Zaterdag 22 november 2008 Wie garandeert dat wiet in een shop wél goed is?

Transcriptie

1 PZC Zaterdag 22 november 2008 Wie garandeert dat wiet in een shop wél goed is? De test De PZC liet vier ervaren Zeeuwse wietrokers elk één soort wiet van alle zes Zeeuwse coffeeshops roken. We kochten een veel verkochte wietsoort: NLX. Als die niet verkrijgbaar was in een coffeeshop, dan vroegen we om een soortgelijke wiet. Bij Sixty Two in Middelburg en High Life in Goes kochten we NLX. Bij Purple in Vlissingen kochten we Super NLX. Bij coffeeshop Aarden in Goes en Vlissingen kochten we Bubble Gum, bij Miami in Terneuzen kozen we voor Super Crystal. Om de test zo eerlijk mogelijk te houden, wisten de eigenaren van de coffeeshops vooraf niets over de PZC-wiettest. De deelnemers aan de wiettest kregen een week de tijd om de wiet te proberen. Ze hebben per dag één wietsoort getest, om te zorgen dat ze het effect zo goed mogelijk konden beoordelen. De deelnemers beoordeelden de wiet ook op uiterlijk, geur en smaak. De PZC-wiettest is een momentopname en zegt daarom niets over de kwaliteit van de coffeeshops in het algemeen. We hebben gekeken naar één soort wiet die op één moment werd verkocht in de Zeeuwse coffeeshops. Uitslagen van de wiettest: Wie garandeert dat wiet in een shop wél goed is? door Nadia Berkelder en Cornelleke Blok. Niet zo sterk, sterk of héél sterk spul : meer weet je eigenlijk niet als je een portie wiet haalt in de coffeeshop. 1 / 5

2 Veiligheid is één van de argumenten voor de verkoop van wiet en hasj in de coffeeshop. Wie drugs op straat koopt, zou niet weten wát hij koopt. De vraag is of dat in een coffeeshop anders is. Wie garandeert de argeloze consument dat die wiet goed is, dat die niet is platgespoten met bestrijdingsmiddelen en dat de roker niet na één haal wordt bedwelmd door een torenhoog gehalte aan werkzame stof, THC? Als de PZC-redactie wietmonsters van de zes Zeeuwse coffeeshops bij een laboratorium wil laten testen op het THC-gehalte, blijkt dat een onmogelijke of te kostbare opgave. De Voedsel en Waren Autoriteit onderzoekt alles. Van weekmakers in speelgoed, hygiëne in piercing- en tatoeagewinkels, de kwaliteit van frituurvet tot het gehalte aan bacteriën in vlees: er is weinig dat aan de aandacht van de dienst ontsnapt. Maar wiet onderzoeken? Dat doen ze niet, laat woordvoerder Bob Kiel weten, ook niet op verzoek van de PZC. Hij verwijst ons door naar het forensisch laboratorium van de politie. Zowel bij het Nederlands Forensisch Instituut ('we doen alleen onderzoeken in opdracht van de overheid') als bij de politie ('wij zijn niet geïnteresseerd in THC-gehaltes') vangen we bot, net als bij drie andere laboratoria. Een lab in Maastricht vraagt bijna duizend euro voor de test. Sorry, dát is te begrotelijk. Bezoekers van coffeeshops weten nauwelijks wat ze kopen, beaamt drugsonderzoeker Peter van Dijk van het Trimbos Instituut, het landelijk kennisinstituut voor de geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke zorg. Het Trimbos Instituut onderzoekt regelmatig wiet uit een groot aantal coffeeshops. De resultaten geven een algemeen beeld van het THC-gehalte in Nederlandse wiet, maar het onderzoek geeft geen duidelijkheid over de kwaliteit van wiet en hasj in afzonderlijke coffeeshops. Wel blijkt dat het gemiddelde THC-gehalte van nederwiet tussen de 16 en 17 procent ligt. " Veruit de meeste wiet heeft een THC-gehalte tussen de 10 en 25 procent. Tussen 1999 en 2004 is het THC-gehalte verdubbeld, blijkt uit ons onderzoek. Sinds 2004 zien we een lichte daling." Overigens zegt het THC-gehalte weinig over het effect van de wiet, benadrukt Van Dijk. " Alle aandacht gaat uit naar het THC-gehalte, maar wiet met 10 procent THC kan harder aankomen dan wiet met 25 procent THC. Er zijn nog twee andere stoffen die de werking bepalen: cannabinol en cannabidiol. De verhouding tussen die stoffen maakt het verschil in de uitwerking." Maar dan nóg weet je als consument niet wat je rookt. "Je krijgt nooit een volledig beeld van het product. Coffeeshops hebben meestal alleen een kwaliteitscontrole bij de achterdeur, door een inkoper. Dat is natuurlijk uitermate subjectief. Maar hetzelfde kan je zeggen van een wijninkoper in de supermarkt." Toch is het veiliger om naar een coffeeshop te gaan. "Coffeeshops werken als een kwaliteitsdrempel: als een shop rotzooi verkoopt, dan lopen de klanten weg. De kans dat je in een coffeeshop vervuilde wiet tegenkomt, is daarom aanzienlijk kleiner. Wij hebben in onze 2 / 5

3 onderzoeken geen vervuilde wiet gevonden in coffeeshops." Volgens Van Dijk wordt er door de 'groothandels' regelmatig met cannabis geknoeid. "Het is een bekend fenomeen dat cannabis versneden wordt. Er worden zaken toegevoegd om de opbrengst te verhogen. We zien de laatste tijd meer 'slimme' manieren om wiet te verzwaren met vloeistoffen. Vervuilde wiet wordt met name gebruikt voor de export. We hebben ook onderzoek gedaan naar bestrijdingsmiddelen in wiet. Daaruit bleek dat er inderdaad bestrijdingsmiddelen op wiet zitten. Maar de hoeveelheden zijn vergelijkbaar met die op groenten en fruit." Hoe zorg je ervoor dat je goede en veilige wiet koopt? Van Dijk: "Het gebruik van drugs is nooit zonder risico. Dus óók voor cannabis geldt: als je geen risico wilt lopen, moet je het niet gebruiken. Ons advies luidt: zorg dat je weet wat je doet. Het Trimbos Instituut pleit al heel lang voor een bijsluiter bij wiet. Gebruikers moeten daarin gewezen worden op het verslavende karakter en op de schadelijkheid ervan. Wij bieden cursussen aan voor coffeeshoppersoneel en proberen zoveel mogelijk voorlichtingsmateriaal in de shops te krijgen. Maar zulke dingen zijn niet verplicht, want cannabis blijft een illegaal product. " Coffeeshops reageren op de test: 'wat goede wiet is, is subjectief' Uiteraard zijn we de beste, lacht Giel de Kinkelder van Sixty Two. " Nee, serieus; wat goede wiet is, dat is natuurlijk subjectief. Als één van de anderen toevallig tegen een goede partij aanloopt, is de uitslag misschien anders. Ik heb vaak dezelfde leveranciers als Gerard Aarden. Maar ik had het raar gevonden als we aan de onderkant hadden gezeten. Hoe ik daar zo zeker van ben? Ik heb 25 jaar ervaring." Of wiet goed is, kun je zien, zegt de Middelburgse coffeeshophouder. " Maar vooral ruiken. En als we het niet vertrouwen, dan halen we de microscoop erbij. Er wordt wel eens geknoeid met wiet. Soms doen ze er glas in, dat merk je als je het in je mond stopt, dan knarst het tussen je tanden, of ze bewerken het met suikerwater, daar wordt wiet zwaarder van." De Kinkelder is er trots op dat hij alleen de topjes van de wietplant in zijn shop heeft. "Aan gruisverkoop doen we hier niet." Hij noemt het wrang dat zijn shop wordt bedreigd met sluiting. "Het ging de laatste tijd juist hartstikke goed. Tot het moment dat er twee Duitse grappenmakers binnenkwamen." De Duitsers kochten drugs met een vals identiteitsbewijs. Ze bleken bij controle door de politie jonger dan achttien. En dat was reden voor burgemeester Koos Schouwenaar om in te grijpen. "Ik ben heel blij met de uitslag", zegt eigenaar Pieter-Jan Vissia van Purple in Vlissingen. "Ons speerpunt is kwaliteit. Ik ben blij om te horen dat dat bij de klanten ook zo overkomt. Als je het vergelijkt met alcohol, dan willen wij niet de bierhandel, maar de champagnehandel zijn. Ik zit al 22 jaar in de business. Ik ben een liefhebber. Veel van de wiet die ik verkoop heb ik zelf uitgeprobeerd. We hebben bovendien jarenlange relaties met onze 3 / 5

4 kwekers, dat is de sleutel voor ons succes. Ik heb mijn shop ook uit idealisme. Een coffeeshop is een smeltkroes voor de samenleving. Hier komen autochtonen én allochtonen samen. " De Super NLX, die de testers geprobeerd hebben, is een veel verkochte soort bij Purple. "Het is een wiet in de hogere middenklasse. De Super NLX zorgt voor 60 procent van onze omzet." De twee coffeeshops van Gerard Aarden in Goes en Vlissingen scoren goed: allebei krijgen ze een 7,9 van de testers. "Dat is leuk", reageert hij. "Wij controleren de wiet altijd, we kijken naar mogelijke vervuiling, naar de geur en we roken een jointje. Als het aan de achterdeur van coffeeshops beter geregeld was, kon de overheid de wiet controleren, maar nu gaat dat niet." Woordvoerder Hans van As van coffeeshop Miami in Terneuzen is 'niet gelukkig' met de uitslag van de PZC-wiettest. "De beoordelingen blijven persoonlijke voorkeuren van mensen, ook al zijn het ervaren rokers. Het effect van de wiet hangt toch af van de toestand waar je in bent. Ik vind het jammer dat jullie geen Amnesia gekocht hebben. Dat is een betere soort dan Super Crystal. We zitten momenteel in een zeer lastige positie. We moeten heel voorzichtig zijn. Waar we vroeger de ruimte hadden om de wiet aan de achterdeur op kwaliteit te testen, kan dat nu niet meer. Maar we hebben tot nu toe geen klachten gehad van mensen." 'Bubble Gum? Dat is heftig spul hoor' Goed, we halen wiet. Maar welke? Eerlijk gezegd (echt waar) hebben we er geen verstand van. Op aanraden van een wietroker gaan we op zoek naar NLX (Northern Light X White Widow), een soort die volgens de ervaren roker bijna overal te krijgen is. Dat valt tegen. Bij de coffeeshops zonder NLX vragen we aan het personeel een alternatief. Dát is wat we verwachten: bij coffeeshop Aarden in Vlissingen komt de reggae je tegemoet. Twee tafeltjes in de shop - met de uitstraling van een gedateerde huiskamer - zijn bezet met rokende mannen van middelbare leeftijd. Er hangen foto's van Bob Marley en Mahatma Ghandi. De waarschuwingen die overal zijn aangeplakt - onder de achttien is softdrugs kopen verboden - doen een beetje afbreuk aan de relaxte sfeer. Koffie en thee is hier gratis bij de wiet. Een vriendelijke man achter de toonbank helpt ons een keuze maken. NLX - de soort wiet waarvoor we op pad gingen - heeft hij niet. Bubble Gum dan, stelt hij voor. "Dat is iets minder sterk." We krijgen ongevraagd vloeitjes en tipjes voor het filter bij onze bestelling. Heel attent. Bij Purple in Vlissingen worden we wat koeltjes ontvangen. Een vaste gast aan de bar staart ons aan. We zien er blijkbaar niet uit als coffeeshopbezoekers. Of Super NLX niet zwaarder is dan de gewone, willen we weten. "Het is maar een naam", zucht het barmeisje onverschillig. Lenny Kravitz zingt dat het niet over is tot het over is, op de bar staan gekleurde waterpijpjes. We krijgen niet spontaan vloeitjes. 4 / 5

5 Op naar Goes. High Life is een gelikte shop: paarse muren, de prijslijst op een plat televisiescherm, een groot boeddhabeeld, een zakelijke dame achter de toonbank. Alsof je bij het Kruidvat binnen bent, maar dan met spacecake op de bar. Hier hebben ze NLX. We hadden dat boven kunnen oproken, in een ruimte met wat meer sfeer: een bar en een poolbiljart, maar we gaan naar buiten: we hebben boodschappen te doen. Aarden in Goes is een heel andere zaak dan het zusterbedrijf in Vlissingen. Van buiten is de shop nauwelijks als zodanig herkenbaar. Het interieur houdt het midden tussen een café en een galerie. We vragen weer naar NLX. Als wij als alternatief Bubble Gum voorstellen, kijkt de barman een beetje bedenkelijk. "Da's wel heftig spul hoor", zegt hij. We houden voet bij stuk. We willen de wiet vergelijken met die uit Vlissingen. Bij Sixty Two in Middelburg hebben ze wat we vragen: NLX. De man achter de bar weegt het voor ons af waar we bij staan. Vijf gram blijkt een hele berg. Het is druk binnen, vooral met wat oudere mannen. De sfeer is ontspannen. Ook hier waarschuwingsbordjes: 'Niet buiten roken, telefoneren en hangen'. We krijgen, als we daarom vragen, een handvol plastic zakjes mee. Miami in Terneuzen is nét weer open op de dag dat we er boodschappen gaan doen. We moeten onze vingerafdruk achterlaten. Staan we nu geregistreerd als wietkopers? "Nee hoor", zegt woordvoerder Hans van As van Miami. " We gebruiken die vingerafdrukken om te voorkomen dat mensen twee keer per dag wiet kopen. We registreren geen namen of gegevens van mensen. Het is 't meest anonieme systeem dat we konden vinden." 5 / 5