Kengetallen E-22 Vleesindex

Transcriptie

1 Kengetallen E-22 Vleesindex Inleiding Sinds januari 1995 worden slachtgegevens verzameld op Nederlandse slachthuizen. De slachtgegevens worden door de slachthuizen naar het PVV in Rijswijk gestuurd. In 1997 en 1998 is in samenwerking met het ID-DLO en de vakgroep veefokkerij van de LUW met deze gegevens gewerkt aan het schatten van genetische parameters en het bepalen van wegingsfactoren voor een vleesindex. Daarnaast zijn er slachtgegevens vanuit Vlaamse slachthuizen beschikbaar van dieren geslacht sinds januari De slachtgegevens gaan naar het Rekencentrum. Door hieraan de afstammingsinformatie en verblijfplaatsen toe te voegen kunnen deze gegevens gebruikt worden voor een fokwaardeschatting voor vleeskenmerken. Slachtgegevens die worden vastgelegd zijn: bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht. Voor de vleeskalveren wordt nog een extra kenmerk gescoord: kleur van het vlees. Deze gegevens leiden tot een fokwaarde voor vleesproductie: de Vleesindex. De vleesindex geeft antwoord op de volgende vragen: - De Vleesindex geeft de mogelijkheid om binnen dubbeldoelrassen en vleesrassen specifieker op vleesproductiegeschiktheid te fokken; - De Vleesindex geeft compacte informatie over de karkaskwaliteit en karkasgewicht van nakomelingen van een stier. De vleesindex is een goed hulpmiddel om iets extra over het verervingspatroon van een stier te leren kennen. - De Vleesindex is een instrument ter bewaking wat er in de koe- en stierpopulatie gebeurt. - De Vleesindex is een tool om gerichter met gebruikskruisingen om te gaan. De verschillen tussen stieren en tussen rassen komen in beeld. Vleesindex en fokdoel Gegevens van drie diercategorieën Bij de verzameling van gegevens op het slachthuis worden slachtgegevens van een drietal diergroepen vastgelegd, te weten melkkoeien, vleeskalveren en de vleesstieren. De gegevens die bij het slachten worden gemeten zijn: karkasgewicht, bevleesdheid, vetbedekking en vleeskleur. Dit laatste kenmerk wordt alleen gescoord bij de vleeskalveren. Dit leidt ertoe dat bij de fokwaardeschatting fokwaarden voor drie diercategorieën worden geschat: voor de melkkoeien en vleesstieren worden fokwaarden geschat voor bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht, en bij de vleeskalveren worden fokwaarden geschat voor bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur en karkasgewicht. Dit kan in totaal 10 fokwaarden voor 10 vleeskenmerken opleveren voor een stier (als vader van melkkoeien, vleeskalveren en vleesstieren). Deze fokwaarden worden multiple trait geschat, wat betekent dat gegevens over alle 10 kenmerken gelijktijdig in het model worden opgenomen, met hun onderlinge correlaties. Alle gegevens dragen dus bij aan de fokwaarde voor elk afzonderlijk kenmerk. Het doel van een vleesindex is om deze 10 fokwaarden samen te vatten in 1 getal, zodat selectie van stieren op het gebied van karkaskwaliteit en karkasgewicht eenvoudiger wordt. Fokdoel voor twee diercategorieën Bij de vleesindex worden de slachtkenmerken van twee diercategorieën, te weten vleeskalveren en vleesstieren, verbeterd, waarbij gebruik wordt gemaakt van de gegevens van alle drie Handboek Kwaliteit 1 Hoofdstuk E-22

2 diercategorieën. De vleesindex is het fokdoel en bevat de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur en karkasgewicht bij vleeskalveren en de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht bij vleesstieren (totaal 7 kenmerken). De vleesindex wordt berekend uit de fokwaarden voor deze 7 kenmerken. Doordat deze fokwaarden multiple trait geschat zijn, wordt ook informatie over de slachtkenmerken van melkkoeien indirect meegenomen. Het verschil tussen fokwaarde en fokdoel is als volgt: - in het fokdoel komen de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur en karkasgewicht bij vleeskalveren en de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht bij vleesstieren (totaal 7 kenmerken). - de onderliggende fokwaarden worden berekend voor de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur en karkasgewicht bij vleeskalveren, de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht bij vleesstieren, plus de slachtkenmerken bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht bij koeien (totaal 10 kenmerken). Bij selectie met de vleesindex kunnen de slachtkenmerken bij de vleeskalveren en vleesstieren worden verbeterd, waarbij rekening is gehouden hoeveel procent van de kalveren naar de vleeskalversector (50% van de geboren kalveren) gaat en hoeveel er richting de vleesstiersector (5% van de geboren kalveren) gaat, en hoeveel geld verbetering van ieder slachtkenmerk waard is. Reden om in de vleesindex alleen de vleeskalveren en vleesstieren in het fokdoel te zetten is: De vleesindex is bedoeld voor de melkveehouder die in de keuze van fokstieren rekening wil houden met de verwachte meerwaarde van het (stier)kalf voor de vleeskalver- en vleesstierensector. Met andere woorden, de vleesindex maakt onderscheid tussen fokstieren aangaande hun erfelijke aanleg voor de vleesproductiegeschiktheid binnen de vleeskalver- en vleesstierensector. Zo wordt bijvoorbeeld met de Inet onderscheid gemaakt tussen fokstieren wat betreft hun erfelijke aanleg voor melkproductie. Hierbij wordt niet gekeken wat de meerwaarde van stierkalveren is wanneer deze afstammen van een vader met een hoge Inet. Voor de veehouder komt het erop neer dat koekalveren er zijn voor de melk en hiervoor wordt er op de Inet geselecteerd, de stierkalveren zijn er voor het vlees en voor deze groep wordt er op de vleesindex geselecteerd. Tevens kan de veehouder het besluit nemen: van deze koe wil ik het kalf aanhouden, dus nu moet ik naar Inet kijken, en van deze koe wil ik het kalf verkopen, dus nu moet ik naar de vleesindex kijken. Er is gekozen om de vleesproductie-aanleg voor de melkkoe buiten beschouwing te laten, voor wat betreft het fokdoel. De voornaamste reden is de zeer moeilijke interpretatie van de economische waarden voor de slachtkenmerken bij de melkkoe. De economische waarde voor gewicht van de dieren is namelijk negatief, de extra slachtopbrengsten wegen niet op tegen de extra onderhoudskosten gedurende het gehele productieve leven van de koe (Koenen et al., 2000). Dit reflecteert in algemene zin, dat gegeven de huidige economische omstandigheden vleesproductie direct uit de melkveestapel een bijproduct is, en gerichte productie van dit bijproduct is economisch niet rendabel. Een tweede reden voor het achterwege laten van de melkkoe in het fokdoel is de parallel met de Inet. De vleesindex geeft de vleesproductiewaarde van het kalf bij benutting in de vleesveesector; de Inet geeft melkproductiewaarde van het kalf bij benutting in de melkveesector. Gegevens Classificateurs van het PVV scoren de karkassen van geslachte dieren op de slachthuizen. Middels de koppeling van het levensnummer kunnen bij de slachtgegevens de afstammingsgegevens en verblijfplaatsen worden gezocht. Op de slachthuizen worden bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht van alle dieren vastgelegd. Daarnaast krijgen vleeskalveren en roze kalveren een score voor vleeskleur. Bevleesdheid wordt gescoord volgens het SEUROP-systeem. Hierbij worden een waardering S aan een bijzonder zwaar bevleesd karkas gegeven en een waardering P aan een zogenaamde Handboek Kwaliteit 2 Hoofdstuk E-22

3 worstkoe. De officiële omschrijving van de klassen is: S= superieur bevleesd, E=uitstekend, U=zeer goed, R = goed, O = matig en P = gering bevleesd. Per hoofdklasse worden er nog drie subklassen aangegeven met -, 0 en +. Hierdoor ontstaan uiteindelijk 18 coderingen voor bevleesdheid zoals E-, E0, E+, U- etc.. Voor de fokwaardeschatting worden de 18 coderingen voor bevleesdheid gehercodeerd naar een schaal van 1 tot en met 18, waarbij S+=18,..., en P-=1. Vetbedekking wordt gescoord met cijfers van 1 tot en met 5, waarbij de waarde 1 hoort bij een karkas met een extreem lage vetbedekking en een score van 5 wordt gegeven aan een zeer sterk vervet karkas. De officiële omschrijving van de klassen zijn: 1 = geringe vetbedekking, 2 = licht, 3 = middelmatig, 4= sterk vervet en 5 =zeer sterk vervet. Per hoofdklasse worden er nog drie subklassen aangegeven met -, 0 en +. Hierdoor ontstaan uiteindelijk 15 coderingen voor bevleesdheid zoals 1-, 10, 1+, 2- etc. Voor de fokwaardeschatting worden de 15 coderingen voor vetbedekking gehercodeerd naar 1 tot en met 15, waarbij 1-=1 en 5+=15. Vleeskleur wordt gescoord in 15 klassen, score 1 tot en met 15, waarbij een hogere waarde overeenkomt met een meer donkere kleur. De eerste 10 klassen zijn bestemd voor de vleeskalveren, de laatste 5 klassen zijn voor de zogenaamde roze kalveren. Vleesstieren en koeien worden niet op hun vleeskleur beoordeeld. Het karkasgewicht wordt gemeten in kilogrammen tot op 0,1 kg nauwkeurig. Naast het gewogen karkasgewicht wordt een tarragewicht gegeven (voor bijvoorbeeld vleeshaak) en een correctiegewicht (voor het eventueel te laat wegen van het karkas). Na correctie van het karkasgewicht voor het tarragewicht en correctiegewicht blijft het karkasgewicht over dat het vastgestelde warm geslacht gewicht is. Voor de fokwaardeschatting worden een drietal groepen dieren onderscheiden: vleeskalveren, koeien en vleesstieren. Voor iedere groep worden andere eisen gesteld aan de gegevens: voor vleeskalveren geldt: sekse van het dier is mannelijk of vrouwelijk, het geslacht gewicht is minimaal 90 kg en maximaal 250 kg, de leeftijd bij slachten is minimaal 100 dagen en maximaal 250 dagen en de vleeskleur heeft een score van 1 tot en met 10; voor koeien geldt: sekse is vrouwelijk, het geslacht gewicht is minimaal 200 kg en maximaal 800 kg, lactatiestadium is maximaal 550 dagen en de leeftijd bij slachten is minimaal 600 dagen, koeien behoren tot het melkras; voor vleesstieren geldt: sekse is mannelijk en de leeftijd bij slachten is minimaal 350 dagen en maximaal 850 dagen. Verder geldt voor alle gegevens dat de vader van het dier bekend moet zijn en dat het dier minimaal voor 87,5% moet bestaan uit een bekend ras. Statistisch model Het berekenen van fokwaarden gebeurt met een diermodel, volgens de BLUP-techniek (Best Linear Unbiased Prediction). Hiermee worden fokwaarden voor alle dieren met slachtgegevens en voor alle voorouders van dieren met slachtgegevens geschat, waarbij rekening wordt gehouden met verbanden tussen alle kenmerken. 1. Vleeskalveren Het model voor de analyse van de gegevens van de vleeskalveren is als volgt: Y ijklmno = BS i + SEX j + b k *LFTD k + b l *HET l + b m *REC m +DIER n + Rest ijklmno waarbij: Y ijklmno = waarneming aan het dier voor bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur en karkasgewicht; BS i = bedrijf x slachtdatum i van het dier n; SEX j = sekse j van het dier n; Handboek Kwaliteit 3 Hoofdstuk E-22

4 B k = regressiefactor b k op leeftijd van het dier bij slachten, met zowel de lineaire als de kwadratische en derde machts term; LFTD k = leeftijd bij slachten van dier n (in dagen); b l = regressiefactor b l op het heterosis effect, met lineaire term; HET l = hetererosiseffect l van dier q, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: heterosis tussen twee melkrassen, heterosis tussen een melkras en een dubbeldoelras, heterosis tussen een melkras en een vleesras, heterosis tussen een dubbeldoelras en een vleesras en heterosis tussen twee vleesrassen; b m = regressiefactor b m op het recombinatie effect, met lineaire term; REC m = recombinatie-effect o van dier n, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: recombinatie tussen twee melkrassen, recombinatie tussen een melkras en een dubbeldoelras, recombinatie tussen een melkras en een vleesras, recombinatie tussen een dubbeldoelras en een vleesras en recombinatie tussen twee vleesrassen; DIER n = Dier n; Rest ijklmno = restterm van Y ijklmno, hetgeen niet verklaard wordt door het model. Dier: De gebruikte erfelijkheidsgraden staan in tabel 1. Bij de berekening van het diereffect wordt ook rekening gehouden met de vader en de moeder van het dier. 2. Koeien Het model voor de analyse van de gegevens van de koeien is als volgt: Y ijklmnop = BS i + LFTD j + M k + b l *LACT l + b m *HET m + b n *REC n +DIER o + Rest ijklmnop waarbij: Y ijklmnop = waarneming aan het dier voor bevleesdheid, vetbedekking en karkasgewicht; BS i = bedrijf x seizoen i van het dier o, waarbij seizoen wordt bepaald door het jaar van slachten en waarbij 2 jaar één seizoen vormen; LFTD j = leeftijd l van het dier o (12 jaarklassen); M k = maand m van slachten van het dier o, waarbij maand wordt gedefinieerd als jaar x maand; b l = regressiefactor b l op lactatiestadium van het dier r bij slachten, met zowel de lineaire als de kwadratische en derde machts term; LACT l = lactatiestadium bij slachten van dier o (in dagen); b m = regressiefactor b m op het heterosis effect, met lineaire term; HET m = heterosiseffect m van dier o, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: heterosis tussen twee melkrassen, heterosis tussen een melkras en een dubbeldoelras, heterosis tussen een melkras en een vleesras, heterosis tussen een dubbeldoelras en een vleesras en heterosis tussen twee vleesrassen; b n = regressiefactor b n op het recombinatie effect, met lineaire term; REC n = recombinatie-effect n van dier o, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: recombinatie tussen twee melkrassen, recombinatie tussen een melkras en een dubbeldoelras, recombinatie tussen een melkras en een vleesras, recombinatie tussen een dubbeldoelras en een vleesras en recombinatie tussen twee vleesrassen; DIER o = dier o; Rest ijklmnop = restterm van Y ijklmnop, hetgeen niet verklaard wordt door het model. De gebruikte erfelijkheidsgraden staan in tabel 1. Voor de berekening van het diereffect wordt ook rekening gehouden met de vader en de moeder van het dier. Handboek Kwaliteit 4 Hoofdstuk E-22

5 3. Vleesstieren Het model voor de analyse van de gegevens van de vleesstieren is als volgt: Y ijklmn = BS i + b j *LFTD j + b k *HET k + b l *REC l +DIER m + Rest ijklmn waarbij: Y ijklmn = waarneming aan het dier voor bevleesdheid, vetbedekking, en karkasgewicht; BS i = bedrijf x slachtdatum i van het dier m; b j = regressiefactor b j op leeftijd van het dier bij slachten, met zowel de lineaire als de kwadratisch en derde machts term; LFTD j = leeftijd bij slachten van dier m (in dagen); b k = regressiefactor b k op het heterosis effect; HET k = heterosiseffect k van dier m, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: heterosis tussen twee melkrassen, heterosis tussen een melkras en een dubbeldoelras, heterosis tussen een melkras en een vleesras, heterosis tussen een dubbeldoelras en een vleesras en heterosis tussen twee vleesrassen; b l = regressiefactor b l op het recombinatie effect, met lineaire term; REC l = recombinatie-effect l van dier m, waarbij een zestal effecten worden onderscheiden: recombinatie tussen twee melkrassen, recombinatie tussen een melkras en een dubbeldoelras, recombinatie tussen een melkras en een vleesras, recombinatie tussen een dubbeldoelras en een vleesras en recombinatie tussen twee vleesrassen; DIER m = dier m; Rest ijklmn = restterm van Y ijklmn, hetgeen niet verklaard wordt door het model. Dier: De gebruikte erfelijkheidsgraden staan in tabel 1. Bij de berekening van het diereffect wordt ook rekening gehouden met de vader en de moeder van het dier. Samenstelling van de vleesindex Bij de berekening van de vleesindex worden de fokwaarden van de stieren ingewogen naar de bij deze fokwaarden behorende betrouwbaarheden. Verder worden de correlaties tussen kenmerken gebruikt zoals vermeld in tabel 1. De economische waarden gebruikt in de vleesindex zijn afgeleid in een onderzoek van Van der Werf (1996 en 1998) en zijn vermeld in tabel 2. De economische waarde van een kenmerk wordt gedefinieerd als de toename in profijt per eenheid genetische vooruitgang van dat kenmerk, wanneer de ander kenmerken in het fokdoel constant blijven. De selectie index is een lineair optimalisatieprobleem, waardoor dient te worden aangenomen dat de economische waarden binnen de te verwachten range van genetische verandering constant zijn. Omdat de genetische vooruitgang pas een aantal jaren na selectie tot expressie komt, dienen de economische waarden gebaseerd te zijn op te verwachte prijzen en omstandigheden. De economische waarden voor kenmerken in het fokdoel zijn afgeleid met profit functies op bedrijfsniveau. Melkveehouderij- en vleesproductiebedrijven zijn echter economisch gezien geïntegreerd, m.a.w., bij de bepaling van profijt maakt het niet uit welk type bedrijf hierbij gebaat is. Voor klassenvariabelen wordt de waarde berekend uit de marginale verschuiving van frequenties over klassen als het gemiddelde op de onderliggende schaal verschuift. De economische waarde voor groei wordt bij vleesklaveren en bij vleesstieren vooral bepaald door het verkorten van de houderij periode (dus constant eindgewicht). De verschillende kenmerken in de verschillende diercategorieën komen niet in dezelfde mate en op hetzelfde tijdstip tot expressie. Om de waarde van genetische verbetering voor de diverse kenmerken naar een gemeenschappelijke basis terug te berekenen kunnen ze worden Handboek Kwaliteit 5 Hoofdstuk E-22

6 vermenigvuldig met een zogenaamde cumulatieve discounted expressie (cde). In de cde van een kenmerk zijn de tijd en de frequentie verdisconteerd van toekomstige expressies van een superieur genotype, die voortkomen uit de selectie van een individu in een fokprogramma. Hierbij is ook rekening gehouden met mortaliteit. Als verdisconteringfactor is een rentepercentage van 3% per jaar aangenomen. Bij de berekening van de cde s is er uitgegaan van de expressie van slachtkenmerken voor vleeskalveren en vleesstieren op de slachtleeftijd van respectievelijk 200 en 600 dagen. Kalveren die geboren worden hebben een drietal bestemmingen, die van invloed zijn op de cumulatieve expressies van de slachtkenmerken: kalveren dienen als vervanging van melkkoeien, gaan de vleeskalversector in of komen terecht in de vleesstiersector. Van alle geboren kalveren wordt 30% uiteindelijk melkkoe. Hiervoor zijn 45% procent van de geboren kalveren nodig in de melkveesector, waarbij rekening is gehouden met uitval rondom geboorte en sterfte tijdens de opfok, 30% een volledige vaarzen lactaties realiseert. De vleeskalversector neemt 50% van de kalveren voor haar rekening, terwijl 5% van de kalveren uit melkkoeien als vleesstier worden gehouden en geslacht. De expressie van vleesproductiekenmerken zijn relatief genomen ten opzichte van de expressie van melkproductiekenmerken, om zo de vleesindex te kunnen vergelijken met de Inet. Van alle geboren kalveren brengt 30% melkproductie 1/0,3 maal tot expressie. De expressie van melkproductie is relatief 1 op vaarzenniveau, waarop de Inet is uitgedrukt, en omdat 2e- en latere kalfkoeien meer produceren, is de relatieve expressie van melk bepaald op 1,179. Dit heeft geresulteerd in cumulatieve verdisconteerde economische waarden zoals vermeld in tabel 2 en zoals deze ook gebruikt worden in de vleesindex. De spreiding van de vleesindex op fokwaarde niveau is 5,57 uitgedrukt in een vaarzenlactatie. Rekening houdend met de fokwaarden van TDM waarbij de fokwaarde is uitgedrukt in een gemiddelde lactatieproductie (voor drie lactaties), is de spreiding 8,18. Tabel 1. Overzicht van correlaties tussen kenmerken en diergroepen. Erfelijkheidsgraden (diagonaal), genetische correlaties (beneden diagonaal) en fenotypische correlaties (boven diagonaal) tussen kenmerken voor de diergroepen vleeskalveren, vleesstieren en melkkoeien, zoals gebruikt in de vleesindex. De kenmerken zijn bevleesdheid (subklassen), vetbedekking (subklassen), karkasgewicht (kg) en vleeskleur. vleeskalveren vleesstieren melkkoeien genetische variantie kark bvl vet kleur kark bvl vet kark bvl vet kark bvl vet kleur kark bvl vet kark bvl vet 0,19 0,60 0,57 0,05 50,06 0,62 0,24 0,50-0,03 0,29 0,57 0,55 0,17-0,03 0,61 0,03 0,04 0,08 0,18 0,26 0,49 0,34 0,06-0,06 0,20 0,47 0,24 159,10 0,16 0,72 0,15-0,01 0,48 0,32 0,21 0,26 0,09 0,22 0,62 0,08 0,33 0,31 0,30 0,40 0,31 0,09-0,05-0,06 0,58 0,25 0,04 0,23 0,55 0,40 313,60 0,10 0,49 0,08 0,05 0,40 0,76 0,21 0,64 0,17 0,66 0,28 0,05 0,11 0,38 0,14 0,23 0,27 0,58 0,61 0,60 0,17 1,21 Handboek Kwaliteit 6 Hoofdstuk E-22

7 De euro s die aan de vleesindex kunnen worden gehangen zijn direct vergelijkbaar met de euro s van Inet. De economische waarden gebruikt in de vleesindex hebben, net als bij de Inet, het principe van netto opbrengst: wat brengt de verbetering van een kenmerk op, waarbij rekening is gehouden met de te maken kosten, zoals voerkosten, vaste kosten, sterfte van dieren tijdens mestperiode, transportkosten, etcetera. Verder moet men in acht nemen dat de verschillen in euro s tussen de vleesindex van rassen niet gelijk zijn aan de verschillen in prijzen van nuka s van deze rassen. Om een richtprijs te krijgen voor prijsverschillen tussen nuka s van verschillende rassen zijn in tabel 4 de bedragen voor zowel de kalveren van zuiver ras, als voor de kalveren uit de kruising van een vleesras met een melkras genoemd. Tabel 2. Economische waarden en de cumulatieve verdisconteerde economische waarde (=gebruikte waarde in de vleesindex) van slachtkenmerken, gebruikt voor de fokdoelkenmerken van de vleesindex Kenmerk eenheid economische waarde vleeskalveren 1) cumulatieve verdisconteerde economische waarde 2) cumulatieve verdisconteerde economische waarde bevleesdheid /subklasse 5,03 2,74 4,03 vetbedekking /subklasse -0,21-0,116-0,171 groei /gram/dag 0,227 0,124 0,182 vleeskleur /subklasse -8,29-4,52-6,64 vleesstieren bevleesdheid /subklasse 17,82 1,27 1,87 vetbedekking /subklasse -3,49-0,185-0,272 groei /subklasse 0,452 0,024 0,035 1) uitgedrukt in vergelijkbaar met een vaarzenlactatie 2) uitgedrukt in vergelijkbaar met een lactatieproductie, geschat via het TDM Presentatie Fokwaarden voor vleesindexkenmerken worden gepubliceerd op de basis De basis 2015 wordt bepaald door de koeien die in 2010 geboren zijn. Fokwaarden voor vleesindexkenmerken worden op vier verschillende bases gepresenteerd te weten: Melkdoel zwart, Melkdoel rood, Dubbeldoel en Belgisch witblauw. Op welke basis een fokwaarde van een dier wordt gepubliceerd is afhankelijk van de ras-samenstelling van het dier en van de kleur van het dier. Voor de fokwaarden gelden de volgende basisdefinities: Melkdoel zwart (Z) De stamboekgeregistreerde koeien geboren in 2010 met minimaal 87,5% HF-bloed en maximaal 12,5% FH-bloed en haarkleur zwartbont, met minimaal één observatie in de fokwaardeschatting. Melkdoel rood (R) De stamboekgeregistreerde koeien geboren in 2010 met minimaal 87,5% HF-bloed en maximaal 12,5% MRIJ-bloed en haarkleur roodbont, met minimaal één observatie in de fokwaardeschatting. Dubbeldoel (D) Handboek Kwaliteit 7 Hoofdstuk E-22

8 De stamboekgeregistreerde koeien geboren in 2010 met minimaal 75% MRIJ-bloed en 25% of minder HF-bloed, met minimaal één observatie in de fokwaardeschatting. Belgisch witblauw (B) De stamboekgeregistreerde koeien geboren in 2010 met minimaal 87,5% Belgisch witblauw-bloed, met minimaal één observatie in de fokwaardeschatting De spreiding van de fokwaarden wordt bepaald door de koeien van de melkdoel zwartbasis. Dit heeft als voordeel dat er dan alleen een verschil in niveau bestaat tussen de bases en geen verschil in spreiding. Iedere vijf jaar, in een jaar deelbaar door 5, wordt het referentiejaar voor de basis met 5 jaar opgeschoven. De basisverschillen zijn vermeld in tabel 3. Reden om de vleesindex op een relatieve schaal te presenteren is dat er geen discussie ontstaat over de exacte vleesprijzen die in de index zijn gebruikt, of het een halve euro meer of minder moet zijn. De vleesindex is er om dieren te rangschikken voor vleesproductiegeschiktheid, en of een kalf van de beste stier nu 10 euro of 20 euro extra oplevert doet minder toe. Om toch een vergelijking van het belang van de vleesindex ten opzichte van de Inet te kunnen maken, is de economische waarde bepaald op basis van de prijzen van 1995 (Van der Werf). Bij het bepalen van de spreiding wordt uitgegaan van fokwaarden met een betrouwbaarheid van 80%. Dus 4 punten in de fokwaarde komt overeen met ongeveer 0,9 x genetische spreiding. De (genetische) spreiding van de vleesindex is 8,18 euro. Dit betekent dat 4 fokwaardepunten overeenkomt met 0,894 x 8,18 = 7,30 euro. Deze 7,30 euro is gestandaardiseerd naar de euro s van Inet. De spreiding van de Inet in euro s is ongeveer 18 keer groter dan de spreiding van de vleesindex. Tabel 3. Basisverschillen voor vleesindexkenmerken Kenmerk soort Basisverschillen (2) basis (1) Z=>R Z=>D Z=>B R=>D R=>B D=>B Vleesindex K Bevleesdheid kalveren K Vetbedekking kalveren K Karkasgewicht kalveren K Vleeskleur kalveren K Bevleesdheid vleesstieren K Vetbedekking vleesstieren K Karkasgewicht vleesstieren K Bevleesdheid koeien K Vetbedekking koeien K Karkasgewicht koeien K (1) K=koebasis, S=stierbasis (2) Z=Melkdoel zwart, R=Melkdoel rood, D=Dubbeldoel, B=Belgisch witblauw Voor de vertaling naar een nakomeling moet nog een extra slag worden gemaakt. De vleesindex komt tot expressie bij de opbrengst van het kalf. De Inet komt tot expressie in meerdere lactaties van een koe. Een kalf dat wordt geboren is bestemd voor, óf de melkproductie, óf de vleesproductie. Als we kijken naar het kalf dan moet de fokwaarde niet worden vergeleken met de lactatie productie, Handboek Kwaliteit 8 Hoofdstuk E-22

9 maar met de levensmelkproductie van een koe; gemiddeld is dat in ruim drie lactaties. Berekening wijst uit dat 4 fokwaardepunten dan overeenkomt met een waarde van 20 euro, waarvan de helft overgaat op de nakomeling. Naast de vleesindex, worden ook voor de onderliggende fokwaarden berekend, waarbij de presentatie ook op een relatieve schaal is. Voor de veehouder wordt 1 getal, de Vleesindex gepresenteerd. De onderliggende fokwaarden komen beschikbaar voor de eigenaren van de stieren en de geïnteresseerden. Alle fokwaarden worden samen met ruwe gemiddelden en aantallen nakomelingen in de 3 diercategorieën beschikbaar, zodat alle belangrijke onderliggende informatie van de vleesindex toegankelijk is. Bij de presentatie op relatieve schaal van de slachtkenmerken geldt: >100 : betere bevleesdheid dan gemiddeld lagere vetbedekking hogere/snellere groei hoger karkasgewicht lichtere vleeskleur Kort samengevat betekent een fokwaarde van boven de 100 dat er aan verdiend kan worden. Verschillen tussen rassen Tabel 4. Gemiddelde vleesindex van KI-stieren van diverse rassen, waarbij de vleesindex op melkdoel zwart basis staat. In kolom 2 en 3 staat een inschatting van de meerwaarde van de kalveren aangegeven Gemiddelde ras vleesindex Waarde in euro (100 = 0) Kalveren met vader van gegeven ras en moeder is melkras Waarde in euro (100=0) Kalveren met vader en moeder van hetzelfde ras Jersey 82-45,00-90 Holstein Friesian 99-2,50-5 Brown Swiss 100 0,00 0 Fries Hollands ,50 25 Montbéliarde ,50 35 MRIJ ,50 55 Fleckvieh ,00 80 Piemontese , Limousine , Blonde d Aquitaine , Verbeterd Roodbont , Belgisch Blauw , Handboek Kwaliteit 9 Hoofdstuk E-22

10 Tabel 5. Gemiddelde fokwaarde voor de onderliggende kenmerken gebruikt in de vleesindex voor de rassen Holstein Friesian, MRIJ, Fries-Hollands en Belgisch Blauw. Fokwaarden weergegeven op de melkdoel zwart basis. Kenmerk HF MRIJ FH BBL Koeien bevleesdheid vetbedekking karkasgewicht vleeskalveren bevleesdheid vetbedekking groei vleeskleur vleesstieren bevleesdheid vetbedekking groei Tabel 6. Gemiddelden voor de kenmerken bevleesdheid, vetbedekking, vleeskleur, karkasgewicht, leeftijd bij slachten en lactatielengte bij slachten voor de gegevens gebruikt in de fokwaardeschatting Kenmerk vleeskalveren koeien vleesstieren bevleesdheid O 0 O - O+ vetbedekking vleeskleur karkasgewicht 144 kg 293 kg 362 kg leeftijd bij slachten 196 dgn 2011 dgn 5jr6m 613 dgn lactatielengte bij slachten 260 dgn Handboek Kwaliteit 10 Hoofdstuk E-22

11 ras Gebruik vleesindex De vleesindex is een goed middel om meer gericht gebruikskruisingen toe te passen: het geeft informatie over de karkaskwaliteit en het karkasgewicht van de nakomelingen van een stier. Het blijkt dat er veel variatie binnen een ras bestaat. Het verschil tussen een lage en hoge Belgisch Blauwe stier voor vleesindex is rond de 40 punten. Qua waarde van het kalf scheelt dit zo 100,-. Tevens wordt het voortaan ook mogelijk om stieren van verschillende vleesrassen met elkaar te vergelijken. De variatie in vleesindex binnen een ras geeft veel overlap met een ander vleesras (zie figuur 1). Zo is een goede Belgische Blauwe stier altijd het beste is wat beschikbaar is, wat vleesproductiegeschiktheid betreft. Maar niet iedere Belgisch Blauwe stier is goed. Het blijkt dat een Belgisch Blauwe stier met lage vleesindex lager zit dan een goede Blonde d Aquitaine stier met een hoge vleesindex. De vleesindex laat ook zien dat een goede MRIJ stier beter scoort voor vleesindex dan een slechte Piemontese. Dit geeft ook direct de waarde van de vleesindex voor een ras als MRIJ. Het is nu mogelijk om op basis van de vleesindex gericht op vleesproductiegeschiktheid te fokken. Bij de meer melktypische rassen zal de vleesindex niet direct een belangrijke rol gaan spelen in de toekomst. Wel geeft de index aan dat het MRIJ-ras geschiktere dieren voor vleesproductie aflevert dan het Holstein. Echter binnen het ras is ook een grote variatie: bij Holstein scoort de hoogste stieren boven 110 punten en de laagste beneden de 90 punten. Figuur 1. Overzicht van variatie van vleesindex van stieren binnen een ras en de overlap die er bestaat tussen rassen, fokwaarden uitgedrukt op melkdoel zwart basis. variatie in vleesindex per ras Belgisch Blauw Verbeterd Roodbont Limousin Blonde d'aquitaine Piemontese Fleckvieh M RY M ontbeliard Lakenvelder Fries Hollands Brown Swiss Holstein Friesian Blaarkop Zweeds Roodbont Jersey aantal punten index Handboek Kwaliteit 11 Hoofdstuk E-22

12 Publicatie De vleesindex wordt gepubliceerd vanaf 30% betrouwbaarheid. Die grens wordt bereikt als er een paar kalveren geslacht zijn. Naast de vleesindex, wordt in de perspublicatie ook de fokwaarde voor geboortegemak en de fokwaarde voor de levensvatbaarheid bij geboorte opgenomen. Samen geven deze drie fokwaarden de veehouder de mogelijkheid om stieren economisch te selecteren op vleesproductie. Literatuur Koenen, E.P.C., P.B.M. Berentsen, en A.F. Groen, Economic values of live weight and feedintake capacity of dairy cattle under Dutch production circumstances. Livest. Prod. Sci. 66: Van der Werf, J.H.J., E.H. van der Waaij, A.F. Groen, G. de Jong en H. Bekman, Fokwaardeschatting voor vleesproduktiegeschiktheid op basis van slachtgegevens van nakomelingen. ID-DLO rapport nr Van der Werf, J.H.J, E.H. van der Waaij, A.F. Groen en G. de Jong, An index for beef and veal characteristics in dairy cattle based on carcass traits. Livest. Prod. Sci. 54: Jong, de G, Genetische parameters voor slachtkenmerken bij melkkoeien, vleeskalveren en vleesstieren. CRV rapport nr. R&D/ Handboek Kwaliteit 12 Hoofdstuk E-22