A. PICUM, toegang tot gezondheidszorg voor papierlozen.

Transcriptie

1 Plate-Forme «Mineurs en exil» Platform «Kinderen op de vlucht» C/o Service droit des jeunes Rue Marché aux Poulets Bruxelles Kiekenmarktstraat Brussel Tel. : 02/ Fax. : 02/ bvk@sdj.be - cvz@sdj.be b De Nieuwsbrief stelt zich ten doel de actoren van de NBBM sector maandelijks te informeren over het dagelijkse gebeuren in de sector. Ook projecten van verenigingen hierin actief, worden er nader belicht. Hij geeft iedereen de mogelijkheid om zich regelmatig op de hoogte te houden van de huidige toestand. Het abonnement is gratis. Het Platform Kinderen op de vlucht ziet toe op de bescherming van rechten en belangen van Niet Begeleide Buitenlandse Minderjarigen (NBBM) in België. Het verbindt zich ertoe om het belang van het Kind te bevorderen als ook alle rechten toegekend door het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind. Het Platform Kinderen op de vlucht pleit voor: 1 Het verdedigen van de rechten van niet begeleide buitenlandse minderjarigen aankomend in of reizend door Europa en meer bepaald in België. 2 Het beschermen van deze kinderen. 3 Het bevorderen van hun welzijn en ontwikkeling. 4 Het in acht nemen van het standpunt van NBBM over hun behoeften; 5 het bevorderen van hun deelname in de voorbereiding van beleidsmaatregelen en praktijken die hun verder bestaan effectief gaan beïnvloeden. Vertaling: Odette Klaes A. Vluchtelingenwerk Vlaanderen in de kijker B. Actualiteit in België A. Vanaf 1 januari 2008; recht op toegang als titularis tot de ziekteverzekering voor sommige NBBM. C. Actualiteit in Europa A. ENOC, het Europese ombudsmannetwerk voor kinderen, richt een verklaring tot de Overheid van elke Lidstaat van de Europese Unie over de behandeling van nietbegeleide kinderen (12 december 2006). D. Publicaties E. Agenda A. PICUM, toegang tot gezondheidszorg voor papierlozen. B. De ISS (International Social Service) en UNICEF: NBBM : modaliteiten voor terugkeer, reïntegratie en opvang van kinderen in hun herkomstland - oktober C. Entre ici et là-bas, documentaire van Cécile Histas over de problematiek van de nietbegeleide buitenlandse minderjarigen A. 19 december 2007: werkvoormiddag over de NBEM: welke bescherming? B. 19 december 2007 om 19uur : Informatiesessie te Mentor Escale 1

2 A. Vluchtelingenwerk Vlaanderen in de kijker Pieter Stockmans - Beleidsmedewerker-jurist 1. Wat is uw taak? Ik ben beleidsmedewerker terugkeer-detentie-minderjarigen bij Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Mijn taak bestaat erin het beleid omtrent vermelde thema s op te volgen en te beïnvloeden. 2. Wie beheert Vluchtelingenwerk Vlaanderen en wie financiert het? In onze Raad van Beheer zitten onze lidorganisaties en vrijwilligerscomités. Inkomsten halen we uit verschillende overheidsbronnen, zowel federaals, Vlaams als Europees en uit specifieke projecten, met name opvang en terugkeer. Vluchtelingenwerk werkt ook aan de uitbouw van fondsenwerving. 3. Wat is er kenmerkend aan uw vereniging, in vergelijking met de andere verenigingen? Wat zijn de specifieke doelstellingen van Vluchtelingenwerk Vlaanderen? Vluchtelingenwerk Vlaanderen is een beweging met lidorganisaties en vrijwilligersgroepen. We proberen die beweging nog verder uit te bouwen.vluchtelingenwerk streeft ernaar de belangen van vluchtelingen en van haar leden te verdedigen, alsook ondersteuning te bieden en informatie te verstrekken. Bijzonder is de combinatie tussen beleidsbeïnvloeding en operationele uitwerking. We nemen uitdrukkelijk politieke standpunten in. Daarnaast verlenen we ook advies in individuele dossiers. Daarvoor hebben we een algemene juridische helpdesk, verlenen we informatie over herkomstlanden (Planet Search) en terugkeerondersteuning. 4. Werkt u specifiek met NBBM? Indien ja, welke NBBM worden door u geholpen? Is dat naargelang hun profiel, nationaliteit, soort probleem? Ik werk niet met NBM zelf. Vluchtelingenwerk verdedigt de belangen van alle NBM, ongeacht nationaliteit of profiel. We ijveren voor de verbetering van hun juridisch statuut in België. We zijn dus hoofdzakelijk bezig met de rechten van de minderjarigen. Daarnaast ijveren we voor de professionalisering van de voogdij. 5. Kunnen NBBM direct naar uw vereniging komen? En hun voogden en andere professionelen die met hen werken? We krijgen regelmatig vragen van voogden of advocaten van NBM. De NBM zelf komen hier niet over de vloer. Mijn werk is geen opvang, maar beleidswerk. Voor juridisch advies kunnen zij en hun voogden uiteraard terecht bij onze helpdesk. 6. Wat is uw taak op politiek niveau? We trachten sterke banden te onderhouden met parlementairen en studiediensten. We geven input in wetsvoorstellen. Bedoeling is om in de toekomst meer pro-actief te werk te gaan en ons parlementair netwerk uit te bouwen. Een concreet voorbeeld is het wetsvoorstel dat CD&V zal indienen over het wettelijke statuut van NBM. Vluchtelingenwerk ontwikkelde dit wetsvoorstel samen met Service Droit des Jeunes en andere organisaties. Uiteindelijk werd het voorstel overgemaakt aan CD&V. Mijn taak bestaat er dus in om het parlementaire werk hierover verder op te volgen. Naast parlementair werk, overleg ik ook in de mate van het mogelijke met het kabinet van de minister van Binnenlandse Zaken over thema s die binnen 2

3 mijn takenpakket liggen. Ook met DVZ en de directies van gesloten centra sta ik regelmatig in contact, maar dan gaat het eerder om de opvolging van individuele gevallen. 7. Wat is er boeiend aan uw werk? Mijn werk is zeer divers. Het omvat zowel studiewerk, lobbywerk als contact met de doelgroep. Ik bestudeer verschillende thema s (zelfstandige terugkeer, gedwongen terugkeer, detentie, niet-begeleide minderjarigen) en sta in contact met een netwerk van organisaties over elk van die thema s. Lobbywerk houdt ook verschillende contacten in: met de media, met parlementairen, met het kabinet, met de Dienst Vreemdelingenzaken, Het interessante is dat ik niet aan beleidswerk doe vanuit een ivoren toren, maar ik bezoek ook regelmatig de gesloten centra. Daar spreek ik dan met gedetineerden die problemen ondervinden tijdens of na hun asielprocedure. Bedoeling is om hen bij te staan en hun advocaat op te volgen, opdat hun zaak zo goed mogelijk zou worden verdedigd. Door dit rechtstreekse contact kan ik de problemen van deze mensen echt voelen en krijgt mijn beleidswerk een sterke basis. 8. Vertel kort een individuele situatie die u hebt meegemaakt en die u bijzonder heeft getroffen? Een Angolees meisje zit al een tijdje met een bevel tot terugbrenging, dat telkens opnieuw wordt verlengd. De voogd diende al een uitgebreid dossier in bij DVZ over de duurzame oplossing die hij voorstelt, zijnde een permanent verblijf in België omdat de zus van het meisje hier al legaal verblijft. Ondanks een goed onderbouwde argumentatie van de voogd en de advocate, blijft DVZ het bevel tot terugbrenging verlengen in plaats van het om te zetten in een aankomstverklaring of een inschrijving in het vreemdelingenregister. DVZ geeft daarvoor nooit enige argumentatie en stelt zelf geen duurzame oplossing voor. 9. Hoe bekijkt u de huidige situatie van de Bulgaarse en Roemeense en andere Europese NBBM? Ze kunnen niet langer genieten van de bescherming zoals voorzien in de wet Voogdij, wat is het standpunt van Vluchtelingenwerk Vlaanderen? Vluchtelingenwerk heeft hier geen expliciet standpunt over, maar volgt hierin de aanbevelingen van het Platform Kinderen op de Dool. Volgens mij is het absurd om onderscheid te maken tussen Europese en niet-europese NBM. Tot voor de toetreding van landen als Roemenië en Bulgarije was de migratie van Europese NBM binnen Europa een marginaal fenomeen dat binnen de EU kon worden aangepakt. Dit geldt niet meer sinds de toetreding van Roemenië en Bulgarije. Er zijn nu meer Europese NBM: ten minste gedurende een overgangsperiode zullen uit deze landen heel wat NBM naar West-Europa komen. Dit enkel afhandelen als een interne diplomatieke aangelegenheid, schendt de rechten van die NBM, die niet minder kwetsbaar zijn dan andere NBM. B. Actualiteit in België A. Vanaf 1 januari 2008; recht op toegang als titularis tot de ziekteverzekering voor sommige NBBM. Vanaf 1 januari 2008 mogen NBBM, die voldoen aan bijzondere voorwaarden, zich als «titularis» laten inschrijven bij het ziekenfonds van hun keus en in die hoedanigheid genieten van de uitkeringen van gezondheidszorg. Het betreft hier de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, die werd gewijzigd door toevoeging van NBBM in de categorie titularis, punt 22 van artikel 32, alinea 1. 3

4 Om als titularis te kunnen genieten van het recht op uitkeringen van de gezondheidszorg, moet de minderjarige als NBBM geïdentificeerd zijn door de Dienst Voogdij. Bovendien moet hij aan de volgende voorwaarden voldoen: 1. Ofwel, het kind is leerplichtig: dan moet jij gedurende tenminste drie opeenvolgende maanden onderwijs hebben gevolgd. 2. Ofwel, het kind is nog niet leerplichtig: dan moet het kind «aangeboden» worden (niet gevolgd door) bij een door een Belgische overheid erkende instelling voor preventieve gezinsondersteuning zoals «ONE» of Kind en Gezin. 3. Ofwel, het kind is vrijgesteld van leerplicht, in het kader van het Buitengewoon onderwijs, door de «Commissie van advies voor het Buitengewoon onderwijs» van de Vlaamse Gemeenschap, de «Commission consultative de l enseignement spécialisé» van de Franse Gemeenschap, of de «Sonderschulausschuss» van de Duitse Gemeenschap. In dit geval is het de Commissie die het bewijs levert door middel van een advies. Voor de twee eerste punten, zal de voogd het bewijs moeten leveren dat de minderjarige gedurende drie opeenvolgende maanden onderwijs heeft gevolgd of aangeboden werd bij Kind en Gezin ef bij ONE. De bewijsmiddelen moeten nog verduidelijkt worden in een omzendbrief van de RIZIV, die in opmaak is. Ten slotte mag de NBBM niet genieten van het recht op geneeskundige verzorging krachtens een andere beschikking van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen of krachtens een andere Belgische of buitenlandse regeling van verzekering. Voorbeeld: Genieten van geneeskundige uitkeringen als «titularis inwonende», krachtens artikel 32, eerste lid, 15 (niet 22 ) van de wet de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, de NBBM die : - vóór 1 juni 2007 een asielaanvraag indiende en vóór 1 juni 2007 ontvankelijk is verklaard, en die over een bijlage 25 of 26 beschikt en over een attest van immatriculatie model A (zie omzendbrief V.I. n 2007/438 van 27 november 2007 betreffende de bewijsmodaliteiten voor de inschrijving in de hoedanigheid van ingeschrevene in het Rijksregister, bedoeld bij artikel 32, eerste lid,, 15 van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994); - in een procedure slachtoffer mensenhandel zit en in het bezit is van een inschrijvingsattest; - in de procedure van de omzendbrief van 15 september 2005 betreffende het verblijf van NBBM zit en in het bezit is van een voorlopig of duurzaam BIVR (bewijs van inschrijving in het vreemdelingenregister). NBBM ten laste van een persoon ingeschreven als titularis bij een ziekenfonds, kunnen genieten van de geneeskundige uitkeringen in hoedanigheid van «persoon ten laste» en niet als «titularis» in de zin van artikel 32, eerste lid, 22. Worden niet beschouwd als een ander Belgisch regime (Koninklijk Besluit van 3 augustus 2007): - de tussenkomsten van de OCMW in de kosten van de geneeskundige verzorging; - een materiële tenlasteneming door FEDASIL of een instelling van de gemeenschappen. Dit betekent dat een NBBM die in een opvangcentrum verblijft en die daar een geneeskundige begeleiding geniet, eveneens recht heeft op deze geneeskundige uitkeringen als hij voldoet aan de andere hierboven opgesomde voorwaarden. 4

5 De NBBM die op 1 januari 2008 voldoet aan al deze voorwaarden (ingeschreven in een school uiterlijk op 1 oktober 2007) of vóór 1 januari 2008 geïntroduceerd is bij «ONE» of Kind en Gezin, zal zich op 1 januari 2008 kunnen laten inschrijven in eender welk ziekenfonds en zal vanaf de volgende trimester geneeskundige uitkering ontvangen. Het is dus uiterst belangrijk dat de minderjarige of zijn voogd, vanaf 1 januari 2008, zorgvuldig alle geneeskundige en farmaceutische attesten bij houdt. C. Actualiteit in Europa A. ENOC, het Europese ombudsmannetwerk voor kinderen, richt een verklaring tot de Overheid van elke Lidstaat van de Europese Unie over de behandeling van niet-begeleide kinderen (12 december 2006). Het Europese ombudsmannetwerk voor kinderen groepeert zelfstandige organisaties voor de bescherming van de rechten van het kind, die actie voeren in de Lidstaten van de Raad van Europa. België is hierin vertegenwoordigd door zijn Kinderrechtencommissariaat wat betreft de Vlaamse Gemeenschap en de Délégué général aux droits de l Enfant voor de Franse Gemeenschap. Met deze verklaring verbindt ENOC zich ertoe de Regeringen aan te sporen om een wettelijke omkadering en administratieve praktijken ter bescherming van de rechten van niet-begeleide kinderen te keuren. Met niet-begeleid kind bedoelt ENOC (European Network of Ombudsmen for Children) iedere persoon jonger dan 18 jaar die buiten zijn land van herkomst verblijft, die niet begeleid is van een volwassene die wettelijk (of volgens de gewoonte) verantwoordelijk is voor hem, en voor zover hij niet daadwerkelijk ten laste is van deze volwassene. Gezien de verplichtingen van de Lidstaten die voortvloeien van het IVRK en andere internationale verdragen, hebben de leden van ENOC een verklaring goedgekeurd die, naar hun mening, de principes kort samenvat die niet alleen dienen nageleefd en opgenomen te worden door de nationale en internationale juridische instanties, maar ook de openbare en privé instellingen moeten zich ernaar schikken. België respecteert al een aantal van deze principes maar moet nog wat bijvijlen, namelijk wat betreft de principes hierna. Ons land dient ze ten goede te veranderen en/of te respecteren. De administratieve reglementering inzake identificatie van het kind, familieopsporing en het bepalen van de noden van elk niet-begeleid kind dienen duidelijk omschreven en door de bevoegde instanties nageleefd te worden, dit in volle respect van het kind en aangepast aan dat kind. De leeftijdsbepaling dient enkel bij ernstige twijfel en door onafhankelijke experten te worden uitgevoerd, rekeninghoudend met de lichamelijke, sociale en psychologische rijpheid van het kind. Bij onzekerheid over zijn leeftijd, wordt het kind de voordeel van de twijfel gegund en wordt zijn situatie geregeld naar zijn leeftijdsverklaring. Elk onderhoud over persoonlijke elementen en het verleden van een niet-begeleid kind dient te worden gevoerd door een team dat opleiding genoot inzake naleving van de internationale beginselen ter bescherming van de rechten van het kind en, in een taal dat het kind gemakkelijk kan begrijpen. 5

6 Een geloofwaardige en efficiënte beroepsprocedure tegen de administratieve beslissingen zou voor alle kinderen moeten beschikbaar en toegankelijk zijn, met schorsing van de toepassing van de beslissingen tot na de uitspraak. Niet-begeleide kinderen zouden nooit uitgewezen mogen worden. De wederopname in hun oorspronkelijk milieu zou alleen via de begeleide vrijwillige terugkeer mogen, en alleen maar in het beste belang van het kind, na een zorgvuldige evaluatie rekeninghoudend met het standpunt van het kind. De internationale samenwerking zou snelle en efficiënte familieopsporing en sociale onderzoeken over de antecedenten van de niet-begeleide kinderen in de hand moeten werken om te bepalen of het hier gaat om een veilige terugkeer, familiehereniging en wederopname in het beste belang van het kind. Bij het niet uitwijzen van niet-begeleide kinderen zouden speciale, langtermijn verblijfskaarten moeten uitgereikt worden. De kinderen die lang in het onthaalland verblijven zouden een verblijfskaart moeten krijgen wanneer ze meerderjarig worden. Meer informatie op: D. Publicaties A. PICUM, toegang tot gezondheidszorg voor papierlozen. PICUM, het Platform voor internationale samenwerking betreffende papierlozen publiceert haar onderzoeksrapport over de toegang tot de gezondheidszorg voor papierlozen. Het verslag identificeert de wettelijke en praktische hinderpalen waarmee papierlozen geconfronteerd worden bij hun toegangspoging tot gezondheidszorg in bepaalde Europese landen waarvan België. Het document sluit af met 10 praktische aanbevelingen ter attentie van de nationale en Europese politieke verantwoordelijken om beter het hoofd te bieden aan de problemen die voortvloeien uit een gebrekkige toegang tot de gezondheidszorg. Het verslag kan besteld worden via of per administration@picum.org a. De Internationale Sociale Dienst en UNICEF: NBBM : modaliteiten voor terugkeer, reïntegratie en opvang van kinderen in hun herkomstland - oktober ISS (International Social Service) en UNICEF publiceren hun 5 de artikel (uit een reeks van 6, over het globale beleid, de juridische en sociale aspecten en de praktische toepassing inzake bescherming van NBBM) over de modaliteiten voor terugkeer, reïntegratie en aangepaste ten laste opname in het thuisland. Wanneer, na beoordeling van de situatie van de niet-begeleide minderjarige, een familiehereniging en een terugkeer naar het land van herkomst wordt gekozen in het grotere belang van het kind, dienen er een aantal maatregelen getroffen te worden om zich ervan te vergewissen dat deze terugkeer wel degelijk aan de behoeften en de rechten van het kind beantwoordt. De terugkeer van het kind naar zijn land van herkomst mag slechts gebeuren als het gaat om het grotere belang van het kind en pas na een nauwkeurige inschatting van de situatie van het kind en zijn familie, van zijn verlangens, van betrouwbare en veilige voorwaarden (met inbegrip van de sociaal-economische voorwaarden) en van de 6

7 aanpassingen bewerkstelligd voor zijn onthaal ter plekke. Beschikkingen die de kans op succes van de toekomstplannen van de niet-begeleide minderjarige ter plekke moeten kunnen waarborgen. Het artikel legt de nadruk op het belang van de voorbereiding en de steun aan de nietbegeleide minderjarige in verband met zijn terugkeer. Een aantal maatregelen, gebaseerd op de behoeften en de verlangens van het niet-begeleide kind, dienen getroffen te worden om het kind voor te bereiden op zijn terugkeer zowel naar zijn biologische of uitgebreide familie als naar zijn gemeenschap. Deze voorbereiding beperkt zich niet tot de eenvoudige logistieke zaken zoals de administratieve papieren rompslomp voor de terugkeer van het kind, het aanstellen van een volwassen reisbegeleider of het organiseren van een geschikte opvang bij zijn aankomst in zijn thuisland. Immers, het is belangrijk dat men zich aan de wensen van het kind inzake zijn terugkeer aanpast en dat er tijdens de voorbereiding op zijn terugkeer op lange termijn rekening wordt gehouden met zijn afwezigheid uit het thuisland en met de bijzondere omstandigheden van zijn eerste vertrek. Meer bepaald, het is nodig dat het kind een psychologische steun krijgt wanneer het kind het onthaalland verlaat en wanneer het aankomt in het thuisland. Het is dus essentieel dat het onthaalland samenwerkt met de sociale diensten en de gezondheidszorg van de gemeenschap van herkomst van het kind om de continuïteit van de ter beschikking gestelde psychologische steun te garanderen. In dit verband delen beide Staten de verantwoordelijkheid van de opvolging van het kind. De terugkeer van het kind vereist eveneens de voorbereiding en de organisatie van aanvullende maatregelen voor reïntegratie. Inderdaad, het kind wordt niet alleen in zijn familie gereïntegreerd, maar ook in zijn sociale en culturele gemeenschap en zijn educatief en/of professioneel milieu. Het is dus belangrijk om de afspraken met de sociale, educatieve diensten en gezondheidszorg - evenals met om het even welke andere aangestelde partner te garanderen tijdens het reïntegratieproces van het kind, de verdere opvolging van zijn situatie, in zijn nieuw milieu en in zijn familie, en tijdens de regelmatige revaluatie van het reïntegratieproces. Zouden bijvoorbeeld eveneens hierbij moeten betrokken zijn, de school, de aanwezige sociale structuren ter plekke, de potentiële werkgevers en andere aangestelde partners bij het opzetten van het opvoedingsprogramma van het kind. Kortom, de ruime betrokkenheid van autoriteiten en diensten in het thuisland is primordiaal voor het succes van het individuele levensproject van het kind, terwijl het onthaalland zich ervan moet vergewissen dat het kind terugkeert alleen wanneer de voorwaarden voor dit succes genoegdoening geven in het thuisland. Het artikel wijst eveneens op het belang van de voorbereiding en de steun aan de familie van de niet-begeleide minderjarige. Om een aangepast en geslaagd levensproject van het kind te kunnen garanderen in zijn herkomstland, is het belangrijk om nauw met de familie van het kind, voor en na zijn terugkeer, samen te werken, en om zijn familie volledig te betrekken bij de realisering van dit levensproject. Daarmee wil men een duurzame wederopname van het kind in zijn gemeenschap en thuisland waarborgen en andere pogingen tot migratie verhinderen. Net als voor de voorbereiding van het kind op zijn terugkeer, is het even belangrijk om samen te werken met de bevoegde autoriteiten en diensten in het thuisland om de familie voor te bereiden op de terugkeer van het kind, op de ten laste name en op de wederopname. Hier kan een psychosociale begeleiding het kind helpen de snelle en onverwachte terugkeer, dat wat het heeft meegemaakt sinds zijn vertrek en in het onthaalland, het niet-conforme gedrag van het kind met de doelstellingen van zijn vertrek, de verwachtingen van de familie, enz., te beheersen. Het kan voor het kind moeilijk zijn om het hoofd te bieden aan de reacties van de familie en de gemeenschap, en het is dus even belangrijk voor het kind en de familie om voorbereid te worden en over de gevolgen van een dergelijke terugkeer ingelicht te worden. Aangezien, in sommige gevallen dan toch, het vertrek van het kind met de sociaal-economische toestand van zijn familie verband houdt, is het eveneens belangrijk om de hulpbronnen en behoeften van de familie te evalueren en om zich 7

8 ervan te vergewissen dat deze in het terugkeerproces van het kind worden aangekaard. Bijgevolg zou de samenwerking met de autoriteiten van het thuisland eveneens de financiële beschikkingen en andere mogelijke soorten steun aan de familie of de voogden van het kind ter sprake moeten brengen. In dit verband kan het noodzakelijk zijn om de mogelijke betaalde activiteiten, communautaire steun, toegang tot de gezondheidszorg en tot de plaatselijke ontwikkelingsprojecten uit te kammen. In het geval dat de terugkeer van het kind en zijn wederopname in het thuisland de meest geschikte beslissing is in het grotere belang van het kind, maar dat zijn biologische of uitgebreide familie niet in staat is om het op geschikte wijze op te nemen, dan is het cruciaal dat de gouvernementele en niet-gouvernementele instanties hem de nodige bescherming, ten laste opname en vereiste steun zouden geven om in een eventueel latere wederopname door zijn familie te voorzien of om hem een alternatief te geven in een permanente en familiale opname. Ten slotte wordt de nadruk gelegd op de gedeelde verantwoordelijkheid in de duurzame wederopname van NBBM en in de migratiepreventie van kinderen. De staten hebben ook de taak om, in het raam van bescherming en opvang van migrerende kinderen, ervoor te zorgen dat betrokken partijen een gespecialiseerde opleiding krijgen en dat de actoren in het veld de nodige mogelijkheden inzake preventie, identificatie en kindermigratie ter beschikking worden gesteld. Zo nodig moeten de Staten de NGO en de bevoegde internationale organisaties aansporen om aan dit multidisciplinaire proces deel te nemen. Gezien de onthaallanden verantwoordelijk zijn voor een terugkeer van het kind wanneer aan alle voorwaarden zijn voldaan, zijn zij ook verantwoordelijk om het herkomstland te helpen bij het oprichten van de gepaste structuren voor de wederopname van de kinderen. Het is dus wenselijk dat een dergelijke benadering de betrokken landen aanspoort om samen te werken om oplossingen te vinden en samenwerkingsmechanismen op te stellen die aan deze problemen beantwoorden. Uiteindelijk, de duurzame wederopname van NBBM in hun families, gemeenschappen en thuisland berusten zeer op een tweeledige benadering: bescherming en ten laste opname m.n. het beschikbaar stellen van een voorbereiding en een individuele ondersteuning aan het kind en zijn familie of zijn voogden, en de regelmatige begeleiding van een uitgebreid netwerk van plaatselijke autoriteiten en communautaire diensten tijdens het tot stand brengen van het levensproject van de NBBM. Wanneer het grotere belang van het kind de terugopname door het herkomstland benodigd, is een gelijksoortige benadering stellig nodig, en de betrokken actoren ter plekke hebben hierin een duidelijke verplichting. Bron: maandblad n 10/2007 van de Internationale Sociale Dienst, oktober in «Newsletters» b. Entre ici et là-bas, documentaire van Cécile Histas over de problematiek van de niet-begeleide buitenlandse minderjarigen Met deze documentaire van 52 minuten, tracht men een volledige, realistische en kritische kijk te geven op het traject van de minderjarige die op het Belgische grondgebied aankomt via lucht, zee of over land. De geïdentificeerde fases zijn deze die alom, zowel door de particuliere organisaties als de officiële instanties, worden overgenomen m.n. de registratie, de eerste opvang, de observatie en de oriëntatie, de opvang op middellange termijn en het toekomstperspectief (na 18 jaar). De thematiek is uitgebreid en ingewikkeld want elke jongere is enig en bezit een eigen verleden dat hem overduidelijk bindt aan een familie, een land, een grondgebied. 8

9 Bedoeling is iedereen al dan niet toegewijd aan de NBBM - in te lichten over de levensomstandigheden van deze jongeren, die, noch hier noch ginder, volmaakt zijn. Het is voor hen dan ook moeilijk om hun levensproject op lange termijn duidelijk onder woorden te brengen. Nochtans hebben ze, net als om het even welke andere jongere, een toekomstdroom. In de onmiddellijke omgeving van deze jongeren - de belangrijkste actoren van deze 52 minuten opname - herkennen wij de juridische en sociale omkadering: hoofd van het centrum, maatschappelijke werkers, opvoeders, pedagogen, leraren en ook voogden. Net zoveel personen die ze dagelijks met raad en daad bijstaan. Deze film is ter beschikking van elk debat, burgerplatform, bespreking, voorlichtingsactie. Verkoopsprijs, inclusief uitzendingsrecht: 50 euro. Huren, kan ook. De cineaste, Cécile Histas, staat ter beschikking voor interview of aanvullende vragen. Voor meer informatie, neemt u contact op met: Serge Tillemans Productie attaché CPC vzw Posterijen straat Brussel tel : 02/ fax : 02/ Website: serge@lecpc.be E. Agenda B. 19 december 2007: werkvoormiddag over de Europese NBBM: welke bescherming? De werkvoormiddag is georganiseerd door het Platform Kinderen op de vlucht. Naar aanleiding van de goedkeuring van de omzendbrief van 2 augustus 2007 betreffende de niet-begeleide Europese minderjarigen in kwetsbare toestand, worden de volgende vragen gesteld: welke bescherming krijgen deze Europese NBBM? Welk verblijfsrecht? Wat zal de waarderingtoets zijn van deze omzendbrief? De doelstellingen van de werkvoormiddag zijn de volgende: - Situatiebeschrijving van de Europese NBBM inzake toegang tot en verblijf op het grondgebied; - Nabeschouwingen over de omzendbrief van 2 augustus 2007; - Aanbevelingen opstellen ter attentie van de bevoegde instanties om het juridische en sociale statuut van de Europese NBBM beter te maken. Deze werkvoormiddag is bestemd voor alle actoren in het veld die zich bezighouden met Europese NBBM (voogden, advocaten, sociale werkers in opvangcentra, verenigingen, scholen, PMS centra, OCMW, Dienst bijzondere jeugdzorg, de bevoegde autoriteiten op gebied van asiel, verblijf en opvang, de gerechtelijke autoriteiten, enz). Datum: woensdag 19 december 2007 van 9u tot 13u Plaats: Utopia zalen, Grétry straat, Brussel (bij de Beurs) Inlichtingen en inschrijving: Charlotte van Zeebroeck (cvz@sdj.be of 02/ ) Bijdrage: 15 Euro te storten op rekening van «Service droit des jeunes», met de vermelding: «werkvoormiddag NBM Europeanen - 19 december - naam en 9

10 voornaam». A. 19 december 2007 om 19u 17u Informatiesessie over het werk van Mentor Escale Informatiesessie voor voogden, advocaten, sociaal assistenten, opvoeders, verantwoordelijken of in contact met een Niet Begeleide Buitenlandse Minderjarige die zelfstandig kan wonen mits de nodige omkadering of begeleiding of die weldra de leeftijd van achttien jaar zal bereiken. Mentor Escale is gespecialiseerd in de sociaal-psychologische begeleiding van Niet-Begeleide Buitenlandse Minderjarigen die het proces van zelfstandig wonen aanvatten. Deze vereniging kan helpen in de begeleiding om zelfstandig te leren leven en hem of haar een tijd lang te ondersteunen om zijn of haar project autonoom te realiseren. Datum : woensdag 19 december 2007 Uur : van 19 tot 21 uur Plaats : in de lokalen van Mentor Escale, Oppperstraat 19 te 1050 Brussel (bij het Fernand Cocq Plein). 1