er de laatste jaren vooral in de haven een grote oppervlakte De Gentenaars moeten zelf nog meer aandacht hebben voor de leefbaarheid van onze groene omgeving, want ook zij dragen een deel van de verantwoordelijkheid. natuur verloren is gegaan. De grote oefening is hier om de volgende legislatuur de compensatie van meer dan 200 hectare effectief uit te voeren dat zal een belangrijke positieve impuls geven voor de standstill. Voor de uitvoering rekenen we in heel belangrijke mate ook op het Vlaams Gewest. Wij gaan in elk geval ook als stad een bijdrage leveren. Verder willen we op een aantal plaatsen in Gent meewerken aan extra bebossing. Zelf hebben we daar het meeste greep op in de Gentbrugse Meersen. Volgens het RSG moest er tegen eind ha extra bos gerealiseerd zijn en moet er op langere termijn in totaal 830 bos bijkomen, te verdelen over de vier groenpolen. Een deel daarvan is planologisch gerealiseerd, maar veel te weinig en op het terrein valt er nog niet veel te merken. De plannen lopen ver achter op de timing, de voorziene bossen zijn te klein en de realisatietermijn is veel te lang. Voor de Vinderhoutse Bossen is de laatste realisatie pas voorzien in Hoe hoopgevend is dat voor de Gentenaars? De timing tot 2046 voor de Vinderhoutse Bossen is inderdaad erg lang. Al gaat het natuurlijk om de allerlaatste realisaties in dat gebied. In het begin zal er de eerstkomende jaren veel bebossing worden gerealiseerd. Men heeft natuurlijk een evenwicht gezocht met de landbouwexploitatie. Ik begrijp wel dat je correcte vergoedingen moet geven en dat de landbouwers ook wat perspectief moeten krijgen. Maar na al die jaren plannen en spreken is er nog altijd niet één stadsbos gerealiseerd in Gent. Welke extra stimulansen kan de stad geven om daar iets aan te doen? Wat kunnen we doen om daar meer vaart in te steken? We willen er bij de andere bevoegde autoriteiten blijven op aandringen om de plannen effectief te realiseren. We zullen constructief meewerken om iedereen samen te brengen. Wanneer er afspraken en beloftes worden gemaakt, zullen we daaraan herinneren en die afspraken zo snel mogelijk laten omzetten in beleidsplannen en nadien in convenanten. Het is echt belangrijk om iedereen te blijven responsabiliseren. Daarnaast willen we als stad op andere plaatsen dan die vier groenpolen extra bos in Gent realiseren. Daarvoor hebben we ons eigen compensatiefonds. We willen daarmee een aantal buffergebieden bos aanleggen. Een goed voorbeeld is de buffer aan de R4. Dat is niet alleen een compensatie voor het verlies van bos elders, maar het biedt ook meteen een buffering en zal tegelijk een belangrijke recreatieve functie hebben voor de nieuwe woonwijken. Ik ben wel wat teleurgesteld in de povere reacties op onze brief naar aanleiding van de actie 1 miljoen bomen voor Vlaanderen van de Vereniging voor Bos in Vlaanderen. We stuurden die brief aan veel grote grondbezitters in Gent en aan semipublieke instanties zoals scholen, non-profitinstellingen als ziekenhuizen en ook aan bedrijven. 25

3 Die hebben vaak toch grond die braak ligt en die zelfs nooit zal of mag bebouwd worden. Waarom zouden we die niet kunnen bebossen? Ik vind dat de verantwoordelijkheid niet alleen bij de overheid ligt en dat ook semipublieke en particuliere sectoren hun deel moeten bijdragen. In het algemeen denk ik dat we niet alleen voor bebossing maar ook voor bijkomend, zelfs recreatief, groen in de toekomst moeten rekenen op samenwerking vanuit die hoek. Iedereen die een belangrijke grondpositie heeft in onze stad (zoals de universiteit of Gentse hogescholen en bedrijven) zal ook moeten meewerken om onze doelstellingen te kunnen realiseren. Bijkomend groen in scholen is bijvoorbeeld niet alleen zinvol voor de studenten, maar kan eventueel ook opengesteld worden voor de buurt. Dit moet in de toekomst meer gebeuren, al zal daarvoor wellicht wat meer nodig zijn dan vriendelijk uitnodigen. We moeten ze echt mee responsabiliseren. De voorbije legislatuur is het niet gelukt om overal de groennorm van 10 m² groen per inwoner te halen. Die groennorm stond nochtans in het bestuursakkoord en moet daar voor ons de volgende keer ook weer in komen. Er is nog veel werk om alle Gentenaars 10 m² groen in hun buurt te bieden. Het Groenstructuurplan voorziet 100 ha extra groen, maar er zal ruim 150 ha nodig zijn. Vindt u dat realistisch? Die groennorm is natuurlijk ongelooflijk ambitieus. Voor sommige delen van het stadscentrum en van de negentiendeeeuwse gordel is hij misschien ook irrealistisch hoog. Je kunt die norm daar maar realiseren met zeer zware ingrepen, die niet Er is reële aandacht nodig voor groen en natuur en daar moet je binnen de beschikbare middelen ruimte voor durven vrijmaken. alleen heel veel geld kosten maar in een aantal gevallen ook verscheurend kunnen zijn voor het woon- en werkweefsel. Ik vind dat we eerlijk moeten toegeven dat we de norm de komende decennia in sommige wijken niet zullen kunnen realiseren, omdat je geen grote onteigeningen en massief slopen kunt verantwoorden. Maar dat geldt maar voor enkele gebieden in Gent en het moet absoluut een streefdoel blijven om de groennorm te halen. Heel de stedenbouwkundige planning en stadsvernieuwing moet daar altijd rekening mee houden. Telkens als er zich kansen aandienen, moeten we die ook nemen. Ook om die groennorm te halen, zullen we bestaande oppervlakten die nu al dan niet groen zijn en die niet altijd eigendom zijn van de stad, zoals in scholen en begijnhoven mee moeten nemen en zoveel mogelijk open moeten stellen voor iedereen. Dat vergt wel een herinrichting en we moeten goede manieren zoeken om die openstelling te realiseren. Ik begrijp wel de bezwaren van de scholen inzake veiligheid en verzekering, maar dat is niet onoverkomelijk. Er zijn prachtige voorbeelden in het buitenland. Zo zijn er Duitse scholen waar de speelplaatsen op een aangename manier groen worden ingericht, niet alleen voor de studenten of leerlingen maar ook voor de buurt. Tot nu toe hebben we onze stadsvernieuwing altijd wat ruimtelijk geconcentreerd. Er was Zuurstof voor de Brugse Poort, dan Bruggen naar Rabot en nu het project in Ledeberg. Normaal gezien is nu de wijk Dampoort-oud Sint-Amandsberg aan de beurt. Als je daar grote onteigeningen wilt vermijden zoals die gebeurd zijn in de Brugse Poort, zullen we moeten zoeken hoe we het bestaande groen beter kunnen gebruiken. Er moet ook een groene aaneenschakeling komen van verschillende kleinere parken. Dat is een uitdaging. De keuze van de stad om samen te werken met Natuurpunt vinden wij bijzonder positief. Er is een degelijke samenwerking gegroeid in het NMC en we konden rekenen op stedelijke aankoopsubsidies voor onze aankopen in de Gentse Leievallei. Vindt u die samenwerking ook geslaagd en voor herhaling vatbaar of zijn er nog verbeteringen mogelijk? Globaal genomen is de relatie tussen Natuurpunt en de stad de voorbije jaren veel verbeterd. Ik heb daar ook erg mijn best voor gedaan. Ik zie in die samenwerking in het algemeen veel meer voordelen dan nadelen. Eigenlijk zie ik bijna alleen voordelen. Als overheid moet je de maturiteit opbrengen om samen te werken met een partner die zijn eigen taken heeft, met wie je een aantal afspraken kunt maken, maar die tegelijk een onafhankelijke partner blijft. Die partner is natuurlijk ook soms wel kritisch en het is logisch dat hij ook wel eens een paar jaar vooruit zal lopen op je doelstellingen of je eraan zal herinneren wat je doelstellingen zijn. Dat betekent dat je als stedelijke overheid wel eens scherpe kritiek krijgt, maar als die kritiek niet berust op valse feiten of manipulaties, hoeft die de samenwerking niet uit te sluiten. Ik zie het een beetje als een verstandige werkgever die soms ook wel eens ruzie heeft met zijn vakbonden. Hij zal hoe dan ook trachten samen te werken met zijn werknemers. Die vergelijking gaat misschien niet volledig op, maar het doet er mij toch aan denken. Daarnaast denk ik dat je als overheid sommige zaken niet alleen kunt doen, zoals het verspreiden van informatie of het uitvoeren van educatieve projecten. Het is echt goed dat we daarvoor kunnen samenwerken. Ik vind ook de samenwerking met vrijwilligers een meerwaarde. Je zou natuurlijk het beheer nog meer kunnen professionaliseren, maar het is toch prachtig dat vrijwilligers dat ook voor een deel kunnen op nemen en zo hun engagement en enthousiasme kunnen overdragen. 26

4 In de Leievallei hebben we belangrijke stappen gezet in ons verhaal voor een Levende Leie. We kochten gronden aan en kregen andere gebieden in beheer. Toch zijn nog niet alle kansen benut. De stad zou een grote impuls kunnen geven door OCMW-gronden in de Gentse Leievallei in beheer te geven aan Natuurpunt. Dat dossier loopt al jaren, maar we hebben het nog niet positief kunnen afronden Het OCMW van Gent heeft door een hele reeks gebeurtenissen in het verleden veel onroerend goed in bezit gekregen in Gent, maar ook daarbuiten. Die grond is in het verleden niet altijd optimaal beheerd, noch uit financieel, noch uit maatschappelijk standpunt. De jongste jaren is er wel een beter beheer op financieel vlak. Het is natuurlijk belangrijk dat het OCMW zijn patrimonium voldoende kan laten opbrengen of te gelde kan maken om zijn belangrijke opdrachten inzake welzijn en ouderenzorg goed te vervullen. Maar daarnaast is het OCMW een deel van de groep Gent. Ik vind dus dat het ook een deel van zijn maatschappelijke bijdrage moet leveren, bijvoorbeeld op het vlak van natuurbehoud. We moeten het OCMW absoluut stimuleren om verder samen te werken in die zin. Als het niet mogelijk is om gronden te verkopen, kunnen ze eventueel op verantwoorde wijze voort worden bewerkt door landbouwers, op voorwaarde dat de natuurwaarden worden gevaloriseerd. Ofwel kunnen we ze inderdaad in natuurbeheer geven aan Natuurpunt om op die manier bij te dragen aan ons globale natuur- en groenbeleid. Wij trachten het OCMW daarvan te overtuigen. Ik mag niet zeggen dat ik daar weerstand in ondervind, maar er is wel wat extra overtuiging nodig. Een heel groot probleem is de heel rigide pachtwetgeving die het echt niet gemakkelijk maakt om een beleid te voeren als eigenaar van gronden. Die wetgeving ontstond in een ver verleden ter bescherming van vele kleine landbouwers in een tijd waarin de primaire sector heel belangrijk was, ook voor de tewerkstelling. Maar momenteel schiet zij haar doel een beetje voorbij. Wat zijn voor u de belangrijkste aandachtspunten op het vlak van natuur, bos en groen voor de komende legislatuur? Er moeten nog veel parken bijkomen! Ik denk onder andere aan het Park De Porre in Gentbrugge, een park aan de nieuwe woonwijk De Hoge Weg, aan de UCO in de Maïsstraat, het Lieveproject en het Park Fabiolalaan, een klein parkje aan de Wolterslaan, in de Loodsenstraat, het Buffalopark in de nieuwe woonwijk op de plaats van het Ottenstadion, het Tondelierpark aan de Gasmeterlaan en de herinrichting van het Rijsenbergpark. Belangrijk is ook dat er meer verbinding moet komen tussen die parken. Soms is dat maar kleinschalig, maar groenassen zijn echt van grote waarde. In die groenassen en parken moeten er fiets- en wandelpaden voorzien worden. Het concept van de Scheldemeander begint stilletjes vorm te krijgen en is echt waardevol, ook voor de biodiversiteit. We moeten ook ons waternetwerk beter gaan gebruiken. Het blauw groener maken en het groen blauwer. Er zijn al een aantal mooie realisaties, maar er kan nog wel wat meer gebeuren... Enkele plezierige experimenten inzake buurtgericht beheer van parken en groene ruimtes zou ik verder willen uitbreiden. Het is een enorme uitdaging voor de toekomst om al het bijkomende groen te beheren. De voorbije legislatuur hebben we dus meer dan 70 ha extra groen gerealiseerd met een Groendienst met hetzelfde aantal medewerkers. Dat is echt niet evident. Dat betekent enerzijds dat je het beheer moet herdenken en dat lukt nog wel, omdat parken anders worden aangelegd, maar we gaan toch grenzen bereiken. Ik denk dat we dan een beroep moeten doen op sociale economie, op buurtbeheer en dat we misschien moeten kiezen voor modellen waarbij de Groendienst het gespecialiseerde werk op zich neemt en voor sommige zaken rekent op sociale economie. Dat kan zelfs een zeldzame keer door schapenbegrazing. Dat was een leuk experiment, een prachtig symbool. Maar ik heb de mensen van de Groendienst gezegd: Die schapen gaan jullie werk nooit vervangen. Het wordt ook een uitdaging om onze parken leefbaar te houden door het zwerfvuil te beheersen en de reële problemen van vandalisme en geluidshinder goed onder controle te houden. Ik hoop dat we de stad op allerlei plaatsen kunnen vergroenen. Door meer geveltuintjes, groene inrichting en groendaken. Die groendaken zullen we op grote gebouwen volgens mij moeten verplichten en voor kleine daken kunnen we ze stimuleren door subsidies en door advies te geven. De mensen moeten de voordelen ervan kunnen zien. Ook geveltuintjes moeten we nog actiever stimuleren. Niet iedereen zal dit zelf willen doen, maar de meeste mensen zien wel het voordeel als het eenmaal gerealiseerd is. We moeten de mensen ook betrekken bij het groen. De volkstuintjes kennen een fameuze revival en beginnen een heel ander publiek aan te spreken. Mensen van alle leeftijden zijn geïnteresseerd om allerlei redenen: om gezond voedsel te kweken, voor de biolandbouw, de prijs en het verbindende element. Een leuke realisatie in dat kader, waar we als stad ook een stevige cent in steken, is de Boerse Poort. Ik denk dat daar ook groepen zullen uit voortkomen die leren samenwerken. Ik hoor nu al dat er initiatieven zijn om bijvoorbeeld samen groenten klaar te maken. Op het vlak van natuur denk ik natuurlijk in de eerste plaats aan de Gentbrugse Meersen, maar ook aan de reële ontwikkeling van het Parkbos met een goede recreatieve ontsluiting. Ik vind het zeer belangrijk dat de Gentbrugse Meersen de volgende legislatuur verder worden afgewerkt. Dit veronderstelt ook een goede inrichting en beheer. Nog dit jaar zullen we de werken voor de hele toegangszone gunnen en een aannemer aanstellen. In ons verkiezingsmemorandum staat de vraag om extra te investeren in natuur, bos en groen. Van verschillende politieke partijen krijgen we maar weinig reactie op dat pleidooi. Wellicht is de toekomstige financiële situatie moeilijk in te schatten of zullen er beperktere financiële mogelijkheden zijn die scherpere keuzes nodig maken. Vindt u extra investeringen voor natuur, bos en groen in de volgende legislatuur realistisch en nodig? Ik wil erop wijzen dat er deze legislatuur bijzonder veel is geïnvesteerd. Het budget dat de Groendienst de voorbije zes jaar ter beschikking had, was 40 miljoen euro, waarvan 10 miljoen voor de Gentbrugse Meersen. Of we in het huidige klimaat in staat zullen zijn om eenzelfde investeringsbegroting te maken, zal afhangen van de financiële middelen. Het lijkt mij niet evident. Maar ik geloof erin dat er reële aandacht nodig is voor groen en natuur en dat je daar binnen de beschikbare middelen ruimte moet durven voor vrijmaken. Niet 27

5 alleen omdat het noodzakelijk is om ecologische redenen, maar ook omdat het de leefbaarheid en de aantrekkelijkheid van de stad bevordert. Als er minder uitgebreide overheidsmiddelen zijn, zullen we misschien moeten zoeken naar manieren om hetzelfde doel te bereiken zonder alles te verwerven. Bijvoorbeeld door convenanten af te sluiten met andere grondeigenaars of door af en toe eens planologische maatregelen te durven nemen voor een herbestemming. Zijn er blinde vlekken in het natuurmemorandum van Natuurpunt Gent? Dingen waarop Natuurpunt volgens u niet of te weinig in gaat? Wat ik al enkele keren gezegd heb: wie gaat er ons groen beheren? Het is niet realistisch om te zeggen we gaan extra personeel aanwerven. Er werken nu ongeveer 350 mensen in de Groendienst. Ik ben ook echt tegen de privatisering van het onderhoud van openbaar groen door tuinaannemers bijvoorbeeld. Soms gebeurt het dat een privéaannemer iets aanlegt en dat we hem de eerste twee of drie jaar het onderhoud voort laten doen. Ik zou het onverantwoord vinden om de Groendienst waar niet alleen veel expertise zit maar ook een goed beleid inzake sociale tewerkstelling af te bouwen. Daar ben ik echt tegen, al denk ik dat er samenwerking kan zijn met de sociale economie voor eenvoudiger taken: gras maaien hoeft niet door een gespecialiseerd tuinier te gebeuren. Een ander aspect dat misschien wat onderbelicht is in het memorandum, is dat de Gentenaars zelf nog meer aandacht moeten hebben voor de leefbaarheid van onze groene omgeving, want ook zij dragen een deel van de verantwoordelijkheid. Voor het overige denk ik dat het memorandum van Natuurpunt een vrij volledige visie weergeeft. Wat is volgens u de meerwaarde van Natuurpunt? Het knappe van Natuurpunt is dat het een heel brede beweging is die veel leeftijden en bevolkingsgroepen aanspreekt, die tegelijk educatieve en sociaal verbindende activiteiten organiseert maar toch ook de sérieux en de diepgang heeft om ernstig over beleid te spreken. Misschien wordt er hier en daar wat lacherig gedaan over die jongens die cursussen geven over zeldzame vogels en bijtjes. Maar daar zijn ook mensen in geïnteresseerd en het is toch prachtig dat mensen daarmee bezig zijn en niet hun tijd verspillen voor televisie. Een sterk punt is dat een aantal mensen in jullie vereniging nadenkt over hoe het beleid moet worden gevoerd en die de tijd nemen om bijvoorbeeld in de GECORO of in de Minaraad een bijdrage te leveren in vergaderingen, die (lachend) soms, maar niet altijd aangenaam zijn. Ik denk dus dat het de grote kracht van Natuurpunt is om een heel brede beweging te zijn die erin Het doel moet zijn om zoveel mogelijk natuur te beschermen en die open te stellen voor het grote publiek. Wie uiteindelijk die bescherming op zich neemt, is van secundair belang. slaagt invloed te hebben, ook bij andere verenigingen. Er zijn nog andere verenigingen die occasioneel wel eens rond natuur werken, zoals het Willemsfonds en Markant, maar ik denk dat Natuurpunt voor samenwerking de eerste partner moet zijn. Ook jullie rol in de ontwikkeling van de Bourgoyen-Ossemeersen is fantastisch. Dat gebied is uitgegroeid tot een werkelijk uniek gebied, dat misschien nu zelfs een beetje overgerecreëerd wordt. Natuurlijk komt dat doordat de groenpolen als de Vinderhoutse Bossen nog niet gerealiseerd zijn. Die zouden veel meer mensen kunnen opvangen. Maar tegelijk zijn er andere schitterende gebieden, zoals het domein Claeys-Bouüaert en de Groene Velden, die misschien te weinig bekend zijn bij het grote publiek. Welke kansen ziet u in de volgende legislatuur in de Gentse Leievallei? Terwijl de groenassen de Gentenaars vanuit de stad op een aangename manier naar de groenpolen leiden, zijn de Leie- en Scheldeval- lei de natuurassen die de stad verbinden met de open ruimte en natuurgebieden in het buitengebied. De stad Gent zal zelf geen grote aankoopcampagne voeren in de Leievallei. We mogen de middelen voor de volgende legislatuur niet vastleggen, al worden er natuurlijk wel financiële beleidsplannen opgemaakt voor verscheidene jaren. Ik denk dat de aankopen van de stad zich ook in de volgende legislatuur vooral moeten concentreren in de Gentbrugse Meersen. De stad moet die groenpool eerst afwerken. In de Gentse Leievallei kan de stad ondersteuning bieden door aankoopsubsidies te leveren voor jullie aankopen. Ik ben ervan overtuigd dat Natuurpunt in de Leievallei echt een meerwaarde biedt. Het is misschien zelfs een manier van werken waarbij met minder geld meer kan bereikt worden. Het zou een interessante oefening zijn bijvoorbeeld voor een masterproef om te laten uitrekenen welke de meest efficiënte manier is om natuur te realiseren. Het doel moet zijn om zoveel mogelijk natuur te beschermen en die, waar het verantwoord is, open te stellen voor het grote publiek zonder de aanwezige fauna en flora te schaden natuurlijk. Wie uiteindelijk die bescherming van de natuurgebieden op zich neemt, is van secundair belang of dat nu Natuurpunt is of de Groendienst. De bescherming van gebieden als de Leievallei, die sterk versnipperd zijn en waar misschien ook nog wat landbouw kan overblijven, kan mits goede afspraken volgens mij beter door Natuurpunt gebeuren, ook al omdat de inrichting van zulke gebieden relatief goedkoop is. Tot slot willen we nog even in de politieke glazen bol kijken Zal er meer of minder mogelijk zijn op het vlak van natuur, bos en groen in Gent door de kartelvorming van sp.a en Groen? (lacht) We zullen natuurlijk na de verkiezingen zien hoe goed onze uitslag is en welke kracht we daaruit halen. Ik hoop alvast dat het thema toch nog belangrijker wordt, al is het tot nu toe zeker niet verwaarloosd. Ik hoop dat er meer mogelijk zal zijn, maar dat zal ook in belangrijke mate afhangen van de financiële mogelijkheden die we zullen hebben. 28