Opdracht 2: de journalist Lars Broer

Transcriptie

1 Opdracht 2: de journalist Lars Broer Opdracht IIA Beschrijf, over journalisten in het algemeen, wat de aflevering van Kijken in de ziel je leert over de interne factoren van journalisten. Doe dit in de vorm van een kort verslag van woorden. Behandel zoveel mogelijk interne factoren zoals besproken in de les. Maak je verslag specifiek en relevant met voorbeelden op basis van de uitspraken van de journalisten. Vergeet niet de lessen die je ook al in de eerste les geleerd hebt over de werking van de nieuwsmedia en wat nieuws is (de nieuwswaarde criteria). Opdracht 1: In mijn aflevering De Journalist komen de journalisten aan het woord waarin ze vertellen waarom hun journalist zijn geworden, wat de toegevoegde waarde is en wat journalistiek inhoudt. In deze aflevering kwamen bijzondere uitspraken voorbij. Zo werd gezegd dat journalist zijn een vak is dat "Als je niets meer weet, kun je altijd nog journalist worden. Wat erg naar voren komt in deze aflevering is dat de factoren waarom iemand besloten heeft om journalist te worden ontzettend verschillen. Enkele voorbeelden waarom mensen journalist zijn geworden zijn: "Ik vond schrijven leuk en was goed in Nederlands" "Ik ben er in gerold omdat ik zo leuk notulen schreef" "Ik moest eerst in dienst en was 11 tot ik een wedstrijd won" Evert Santegoeds "Altijd willen weten hoe iets zit, ik weet dat ik een geboren journalist bent." Step Vaessen Wat eigenlijk bij alle journalisten naar voren komt is dat ze voornamelijk journalist zijn geworden omdat ze enige vorm van nieuwsgierigheid hebben, of ze willen graag de waarheid op tafel leggen. Op de vraag wat journalistiek nou eigenlijk inhoudt werd het volgende geantwoord: 'Er is geen definitie te geven voor wat journalistiek is en voor wat het niet meer is, in feite is journalistiek een voertuig in de vorm van vrijheid voor meningsuiting ' Een interessant verhaal is dat oorlog /misdaadjournalisten enige vorm van 'de waarheid willen vertellen aan het grote publiek' hebben. Zo krijgen we een verhaal te horen van een jongen die met zijn gezin gezellig in de woonkamer zat. Toen er vrienden van zijn vader langs kwamen ging het eerst enige tijd over koetjes en kalfjes, tot zijn vader naar hem seinde en dat het teken was dat hij naar bed moest. Ze gingen namelijk over de verzetsstrijders in de tweede wereldoorlog praten. Nieuwschierig als hij was bleef hij dan achter de deur luisteren.

2 De volgende vraag was wat een journalist nou precies inhoudt. Hier wat citaten van enkele uitspraken. "Een doorgeefluik zonder meer" "Je verwoord de wereld zoals jij die ziet" "Het is meer ambacht, het heeft iets ouderwets. Een beetje met beroepseer." "Dat is het voordeel van een journalist, je hoeft niets te weten, alleen maar te kunnen vragen." Evert Santegoeds had een hele mooie omschrijving op de vraag of journalistiek nog wel iets van nu is. "Ik denk dat er altijd wel behoefte blijft aan zeker duidend context samenvatting van het nieuws. Wij volgen voor jou, voor jullie het nieuws, en halen daar uit wat voor jou belangrijk is. Het is natuurlijk heel veel, maar in Den Haag zoeken wij uit, wat wij denken dat voor jou belangrijk is." "En dat kunnen selecteren is een vak." Evert Santegoeds Wat je merkt is dat alle journalisten die aan het woord komen echt vanuit passie praten. Het is hun passie om dit werk uit te voeren. Of dit nou is om het publiek toe te spreken, nieuws te filteren of dingen tot op de bodem uit te zoeken, het is een vak wat geschikt is voor iedereen, mits je veel passie hebt. Wat precies een goede journalist is, dat zijn de mensen die domme vragen durven te stellen. De reden hiervoor is dat op het moment dat je je artiekeltje schrijft, moet je juist al die domme vragen gesteld hebben om de lezer correct en zo zorgvuldig mogelijk te kunnen informeren. Als journalist ga je agressiever te werk dan in een privé gesprek. Je durft veel meer, maar je mag in die positie ook veel meer. Je durft buiten de normen te treden om zo alles te vragen wat je wilt weten. Je moet ook de gevaarlijke en/of de vervelende vragen kunnen stellen. "Wat nu precies de beste eigenschap is van een journalist Dat is dat je heel snel informatie tot je moet kunnen nemen. Je moet ontzettend ijverig zijn voor dit vak" Johan Derksen Naast de gewone journalistiek ging het ook nog even over roddel journalistiek. Wat dit precies inhoudt? Volgens de roddel journalisten is dat kwaad spreek journalistiek! Verder is het als journalist is het onmogelijk om je eigen gevoel uit te schakelen, maar je moet je wel openstellen voor andere gevoelens.

3 Opdracht IIB Onderzoek jouw eigen interne factoren door de volgende test te maken: Beschrijf dan in woorden: Blijkt uit de test dat jij soms een sterke voorkeur hebt voor een bepaalde categorie(ën)? Zo ja, welke categorie(ën) dan? Verbaast de uitslag je? Wat betekent dit voor jou? Vind jij dat je soms bevooroordeeld bent? Waarom wel/niet? Op welke manier kunnen jouw (onbewuste) vooroordelen invloed hebben op de manier waarop je praat en/of schrijft over onderwerpen? Kortom: wat zijn of wat bepaalt jouw interne factoren? Geef enkele specifieke en relevante voorbeelden. Eerste ervaring / opmerking van de test is dat er ontzettend veel spelfouten in zitten. Bijvoorbeeld: Dit is goederrr. Heel slordig voor een test.. Verder vind ik het een ontzettend nutteloze test. Ik moet maar van wat foto's gaan beslissen of iemand dik en dun is, of een eigenschap goed of slecht is etc. Het is een utopie om te denken dat je dat naar aanleiding van een foto kan bepalen. Verder moet je ook je postcode invullen, waar ik niet het nut van in zie bij de test. Vanuit beroep gebied viel het mij ook op dat je FLASH nodig hebt, een erg onveilig en verouderd systeem. Al deze opmerkingen samen maakt dat ik het een relatief outdated test vindt. Desalniettemin, ik heb volgens de test een voorkeur voor dunne mensen, iets waar ik zelf ook achter sta. Echter, wat de test niet verteld is dat dit alleen in relaties is. Het maakt mij totaal niet uit of iemand dik of dun is, of homosexueel of heterosexueel. Ben ook in die setting opgegroeid, waar alles kan en alles mag. Dus in dat opzicht is dat niet geheel overeenkomend met de test. Over de leeftijden staat ook dat ik een sterke voorkeur heb voor jong dan voor oud. En dat klopt op zich ook nog wel. Ik kan me beter inleven met jonge mensen dan met oudere. Zeker omdat er in deze periode een steeds grotere generatiekloof ontstaat. Ik zelf ben van mening dat een test niet kan bepalen in welk hokje je past. Zelf ben ik ook totaal niet van het 'in hokjes plaatsen'. Iets wat ik regelmatig om mij heen hoor. Hier ben ik blij om, want behalve dat dat niet bij mijn opvoeding past is dat iemand die ik totaal niet zou willen zijn. Verder komt er eigenlijk niet veel schokkends naar voren uit de test. Eigenlijk zijn de uitslagen wat ik verwacht had van mezelf. Gelukkig maar, want ik denk dat het heel belangrijk is dat je kritisch naar je zelf kan kijken, en weet wie je bent. Natuurlijk heeft ieder mens wel zo zijn voorkeuren, maar ik probeer hier zo min mogelijk mijn uitspraken en gedrag op te baseren. Is dit 100% te voorkomen? Nee, dat denk ik niet. Maar bewustwording is al het halve werk.

4 Zo probeer ik me ook buiten de zwarte pieten /vluchtelingen discussies te houden. Dus op de vraag: ''Op welke manier kunnen jouw (onbewuste) vooroordelen invloed hebben op de manier waarop je praat en/of schrijft over onderwerpen?'' denk ik dat ik kan antwoorden: geen, ik probeer hier mijn vooroordelen zo veel mogelijk buiten te houden, en mij hier niet mee te bemoeien. Iets wat ik probeer met mijn werk en de reizen die ik maak is om altijd het grotere geheel te zien. Opdracht IIC Op basis van de kennis die je bij A en B hebt opgedaan over de interne factoren van journalisten en die van jezelf, welke onderdelen van de code van de journalistiek (artikel 3) zijn daardoor in jouw ogen moeilijk na te leven? Leg je antwoord uit en geef twee specifieke en relevante voorbeelden. Artikel 3: Wat is moeilijk na te leven voor mij? Ik zelf zou denk ik niet de beste journalist zijn. Dat zal voornamelijk komen door het kopje 'Fair'. Zo vindt ik dat je alles mag doen om terroristen, pedofielen, moordenaars etc. te ontmaskeren. En of dit nu fair gaat of niet, het is in het belang van de maatschappij om deze te pakken. ''De journalist publiceert geen tekst of foto s en zendt geen audio opnames of beelden uit die zijn gemaakt van personen in privé situaties zonder toestemming van de betrokkene, tenzij met de publicatie een groot maatschappelijk belang is gediend.'' Daar zou het bij mij al mis gaan. Daders van pedofilie, moordenaars etc. mogen van mij met naam en toenaam op de voorpagina staan. Het liefst nog met een mega grote portretfoto. ''De journalist gebruikt geen privé documenten tenzij de betrokkenen daarvoor toestemming hebben gegeven, of met de publicatie een groot maatschappelijk belang is gediend.'' Als deze documenten er voor zorgen dat je een dader van de bovenstaande kwesties kan berechten, vind ik dat deze voor alle doeleinden gebruikt mogen worden. Op z'n plat gezegd: mensen die deze beslissingen nemen hebben het besluit genomen om iemand die deel maakt van de maatschappij, of een groep hier van persoonlijk aan te vallen. Dit kan financiele, materiele of psychische schade zijn. Iedereen in de samenleving heeft het recht op anonimiteit, veiligheid, bescherming en verzorging. Op het moment dat iemand besloten heeft om dusdanige inbreuk te maken op iemand van de samenleving, heeft hij het besluit genomen om zichzelf buiten deze maatschappij te zetten. Dus vervallen al zijn rechten. Dat is mijn persoonlijke mening over misdaden die je kan plegen. En om die reden zou ik nooit een goede journalist kunnen zijn.

5 Als je artikel 2 (hoofdstuk 2 Geen nieuws uit: Het zijn net mensen) van Joris Luyendijk leest, met welke interne factor worstelde hij het eerst in zijn beginjaren als correspondent? Leg je antwoord uit en geef twee specifieke en relevante voorbeelden. Het eerste punt is dat hij een heel ander beeld had van de Syriërs dan hij had verwacht. Hij dacht mensen tegen te komen met fakkels, veel criminaliteit en ruzie. Maar in werkelijkheid kon hij zijn bagage bij een bushalte laten staan en een tijdje later weer terug komen. Deze bagage stond er dan nog steeds. Ook vond hij de Syriërs heel vriendelijk en gastvrij. Er was erg weinig kleine criminaliteit. Een tweede punt is dat hij, onlangs dat hij in de landen waar armoede heerst is geweest, alleen maar schreef over de enge artikelen. Waarin de arabieren gevaarlijk en exotisch zijn. Niets las hij terug in zijn archief over de positieve ervaringen die hij had. Hij schreef over woedende mannen die vlaggen verbrandden en leuzen scandeerden. Maar in werkelijkheid was er weinig woede te bekennen en zag hij mannen die hun kinderen naar school brachten. Verder verteld hij ook over het beeld wat hij schetstte van de vrouwen. Met quote's als 'aan een vette vrouw valt weinig plezier te beleven' in Nederland stonden artikelen in de kranten. Er werd een beeld gecreërd dat alle vrouwen in Egypte slachtoffers waren. Echter stond dit haaks op zijn dagelijkse ervaringen. Toen hij in Egypte vroeg of de vrouwen zich slachtoffer voelden waren ze hard gaan lachen. Een erg interessant en leuk artikel! Je kan lezen dat de journalist mooie ervaringen heeft meegemaakt en zichzelf heeft gevonden.