Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 4 NOVEMBER 2014 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N J E P V P, beklaagde, eiser, met als raadsman mr. Sigfried Sergeant, advocaat bij de balie te Brugge, tegen 1. C P, 2. P P, burgerlijke partijen, verweerders. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent, correctionele kamer, van 22 oktober 2013.

2 4 NOVEMBER 2014 P N/2 De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, twee middelen aan. Raadsheer Antoine Lievens heeft verslag uitgebracht. Plaatsvervangend advocaat-generaal Marc De Swaef heeft geconcludeerd. II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Ontvankelijkheid van het cassatieberoep 1. Met bevestiging van het beroepen vonnis verklaren de appelrechters zich onbevoegd kennis te nemen van de burgerlijke rechtsvorderingen in zoverre gesteund op artikel 792 Burgerlijk Wetboek. In zoverre ook tegen die beslissingen gericht is het cassatieberoep niet ontvankelijk. 2. Het arrest bevestigt de beroepen beslissing die de eiser veroordeelt om aan elk van de burgerlijke partijen een voorschot van 1 euro te betalen, de beslissing over de intresten en de kosten, de rechtsplegingsvergoeding inbegrepen, aanhoudt en de zaak voor verdere afhandeling op burgerlijk gebied onbepaald uitstelt. Dit zijn geen geen eindbeslissingen noch uitspraken in één der gevallen bedoeld in artikel 416, eerste lid, Wetboek van Strafvordering. In zoverre tegen die beslissingen gericht, is het cassatieberoep voorbarig, mitsdien evenmin ontvankelijk. Eerste middel 3. Het middel voert schending aan van artikel 226 Strafwetboek en de artikelen 1158, 8, en 1183, 11, Gerechtelijk Wetboek: het arrest verklaart de eiser schuldig aan de telastlegging; artikel 226 Strafwetboek vereist onjuiste of onvolledige gegevens; op het ogenblik van de eedaflegging bevatte de boedelbeschrijving alle beschikbare gegevens en de schulderkenning ging over dezelfde transacties.

3 4 NOVEMBER 2014 P N/3 4. Is schuldig aan meineed in de zin van artikel 226 Strafwetboek, de partij bij de boedelbeschrijving voor de vereffening en verdeling van nalatenschappen die de bij artikel 1183, 11, Gerechtelijk Wetboek voorgeschreven eed aflegt en daarbij verklaart dat zij niets heeft verduisterd en evenmin van zodanige verduistering kennis heeft, terwijl zij de schenking verzwijgt die zij vanwege de erflater heeft ontvangen. 5. De rechter oordeelt in feite, mitsdien onaantastbaar, of de boedelbeschrijving, op het ogenblik dat de eed werd afgelegd, verkeerde of onvolledige gegevens bevat. 6. Het arrest (p. 6) oordeelt: Uit de eigen verklaringen van [de eiser] afgelegd tijdens het gerechtelijk onderzoek blijkt dat hij op het ogenblik van de boedelbeschrijving wel degelijk wist dat hij bepaalde schenkingen uit het verleden diende aan te geven maar dat hij deze wetens en willens verzwegen heeft. Met die redenen oordeelt het arrest naar recht dat de boedelbeschrijving verkeerde of onvolledige gegevens bevat. In zoverre kan het middel niet worden aangenomen. 7. Voor het overige komt het middel op tegen de beoordeling van de feiten door de appelrechters of verplicht het tot een onderzoek van feiten waarvoor het Hof niet bevoegd is en is het bijgevolg niet ontvankelijk. Tweede middel Eerste onderdeel 8. Het onderdeel voert schending aan van artikel 149 Grondwet: voor de appelrechters heeft de eiser aangevoerd dat de schenkingen werden vermeld in een bijlage aan de boedelbeschrijving zodat er geen onjuiste opgave was, dat hij die schenkingen niet heeft ontkend maar enkel vermeld dat de verweerders nog andere schenkingen hebben gekregen, dat het onbegonnen werk is om de schenkingen te reconstrueren over een periode van meer dan 35 jaar en dat verduistering niet wordt aangetoond.

4 4 NOVEMBER 2014 P N/4 9. De verplichting van artikel 149 Grondwet elk vonnis met redenen te omkleden houdt niet in dat de rechter moet antwoorden op elk argument dat tot staving van een middel is aangewend, maar geen zelfstandig verweermiddel vormt. 10. Uit de stukken van de rechtspleging blijkt dat de eiser de in het onderdeel bedoelde argumenten alleen heeft aangevoerd ter ondersteuning van zijn verweer dat hij geen schenkingen heeft verzwegen of willen verzwijgen. Met de redenen die het bevat, beantwoordt het arrest dat verweer. Het onderdeel kan niet worden aangenomen. Tweede onderdeel 11. Het onderdeel voert schending aan van artikel 149 Grondwet: het arrest oordeelt dat het vereiste algemeen opzet aanwezig is daar de eiser niet alleen geen opgave heeft gedaan van alle schenkingen maar ook van een schuldvordering van de overledene op hem en dat vergetelheid desbetreffende volkomen ongeloofwaardig is; de eiser heeft voor de appelrechters zowel op strafgebied als op burgerrechtelijk gebied geargumenteerd over de gevolgen van het feit dat ook de andere erfgenamen tot opgave van de schuldbekentenissen verplicht waren, waaraan ze niet hebben voldaan; het arrest laat het verzwijgen door de verweerders van hun eigen schuldbekentenissen volledig buiten de beoordeling; aldus is de beslissing niet naar recht gemotiveerd. 12. Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt dat de eiser voor de appelrechters betreffende de omzetting van schenkingen in leningen heeft aangevoerd: geen van beide partijen heeft melding gemaakt van het bestaan van deze overeenkomsten. Voorts hebben ze als verweer op de burgerlijke rechtsvordering gesteund op artikel 792 Burgerlijk Wetboek aangevoerd: Derdens zou het aanvaarden van het recel op basis van het niet vermelden van de overeenkomsten van augustus en september 1996 wederzijds werken zodat het recel geen uitwerking zou kunnen hebben. 13. De eiser heeft daaruit evenwel op strafgebied geen enkel rechtsgevolg afgeleid, terwijl de appelrechters zich, met bevestiging van het beroepen vonnis, onbevoegd verklaren om kennis te nemen van de vordering van de verweerders in

5 4 NOVEMBER 2014 P N/5 zoverre gesteund op artikel 792 Burgerlijk Wetboek. De appelrechters hoefden bijgevolg niet te antwoorden op die doelloze aanvoeringen. In zoverre kan het onderdeel niet worden aangenomen. 14. Voor het overige komt het onderdeel dat formeel een motiveringsgebrek aanvoert, in werkelijkheid op tegen het onaantastbaar oordeel van de rechter over de schuld of verplicht het tot een onderzoek van feiten waarvoor het Hof niet bevoegd is en is het niet ontvankelijk. Ambtshalve onderzoek van de beslissing op de strafvordering 15. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiser tot de kosten. Bepaalt de kosten op 80,91 euro. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit voorzitter Paul Maffei, als voorzitter, de raadsheren Filip Van Volsem, Alain Bloch, Peter Hoet en Antoine Lievens, en op de openbare rechtszitting van 4 november 2014 uitgesproken door voorzitter Paul Maffei, in aanwezigheid van plaatsvervangend advocaat-generaal Marc De Swaef, met bijstand van griffier Frank Adriaensen.

6 4 NOVEMBER 2014 P N/6 F. Adriaensen A. Lievens P. Hoet A. Bloch F. Van Volsem P. Maffei