AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 7 oktober 2009 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant,, zich ook noemende tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 17 juli 2009 in zaak nr. 08/18370 in het geding tussen: en de staatssecretaris van Justitie.

2 2O0S05857/1 /V3 2 7 oktober Procesverloop Bij besluit van 21 mei 2008 heeft de staatssecretaris van Justitie (hierna: de staatssecretaris) een aanvraag van (hierna: de vreemdeling) om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 17 juli 2009, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 8 augustus 2009, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De staatssecretaris heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en voldoet aan het bepaalde in artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde, mede gelet op de uitspraak van de Afdeling van 31 augustus 2009 in zaak nr /1 ( geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V3 3 7 oktober Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. B. van Dokkum, ambtenaar van Staat. w.g. Lubberdink lid van de enkelvoudige kamer w.g. Van Dokkum ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 7 oktober Verzonden: 7 oktober 2009 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, voor deze, mr. H.H.C. Visser, directeur Bestuursrechtspraak

4 OB.AUG : PLIEGER ADVOCATEN #0672 P.005 /013 AFSCHRiinraak K 's-gravenhage ngsplaats Zwolle Sector Bestuursrecht, Enkelvoudige Kamer voor Vreemdelingenzaken Registratienummer; Awb 08/18370 Uitspraak in het geding tussen: geboren op van Iraakse nationaliteit, IND dossiernummer , eiser, gemachtigde mr. MX. Saija, advocaat te Arnhem; en De Staatssecretaris van Justitie, (Immigratie- en Naturalisatiedienst), te's-gravenhage, vertegenwoordigd door mr. ït Gerssen, ambtenaar ten departemente, verweerder. 1. Procesverloop Eiser heeft een aanvraag ingediend om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde njd. Verweerder heeft die aanvraag afgewezen omdat Griekenland verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan. Daartegen is beroep ingesteld. Het beroep is ter zitting van 3 juni 2009 behandeld. Eiser is verschenen, bijgestaan door de gemachtigde. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. 2. Overwegingen 2.1 Ingevolge artikel 30, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000) wordt een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde njd, als bedoeld in artikel 28 van deze wet, afgewezen, indien een ander land, pamj bij het Vluchtelingenverdrag ingevolge een verdrag of een dit land en Nederland bindend besluit van een volkenrechtelijke organisatie verantwoordelijk is voor de behandeling van de aanvraag. In dit geval is van toepassing Verordening (EG) 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bü een van de lidstaten wordt ingediend (hierna Vo 343/2003).

5 -08.AUG : PLIEGER ADVOCATEN #0672 P.006 /013 AWB 08/18370 blad2/4 2.2 Griekenland heelt niet tijdig gereageerd op het overnameverzoek. Op grond van artikel 18, zevende lid, Vo 343/2003 staat dit gelijk met aanvaarding van het overnameverzoek. Ingevolge artikel 3, tweede lid, Vo 343/2003, voor zover thans van belang, kan, in afwijking van het eerste lid, verweerder een bü hem ingediend asielverzoek van een onderdaan van een derde land behandelen, ook al is hij daartoe op grond van de in deze verordening neergelegde criteria niet verplicht. Eiser betoogt dat er concrete aanwijzingen zijn dat Griekenland ztfn internationale verplichtingen niet nakomt. In zijn algemeenheid mag verweerder ten opzichte van Griekenland uitgaan van het interstateujk vertrouwensbeginsel. Dit betekent dat het aan de vreemdeling is om aan de hand van concrete feiten en omstandigheden aannemelijk te maken dat de tekortkomingen in de Griekse asielprocedure waarop hij heeft gewezen van dien aard zijn dat moet worden geconcludeerd dat ten aanzien van hem niet kan worden vastgesteld of hij de in het Vluchtelingenverdrag en het (Europees) Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) genoemde risico's loopt indien bij naar zijn land van herkomst moet terugkeren en hij daardoor het risico loopt dat Griekenland zijn verdragsverplichtingen inzake non-refoulement jegens hem niet zal nakomen. Eerst indien hij daarin ts geslaagd, kan verweerder niet langer volstaan met een algemeen beroep op het interstateujk vertrouwensbeginsel en is het aan bera om concreet te weerleggen dat de vreemdeling bedoelde risico's loopt, De algemene stukken waarnaar eiser heeft verwezen heeft de rechtbank betrokken in haar uitspraak van 20 april 2009, gepubliceerd onder UN: Die stukken hebben in hoofdzaak betrekking op de positie van vreemdelingen die in Griekenland internationale bescherming zoeken, de omstandigheden waaronder zij in Griekenland worden ondergebracht en opgevangen, de wijze waarop zij worden behandeld en de wijze waarop de Griekse asielprocedure is ingericht en wordt toegepast Die stukken behelzen echter geen concrete aanknopingspunten die er op wijzen dat de gesignaleerde tekortkomingen ertoe leiden dat Griekenland ten aanzien van vreemdelingen die, zoals eiser, op grond van de Vo 343/2003 aan Griekenland worden overgedragen, zijn non-refoulementverplichtingen schendt Het door eiser overgelegde stuk dat nog niet in de beoordeling van de rechtbank is betrokken te weten het rapport van Thomas Haoimarberg van 4 februari 2009 leidt niet tot een ander oordeel. De strekking van dit stuk komt overeen met de strekking van de reeds eerder beoordeelde stukken en biedt daarom evenmin concrete aanknopingspunten in vorenbedoelde zin. Ter zitting heeft de gemachtigde verwezen naar het persbericht van Amnesty International "Greece: Proposed changes to asytura procedures flagrantly violate international law" van 15 mei De gemachtigde van verweerder heeft desgevraagd gezegd, dat de inhoud van dit stuk hem bekend was, zodat het in de beoordeling kan worden meegenomen. De rechtbank is van oordeel dat dit stuk slechts kritische kanttekeningen bevat aangaande een eventuele toekomstige wetswijziging en daarom niet tot een ander oordeel leidt

6 08.AUG : P.007 /013 AWB 08/18370 blad 3/4 Het gegeven dat de voorzitter van het EHRM zowel op 22 januari 2009 als op 25 mei 20Û9 een "interim measure" heeft getroffen (en nadien heeft verlengd voor de duw van de procedure bij het EHRM) op verzoek van een vreemdeling die doorrespech'evelrjk de Franse en de Finse autoriteiten op grond van Vo 343/2003 zou worden overgedragen aan Griekenland, brengt de rechtbank niet tot een ander oordeel. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat - zoals door verweerder onweersproken is gesteld - niet is gebleken dat het om een vergelijkbare casus gaat Gelet op het voorgaande heeft verweerder zich met een beroep op het interstatelijk vertrouwensbeginsel op het standpunt kunnen stellen, dat ervan kan worden uitgegaan dat Griekenland de refoulementverboden niet zal schenden. Dat Nederland ten aanzien van asielzoekers afkomstig uit Irak een categoriaal beschemjingsbeleid voert, is geen concrete aanwijzing aan de band waarvan aannemelijk is gemaakt dat Griekenland de op dat land rustende internationale verplichtingen niet zal nakomea Het beroep op Richtlijn 2004/83/EG van de Raad van 29 april 2004 inzake minimumnormen voor de erkenning van onderdanen van derde landen en staatlozen als vluchteling of als persoon die anderszins internationale bescherming behoeft en de inhoud van de verleende bescherming (hierna: Definitierichtlijn) betreft de inhoudelijke beoordeling van asielverzoeken. Daarvoor is Griekenland verantwoordelijk. De gestelde gebrekkige wijze waarop deze richtlijn door Griekenland wordt toegepast, betekent nog niet dat Griekenland zich niet aan de refoulementverboden zal houden. Het beroep faalt Het beroep op Richtlijn 2005/85/EG van de Raad van I december 2005 betreffende ntnirnumnormen voor de procedures in de lidstaten voor de toekerming of intrekking van de vluchtelingenstatus (hierna; de Procedurerichtlijn) faalt Niet is met concrete gegevens gestaafd dat aan de asielprocedure in Griekenland zodanige gebreken kleven, dat niet kan worden onderzocht en vastgesteld of de in het Vluchtelingenverdrag en het EVRM genoemde risico's worden gelopen bij terugkeer naar het land van herkomst. Aldus is niet aannemelijk gemaakt dat het risico bestaat dat Griekenland zijn verplichtingen voortvloeiend uit die verdragen niet zal nakomen. Eiser stelt dat zijn medische situatie aan een overdracht aan Griekenland in de weg staat Voor de gevallen, waarin een vreemdeling medische omstandigheden ten grondslag legt aan zijn beroep op artikel 3, tweede lid, Vo 343/2003, strekt het door verweerder gevoerde beleid ertoe dat moet blijken dat de vreemdeling onder specialistische behandeling staat, dan wel deze behoeft, en dat Nederland het meest aangewezen land is om hem te behandelen, dan wel medische behandeling niet, dan wel niet afdoende, in het verantwoordelijke Dublin-land zal kunnen plaatsvinden. De rechtbank acht dit beleid r.iet onredelijk. Niet is aangetoond dat eiser op dit moment onder specialistische behandeling staat, dan wel deze behoeft Evenmin is aannemelijk gemaakt dat in Griekenland geen adequate behandeling kan plaatsvinden. Verweerder heeft daarom geen aanleiding hoeven te zien de behandeling van het asielverzoek aan zich te trekken. De rechtbank merkt hierbij op dat uit de stukken blijkt dat eiser is verwezen naar het algemeen maatschappelijk werk. Deze inforrnatie dateert van 19 november 2007 en 24 februari 2008, Uit de periode daarna heeft eiser geen medische informatie overgelegd. Ter

7 06.AUG :fl PLIEGER ADVOCATEN #0672 P.008 /013 AWB 08/18370 b!ad 4/4 zitting is gebleken dat er mogelijk een verwyzing naar een psychiater plaats gaat vinden. Dit is thans nog niet het geval. Verweerder beeft hierin eveneens geen aanleiding hoeven zien de behandeling van het asielverzoek aan zich te trekken. Het betoog dat de behandeling van asielzoekers door de Griekse autoriteiten en de omstandigheden waaronder zy in Griekenland (in detentie) verblijven op zichzelf reeds in strijd is met artikel 3 van het EVRM kan door de Nederlandse rechter niet worden beoordeeld Daaromtrent behoort te worden geklaagd bij de Griekse autoriteiten. De rechtbank verwijst naar de uitspraak van bet Europese Hof voor de Rechten van de Mens van 2 december 2008 (JV 2009,41). Het betoog dat eiser in Griekenland geen toegang heeft tot rechtsmiddelen is onvoldoende onderbouwd en leidt niet tot bet oordeel dat Griekenland onvoldoende processuele waarborgen biedt voor toetsing aan artikel 3 EVRM, 2.3 Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond. 2.4 Er bestaat geen aanleiding voor veroordeling van een partij in de kosten die de andere paraj in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs beeft moeten maken. 3. Beslissing De rechtbank verklaart bet beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door mr. F. van der Maden en in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van M.H. van Wende] als griffier, op j» HJLI ynnn Afschrift verzonden op: t 7 JULI 2009 Rechtxmiddel Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen vier weken m de datum van verzending van deze uiapraak hoger beroep instellen bjj de Afdelrngbestuursnchüpraak van de Jtaa^ vtumdeongensaken ". postbus 16113,2500 BC 'i-gravcnhagi Artikel 85 Vw 2000 bepaalt in da verband dat het beroepschrift een afmeer grieven tegen de uitspraak bevat. Artikel 6:6 Awb (herstel venvim) Û niet van toepassing- VÖÖRAFSCHRI CO RM BÉGRIFFiERVAl -REJ3HT3ÀNK 'S~GR< 'ENHAGE

8 OB.AUG : PLIEGER ADVOCATEN «0672 P.001 /013 RÄÄD Ä^ STATE INGEKOMEN - 8 AU AAKNR. 'ÂOOa D f 7Ô' *T f AAN: Sf!-* BEHANDELD: DD: PAR: Aan de Afdeling Bestuursrechtspraak Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus BC 's-gravenhage Arnhem, 8 augustus 2009 PLIEGER & SAIJA ADVOCATEN Advocaten Mw. mr. Derksen Mr. R. Piieger Mw. mr. ML Saija ^eraadvanstate %$ *. Bezoekadres Eusebiusbuitensingel 3 Postbus AS Arnhem tal fax A Hoger beroepschrift plisger-saija-advocatenlgi tieinei.n! wwvr.p[ißgbr-t8fia-advoc3ter..rti Betreft: Appelschrift Zaak ; Verbl. : AZC Azelo te Borne Dosnr. : Geeft eerbiedig te kennen, De heer, geboren op, van Iraaks nationaliteit, verblijvende te 7621 AE Borne aan de AZC Azelo, Bornerbroeksestraat 103, te dezer zake domicilie kiezende ten kantore van advocaat en procureur Mw. MX. Saija aan de Eusebiusbuitensingel 3, Postbus 703,6800 AS Arnhem, die bepaaldelijk tot gevolmachtigde is gesteld en als zodanig zal optreden, zulks met de macht van substitutie; MACHTIGING Gelet op bet bepaalde in artikel 70 van de Vreemdelingenwet 2000, verklaart ondergetekende, Mw. MX. Saija advocaat te 6800 AS Arnhem, Postbus 703, nadrukkelijk door hem bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd tot het indienen van een hoger beroepschrift tegen de uitspraak van de rechtbank Zwolle Awb, d.d. 17 juli 2009 ( produktie 1). De heer, hierna te noemen appellant, kan zich niet verenigen met de uitspraak van de rechtbank Zwolle, noch met de overwegingen die hieraan ten grondslag liggen en wel om de navolgende redenen. dat onder diens bsroepsbanspfskd^hdktsvsnekenng in het betreffende geva? wordt uäbetaati.

9 "OS.AUG : PLIEGER ADVOCATEN #0672 P.002 /013 OPLIEGER &SAIJA ADVOCATEN I. Procesverloop Appellant heeft op 5 november 2007 een aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel ingediend. Bij besluit van 21 mei 2008 heeft de Staatssecretaris de aanvraag afgewezen. Bij brief van 22 mei 2008 is daartegen beroep ingesteld. Onderhavig hoger beroepschrift richt zich tegen de uitspraak van de rechtbank. II. Grieven Het hoger beroep richt zich tegen punt 2.2 van de uitspraak van de rechtbank Zwolle daar waar de rechtbank oordeelt: Niet is met concrete gegevens gestaafd dat aan de asielprocedure in Griekenland zodanige gebreken kleven, dan niet kan worden onderzocht en vastgesteld of de in het Vluchtelingenverdrag en het EVRM genoemde risico's worden gelopen bij terugkeer naar het land van herkomst. Aldus is niet aannemelijk gemaakt dat he risico bestaat dat Griekenland zijn verplichtingen voortvloeiend uit die verdragen niet zal nakomen. Toelichting Appellant wijst erop dat, door de president van het EHRM, op verzoek van vreemdelingen die door de Nederlandse autoriteiten op grond van Vo 343/2003 zouden worden overgedragen aan Griekenland, zowel tegen Nederland als Griekenland op 5,8,9 en 11 juni 2009, interim measures zijn getroffen. Opgemerkt zij dat dit na de behandeling ter zitting in opgemelde zaak heeft plaatsgevondea Op 3 juni 2009 is het beroep van appellant ter zitting bij rechtbank Zwolle behandeld. Na sluiting van de zitting, op 13 juli 2009, heeft de meervoudige kamer voor vreemdelingenzaken te Zwolle de zaak met awb 09/2303, gegrond verklaard, In genoemde zaak betrof het gelijke zaak waarin tenuitvoerlegging van de Dublinverordening, in casu terugzending naar Griekenland, werd behandeld. De meervoudige kamer awb 09/2303 overweegt onder punt 2.7 als volgt: De rechtbank overweegt dat de door eiser aangehaalde interim measures zijn getroffen tegen zowel Nederland als Griekenland De president van het EHRM heefi in de interim measures van 5 juni, 8 juni en 9 juni 2009, die betrekking hebben op Somalische vreemdelingen, een aantalfeitelijke vragen gesteld aan Griekenland over (onder meer) de asielprocedure, de detentieomstandigheden en de mogelijkheid voor de vreemdeling om vrijelijk te communiceren met het EHRM... Anders dan verweerder ter zitting heefi gesteld biedt de

10 OB.AUG : PLÎEGER ADVOCATEN #0672?. OPLIEGER & SAIJA ADVOCATEN omstandigheid dat geen algemene lijn, bijvoorbeeld op grond van de nationaliteit van de betreffende vreemdeling kan worden afgeleid uit de toewijzingen van de interim measures geen grond voor het oordeel dat de toegewezen interim measures uitsluitend moeten worden bezien tegen de achtergrond van de bijzonderheden in het concrete geval. Hierbij is van belang dat de vragen in de genoemde interim measures grotendeels een algemeen karakter hebben... Nu bovendien het EHRM m het arrest van 11 juni 2009 in de zaak S. D. tegen Griekenland heeft geoordeeld dat sprake is geweest van schending van artikel 3 EVRMdoor de Griekse autoriteiten wegens de detentieomstandigheden van de betrokken (Turkse) asielzoeker is de rechtbank van oordeel dat verweerder niet zonder meer heeft kunnen volstaan met een verwijzing naar het interstatelijk vertrouwensbeginsel... In casu ziet de rechtbank in voormelde interim measures met de daarbij behorende algemene vragen alsmede in de uitspraak van het EHRM in de zaak van S. D. tegen Griekenland aanleiding voor het oordeel dat er tenminste grond voor twijfel is omtrent het antwoord op de vraag of aan het interstatelijk vertrouwensbeginsel kan worden vastgehouden. Verweerder heeft da ook niet zonder nader onderzoek kunnen volstaan met de enkele verwijzing naar dit beginsel. Nu opgemelde uitspraak (13 juli 2009) van de meervoudige kamer dateert voor de uitspraak op het beroep in de zaak van appellant (17 juli 2005) is appellant van mening dat rechtbank Zwolle ambtshalve de uitspraak van de meervoudige kamer had moeten toetsen. De rechtbank bad, na ambtshalve toetsing, moeten komen tot gegrond verklaring van het beroep, in ieder geval tot aanhouding van de zaak op basis van nieuwe gegevens die niet voor de sluiting van de zaak ter zitting, bekend waren. Nu de rechtbank heeft nagelaten ambtshalve te toetsen, is op dit punt van de uitspraak sprake van een motiveringsgebrek. IIL Conclusie Om alle genoemde redenen verzoekt appellant het hoger beroep gegrond te verklaren en verweerder te veroordelen in de proceskosten.