Geachte, Betreft: Beleidsplan Ruimte Vlaanderen - werktekst Witboek

Transcriptie

1 RUIMTE RUIMTELIJKE ORDENING Hans Janssens Uw kenmerk: Ons kenmerk: RMT-RO-RP Beleidsplan Ruimte Vlaanderen Dossierkenmerk: RP februari 2016 PROVINCIE VLAAMS BRABANT - PROVINCIEPLEIN LEUVEN AANGETEKEND Departement RWO Afdeling Ruimtelijke Planning en Stedenbouwkundig Beleid t.a.v. René van der Lecq Koning Albert II-laan 19 bus Brussel Geachte, Betreft: Beleidsplan Ruimte Vlaanderen - werktekst Witboek In november 2015 werd door het departement Ruimte Vlaanderen een werktekst voor het Witboek Beleidsplan Ruimte Vlaanderen verspreid. De provincie Vlaams-Brabant wil deze stap in het proces aangrijpen om haar opmerkingen mee te geven aan de Vlaamse Regering voor de verdere uitwerking van het Witboek en bij de opmaak van een Beleidsplan Ruimte Vlaanderen Een bijsturing van het ruimtelijk beleid in Vlaanderen is noodzakelijk omdat nieuwe maatschappelijke uitdagingen en trends een aangepaste oplossing vragen van het ruimtelijk beleid. De provincie Vlaams-Brabant vindt het dan ook positief dat Ruimte Vlaanderen aan een vernieuwd ruimtelijk beleid werkt. Een aantal van deze maatschappelijke uitdagingen spelen sterker binnen de provincie Vlaams- Brabant, of vragen andere oplossingen binnen onze provincie. Daarom is de provincie Vlaams- Brabant zelf aan de slag gegaan met de opmaak van een Visienota Ruimte, die de inhoudelijke voorbereiding is van de herziening van het Ruimtelijk structuurplan Vlaams-Brabant (deputatiebeslissing dd. 6 februari 2014). De deputatie wil hiermee voortbouwen op de ruimtelijke krachtlijnen van het ruimtelijk structuurplan Vlaams-Brabant (en addendum). De beoogde bijsturing zal hoofdzakelijk gaan over (1) de wijze waarop we ruimtelijke ontwikkelingen kunnen koppelen aan een duurzaam vervoersnetwerk (openbaar vervoer en fiets), (2) de verscherping van de ruimtelijk economische visie en vertaling daarvan in een ruimtelijk-economische agenda en (3) de ruimtelijke vertaling van de ambitie om als provincie klimaatneutraal te worden. Om het nodige draagvlak te verkrijgen voor deze vernieuwde visie wordt sinds midden 2015 een intensief participatietraject in overleg met regionale stakeholders, administraties en lokale besturen doorlopen. De ambitie is om in 2016 over een Visienota te beschikken die de basis kan zijn voor een herziening van het ruimtelijk structuurplan Vlaams- Brabant of opmaak van een beleidsplan (indien procedureel voldoende duidelijk is wat dit inhoudt). Vanuit de ervaring die we opdeden bij de werkzaamheden rond de Visienota Ruimte, de actieve projectwerking die we als provincie in het verleden en nu opgenomen hebben, en onze grondige kennis van onze provincie en lokale besturen, willen we graag volgende bedenkingen formuleren ten aanzien van de voorgelegde werktekst. In het kader van de vervulling van onze taak van openbaar belang nemen wij uw relevante persoonlijke gegevens op in onze bestanden. U kunt deze inzien en verbeteren conform de Wet Verwerking Ondernemingsnummer:

2 In het hoofdstuk 1 - Staat van Vlaanderen beschrijft de werktekst witboek BRV een aantal relevante maatschappelijke trends binnen de Vlaamse Ruimte. Het provinciebestuur constateert dat de groeiende maatschappelijke aandacht voor de klimaatproblematiek, mobiliteitsproblemen en verkeersleefbaarheid en vergrijzing systematisch onderbelicht wordt in deze nota. De provincie Vlaams-Brabant heeft zichzelf als doel gesteld om in 2040 een klimaat neutrale provincie te zijn. Dit veronderstelt een reductie van 81% van de broeikasgasemissies. Met transport en huishoudens als belangrijkste aandeel in de uitstoot van broeikasgasemissies is duidelijk dat een sterk ruimtelijk beleid, dat duidelijke keuzes maakt, noodzakelijk is. In het hoofdstuk 3 - ruimtelijke ontwikkelingsprincipes reikt de tekst een set van ruimtelijke principes aan die in hun samenhang toegepast dienen te worden om ruimtelijke keuzes te motiveren: (1) Meer doen met minder ruimte (2) Ontwikkelen vanuit samenhang van steden en dorpen en een veerkrachtige open ruimte en (3) de leefkwaliteit verhogen. De werktekst witboek BRV zegt voort te bouwen op de robuuste lijnen van het RSV. Zoals hoger aangegeven vindt het provinciebestuur dit een juiste vertrekhouding. De grote lijnen van het ruimtelijk structuurplan Vlaams-Brabant (en addendum) zijn nog steeds een waardevolle houvast voor het ruimtelijk beleid van het provinciebestuur. De uitvoering van dit plan is ook nog volop bezig en zal nog tientallen jaren in beslag nemen. Voor de provincie is het op basis van deze werktekst onvoldoende duidelijk welke principes van het RSV wel of niet worden overgenomen (het fysisch systeem als onderlegger van de bestaande ruimtelijke structuur was in het RSV een belangrijk principe, maar is in de werktekst sterk onderbelicht). Het RSV bevatte een aantal heldere en duidelijke ruimtelijke principes die concreet naar de ruimte werden vertaald op basis van selecties, categorisering en heldere ontwikkelingsperspectieven. Het is onduidelijk in welke mate het Witboek dit ook zal doen. De werktekst geeft alvast de indruk dat er vooral een aantal (nog algemene) ruimtelijke principes worden aangereikt maar waarrond nog geen duidelijke keuzes werden gemaakt. De werktekst witboek BRV bevat een aantal ruimtelijke principes die sterk aansluiten bij wat de provincie in het kader van de Visienota onderzoekt. Het beperken van het bijkomend ruimtebeslag, het bundelen van bijkomende ontwikkelingen in kernen en aan openbaar vervoersknooppunten, zijn belangrijk in het licht van het behalen van klimaatdoelstellingen. Steden en dorpen worden doorheen de tekst op gelijk niveau behandeld, waardoor een verdere afzwakking van het kernversterkend beleid uit het RSV het gevolg zou kunnen zijn. Ontwikkelen op knooppunten van collectieve vervoersstromen zou dan ook een aanvullend systeem moeten zijn op een sterk stedenbeleid. Ontwikkelen op knooppunten van collectieve vervoersstromen in Vlaanderen zou dan ook meer moeten gaan over het bundelen van ontwikkelingen die alsnog in het buitengebied terecht komen langs OV-infrastructuur in plaats van het verder bebouwen van linten, fragmenten. De Provincie Vlaams-Brabant, de Stad Leuven, De Lijn Vlaams-Brabant, de NMBS, Interleuven en AWV Vlaams-Brabant en BUUR (bureau voor urbanisme) verenigen zich rond het strategisch project Regionet Leuven om te komen tot een hoogwaardig regionaal openbaar vervoer als motor voor een duurzame ruimtelijke ontwikkeling. De coördinatie van het project is in handen van de provincie. Het provinciebestuur onderzoekt momenteel ook binnen de Visienota Ruimte hoe we die uitgangspunten kunnen vertalen in het ruimtelijk beleid, en zoekt naar draagvlak bij de besturen voor deze visie. We vinden het dan ook zeker positief dat sterk ingezet wordt op het ontwikkelen op knooppunten van collectieve vervoersstromen. Het is duidelijk dat niet alleen het ruimtelijk beleid hier een rol zal in moeten opnemen. Ook andere beleidsdomeinen binnen de Vlaamse en Federale Overheid zullen hier mee hun schouders onder moeten zetten. De investeringen in het openbaar vervoer die noodzakelijk zijn om van het huidige netwerk een performant OV netwerk te maken moeten op korte termijn gebeuren. We vinden het dan ook een ernstige tekortkoming van de voorliggende werktekst, dat er nagenoeg geen aandacht besteed wordt aan de financiële instrumenten die nodig zijn om deze noodzakelijke omslag waar te maken. De Vlaamse Overheid moet in het Witboek reeds een duidelijk signaal geven dat ze sterk wil investeren in het openbaar vervoer (terwijl vandaag de budgetten voor De Lijn en NMBS sterk afgebouwd worden). Het is in deze fase van ondergeschikt belang of

3 daarvoor eigen beleidsmiddelen worden ingezet of de financiering van deze infrastructuur via andere instrumenten wordt vooropgesteld (bv. afroming meerwaarde uit gebiedsontwikkeling, ). Anders zal een ruimtelijk beleid dat inzet op een koppeling van de ruimtelijke ontwikkelingen aan knooppunten van openbaar vervoer dode letter blijven. We verwijzen hiervoor ook naar de gelijkaardige discussie die reeds bij de totstandkoming van het Ruimtelijke Structuurplan Vlaanderen werd gevoerd. Toen werd ook beslist om het noodzakelijk instrumentarium niet te verankeren, waardoor dit plan niet heeft kunnen vermijden dat de spreiding van het wonen en werken nog steeds diffuus over de ruimte gebeurt. Ook instrumenten om op een maatschappelijk aanvaardbare en financieel haalbare wijze in te grijpen in de juridische voorraad van het gewestplan moeten daarom in het Witboek meer aandacht krijgen Het provinciebestuur legt daarnaast in haar ruimtelijk beleid ook de klemtoon op fietsnetwerken als noodzakelijke aanvulling op dit openbaar vervoersnetwerk. Ruimtelijk rendement (zorgvuldig ruimtegebruik, aandacht voor leefkwaliteit en verhardingsbeperking) als principe is belangrijk, maar wordt op diverse plekken in de werktekst sterk afgezwakt zo veel mogelijk,..toch nog uitbreiden in functie van een aangetoonde maatschappelijke ruimtevraag ondermijnen een doorwerking van dit principe. Een duidelijk tijdsperspectief waarbinnen de omslag inzake ruimtebeslag dient te gebeuren, ontbreekt. Het RSV heeft (ook in Vlaams-Brabant) niet kunnen vermijden dat de spreiding van wonen en werken nog steeds grotendeels diffuus over de ruimte gebeurt. Daar is de erfenis van het gewestplan zeker schatplichtig aan, en dus moet er samen met het uitzetten van nieuwe beleidslijnen ook werk gemaakt worden van een aangepast instrumentarium. Ruimtelijk rendement zal ook hier weer zonder een bruikbaar instrumentarium dode letter blijven. Het nodige instrumentarium om een echt kernversterkend beleid is er ten tijde van het RSV nauwelijks gekomen, en ook nu wordt er weinig zicht gegeven op een oplossing. We schetsen hieronder enkele problematieken waarvoor volgens de provincie een duidelijk kader nodig is: Binnen de provincie Vlaams-Brabant is er een reeds lang gekende problematiek rond het verhogen van het aantal bouwlagen binnen het VSGB. Vanuit het Toekomstforum Halle-Vilvoorde werd recent nogmaals de aandacht gevestigd op een heldere, haalbare en verantwoorde oplossing. Het provinciebestuur Vlaams- Brabant wil hier aan meewerken. Het ruimtelijk planningsbeleid inzake wonen in het RSV is systematisch door het Vlaams ruimtelijk beleid uitgehold. Ook nu is de tekst zeer onduidelijk wat het beleid omtrent woonuitbreidingsgebieden zal inhouden. De tekst stelt als mogelijke actie..het schrappen van woonuitbreidingsgebieden die niet passen binnen de gebiedsvisie en het programma die het intergemeentelijk samenwerkingsverband formuleert. Wat als lokale besturen binnen die regiowerking slecht gelegen woonuitbreidingsgebieden alsnog willen aansnijden? Een duidelijk, rechtszeker en ruimtelijk gepast kader lijkt ook hier noodzakelijk. Het provinciebestuur heeft zelf een helder kader uitgewerkt dat als basis gebruikt wordt voor het beoordelen van aanvragen voor het bekomen van een principieel akkoord. Het RSV hechtte veel belang aan de versterking van het stedenbeleid. Hier is vanuit het Vlaams beleid de voorbije 15 jaar dan ook sterk op ingezet. De werktekst blijft ook hierover bijzonder vaag. Is deze visie al besproken met andere beleidsdomeinen (o.a. stedenbeleid) en is duidelijk welke ondersteunende rol zij willen opnemen? Naast een bruikbaar instrumentarium is er ook monitoring nodig. Terecht wordt hier in deel 3 aandacht aan besteed. Een transitie naar een beter ruimtelijk rendement van de bebouwde ruimte is positief, maar is op zich geen volwaardig alternatief om bijkomende versnippering en ongebreidelde aansnijding van open ruimte te voorkomen. Belangrijk is dat bij de verdere operationalisering van het BRV afwegingskaders en duidelijke doelen worden geformuleerd en dat het effectieve ruimtebeslag ook gemonitord en opgevolgd wordt

4 De werktekst witboek BRV rijkt inzake open ruimte een aantal gekende principes aan: ruimte voor landbouw, natuur en water in een samenhangend en functioneel geheel, aandacht voor een fijnmazige groenblauwe dooradering en veerkrachtige inrichting die voedselproductie, biodiversiteit, bodeminfiltratie en regenwatercaptatie garandeert. De uitvoering van het open ruimte beleid van het RSV (via de AGNAS processen) heeft sterk te lijden gehad onder de conflicten tussen verschillende ruimtevragen van de sectoren, maar deze worden in deze tekst weerom niet ten opzichte van elkaar af gewogen, waardoor duidelijke keuzes opnieuw achterwege blijven. Het is ook onduidelijk hoe het robuuste netwerk van VEN, verbindingsgebieden en Europese natuurdoelen doorvertaald zal worden in het BRV? Binnen de structuurplanning had de provincie een aanvullende rol (bv. openruimteverbindingen, ) ten opzichte van het Vlaamse Beleid. Het is onduidelijk wat Vlaanderen wel of niet zal opnemen. Het pleidooi voor een meer multifunctioneel ruimtegebruik is op zich positief, maar doorheen de tekst komen voorstellen ( verruiming van functiemogelijkheden in leegstaande hoeves en vrijgekomen bijgebouwen om de sociaal- economische dynamiek op te vangen, ) die eerder een versnippering van de ruimte in de hand zullen werken. Belangrijk principe bij multifunctioneel ruimtegebruik is dat combinaties elkaar moeten versterken en niet tegenwerken. Daarnaast blijven goed ingerichte monofunctionele ruimtes ook nodig waar omwille van landbouweconomische redenen ingezet kan worden op maximale productiviteit, of waar de realisatie van Europese natuurdoelen kunnen worden gegarandeerd. Conclusie voor hoofdstuk 3 De ruimtelijke principes zijn onvoldoende uitgewerkt om als kader bruikbaar te zijn voor provincies en gemeenten. Het Vlaams ruimtelijk beleid lijkt sterk te geloven in gebiedsgerichte ontwikkeling van onderuit. Dit is terecht, maar ook dan zal er nog altijd (of juist meer) nood zijn aan een duidelijk kader van bovenaf. Het bepalen van krijtlijnen hoeft niet noodzakelijk een topdown planning in te houden, maar is even goed voorwaarde scheppend voor goed ruimtelijk beleid door lokale besturen. Het RSV kwam op basis van degelijk beleidsvoorbereidend werk tot concrete en heldere selecties, kaarten, ontwikkelingsperspectieven, terwijl de werktekst witboek BRV werkt met een aantal zeer vrijblijvende principes die naast elkaar staan (en waarvan verondersteld wordt dat ze bij gebiedsgerichte uitwerking ten opzichte van elkaar worden afgewogen). Het is ook bijzonder verrassend om vast te stellen dat dit ruimtelijk beleidsdocument slechts 1 weinig zeggende kaart bevat, waardoor keuzes niet geëxpliciteerd worden. De Vlaamse ruimtelijke visie blijft vooralsnog vrijblijvend en is bij momenten vager dan het Groenboek. Het biedt voor het provinciebestuur als streekbestuur de ruimte om hier zelf invulling aan te geven en om met de haar toevertrouwde grondgebonden bevoegdheden concrete ruimtelijke uitdagingen op te pakken. Hoofdstuk 4 werven van ontwikkeling en verandering geeft de ruimtelijke opgaven aan waarvoor Ruimte Vlaanderen zelf een belangrijke rol zal opnemen (regie) of waarvoor ze een actieve samenwerking wil aangaan met andere overheden om de ruimtelijke doelen te verwezenlijken. De werktekst Witboek BRV beschrijft hier weliswaar een aantal ruimtelijke opgaven, maar maakt niet duidelijk welke rol Vlaanderen zelf wil oppakken en waarvoor ze naar andere besturen kijkt. Dit hoofdstuk bevat de enige gebiedsgerichte uitspraken van het document (1 kaart). Vlaams-Brabant wordt ingedeeld in het centraal Deel van Vlaanderen. Het is vooralsnog onduidelijk van waar deze eerder artificiële opdeling komt. Als speerpunten van het Vlaams ruimtelijk beleid in dit gebied worden volgende elementen naar voor geschoven: o ruimtelijke ruggengraat met een metropolitaan vervoerssysteem als drager ontwikkelen; o de omgeving rond Brussel kwalitatief ontwikkelen; o lokale besturen ondersteunen bij de opvang van de demografische groei o leefkwaliteit en open ruimte versterken.

5 De provincie Vlaams-Brabant wil een actieve rol blijven opnemen bij de initiatieven die het Vlaams Gewest onderneemt in dit deel van Vlaanderen. De kennis van het grondgebied en de voeling met het lokale niveau die de provincie heeft, vormen een belangrijke meerwaarde voor het ontwikkelen en implementeren van het gewenste ruimtelijk beleid. Dergelijke aanpak past bovendien in het samenwerkingsmodel dat in de werktekst wordt beklemtoond. Het samenwerkingsverband TOP Noordrand waarbinnen de provincie samen met Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gebied werkt aan een lange termijn ontwikkelingsprogramma voor de Noordrand van Brussel is een goede eerste stap in die richting. Dergelijk samenwerkingsmodel mag echter niet uitmonden in beslissingen die vervolgens eenzijdig op Vlaams of Brussels (gewestelijk) niveau worden genomen. De provincie Vlaams-Brabant maakt zich sterk dat zij de nodige competenties en politieke legitimiteit heeft om als regisseur op te treden in dergelijke samenwerkingsverbanden. De werktekst Witboek BRV beschrijft zeer concreet (in tegenstelling tot de rest van het document) een ontwikkelingsperspectief voor de Luchthaven in Zaventem tot een airport-city ontwikkelen via een specifiek programma van voorzieningen en werklocaties (zoals horeca, entertainment, cultuur, toerisme). Hier wordt zeer sterk gefocust op de internationale uitstraling van de Luchthaven, maar wordt onvoldoende rekenschap gegeven van de relatie van de Luchthaven met haar omliggende regio. Hoe verhouden deze ontwikkelingen zich tot o.a. de kennisregio Leuven of tot Brussel en de Brusselse Rand. Wat zijn mogelijke effecten op mobiliteit (R0) en milieu. De provincie vraagt ook aan de Vlaamse overheid om de beperkingen op woonmogelijkheden zorgvuldig af te wegen tegenover de algemene nood aan een verstandige ruimtelijke ordening waarbij de bebouwing niet verder verspreid wordt over de ruimte en vooral in het buitengebied. We vragen ook dat de toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen in nauw overleg met de betrokken gemeenten moet gebeuren. De provincie Vlaams-Brabant is bereid de coördinatie hiervan te verzorgen. In Deel 2 operationalisering is het positief om vast te stellen dat de verantwoordelijkheid van het gebiedsgericht ruimtelijk ontwikkelingsbeleid zoveel mogelijk bij gemeenten en provincies wordt gelegd. De wijze waarop dit vertaald wordt in de werktekst Witboek BRV roept wel sterke vragen op. Vooreerst wordt de term lokale besturen of het lokaal bestuur doorheen de tekst niet consequent gebruikt. Het is voor de provincie onduidelijk of hier telkens de steden en gemeenten én de provincie bedoeld worden, of enkel de steden en gemeenten. Gebiedsgerichte geïntegreerde ontwikkeling kan niet zomaar als passe partout over de ruimte heen gelegd worden. Deze methodiek is bedoeld om aanvullend op een robuust ruimtelijk beleid (RSV) via gebiedsgericht onderzoek en overleg de ruimtelijke integratie van diverse ruimteclaims op te lossen. Het vertrekt dus van een gedeelde probleemstelling en de wil om gezamenlijk tot een oplossing te komen. Dit kan dus niet als methodiek over de ganse ruimte heen gelegd worden. De ruimte in Vlaanderen is niet uniform. De provincie Vlaams-Brabant en de andere provincies hebben de voorbije tien jaren ervaring opgedaan inzake gebiedsgerichte geïntegreerde ontwikkeling. Deze expertise inzake grondgebonden materies werd in het provinciedecreet ook nadrukkelijk aan de provincies toegekend. De provincie vraagt dan ook dat in het Witboek nadrukkelijk een rol wordt toegekend waarin deze expertise kan ingezet worden. We maken ons vanuit deze ervaring ook sterk dat dergelijke gebiedsgerichte samenwerking niet zinvol is zonder duidelijke probleemstelling, ruimtelijke opgaven en een duidelijk programma. De rol van (Ruimte) Vlaanderen binnen de gebiedswerking is ook onvoldoende duidelijk (enerzijds loslaten, maar toch ingrijpen wanneer lokaal niet gewenst resultaat oplevert). Het is ook onduidelijk hoe andere Vlaamse administraties hierbinnen zullen opereren. Uit het relanceproces blijkt dat deze hier niet klaar voor zijn, maar nog steeds in hun sectorale rol vallen. De tekst spreekt enkel over Ruimte Vlaanderen. We hebben dus grote vragen bij de operationalisering van dit gebiedsgericht beleid: een opgelegd samenwerkingsverband werkt niet, dus regiovorming met verplichte keuze om toe te treden tot één door Ruimte Vlaanderen voorgestelde regioindeling, is (op kort tijdsbestek) niet realistisch (zeker zonder duidelijk opgave) en eigenlijk ook niet wenselijk. Gemeenten hebben vanuit verschillende problematieken vaak wisselende samenwerkingsverbanden doorheen de tijd.

6 Beschikken de lokale besturen over voldoende bestuurskracht om dit op te pakken? Beschikt Ruimte Vlaanderen over voldoende competenties om met de complexiteit van gebiedsontwikkeling om te gaan (VLM heeft hier een traditie van meer dan twintig jaar op gebouwd). We denken dat er hierover onvoldoende is nagedacht. Zonder bestuurlijke verankering van de regionale samenwerking zal het maken van harde keuzes niet lukken. In dit opzicht is een regisseursrol voor de provincie, die de bovenlokale visie kan vertalen in een provinciaal beleidsplan dat doorwerkt op het lokale niveau, een logische oplossing. Zo n provinciaal beleidsplan kan immers democratisch gevalideerd worden zonder bijkomend beslissingsniveau. De vraag stelt zich echter of een provinciale - en dus per definitie bovenlokale - beleidsvisie nog kan doorwerken op lokaal (gemeentelijk) niveau. De hiërarchie wordt immers volledig losgelaten, en gemeentelijke beleidsplannen zullen niet meer goedgekeurd moeten worden op provinciaal niveau. Bovendien stelt zich de vraag hoe de beleidsplanning op provinciaal en gemeentelijk niveau zich verhouden tot de gebiedsgerichte regio-aanpak die eerder in de werktekst wordt naar voor geschoven. Er worden geen garanties ingebouwd dat een provinciaal of gemeentelijk beleidsplan doorwerkt in zo n gebiedsgerichte (regionale) visie. Dit geldt ook voor de omgekeerde beweging: er is geen enkele garantie dat een gezamenlijk uitgewerkte regionale/bovenlokale gebiedsvisie ook effectief doorvertaald wordt in een gemeentelijk beleidsplan. Door het wegvallen van het goedkeuringstoezicht kunnen er immers geen afdwingbare voorwaarden meer gesteld worden aan een gemeente die een plan opmaakt. Enkel een juridische aanvechting (vanuit private hoek, vanuit de provincie of vanuit een andere gemeente) zou het nog mogelijk maken om hier tegenin te gaan. Voorstel Vandaag bestaan er reeds regionale samenwerkingsverbanden op niveau van de arrondissementen in de provincie: Het toekomstplatform Halle-Vilvoorde heeft een themawerkgroep Ruimtelijke Ordening en Wonen, die als basis kan dienen voor het bedoelde regio-overleg. De scope van deze werking kan verbreedt worden. Hierbinnen wordt de inhoudelijke voorbereiding momenteel reeds opgenomen vanuit de provinciale dienst ruimtelijke ordening. In het arrondissement Leuven bestaat er het burgemeestersoverleg, waarvan de praktische organisatie gebeurt vanuit intercommunale Interleuven. Het strategisch project Regionet Leuven waarvan de aanpak in grote lijnen overeenkomt met de principes die in de werktekst van het witboek wordt vooropgesteld maakt gebruik van dit bestaande platform om te komen tot een regionale afstemming. Gelet op het feit dat de provincie de projectcoördinator van dit strategisch project levert, biedt dit kansen voor de provincie om ook in het arrondissement Leuven de (inhoudelijk) regie voor het regio-overleg op te nemen. Hierbij moet het middenveld voldoende betrokken worden. De opmaak van een Visienota Ruimte gebeurt in de provincie Vlaams-Brabant in een co-creatief proces met betrokken administraties, middenveldorganisaties en lokale besturen. Deze fase van stakeholdersoverleg heeft tot doel om meer draagvlak te krijgen en de inhoud op punt te stellen.

7 Algemene conclusie Het is goed dat met deze tekst een aanzet voor debat over de inhoud en operationalisering van het ruimtelijk beleid bestaat. De tekst is echter onvoldoende rijp om een basis voor een Witboek of laat staan Beleidsplan Ruimte te vormen. Hoewel we ons kunnen vinden in heel wat principes die hier aangehaald worden, zijn deze nog onvoldoende uitgewerkt. We willen graag mee met Ruimte Vlaanderen werken aan de concretisering ervan. We vinden het positief dat provincies een eigen ruimtelijk beleid kunnen blijven voeren. We zijn daar in Vlaams-Brabant al sterk mee bezig. De implementatie van het nieuwe beleidsinstrumentarium is nog heel onzeker en de meerwaarde ten opzichte van het huidige planningssysteem is voor ons voorlopig nog niet duidelijk. De provincie Vlaams-Brabant is zeker bereid om verder met Ruimte Vlaanderen na te denken over een wervend, duidelijk en werkbaar beleidsplan voor de ruimte in Vlaanderen. Hoogachtend, Namens de deputatie, In opdracht van de provinciegriffier, De verslaggever, Hilde TORFS, directeur Ann SCHEVENELS, gedeputeerde-verslaggever