AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 I Raad vanstate /1 A/1. Datum uitspraak: 28 maart AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Dordrecht, van 17 december 2010 in zaak nr. 09/39388 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V maart Procesverloop Bij besluit van 6 oktober 2009 heeft de staatssecretaris van Justitie een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 17 december 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 12 januari 2011, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V maart Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. P.A. de Vink, ambtenaar van staat. w.g. Bijloos lid van de enkelvoudige kamer w.g. De Vink ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 28 maart Verzonden: 28 maart Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 uitspraak RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE Nevenzittingsplaats Dordrecht Sector Bestuursrecht Vreemdelingenkamer procedurenummer: AWB 09/39388, V-nummer: uitspraak van de enkelvoudige kamer inzake eiser, gemachtigde: mr. T.R. Hüpscher, advocaat te Rotterdam, tegen de Staatssecretaris van Justitie, thans de Mimstej^vooH[mmigrjati_e_en^siel, -verweerder, -gemachtigdermr."j:e7p."pijnënburg, ambtenaar bij" de Immigratie- en Naturalisatiedienst. 1. Ontstaan en loop van het geding Bij besluit van 6 oktober 2009 heeft verweerder afwijzend beslist op de aanvraag van eiser tot verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Tegen dit besluit heeft eiser bij faxbericht van 27 oktober 2009 beroep ingesteld. De zaak is op 10 november 2010 behandeld ter zitting van een enkelvoudige kamer. Eiser is ter zitting verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder is verschenen bij gemachtigde. 2. Overwegingen 2.1. het wettelijk kader Ingevolge artikel 28, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000) is Onze Minister bevoegd de aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd in te willigen, af te wijzen dan wel niet in behandeling te nemen. Ingevolge artikel 29, eerste lid, van de Vw 2000, voor zover hier van belang en zoals luidend met ingang van 1 juli 2010, kan een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 worden verleend aan de vreemdeling: a. die verdragsvluchteling is; b. die aannemelijk heeft gemaakt dat hij gegronde redenen heeft om aan te nemen dat hij bij uitzetting een reëel risico loopt om te worden onderworpen aan: 1 doodstraf of executie;

5 procedurenummer: AWB 09/ folteringen, onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen; of 3 ernstige en individuele bedreiging van het leven of de persoon van een burger als gevolg van willekeurig geweld in het kader van een internationaal of binnenlands gewapend conflict; c. van wie naar het oordeel van Onze Minister op grond van klemmende redenen van humanitaire aard die verband houden met de redenen van zijn vertrek uit het land van herkomst, in redelijkheid niet kan worden verlangd dat hij terugkeert naar het land van herkomst. Ten tijde van het bestreden besluit was hetgeen thans is neergelegd in artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 gedeeltelijk neergelegd in het per 1 juli 2010 vervallen artikel 3.105d van het Vreemdelingenbesluit Ingevolge artikel 31, eerste lid, van de Vw 2000 wordt een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 afgewezen indien de vreemdeling niet aannemelijk heeft gemaakt dat zijn aanvraag is gegrond op omstandigheden die, hetzij op zich zelf, hetzij in verband met andere feiten, een rechtsgrond voor verlening vormen. Ingevolge artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw 2000 wordt bij het onderzoek naar de aanyraagmede^etrpjcken de omstandigheid-dat-de-vreemdeling ter staviffgvan zijn" aanvraag geen reis- of identiteitspapieren dan wel andere bescheiden kan overleggen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van zijn aanvraag, tenzij de vreemdeling aannemelijk kan maken dat het ontbreken van deze bescheiden niet aan hem is toe te rekenen. 2.2, het bestreden besluit Bij het bestreden besluit heeft verweerder de aanvraag van eiser tot verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd afgewezen. In het bestreden besluit en het daarin ingelaste voornemen van 26 augustus 2009 heeft verweerder, samengevat, het volgende overwogen. Het is niet aannemelijk dat eiser geen enkel bewijs van zijn reis over kan leggen en evenmin in staat is om gedetailleerde, coherente en verifieerbare verklaringen over de reisroute af te leggen. Eiser heeft zijn paspoort en vliegticket aan de reisagent teruggegeven, wat hem kan worden toegerekend omdat niet is gebleken van dwang. Omdat sprake is van omstandigheden genoemd in artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw 2000, moet van het relaas van eiser positieve overtuigingskracht uitgaan om het geloofwaardig te achten. Dat is niet het geval. Nu eiser volgens zijn verklaringen met groot machtsvertoon is gearresteerd en is beschuldigd van wapensmokkel, valt niet in te zien waarom zijn begeleiders eiser op eenvoudige wijze zouden hebben laten ontsnappen. Toen eiser in de auto stapte, was hij geboeid en geblinddoekt en waren zijn bewakers gewapend. Niet valt in té zien hoe zijn bewakers een plausibele verklaring zouden kunnen geven voor de ontsnapping van eiser en waarom deze bewakers hetrisicozouden nemen dat hun superieuren zouden ontdekken dat zij eiser hebben laten ontsnappen. Voorts wekt het bevreemding dat eiser na zijn gestelde ontsnapping een week zonder problemen in het huis van zijn werkgeefster heeft verbleven. Zij was leidinggevende van de onderneming die kennelijk betrokken was bij de ontdekte wapenhandel, zodat het voor de hand lag dat de politie haar als één van de eersten zou benaderen in het kader van het onderzoek naar de wapenhandel. Het is dan ook niet waarschijnlijk dat de werkgeefster van eiser hetrisicozou nemen om eiser in haar huis verborgen te houden voor de politie. Het relaas van eiser wordt ongeloofwaardig geacht, zodat hij niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd.

6 procedurenummer: AWB 09/ de gronden van beroep Eiser heeft, samengevat, het volgende aangevoerd. Eiser heeft de reispapieren alleen in handen gehad bij de douane, verder had de reisagent deze papieren steeds bij zich. Het niet overleggen van reispapieren kan eiser dan ook niet worden toegerekend. Eiser reisde voor het eerst van zijn leven per vliegtuig en heeft om die reden veel details gemist. Het relaas van eiser is wel degelijk consistent en geloofwaardig. Eiser is betrapt bij het smokkelen van wapens, waar in zijn land van herkomst waarschijnlijk de doodstraf op staat. Eiser is ontsnapt en gevlucht met behulp van anderen het oordeel van de rechtbank Tijdens het eerste gehoor heeft eiser verklaard dat hij bij aankomst in Nederland een roodachtig boekje van de reisagent in handen kreeg, dat hij dit boekje bij de controle heeft getoond, dat er een stempel in het boekje is geplaatst en dat hij het boekje vervolgens heeft teruggegeven aan de reisagent (bladzijde 3 rapport eerste gehoor). Uit deze verklaring heeft verweerder kunnen afleiden dat eiser bij zijn reis naar Nederland gebruik heeft gemaakt van een paspoort dat hij in Nederland heeft teruggegeven aan de reisagent. Uit de verklaringen van eiser volgt niet dat hij is gedwongen het paspoort in Nederland aan de reisagent terug te geven. Evenmin volgt uit de verklaringen van eiser dat hij geen andere keus had dan het gebruikte vliegticket temgjej*ewn^anjie_rjejs gentjool^ - "ëisër geen aâhlâiopîngspunten voor de conclusie dat het niet overleggen van deze documenten niet aan hem kan worden toegerekend. Verweerder heeft het bepaalde in artikel 31, tweede lid, aanhef en onder f, van de Vw 2000 dan ook aan eiser kunnen tegenwerpen, wat betekent dat van het relaas van eiser positieve overtuigingskracht moet uitgaan om het geloofwaardig te achten Verweerder heeft zich op het standpunt kunnen stellen dat het asielrelaas van eiser positieve overtuigingskracht ontbeert en daarmee ongeloofwaardig is. Eiser heeft niet gemotiveerd betwist dat zijn verklaringen over de ontsnapping en het daarop volgende verblijf bij zijn werkgeefster bevreemding wekken, terwijl deze verklaringen de kern van het asielrelaas betreffen. De stelling van eiser dat hij is ontsnapt en gevlucht met behulp van anderen kan zonder nadere toelichting, die ontbreekt en ook desgevraagd ter zitting niet is gegeven, niet worden beschouwd als weerlegging van de argumenten waarop verweerder zijn standpunt baseert Het beroep is derhalve ongegrond. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht Gezien het vorenstaande beslist de rechtbank als volgt.

7 procedurenummer: AWB 09/ Beslissing De rechtbank 's-gravenhage: verklaart het beroep ongegrond. Aldus gegeven door mr. B. van Velzen, rechter, in tegenwoordigheid van A. Belmoudden, griffier, en door de rechter ondertekend. De griffier is buiten staat deze uitspraak mede te ondertekenen. De griffier is buiten staat te ondertekenen. De rechter, Uitgesproken in het openbaar op; 17_deçernber_2QlfX Afschrift verzonden op: 1 7 DEC 201Ö Rechtsmiddel Partijen kunnen tegen deze uitspraak boger beroep fnsteuw by dfe Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt vier/weken na verzending van de uitspraak door de griffler. Het beroepschrift dient een of meer grieven tegen de uitspraak van de rechtbank te bevatten en moet gead worden aan de Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak, Hoger beroep vreemdelingenzaken, Postbu^ 16113^00 BC 's-gravenhage. Men wordt verzocht een afschrift van de uitspraak mee te zenden.

8 mr. Tom R. Hüpscher en mr. Sylvia R. Kwee, advocaten en procureurs Postbus 1231, 3000 BE Rotterdam, tel , Fax f RAAD VAN STATE fljfc INGEKOMEN ff 'il.3 'JAN 2011 Toevoeging is aangevraagd HOGER BEROEP ZAAKNR.?. <MI 0 CS^T. AAN: u\- 7 - I -?. oil Aan de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Appellant is geboren op van Oegandese nationaliteit, verblijvende te AZC Leersum aan de Hoogstraat 8, voor deze zaak woonplaats kiezende te Rotterdam aan de Eendrachtsweg 74 op het kantoor van mr. T.R. Hüpscher die verklaart door hem bepaaldelijk gevolmachtigd te zijn om dit beroep in te stellen en in deze als zijn gemachtigde op te treden. 1. Appellant stelt hierbij hoger beroep in tegen de uitspraak van de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Dordrecht d.d. 17 december 2010, verzonden 17 december 2010 (procedurenummer: AWB 09/39388), waarbij het beroep van appellant d.d. 27 oktober 2009 gericht tegen het besluit van 6 oktober 2009 van de Staatssecretaris van Justitie, thans Minister voor Immigratie en Asiel, verder te noemen verweerder, waarbij laatstgenoemde afwijzend beslist heeft op de aanvraag van appellant tot verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Een afschrift van deze uitspraak is hierbij gevoegd. 2. Appellant kan zich met voornoemde uitspraak van de Rechtbank 's- Gravenhage, nevenzittingsplaats Dordrecht, verder te noemen de Rechtbank, niet verenigen om de hiernavolgende grief, waarbij verzocht zij om de gronden van de beroepsprocedure hier als herhaald en ingelast te beschouwen.

9 mr. Tom R. Hüpscher en mr. Sylvia R. Kwee, advocaten en procureurs Postbus 1231, 3000 BE Rotterdam, tel , Fax De eerste grief richt zich tegen het oordeel van de Rechtbank vermeld onder 2.4.1, waarin wordt gesteld dat appellant niet is gedwongen om zijn paspoort aan de reisagent terug te geven. Ook wordt niet aannemelijk geacht dat appellant geen andere keus had dan het vliegticket terug te geven aan de reisagent. Daarom moet van het relaas van eiser positieve overtuigingskracht uitgaan. Ten onrechte heeft de Rechtbank zo overwogen: elke vluchteling moet zijn gebruikte reisdocumenten teruggeven aan de reisagent. Dat komt voor in alle reisverhalen van alle vluchtelingen. Reisagenten zeggen van tevoren tegen hun klant: "je mag dit document gebruiken, maar je moet het wel na afloop teruggeven aan mij." De dwang bestaat hieruit, datje verplicht bent alle voorwaarden die de reisagent stelt te aanvaarden. Zo niet, dan gaat de reis niet door. Nu ervan uitgegaan moet worden dat afgifte vrijwel altijd onder dwang gebeurt, kunnen de door verweerder eraan gehechte gevolgen niet de toets der kritiek doorstaan. REDENEN WAAROM appellant zich tot u wendt met het verzoek dit hoger beroep gegrond te verklaren, de bestreden uitspraak d.d. 17 december 2010 van de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Dordrecht te vernietigen. Rotterdam, 12 januari 2011