Den Haag. Den Haag MAARTEN VAN DOORN. Den Haag vertelt het verhaal van een stad in oorlogstijd

Transcriptie

1 telt dit boek het beeldverhaal van in de Tweede Wereldoorlog. De Residentie kreeg het in de oorlog zwaar te verduren. Bominslagen, op huizen- Aan de hand van zo n 125, vaak nog niet eerder gepubliceerde foto s, ver- - vertelt het verhaal van een stad in oorlogstijd blokken neergestorte v-1 s en v-2 s, het bombardement van het Bezuidenhout talloze bunkers en antitankversperringen voor de aanleg van de Atlantikwall maakten het uiterlijk van de stad op vele plekken bijna onherkenbaar. De Hagenaars zelf leden niet minder onder de oorlogsomstandigheden, zoals door de gedwongen evacuatie van zo n inwoners uit het kustgebied en het wegvoeren van meer dan joden naar de Poolse vernietigingskampen. De Hongerwinter sloeg ongenadig toe en maakte talloze slachtoffers. De langverwachte bevrijding vormt het slotakkoord van dit indruk- MAARTEN VAN DOORN en het Korte Voorhout, de afbraak van honderden gebouwen en de bouw van wekkende fotoboek van de vijf oorlogsjaren in de Hofstad. Maarten van Doorn, historicus, was als onderzoeker verbonden aan het Haags Gemeentearchief. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. MAARTEN VAN DOORN in samenwerking met het haags gemeentearchief vv

2

3 maarten van doorn wbooks in samenwerking met Haags Gemeentearchief

4 i n h o u d Inleiding 3 m o b i l i s a t i e 4 d e m e i d a g e n v a n s o l d a t e n o p s c h e v e n i n g e n 20 v e r a n d e r i n g e n i n h e t s t a d s b e e l d 26 v e r v o e r 34 n s b 42 a m u s e m e n t e n s p o r t 52 j o d e n 60 a t l a n t i k w a l l 66 i l l e g a l i t e i t, v e r z e t e n p r o t e s t 78 b o m m e n o p d e s t a d 88 d o l l e d i n s d a g 94 h o n g e r e n k o u 98 b e v r i j d i n g 112 a f t o c h t e n b e r e c h t i n g 122 Colofon Inhoud

5 i n l e i d i n g Oorlog? Oorlog was iets dat de meeste Nederlanders niet of nauwelijks kenden. Ja, sommigen hadden in ons Indië meegevochten met generaal Van Heutsz tegen de Atjehers of, zoals de latere minister-president Colijn, op Lombok. Maar dat was alweer meer dan dertig jaar geleden. En de Eerste Wereldoorlog kenden de meeste landgenoten alleen uit de krant, ook al hadden er gevechten plaatsgevonden net ten zuiden van ons land, in België, en hadden duizenden en nog eens duizenden Belgen hun toevlucht in ons land gezocht. Maar èchte oorlog in ons eigen land, in zelf? Nee, dat was een onbekend verschijnsel. En dat zou voor een deel de houding van de Hagenaars in de Tweede Wereldoorlog bepalen, ten goede en ten kwade. Binnen het geschiedverhaal van de Tweede Wereldoorlog in ons land neemt een aparte, prominente plaats in, een plaats die voor velen nog altijd een verrassende, want onbekende is. Het was aan het begin van de oorlog natuurlijk nog altijd de regeringsstad, ook al was de wettige regering naar Londen uitgeweken. Maar nu had het Duitse bestuur zich in de regeringsgebouwen gevestigd onder leiding van Rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart. Dat was een van de redenen dat de Duitsers hier strenger optraden dan elders in het land en meer dan elders erop gebrand waren verzetsgroepen op te sporen en onschadelijk te maken. De ligging van aan de kust en de haven van Scheveningen gaven de bezetter een goede reden om een mogelijke aanval in de vorm van een invasie te kunnen weerstaan of beter nog af te slaan. De kuststrook moest in het kader van de aanleg van de Atlantikwall omgevormd worden tot een onneembare vesting met bunkers in de duinen, antitankgrachten in het achterland en versperringen op het strand. Het gevolg hiervan was dat delen van de stad ontruimd moesten worden en zelfs afgebroken werden om plaats te maken voor verdedigingswerken. Maar liefst een kwart van de Haagse bevolking moest ergens anders onderdak zien te vinden en veel van het beroemde Haagse groen, zoals het Haagse Bos, werd omgeploegd voor de aanleg van een antitankgracht. De schade bedroeg meer dan drieduizend afgebroken woningen en ruim zwaar beschadigde en daarbovenop nog de drie kerken, twee ziekenhuizen, zeven scholen en honderden bedrijfsgebouwen. Een ander deel van de bevolking, de Haagse joden, die de op een na grootste joodse gemeenschap van ons land vormden, werd tegelijkertijd afgevoerd naar Westerbork en de vernietigingskampen in Polen. Slechts een uiterst klein aantal van hen keerde na de oorlog naar terug. Dan had de stad nog te kampen met bommen die her en der in woonwijken terecht kwamen. Vooral tegen het einde van de oorlog toen de Duitsers hun Vergeltungswaffen (V-1 en V-2) inzetten tegen Engeland, kwam het te vaak voor dat deze vliegende bommen en raketten na hun lancering al snel neerstortten en talloze slachtoffers maakten. De poging van de Engelse luchtmacht om de lanceerinrichtingen uit te schakelen resulteerde in het vergissingsbombardement op het Bezuidenhout op 3 maart 19, waarbij een 500-tal doden vielen en een groot deel van de wijk afbrandde. Het gebeurde ook nog eens midden in de verschrikkelijke Hongerwinter, toen de jacht op eten en brandstof tot de belangrijkste dagelijkse bezigheden behoorden. Meer dan tweeduizend Hagenaars stierven aan de gevolgen van ondervoeding. Zo bezien en er is nog veel meer voldoet zeker niet aan het beeld van een gemiddelde Nederlandse stad in oorlogstijd en kan het zich scharen in de allesbehalve trotse rij van Rotterdam, Arnhem, Nijmegen, Venlo en andere zwaar getroffen steden. Inleiding 3

6

7 Mobilisatie De politieke situatie in Europa was in de zomer van 1939 gespannen. Wat zou de volgende stap van Hitler zijn na de annexatie van Bohemen en Moravië in maart? Men hoefde niet lang te wachten. Op 1 september viel het Duitse leger Polen binnen waarop Engeland en Frankrijk aan Duitsland de oorlog verklaarden. Geen dag zonder de krant Op momenten dat het spannend werd op het wereldtoneel, zoals bij het uitbreken van oorlog, konden mensen voor het laatste nieuws vaak terecht bij de redactieburelen van dagbladen. Daar werden met bulletins, in gedrukte vorm of met de hand geschreven, de belangrijkste gebeurtenissen kort samengevat en aangeplakt aan de voorgevel. Dagblad De Nieuwsbron, een van de belangrijkste Haagse kranten van toen, versloeg op 3 september 1939 het nieuws van de net uitgebroken oorlog tussen Duitsland en Polen, de daarop volgende oorlogsverklaring van Frankrijk en Engeland en het Duitse bombardement op Warschau met pamfletten op zijn gebouw op de hoek van de Conradkade en de Laan van Meerdervoort. Het nieuws trok veel aandacht; politieagenten houden een oogje in het zeil. Haags Gemeentearchief L.H. Zieck Al eerder, eind augustus, had ons land de mobilisatie uitgeroepen in verband met de gespannen toestand. Als er oorlog zou uitbreken was ons leger tenminste paraat. Bovendien was ook de Nieuwe Hollandse Waterlinie in gereedheid gebracht. De vijand zou het wel uit zijn hoofd laten ons land aan te vallen, dachten velen. Slechts weinigen waren echter werkelijk goed op de hoogte van de ware sterkte van de landsverdediging: deze was niet echt geschikt om een modern en getraind leger als dat van onze oosterbuur tegen te houden. Maar de hoop dat ons land zijn neutraliteit evenals in de Eerste Wereldoorlog kon handhaven, was bij iedereen aanwezig, ook al leefde er bij velen twijfel of Duitsland bij het uitbreken van een oorlog tegen Frankrijk ook nu weer ons land links zou laten liggen. Acht maanden duurde deze situatie, van september 1939 tot mei 19. Toen werd ons land ruw wakker geschud. Mobilisatie 5

8 Verduisteringsmaatregelen Een van de eerste maatregelen die de Duitsers namen was het verduisteren van woningen. Er mocht s avonds en s nachts geen straaltje licht uit de huizen komen. Ook de straatverlichting werd uitgeschakeld, hoewel er geëxperimenteerd werd met lampen die blauw licht gaven dat onzichtbaar was voor overvliegende vliegtuigen. Auto s en fietsen kregen koplampen met een kleine, smalle lichtspleet. Het was dan ook geen wonder dat er nogal wat ongelukken gebeurden, en dat mensen in het pikke donker verdwaalden. Het aanbrengen van huisnummers in witte verf aan de straatkant kwam goed van pas. Ook lantaarnpalen kregen vaak twee of drie witte horizontale strepen. Hier wordt op de huizen aan de Obrechtstraat het huisnummer geschilderd in een duidelijk leesbaar formaat. Haags Gemeentearchief/ANP/Polygoon Demobilisatie Na de capitulatie van het Nederlandse leger volgde de demobilisatie van de militairen. Het was de bedoeling dat de legereenheden terugkeerden naar waar zij voor de oorlog gelegerd waren, voor zover dat mogelijk was. Daar moesten ze hun wapens en munitie inleveren, waarna deze werden verzameld en aan de Duitsers overgedragen. Voor de in gestationeerde troepen was het Binnenhof een van de verzamelplekken. Of die wapens netjes en verzorgd werden ingeleverd, zoals door generaal Winkelman was bevolen, is maar de vraag. Het achterhouden van geweren en pistolen gebeurde daarentegen weinig, uit angst voor mogelijke Duitse represailles. Het beeld van de mannen in burger op de foto, die de duiven voeren bij de berg geweren, zorgt wel voor een schril contrast. Haags Gemeentearchief/Spaarnestad Photo - Het Leven 18 De meidagen van 19

9 De meidagen van 19 19

10 Het laatste seizoen Het badseizoen van 1941 zou het laatste van de oorlog worden. Vanaf de lente van 1942 was het strand tot verboden gebied verklaard. Alsof ze dit voorvoelden, genoten de Hagenaars die zomer uitbundig van het mooie weer. Juli 1941 was een van de warmste julimaanden van de vorige eeuw. De zomer kende maar liefst twee hittegolven: van 17 tot 26 juni en van 6 tot 14 juli. Haags Historisch Museum Wim Berssenbrugge Beeldbank WO2/NIOD A. Hustinx 24 Soldaten op Scheveningen

11 Soldaten op Scheveningen 25

12

13 Veranderingen in het stadsbeeld Hagenaars waren wel gewend aan mensen in uniform op straat. De stad had immers een garnizoen. De garderegimenten van de grenadiers en jagers waren er gelegerd, evenals de huzaren en de artillerie. Kazernes waren er volop in, maar het waren wél Nederlandse soldaten die er huisden. Dat veranderde toen ons land capituleerde en de Duitsers de macht overnamen. Er kwamen Duitse soldaten, in Duitse uniformen en met Duits legermaterieel. Bovendien grepen de Duitsers elke gelegenheid aan om in paradepas door de straten te marcheren. Overal wegwijzers Wat ook veranderde in het straatbeeld waren de wegwijzers die de Duitsers overal neerzetten, zoals hier op het Buiten hof. Na de capitulatie vestigde het opperbevel van de Duitse troepen in ons land zich in met aan het hoofd General der Flieger F.C. Christiansen. Allerlei afdelingen, zoals ziekenhuizen, de Wehrmachtkommandantur, Rüstungsinspektion, tank stations van de Wehrmacht en nog veel meer instellingen met vaak onbegrijpelijke afkortingen, hadden hier hun stek. Maar hoe je er moest komen was een andere zaak. En daarvoor dienden die wegwijzers. Let ook weer op de verduisteringsstrepen op de (lantaarn)paal. Haags Gemeentearchief/Dienst stedelijke Ontwikkeling Vervolgens kwamen er voor die militairen Duitstalige wegwijzers en voor ons Nederlanders verduisteringsmaatregelen, zoals witte strepen op lantaarnpalen zodat je er in het duister niet tegenop liep, want zij brandden s nachts niet meer. Op de reclamezuilen en aanplakborden kwamen belangrijke mededelingen in het Duits en Nederlands en affiches van nationaalsocialistische instellingen als de Winterhulp, de Nederlandsche Volks Dienst of het Nederlandsche Arbeidsfront. Propaganda was een belangrijk onderdeel van de Duitse poging de Nederlanders voor hun zaak te winnen. De vervuiling van het straatbeeld, zoals velen die propaganda zagen, werkte niet of nauwelijks. Veranderingen in het stadsbeeld 27

14 Ander leesvoer pagina Op het Buitenhof stond een kiosk waar men kranten, tijdschriften en boeken verkocht. In de oorlog veranderde het aanbod. Engelse kranten waren natuurlijk niet meer verkrijgbaar, maar wel volop Duitse. Ook het aanbod aan modebladen, zoals de Wiener Frauenzeitung en een Nederlands tijdschrift met patronen voor winterkleeding, was heel behoorlijk. Duidelijk zichtbaar staat het blad De Gil klaar voor verkoop. Het is het twaalfde nummer van dit krantje uit augustus 1944 dat weliswaar met Duitse goedkeuring verscheen, maar dat uitblonk in berichten en artikelen waarin bijvoorbeeld de NSB belachelijk werd gemaakt of waarin een van de medewerkers, zogenaamd verontwaardigd, schreef over het uitblijven van de invasie in ons land. De bekendste medewerker was Willem van den Hout, die na de oorlog als Willy van der Heide succes had met zijn Bob Evers-boeken. Haags Gemeentearchief/Stichting Nederlands Fotomuseum Menno Huizinga Paraderen in de stad Op 15 maart 1941 vierde de Duitse Wehrmacht heldengedenkdag ter ere van de soldaten die in de oorlog waren gesneuveld. Begonnen werd met een parade op het Binnenhof en een toespraak van de bevelhebber van de Wehrmacht, generaal Christiansen. Daarna marcheerden de troepen via het Plein en de Hofweg naar het Buitenhof waar zij in paradepas en met muzikale begeleiding aan rijkscommissaris Seyss-Inquart en generaal Christiansen voorbijtrokken. Deze twee heren vertrokken daarna met hun gevolg naar de Algemene Begraafplaats waar zij kransen legden bij de graven van de in Nederland gesneuvelde Duitse soldaten. Haags Gemeentearchief/ANP/Polygoon Meyer 30 Veranderingen in het stadsbeeld

15 v-actie Nadat de Duitsers in juni 1941 de Sovjet Unie waren binnengevallen lanceerden ze in ons land een enorm propagandaoffensief. Overal in verschenen grote affiches en spandoeken met daarop een grote, vette letter V. Die stond voor Victorie, want Duitschland wint voor Europa op alle fronten, zoals de leus luidde. Hij was ook bedoeld als antwoord op Churchills bekende V-teken. Hagenaars die het niet eens waren met de Duitse leus, veranderden het V-teken nogal eens in een W, die natuurlijk stond voor Wilhelmina, vaak geflankeerd door de letters OZO: Oranje Zal Overwinnen. Hier zien we een spandoek op het Valkenbosplein, links rijdt een tram van lijn 7. Haags Gemeentearchief/Dienst Stedelijke Ontwikkeling Etalagevervuiling Bloemist Nagel van bloemenwinkel Duinroos aan de Laan van Meerdervoort bij de Appelstraat had zijn etalageruit versierd met V-tekens en bovendien de wolfsangel, het symbool van de NSB, eraan toegevoegd. De winkelier, onmiskenbaar een NSB er, moet wel een onwankelbaar vertrouwen in de toekomst hebben gehad, omdat het tot dan toe we spreken van de zomer van 1941 de Duitsers nog steeds geweldig meezat. Hun opmars in Rusland verliep immers nog altijd voorspoedig. Alleen Engeland hadden ze nog niet op de knieën gekregen. Haags Gemeentearchief/Dienst Stedelijke Ontwikkeling Veranderingen in het stadsbeeld 31

16 36 Vervoer

17 Rijden op gas Vanaf de herfst van 1939 werd voor allerlei zaken, zoals suiker en erwten, een distributiesysteem ingesteld; ze gingen op de bon. Na de meidagen van 19 nam het aantal artikelen dat op de bon ging fors toe: brood, bloem, koffie, thee, boter, rijst, textiel en steeds meer. Een van de eerste producten die door de oorlogsomstandigheden zelfs buiten de distributie vielen was benzine. Deze brandstof was alleen beschikbaar voor Duitse instanties. Naarstig zocht men naar andere mogelijkheden om motorvoertuigen rijklaar te maken, bijvoorbeeld door een auto op gas te laten rijden dat in een zak op het dak verzameld werd. Beeldbank WO2/NIOD A. Hustinx Rijden met de houtgasgenerator In reden de stadsbussen van de HTM wegens de schaarste aan benzine op gas dat in een houtgasgenerator werd geproduceerd. We zien de bus hier op de Prinsegracht hoek Lange Beestenmarkt. Haags Gemeentearchief H.A.W. Douwes Vervoer 37

18 Arnhem - is het verhaal van een stad in de Tweede Wereldoorlog September 1944: jonge Duitse militairen hebben een Engelse Jeep buitgemaakt; achterop zitten twee Engelse krijgsgevangenen die naar Musis Sacrum gebracht worden. Operatie Market Garden had de bevrijding van Europa dichterbij moeten brengen, maar verwerd tot de Slag om Arnhem. De oorlog duurde nog meer dan een half jaar langer. Arnhem herbergde gedurende de vijf oorlogsjaren een enorm aantal Duitse militairen en instellingen: het Dienstpostamt, de Deutsche Buchhandlung en het militaire vliegveld Deelen. Tussen al dat militair vertoon leefden de Arnhemmers in hun bezette stad. Wat was het lot van de Joodse Arnhemmers? Wat deed de bezetting met het dagelijks leven, met vervoer, sport, cultuur? Na 17 september 1944 werd alles anders. De bevolking evacueerde, de stad was verlaten en werd systematisch leeggeroofd en geplunderd. Arnhem kende in april 19 geen feestelijke bevrijding. De geallieerden troffen een desolate en verwoeste stad. Slechts 1 huizen waren zonder schade ge bleven. Het gras groeide hoog in de straten. Drs. Ingrid D. Jacobs is Neerlandicus. Ze schrijft over cultuur en geschiedenis. Gelder land en Arnhem vormen een zwaartepunt in haar werk en onderzoek. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het NIOD instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Noord-Brabant - vertelt het verhaal van de provincie in de Tweede Wereldoorlog Noord-Brabant herdenkt in 2014 dat het zeventig jaar geleden grotendeels bevrijd werd van de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Bij die gelegenheid verschijnt dit bijzondere fotoboek, waarin voor het eerst een alomvattend beeld wordt gegeven van de oorlogsjaren in deze provincie. Van de strijd in de meidagen en de aanloop daarnaar toe tot de stormachtig verlopen bevrijding in de herfst van 1944 en de maanden daarna, toen het Zuiden de overgang beleefde van vrijheid naar vrede. Maar ook is er aandacht voor de bezettingsjaren, de collaboratie, het verzet en de vervolging. Provinciaal historicus Jan van Oudheusden (1949) verzamelde talrijke foto s uit privéverzamelingen en openbare collecties in binnen- en buitenland. De mooiste daarvan, bekende maar ook diverse niet eerder gepubliceerde foto s, werden geselecteerd voor dit boek. Samen geven zij een fascinerend en soms ontroerend beeld van gewone mensen in ongewone omstandigheden. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. W W W. W B O O K S. C O M Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het NIOD instituut voor oorlogs, holocaust en genocidestudies. w w w. w b o o k s. c o m Rotterdam - vertelt het verhaal van de stad in de Tweede Wereldoorlog. Rotterdam heeft het gedurende de oorlogsjaren zwaar te verduren gehad. Vijf dagen slechts had de rampzalige oorlog in mei 19 geduurd. Vijf lange jaren van Duitse bezetting volgden. Kort na de meidagen werden de bombardementen op de stad hervat de oorlog ging dus gewoon door en geleidelijk groeide de repressie en begon de vervolging van joden en verzetsmensen. Daarnaast werden veel mannen verplicht in Duitsland te werken; vrouwen en kinderen bleven alleen achter. De schaarste nam bovendien steeds meer toe. Die ging in de Hongerwinter haar tol eisen. In dezelfde barre periode werden Rotterdamse mannen opgepakt en weggevoerd. En dit alles speelde zich af in een gehavende, onttakelde en volledig ontwrichte stad. Dr. J.L. van der Pauw is historicus. Eerder publiceerde hij onder meer het omvangrijke standaardwerk Rotterdam in de Tweede Wereld oorlog. Aan dit boek werd in 2008 de Mr. J. Dutilhprijs toegekend voor de beste historische publicatie over Rotter dam in de periode I N S A M E N W E R K I N G M E T S T A D S A R C H I E F R O T T E R D A M W W W. W B O O K S. C O M o--noordbrabant-rug19mm-def.indd :26:29 Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid W W W. W B O O K S. C O M Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. W W W. W B O O K S. C O M Drenthe - vertelt het verhaal van de provincie in de Tweede Wereldoorlog Drenthe heeft een aparte plaats in de Nederlandse oorlogsgeschiedenis. Dat heeft te maken met de aanwezigheid van het Kamp Westerbork als nationale verzamelplaats waarvandaan meer dan joden, roma en sinti zijn afgevoerd naar de vernietigingskampen in Polen. Daarnaast waren er tal van werkkampen die stamden uit de vooroorlogse crisistijd en die door de bezetter voor diverse doeleinden werden gebruikt. Heel veel oorlogsschade heeft Drenthe niet geleden, maar dat betekent niet dat de oorlog niet diep ingreep in het leven van alledag. Dat gold voor de mensen die zich verzetten tegen de Duitse overheersing, maar ook voor hen die zich in meerdere of mindere mate voegden naar de bezetter. Het verzet was verhoudingsgewijs omvangrijk en de terreur daartegen buitengewoon bruut. Diepe wonden zijn geslagen die nog altijd niet helemaal zijn geheeld. Over vele plaatsen in Drenthe is een oorlogs geschiedenis verschenen, maar over de provincie als geheel ontbrak die. Met dit rijk geïllustreerde boek wordt in die leemte voorzien. Dr. Michiel A.W. Gerding is sinds 1983 werk zaam als provinciaal historicus. Tal van publicaties staan op zijn naam. In 1985 verscheen van zijn hand een lesbrief over de oorlog in Drenthe die nog steeds hier en daar in het onderwijs wordt gebruikt. Bijna dertig jaar later krijgt deze een opvolger met dit boek. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid W W W. W B O O K S. C O M Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het NIOD instituut voor oorlogs, holocaust en genocidestudies. vv w w w. w b o o k s. c o m Groningen -: oorlog op ooghoogte De foto s in Groningen - vertellen het verhaal van stad en provincie Groningen in oorlogstijd. Ze werden onder andere gemaakt door persfotografen, onderduikers, verzetsmensen, Duitse soldaten, politieagenten, nsb ers, evacués en geallieerde bevrijders. Uiteraard pakten ook gewone Groningers de camera om het gewone leven onder ongewone omstandigheden vast te leggen. Het overgrote deel van de ruim 1 geselecteerde foto s werd nooit eerder gepubliceerd. Ze zaten ruim zeventig jaar verborgen in particuliere fotoalbums of archieven. Samen met krantenberichten, dagboekfragmenten en persoonlijke herinneringen brengen ze de jaren op ooghoogte in beeld. Groningen - werd samengesteld door Bettie Jongejan (Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen), Michael Hermse en Harry Romijn (rhc Groninger Archieven) en historicus Martin Hillenga. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. MICHIEL A.W. GERDING W W W. W B O O K S. C O M Zeeland - vertelt het verhaal van de provincie in de Tweede Wereldoorlog In Zeeland verliep de bezetting anders dan in de rest van Nederland. De Westerschelde was als toegangsweg tot grote delen van Europa strategisch van groot belang. Om de Westerschelde in handen te krijgen, moest Zeeland het eerst bevrijd worden. Zo kon de aanvoer naar Antwerpen op gang komen en kon het leger van de geallieerden verder trekken. Na D-Day was de Slag om de Schelde de belangrijkste strijd in de bevrijding van Nederland. Maar hoe verging het de Zeeuwen gedurende de vijf oorlogsjaren? De bevolking was voortdurend op de vlucht. Dat betekende voor de bevolking dat alles wat veilig en vertrouwd was, onder druk stond. Dit fotoboek geeft een beeld van de meidagen van 19, het verloop van de bezettingsjaren, dagelijks leven, collaboratie en verzet. Veronica Frenks verzamelde talrijke foto s uit collecties in binnen- en buitenland. De foto s geven een indringend beeld van gewone mensen in ongewone omstandigheden.. Veronica Frenks is onderzoeker, publicist en tentoonstellingsmaker met grote belangstelling voor cultuurhistorische onderwerpen. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. W W W. W B O O K S. C O M vv o--leeuwarden-rug16mm-v1.indd :23:41 Zwolle - vertelt het verhaal van de stad in de Tweede Wereldoorlog 10 mei 19. Zwollenaren kijken vol ongeloof naar de Duitse militairen die de stad inrijden. De stad is officieel bezet. Het optimisme dat het allemaal wel zal meevallen, slaat om in woede en frustratie als de bezetter zich steeds dwingend met alle aspecten van het bestaan bemoeit. Weerstand tegen de maatregelen van de bezetter, de deportatie van joden en de tewerkstelling van mannen leidt tot onderduiken, verzet en illegaliteit. Dit boek belicht het leven in Zwolle tijdens de Tweede Wereldoorlog, aan de hand van vele bijzondere beelden uit de archieven van het Historisch Centrum Overijssel en van de Stichting Collectie Zwolle -. De korte teksten geven inzicht in het leven van alledag en bieden veel achtergrondinformatie. Herman Aarts is oud-directeur van het Stedelijk Museum Zwolle en publiceert over regionaal historische onderwerpen. Paul Harmens is medewerker van het Historisch Centrum Overijssel en specialist op het gebied van de Tweede Wereldoorlog in de regio Zwolle. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Dordrecht: een stad op de grens van bezetting en vrijheid Dordrecht lag op de route die de Duitsers hadden uitgestippeld om zo snel mogelijk in het regeringscentrum in te komen. Zij wilden de Zwijndrechtse brug en de brug over het Hollandsch Diep onbeschadigd in handen krijgen. Vier dagen lang is er hevig gevochten in de stad. Intussen, buiten het strijdgewoel, probeerden de Dordtenaren het dagelijks leven weer op te pakken. Zo n 100 bijzondere en indrukwekkende beelden geven een beeld van de stad in oorlogstijd: van de voorbereiding op de oorlog die volledig ontoereikend bleek en de overrompelende intocht van de Duitsers, tot de h eimelijke overtochten per kano tussen bezet en bevrijd gebied. Als freelance journalist heeft Wim van Wijk (1953) vele jaren en in diverse kranten over Dordrecht geschreven. Ook heeft hij meerdere boeken over de stad en het eiland op zijn naam staan. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. W W W. W B O O K S. C O M o o k i n d e z e r e e k s Arnhem ingrid d. jacobs Arnhem Delft trudy van wees Delft Dordrecht WIM VAN WIJK Dordrecht Drenthe MICHIEL GERDING A.W. GERDING Drenthe Groningen MARTIN HILLENGA E.A. Groningen Leeuwarden GERK KOOPMANS LEENDERT PLAISIER Leeuwarden Leiden HANS BLOM ALPHONS SIEBELT Leiden ingrid d. jacobs trudy van wees WIM VAN WIJK MARTIN HILLENGA E.A. GERK KOOPMANS LEENDERT PLAISIER HANS BLOM ALPHONS SIEBELT Ingrid D. Jacobs Trudy van der Wees Wim van Wijk Michiel A.W. Gerding Martin Hillenga e.a. Gerk Koopmans, Leendert Plaisier Hans Blom, Alphons Siebelt Noord-Brabant JAN VAN OUDHEUSDEN Noord-Brabant Rotterdam J.L. VAN DER PAUW Rotterdam Twente Twente Utrecht ad van liempt Utrecht Zeeland VERONICA FRENKS Zeeland Zwolle HERMAN AARTS PAUL HARMENS Zwolle JAN VAN OUDHEUSDEN J.L. VAN DER PAUW ad van liempt VERONICA FRENKS HERMAN AARTS PAUL HARMENS Jan van Oudheusden J.L. van der Pauw Jan Haverkate, Gerard Vaanholt, Adrie Roding Ad van Liempt Veronica Frenks Herman Aarts, Paul Harmens c o l o f o n u i t g a v e WBOOKS, Zwolle info@wbooks.com i.s.m. Haags Gemeentearchief haagsgemeentearchief@denhaag.nl t e k s t e n s a m e n s t e l l i n g Maarten van Doorn v o r m g e v i n g Riesenkind, s-hertogenbosch - verschijnt in de - reeks over lokale en regionale geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. De reeks is gebaseerd op het concept van Het Grote - Boek, naar een idee van Erik Somers en René Kok. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het NIOD instituut voor oorlogsholocaust- en genocidestudies. Deze uitgave werd mede mogelijk gemaakt dankzij een genereuze bijdrage van de Stichting s-gravenhaags Ondersteuningsfonds voor Boekhandelaren en Uitgevers WBOOKS / Maarten van Doorn Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. De uitgever heeft ernaar gestreefd de rechten met betrekking tot de illustraties volgens de wettelijke bepalingen te regelen. Degenen die desondanks menen zekere rechten te kunnen doen gelden, kunnen zich alsnog tot de uitgever wenden. Van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISACorganisatie is het auteursrecht geregeld met Pictoright te Amsterdam. c/o Pictoright Amsterdam ISBN NUR 689, Colofon

19

20 telt dit boek het beeldverhaal van in de Tweede Wereldoorlog. De Residentie kreeg het in de oorlog zwaar te verduren. Bominslagen, op huizen- Aan de hand van zo n 125, vaak nog niet eerder gepubliceerde foto s, ver- - vertelt het verhaal van een stad in oorlogstijd blokken neergestorte v-1 s en v-2 s, het bombardement van het Bezuidenhout talloze bunkers en antitankversperringen voor de aanleg van de Atlantikwall maakten het uiterlijk van de stad op vele plekken bijna onherkenbaar. De Hagenaars zelf leden niet minder onder de oorlogsomstandigheden, zoals door de gedwongen evacuatie van zo n inwoners uit het kustgebied en het wegvoeren van meer dan joden naar de Poolse vernietigingskampen. De Hongerwinter sloeg ongenadig toe en maakte talloze slachtoffers. De langverwachte bevrijding vormt het slotakkoord van dit indruk- MAARTEN VAN DOORN en het Korte Voorhout, de afbraak van honderden gebouwen en de bouw van wekkende fotoboek van de vijf oorlogsjaren in de Hofstad. Maarten van Doorn, historicus, was als onderzoeker verbonden aan het Haags Gemeentearchief. Deze uitgave kwam tot stand met advies van Erik Somers en René Kok, beiden als historici verbonden aan het niod instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. MAARTEN VAN DOORN in samenwerking met het haags gemeentearchief vv