Dit gaat m'n verstand te boven!!!

Transcriptie

1 Dit gaat m'n verstand te boven!!! Overdenkingen Dit gaat m'n verstand van wonderlijke te boven!!!ddzaken. Mijn zoektocht... En de daaruit voortkomende gedachtenspinsels... Iets over mijzelf, en een beetje kwantummechanica. Na dat ik in 2007 een programma van Pauw en Witteman op televisie zag, waarin dokter Pim van Lommel een uiteenzetting gaf over "BDE's" (bijna dood ervaringen) werd mijn interresse in dit onderwerp gewekt. Nu heb ik altijd al interresse gehad in zaken van leven geboorte en dood. En...'wat doe ik hier eigenlijk?', en ook: "Hoe zit dit alles in elkaar". Pim van Lommel was te gast bij Pauw en Witteman i.v.m. zijn nieuwe boek getiteld: "Eindeloos Bewustzijn".

2 Ik heb het boek gekocht en tijdens het lezen ging er een wereld voor mij open. Wat ik goed vond was, dat hij opperde dat onze hersenen waarschijnlijk niet méér zouden zijn dan een zenderontvanger. En dat alle informatie waarvan speciaal onze herinneringen zich in de non-lokale ruimte buiten ons fysieke lichaam bevinden. Hij stelde niet dat het zo wás, maar dat dit zo zou kunnen zijn. Ik moest meteen denken aan het "Akasha veld".* Daar had ik al het een en ander over gelezen. Nadat ik het boek twee keer had doorgewerkt ben ik gaan "graven" op het internet. Ik kwam namen tegen zoals, Rupert Sheldrake, Frank Wilsczek, Arie Bos, Gary Zukav, maar, omdat volgens mij het huidige wetenschappelijk onderzoek naar het kleinste zowel als naar het grootste (universum/kosmos) niet los te maken valt van filosofie en religie, ben ik ook boeken gaan lezen van Deepak Chopra, De Dalai Lama, Lynne McTaggart, en Fritjof Capra. En niet te vergeten Theosofische literatuur. Al lezende ben ik me ook gaan interesseren voor kwantummechanika, een moeilijk maar wél heel boeiend onderwerp. Met mijn lagere technische opleiding heb ik natuurlijk geen goede ondergrond voor deze onderwerpen, maar daar ik over een behoorlijke dosis fantasie beschik, blijft het boeiend voor me en kan ik me er toch heel veel bij voorstellen. Ik ben dus het een en ander gaan lezen betreffende de wereld van de kwantum wetenschap. Nu, dát hakt er in zeg!!! Dit geeft een heel andere visie op de gehele "Newtoniaanse" natuurkunde! Hier gebeuren dingen... die ik zelf zo'n 25 jaar geleden niet had geloofd! De geschiedenis begon eigenlijk al in 1805, toen deed de Engelse wetenschapper Thomas Young een expiriment waarmee hij aantoonde dat licht uit golven bestaat. Nu zal ik eerst even iets over golven uiteen zetten: Wanneer je een steen gooit in een stilstaand wateroppervlak zullen er golven ontstaan. En als je op twee verschillende plaatsen tegelijk stenen in het water laat vallen, krijg je twee maal een kring van golven. Op het moment dat die golfpatronen elkaar gaan raken, gebeurt er het volgende: Wanneer twee golftoppen elkaar ontmoeten, ontstaat er een top die twee keer zo hoog is. Maar als een golfdal en een golftop elkaar ontmoeten wordt de top afgevlakt en verwijnt. Dit moet je even onthouden... * "Akasha Veld" = een dimensie naast het fysieke - met het uit het Sanskriet afkomstige woord voor "ruimte": Akasha..

3 Wat Thomas Young nu deed was het volgende... Hij plaatste een scherm voor een lichtbron (zon) en sneed in dat scherm twee verticale gleuven naast elkaar die onafhankelijk van elkaar dichtgeplakt konden worden. Daarachter was een projectiescherm geplaatst. Hij sloot een van de gleuven en liet het zonlicht door één gleuf op het scherm komen. Er ontstond een vertikale band van licht die in het midden het helderst was. (over de gehele lengte) Zie illustratie 1 Vervolgens opende hij de tweede gleuf en men zou verwachten dat er nu twéé vertikale banden van licht geprojecteerd zouden zijn. Maar nee, Er verscheen in het midden van het scherm een vertikale band die helder was in het midden en dan aan beide zijden hiervan meerdere van diezelfde banden, die naar ze de linker en rechter kant van het scherm naderde minder in intensiteit werden. Dit was dus het bewijs dat licht uit golven bestaat. Het was dus het interferentiepatroon van de golven die deze vertikale banden veroorzaakte. Zie illustratie2 illustratie 1 Illustratie 2 Nu wilde het, dat ruim een eeuw later Albert Einstein tot de conclusie was gekomen dat licht bestaat uit fotonen en dat zijn kleine deeltjes en géén golven! Dáár hadden we dus een probleem. Wat nu???

4 Toen de mogelijkheid er was, om dit experiment op een veel meer technisch geavanceerde manier uit te voeren, werd er weer een opstelling gemaakt, maar nu een met een "fotonenkanon" als lichtbron en een fotografische plaat inplaats van het projectiescherm. En het zelfde expiriment werd wéér uitgevoerd, met dit verschil, dat er één foton per keer op het scherm werd afgevuurt. Op deze manier weet je zeker dat er nooit sprake kan zijn van golfinterferentie. Men begon weer met één gleuf gesloten. Toen er genoeg fotonen op de fotografische plaat terechtgekomen waren, zag men dat er weer gewoon een vertikale streep was ontstaan die wat helderder in het midden was. (over de gehele lengte) zie illustratie 3 Illustratie 3. Daarna werd ook de tweede gleuf geopend en het proces werd herhaald. Maar nu gebeurde er iets onwaarschijnlijks. Wanneer je logisch nadenkt, kan het niet zo zijn, dat er nu wéér net als bij het oude experiment een interferentiepatroon zou ontstaan, want nu is de achterwand geraakt door fotonen die ná elkaar zijn afgevuurt. Dus er is absoluut geen kans dat er spraken is van golfpatronen er kán gewoon geen interferentie plaatsvinden. Maar...tot ieders verbazing zag men een prachtig interferentiepatroon op de fotografische plaatverschijnen! Hoe kan dat nu? zie illustratie 4 illustratie 4 Nu, volgens de Kopenhaagse interpretatie* van de kwantumtheorie, wordt het individuele foton gezien als iets dat door beide spleten tegelijkertijd gaat en met zichzelf interfereert, om zodoende een interferentiepatroon te veroorzaken. Om dit te onderzoeken plaatste men fotonendetectors bij elke sleuf en deed het zelfde experiment opnieuw. Tot ieders verbazing bleek, dat er na exact de zelfde hoeveelheid fotonen onder dezelfde omstandigheden naar de fotografische plaat te hebben gestuurt er slechts twee vertikale strepen op de plaat waren verschenen! Het patroon dat bewijst, dat er sprake is van deeltjes en niet van een golfpatroon.

5 Zodra men de proef herhaalde zonder dat de fotonen "gadegeslagen" werden verscheen het golfpatroon weer op de fotografische plaat. Het moest haast wel zo zijn, dat de fotonen wéten wanneer ze geobserveerd zijn en zich dan anders gedragen! Het gadeslaan van deeltjes heeft dus effect op hun gedrag!!! Nu gaat er dus iets héél anders meespelen in de wetenschappelijke benadering van alles waar men tot nu toe mee bezig is geweest. Namelijk... bewustzijn! Er zijn nu wetenschappers die beweren dat deeltjes een vorm van bewustzijn hebben! En ik kan moeilijk het tegendeel bewijzen. Het doet me denken aan een uitspraak van de Engelse fysicus en astronoom Sir James Jeans ( ) Hij schreef in "The Mysterious Universe": "De stroom van kennis beweegt zich naar een niet-mechanische realiteit, het universum begint meer te lijken op één grote gedachte dan op een grote machine." Dit was dan mijn eerste kennismaking met de kwantumwereld. Een wereld die ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Een wereld waar een deeltje tergelijkertijd een golf kan zijn. Een wereld waar niets vast staat, maar geredeneerd wordt in "mogelijkheden" En...een wereld waar wij allen deel van uitmaken!!! Ik kom hier later zéker nog op terug. * De Kopenhaagse interpretatie is een interpretatie van de kwantummechanica die rond 1927 geformuleerd werd door Niels Bohr en Werner Heisenberg toen zij samenwerkten in Kopenhagen. Bohr en Heisenberg breidden de waarschijnlijkheidsinterpretatie van de golffunctie, zoals die door Max Born was opgesteld, uit. Met hun interpretaties trachtten zij een antwoord te geven op een aantal knellende vragen die waren ontstaan als het resultaat van de golfdeeltje-dualiteit in de kwantummechanica, zoals het meetprobleem. (Bron: Wikipedia)