Geografie en bodemsoorten

Transcriptie

1 D.O. Toro Als historisch wijnbouwgebied heeft Toro de laatste vijftien jaar een enorme comeback gemaakt. Zijn rijke, rijpe en krachtige rode wijnen, gemaakt van de inheemse Tinta del Torodruif, lieten hun mogelijkheden zien nadat een nieuwe generatie goed opgeleide oenologen hier aan het werk ging en de noodzakelijke investeringen in roestvrijstalen materiaal gedaan waren. In het laatste decennium heeft er daarnaast een gestage verbetering in de oogstmethodes plaatsgevonden. Wat de rode wijnen uit Toro zo bijzonder maakt en wat hen al sinds de Middeleeuwen beroemd maakt is de combinatie van uitzonderlijke kracht, fruitigheid, frisheid én zuurgraad, naast het vermogen om goed te ouderen. Toro is gelegen in het uiterste westen van Castilla y León, De wijngaarden van de D.O. Toro liggen ten noordwesten van de D.O. Rueda en zijn verdeeld tussen de zuidelijke districten Zamora het grootste gedeelte en Valladolid. Ze zijn genoemd naar het district ( comarca ) en het kleine, historische marktstadje Toro, dat in het noorden van het wijnbouwgebied aan de Duerorivier ligt.

2 De wijngaarden liggen op een hoogte tussen de 650 en 1000 meter met nog een extremer klimaat dan Ribera del Duero, een wijnstreek met eveneens prachtige, krachtige wijnen. Hier overleeft enkel de Tinta de Toro, de plaatselijke druif, die verre familie is van de Tempranillo, maar bestand is tegen veel extremere omstandigheden. De bodems zijn meestal arm, zodat we ook hier alle condities verzameld hebben om topwijnen te maken. De wijngaarden lopen voornamelijk vanuit de Duero door glooiend landschap richting het zuiden. Ten noorden van de rivier zijn de wijngaarden rond Morales de Toro en Pedrosa del Rey later aan de D.O. toegevoegd. Alluviale bodem van de rivier en zijn aanvoerrivieren, de Guarena, Talanda en Hornija, overheerst in de dalen en omgeving rond de rivieren. In het noorden is de bodem kalksteenachtig.

3 Verder van de rivier af is de toplaag droog en zanderig met een rotsachtige onderlaag met een laag organisch gehalte maar een goede afwatering TORO is een van Spanjes snelst opkomende appellaties van de laatste jaren. Vooral sedert 2000 is het ontzettend snel gegaan. Oorspronkelijk is deze zeer rurale regio erg gericht op landbouw in het algemeen, met een zeer oude traditie van wijnbouw die teruggaat tot de Romeinen. Net als voor vele Spaanse wijngebieden was er een bloeitijd net voor de vorige eeuwwisseling, toen Frankrijk geplaagd werd door de phylloxera. Het gebied werd echter pas een D.O. in 1987, met slechts een handvol wijndomeinen actief. Het plaatje veranderde begin 2000 toen belangrijke domeinen uit andere gebieden hier kwamen en grote hoeveelheden wijngaarden opkochten en zwaar investeerden in dit kleine gebied. Vandaag zijn er bijna 40 domeinen actief. en heeft daardoor een nog extremer klimaat dan Ribera del Duero. Hier overleeft enkel de Tinta de Toro, de plaatselijke druif, die verre familie is van de Tempranillo, maar bestand is tegen veel extremere omstandigheden. De bodems zijn meestal arm, zodat we ook hier alle condities verzameld hebben om topwijnen te maken. Geografie en bodemsoorten De DO Toro omvat ha wijngaarden en bevindt zich in het zuidoosten van de provincie Zamora, het westelijk deel van Castilla y León. Ondergebieden zijn: San Román, met grote rolkeien op een zandbodem (671 m hoogte); Paramo (woeste grond) de Toro-Morales, met een onderbodem van klei ( m hoogte); Valdefinjas, met grote afzettingen van zand en grind en het hoogste percentage kalksteen ( m hoogte); Venialbo, in het zuiden van Toro ( m hoogte).

4 De losse bovenlaag bestaat uit bruine kalksteen, en de onderbodem uit alluviaal zand, klei en gedeeltes met kalksteen uit het Plioceen. Het materiaal varieert van leem tot grofen fijnkorrelig zand, met kalksteen en mergelpuin uit het Mioceen. In de ijstijd braken rotsen af van de bergen, waarna het puin door de gletsjers en rivieren werd meegevoerd en onderweg gepolijst tot rolkeien. Klimaat In de DO Toro heerst een zeer droog continentaal klimaat, met invloed van de Atlantische Oceaan. De jaarlijkse neerslag bedraagt gemiddeld 375 mm en de gemiddelde jaartemperatuur is 12,5 C (minimum -11 C, maximum 37 C). Het aantal uren zonneschijn bedraagt tot per jaar en het groeiseizoen duurt circa 230 dagen. Druivenrassen De productie van Toro bestaat voor 95% uit rode wijnen. Deze worden vrijwel altijd gemaakt van het druivenras tinta de toro, soms aangevuld met garnacha tinta. Voor de witte wijnen wordt malvasía gebruikt, soms met wat verdejo.

5 Tinta de toro Tinta de toro is hier de rode druif bij uitstek (95%). Het ras is verwant aan tempranillo en heeft zich in 8 eeuwen aangepast aan de omstandigheden van Toro. Tinta de toro is gecertificeerd als autochtoon druivenras van Toro, met eigen karakteristieken. Door de losse zandbodem kreeg de phylloxera weinig vat op de wijnstokken. Daarom hebben veel planten nog steeds geen onderstokken. Ruim 60% is 45 tot 150 jaar oud, waardoor het rendement vanzelf zeer laag is. Dat er niet veel andere rode druivenrassen in Toro te vinden zijn, is een kwestie van politiek. Garnacha tinta In Frankrijk bekend als grenache noir. Werd in de 19e eeuw van Spanje naar Châteauneuf-du-Pape gebracht. Geeft wijnen met subtiele, rustieke aroma s en een romige smaak. Garnacha tinta is bestand tegen hete zon en wind (mistral). Ideaal op arme droge bodems. Men ziet de terroir als een driehoek tussen druivenrassen, klimaat en bodem/wijnbouw, met de wijnmaker als sleutelfiguur. Deze selectie van Toro wijnen wil de diversiteit en het potentieel aantonen van de streek. Wijnen Crianza minimaal 6 maanden houtopvoeding, minimaal 2 jaar oud om op de markt te komen; Reserva minimaal 12 maanden houtopvoeding, minimaal 3 jaar oud om op de markt te komen; Gran Reserva minimaal 18 maanden houtopvoeding, minimaal 5 jaar oud om op de markt te komen; Er wordt in Toro vaak gebruik gemaakt van macération carbonique, waardoor de wijnen eerder toegankelijk zijn.