Sint-Paulus Krantje Achtiende jaargang nr. 5 oktober 2008

Transcriptie

1 Sint-Paulus Krantje Achtiende jaargang nr. 5 oktober 2008 Eucharistievieringen Sint-Pauluskerk Zondag: uur Hoogmis Wijkkapel Londenstraat 44: Zaterdag: uur Zondag: uur Weekdagen: uur Sint-Paulus Parochiesecretariaat St-Paulusstraat Antwerpen 03/ Maandag, dinsdag en donderdag van tot u. Pastoor is dagelijks beschikbaar tussen 9 en 10 uur op het 03/ dinsdag en donderdag van tot uur St-Paulusstraat 22 pastoor@sint-paulusparochie.be Kerkfabriek Sint-Paulus St-Pauluskerk Voorzitter Kerkfabriek Walter Vrinssen: 03/ of 0477/ kerkfabrieksintpaulus@skynet.be Onthaal - Voor pastoraal gesprek, doop, huwelijk, uitvaart: pastoor Paul Scheelen - Voor public relations, kerkgebouw en crypte: Walter Vrinssen - Voor concerten en evenementen: Leo van Achter 0473/ Leo.vanachter@skynet.be - Voor toerisme / rondleiding St.-Paulusvrienden: Robert Vanherp 0495/ Eucharistievieringen oktober 2008 zondag 05 10u30 zondag 12 10u30 zondag 19 10u30 zondag 26 10u30 Feest van O. L.Vrouw van de H. Rozenkrans Orkestmis Voorganger Pastoor Paul Scheelen Sluiting octaaf - Koormis voorgegaan door Z.E.H. Michel Van Bostraeten Orgelmis voorgegaan door Z.E.H. Louis Soetewey Orgelmis voorgegaan door Pastoor Paul Scheelen

2 zondag 5 oktober Feest van O.-L.-Vrouw van de Heilige Rozenkrans De eucharistieviering van 10u30 wordt voorgegaan door Pastoor Paul Scheelen en muzikaal opgeluisterd door het koor Scaldis Cantat olv Lieve Suys. Een luisterrijke uitvoering voor hun dertigjarig bestaan. Verlenen hun medewerking Charlotte Schoeters eerste sopraan, Nadine Reyns tweede sopraan, Lieve Mertens alt en het orkest Musici Dominicanorum. Aan het orgel Nicolas De Troyer organist titularis. Uitgevoerd wordt de Missa Sancti Aloysii van Michael Haydn. Verder werken van W. A. Mozart, Jef Van Hoof en Giovanni Battista Pergolesi. Na de mis processie naar Het Steen voor zegening en Scheldewijding. Rond 13u30 korte slotplechtigheid in de kerk. zondag 12 oktober Slotviering van het octaaf van de Rozenkrans De eucharistieviering wordt voorgegaan door Z. E. H. Michel Van Bostraeten. Uitvoering van de MISSA BREVIS van Leon Delibes. Verder werken van Charles Gounod, Emile Hullebroeck, Joseph Svoboda, Armand Preud homme en Michael Haydn. Verlenen hun medewerking Mia, Rita, Agnes (sopranen) en Lieve, Linda, Anny (alten). Aan het orgel Nicolas De Troyer organist-titularis. Wij herdenken in deze eucharistieviering de overledenen van de Broederschap, in het bijzonder E. H. Alois Boeyckens voormalig proost en de heer Jos Van den Eede gewezen prefect; beiden dit jaar overleden. 2

3 GEDOOPT Anneleen Sterken Ella De Vos Pablo Van Der Haegen Giulia Herbst Stef Van de Wijngaert Louise Verspeet Guillaume Fredericx GEHUWD Robert Cooremans en Roos Theys Gert Van der Haegen en Klaartje Claeys OVERLEDEN Wim De Zitter Marco Balvers Karel Bosmans 3

4 SYMBOLEN VAN A TOT Z IN DE SINT-PAULUSKERK In deze rubriek willen we symbolen uit onze kerk ontsluiten. Een herontdekken van de rijke betekenis van christelijke symboliek Pastoor Paul Scheelen BALDAKIJN Het woord baldakijn is ontleend aan een goudbrokaten stof, die in de middeleeuwen werd geweven in Baldac (het huidige Bagdad). De betekenis van een baldakijn (o.m. ook genaamd: troonhemel, overkoepeling) maar ook de vorm en het materiaal waaruit het gemaakt werd is echter veel ruimer. De oorspong gaat terug tot de parasol die in het Oosten boven het hoofd van hoogwaardigheids- bekleders werd meegedragen. Aanvankelijk bedoeld als beschutting, werd het baldakijn vrij vlug teken van waardigheid voor burgerlijke en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders in Oost en West. Voor de meesten onder ons is het processiebaldakijn dat meegedragen werd boven de priester met monstrans nog een vertrouwd beeld. Terwijl we een overblijfsel van de parasol aantreffen in de basilieken. Kerken die deze door de paus verleende eretitel dragen, hebben het recht een conopeum ofte parasol in het koor te plaatsen, die ook in processies wordt meegedragen. In het oude China wordt de hemel vergeleken met het ronde scherm boven een koets. In het westen is het baldakijn eerder vierkant: in aansluiting bij het schema van de uiteinden der wereld moet het baldakijn hier boven hooggeplaatste personen een beschermend dak vormen, dat met een microkosmisch hemeldak werd gelijk-gesteld. 4

5 Baldakijnen overspanden tronen en altaren, architectonisch werden ze ook binnenin kerken boven altaartafel en tabernakel in kostbaar marmer of arduin uitgewerkt. Beroemd voorbeeld is het baldakijn van Bernini boven het graf van Sint-Petrus in de Sint- Pietersbasiliek te Rome. Ook kansels werden (vanwege de akoestiek?) overwelfd met baldakijn-achtige schelpen, vaak met sterren versierd, of met een Duif die de predikant inspiratie moest inblazen. Reeds in de oudheid werden cultus-beelden overhuifd met een baldakijn, een gebruik dat in de middeleeuwen werd overgenomen bij heiligenbeelden. In de Romaanse periode waren deze baldakijnen vrij sober en laag, in de Gotiek werden ze hoger en meer uitgewerkt. Na de middeleeuwen werd het baldakijn minder gebruikt, maar verdween niet. 5

6 Zo kan je op de westmuur van de Sint- Pauluskerk een Ecce Homo zien onder een baldakijn, geïnspireerd op een gravure van Albrecht Dürer. Nog geen tien jaar later werd het al overschilderd door een wand-monument met koepel. De vorm van barokke baldakijnen is vaak afgeleid van de gedrapeerde variant, zelfs als ze uit hout, steen of metaal gemaakt zijn. In de St-Pauluskerk hoef je niet ver te zoeken. In het beeldhouwwerk van de biechtstoel in het zuider-transept werd het baldakijn boven de Christus als recht-vaardige rechter, prachtig uitgehouwen door Kerricx. Putti s vergroten het drama-tische effect. 6

7 Majestatisch bekroont een baldakijn het monumentale portiek-altaar van het hoogkoor. Hier wordt alles samengevat wat een baldakijn aan uitstraling betekende doorheen de eeuwen. Vanuit een hemels kader, gecreëerd door de Verbruggens, domineert de patroonheilige Paulus het hele gebeuren. 7

8 PAROCHIALE COÖRDINATIEKALENDER OKTOBER 2008 zo 05 10u30 Feest O. L.Vrouw van de Rozenkrans Orkestmis - Processie en Scheldewijding 15u00 Doopviering Elise Pelgroms di 07 17u30 Vergadering St.Vincentiusconferentie op pastorie za 11 12u00 Huwelijksviering C. Van Gelder en Aurelia Vandenberghe zo 12 10u30 Koormis Sluiting van het Octaaf ma 13 10u00 Vergadering over Calamiteiten za 18 11u30 Huwelijksviering Geoffrey Eyzenberg en Jessy Van Hees zo 19 10u30 Orgelmis di 21 17u30 Vergadering St. Vincentiusconferentie op pastorie zo 26 10u30 Orgelmis ma 27 19u30 Vergadering Kerkraad NOVEMBER 2008 za 01 10u30 Allerheiligen Orkestmis Messe C-dur van L. van Beethoven Officiële aanstelling van het Parochieteam zo 02 10u30 Orgelmis 17u00 Herdenkingsviering voor overledenen van het voorbije jaar di 04 17u30 Vergadering St.Vincentiusconferentie op pastorie zo 09 10u30 Koormis voor overledenen van Venerabelkapel zo 16 10u30 Eucharistieviering met muzikale omlijsting door de harmonie Willen is Kunnen uit Tisselt ma 17 18u00 Coördinatievergadering (Kerkfabriek, de Sint- Paulusvrienden en het Parochieteam) di 18 17u30 Vergadering St. Vincentiusconferentie op pastorie zo 23 10u30 Ceciliaviering Orkestmis zo 30 10u30 Orgelmis Eerste zondag van de Advent. HOE GASTVRIJ KAN EEN KERK ZIJN? Terwijl vele anders-gelovigen ons erg dankbaar zijn voor de gastvrijheid die we bieden bij mooie of moeilijke momenten, maken anderen hier graag een karikatuur van. Het staat nu eenmaal goed om je eigen vrij-denken, moedig en vol vermaak te etaleren. Succes verzekerd, zelfs in een kwaliteitskrant. Wij feliciteren de hoofdredacteur voor herhaalde journalistiek van deze strekking. Uw mening is welkom op pastoor@sint-paulusparochie.be 8

9 DE STANDAARD. NU EENMAAL DE STANDAARD Kritische journalistiek.onverantwoord interessant!!! MOED & VERMAAK door SAM DE GRAEVE journalist en tv-maker DE KERK Ik kom niet vaak in een kerk. Ik heb er niks verloren, behalve misschien God, maar dat is intussen zo lang geleden dat ik de hoop heb opgegeven om die ooit nog terug te vinden. Begraven hoeven ze me er niet te doen, getrouwd ben ik er ook niet, communies heb ik niet gedaan, maar ik ben er wel gedoopt, zij het - zo wil het de orale geschiedschrijving - onder luid protest. En zonder dat er verdere bewijzen van bestaan, want de fotograaf was vergeten een rolletje in zijn toestel te stoppen. Maar zo af en toe menen vrienden en kennissen die doodgaan of trouwen - wat volgens heel wat scribenten en filosofen heel soortgelijke ervaringen zijn, doch dit terzijde - dat ze die zaken moeten bekrachtigen door middel van een kerkdienst. Goede christenmensen zijn het, die je buiten deze gelegenheden zelden in de kerk zult betrappen, want God, zo menen ze, is tenslotte overal, met Hem is draadloze communicatie al eeuwenlang mogelijk. Een huwelijk maakten we mee, mijn Zoon en ik. Hij bracht licht en leven in de duisternis van de sombere kerk, zijn oogjes twinkelden in het wat muffe gebouw, hij was ingegaan op de vraag van de man met de baard om tot hem te komen; maar vond het voor het overige knap vervelend om te luisteren naar galmende speeches. De ene Alte Kamerad had het over vergiffenis, over het huwelijk als nieuw ijkpunt in het leven. Vergiffenis, zo bezwoer hij ons met een intensiteit waar Ratzinger zelf nog een puntje aan zou kunnen zuigen, is cool. Begrijpen deed ik hem niet, ik begrijp zelden waar men het op de kansel over heeft, maar hem te zien spreken opende wel deuren van het geheugen, van de dagen waarop diezelfde kameraad me, we waren beiden zeventien jaar, een brief schreef met daarin de indringende, intense vraag of ik me mijn idealen nog herinnerde en niet ver1oochend had. Idealen, begot. Zowel het hebben van idealen als het verloochenen ervan heb ik altijd ervaren als iets van de generatie voor mij. Brallende en steevast licht dronken types, daar denk ik dan aan, die hun heldendaden van antiklerikalisme bezongen, om even later de loftrompet te steken over de katholieke school waar hun dochter op zat. Langharige rebellen die flirtten met de zelfkant van de maatschappij alvorens sleutelrollen in management en maatschappij op zich te nemen. Allemaal niks mis mee, hypocrisie is niet alleen een christelijke, maar een algemeen menselijke deugd, maar wel wat vermoeiend. Een andere Alte Kamerad zei warme dingen over onzekerheid en twijfel, mooie deugden om in herinnering te brengen bij het begin van een huwelijk. De priester zelf mompelde tussen de bevlogen speeches wat onduidelijks, zoals van hem verwacht werd. In de kerkzaal zat ook menig antiklerikaal, wat altijd een mooie spanningsboog genereert als er ter communie gegaan wordt. Gaat hij of gaat hij niet? Hoe jonger de niet ter kerke gaande, hoe groter de kans dat hij ter communie gaat. En inderdaad, terwijl de oud-hoofdredacteur van een onafhankelijk medium schuifelend achter zijn stoel bleef staan, stapte de huidige hoofdredacteur van datzelfde onafhankelijke medium kordaat voorwaarts, fluks gevolgd door mijn Zoon en mezelf. Pragmatisch idealisme, dat is helemaal ons ding, al mag je dat ook schaamteloos opportunisme noemen. Je zit tenslotte toch niet helemaal zo n huwelijksdienst uit om dan het risico te lopen dat de trouwers geeneens gezien hebben dat je er was? In kerkelijke kringen heeft men het vaak over een ja die je een ja moet laten zijn, en een neen die een neen moet zijn, maar in het ware leven en zeker ook in de politiek is het vooral veel de misschien die een misschien blijft en nooit een ja of een neen wordt. Een duidelijke neen kreeg mijn Zoon toen hij, nochtans stralend, open en vriendelijk, aan meneer pastoor om een hostie vroeg. Meneer pastoor, die zo de kans misliep om een zieltje te winnen, want de jonge blonde driejarige God die mijn zoon is, vond het tot dan toe allemaal cool. Erst kommt das Fressen, dann die Moral. Ik spaarde de hostie, haalde hem uit mijn mond, brak hem en gaf hem aan mijn zoon, Neem deze hostie zei ik en eet er van, gij Zoon. Want nu gaan we naar huis. Ik zal niet vaak meer in een kerk komen. 9

10 Camino de Santiago 9 Op de laatste bergpas voor Compostela kwamen we in een bijzonder gehucht, El Cebrero. Het behield zijn uitzicht van vroeger door enkele pallozas, ovale hutten met een strodak. Het kerkje werd hersteld zoals het was in de 11de eeuw. Rond het jaar 1300 gebeurde er een bijzonder mirakel. De pastoor las iedere morgen de mis en telkens was een boer aanwezig die enkele kilometer verder woonde. Op een dag woedde een hevige sneeuwstorm. De wegen waren onbegaanbaar. En toch stapte tijdens de mis de boer de kerk naar binnen. Hoe gek, dacht de pastoor. Wie doet nu die moeite voor een stukje brood en wat wijn. Hij twijfelde zelf aan de consecratie. Op slag veranderde de hostie in vlees en de wijn werd bloed. Verschrikt liep de pastoor weg. Tweehonderd jaar later schonk Isabella de Katholieke twee ampullen van rotskristal om er het vlees en het bloed in te bewaren. Toen men later aan Keizer Karel de ampullen wilde tonen, weigerde hij ze te zien omdat hij niet twijfelde aan het mysterie van de eucharistie. Hij zei: Moge de ketter die niet gelooft ze zien en zo in verwarring worden gebracht. De ampullen, de kelk en de pateen staan er nog in een glazen kastje. Een Mariabeeld boog het hoofd tijdens het mirakel. JoJef Verantwoordelijk uitgever: P. Scheelen, St.-Paulusstraat 22, Antwerpen 10