Preek Hebreeën 12 : 1-4

Transcriptie

1 Preek Hebreeën 12 : 1-4 Liturgie 5 juni 2011 ds. D. Vonck Houten Votum / zegengroet Psalm 24:1,4 Gebed Lezing: Hebreeën 1:1-4 11:1-4 11:39-12:13 Preek Liedboek 460:1,2,5 (Loof de Koning) Geloofsbelijdenis Gezang 115 (Nooit kan t geloof teveel verwachten) Voorbede Collecte Gezang 108 (Halleluja dank en ere) Zegen Intro We hebben net een prekenserie gehad over seksualiteit en dat kan op allerlei manieren je leven beïnvloed hebben en je kunt daardoor aan het nadenken gezet zijn. Het kan ook best pittig zijn daarover na te denken. Wat de brief aan de Hebreeën wil doen is de gelovige mensen die daar wonen bemoedigen, versterken en krachtig maken in hun geloof. Daarmee wordt duidelijk gemaakt: kijk, we staan in een traditie van een hele lange tijd waarin God zich bekend heeft gemaakt. Het is niet zomaar iets waarin we geloven; dit is al vanaf het begin van de schepping onze God. Preek Geliefde broers en zussen, We weten niet zo heel erg veel over de gemeente aan wie deze brief gericht is. We weten zelfs niet eens precies van wie deze brief afkomstig is. Je zou er heel veel over kunnen zeggen, maar blijkbaar is het niet zo heel erg belangrijk. En dat is ook zo. Als je de brief leest dan kom je daar meer dan genoeg in tegen om helder te krijgen wat de brief beoogd en wat God daarin wil zeggen. Blijkbaar was er in die gemeente een soort lauwheid ontstaan. Iets van: we hebben het zo zwaar met elkaar om staande te blijven in het geloof dat we net gekregen hebben, dat we ontdekt hebben en we leven ook wel in een hele moeilijke tijd en het is ook wel lastig om daar staande in te blijven 1

2 De schrijver van deze brief wil duidelijk maken, God zelf wil die gemeente duidelijk maken: ho, besef eens even hoe jullie leven eigenlijk ten diepste is. Wat hier gebeurt en dat doet Paulus ook wel eens vaker, dus daarom wordt wel gedacht dat hij die brief misschien geschreven heeft- is dat de schrijver hier een soort beeld gebruikt die ontleend wordt aan de wereld van de sport (Hebreeën 12:1) Besef eens even met elkaar dat het leven dat wij leven: een leven is op een wereld die als het ware een renbaan is en al die mensen zitten op de tribune. Wie? Alle de mensen die jullie zijn voorgegaan en daarvan worden een heleboel mensen genoemd. Mensen die overleden zijn, die in geloof gestorven zijn. Zij zitten je daar aan te moedigen: hou vol, ga door, besef dat je onderweg bent. Wij hebben er alle baat bij dat je doorgaat, want ook wij wachten nog op dat grote moment dat de race helemaal uitgelopen is. Dat lazen we in vers 39. In de voorbereiding van deze preek moest ik denken aan een verhaal dat ik een keer gehoord heb. Dat ging ook over sport. Het ging over een jongen die mee ging doen aan een hele zware skiwedstrijd. Het was een crosscountry; ze moesten door het hele land heen, over bergen en door dalen, door de rulle sneeuw, over paden een ontzettend zware wedstrijd. Die jongen ik heb hem maar Bjorn genoemd, want iedereen in Scandinavië heet Bjorn- wilde meedoen met de wedstrijd. Waarom? Omdat deze wedstrijd heel bijzonder was. De koning had namelijk de wedstrijd georganiseerd en de koning had beloofd: iedereen die bij de finish terecht komt, krijgt van mij persoonlijk een hand en mag daarna met mij gaan eten. Je kunt je voorstellen dat overal vandaan uit het land mensen waren gekomen, ook Bjorn: die wedstrijd ga ik halen! Ik ga ertegen aan, want de koning ga ik ontmoeten! Bjorn was niet een hele goede skiër, maar hij ging ervoor: hij had een missie! Hij ging onderweg en het eerste stuk ging best goed; de zon scheen en het was nog redelijk vlak. Op den duur werd het zwaarder en moest hij over heuvels heen, maar hij zette door! Hij merkte wel dat zijn conditie niet al te best was, maar hij ging door. Op den duur werd het pad wat smaller en er waren mensen die hem aan de kant duwden. Hij raakte een stok kwijt het werd zwaar. Na een tijdje zag hij dat de lucht betrok en het begon te sneeuwen en na een tijdje had Bjorn geen idee meer was hij was. Het begon donker te worden. Hij ging onder een boom zitten; daar zat Bjorn. Bij de finish stond de koning en iedereen die binnenkwam kreeg een hand van hem; fantastisch, goed gedaan! Welkom op het feest! Ga maar vast naar binnen, straks als iedereen binnen is gaan we met elkaar eten. Er waren al heel veel mensen binnengekomen. Na een tijdje vroeg de koning: is iedereen binnen? De mensen die dat bijhielden zeiden: er zijn er een aantal nog niet, koning, maar weet u wat u doet: u gaat vast naar binnen ze zullen wel afgehaakt zijn en als ze nog binnenkomen sturen we ze naar u toe. Maar de koning zei: nee, waar zijn mijn ski s? En zijn ski s werden gebracht, hij bond ze onder en hij ging zelf onderweg. Hij ging door de sneeuw en daar kwam hij op den duur Bjorn tegen die onder de boom zat. Wat zou de koning tegen Bjorn gezegd hebben? De koning zelf stond daar voor Bjorn en Bjorn zat daar in de sneeuw. Wat zou hij gezegd hebben? Ik denk zoiets als we hier net gelezen hebben: Bjorn, jongen bedenk eens hoeveel mensen jou al voor zijn gegaan en ze zitten daar te wachten. Ze zitten te wachten totdat ook jij binnen bent en ze aan het feest kunnen beginnen. Bjorn, gooi die sneeuw van je af, gooi die teleurstelling van je af kom op, ga de wedstrijd lopen die voor je ligt! En weet je, hou jij je blik maar gericht op mij, dan zorg ik dat jij bij de finish terecht komt 2

3 Ik denk dat hij zoiets gezegd zal hebben. Een beetje koning die van zijn onderdanen houdt, zou zoiets gezegd hebben. Ook wij hebben een Koning. En ik weet niet hoe je hier deze middag zit en ik weet niet hoe jij onderweg bent in dit leven; onderweg naar de finish of misschien wel niet meer Misschien heb je wel gezegd: weet je, ik trek het gewoon niet ik red het gewoon niet En gelukkig hebben we dan de bijbel. De bijbel die ons wijst op al de mensen die ons zijn voorgegaan. De bijbel is niet een boek van allemaal regeltjes en als je de afgelopen weken het gevoel hebt gehad dat dit zo zou zijn of dat je dat gevoel mee hebt gekregen omdat je zo bent opgevoed; dat is niet zo. De bijbel wil ons steeds weer wijzen op mensen die ons zijn voorgegaan, op mensen waarmee God zijn weg is gegaan, op mensen die God hebben vastgehouden en hebben gezegd: oké, maar ik richt mij op Hem. En wat wordt er van hen verteld? Ze zijn in geloof gestorven en ze wachten. Ze wachten en zien uit naar de rust die gaat komen; we lazen het in vers Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, - en als je Hebreeën 11 gaat lezen zie je dat het al begint bij Adam en bij Henoch - hebben de belofte niet in vervulling zien gaan Ze zitten daar nog te wachten ; de grote maaltijd gaat nog beginnen, het grote feest gaat komen, maar niet voordat iedereen binnen is. Waarom? 40 omdat God voor ons voor de gemeente in Hebreeën en voor ons zoals wij hier met elkaar zitten iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken. Dat is een aanmoediging! Want als je de verhalen leest van de mensen die hiervoor genoemd worden dan hebben zij geen makkelijk leven gehad en hebben ze heel veel strijd gekend. En hebben ze ook heel veel zonde gekend in hun leven. Van al de namen die hier staan, van de meesten in ieder geval, kun je hele sappige verhalen ophangen. Daarom klinkt de oproep: al die mensen die daar op de tribune zitten, besef dat eens! Abel zit daar op de tribune, Adam, Abraham, Mozes ga maar door en die kijken naar ons leven en zij weten wat voor strijd het hen gekost heeft om staande te blijven. Als al die mensen daar zo zitten te wachten en aan Gods kant staan en naar jouw leven kijken dan is dat toch een aanmoediging om vast te houden! Hoe dan? Als dat zo is, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden Dat is makkelijk gezegd. Hoezo de last van de zonde? Misschien zit je hier vanmiddag wel voor het eerst in de kerk en denk je: ach, ik ben weer in de kerk het gaat weer over zonde. Maar als je de bijbel leest kom je er achter dat iedereen te maken heeft met zonde. Iedereen. Want iedereen leeft in een wereld waarin er heel veel gebeurt waardoor jou pijn gedaan kan worden, waardoor jij verwondt kan raken en waardoor jij het heel zwaar hebt om in het leven rechtop te blijven staan. Ik denk dat iedereen die hier zit daar voorbeelden van kan geven. Net als Bjorn die daar zit en daar is gaan zitten omdat hij aan de kant geduwd werd, omdat het leven ontzettend zwaar werd, omdat hem onrecht werd aangedaan 3

4 En zeg nou zelf, hoe gemakkelijk kun je daar niet in verstrikt raken; in je boosheid om wat jou aangedaan is in je verdriet om wat het leven jou heeft aangedaan in je bitterheid Daar kun je helemaal in verstrikt raken. En dan lijkt de rest van de reis waardeloos; waarom zou ik nog naar de koning onderweg gaan, wat heeft het nog voor zin. Je kunt hier ook anders zitten en verstrikt geraakt zijn de last van de zonde en dat komt gewoon omdat je daar zelf aan hebt bijgedragen, omdat je verslaafd bent omdat er patronen zijn in je leven waarin je iedere keer weer terugvalt en terugvalt En nou zegt de bijbel: wat moeten we daarmee doen? Gooi die last van de zonde van je af! En dat kan heel gemakkelijk klinken, maar gelukkig gaat de tekst verder. Gelukkig wordt ons duidelijk gemaakt hoe we dat dan moeten doen. Hoe kun je dat doen als je hier zit en merkt dat je daarin vastzit, dat het je je leven haast ontneemt? Dat je merkt dat je niet verder komt, dat de moed je in de schoenen zakt als je bedenkt hoelang je nog te gaan hebt naar de koning 2 Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, zegt de tekst. Als je het herkent voor je leven, met wat datgene dan ook is kijk naar Jezus! Waarom? Omdat Hij de grondlegger en voltooier van ons geloof is, zegt de tekst. Kijk naar Jezus. Waarom? Omdat Hij de Koning is die de hele reis al gemaakt heeft; Omdat Hij van achter de finish vandaan gekomen is om jou op te zoeken en te zorgen dat er weer een weg is. Dat is de Grondlegger; Hij heeft de weg daarin vrijgemaakt. Wanner je vast zit in zonde door wat jou is aangedaan, dan is Jezus degene die naar je toekomt en zegt: weet je, Ik weet wat het is, het leven heeft Mij zoveel onrecht aangedaan dat Ik dood was. Dat heeft Mij Mijn leven gekost. Jij zit hier nog; dat betekent dat Ik met je mee kan leven, het betekent dat Ik kan voelen wat jij gevoelt hebt en voelt. Zeg je: ik zit erin vast en ik weet niet hoe ik ervan af kom? Hij is degene die zegt: ho, ho, wacht even.. die last van de zonde, die schuld heb ik betaald, die kan aan de kant en nu gaan we onderweg. Laten we nu vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laat je daar niet langer in vasthouden, in schuld, in bitterheid, in moeite laat je daar niet langer in vasthouden, maar houd je blik gericht op Jezus want Hij maakt niet alleen de weg vrij; Hij is ook de Voltooier van ons geloof. Hij zorgt er ook voor dat wij er daadwerkelijk komen. Hij zelf. Als je geen idee hebt hoe je leven verder zal gaan, maar je weet: ik moet en zal in alles steeds weer bij mijn Heer zijn, dan weet je dat je er komt! Van die 22 mensen die belijdenis gaan doen wat geeft ze het recht om belijdenis te gaan doen? Omdat ze zeggen: ik heb Jezus nodig! Ik heb Hem nodig! En op wat voor manier is Jezus dan een voorbeeld? denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Wanneer je je ogen gericht houdt op Jezus, pas dan zie je hoe het leven daadwerkelijk in elkaar zit. Pas dan weet je ook waarnaar je ten diepste zo naar verlangd. En dat geeft vreugde. De tekst maakt duidelijk dat het gaat om een zaak van leven of dood. 4

5 Als Bjorn daar blijft zitten, als Bjorn niks doet met wat de koning tegen hem zegt... en ja, dat kan heel confronterend zijn, de rest van de tekst maakt dat duidelijk. Het kan echt even heel pijn doen wanneer je ontdekt in je leven: dit is wat mij neerdrukt, dit is wat mij tegenhoudt, dit is waarom ik aan de zijlijn zit in plaats dat ik onderweg ben naar mijn Heer dit is de reden waarom Hij niet op alle vlakken in mijn leven de ruimte krijgt. En dat kan zeer doen. De tekst maakt duidelijk: dat is erop gericht dat je weer in beweging komt! Want als Bjorn daar blijft zitten onder die boom, in de sneeuw, in - 10 C, dan vriest hij dood. Waar wij het hier met elkaar over hebben, over dit leven, gaat over leven en dood. Daarom zegt hij in vers 4 : 4 U hebt in uw strijd tegen de zonde uw leven nog niet op het spel gezet. Je hebt nog niet door dat het je in die zin alles kost, dat Jezus vraagt om elk plekje in je leven te mogen vullen. Dat je daadwerkelijk loslaat datgene dat je neerdrukt, dat jou weerhoudt om de race te lopen. Maar hoe doe ik dat dan? Het is mooi, ik herken het wel maar hoe doe ik dat dan? Hoe hou ik mijn blik gericht op Jezus? Hoe voorkom ik dat ik het iedere keer weer zelf ga doen en vastloop en weer aan de kant komt te zitten? De bijbel is een aanmoedigingsboek. En de bijbel is ook heel praktisch, kijk maar. Kijk maar mee: drie aanwijzingen in vers 12. Hoe je hier ook zit en wat hetgeen ook is dat je neerdrukt of wat jou voorkomt om vrij te kunnen lopen onderweg naar de koning: 12 Hef daarom uw slappe handen op, dat is de eerste praktische aanwijzing, dat kunnen we allemaal doen. Hef daarom uw slappe handen op en wie dat doet komt zo te staan (met wijd open armen). Dat was de gebedshouding in die tijd. Een hele normale houding om te bidden tot God. Met je slappe handen open naar God: van U moet ik het ontvangen. Zoek je Heer in gebed. Gebed is de plek waar je Koning kunt ontmoeten. Gebed is de manier om af te rekenen met de zonde: Heer, ik moet het kwijt. Gebed is de manier om bemoedigd te worden door de Koning zelf, om te horen waar je naar toe moet, om je blik op Jezus gericht te houden. Hef daarom je slappe handen op, op elk moment dat je merkt dat de zonde je neerdrukt. En strek uw knikkende knieën, Ga staan, ga rechtop staan! Waarop? Op Jezus Christus! Hoe ontdek je die? Hier, in Zijn woord! Ga hierop staan. En de bijbel geeft zoveel manieren om te kunnen gaan staan in geloof. Staan in geloof is zeggen: Here God, ik heb er een puinhoop van gemaakt en het lukt me niet Heer, maar ik sta op Uw woord dat U de zonde wegdoet in het diepste van de zee. Heer, ik sta er op dat U mij vergeeft. Dat klinkt haast raar, maar Jezus is het toch zelf die ons aanmoedigt om te vragen bij de Vader die het heeft liggen: Heer, U heeft zelf gezegd dat U bij mij bent en dat U mij nooit verlaat, Heer, toon dat in mijn leven. Heer, ik merk dat ik zo zwak ben, vul mij met Uw Heilige Geest. In de bijbel wordt heel vaak op zo n manier tot God gesproken. Dat is niet: Heer, wilt U mij vergeven alsof er nog de optie is dat God het niet zou willen. Nee, Heer ik kom bij U omdat ik alleen bij U vergeving kan krijgen, vergeef mij. 5

6 Heer, ik kom bij U omdat ik het heel hard nodig heb dat U mij vult met Uw Heilige Geest. Niet: Heer, wilt U mij vullen nee: Heer, vul mij met Uw Geest. Dat is je knikkende knieën strekken. Dat is gaan staan in geloof. Dat is beseffen wat God gezegd heeft en beloofd heeft en zeggen: maar ik hoor bij Jezus en daarom is dat ook van mij. En vervolgens 13 kies rechte paden Ga dan ook in het besef dat je kunt kiezen en besef dat je heel gemakkelijk weer in de valkuilen stapt. Wie in zijn leven te maken heeft gehad met bitterheid of het misschien heeft, die zal merken: o, dat komt zo snel weer boven Wie in zijn leven te maken heeft met verslaving, zal ontdekken: o, dat kost zoveel strijd Maar nergens zegt de bijbel dat christenen niet hoeven te lijden of dat het geen strijd zal kosten. Dat staat nergens. Maar wat er staat is dat God met je meegaat; dat God voorop wil gaan en dat degene die zijn blik gericht houdt op Jezus de finish haalt. En daar staat dan die Koning. Hij zegt: ga in tot het feest, kom laten we het samen vieren, laten we samen zijn. De koning kwam naar Bjorn toe en stelde zijn vragen. Wat zal Bjorn gezegd hebben? Wat zou hij gedaan hebben? Hoe zou Bjorn de woorden van de koning hebben kunnen negeren en gezegd hebben: nou koning, ik zit hier wel lekker? Nee. Zo komt de Koning ook deze middag naar u, jou en mij toe. Wat is jouw antwoord? Amen 6