AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1 /V2. Datum uitspraak: 10 april 2012 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Roermond, van 23 december 2011 in zaak nr. 11/7697 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1 /V april Procesverloop Bij besluit van 10 februari 2011 heeft de minister een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen alsmede geweigerd om hem ambtshalve een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd te verlenen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 23 december 2011, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 19 januari 2012, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V april Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. P.A. Offers, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M.M. Bosma, ambtenaar van staat. w.g. Offers lid van de enkelvoudige kamer w.g. Bosma ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 10 april Verzonden: 10 april 2012 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 19/01/ :33, Tegenbosch Advocaten (FAX) P. 004/006 uitspraak \\ RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE Zittingplaats Roermond Sector bestuursrecht Zaaknummer: AWB i 1 / 7697 Uitspraak van de enkelvoudige kamer van 23 december 2011 in de zaak tussen. eiser (gemachtigde: mr. J.A. Tegenbosch), en de minister voor Immigratie en Asiel, verweerder. Procesverloop Bij besluit van 10 februari 2011 (het bestreden besluit) heeft verweerder geweigerd eiser een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000) te verlenen. Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld! Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 21 november Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door rnr.p. van Zijl. Als tolk i's verschenen M. Rahimi. Overwegingen I. Eiser, geboren op en van Afghaanse nationaliteit, heeft op 26 mei 2010 een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning als bedoeld in artikel 28 van de Vw Ter onderbouwing van deze aanvraag heeft eiser - kort weergegeven - aangevoerd dat hij een relatie had met een meisje dat in hetzelfde dorp woonde. Hij wilde met haar trouwen, maar zijn vader ging daar niet mee akkoord omdat er een vete bestond tussen de familie van eiser en die van. Eiser is door zijn vader uit huis gezet en in de "aaq"gedaan. Dit betekent dat eiser door zijn vader is verstoten. Daarna vernam eiser van de moeder van dat _ zwanger was van eiser. Zij vertelde verder dat eiser en w gestenigd zouden worden als ze er in het dorp achter zouden komen. Eiser en hebben toen besloten om 's nachts te vluchten. Een oom van heeft dit ontdekt Samen met broers van heeft deze oom eiser en achtervolgd. Tijdens de achtervolging is _ neergeschoten. Eiser is naar een oom van hem gevlucht. Deze oom heeft in het dorp van eiser gehoord dat dood was en dat eiser werd gezocht en zou worden gestenigd. Dit is de reden geweest voor eisers vertrek uit zijn land van herkomst.

5 19/01/2012, 19:33, Tegenbosch Advocaten (FAX) D P-005/006 Zaaknummer: AWB 11 / Bij het bestreden besluit heeft verweerder de aanvraag van eiser afgewezen op grond van artikel 31, eerste lid, in samenhang met artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw Blijkens de stukken en het verhandelde ter zitting richt het beroep zich tegen verweerders besluit voor zover eiser niet in aanmerking is gebracht voor een verblijfsvergunning op één van de gronden als bedoeld in artikel 29, eerste lid, aanhef onder a en onder b, van de Vw Ten aanzien van het standpunt van verweerder dat sprake is van toerekenbare ongedocumenteerdheid als bedoeld in artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw 2000, overweegt de rechtbank als volgt 5. Verweerder heeft naar het oordeel van de rechtbank in redelijkheid aan eiser kunnen tegenwerpen dat hij toerekenbaar geen documenten heeft overgelegd die zijn reisverhaal onderbouwen. Hierbij acht de rechtbank van belang dat eiser in het eerste gehoor tweemaal heeft verklaard dat hij zijn reisbescheiden heeft moeten afgeven aan de reisagent zonder dat hij daartegen bezwaar heeft gemaakt en geen deugdelijke verklaring heeft gegeven voor de op dat punt bij brief van 6 juli 2010 gemaakte correctie, die haaks staat op de eerdere verklaring. Het ook ter zitting door eiser herhaalde betoog dat sprake is geweest van dwang, kan dan ook niet slagen. 6. Het voorgaande is reeds voldoende voor de conclusie dat verweerder in het bestreden besluit bij het onderzoek naar de aanvraag terecht mede de omstandigheid als bedoeld artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw 2Ö00 heeft betrokken. Als zich deze omstandigheid voordoet mogen ingevolge artikel 31 van de Vw 2000, mede gelet op de geschiedenis van de totstandkoming van die bepaling (Memorie van Toelichting, Kamerstukken II, ,26 732, p. 40/41) en voïgens de ter uitvoering daarvan vastgestelde beleidsregels, in het relaas van de desbetreffende vreemdeling om het geloofwaardig te achten geen hiaten, vaagheden, ongerijmde wendingen en tegenstrijdigheden op het niveau van de relevante bijzonderheden voorkomen. Van het asielrelaas moet in dat geval positieve overtuigingskracht uitgaan. 7. Verweerder heeft zich naar het oordeel van de rechtbank in het (in het besluit geïncorporeerde) voornemen in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het asielrelaas van eiser de vereiste positieve overtuigingskracht ontbeert Verweerder heeft zich hierbij op het standpunt kunnen stellen dat niet valt in te zien waarom eiser, die al sinds vijfof zesjarige leeftijd een vriendschappelijke relatie met. onderhield, niet op de hoogte was van de vijandige relatie tussen zijn en haar familie, en waarom hun vriendschap gelet op die vijandige relatie werd gedoogd. Evenmin valt in te zien waarom, zoals ter zitting zijd ens eiser is betoogd, de vete ondanks de jarenlange relatie tussen eiser en pas ter sprake kwam op het moment dat kenbaar werd gemaakt dat ze wilden trouwen. Verweerder heeft eveneens bevreemdend kunnen achten dat eiser de achternaam van niet kan noemen, zeker nu hij zo lang met haar bevriend was en zij uit een klein dorp kwamen. De hiervoor in beroep gegeven verklaring dat betrokkenen de achternaam niet kan noemen omdat ze die in Afghanistan niet kennen, is niet onderbouwd en aannemelijk gemaakt en strookt niet met de verklaring van eiser in het nader gehoor dat hij dat de achternaam van de vader van is vergeten. Daargelaten de vraag of de door eiser in beroep nog overgelegde verklaring met betrekking tot een aangifte door de vader van

6 19/01/ :,34 i Tegenbosch Advocaten (FAX) P. U06/006 Zaaknummer AWB 1! / authentiek is, is de rechtbank van oordeel dat deze verklaring vanwege het ontbreken van positieve overtuigingskracht, niet relevant is. 8. Op grond van de onder overweging 7 vermelde - tot de kern van het asielrelaas behorende - tegenstrijdige verklaringen, is de rechtbank Van oordeel dat verweerder zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat het asielrelaas van eiser ongeloofwaardig is. Verweerder heeft in het bestreden besluit, nu de algehele situatie in Afghanistan niet zodanig is dat asielzoekers uit dat land zondermeer als vluchteling zijn aan te merken, dan ook terecht en op goede gronden geoordeeld dat eiser niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning asiel op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw Gelet op de ongeloofwaardigheid van het asielrelaas is evenmin aannemelijk dat eiser bij uitzetting vanwege zijn individuele asielrelaas een reëel risico loopt op een met artikel 3 van het Europees Verdrag voor de bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM), strijdige behandeling. Het beroep op artikel 29, eerste lid, aanhef onder b, van de Vw 2000 faalt derhalve in zoverre. 9. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat het beroep ongegrond is. 10. Voor een veroordeling van een van partijen in de proceskosten ziet de rechtbank geen aanleiding. Beslissing Verklaart het beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door mr. C.M. Nollen, rechter, in aanwezigheid van mr. C.H.M. Bartholomeus, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 23 december w.g. mr. C.H.M. Bartholomeus, griffier w.g. mr. CM. Nollen, rechter Voor eensluidend afschrift: de griffier, Afschrift verzonden aan partijen op: 2 3 DEC. ZO Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kan binnen vier weken na de datum van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

7 9/01/2012, 19:31, Tegenbosch Advocaten FAX) P. 001/006 Tegenbosch & den Boer Advocaten mr J.A. Tegenbosch mr S.E.B, den Boer bezoekadres: Julianastraat AK Eindhoven correspondentieadres: Postbus Cl Eindhoven Tel: Fax: Mob: info@tendb-advocaten.nl FAX: Raad van State afdeling Bestuursrechtspraak Hoger Beroep Vreemdelingenrecht, kamer 4 V2 Postbus BC Den Haag Eindhoven, 19 januari 2012 inzake: / 1ND PV Den Bosch onderwerp: hoger beroep ons kenmerk; 20I217697/JT uw kenmerk: RAAD VAN STATE INGEKOMEN 1 9 JAN 2012 Geachte mevrouw, mijnheer, AKNR. BEHANDELD DD: 'Jf-AlOOyitf PAR: Edelachtbare Heer/Vrouwe Hierbij stelt eiser, de heer hoger beroep in. Eiser kiest in deze zaak woonplaats op mijn kantooradres aan de Julianastraat 50, 5616 AK te Eindhoven. Ondergetekende, mr J.A. Tegenbosch, verklaart tot het indienen van dit beroepschrift bepaaldelijk te zijn gemachtigd. Het hoger beroep richt zich tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, nevenzittingsplaats Roermond, (procedurenummer AWB 11/7697 van 23 december 2011, verzonden op 23 december Van deze uitspraak wordt hierbij een afschrift overgelegd. Ter onderbouwing van het hoger beroep stelt eiser(es) het navolgende. Griefl De rechtbank overweegt onder r.o. 5: Verweerder heeft naar het oordeel van de rechtbank in redelijkheid aan eiser kunnen tegenwerpen dat hij toerekenbaar geen documenten heeft overgelegd die zijn reisverhaal onderbouwen.

8 19/01/2012, I9:32 t Tegenbosch Advocaten (FAX) P. 002/006 Hierbij acht de rechtbank van belang dat eiser in het eerste gehoor tweemaal heeft verklaard dat hij zijn reisbescheiden heeft moeten afgeven aan de reisagent zonder dat hij daartegen bezwaar gemaakt heeft en geen deugdelijke verklaring heeft gegeven voor de op dat punt bij brief van 6 juli 20 J O gemaakte correctie, die haaks staat op de eerdere verklaring. Het ook ter zitting door eiser herhaalde betoog dat sprake was van dwang kan dan oom niet slagen. Zulks ten onrechte Toelichting Appellant merkt op dat hem op pag 8 van zijn eerste gehoor drie maal is gevraagd of hij bezwaar heeft gemaakt tegen afgifte van bescheiden. De eerste vraag luidt: "Heeft u bezwaar genaakt tegen de afgifte van het paspoort aan de reisagent?" Het antwoord is niet dat hij geen bezwaar heeft gemaakt. Het antwoord luidt: Hij zei dat ik het paspoort aan hem moest geven want het had geen nut voor mij. In de aanvullingen en correcties van 6 juli 2010 is hierop aangevuld dat hij ook in het gehoor tegen de tolk heeft gezegd dat de reisagent niet bepaald vriendelijk was en dat hij werd gedwongen om dit document terug te geven. Hier kan niet worden gezegd dat de aanvulling van 6 juli 2010 haaks staat op de tekst van het eerste gehoor. De tweede vraag luidt: Heeft u bezwaar genaakt tegen de afgifte van bet pasje aan de reisagent? Het antwoord luidt: Nee, ik moest alles wat ik had aan hem afgeven. De derde keer wordt gevraagd: "Maar heeft u daartegen bezwaar gemaakt?" En het antwoord luidt: Volgens hem had ik het niet meer nodig. Ik kon het pasje niet meer gebruiken. Het bezit van het pasje had geen nut voor mij. Ik moest het aan hem geven. Ook hierop is een aanvulling gegeven in de brief van 6 juli 2010, die geenszins haaks staat op dé verklaringen in het eerste gehoor. Het moge duidelijk zijn dat betrokkene als hij zegt geen bezwaar te hebben gemaakt, heeft bedoeld te zeggen dat het geen zin had bezwaar te maken omdat hij sowieso alles aan de reisagent terug moest geven en dat er van een weigering geen sprake was of kon zijn. De conclusie van de rechtbank dat er geen sprake is geweest van dwang, c.q. dat betrokkene dat niet aannemelijk heeft gemaakt, is onjuist gemotiveerd en kan daarom niet worden gevolgd. Grief 2 De rechtbank overweegt onder 6 (samengevat) dat van het relaas van betrokkene positieve overtuigingskracht uit moet gaan gelet op het bepaalde in artikel 31 lid 2 aanhef en onder f van de Vw 2000 Zulks ten onrechte Toelichting Onder verwijzing naar het gestelde onder grief 1 meent betrokkene dat ten onrechte artikel 31 lid 2 aanhef en onder f Vw is tegen geworpen. Daardoor is ook ten onrechte de zwaardere eis van de positieve overtuigingskracht aan betrokkene tegen geworpen.

9 19/01/2012, 19:32, Tegenbosch Advocaten (FAX)Hl P. 003/006 Conclusie Door de rechtbank is een onjuiste toets toegepast op het besluit in primo. Ten onrechte is niet de zwaarwegendheid van het relaas getoetst. Het hoger beroep dient gegrond te worden verklaard. Hoogachtend,