staande hond mei. juni 2015

Transcriptie

1 weimarse vereniging de staande hond mei. juni Showhond van het jaar Clubmatch. Appèl- en Apportproef. medisch nieuw bestuurslid tips

2 voorzitter voorwoordinhoud nummer Opgericht 24 mei 1970, Koninklijk goedgekeurd. Lid van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland. Ingeschreven in het verenigingsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar onder nummer V Lid van Jachthonden Wedstrijd Raad sinds 1982, wedstrijd organiserende vereniging in ORWEJAverband voorwoord voorzitter De vakantieperiode is weer aangebroken en het Bestuur hoopt dat u allen mag genieten van de mooie zomerse dagen die voor ons liggen. Natuurlijk beginnen de KJVproeven al en zal menigeen met zijn hond een mooie prestatie neer willen zetten. De leden zijn ook van harte welkom om de ingeschreven weimaraners op onze KJVproef op 6 september a.s. en de MAP-proef op 3 oktober a.s., op de Bolusberg in Heerle, aan te moedigen, of gewoon eens een kijkje te komen nemen wat zo n jachtproef nu eigenlijk inhoudt en om zelf te ervaren hoe leuk dit voor zowel hond als baas is. In dit blad treft u nog nuttige tips aan voor de vakantie. Veel leesplezier en een fijne zomer! Bestuursmededelingen Oefendag 8 agustus Showhonden van het jaar 2014 Titus Trophy Appèl- en apportproef Moyo Pubertijd Niet te geloven Berenklauw Clubmatch Overlijdensberichten Seniorenparade Opvoeding & Gedrag Agenda & Colofon Wim van Roessel vice-voorzitter gezocht vakantiefoto s NIET met telefoon gemaakt min. ca 1 MB inzending kopij clubblad clubbladredactie@ weimaraners.nl Sluitingsdatum clubblad nr 4/ juli

3 Oefendag 8 augustus Op zaterdag 8 augustus 2015 organiseren we weer een KJV-oefendag in Heerle. We zijn te gast bij Ben en Leny Hectors op het terrein De Bolusberg. De oefendag wordt in eerste instantie georganiseerd voor leden van de Vereniging Weimarse Staande Hond (WSH) die de intentie hebben om deel te nemen aan de landelijke KJV-wedstijden. Natuurlijk zijn overige leden ook welkom maar de honden moeten wel voldoende ervaring hebben in het apporteren van eenden en konijnen zowel te land als in het water. Dit laatste is dan alleen van toepassing op het apporteren van de eenden. De oefendag zal net zo georganiseerd worden als een echte proef. Je wordt ingedeeld in een groep en als groep loop je de proeven. Ook de indeling van de dag is zoals je het op de officiële KJV-proef, georganiseerd door de WSH, kunt verwachten. Alle C-, B en A proeven worden uitgezet. De keurmeesters keuren ook zoals er op een officiële proef gekeurd zou worden en geven zonodig tips om jezelf en de hond te verbeteren. Tijdens deze oefendag kun je ook zien of je hond op een vreemd terrein ook zijn/haar commando s kent. We zijn met weimaraner eigenaren bij elkaar en we kunnen ervaringen en verhalen met elkaar delen. Vergeet ook niet dat deze oefendag op hetzelfde terrein is als de officiële KJV-wedstrijd op 6 september georganiseerd door de WSH. De gastvrouw Leny Hectors zorgt ervoor dat er een heerlijke soep, hamburgers en andere versnaperingen zijn te verkrijgen in de jachthut. Inschrijven voor de oefendag kan via het inschrijfformulier. Dit is te vinden op de webpagina bij de jachtagenda. Wij hopen u graag op 8 augustus te zien als deelnemer. bestuursmededelingen Nieuw bestuurslid Public Relations Natasja van Heesch Sinds 2007 zijn wij (Maikel Damen en ik) in bezit van een Weimaraner langhaar genaamd Autumn Bells. Zij was niet onze eerste hond. Autumn heeft ook nog kennis gemaakt met de Labrador retriever en een Flatcoated retriever die toen in huis rondliepen. We waren toe aan een nieuwe uitdaging en die hebben we gekregen. Nadat de beide retrievers waren gestorven werd het stil in huis. Zo stil dat we hebben besloten om een tweede Weimaraner langhaar in huis te nemen dat is Bieke geworden. Met Autumn hebben we diverse showtitels gehaald, KNJV-diploma s en ze was zeer verdienstelijk in het veldwerk (8 kwalificaties en een Franse werktitel). Hoewel ze nu 8 jaar oud is ligt ze zeker nog niet stil. Met Bieke hebben we ons meer op het veldwerk geconcentreerd en tot nu toe hebben we tijdens elk seizoen wel een kwalificatie gehaald. Wat betreft het showen, daar heeft ze geen geduld voor. Met het KJV-werk gaan we nu pas beginnen. Wat dat betreft heb ik dus zeker mijn ervaringen in de showwereld en in de wereld van jachthondenwedstrijden. PR Naast de honden heb ik nog een grote hobby en dat is fotograferen. In het clubblad zijn wat dat betreft al vele foto s en verhalen van mijn kant gekomen en nu een nieuwe stap. Sinds april ben ik me bezig gaan houden met de PR. Als bestuurslid Public Relations wil ik meer mensen proberen warm te maken om mee te doen aan de diverse activiteiten die de vereniging organiseert. Maar ook om de resultaten die door de weimaraners zijn gehaald in de picture te zetten. Ik heb in ieder geval heel veel ideeën. Mocht u ideeën, opmerkingen of iets te vertellen hebben laat het me weten via pr@weimaraners.nl Natasja van Heesch Public Relations Fokinformatiecentrum Sinds de ALV van april 2015 hebben we een vacature voor Fokinformatiecentrum. Voor deze post hebben we een goede kandidaat bereid gevonden om de werkzaamheden op zich te nemen onder supervisie van het bestuur. Vanaf 1 mei zal Carlijn Kniest de contactpersoon zijn voor de Fokinformatie. Bij de volgende ALV wordt deze kandidaat voorgesteld aan de leden als bestuurslid conform het HHR. In het volgende clubblad zal zij zich voorstellen. verenigingsnieuws Showhonden van het jaar 2014 De vereniging heeft, zoals velen misschien weten de titel showhond van het jaar in het leven geroepen Elk jaar worden er twee honden showhond van het jaar namelijk een korthaar en een langhaar. Natuurlijk zijn er wat voorwaarden gesteld.. In aanmerking komen alleen DIE honden, waarvan minimaal één van de eigenaren lid is van onze rasvereniging. De competitie is tenslotte bedoeld om (meer) leden te stimuleren deel te nemen aan shows.. Het showjaar loopt van januari tot en met december.. Uw hond heeft aan minimaal vijf in Nederland gehouden shows deelgenomen in een klasse vanaf 9 maanden (de baby- en puppyklasse wordt buiten beschouwing gelaten). Mimimaal 3 uitslagen dienen uitmuntend, RCAC, CAC of BOB te zijn.. Het aantal punten dat uw hond vergaard heeft, wordt uiteindelijk gedeeld door het aantal shows waar uw hond daadwerkelijk was. De Weimaraner kort- en langhaar (reu of teef) met het hoogste gemiddelde is de winnaar van de competitie. De prijs wordt uitgereikt aan het winnende lid van de vereniging.. De prijsuitreiking van de Show-Weimaraner vindt plaats tijdens de Algemene Leden Vergadering. De volgende punten zijn te behalen op een show: (tussen haakjes de punten die te behalen zijn op de kampioenschapsclubmatch van de WSH): Matig: 0 punten RCAC: 12 punten (15 punten) Goed: 1 punt CAC : 15 punten (18 punten) Zeer goed: 3 punten BOB: 18 punten (21 punten) Uitmuntend: 7 punten (de punten zijn niet cumulatief) Wim & Tamara van den Dam namens de Jachtcommissie Op vakantie Het is natuurlijk gezellig wanneer de hond mee op vakantie kan maar er zijn wel een aantal zaken waar vooraf aan moet worden gedacht. Naast de verplichte identificatie (hondenpaspoort en chip) is ook in de meeste landen de vaccinatie tegen hondsdolheid (rabies) bij het overgaan van de grens verplicht voor de hond. (let op: minstens 21 dagen voor vertrek). Daarnaast hanteren sommige landen hun eigen aanvullende invoereisen. Informeer op tijd hierover bij de dierenarts. Vraag vooraf bij uw vakantiebestemming of huisdieren welkom zijn. Houdt rekening met de reisduur het klimaat en de conditie van de hond. Sommige honden kunnen niet tegen hogere temperaturen. Bescherm de hond tegen bepaalde ziektes, zoals hartwormziekte en leishmaniose en door teken overgebrachte ziekten zoals babesiose en de ziekte van Lyme. In grote delen van Europa kan dit worden opgelopen. Doe kort voor het vertrek geen dingen met de hond die hij minder prettig vindt en dus stress kunnen geven. Neem eigen voer mee. Niet in ieder land is hetzelfde (merk) voer te verkrijgen. Bovendien kan plotseling wisselen van voer maag en darmklachten (diarree) veroorzaken. Neem het telefoonnummer van uw eigen dierenarts mee, het chipnummer en een foto. Mocht de hond zoekraken heeft u snel de juiste gegevens bij de hand. Heeft de hond een bepaalde aandoening (ziekte), schrijf dan de naam van de aandoening op een briefje en bewaar dit bij het paspoort. Let op, dat medicijnen eventueel minder lang houdbaar kunnen zijn als het warm is. Controleer vooraf of er bij het vakanti adres een dierenarts in de buurt is. Neem voor onderweg water mee en vergeet niet om eventueel een muilkorf mee te nemen. Dit is in bepaalde landen verplicht. Prettige vakantie! Titus Trophy In de vorige clubbladen heeft een stukje van Kimm Bakker over de bijzondere prestaties van haar Weimaraner Ostara gestaan. Helaas zijn daarbij foto s geplaatst van haar dochter Bonnie van de Tuindershof. Ostara heeft in april de Titus Trophy gewonnen, dit is een wisselbeker voor de best (veld en dummie) werkende Weimaraner van het jaar in de UK (in dit geval 2014). Dit is dan echt Tara! korthaar: Bonnie v.d. Tuindershof - langhaar: Ioulous van t Weimeland 4 5

4 weimaraner&de jacht jachtervaring Appèl en Apportproef (AAP) en Roofwildapporteerproef (RAP) Op 12 april heeft de Jachtcommissie opnieuw een aantal verenigingsproeven gehouden. De proeven werden dit jaar voor de tweede keer in Kuinre gehouden, de locatie die ons goed is bevallen vorig jaar. Het grootste gedeelte van de dag werd in beslag genomen door de Appel- en Apportproef (AAP). Keurmeesters van deze proef waren de heren Jur Deckers, Harm van Riel en Wim van den Dam. Als helpers waren dit jaar aanwezig Sandra Boshoven en Ruud Potters. Allard Muller, de proeforganisator heeft ook hand- en spandiensten verricht. zestien deelnemers Er hadden 16 deelnemers ingeschreven voor de AAP. Helaas één afmelding. We zijn de dag gestart met de indeling in de groepen en de loopvolgorde op het prachtige terrein van Staatsbosbeheer waar wij te gast waren bij de heer H. Bergman. De Appèl- en Apport Proef is bedoeld om de bruikbaarheid van de Weimaraner bij het werk na het schot te testen. Naast de appèlonderdelen wordt tijdens de dag ook beoordeeld of de hond schotvast is, zich niet handschuw opstelt en toont dat het wild kan respecteren (aansnijproef). De keurmeesters geven een cijfer voor elk onderdeel tussen 1 (matig) en 4 (zeer goed). De honden die alle onderdelen minimaal voldoende afleggen (minimaal 2 punten) en aantonen dat zij niet hand- of schotschuw zijn en het wild respecteren behalen een certificaat. vijf geslaagd Van de 15 deelnemers slaagden vijf erin de Verenigingsproef te behalen. De proef Apport van haarwild uit de dichte dekking, bleek voor de meesten een onhaalbare proef. Hier slaagden slechts zes deelnemers om het konijn te vinden EN naar de baas te brengen. Bij het markeerapport vielen net zoveel nullen als bij het houden van de aangewezen plaats met schot, vijf in totaal. Dat waren de struikelblokken van die dag. De deelnemers lieten zich wederom positief uit over het terrein en ook de van te voren gewaarschuwde wandelaars hielden rekening met de proef die gehouden werd. Door het mooie weer hadden we op zijn tijd best wat toeschouwers. verdedigingsdrang Na de middag werd de aanlegproef Verdedigingsdrang gehouden. Aan deze proef kon iedereen vrijwillig meedoen. Het is een laagdrempelige proef, waar het manscherp zijn, wat in de rasstandaard staat, in aanleg wordt getest. Desondanks slaagden slechts vier deelnemers met de hakken over de sloot voor deze aanlegtest. vos Als laatste wordt traditiegetrouw de Roofwild Apporteer Proef (RAP) gehouden. Dit jaar met vijf deelnemers, die ieder een hun eigen vos van minimaal 3,5 kilo meebrachten. Als eerste het apport van de vos over de hindernis, gevolgd door het verloren apport uit dichte dekking en als afsluiting het uitwerken van een vossensleep. Met een score van 40% haalden twee van de vijf deelnemers deze proef. sportieve dag Ook de tweede keer in Kuinre kunnen we afsluitend melden dat het een zonnige, sportieve en gezellige dag is geweest. De Jachtcommissie wil hierbij nogmaals de deelnemers bedanken voor hun inzet en sportiviteit en keurmeesters en helpers bedanken voor het mogelijk maken van deze dag. Wat ons betreft volgend jaar weer in Kuinre. Allard Muller Jachtcommissie Foto s: Appèl & Apportproef: Tip: gebruik niet te veel commando s voor dezelfde opdracht Gebruik één commando voor bijvoorbeeld het voorkomen en niet de ene keer kom voor, dan weer hier, of kom eens. Het maakt in principe niet uit welk commando je gaat gebruiken, als je maar wel altijd hetzelfde voor dezelfde opdracht gebruikt. Zodra de hond het commando begrijpt, geef dan ook maar één keer het commando en dus niet zit,...zit,...zit. van een voorjaagster... Eline heeft met haar Weimaraner Wiggle aan de AAP meegedaan en vertelt enthousiast haar belevenissen Wiggle is mijn eerste hond en wij trainen sinds vorig jaar februari jachttraining bij Carlijn Kniest van hondenschool Samen Éen. Wiggle deed het in het begin erg goed maar daarna kwamen we in een diep dal terecht. Hij wilde niets meer apporteren. Zelfs het wild begon hij op een gegeven moment te negeren. Uiteindelijk, na maanden lang proberen hoe we hem weer aan de gang zouden krijgen, lukte het ons weer. Dolblij natuurlijk toen hij weer door had hoe leuk het was om iets terug te brengen. Sindsdien ging het eigenlijk snel bergopwaarts en hij deed alles weer zoals het hoorde. ervaring opdoen Carlijn vertelde mij dat de AAP 12 april gehouden zou worden en mij leek het wel leuk om eraan mee te doen. Ook puur voor de ervaring voor Wiggle en mij. Dus, ingeschreven! En eigenlijk vanaf het moment dat ik me had ingeschreven ging het op de eerst volgende les mis. Hij plofte het wild een paar meter voor me neer en zodra ik het commando vast gaf kwam hij het wild plat en bijna als een opgewouven pakketje brengen. Het was de eerste keer dat hij dat deed. (sinds dat hij zittend kan afgeven natuurlijk). Nou, de lessen daarna was het eigenlijk hetzelfde verhaal. En de dinsdag voor 12 april was helemaal een drama. ontspannen Zondag 12 april ging de wekker om half 5 in de ochtend om naar Kuinre te gaan. Ik stond op met het idee: We gaan er een leuke leerzame training van maken. Had mezelf voorgenomen het wild gewoon aan te pakken zonder hem te laten zitten (wat misschien voor kraken ging zorgen) en er op die manier ook niet teveel druk op te zetten. Zelf was ik ook heel ontspannen en had er veel zin in. Het weer was ook prachtig! Eenmaal op de verzamelplek kregen we onze nummers en de loopvolgorde van de verschillende onderdelen. Ons eerste onderdeel was uit zicht met schot, ik was benieuwd of Wiggle bleef liggen. Hij was nogal druk, bijna twee uur in de auto, een nieuwe omgeving, nieuwe mensen en andere honden. Wiggle bleef keurig op zijn plaats liggen en was zelfs niet gaan zitten. Dat onderdeel was binnen op naar het volgende. Tip: op kan je controleren bij welke databank je huisdier is geregistreerd proeven Volgen door dichte dekking. Het echte volgen wat ze willen zien is bij ons nog een behoorlijk verbeterpunt maar het was goed genoeg. Daarna naar het vrij uit sturen en komen op bevel. De eerste keer trok Wiggle richting het water en ging niet ver genoeg vooruit. De tweede keer ging het prima. Eigenlijk viel me tot nu toe niets tegen van hem maar we hadden nog geen wild gehad. Bij het apport uit water maakte ik een fout. Ontzettend zonde, maar... de eend kwam wel binnen. Later kreeg ik goed uitgelegd wat er beter kon en dan vooral wat ìk beter kon doen. Daarna het apport van konijn uit dichte dekking. Bijna iedereen die we onderweg spraken zei dat het erg moeilijk was of dat de honden het konijn niet opraapten. Veel honden schenen naar rechts te trekken terwijl het konijn links in het bos lag. Wiggle deed dit de eerste keer ook. Nadat ik hem terugfloot en opnieuw inzette ging hij wel links zoeken en kwam met konijn terug. De aansnijproef kwam daarna met konijn en eend vlak naast hem. Dit deed hij super maar dat is het enige waarvan ik zeker wist dat dat goed zou gaan haha. ik heb enorm veel tips gekregen en heb veel geleerd door het kijken naar anderen Daarna hadden we lunch, nou ja lunch. Het liep allemaal uit en op het moment dat ik net mijn broodje at werd er geroepen dat we gingen markeren. Het markeren deed hij erg slordig. Dat vond ik wel jammer. Hij kan het (nog) niet perfect, maar beter als die dag had hij wel gekund. Daarna de aanleg verdedingsdrang test. Die hebben we niet behaald. geslaagd Toen was het voor ons klaar en begon de RAP. Eventjes naar gekeken en daarna terug naar de verzamelplek gegaan. Toen de RAP was afgelopen werd er bekend gemaakt wie de AAP en/of RAP hadden behaald. Wij hoorden bij de vijf gelukkigen! Blij verrast en supertrots natuurlijk. Ik vond het echt een super leerzame dag, heb enorm veel tips gekregen van de keurmeesters en alleen al van het kijken naar de anderen heb ik veel geleerd. Een super ervaring rijker. Heel erg bedankt hiervoor!! Eline Derksen 6 7

5 Moyo Dagboek van een je weet wel Weimaraner reu Ik schaam me dood. Zo erg dat ik het bijna niet durf op te schrijven. Mijn donkerste gedachten zet ik nu op papier. De beslissing is genomen. Er is geen ontkomen meer aan. Bijna 6 jaar oud en dan dit nog op je pad krijgen. Ik moet volgende week naar de dierenarts. En niet mijn ouwe trouwe eigenste dierenarts. Nee, ergens in de grote stad omdat ik ook een grote hond ben en er geen enkel risico genomen wordt. Ik heb geen inspraak. Niet dat ik ooit ergens wèl inspraak in heb, maar nu doen ze niet eens alsóf. Er zijn diverse redenen waarom er een consult voor mij is afgesproken: 1. ik zit al dagen s avonds met een loopneus bij de voordeur. 2. ik zit al dagen overdag bibberend op de bank naast de baas. 3. ik volg alleen nog mijn neus richting loopse teefjes. 4. ik bespring elke gecastreerde reu die op een teefje lijkt. 5. ik luister niet meer zo goed naar de baas en ga er in het bos vandoor en kom dan terug in 2-voud met een onbekende baas. Vijf redenen voor één spuit. Ik durf bijna het hieraan gelinkte woord niet op te schrijven. Het begint met cas en het eindigt op tratie. Het is geen doen meer zeggen ze. Het wordt te gevaarlijk want hij (dat ben ik) kijkt nergens meer naar en loopt zo de weg over. Okee, ik heb ook thuis een paar keer een vergissing gemaakt. Dat kwam zo: de baas was ziek. Ze had een heel erge griep te pakken. Toen ze heel even uit bed was, ging ze op de bank zitten snuffen en toen ging ik op haar rug springen en maakte een hele foute beweging. Ik geef toe, dat was echt een hele erge vergissing. Ze maakte me direct uit voor alles wat lelijk was en ik liep met mijn hoofd gebogen naar de andere baas. Zo n enorme uitval had ik niet verwacht. Hij fluisterde zachtjes in mijn oor: Moyo, als de baas zo n bui heeft omdat ze ziek is, kun je maar het beste heel stilletjes en klein in een hoekje gaan zitten en wachten tot het over is. Maar hoe doe je dat in hemelsnaam met bijna 37 kilo? Dat zei hij er niet bij. Als ik nu bij haar in de buurt kom, roept ze al gelijk LAAG!! alsof ik ook nog wat aan mijn oren mankeer en haar vorige uitval vergeten zou zijn. Voor je het weet, gaat namelijk het mes ook nog in andere delen. Ik zie erg op tegen het consult bij de dierenarts. Er is nog een weg terug daarna maar als ik goed op de tijdelijke spuit reageer (hoezo: goed???) dan wordt er een vervolgconsult aangevraagd voor de definitieve versie van het hele verhaal. Nee, ze gaan hier niet over één nacht ijs. Vandaag was ook zo n dag met een raar slot. We gingen naar het bos en ik liet zien dat ik het hartstikke goed kon: netjes de stokken apporteren, goed naar de baas zoeken als ze zich verstopt had en voorkomen op commando zodat er een lekker stukje kaas voor me in zat. En ja, toen rook ik ineens weer die zalige geur. Na 20 minuten kwam ik terug met mijn pas verworven vriendin en haar baas. We hadden lekker door de modder gerend en waren nog steeds aan het spelen. Ik sprong steeds op haar rug maar dat mocht niet. Nou hij vindt haar wel leuk geloof ik zei mijn baas. Foutje: t was een hij die geholpen was. Dat is nou altijd één van de redenen geweest waarom bij mij altijd alle delen nog mochten meedoen. (Ik ben mij ervan bewust dat ik al in de verleden tijd spreek) Men wilde voorkomen dat ik ook zo aantrekkelijk zou gaan ruiken. En nu word ik er zelf zo één. Jullie kennen mijn grote vriend Nino, van de hondenuitlaatservice. Die noemt ze nu heel grappig Nina. Ja precies, ik ging ook meteen nadenken over mijn eigen naam.. Oh ja en dan nog wat: hoezo geholpen? Dan moet je toch altijd blij zijn, daarna? Stella Annotee Pubertijd De leeftijdsfase van de puberteit is in de ontwikkeling van de hond een belangrijke periode. Gemiddeld zou je kunnen zeggen dat het hoogtepunt van de puberteit bij zo n 8 maanden ligt. Onder invloed van de lichamelijke veranderingen verandert ook het gedrag van uw hond. Puberende honden worden opeens Oost-Indisch doof voor uw geroep, zijn continu bezig hun grenzen op te zoeken, en lijken alles wat ze geleerd hebben vergeten te zijn. Genoeg om u als eigenaar de moed in de schoenen te doen zakken. Belangrijk in deze fase is dat u op kalme en consequente wijze uw leiderschap blijft uitstralen. Niet hij, maar u neemt in alles het initiatief, en u gaat niet in op bedelen om aandacht, spel, eten of uitlaten. U bepaalt wat en wanneer gebeurt. Soms lijkt het alsof uw hond alles wat u hem tot nu toe had geleerd, niet meer weet of kan. In de puberteit dient het geleerde echter herhaald en bevestigd te worden, om echt definitief vorm te krijgen. Voorkom dat u in deze periode qua training te hoge eisen aan uw hond stelt. Laat u echter ook niet te veel verleiden door zijn zogenaamde vergeetachtigheid. Na de pubertijd lijkt uw hond ineens weer de oude. De gehoorzaamheid die hij voor de pubertijd had, is weer terug. Hij was het dus niet verleerd! Wanneer u er echter in de pubertijd de brui aan geeft en denkt dat uw hond niet meer de leuke en gehoorzame hond van voor de pubertijd zal worden, dan zal dit door het ontbreken van herhaling van de oefeningen vaak ook het geval zijn. Houdt dus altijd vol tijdens de pubertijd! Dit is het moment waarop sommige honden die graag hoger in de rangorde zouden willen staan, actie gaan ondernemen. Zo kan de hond zich bijvoorbeeld meer vrijheden gaan veroorloven en commando s die hij eerst goed opvolgde, worden nu opeens genegeerd. Het is belangrijk om consequent en duidelijk te blijven en niet toe te staan dat de hond uw grenzen steeds verder oprekt

6 weimaranerbelevenis medisch Niet te geloven Een verhaal dat bijna niet te geloven is maar wel is gebeurd. Zoals vaker gingen mijn man Ron, onze weimaraner Obi en ik naar Ruud en Annelies, de fokkers van onze hond Obi van de Dreamtime Hunters voor een gezellige en leerzame dag inclusief jachttrainng. Zo ook deze dag. Na de koffie en iets lekkers zijn we aan de gang gegaan. Als eerste hebben we een aantal àppeloefeningen gedaan. Bij de eerste oefening vlogen de modderspetters ons om de oren omdat Obi vol enthousiasme wegrende. Na deze oefeningen zijn we aan de gang gegaan met de apporteerproeven met als afsluiting een sleepspoor. Het spoor van 250 meter werd netjes uitgewerkt door Obi. Hierna hebben wij nog gezellig wat gedronken en gegeten. grote schrik s Avonds net voordat we naar huis gingen hebben we nog een rondje gelopen in het bos. Obi kreeg een lichtje om en wij liepen met een zaklamp buiten. Na een kwartier lopen zagen wij dat Obi een spoortje op doet. Hij volgde het spoor het bos in en wij wandelden gewoon door. Ineens hoorden wij Obi keihard gillen. Verstrikt stonden we even stil. Vervolgens rende Ron als eerste naar Obi gevolgd door de rest. Bij Obi aangekomen scheen Ron met zijn zaklamp op het lichaam van Obi. Hij zag meteen een enorme wond ter hoogte van de borststreek. De wond bloedde heel erg. Annelies liep meteen terug naar het huis. Intussen probeerde zij de dierenarts te bellen. Ron rende als een gek eveneens terug naar het huis om de auto te gaan halen. Ruud bleef bij mij en Obi. Ik was ondertussen bij Obi gaan zitten en probeerde zo goed moge- lijk de wond dicht te drukken. Ik kon alleen maar denken dat Obi dood zou gaan omdat hij zo erg bloedde. Ruud ging later ook weg omdat hij bedacht dat enkel hij de sleutel van het huis had. Toen zat ik samen met Obi in het donkere bos. Wat er dan allemaal door je hoofd gaat, kun je niet beschrijven. Ron kwam met een noodgang aanrijden met de auto. We hebben Obi in de achterbak getild en ik ben er bij gaan zitten. Daarna zo snel mogelijk naar de dierenarts gereden. Obi werd steeds rustiger en naar mijn idee steeds slaperiger. Ik dacht de hele tijd dat hij voor de laatste keer ademde. Bij de dierenpraktijk aangekomen bleek de dierenarts er nog niet te zijn. Wat duurt de tijd toch lang als je moet wachten. Na ongeveer vijf minuten liet de opgeroepen arts ons binnen. Heel voorzichtig hebben we Obi op de brancard gelegd. Het heftige bloeden was ondertussen gestopt. Als eerste wilde de dierenarts een röntgenfoto maken. Zij wilde weten of Obi eventueel een klaplong had. Dit was van belang voor de verdere behandeling. Voor de foto moest Obi op zijn buik liggen maar daar zat ook juist zijn verwonding. De eerste foto was niet goed en zo moest er nog een tweede worden gemaakt. Ondertussen wilden wij alleen maar dat hij geopereerd zou worden. Ook op de tweede foto was niets te zien. Volgens de dierenarts was hij stabiel en kon hij geopereerd worden. Zodra de ook opgeroepen dierenartsassistente er was ging het allemaal snel. operatie geslaagd Na de uitleg van de dierenarts waarin ze aangaf dat de operatie een uur zou duren hebben we in de wachtkamer even de emoties de vrije loop gelaten om daarna bij Ruud en Annelies het telefoontje af te wachten. Helaas hebben we twee uren moeten wachten op dat telefoontje maar wel met een goed bericht. De operatie was gelukt. Het duurde langer omdat de linker borstspier helemaal doorgesneden was. Omdat er weinig basis was om de spier vast te zetten, had de dierenarts er veel werk aan gehad. Wat een opluchting. Een half uur later konden wij Obi ophalen. Hij lag op een warmtedeken met een rompertje aan helemaal versuft door de medicijnen. We mochten hem vanwege de reistijd niet mee naar Ridderkerk nemen. Er werd dus besloten dat wij in Nunspeet zouden blijven slapen. rustig houden Bij Ruud en Annelies thuis werd er een heerlijk bed voor Obi geregeld. Obi piepte regelmatig van de pijn. Iedere keer als hij ging verliggen, zaten wij rechtop in bed. Obi gaf duidelijk aan wanneer hij naar buiten moest. Dit moest voorzichtig gebeuren omdat er kans bestond dat de gehechte borstspier zou afscheuren. Als dat zou gebeuren dan zou hij altijd mank blijven lopen. De arts vertelde dat Obi enkel aangelijnd uitgelaten mocht worden en hem niet te laten rennen, springen of spelen met andere honden. Ron is de volgende ochtend vroeg naar huis gegaan om de kinderen te gaan vertellen wat er met Obi was gebeurd. Ruud en Annelies werden door een kwispelende Obi begroet. De hele donderdag en vrijdag hebben wij met zijn drieën voor hem gezorgd. Hij kreeg kleine porties voer en werd korte stukjes uitgelaten. We hebben ons strikt aan de adviezen van de dierenarts gehouden om het herstel te bevorderen. De nachten daarna heeft Obi rustig geslapen en niet meer gepiept. Naar mijn idee voelde hij heel goed aan dat hij rustig moest blijven en dat wij goed voor hem zouden zorgen. We besloten om Obi bij Ruud en Annelies te laten. De kinderen waren natuurlijk ontzettend geschrokken en wilden ook zien hoe het met hem ging. Die dag hebben we allerlei vragen voor de dierenarts opgeschreven. Obi bleef bij Ruud en Annelies waar hij heel erg goed verzorgd werd. Zij gingen op maandag met hem naar de dierenarts terug om de drain te laten verwijderen. De dierenarts vond dat Obi er erg goed uit zag ondanks de zware operatie die hij had ondergaan. De drain was zelfs bijna afgestoten door het lichaam. De dierenarts was erg tevreden. genezen verklaard Obi is enorm vertroeteld en in de watten gelegd bij Ruud en Annelies. Ze kwamen Obi zelfs thuis brengen op het moment dat hij de reis aan kon. Het verzorgen en vertroetelen ging nog steeds door. Hij knapte snel op. We besloten ook al snel om de rustgevende medicijnen niet meer te geven. Na tien dagen zijn de hechtingen er uit gehaald. Obi kon steeds wat langer lopen. Dit gebeurde altijd aangelijnd, wat een hele opgave was voor een hond die per dag zo n 3 uur buiten vol gas mocht lopen. Na drie weken mochten wij het uitlaten opbouwen. Hij mocht aan de fiets meelopen want dat was goed voor de genezing van de borstspier. Verder hebben wij veel spelletjes met hem gedaan. Hij vond alles geweldig en was zo tevreden. Na zes weken is Obi genezen verklaard. reebok Natuurlijk hebben wij het gehad over wat er nou precies zou zijn gebeurd en hebben bedacht, gezien de schone en diepe wond, dat Obi een ree(bokje) op het spoor is gekomen. Deze zal zich verstopt hebben voor de nacht door zich tegen de grond te drukken. Eenmaal boven de ree te zijn gekomen heeft de ree Obi een kopstoot gegeven en hem gespiesd in de borst. Het is werkelijk ongelofelijk dat zoiets kan gebeuren. De hele dag hebben we jachttraining gedaan en zijn we enthousiast over de resultaten en s avonds wordt Obi s jachtinstinct hem haast fataal. Nu, een aantal maanden na de operatie, hebben wij nog steeds onze lieve, vrolijke, ondeugende, eigenwijze Obi. Hij is nog aanhankelijker en blijer geworden, vinden wij. Maar dát vinden wij helemaal niet erg. Wij zijn dolgelukkig met onze blije Freedom Fighter! pas op met de berenklauw Als je met je hond in een natuurgebied loopt, pas dan op dat hij niet door de berenklauw loopt. In Nederland hebben we 2 soorten berenklauwen: de reuzenberenklauw (3-5m) en de gewone berenklauw (1,5m). De plant wordt nogal eens verward met het onschuldige, veel kleinere Fluitekruid. De reuzen berenklauw komt van oorsprong voor in de Kaukasus, maar inmiddels komt hij ook in Nederland voor en ontwikkelt zich makkelijk tot planten van 3,5 meter hoog. De gewone berenklauw komt van nature voor in Europa. Dit is een cm hoge plant, die veel langs dijken en wegen voorkomt. De plant bevat een stof die op de huid brandblaren kan veroorzaken. Op de bladeren staan haartjes die de huid sterk irriteren (brandblaren). Het sap uit de haartjes kan bij contact met de ogen zelfs permanente blindheid veroorzaken. Hoe herken je de berenklauw? Beide zijn te herkennen aan de witte bloemschermen en de grote behaarde bladeren. De reuzenberenklauw heeft ook herkenbare rode vlekken op de stengel. De plant komt vaak voor langs de waterkant en in bermen en wordt steeds vaker gezien in stedelijk gebied. Brandwonden De grote boosdoener is het sap van de berenklauw. Het maakt de huid (en ook het oogoppervlak) gevoelig voor zonlicht. Als een hond in aanraking komt met het sap zullen er na ongeveer 24 uur rode, jeukende vlekken ontstaan. Dit proces zet zich voort en er zullen zelfs zwellingen en blaren ontstaan die op brandwonden lijken. De genezing duurt gemiddeld 1 à 2 weken. Als het sap in de ogen komt, kan de hond hier zelfs blind van worden. Wat te doen Spoelen met water en de hond uit de zon houden. Neem contact op met de dierenarts om pijn en littekenweefsel beperken. Tip De gemeente bestrijdt doorgaans in de zomer en in het najaar de berenklauw met een bestrijdingmiddel Zie je deze plant groeien bij een losloopgebied dan kun je hiervan melding maken bij de gemeente en vragen of ze de planten willen laten verwijderen. Wij willen Ruud en Annelies ontzettend bedanken voor alle hulp en lieve zorgen. Jullie zijn TOPPERS! Ook willen wij alle baasjes en vrouwtjes bedanken die hebben meegeleefd met Obi en met ons. Bedankt! Ron, Angelique, Daphne en Robin van Antwerpen 10 11

7 showervaring Aycko van Weimars Choice Zondag 17 mei De wekker! Hoe halen ze het in hun hoofd, die bazen van mij! clubmatch gezellige dag Zondag 17 mei 2015 was het weer zo ver: de Kampioensclubmatch op het terrein van de Kynologen Vereniging Nieuwegein We hebben vakantie en de wekker loopt len. Hé, het is wel MIJN zus, hoor! Maar mijn om 7.00 uur af! Da s nog midden in de zus werd ook beoordeeld met een Veelbelovend nacht. Direct is er veel actie in de tent en ik en ook zij werd eerste in haar klasse! krijg niet eens de kans om rustig wakker te Wauw, super trots op haar! Mijn baasjes en worden. Mijn baasjes hebben haast. Er wordt opperbaasjes helemaal door het dolle In het totaal waren er 26 weimaraner langhaar juniorhandling snel gegeten en mijn rugzak en kussen worden heen, want we zijn met z n tweeën mooi en 47 kortharen ingeschreven. De In de pauze konden de junior handlers laten gepakt. We gaan al vroeg op pad. beoordeeld. Ja duh, vertel iets nieuws dit keurmeesters van dit jaren waren Mevr. F.L. zien wat ze er van konden. Dit jaar waren er Zijn mijn baasjes een beetje zenuwachtig? wisten we toch allang?!? Mensink en Mevr. H.J.M. Leenen. Zij had- drie deelnemers en omdat de jury niet kon En heb ik daar last van? Neuh ik ben Toen hadden we even wat rust, want Mam den de taak om al deze honden te beoorde- kiezen hebben ze allemaal de eerste prijs een bikkel! Zenuwen zijn aan mij niet besteed! kwam pas na de pauze in de ring. Omdat ik len en te voorzien van een keurrapport. ontvangen. Na een klein uurtje in de auto gesla- het zo goed gedaan had, kreeg ik een nieu- De weergoden waren ons goed gezind en de pen te hebben, word ik wakker en schrik me we halsband. Een mooie leren, brede band. regenbuien die voorspeld waren zijn gelukkig niet gekomen. Het was beter geweest om het viel haar op dat wezenloos. Allemaal familie! Wauw, zoveel Ik moet nog wel een beetje groeien, want hij heb ik er nog nooit bij elkaar gezien. Ik wist is nu nog te groot. O ja, sommigen dachten de zonnebrandcrème mee te nemen in iedereen elkaar het niet eens dat we ook langharige en ruwharige familieleden hadden. Gelukkig zag ik al was. dat ik al 9 maanden was, omdat ik al zo groot plaats van een paraplu. succes gunde! snel mijn opperbaasjes (de baasjes van mijn In de pauze even lekker liggen doezelen, Ik had een junior handler mee genomen die ouders). Dat wordt feest! Waar is dat feestje? want zo n keuring is wel héél vermoeiend. voornamelijk honden showt in de gezelschapshonden activiteiten Hier is dat feestje! Zouden ze mijn zusje ook Joh, daar komt veel bij kijken. Die bazen groep en wat zij opmerkte is Naast het showen waren er nog meer activi- meegenomen hebben? Keten! denken dat ze het druk hebben, maar het gewoon een compliment voor iedereen. teiten langs de ringen. Dorit Fiedler ontving We zijn dus in Nieuwegein.. Het blijkt dat gaat natuurlijk wel over ons en wij moeten Ze gaf aan dat ze de show heel gezellig was een certificaat waarin werd vermeld dat dit een Kampioensclubmatch is van de ons van onze beste kant laten zien. en wat haar opviel was dat iedereen elkaar haar hond Haiko vom Forsthaus Gehegemühle vereniging De Weimarse Staande Hond. Na de pauze was Mam aan de beurt. Spannend!! het succes gunde. Dat wilde ik jullie nog wel was opgenomen in het Gebruiks- Dus vandaar al die drukte. Het blijkt dat ik Want ze had veel concurrentie. Mam even meegeven. hondenregister. Janneke Braam heeft een mee doe in de Puppy jongens klasse. Dus werd, natuurlijk zwaar terecht, beoordeeld de demonstratie Flyball gegeven. Ook was daar was dat oefenen donderdag voor, dat met een Uitmuntend, maar daarna maakte De clubwinnaars: er een aglilty parcours uitgezet. Bij de jachthondencommissie hadden ze wel even mogen zeggen. Mijn de jury toch een klein missertje. Mam werd Weimaraner langhaar: kon je langs met vra- zusje doet ook mee, maar dan in de meisjes tweede in haar klasse. Eerste was veel meer Nahra von Mecklenburg, gen en bij het secretariaat lagen de prijzen klasse. Mam doet ook mee. Dat wordt nog terecht geweest, maar goed, dat vind ik en Weimaraner Korthaar: van de loterij uitgestald. eens een dolle boel. Pap is in zijn auto blijven het is natuurlijk wel mijn moeder. Maar na- Ch. Laird Harvey of the Grey Het enige smetje op de dag was dat men slapen en heeft niet eens gekeken. Dat tuurlijk is een Uitmuntend een geweldig re- Noble NJK CW07+11 W10+13 VW13 geen gebruik kon maken van de toiletten. vond ik wel een beetje jammer, maar aan de sultaat en dan tweede geworden. Een mooi Net als vorige jaren heb ik me bezig gehouden Deze waren namelijk verstopt en we werden andere kant: nu was ik The Man (niet tegen resultaat voor Weimars Choice, ja duh natuurlijk! met het fotograferen van alle honden die vriendelijk verzocht om naar de buren te Mam zeggen hoor, want dan geeft die me op hun klasse hadden gewonnen. Deze foto s gaan. Op naar volgend jaar met meer hon- m n kop. Als Pap er niet is, is Mam de baas). Nadat alle keuringen geweest waren, gingen kun je terug zien op de facebookpagina en den, mooi weer en weer een gezellige dag. Na de baby klasse (wat zijn die nog klein en we aan de slag met de Best Off. En ja hoor, webpagina. Onder het kopje show en dan lief) was het mijn beurt. Trots liep ik de ring die bazen hadden gelijk Moest ik tegen wisselbekerwinnaars. Natasja van Heesch in. Staart omhoog, snuit omhoog en borst mijn zus strijden. Da s natuurlijk appels vooruit. Ik was erg enthousiast en zou ze met peren vergelijken, oftewel jongens met wel eens een poepie laten ruiken. Gaat die meisjes vergelijken, oftewel een adellijke baas van mij ineens rennen als een gek. Ik schoonheid met een stoere uitstraling vergelijken. nog roepen: niet te hard. Ze hoorde me Maar aan de andere kant, ook bere blijkbaar niet, want het ging maar door. Dus gezellig in de ring, zo samen. We hebben ik springen om wat dichterbij te komen, geen vooral veel plezier gehad. En mijn zus is de resultaat. Uiteindelijk moesten we stilstaan. terechte kampioen en ik ben een hele gelukkige Da s lastig, joh als er zoveel mensen en familie vice kampioen. We hadden alle drie een staan te kijken. Ik wilde ze allemaal mijn mooi juryrapport. Er stond in dat we nog wel beste kant laten zien. De jury moest zich wat ringtraining konden gebruiken. Ja hé hé, even beraden, waarom is mij een raadsel. we stonden hier voor het eerst. Wat willen ze Mijn baasjes en de opperbaasjes helemaal dan. En die ringtraining heb ik niet nodig, blij, want ik was beoordeeld met een Veelbelovend. maar die bazen van mij! Duh, dat kon ik de Ja, duh natuurlijk ik heb de genen jury ook nog wel vertellen! van mijn Pa en Ma! Naast de Veelbelovend Al met al was het een hele leuke en leerzame werd ik ook nog eens eerste in mijn klasse. ervaring. We hebben vooral veel lol Eigenlijk was ik best trots op dit resultaat. Ik gehad en het was een hele belevenis om zoveel liep al bijna naast mijn pootjes. Toen ik familie te zien. En nu snel de auto in, hoorde dat ik s middags terug mocht komen want ik ben zó moe. Nog voordat we het par- voor de Best of the puppy klasse. keerterrein af zijn, lig ik al in dromenland en Wauw, toen was ik echt onwijs trots, echt wel droom ik van keuringen, mooie meiden en Na mij mocht mijn zus de ring in. Het was lekker keten! best spannend, omdat ik nu niets kon doen, behalve kijken en de jury vuil aankijken als Familie Arts ze dreigden mijn zus niet goed te beoorde foto s: www. weimaraners.nl

8 overlijdensberichten Baruch Enzo v.d. Pauwenkamp Op donderdag 23 april jl. hebben wij na ruim 12 jaar afscheid genomen van mijn maatje en onze kanjer Enzo v.d. Pauwenkamp. Hij is thuis in het bijzijn van ons allemaal rustig en waardig ingeslapen. Het was goed zo, je verdiende, na ruim 12 jaar van je genoten te hebben, een waardig afscheid. Het nemen van deze beslissing was wel een hele moeilijke maar zoals Peter Jakma onlangs tegen mij zei: Houden van, is ook laten gaan. In 2002 wisten we het zeker. We willen een hond maar dan wel een echte! Na ons goed georiënteerd te hebben waren we er uit. Het moest een Weimaraner worden en wel een reu. We zijn lid van de vereniging geworden en begin 2003 ben ik via de pupbemiddeling van de vereniging in contact met Hans en Monique Haleber gekomen. Op 24 maart 2003 werd er een nest geboren. Iedere week kwamen wij bij je in Maarssenbroek op bezoek. Al snel wist ik dat ik jou wilde hebben, eigenlijk al na ons eerste bezoek. Wat waren wij trots toen je met ons mee mocht. Je ontwikkelde je goed. We trainden veel samen en je werd een echte mooie, pittige, sterke, betrouwbare, eigenwijze en lieve reu. Een echte Weimaraner! Zomer 2005 kwam Doran (ook een reu uit een nest van Hans en Monique) in jouw en ons leven er bij. Na een paar dagen hem volledig genegeerd te hebben werden jullie dikke maatjes samen, twee handen op één buik. Wat waren we trots op jullie. Met Doran zijn we met jachttraining begonnen. Jij ging vaak mee als we gingen trainen. Doran liet jou dan vaak het vuile werk opknappen. Jou bijvoorbeeld voor wild of een dummy naar de overkant laten zwemmen. In 2006/2007 werd je wel heel bijdehand. Je stelde de rangorde ter discussie. Wij samen op gedragstraining. De trainer had er een hard hoofd in of dit nog goed zou komen. We hebben er samen hard voor geknokt. Letterlijk! We hebben die confrontatie gehad maar zijn er samen super sterk uitgekomen. Maatjes voor het leven, dat waren we na deze training. In de tussentijd ook nog eens drie keer een dekking mogen doen en de trotse vader van zo n 22 nakomelingen geworden. Thuis veranderde de situatie en wij gingen samen verder. In die periode heb je mij heel veel steun gegeven. We zijn een paar keer verhuisd maar daar ging je super goed mee om. In 2010 een nieuwe vaste stek. Nu ook kinderen in huis. Wat had jij het naar je zin, was super lief en je vond al die drukte in huis maar wat gezellig. Altijd mee op vakantie. Samen voor dag en dauw op pad, lekker door de duinen, de bossen en de velden struinen. Wat hebben we een heerlijke wandelingen gemaakt en mooie momenten beleefd. Je hebt zelfs nog eens, tijdens een storm, op het strand een zeehondje het leven gered. Als dank kreeg je heel wat foto s uit Pieterburen opgestuurd. Begin 2013 de eerste signalen. Je had last met traplopen, kon soms niet op je achterpoten staan. Je liet merken dat je veel pijn had. Na een onderzoek en foto s bleek dat er op het scharnierpunt van het bekken en de ruggenwervel een forse vochtophoping/een ontsteking zat. Er was ook bot-aangroei zichtbaar. Verder was je super gezond maar een operatie was geen optie. Met rust, medicatie, fysio en veel aandacht ben je weer het ventje geworden maar begin dit jaar merkte ik tijdens onze wandelingen dat je er toch weer last van begon te krijgen. Natuurlijk liet je eerst niets merken maar het ging je steeds meer energie kos- ten. De wandelingen werden steeds wat korter en minder avontuurlijk. Begin april viel je buiten zomaar ineens om. Wat gebeurt me nu? zag ik in je ogen. Je had geen kracht meer. Half april heb ik met pijn in mijn hart de knoop doorgehakt. Dit kon zo niet verder. Op woensdag samen nog een rondje Noordwijk. Samen nog een keer langs onze duinen, ons strand en onze zee. Samen nog een keer vroeg in de ochtend de hazen tussen de bloeiende bollenvelden zien rennen en laat in de avond in het bos aan de Duinweg de reeën zien lopen. Donderdags bij onze laatste wandeling samen hing een bijzondere sfeer. Wat hadden we een oogcontact. We wisten wat er ging komen. We hebben nog één keer intens genoten van elkaar. Eind van de middag kwam je favoriete dierenarts bij ons thuis op bezoek. Eerst nog even een snoepje. Na een laatste knuffel ben je rustig naast me ingeslapen. Je had er zelf ook vrede mee. Je hebt nu een mooi plekje dichtbij ons gekregen. Het is nu stil, heel stil in huis. Jongen, wat missen we je. Enzo, ik ben er trots op dat ik je baas en maatje heb mogen zijn. Het gaat je goed! Gesa vom Mayener-Hinterwald Gunnar Cyrus Axel van t Meuleveld Kamilla Zahra Vom Terborgerhof Baruch Enzo v.d. Pauwenkamp Meander Kiara Ambra Gunnar Boudewijn van t Geloof tgv euthanasie bij ouderdom en tumoren tgv een hartinfarct vermoedelijk bij hartfalen tgv epilepsie tgv ouderdom tgv euthanasie bij spondylose/artrose tgv ouderdom Kamilla Zahra vom Terborgerhof Het is vreemd, je ligt op de mand, onder je dekentje, dat je altijd bracht, als je op schoot mocht liggen. Samen vielen we zo vaak in slaap. Je bent een tijdperk, waarin we genoten van ons leven en je ons liet zien, wat je kunt bereiken met liefde en geduld. We hebben veel van je geleerd, onze eerste pup en eerste Weimaraner! Samen met Phoenix en Indi hebben we heerlijk gewandeld, getraind, gejaagd, gezwommen, hardgelopen en natuurlijk geknuffeld. Maar straks stopt het hier voor jou...echter je zit in ons hart en we zien je weer daar op de Eeuwige Jachtvelden, waar al op je gewacht wordt. Lieve Zahra...rust nu... Ron, Jorien, Wout, Phoenix en Indi van Helvoirt Meander Kiara Ambra Dag lieve Huisvriendin Op 9 april was het zo ver. We hebben toen één van onze moeilijkste beslissingen in ons leven moeten nemen. De laatste 2 jaar ging je fysiek hard achteruit. Geestelijk was je nog zo sterk, maar je lichaam liet je in de steek en taste je in je waardigheid aan. Het is nu leeg en stil in huis, we missen je warmte en aanwezigheid enorm. Rituelen die ineens geen rituelen meer zijn. De kinderen die zo gek met je waren en jij met hun. Je was er voor ons als je er moest zijn, dat gat zal geen ander op kunnen vullen. Onze liefde voor jou is voor eeuwig, in onze harten nemen we je overal mee naar toe. Je liefde, je kracht Je plek in ons leven Je moed, zo sterk Je hebt ons alles gegeven Dag lieve Ambra we missen je Andy, Wendy, Kyra en Evy Leenders ledeninformatie vanaf t/m Nieuwe leden. Dhr IJ Horsthuis, Schoonenburgsingel 49, 2135 AL Hoofdorp. Dhr E Rooseboom, Lavendelhof 20, 4881 GS Zundert. Dhr CP Lok, IJdoornlaan 1669, 1034 BM Amsterdam. Dhr AGG Rutten, Baarskampstraat 15, 5995 AS Kessel. Dhr EJM van Gils, Forestierlaan 1, 5141 CB Waalwijk. Dhr JJAM van Raaij, Burg de Vrieslaan 4, 9801 BG Zuidhorn. Dhr S van der Bosch, Piet Lanserhof 36, 1435 HS Rijssenhout. Mevr JBM Paus, Buurserstraat 104, 7481 EL Haaksbergen. Mevr C Jannink, Eksterweg 2, 5364 PB Escharen. Dhr GJ Lok, de Wieken 50, 7891 KL Klazienaveen. Dhr JKA Titulaer, Negen-Novemberweg 20, 5916 LD Venlo. Dhr G Raap, Spriens 15, 9101 SN Dokkum. PG Wouters, Eikenbocht 14, 5511 LG Knegsel Adreswijzigingen. Dhr E. Bontan, Kantemarsweg 4, 3871 AP Hoevelaken naar Zutphenseweg 119/B, 7241 SC Lochem. Mevr M Broer, Kantemarsweg 4, 3871 AP Hoevelaken naar Zutphenseweg 119/B, 7241 SC Lochem. Mevr MC van den Berk, Schaakveld 12, 1359HK Almere naar Woensdagstraat 9,1335 LJ Almere Seniorenparade Cora en Jos van Huik hebben Jord (Meander Barend Jord), geboren op 21 december Hij is nu dus 15 en een half jaar oud. Jord is onze 3e Weimaraner en de oudste rashond die we ooit gehad hebben. Zijn er meerdere Weimaraners die zo oud zijn? Dan is het leuk om deze honden een speciaal plekje in het clubblad te geven! Stuur een foto van de hond met de officiële- en de roepnaam plus geboortedatum naar clubbladredactie@weimaraners.nl. Vermeld er een paar kleine bijzonderheden bij

9 Wie wil vakantiebelevenissen delen met andere Weimaraner bezitters? Stuur uw tekst met foto( s) (300 dpi) naar weimaraners.nl 16 17

10 opvoeding&gedrag een pup in huis Voordat er een pup in huis komt heeft u al veel onderzoek gedaan naar hoe de karakters van de ouderdieren zijn, wat de ouderdieren gedaan hebben in werk en show. Kortom welke lijnen en welk type Weimaraner wilt u. De pup is getest op het karakter om de juiste matching te maken met uw gezin en wat u met de pup wilt gaan doen. Aan de genen kan het niet liggen maar dan moet het er nog wel uit gehaald worden middels opvoeding en training. Het totale pakket van aangeboren en aangeleerde eigenschappen van een hond wordt fenotype genoemd. Gedrag is een combinatie van genetische aanleg en de omstandigheden waarin hij opgroeit en hoe hij getraind wordt. Het één kan niet zonder het ander. Dat wil dus zeggen dat de manier waarop een hond als pup opgevoed en getraind wordt effect heeft op zijn gedrag voor de rest van zijn leven. Een paar jaar geleden kwam er een jongetje van een jaar of 5 naar me toe en zei: wij hebben een nieuw hondje en hij heet foei. Daar ligt al heel veel informatie in. 1. Een pup kan geen fouten maken want hij heeft nog niets geleerd. Dus waarom je zoveel mensen foei hoort roepen naar een pup is mij een raadsel. Dan nog de vraag: Hoe is het commando foei aangeleerd? Wat is het gevolg van het foei voor de hond? 2. Een pup kan wel acties ondernemen waarvan wij denken dat het niet veilig is dus gaan we de pup aanleren dat dat niet de bedoeling is. Maar hoe? Geef de pup met een lage stem een duidelijk commando en biedt de pup een alternatief aan door hem af te leiden met iets anders waar hij bijvoorbeeld wel in mag bijten. Beloon hem daar dan voor met uw stem (hoog). 3. Wees met het hele gezin duidelijk en consequent over de regels voor de hond. 4. Voer de hond de eerste twee weken uit de hand. Het mooiste is door degene die met de hond gaat trainen. Dit vergroot de band enorm. 5. Vooruitlopend op het commando hier gebruik bij iedere maaltijd de jachtfluit. Dus fluiten en eten aan de pup geven. Als je hier heel vroeg mee begint heeft het commando hier altijd een positieve associatie en zal hij snel naar u toekomen als uw hem fluit. 6. Doseer het socialiseren. Dus bijvoorbeeld niet op één dag naar de trein en de markt. Een pup moet alles wat hij ziet verwerken en herstellen en dat doet hij middels slapen. Geef hem daarom ook zijn rust. 7. Laat de pup niet uren spelen. Sommige puppen zijn zo actief dat je ze tegen zichzelf moet beschermen, buiten dat is het slecht voor de botten en groei. Een pup wordt geboren als een handjevol kraakbeen. Dit moet uitharden tot bot en dat duurt 14 mnd. Het polsbotje is het laatste botje dat af is. 8. Dit is ook de reden dat u met een pup niet te lang mag wandelen men zegt dan 5 min per maand oud EN dat u niet mag voetballen of met balwerpstokken aan de gang mag. Het remmen om de bal te pakken is voor een pup niet goed. Ook fietsen gebeurd daarom ook pas vanaf 9 à 10 maanden. Korte stukjes en liefst geen scherpe bochten. Dit uitbouwen tot na 14 maanden oud. 9. Dan een hele belangrijke: Hoe gaan we de pup trainen? Er zijn nog veel trainers die Weimaraners met een erg harde hand trainen. Ze zeggen dan; het is een weimaraner en zeker als het een reu is moet hij strak en hard aangepakt worden. Dit is absoluut niet nodig. Mijn mening: Wat je voorbeeld is, is wat je doet. Als je met veel agressie opgevoed wordt dan is dat wat je later doet. Het gaat helemaal fout als de hond vrij onzeker is en dan hard aangepakt wordt. Er kan best, in de loop van de traning een moment zijn waarop de hond niet luistert, en waarvoor u meent een correctie uit moet voeren. Maar wat u zich beter af kunt vragen is: Waarom luistert hij niet? Zijn we niet consequent genoeg? Is de motivatie om het commando uit te voeren niet groot genoeg? Heb ik geen stappen overgeslagen in de training? Gaan we niet te snel? Wat is uw aandeel daarin? Als een hond gecorrigeerd wordt en de timing van de correctie is niet goed, wordt de hond alleen maar onzeker. Hij snapt niet wat er gebeurt. Hij zal dan niet het gewenste gedrag gaan vertonen en triest genoeg worden er nog steeds erg veel honden kapotgetraind. Laatst hoorde ik zelfs nog correctiemethodes door een hond op zijn rug te gooien, dit gebeurde zelfs door een trainer. Dit is echt zo achterhaald. En of het nog niet erg genoeg is: de hond wordt opgehangen met zijn eigen riem. En wilt u er nog een: schrik niet: dat honden opgehangen werden in een boom als correctie, ANNO M n maag draaide er van om. En dan vinden ze het nog gek dat de hond agressief gedrag gaat vertonen! Sterker nog: er honden in moeten slapen omdat ze het vertrouwen in de mens onherstelbaar kwijt zijn en zich agressief gedragen. Ik ben niet tegen een correctie indien echt nodig als het bijvoorbeeld om levensbedreigend gedrag gaat maar het valt of staat met timing. 10. Mijn boodschap in deze: als u met uw pup gaat trainen ga dan eerst een paar keer kijken of het u aanspreekt. Doe niets wat tegen u gevoel in druist. Het is UW hond. Trainen van een hond houdt in: stap voor stap. geen stap verder gaan indien de vorige stap niet perfect is. kleed de oefening zo in dat uw pup niet de fout in kan gaan zodat u ondanks dat u hem helpt toch kan belonen. 11. Als u pup gedrag uitvoert waarvan u wilt dat het zich herhaalt: belonen, belonen, belonen! Dus gaat de pup uit zichzelf naast uw been lopen geef hem dan een brokje naast uw been. 12. Als u het nodig vindt om te corrigeren beloon de pup dan 10 keer meer als dat de correctie was als hij weer wel het gewenste gedrag uitvoert. Machteld van der Linden Kynologisch gedragstherapeut en instructeur augustus 6 september 12 september 16 september 19 september 3 oktober 10 oktober 8 november 15 november oefendag KJV (Heerle) bestuur voorzitter penningmeester/ vicevoorzitter/website secretaris jacht- en wedstrijdzaken/ -opleidingen exterieur en activiteiten public relations algemeen bestuurslid/ herplaatsing commissies exterieur en activiteiten commissie jachthondencommissie fokinformatiecentrum pupinformatie ledenadministratie puppentest Redactie clubblad & fotografie Ere-leden Harko de Vlaming, Jur Deckers, Els Theel-Handgraaf, Claire Jurgen-Petit, Jo Jurgen, agendacolofon drukwerk vacature Wim van Roessel, Dieze 85, 5061 NW Oisterwijk, penningmeester@weimaraners.nl Daniëlle Mouthaan, Waterkeringsweg 20, 1785 HV Den Helder, , secretaris@weimaraners.nl Jur Deckers, Oasingaleane 10, 8525 EL Langweer, commissarisjacht@weimaraners.nl Peter Jakma, Kamgrasstraat 36, 1313 BB Almere, commissarisaene@weimaraners.nl Natasja van Heesch, Floris V Laan 17, 5141 BA WAALWIJK, / pr@weimaraners.nl Jos de Jong, Bornerweg 8, 6125 BH Obbicht, josdejong@weimaraners.nl/ herplaatsing@weimaraners.nl Peter Jakma, Nel Kuyper, Björn van der Hoek, Theo Wenting en Sandra Boshoven exterieur@weimaraners.nl Jur Deckers, Hans Haleber, Ger Hagen, Wim van den Dam, Michiel de Vries, Tamara van den Dam-Sloof en Allard Muller jachtcommissie@weimaraners.nl Carlijn Kniest, Lengelseweg 29, 7041 DL s-heerenberg, fokinformatie@weimaraners.nl Els Theel-Handgraaf, Foekjesteech 12, 8525 EH Langweer, pupinformatie@weimaraners.nl Theo J.W. Molenaar, de Weel 4, 1741 DT Schagen, ledenadministratie@weimaraners.nl Machteld van der Linden , weimaraner@planet.nl Monique Jongenelen clubbladredactie@weimaraners.nl Sarina Lammerts Drukkerij Driedijk Leo van Gogh, Theo van der Horst,Theo Molenaar en Monique Jongenelen contributie Voor leden 30,-, voor gezinsleden Kopij die na de sluitingsdatum binnenkomt gaat automatisch mee voor het volgende clubblad. In 7,- per jaar. Leden woonachtig buiten verband met het aanleveren van teksten via de mail verzoeken wij deze bij voorkeur als platte tekst Nederland betalen 7,50 toeslag per jaar. te maken in Word. Het Bestuur behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen niet op te nemen of in te Postadres, Vereniging W.S.H., korten. Plaatsing betekent niet automatisch instemming. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/ Waterkeringsweg 20, 1785 HV Den Helder, of openbaar gemaakt, d.m.v. druk, fotokopie of welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie. Degene die foto s en artikelen voor het clubblad/site inzendt vrijwaart de vereniging Iban: NL73ABNA , WSH dat publicatie van de artikelen/foto s geen inbreuk op het auteursrecht of enig ander recht van een BIC: ABNANL2A t.n.v. Vereniging de Wei- derde persoon zal opleveren. marse Staande Hond te Oisterwijk. (Uw lidnummer staat op de adreswikkel) KJV (Heerle) veldwedstrijd (Munnekezijl) Veldwedstrijd (Steenbergen) Veldwedstrijd (Ossenisse) Map (Heerle) Jonge Hondendag (Heteren) Zweet en Sleepproef (Sint Nicolaasga) najaarswandeling

11