Studiegids masteropleiding Zorgtraject Ontwerp Studiegids. Masteropleiding. Zorgtraject Ontwerp

Transcriptie

1 Studiegids masteropleiding Zorgtraject Ontwerp Studiegids Masteropleiding Zorgtraject Ontwerp

2 2/110

3 Inhoudsopgave 1 Voorwoord 6 2 Inrichting van de opleiding Beroepsprofiel Beroep Uitwerking van beroepsprofiel Competenties en vaardigheden afgestudeerde Vaardigheden afgestudeerde Werkveld en functies Opleidingsprofiel Algemeen De context van het beroep zorgtrajectontwerper Doelstelling opleiding Het hbo-masterniveau van de opleiding Didactische uitgangspunten Inrichting opleiding Opleidingsvarianten Verkorte en versnelde opleidingsroutes Getuigschriften Graden en titulatuur Opleidingsstructuur Programma s Stages en stagewaardigheid Afstuderen Examencommissie Instelling en benoeming Samenstelling Taken en bevoegdheden Verzoekschrift Voorzieningen Begeleiding ICT-faciliteiten Algemeen SharePoint OSIRIS Student Wachtwoord Informatiebeveiliging en privacy Registratie studievoortgang Onderwijsbalie Studievereniging Opleidingscommissies Contactgegevens Cursussen Cursusdeelname Inschrijving voor cursussen Aanwezigheidsplicht Ingangseisen Cursusbeschrijvingen Tentamens en examens Introductie Vrijstellingen Organisatie tentamens Tentamenvorm en -duur Tentamenrooster /110

4 4.3.3 Inschrijving en deelname (her)tentamens Voorzieningen in geval van een functiebeperking Legitimatieplicht bij tentamens Gang van zaken tijdens tentamens Beoordeling Toekennen resultaat en inzage Onregelmatigheden / fraude Bewaring en teruggave tentamen- en examenwerk Geldigheidsduur resultaten Diplomering Procedure afgifte getuigschrift Aantekening cum laude of met genoegen Roosters HU-onderwijsjaarrooster Vakanties en vrije dagen Lesdagen en -tijden Roosterinformatie en -wijzigingen Klachten, bezwaar en beroep Inleiding Bezwaar Beroep Beroep aantekenen Hoger beroep Klachten Klacht indienen Herzieningsverzoeken bij klachten Ongewenst gedrag Schema klachten, bezwaar en beroep Studentzaken Studiebegeleiding Profileringsfonds Studentendecaan Centrum Studiekeuze Vertrouwenspersoon Studentenarts Bureau Studentenpsychologen Mediation Studeren met een functiebeperking Verbetering taalvaardigheden Bibliotheek Internationalisering Medezeggenschap Inspraakorganen Ondersteuning bestuurlijk actieve studenten Studium Generale Studentenvereniging Algemeen Bestuursbeurs Topsport Trajectum Sport Veilig, gezond en milieuvriendelijk studeren Verzekeringen: aansprakelijkheid, ongevallen en reisverzekering Over de HU Algemene informatie Onderwijsprofiel HU Bachelor- en masterstelsel /110

5 9.1.3 Hogeschool- en faculteitsregelingen Orderegels Kwaliteitszorg Organogram HU Locaties HU Algemene informatie faculteit Gezondheidszorg Algemeen Organogram Faculteit Gezondheidszorg Contactgegevens Plattegrond Praktische voorschriften en aanwijzingen Faciliteiten In- en uitschrijven voor de opleiding Studiekosten, eigen bijdragen en tegemoetkoming Collegegeld Kosten voor boeken en leermiddelen Overige kosten Financiële tegemoetkoming Bijlagen Onderwijs- en examenregeling Cursusbeschrijvingen Overige regelingen Diversen Toetsbeleid Masteropleiding Zorgtraject Ontwerp Trefwoordenregister (optioneel) 109 Deze studiegids is op 6 juni 2014 vastgesteld door instituutsdirecteur dr. Carolien Sino gevolgd door een positief advies van de (G)OC en goedgekeurd door de faculteitsdirecteur op 13 juni /110

6 1 Voorwoord Beste student, Voor u ligt de studiegids van de opleiding Master Zorgtraject Ontwerp. We hopen dat u bij onze opleiding een prettige en succesvolle studietijd heeft. In deze studiegids vindt u belangrijke spelregels en informatie die u daarbij kunnen helpen. Hogeschool Utrecht biedt vraaggestuurd en competentiegericht onderwijs aan. Competentiegericht: dat wil zeggen dat u vaardigheden opdoet die aansluiten bij het beroepsleven ( 2.1). Vraaggestuurd: we streven ernaar het onderwijs en ook de ondersteuning eromheen zo in te richten dat u zich in en tijdens uw studie kunt ontwikkelen op een manier die ú belangrijk vindt en die bij u past. Hieronder vindt u informatie over de belangrijkste aspecten van uw studie en de keuzes die u kunt maken. Invloed van de student Veel van onze mogelijkheden zijn ontwikkeld of verbeterd op initiatief van uw medestudenten. De hogeschool beschouwt u als partner, u maakt deel uit van onze kennisgemeenschap. De HU hecht daarom veel waarde aan uw mening en ideeën. Dat begint al bij de evaluaties van alle cursussen, waar u als student uw oordeel en verbetertips kunt geven. Ook organiseren we op opleidingen of faculteiten onderwijsdialogen, waarin we samen in gesprek gaan over uw opleiding en alles eromheen. De HU ondersteunt actief deelname van studenten in opleidingscommissies en medezeggenschapsorganen (8.13). We vragen u elk jaar de NSE (Nationale Studenten Enquête) in te vullen. En bent u bijzonder tevreden over het onderwijs van die ene docent(e), nomineer hem/haar dan als docent(e) van het jaar! Verbreden en verdiepen Veel opleidingen kennen afstudeerrichtingen, waarin u zich kunt specialiseren op een onderdeel van uw vakgebied. Ook is er Studium Generale dat inspirerende programma s aanbiedt. Wat anders? U kunt uw studietijd natuurlijk ook willen benutten om u zo breed mogelijk te ontwikkelen, en juist ervaring buiten uw reguliere studie op te doen. Denkt u erover bestuurlijk actief te worden in bijvoorbeeld uw studievereniging, uw gezelligheidsvereniging of uw studentensportclub? (8.15, 8.18). Hiervoor noemden we al medezeggenschap en opleidingscommissies. Of combineert u topsport met een studie (8.16). Er is van alles denkbaar dat door de HU actief ondersteund wordt. Studievertraging Door allerlei oorzaken kan uw studie niet verlopen zoals u dat graag zou willen. Als dat komt door bijzondere omstandigheden, bijvoorbeeld ziekte of familieomstandigheden, dan zijn er verschillende regelingen waarop u een beroep kunt doen. Als u door uw persoonlijke situatie tentamens mist, kunt u om een extra herkansing vragen (4.3.3). En had u een studiebeurs, maar studeert u door deze omstandigheden zo lang dat u er geen recht meer op heeft? Dan is er wellicht een mogelijkheid tot financiële ondersteuning (8.) In al deze gevallen geldt: meld het zo spoedig mogelijk aan uw studieloopbaanbegeleider (slb er) (2.5.1) of uw studentendecaan (8.3)! Het is natuurlijk niet wenselijk dat u (veel) te lang over uw studie doet. Om dat te voorkomen bieden opleidingen soms extra inhaaltrajecten aan. Die worden via intranet bekendgemaakt. En heeft u een functiebeperking? Dan kunt u mogelijk langer over uw studie doen, maar dat hoeft lang niet altijd het geval te zijn. De hogeschool kent een breed scala aan voorzieningen die u in uw studie kunnen ondersteunen (0). Problemen en klachten Heeft u problemen die uw studie negatief beïnvloeden? Of vragen omdat u niet precies weet waar u terecht kunt? Bij uw slb er (2.5.1) of een studentendecaan (8.3) bent u aan het juiste adres; zij kunnen u adviseren of doorverwijzen. Als u klachten heeft over de bejegening door studenten of medewerkers, kunt u ook een vertrouwenspersoon (8.5) inschakelen. Als er sprake is van een escalerende situatie kunnen onze studentmediators vaak helpen om verdere escalatie te voorkomen en de samenwerking weer te herstellen (8.8). En gaat er binnen de HU iets fout of bent u het niet eens met een besluit? Op elke faculteit of opleiding is een klachtenloket waar u terecht kunt met bezwaren en klachten (7.1). Ook hiervoor kunt u bij de studentendecaan terecht. Wat verwacht de HU van u? Wij streven ernaar u een opleiding en studieklimaat te bieden waarin u zich optimaal kunt ontplooien. De HU verwacht van elke student dat hij/zij zich aan de interne regels houdt (9.1.4). Ongewenst gedrag (bijvoorbeeld intimidatie, hat s, verbaal of fysiek geweld) wordt niet getolereerd. Als u een diploma haalt, moet u dat ook verdiend hebben. Fraude (4.4.2) wordt niet getolereerd. Zeker als dit gevolgen heeft 6/110

7 voor onschuldige medestudenten doordat tentamenresultaten ongeldig worden verklaard, zijn de straffen zwaar. Zowel ongewenst gedrag als fraude kan leiden tot verwijdering van de opleiding. U ziet, er zijn heel veel mogelijkheden bij de HU om een prettige studietijd te hebben. U vindt het merendeel terug in deze studiegids. Lees de gids goed door, voordat u aan uw studie begint. Via de inhoudsopgave kunt u altijd achterhalen waar u iets kunt vinden. Maar is het niet duidelijk of kunt u het niet vinden: kijk op intranet, of vraag het uw slb er (2.5.1) of de onderwijsbalie (2.5.3). We wensen u een prettige studietijd en veel succes in dit studiejaar. Mede namens alle collega s die aan uw opleiding bijdragen, Mevrouw dr. Carolien Sino Directeur Instituut Verpleegkundige Studies 7/110

8 2 Inrichting van de opleiding 2.1 Beroepsprofiel Beroep De Master Zorgtraject Ontwerp leidt op tot de kwalificatie zorgtrajectontwerper. De zorgtrajectontwerper is een zeer jong beroep. Het verschijnt nog onder verschillende namen, zoals zorgadviseur, unitmanager, projectleider zorginnovatie en dergelijke. Het beroep wordt ingevuld door mensen met verschillende achtergronden, zoals artsen, medisch-maatschappelijk werkenden, verpleegkundigen, logopedisten, fysiotherapeuten etc.. Afhankelijk van de omvang en aard van de organisatie waar hij 1 werkt heeft de zorgtrajectontwerper een staf- of middenkaderfunctie. De opleiding streeft naar de oprichting van een beroepsvereniging die een beroepsprofiel zal ontwikkelen. Voorlopig berust de opleiding op een visie op dit nieuwe beroep. Een visie die in samenspraak met het werkveld is ontwikkeld en die we hierna kort weergeven. Voordat we op het beroep zelf ingaan, is het nodig eerst het centrale begrip zorg nader te definiëren. Daarbij baseren we ons op het ICF-model 2. Dat model gaat ervan uit dat problemen met de gezondheid op drie niveaus tot uiting komen. Ten eerste is dat het niveau van de fysieke of mentale stoornis, bij voorbeeld diabetes mellitus. Dat is traditioneel het terrein van de medische discipline. Het tweede niveau is dat van het verstoorde functioneren, bijvoorbeeld de noodzaak van insuline-injecties en lastig lopen als gevolg van diabetesvoeten. Dat is traditioneel het terrein van verpleegkundige en paramedische disciplines. Het derde niveau is dat van de verstoorde maatschappelijke participatie, bij voorbeeld je werk niet langer kunnen doen als gevolg van een sterk verslechterde fysieke conditie. Traditioneel is dit het terrein van met name welzijnsdisciplines. Wij beschouwen zorg als het totaal van interventies ter leniging van de nood op alle drie deze niveaus. Zorg omvat in deze definitie dus zowel medische, paramedische, verpleegkundige als welzijnsinterventies. Twee voorbeelden Een voorbeeld van een vraagstuk waarbij de zorgtrajectontwerper actief is, is de behandeling van psychische problemen bij allochtonen in grote steden. Dergelijke problemen blijken momenteel namelijk vaak te laat te worden onderkend, zodat poliklinische behandeling in de eerste lijn veelal geen soelaas meer biedt. Het opzetten van een transculturele polikliniek binnen de tweede lijn blijkt een kosteneffectieve wijze om deze problematiek in een vroeg stadium te onderkennen en te behandelen. De afstemming met de eerste- en tweedelijns zorg is daarbij van beslissend belang. De betrokken zorgtrajectontwerper bleek bij uitstek in staat om het vraagstuk te verhelderen en de betrokken instanties te mobiliseren voor een haalbare oplossing. Een tweede voorbeeld betreft het zogenaamde VoorZorg-project dat zich richt op laagopgeleide jonge vrouwen, die zwanger zijn van hun eerste kind. Deze hebben vaak te kampen met meerdere problemen, waardoor het opvoeden extra moeilijk is. Doel is om de zwangerschaps- en geboorteresultaten voor moeder en kind, de gezondheid en ontwikkeling van het kind en de persoonlijke ontwikkeling (opleiding) en kansen op werk van de moeder te verbeteren. Een verpleegkundige van de thuiszorgorganisatie bezoekt (aanstaande) moeders volgens een intensief en gestructureerd protocol. De verpleegkundige helpt de moeders de weg te vinden naar de juiste hulpverlenende instanties. Iedereen die met jongeren werkt en in aanraking komt met aanstaande moeders die problemen hebben, kan hen naar het VoorZorg-project verwijzen. Op deze manier worden problemen die voorheen pas na escalatie aan het licht kwamen, vroegtijdig opgemerkt en aangepakt. 1 Voor de leesbaarheid gebruiken we in dit rapport de mannelijke vorm: overal waar in dit rapport hij, hem of zijn staat is telkens ook zij of haar bedoeld. 2 De International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) is een gestandaardiseerd begrippenapparaat voor het beschrijven van het menselijk functioneren en de problemen die daarin kunnen optreden. Doel van de ICF is om door middel van het in kaart brengen van begrippen op dat terrein een basis te leggen voor een gemeenschappelijke standaardtaal. Het ICF is door de Wereld GezondheidsOrganisatie (WHO) in 2001 gepubliceerd (zie voor meer informatie: 8/110

9 Het initiatief voor dit project lag bij de thuiszorgorganisatie die het samen met de gemeente vormgaf. Daarbij werden ook huisartsen, vroedvrouwenpraktijken en het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) betrokken. Een zorgtrajectontwerper van de gemeente gaf leiding aan het project, ontwierp de samenwerkingstrajecten en ontwikkelde uiteindelijk ook het protocol. Leerlijn Productmanagement Uitwerking van beroepsprofiel Leerlijn Competenties module Beroepsprod uct (toets) 1. Assortimentsbeleid ontwikkelen besluitvorming/ De zorgtrajectontwerper beschouwt zorgvraagstukken en vraagsturing bijbehorende producten steeds met het oog op de optimale maatschappelijke participatie van de desbetreffende Case study cliënten(groepen) (ICF). Kritisch-analytische leerlijn Strategische leerlijn 2. Producten (her)ontwerpen De zorgtrajectontwerper analyseert zorgbehoeften/zorgvragen, ontwikkelt de criteria waaraan de oplossing moet voldoen, ontwerpt het beoogde zorgproduct door het kwalitatief en kwantitatief te beschrijven, implementeert het zorgproduct en/of de zorgorganisatie en ontwerpt een instrument om effectiviteit en efficiëntie te kunnen meten. 3. Continuïteit waarborgen De zorgtrajectontwerper beheert en bestuurt producten op een bedrijfskundig verantwoorde manier. Dat wil zeggen dat zorgproducten binnen de geldende kaders (wet- en regelgeving, strategie en beleid en financiën) tot stand komen, waarbij planning & control als besturingsmodel wordt toegepast. 4. Kritisch, analytisch, reflectief en creatief denken De zorgtrajectontwerper beschikt over kritisch-analytische vaardigheden (kritisch, analytisch, reflectief en creatief denken en formuleren), die hij inzet voor het dagelijks beroepsmatig handelen, maar ook voor het onderbouwen en verbeteren van het beroepsmatig handelen en voor de verdere ontwikkeling van het beroep. 5. Wetenschappelijk onderbouwen van besluiten De zorgtrajectontwerper onderbouwt aan de hand van best available evidence zijn handelen. 6. Methodische analyse van zorgproblemen De zorgtrajectontwerper analyseert op methodische wijze geaggregeerde (de eigen zorgverlening overstijgende) problemen gericht op het bereiken van de best mogelijke zorgverlening. 7. Adviseren De zorgtrajectontwerper baseert zijn adviezen op vraagsturing, het aangaan en onderhouden van relaties, het toepassen van kennis en het behalen van duurzame resultaten. Ontwerptraject methoden en technieken van onderzoek kritisch denken moreel redeneren Evidence Based Practice vraagsturing vraagsturing Persoonlijke effectiviteit Ontwerp zorgproduct Conceptanalyse Ontwerp strategisch traject Interventie selecteren Ontwerp van oplossing voor zorgprobleem Case study Gedragcompetentie toets (zelfevaluatie, portfolio, 360 feedback 9/110

10 Leerlijn Competenties module Beroepsprod uct (toets) 8. Veranderingen managen De zorgtrajectontwerper identificeert en waarborgt de vitale belangen van verschillende belanghebbenden, creëert transparantie, weet verschillende partijen te binden aan een gemeenschappelijk doel, werkt in een sfeer van integriteit en vertrouwen, maakt een beargumenteerde keuze uit innovatiestrategieën en waarborgt aldus de voortgang van de implementatie. Management van implementie Implementatieplan 9. Kennis managen De zorgtrajectontwerper laat anderen (individuen of groepen) leren door op een planmatige wijze hun leerproces te sturen. Daarvoor combineert hij op methodische wijze zijn vakinhoudelijke kennis met communicatieve en didactische vaardigheden. Leerprocessen zijn met name gericht op kennisverwerving over de nieuwe processen en producten en bijbehorende deskundigheidsbevordering van betrokkenen zowel binnen als buiten de eigen organisatie (afdeling/instelling). 10. Persoonlijke effectiviteit De zorgtrajectontwerper reflecteert op basis van metacognitieve modellen op het eigen gedrags(potentieel) en stuurt dit gedrag op grond van die reflectie efficiënt en effectief bij. Hij doet dit zowel tijdens zijn dagelijks werk als op de langere termijn met het oog op zijn verdere professionalisering Competenties en vaardigheden afgestudeerde Beschreven in de tabel hierboven Vaardigheden afgestudeerde kennismanage ment persoonlijke effectiviteit Projectaanvraag kennismanagement Reflectie verslag We kunnen nu de contouren van de zorgtrajectontwerper schetsen. Kerntaken van de zorgtrajectontwerper zijn: bijdragen aan het assortimentsbeleid van een instelling vanuit een integrale visie op maatschappelijke participatie en de rol die de verschillende disciplines daarin kunnen spelen (ICFmodel), door middel van: o het (her)ontwerpen en transparant vastleggen van duurzaam effectieve en financieel aantrekkelijke zorg- en welzijnsproducten; o de implementatie van ontwikkelde producten vormgeven (complexe veranderprocessen) en o het regisseren van de dialoog en samenwerking tussen betrokken instanties, zoals patiënten(organisaties), zorginstellingen, verzekeraars en gemeenten. In alle gevallen gaat het om mensen met uitstekende kennis van, en ervaring in het veld van zorgdisciplines. Ze zijn in staat om voor complexe zorgvraagstukken in multidisciplinair verband strategische oplossingen te ontwikkelen en te implementeren. De oplossingen dienen te voldoen aan de eisen voor best practices: gebaseerd op zowel wetenschappelijk onderbouwde kennis als praktijkkennis en passend binnen de gegeven organisatorische en culturele context. Zelfstandigheid en deskundigheid Zorgtrajectontwerpers functioneren op masterniveau, zo blijkt ook uit de advertentieanalyse. Dat niveau is vereist vanwege de complexiteit van de vraagstukken. Die zijn zorginhoudelijk complex, omdat er veelal onvolledige informatie uit verschillende disciplines met elkaar moet worden verbonden. Ze zijn sociaalcommunicatief complex omdat de oplossing in multidisciplinair verband moet worden gezocht en er dus rekening moet worden gehouden met meerdere (niet zelden strijdige) belangen. En bovendien is de taak van zorgtrajectontwerpers complex omdat zij naast de zorginhoudelijke kwaliteit ook steeds de bedrijfskundige efficiëntie van de ontwikkelde zorgproducten dienen te waarborgen. Voorts wezen wij er in 10/110

11 de vorige paragraaf al op dat de zorgtrajectontwerper op meso- en macroniveau actief is. Ook dat draagt bij aan de noodzaak van het masterniveau Beroepsontwikkeling. De opleiding baseert haar eindkwalificaties op de met het werkveld afgestemde visie op het nieuwe beroep van zorgtrajectontwerper. Een formeel beroepsprofiel ontbreekt nog, maar de opleiding zal actief bijdragen aan de totstandkoming van een beroepsvereniging. Die kan dan een beroepsprofiel opstellen en legitimeren Werkveld en functies De zorgtrajectontwerper is werkzaam in alle velden van de gezondheidszorg en Welzijn inclusief de gemeente, een eigen praktijk of een groepspraktijk. Alle disciplines zijn in de opleiding vertegenwoordigd: artsen, verpleegkundigen, psychologen, maatschappelijk werkenden, diëtisten, ergotherapeuten etc. Functies als: beleidsmedewerker, projectmanager, procesmanager, teamleider en vele andere worden reeds door afgestudeerde zorgtrajectontwerpers ingenomen. 2.2 Opleidingsprofiel Algemeen De MZO leidt op tot beroepsbeoefenaar op master niveau. Het is een nieuwe Masteropleiding met een unieke focus op de combinatie van zorginhoudelijke, bedrijfskundige en wetenschappelijke perspectieven, gericht op de toekomst van de Nederlandse gezondheidszorg die samen te vatten is in de slogan: Van ziekte en zorg naar gezondheid en gedrag. Demografische en maatschappelijke ontwikkelingen confronteren de zorg- en welzijnssector met steeds ingewikkelder vraagstukken: de omvang en complexiteit van de vraag nemen sterk toe, terwijl de middelen onmogelijk navenant mee kunnen groeien. Comorbiditeit is bij oudere cliënten min of meer gebruikelijk, het aantal cliënten met chronische aandoeningen stijgt gestaag, de sociale omgeving van cliënten is steeds moeilijker te mobiliseren, cliënten presenteren zich als mondige consumenten en culturele diversiteit vereist steeds meer specifieke expertise en een alternatieve zorgorganisatie, zoals ketenzorg, disease management en integrated care. Deze ontwikkeling maakt van zorg een schaars goed. De toenemende druk op de voorzieningen leidt inmiddels tot een grondige stelselherziening, waarvan taakherschikking, de nieuwe zorgverzekering (2006) en de invoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO, 2007) voorbeelden zijn. De herzieningen van het stelsel leiden ook tot nieuwe beroepen zoals de nurse practitioner, de physician assistant en de zorgtrajectontwerper, waarop deze nieuwe masteropleiding zich richt. In de subparagrafen hieronder schetsen we het beroep van zorgtrajectontwerper en de resultaten van een recent marktonderzoek naar de wenselijkheid van een masteropleiding voor zorgadvisering. De context van het beroep zorgtrajectontwerper Zoals in de inleiding op deze paragraaf werd gesteld, is de overheid bezig met een grootscheepse herziening van het stelsel van zorg- en welzijnsvoorzieningen. De overheid hanteert bij die herziening een aantal criteria waaraan (toekomstige) voorzieningen dienen te voldoen: vraagsturing: aanbieders dienen zich in hun aanbod en aanpak te laten leiden door de wensen en behoeften van afnemende cliënten/patiënten; (multidisciplinaire) samenwerking: dit hangt samen met het vorige criterium. Omdat de behoeften van cliënten veelal de grenzen van disciplines en/of instellingen (of onderdelen daarvan) overschrijden, is multidisciplinaire samenwerking onontbeerlijk. In dit kader passen ontwikkelingen als ketenzorg en klinische/kritische paden ; efficiëntie en transparantie: de betaalbaarheid van zorgvoorzieningen krijgt steeds meer aandacht. Een van de belangrijkste manieren om het aanbod betaalbaar te houden is de efficiëntie van zorgprocessen te verbeteren. In dit kader horen ook allerlei innovatietrajecten, waarbij hele processen opnieuw vanuit de cliëntbehoefte worden vormgegeven. Dit soort verbeter- en innovatieslagen vergen een bedrijfskundige benadering. In die benadering is transparantie van de betreffende processen onontbeerlijk: doelstellingen, processtappen, bevoegdheden van de betrokken disciplines en dergelijke dienen ondubbelzinnig te worden 11/110

12 afgesproken en vastgelegd. Transparantie biedt betrokkenen inzicht in de werkelijke gang van zaken en is op die manier weer voorwaarde voor verdere verbeteringen en innovaties. Transparantie biedt bovendien zicht op de (on)mogelijkheden om de processen van verschillende disciplines in het belang van de cliënt beter op elkaar aan te laten sluiten; objectiviteit en evidence based practice: enerzijds gaat het hier om objectieve criteria op grond waarvan de indicaties voor zorg kunnen worden gesteld (toegang tot voorzieningen). Anderzijds gaat het om (wetenschappelijk) aantoonbare werkzaamheid van het aanbod. Dat laatste speelt een steeds belangrijker rol in de financiering door verzekeraars. Maar ook patiënten(organisaties) dringen hierop aan. De landelijke overheid stimuleert de bij zorg en welzijn betrokken disciplines om in goed overleg met patiëntenorganisaties, gemeentelijke overheden en verzekeraars een afgewogen en cliëntgericht aanbod van zorg- en welzijnproducten te creëren, dat voldoet aan de bovenstaande criteria. In dit verband past ook de zogenaamde product- of outputfinanciering, waarmee de overheid een meer bedrijfskundig verantwoorde aanpak van zorg en welzijn stimuleert. Dit alles creëert in het veld een groeiende behoefte aan specialisten die complexe, veelal multidisciplinaire zorgprocessen kunnen analyseren, (her)ontwerpen en aansturen. De essentie daarbij is dat de zorg nog sterker vanuit de cliëntbehoeften wordt vormgegeven. Deze behoefte blijkt uit het stijgende aantal wervingsadvertenties met een vergelijkbaar profiel (zie bijlage 6). Het betreft wervingsadvertenties van uiteenlopende organisaties als zorg- en welzijnsinstellingen, gemeentelijke overheden en verzekeraars. Men zoekt mensen die kunnen functioneren in een multidisciplinaire omgeving met uiteenlopende belangen. Specialisten die vanuit hun zorginhoudelijke en bedrijfskundige expertise bijdragen aan de verbetering en innovatie van het zorgaanbod. Er blijkt met name behoefte aan mensen die op meso- en macroniveau kunnen bijdragen. Dat wil zeggen niet zozeer binnen de 1-op-1-relatie met de individuele cliënt (microniveau), maar juist op het (beleids)niveau van instellingen en de overheden Doelstelling opleiding De algemene doelstelling van de opleiding luidt: De afgestudeerde Master Zorgtraject Ontwerp is in staat om in complexe multidisciplinaire settings met verschillende belangen strategische cliëntgerichte oplossingen voor complexe zorgvragen te creëren. Die oplossingen hebben de vorm van zorgproducten die voldoen aan de behoeften van cliënten (ICF-model), aan de eisen van best practices (zorginhoud en organisatie) en aan de eisen die de overheid aan dergelijke producten stelt (wet- en regelgeving, betaalbaarheid, transparantie e.d.). De eindkwalificaties zijn geformuleerd als competenties en, net als de visie, gebaseerd op (1) expertmeningen van zowel lectoren als vertegenwoordigers uit het werkveld (zie bijlage 2), (2) op bureauonderzoek (wervingsadvertenties en literatuur, zie bijlage 6) en (3) op gericht marktonderzoek (zie en bijlage 1) Het hbo-masterniveau van de opleiding De HU heeft als taak om u als student op te leiden voor een functie op hbo master niveau. Daarom moet u als afgestudeerde voldoen aan een groot aantal (beroeps)competenties die zijn afgeleid van het beroepsprofiel. Om het niveau van beroepsuitoefening te bepalen worden de volgende vijf samenhangende criteria gehanteerd: Het Master-niveau van de opleiding wordt beschreven middels de zogenaamde Dublin descriptoren: een stelsel van uitspraken waaraan het niveau en de manier waarop opleidingen onderling zich qua niveau verhouden, wordt weergegeven. 1. Kennis en inzicht: De Master heeft zijn kennis en inzicht verdiept in specifieke doelgroepen en/of problemen binnen zijn domein. De Master heeft zijn kennis en inzicht verbreed door deskundigheidsbevordering, coaching en advisering van beroepsgenoten en andere professionals betrokken in het domein. 12/110

13 2. Toepassen kennis en inzicht: De Master is in staat te participeren in volgens de gangbare normen opgezet toegepast onderzoek. De Master past specialistische, wetenschappelijke en veranderkundige kennis toe, zowel bij standaard als complexe problemen alsmede bij toegepast onderzoek. Ook is de Master in staat door reflectie op praktijkervaringen een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het vakgebied. Masters zijn in staat een bijdrage te leveren aan innovaties of het leiding geven hieraan. De originaliteit van de oplossingen en de complexiteit van de problemen in (soms) nieuwe of onbekende omstandigheden overstijgen aantoonbaar het niveau van de Bachelor-professional. 3. Oordeelsvorming: De Master is in staat tot een adequate oordeelsvorming bij complexe materie en / of beperkte informatie ten behoeve van zijn beroepsuitoefening en/of innovaties. Hij houdt daarbij rekening met sociaalmaatschappelijke en ethische verantwoordelijkheden verbonden aan toepassing van eigen kennis en oordelen. 4. Communicatie: De Master communiceert op een vaardige manier met cliënten, beroepsgenoten en andere professionals. Hij is in staat om kennis, motieven en overwegingen ondubbelzinnig over te brengen op zowel specialisten als niet-specialisten. Overtuigingen en Onderhandelen zijn primaire competenties van de Master. 5. Leervaardigheden: De Master beschikt over leervaardigheden om zijn verdere professionele ontwikkeling te sturen en bij te houden vanuit een zelfgestuurd en autonoom karakter Didactische uitgangspunten Alle opleidingen van Hogeschool Utrecht zijn opgebouwd volgens een competentiegericht onderwijsmodel. Een competentie is de combinatie van kennis, vaardigheden en attitudes die nodig is om een taak in een bepaalde (beroeps)context uit te oefenen. Voor ons onderwijs betekent dit het volgende: Het onderwijs richt zich op het verwerven van beroepscompetenties: het in samenhang verwerven van kennis, vaardigheden en houdingsaspecten waarmee beroepstaken worden uitgevoerd, binnen of buiten Nederland. Leren is een doelgerichte activiteit van u als student. Het onderwijs stimuleert daarom actief en zelfstandig leren. De docent ondersteunt en coacht uw leerproces en is inhoudelijk expert op een bepaald competentiegebied. Het leren vindt zoveel mogelijk plaats in realistische leeromgevingen, waarbij leertaken lijken op beroepstaken. Moderne media worden ingezet. Leermomenten op de opleiding en in de beroepspraktijk beïnvloeden elkaar positief. Leren is een sociaal en interactief proces en doet u nooit alleen. Daarom werkt u in uw opleiding veel samen: met andere studenten, met docenten en met professionals uit de praktijk. Om vast te stellen op welk niveau u de competenties beheerst, zijn er periodiek toetsen waaraan u deelneemt. De toetsen worden beoordeeld en geven u inzicht in de vorderingen van uw leerproces. De didactiek van de opleiding staat in het teken van competentiegericht onderwijs. Hierbij wordt gestreefd naar een optimale balans tussen levensechte praktijkopdrachten en verdiepende cursorische lesprogramma s en trainingen. De opleiding kent daarmee verschillende onderwijsvormen: Studieloopbaanbegeleiding: ondersteuning en coaching van het binnen en buitenschoolse leren. Theorieonderwijs: hoorcolleges, responsie- en werkcolleges en zelfstudieopdrachten. 13/110

14 Practicumonderwijs/ werkgroepbijeenkomsten: trainingen in kleine groepen (max. 20 studenten) die erop gericht zijn dat de student zich methodische kennis eigen maakt en specifieke beroepsvaardigheden oefent. Supervisie: in kleine groepen met docent gericht op reflectie op eigen beroepsontwikkeling. Casus/projectonderwijs: groepsgewijze realisatie van producten in afgebakende periode. De opleiding biedt studenten een samenhangend programma. Samenhang heeft hierbij betrekking op inhoud, niveau en didactiek. Bepalend voor de samenhang is de combinatie van drie concepten: best practice, ontwerpgericht onderzoek en action learning. De inhoud van het programma draait rond het concept best practice. Dat concept verenigt zorginhoudelijke en organisatorisch-culturele kwaliteitscriteria. Een best practice kan worden omschreven als een zodanige inrichting van de zorgverlening (samenstel van diensten, disciplines en/of processen) dat deze tot kwalitatief goede uitkomsten leidt. Daarbij is best een contextueel begrip: best voor die cliënt(encategorie), voor die gemeenschap, voor die bepaalde afdelingen of instellingen. Met andere woorden: wat in een gegeven situatie best practice is, hangt mede af van de cliënten (wensen en behoeften) en de zorgorganisatie (missie, strategie, cultuur, systemen en middelen). In een best practice zijn wetenschappelijk onderbouwde modellen voor hulp- en zorgverlening (evidence based practice) zodanig in een specifieke context toegepast dat de meest effectieve zorg- & hulpverlening mogelijk wordt. Het concept best practice dekt een breder spectrum dan evidence based practice; het oriënteert zich op beschikbare wetenschappelijk onderbouwde kennis, maar kan ook innovatief zijn door iets nieuws te creëren, met gebruikmaking van alle praktische en theoretische kennis die voorhanden is (experience based practice). De zorgtrajectontwerper neemt een centrale rol in bij de totstandkoming van dergelijke best practices. Hij zal in dat verband vaak impliciete kennis van collega s helpen expliciteren, (wetenschappelijk) toetsen en vertalen naar de best mogelijke praktijk van alledag. Daarbij is de zorgtrajectontwerper ook in staat om te reflecteren op de vraag of de lokaal ontwikkelde oplossing overdraagbaar is naar andere werkomgevingen (generaliseren). Het MZO-curriculum volgt de basisstappen van een analyse-, ontwikkelings- en implementatieproject voor een best practice. In het tweede jaar voert de MZO-student zo n best-practice-traject in de eigen praktijk uit. Uitgangspunt is daarbij een complex zorgvraagstuk binnen de werkomgeving van de student. Het is een vraagstuk dat betrekking heeft op een cliëntbehoefte die de grenzen van afdelingen en/of instellingen overschrijdt. De oplossing vergt daardoor een multidisciplinaire aanpak, die efficiëntie en effectiviteit lastiger maakt. Het bestaande aanbod is vaak cliëntonvriendelijk, onvolledig of er is helemaal geen aanbod. De nadruk bij het oplossen van het vraagstuk ligt evenzeer op de zorginhoudelijke kennis als op de bedrijfskundige verantwoorde afstemming van verschillende visies en aanpakken. Gedurende het oplossingstraject combineert de student bedrijfskundige tools met methodes voor het ontwikkelen van best practices. Ter ondersteuning daarvan zet de student een gelaagd best-practice-netwerk op dat hij tijdens het traject benut voor kennis- en draagvlakontwikkeling. Dit netwerk omvat cliënten, zorgprofessionals uit verschillende disciplines (incl. medici), managers en andere deskundigen van binnen en buiten de direct betrokken organisaties. Het curriculum integreert binnen het best-practice-traject ook de principes van ontwerpgericht onderzoek, zoals dat meer en meer van hbo-instellingen verwacht wordt 3. 3 Vergelijk Weert, T. van en Andriessen, D. (zonder jaartal): Onderzoeken door verbeteren - Overbruggen van de kloof tussen theorie en praktijk in hbo-onderzoek. Zie ook 2.3 van deze management review. 14/110

15 De inhoudelijke opbouw van het curriculum bestaat dus uit de verschillende stappen van een best-practicetraject: van vraagstelling tot en met de implementatie van de meest effectieve en efficiënte oplossing. Die stappen doorloopt de student gedurende de opleiding aan de hand van twee principes die als tandraderen in elkaar grijpen: de principes van kritisch-analytisch denken en van action learning. Studenten leren gedurende de opleiding steeds weer de cyclus van het kritischanalytisch denken te doorlopen: problematiseren, analyseren en synthetiseren. Die cyclus drijft het leerproces aan. Dat leerproces tijdens de MZO kent een eigen dynamiek: de actionlearning-cyclus. Dit is het centrale didactische concept van de opleiding, waarbij studenten steeds vraagstellingen en/of materiaal uit de eigen werkpraktijk als uitgangspunt nemen. Vervolgens doorlopen ze steeds de aan de cirkel van Kolb ontleende stappen: (1) ervaren, (2) theoretiseren, (3) planmatig uitproberen en (4) reflecteren. Deze leercyclus drijft ten slotte op haar beurt weer de stappen van het bestpractice-traject aan. Op die manier operationaliseert de opleiding de principes van ontwerpgericht onderzoek en legt ze een optimale verbinding tussen leren en werken. Didactisch is het programma verder opgebouwd aan de hand van leerlijnen. We onderscheiden de volgende lijnen: (1) procesmanagement, (2) kritisch-analytische competenties en (3) strategische competenties. De leerlijnen helpen om de verschillende competenties gestructureerd op te bouwen gedurende het programma. Gaandeweg integreert de student de competenties van de verschillende leerlijnen binnen het best-practice-traject, dat dus feitelijk als een vierde integrale leerlijn fungeert. Docenten - en met name de groepsdocenten - helpen studenten voortdurend bij het doorzien van de samenhang in het programma; daar waar nodig en mogelijk leggen ze dwarsverbanden tussen programmaonderdelen en helpen ze studenten om leerervaringen te relateren aan het MZOcompetentieprofiel, dat immers het kader voor dat leren is. Iedere student werkt dus gedurende de opleiding aan het oplossen van een of meer vraagstukken uit de eigen werkpraktijk. De onderwijsmodulen ondersteunen dat proces met gerichte (werk)colleges en praktische opdrachten. Het onderzochte vraagstuk is bij voorkeur ernstig, structureel, urgent en brengt veel kosten met zich mee. Samen met de opleiding en de organisatie waar hij werkzaam is, vult de student het curriculum zodanig inhoudelijk in, dat het probleem uiteindelijk wordt opgelost in de vorm van een best practice. Die oplossing moet duurzaam zijn, dat wil zeggen: ze moet zowel wetenschappelijk verantwoord zijn als passen binnen de geldende kaders van de organisatie(s) waarvoor zij ontworpen is. Het theoretische programma (colleges, opdrachten, werkgroepen, studieloopbaanbegeleiding) ondersteunt het tot stand komen van een best practice in de praktijk. Het best-practice-traject is daarmee op drie niveaus een leertraject: op persoonlijk niveau: de student doet gaandeweg de benodigde kennis en vaardigheden op; op organisatieniveau: omdat het traject een reëel vraagstuk voor de werkgever van de student als uitgangspunt heeft, vindt er ook op organisatieniveau leren plaats. Niet alleen door leerprocessen bij andere disciplines, maar ook in de vorm van aangepaste processen, structuren en/of cultuuraspecten; op sectorniveau: omdat we streven naar de aanpak van problemen die breed leven in de sector, vindt er uiteindelijk (in de landelijke MZO-netwerken) ook een leerproces op sectorniveau plaats. De competenties zijn in drie categorieën gerangschikt, de zogenaamde leerlijnen. Tijdens de curriculumontwikkeling zijn de competenties vertaald naar concrete leerdoelen per onderwijsdeel en naar beroepsproducten die de student als toets op het daadwerkelijk beheersen van de betreffende competentie gaat realiseren. Gedurende de opleiding concretiseert de student in overleg met opleiding en werkplek deze beroepsproducten naar de eigen werksituatie. 15/110

16 In haar externe netwerken houdt de opleiding de vinger aan de pols voor wat betreft ontwikkelingen die de relevantie en actualiteit van de competenties beïnvloeden. Daarin spelen de werkveldcommissie en de op te richten beroepsvereniging een vooraanstaande rol. Via de alumnivereniging zal de opleiding ook contact met haar afgestudeerden onderhouden en informatie verzamelen over de mate waarin zij met de verworven competenties in de praktijk uit de voeten kunnen. Ook de inbedding in de kennisinfrastructuur van FG en FMR, met name de contacten met de lectoraten, draagt bij aan de kwaliteit en actualiteit van de domeinspecifieke kwalificatie-eisen van de opleiding. Er bestaat geen (inter)nationale standaard voor vergelijkbare opleidingen, maar de opleiding is wel vergeleken met vergelijkbare opleidingen in binnen- en buitenland. 2.3 Inrichting opleiding Opleidingsvarianten De Masteropleiding Zorgtraject Ontwerp is een competentiegerichte, tweejarige deeltijdopleiding. U wordt opgeleid tot een competente beroepsbeoefenaar die is toegerust om in een complexe, multidisciplinaire setting een wezenlijke bijdrage te leveren aan noodzakelijke verbeteringen en innovaties. Dit gebeurt in een krachtige leeromgeving waarin de praktijk centraal staat en de student actuele kennis uit verschillende bronnen gebruikt, waaronder wetenschappelijke literatuur en een best-practice-netwerk van deskundigen dat de student zelf opzet en onderhoudt. De opleiding legt een sterke relatie met de beroepspraktijk. Praktijksituaties zijn telkens het vertrekpunt van het leerproces. De opleiding biedt u een samenhangend programma met betrekking tot de inhoud, niveau en didactiek. Bepalend voor de samenhang is de combinatie van drie concepten: best practice, ontwerpgericht onderzoek en actie leren. Hierdoor kan kennisontwikkeling en vaardigheidsontwikkeling tegelijkertijd plaatsvinden. De werkplek is tegelijkertijd de leerplek, de studie is voor student en werkgever interessant. Elke module wordt afgesloten met een opdracht die de student in staat stelt zich te profileren omdat de opdracht meteen een antwoord levert op een vraag uit de praktijk. In het eerste jaar van de opleiding wordt in het laatste trimester een keuzemodule aangeboden voor specifieke doelgroepen. De keuzemodules voor het studiejaar zijn: o Ketenzorg o Leren en innoveren o Verandermanagement o Gezondheid en gedrags Voor de aangeboden variant(en) de onderstaande tekst opnemen: Voltijdopleiding Een voltijdopleiding veronderstelt dat u 40 uur per week beschikbaar bent voor het volgen van onderwijs aan de hogeschool. Voltijdopleidingen zijn bedoeld voor studenten die rechtstreeks van de havo, het vwo of mbo (niveau 4) komen. Deeltijdopleiding Heeft u een baan en wilt u daarnaast studeren? Dan is er ook de mogelijkheid om te kiezen voor een deeltijdopleiding. Deeltijd wil zeggen dat u een beperkt aantal dagen per week en/of in de avonduren de opleiding volgt. In een deeltijdopleiding is veel aandacht voor hetgeen u parallel aan uw studie in de beroepspraktijk leert. Kenmerkend is dan ook dat het werk aansluit bij het onderwijs dat u volgt en dat het curriculum en het rooster daarop is aangepast. Om toegelaten te worden tot de deeltijdopleiding dient u als student aan dezelfde vooropleidingseisen te voldoen als bij de voltijdopleiding. Het diploma van de deeltijdopleiding is gelijkwaardig aan dat van de voltijdopleiding. 16/110

17 Duale opleiding Een duale opleiding is een combinatie van onderwijs volgen en werken, waarbij werk en studie op elkaar zijn afgestemd. Dit betekent dat een deel van de leerdoelen wordt gerealiseerd op het werk en een deel op school. De afstemming tussen werk en studie gebeurt op basis van bindende afspraken tussen de opleiding en uw werkgever, die in een zogeheten onderwijsarbeidsovereenkomst worden vastgelegd. Hierin staat aangegeven: De duur van de overeenkomst; De inhoud en omvang van het deel van het curriculum dat niet op de hogeschool wordt verzorgd; De beoordeling, de inhoud en omvang van de begeleiding vanuit het bedrijf; Hoe en wanneer de overeenkomst voortijdig kan worden ontbonden Verkorte en versnelde opleidingsroutes Verkorte opleidingsroutes zijn mogelijk voor studenten die eerder een Masteropleiding afgerond hebben en over actuele ervaring in het werkveld beschikken Getuigschriften Als bewijs dat u de masteropleiding heeft afgerond, wordt door de examencommissie een diploma uitgereikt. De wettelijke term hiervoor is getuigschrift, maar omdat wij in het gangbare taalgebruik binnen de HU over diploma s spreken, zullen we in deze studiegids de term diploma gebruiken. De voorzitter en een lid van uw examencommissie ondertekenen het diploma. Aan het masterdiploma wordt een Internationaal Diploma Supplement (IDS) volgens het Europese model toegevoegd. Hier zijn geen kosten aan verbonden. Het IDS geeft inzicht in de aard en de inhoud van de opleiding en de behaalde studieresultaten. Dit bevordert de internationale herkenbaarheid van de opleiding en het diploma. U ontvangt per opleiding slechts één diploma. Zie 5.1. voor de procedure voor de afgifte van het diploma. Het diploma wordt in beginsel in het Nederlands opgesteld. Op uw verzoek kan er, in plaats van het Nederlandstalig diploma, een Engelstalig diploma worden verstrekt. Het Internationaal Diploma Supplement wordt altijd in het Engels opgesteld. Heeft u meer dan een tentamen met goed gevolg afgelegd, maar krijgt u geen diploma omdat u niet het hele examenprogramma heeft afgelegd, dan kunt u de examencommissie vragen een verklaring af te geven. Daarop worden de behaalde tentamens vermeld. De verklaring wordt net als het diploma ondertekend door de voorzitter en een lid van uw examencommissie Graden en titulatuur Als u een masteropleiding bij de HU afrondt, krijgt u een graad en mag u een titel voeren. De graad wordt namens het College van Bestuur verleend door de examencommissie. Bij een masteropleiding wordt de graad master verleend als u met goed gevolg het afsluitend examen heeft afgelegd. Aan de graad wordt een vermelding van het vakgebied of het beroepenveld waarop de graad betrekking heeft toegevoegd. Het verlenen van de graad master geeft het recht om deze, afgekort tot M (met toevoeging) achter uw eigen naam te vermelden. Afgestudeerden van de Masteropleiding Zorgtraject Ontwerp mogen de titel MZO voeren Opleidingsstructuur Wettelijke studieduur, studielast en studiepunten De studielast van de opleiding en de bijhorende cursussen wordt uitgedrukt in hele studiepunten (EC) volgens het European Credit Transfer System (ECTS). Dit is een studiepuntensysteem om opleidingen internationaal vergelijkbaar te maken. De studielast van 1 EC komt overeen met 28 studie-(klok)uren (inclusief contacttijd). 17/110

18 In de cursusbeschrijving (zie hoofdstuk 10) is per cursus de studielast opgenomen, uitgedrukt in hele EC. EC worden pas toegekend nadat de desbetreffende cursus is afgerond met het bijbehorende tentamen. Als er deeltentamens worden afgenomen, krijgt u pas studiepunten als alle deeltentamens van een cursus zijn afgelegd en gezamenlijk tot een voldoende resultaat leiden. Zie ook par 4.4. Het eerste jaar In het eerste jaar ligt het zwaartepunt op de ontwikkeling van de academische competenties en specialistische verdieping. Veel aandacht wordt besteed aan kritische reflectie op het eigen beroepsmatig handelen en de wetenschappelijke onderbouwing hiervan. Blok 1 Blok 2 Blok 3 Blok 4 Methoden en technieken Evidence Based Practice Strategie en beleid Moreel redeneren Kritisch denken Vraagsturing Keuzemodule Persoonlijke effectiviteit: studievaardigheden, adviesvaardigheden Het tweede jaar In het tweede jaar ligt het accent vooral op de ontwikkeling van strategische competenties en de persoonlijke effectiviteit. Blok 1 Blok 2 Blok 3 Blok 4 Trajectontwerp afstudeeropdracht Product- en procesmanagement Management van implementatie Kennismanagement Financiën, Planning en Control Persoonlijke effectiviteit: reflectieve praktijkvoering en leiderschapstraining. Overzicht modules Module Methoden en technieken van onderzoek Moreel redeneren en kritisch denken Contact uren Totaal EC Toetsvorm conceptanalyse 30 EBP Interventie selecteren Vraagsturing (besluitvorming) case-study Product- en procesmanagement plan van aanpak Keuzemodule actueel aanbod keuzemodule Ontwerpproject afstudeerverslag Kennismanagement en financiën kenniswaardeketen scan Strategie en beleid Notitie Implementatiemanagement implementatieplan Persoonlijke effectiviteit, Adviesvaardigheden, leiderschap/ coaching, reflectieve praktijkvoering Totaal Reflectief verslag advisering Reflectieverslag 18/110

19 2.3.6 Programma s MODELTEKST Per studiejaar stelt de opleiding het onderwijsprogramma (curriculum) van de studie vast. Dit studieprogramma geldt uitsluitend voor het studiejaar waarvoor het is vastgesteld. De cursussen zijn hieronder per opleidingsjaar aangegeven inclusief het aantal bijbehorende EC en de OSIRIS-code. De volledige cursusbeschrijvingen zijn te vinden in de bijlage Cursusbeschrijvingen en in OSIRIS ( Jaar Blok/ Onderwijsprogramma EC OSIRIS-code periode 1 e jaar A Technieken voor theoretiseren 10 GVE-1.M-TETH-12 B Evidence Based Practice 5 GVE-1.M-EBP-11 B Vraagsturing (besluitvorming) 5 GVE-1.M-BV-11 C Strategie en beleid 5 GVE-1.M-SB-14 C Keuzemodule: Gezondheid en Gedrag Ketenzorg Leren en innoveren Verandermanagement GVE-1.MK-GG-11 GVE-1.MK-KZ-11 GVE-1.MK-LI-11 GVE-1.MK-VM-11 Jaar Blok/ Onderwijsprogramma Studiepunten OSIRIS-code periode 2 e jaar A Trajectontwerp 10 GVE-2.M-TO-14 A Product- en procesmanagement 5 GVE-2.M-PMLO-14 A Advisering en reflectieve praktijkvoering en persoonlijke effectiviteit 5 GVE-2.M-ARPPE-12 B Management van Implementatie 5 GVE-2.M-MVI-11 D Kennismanagement en financiën 5 GVE-2.M-KMFI Stages en stagewaardigheid Niet van toepassing Afstuderen Voor de MZO geldt dat de overgang van het eerste naar het tweede jaar bepaald wordt na de studievoortgangbespreking in het docentenoverleg (einde eerste studiejaar). Alle modulen die voorwaardelijk zijn om te starten met ontwerpgericht onderzoek (afstudeerproject) moeten behaald zijn, wil men kunnen starten aan het afstudeertraject. Zie voor verdere specificering de modulehandleiding ontwerpgericht onderzoek. Alle schriftelijke werkstukken moeten voldoen aan de eisen zoals beschreven in de Richtlijnen schriftelijke werkstukken. Bij aanvang van de opleiding wordt deze aan de student uitgereikt. Zie 5.1 voor meer informatie over het examen en het diploma en voor uitschrijving na afstuderen. Digitaal aanleveren en publiceren van scripties en onderzoeksartikelen De HU is een van de hogescholen die actief deelneemt aan de HBO Kennisbank. Hierop worden publicaties, zoals scripties en onderzoeksartikelen, die binnen hogescholen worden geproduceerd digitaal beschikbaar gesteld aan geïnteresseerden over de hele wereld. Ze kunnen omgekeerd ook weer een rol spelen bij onderwijs en onderzoek. Rondt u uw afstudeerscriptie af met het cijfer 7 of hoger, dan mag u uw scriptie kosteloos digitaal laten publiceren op de HBO Kennisbank. Belangrijke voorwaarde is wel dat het 19/110

20 bedrijf waar u uw onderzoek uitvoerde hiermee akkoord gaat, en dat er geen vertrouwelijke informatie in voorkomt. Voor meer informatie: Examencommissie Instelling en benoeming Iedere opleiding van de HU heeft een examencommissie, die is georganiseerd op Instituuts- of Faculteitsniveau. Een examencommissie ziet toe op de kwaliteit van toetsing en is de instantie die het diploma uitreikt. De examencommissie is onafhankelijk in haar oordeelsvorming ten opzichte van het management van een opleiding. De faculteit kent gezamenlijke examencommissies voor de volgende opleidingen, dan wel groep van opleidingen: De examencommissie voor de bacheloropleidingen van het Instituut voor Bewegingstudies (bacheloropleidingen fysiotherapie en oefentherapie Cesar) De examencommissie voor de bacheloropleidingen van het Instituut voor Paramedische studies (bacheloropleidingen farmakunde, huidtherapie, logopedie, mondzorgkunde en oogzorg) De examencommissie voor de bacheloropleidingen van het Instituut voor Verpleegkundige studies (bacheloropleidingen management in de zorg, medische hulpverlening en verpleegkunde) De examencommissie voor de Masteropleidingen van de Faculteit Gezondheidszorg (Masteropleidingen Advanced Nurse Practitioner, Fysiotherapie, Physician Assistant en Zorgtraject Ontwerp) Je kunt een verzoek of een melding aan de examencommissie uitsluitend doen via de Sharepointsite van de examencommissies en het ambtelijk secretariaat: Uw opleiding valt onder de examencommissie voor de Masteropleidingen van de Faculteit Gezondheidszorg (Masteropleidingen Advanced Nurse Practitioner, Fysiotherapie, Physician Assistent en Zorgtraject Ontwerp) Samenstelling De examencommissie bestaat uit ten minste drie leden, te weten een voorzitter, een plaatsvervangend voorzitter en één of meer leden. De leden van de examencommissie worden door de faculteitsdirectie benoemd. De leden van de examencommissie staan vermeld op de Sharepointsite van de examencommissies en het ambtelijk secretariaat van de Faculteit Gezondheidszorg. Raadpleeg hiervoor de website van de examencommissie Taken en bevoegdheden De taken en bevoegdheden van de examencommissie zijn vastgelegd in hoofdstuk 4 van de OER-HU masteropleidingen en in het (facultair) Reglement Examencommissies HU. De examencommissie ziet er onder andere op toe dat de regels met betrekking tot het onderwijs en de tentamens en examens, zoals opgenomen in de OER-HU masteropleidingen en studiegidsen op correcte wijze worden uitgevoerd. Daarnaast waarborgt de examencommissie de kwaliteit van de tentamens en de examens, adviseert ze bij het vaststellen van toetsbeleid, wijst de commissie examinatoren aan, verleent ze vrijstellingen en reikt ze diploma s uit. Naast de kaderstelling in eerder genoemde reglementen, kan de examencommissie bijkomende regels vaststellen ten aanzien van: 20/110