Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 23 JUNI 2015 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N A V, terbeschikkinggestelde van de strafuitvoeringsrechtbank, gedetineerd, eiser, met als raadsman mr. Jürgen Millen, advocaat bij de balie te Tongeren. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis van de Nederlandstalige strafuitvoeringsrechtbank Brussel van 18 mei De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, drie middelen aan. Raadsheer Sidney Berneman heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Luc Decreus heeft geconcludeerd.

2 23 JUNI 2015 P N/2 II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Eerste middel 1. Het middel voert schending aan van artikel 635, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek: de eiser is gedetineerd in de gevangenis van Hasselt waardoor de strafuitvoeringsrechter van Antwerpen bevoegd was om kennis te nemen van zijn verzoek tot voorlopige invrijheidsstelling om medische redenen en niet de strafuitvoeringsrechter van Brussel. 2. Artikel 635, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat de strafuitvoeringsrechtbanken, behoudens de door de Koning bepaalde uitzonderingen, bevoegd zijn voor de tot één of meerdere vrijheidsstraffen veroordeelden die gedetineerd zijn in de strafinrichtingen in het rechtsgebied van het hof van beroep waarin zij zijn gevestigd en dat deze strafuitvoeringsrechtbanken bevoegd blijven voor elke beslissing tot op het moment van de definitieve invrijheidstelling. Hieruit volgt dat de oorspronkelijk territoriaal bevoegde strafuitvoeringsrechtbank, waarvoor de gedetineerde eerder reeds verscheen, in beginsel bevoegd blijft voor elke nieuwe beslissing tot zijn definitieve invrijheidstelling. 3. Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt dat de eiser voor het eerst verscheen voor de strafuitvoeringsrechtbank Brussel op 28 november 2012, die alsdan ingevolge het verblijf van de eiser in de strafinrichting te Leuven-Hulp territoriaal bevoegd was krachtens het toen toepasselijke artikel 3 van het koninklijk besluit van 29 januari 2007 tot vaststelling van de territoriale bevoegdheid van de strafuitvoeringsrechtbanken. Voormelde strafuitvoeringsrechtbank, thans Nederlandstalige strafuitvoeringsrechtbank Brussel, blijft aldus bevoegd. Het middel kan niet worden aangenomen.

3 23 JUNI 2015 P N/3 Tweede middel 4. Het middel voert schending aan van artikel 149 Grondwet: in een schrijven van 18 mei 2015 verzocht de eiser om gehoord te worden; de strafuitvoeringsrechter heeft zich hierover in het vonnis niet uitgesproken; in dit vonnis wordt evenmin gemotiveerd waarom de strafuitvoeringsrechter bevoegd was. 5. De door artikel 74 Wet Strafuitvoering bepaalde procedure met het oog op het verkrijgen van een voorlopige invrijheidstelling om medische redenen is een schriftelijke procedure. De strafuitvoeringsrechter onderzoekt of het verzoek voldoet aan de in de artikelen 72 en 73 Wet Strafuitvoering bepaalde voorwaarden op basis van het schriftelijk verzoek van de veroordeelde of zijn vertegenwoordiger en van de in artikel 74 Wet Strafuitvoering vermelde adviezen. Artikel 74 Wet Strafuitvoering noch enig andere bepaling of algemeen rechtsbeginsel verplicht de strafuitvoeringsrechter andere stukken die de veroordeelde hem zou toesturen, in aanmerking te nemen of te beantwoorden. Het middel dat uitgaat van een andere rechtsopvatting, faalt naar recht. Derde middel 6. Het middel voert schending aan van artikel 6 EVRM en artikel 14 IVBPR: het gegeven dat het dossier voor de strafuitvoeringsrechtbank onvolledig was doordat de medische verslagen ontbraken, dat de eiser niet gehoord werd om zijn medische problemen uiteen te zetten en dat, zonder dat hij werd gehoord, de aanstelling van een geneesheer-deskundige werd afgewezen, maakt dat het recht van verdediging van de eiser en zijn recht op tegenspraak miskend werden. 7. Artikel 6 EVRM en artikel 14 IVBPR zijn niet van toepassing op de strafuitvoeringsrechtbank die geen uitspraak doet over het vaststellen van burgerlijke rechten en verplichtingen noch over de gegrondheid van de strafvordering. In zoverre het middel schending van die verdragsrechtelijke bepalingen aanvoert, faalt het naar recht. 8. In zoverre het middel is afgeleid uit de vergeefs met het tweede middel aangevoerde onwettigheid, is het niet ontvankelijk.

4 23 JUNI 2015 P N/4 9. Uit de enkele omstandigheid dat de veroordeelde in de door artikel 74 Wet Strafuitvoering bedoelde procedure niet wordt gehoord, kan geen miskenning van zijn recht van verdediging of het recht op tegenspraak worden afgeleid. De veroordeelde kan al zijn argumenten met betrekking tot de door de artikelen 72 en 73 Wet Strafuitvoering voorgeschreven toekenningsvoorwaarden aan de strafuitvoeringsrechter voorleggen door middel van zijn schriftelijk verzoek of dat van zijn vertegenwoordiger. In zoverre faalt het middel naar recht. 10. Voor het overige komt het middel op tegen het onaantastbaar oordeel van de strafuitvoeringsrechter over het voldaan zijn van de door artikel 72 Wet Strafuitvoering bepaalde toekenningsvoorwaarden. In zoverre is het middel niet ontvankelijk. Ambtshalve onderzoek van de beslissing voor het overige 11. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiser tot de kosten. Bepaalt de kosten op 6,11 euro. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit voorzitter Paul Maffei, als voorzitter, afdelingsvoorzitter Luc Van hoogenbemt, de raadsheren Filip Van Volsem, Alain Bloch en Sidney Berneman, en op de openbare rechtszitting van 23 juni 2015 uitgesproken door voorzitter Paul Maffei, in aanwezigheid van advocaat-generaal Luc Decreus, met bijstand van griffier Frank Adriaensen.

5 23 JUNI 2015 P N/5 F. Adriaensen S. Berneman A. Bloch F. Van Volsem L. Van hoogenbemt P. Maffei