Koninklijke Nederlandse Cricket Bond Commissie van Beroep

Transcriptie

1 Koninklijke Nederlandse Cricket Bond Commissie van Beroep Uitspraak van de Commissie van Beroep van de Koninklijke Nederlandse Cricket Bond (hierna te noemen: de Commissie van Beroep) inzake het beroep van: 1. Nadeem Ahmad; 2. Muhammad Aslam; 3. Shakeel-ur-Rehman tegen de uitspraak van de Tuchtcommissie van 27 november 2002, inhoudende (voor ieder van hen) het oordeel dat hij alleen of samen met anderen heeft deelgenomen aan ernstige gewelddadigheden tegen spelers en begeleiders van Jinnah 1 tijdens een wedstrijd, welk geweld (onder meer) bestaan heeft uit: (ten aanzien van Nadeem Ahmad:) 1. slaan met een stump, althans een (zwaar) object door hemzelf gepleegd tegen J. Mohammed; 2. steken met een mes, althans een scherp voorwerp en/of door anderen gepleegd; 3. dreigen met een misdrijf tegen het leven gericht; in ieder geval zodanig gedrag mede door verdachte is getoond dat verdachte mede de cricketsport ernstig in diskrediet heeft gebracht (ten aanzien van Muhammad Aslam:) 1. slaan met de vuist(en) en/of een bat of een stump, althans een zwaar (zware) object, door hemzelf gepleegd tegen een persoon genaamd Hanif; 2. steken met een mes, althans een scherp voorwerp en/of door anderen gepleegd; 3. dreigen met een misdrijf tegen het leven gericht door hemzelf gepleegd tegen een persoon genaamd J. Mohammed; in ieder geval zodanig gedrag mede door verdachte is getoond dat verdachte mede de cricketsport ernstig in diskrediet heeft gebracht (ten aanzien van Shakeel-ur-Rehman:) 1. slaan met een bat of een stump, althans een (zwaar) object door hemzelf gepleegd tegen een persoon genaamd Hanif; 2. steken met een mes, althans een scherp voorwerp en/of door een ander gepleegd; 3. dreigen met een misdrijf tegen het leven gericht door hemzelf gepleegd tegen J. Mohammed; in ieder geval zodanig gedrag mede door de verdachte is getoond dat verdachte mede de cricketsport ernstig in diskrediet heeft gebracht, met oplegging aan de verdachten van de navolgende straf: ontzegging van het recht tot het deelnemen aan wedstrijden voor de duur van drie jaren, derhalve tot en met het seizoen 2005 (in Nederland). 1

2 Naar aanleiding van de namens c.q. door appellanten ingediende beroepschriften, gedagtekend 20 december 2002 resp. 12 februari 2003, heeft de voorzitter van de Commissie van Beroep, jhr. mr. J.A.Z. Hooft Graafland, met inachtneming van artikel 13, zesde lid van het Huishoudelijk Reglement van de KNCB de behandeling van het onderhavige beroep opgedragen aan een kamer, die door hem als volgt is samengesteld: jhr. mr. J.A.Z. Hooft Graafland, voorzitter, mr. P.J. Sandberg, mr. Th.A. van Nierop. Op 23 april 2003 heeft te Den Haag de mondelinge behandeling plaatsgevonden, waarbij behalve appellanten aanwezig was de heer Khalil-ur-Rehman. Namens het bestuur van de KNCB heeft de voorzitter, de heer R. van Ierschot, mondeling van de zienswijze van het bestuur op de zaak blijk gegeven. Hoewel daartoe deugdelijk opgeroepen, zijn - al dan niet na bericht van verhindering - niet verschenen de navolgende getuigen: J. Mohammad; Hanif; Zia-ur-Rehman; A. Ahmed; A. Ghani Salam; M.M. Mirza; B.S. Hashmi en R. Nasrullah. De Commissie van Beroep heeft kennis genomen van de navolgende, aan alle partijen ter kennis gebrachte stukken: - een namens het bestuur van de KNCB op 20 augustus 2002 per gedane aangifte; - een aanvullende aangifte van 17 september 2002; - oproepingen door de secretaris van de Tuchtcommissie aan verdachten en getuigen van 3 en 9 oktober 2002, zulks voor de behandeling op 12 oktober 2002; - een brief met bijlagen van mr. B.P. Dekker van 10 oktober 2002 aan de secretaris - een brief met bijlagen van mr. B.P. Dekker van 11 oktober 2002 aan de secretaris - een brief met bijlagen van mr. B.P. Dekker van 15 oktober 2002 aan de secretaris - oproepingen door de secretaris van de Tuchtcommissie aan getuigen en aan de advocaat van verdachten van 19 november 2002, zulks voor de behandeling van 27 november 2002; - een pleitnotitie van mr. B.P. Dekker ten behoeve van de mondelinge behandeling van 27 november 2002; - uitspraak van de Tuchtcommissie in de zaak tegen acht verdachten (onder wie appellanten) van 27 november 2002, verzenddatum 13 december 2002; - een voorlopig beroepschrift tegen de uitspraak van de Tuchtcommissie van mr. B.P. Dekker van 20 december 2002; - brieven van mr. B.P. Dekker van 12 en 13 februari 2003; - beroepschriften van appellanten van 12 februari De Commissie van Beroep heeft voorts kennis genomen van een faxbrief van 23 april 2003 van de heer J. Mohammad, waarin deze verklaart zich niet in staat te voelen om overeenkomstig een daartoe strekkende oproeping als getuige door de Commissie van Beroep te worden gehoord. De heer Mohammad verklaart voorts te persisteren bij zijn eerder afgelegde verklaringen. De brief is mede ondertekend door de eveneens opgeroepen getuigen A. Ahmed en S. Hashmi. 2

3 Ontvankelijkheid De beroepen zijn namens c.q. door appellanten tijdig ingesteld. Het griffierecht is voorts voorafgaand aan de behandeling door de Commissie van Beroep aan haar secretaris voldaan, zodat appellanten in hun beroepen kunnen worden ontvangen. Grieven van appellanten tegen de uitspraak van de Tuchtcommissie en de daarbij opgelegde straf Appellanten menen dat zij ten onrechte zijn veroordeeld. Zij geven aan zich niet schuldig te hebben gemaakt aan de hun tenlastegelegde feiten. Om die reden kunnen zij zich niet verenigen met de aan hen opgelegde straf. Zij achten deze straf ook overigens te hoog. Beoordeling van de grieven 1. De Commissie van Beroep acht bewezen dat appellanten tezamen (en in vereniging) met anderen op 18 augustus 2002 hebben deelgenomen aan ernstige gewelddadigheden tegen spelers en begeleiders van Jinnah 1 tijdens een wedstrijd, welk geweld heeft bestaan uit de onder 1 van de tenlastelegginggen omschreven gedragingen. Met dat gedrag hebben appellanten (mede) de cricketsport ernstig in diskrediet gebracht. 2. De Commissie van Beroep licht die bewezenverklaring als volgt toe. Als onbetwist kan gelden dat er binnen de gelederen van de cricketclub Jinnah reeds voor de gebeurtenissen van 18 augustus 2002 onenigheid bestond over de vraag wie binnen het bestuur geacht kon(den) worden als de vertegenwoordiger(s) van (een meerderheid van) de leden te gelden en wie geacht konden worden deel uit te maken van het eerste elftal van Jinnah. Dat probleem had blijkens de verklaring van de heer Van Ierschot bij de Commissie van Beroep reeds bij eerdere gelegenheden tot heftige meningsverschillen geleid. Op 18 augustus 2002 had zich een vertegenwoordigend elftal voor de wedstrijd tegen Hermes DVS 1 op het complex van Sparta te Capelle aan de IJssel vervoegd. Een deel van de leden (onder wie appellanten) was onkundig dat de wedstrijd op het terrein van Sparta werd gespeeld. Het verkeerde in de veronderstelling dat dit in Abcoude zou zijn, waar zij zich die ochtend bevonden. Toen deze plaats was achterhaald, ging een groep van deze leden (onder wie appellanten) met eigen auto s naar Sparta. Getuige Khalil-ur-Rehman heeft jegens de Commissie van Beroep verklaard dat hij het vertrek van de groep naar Sparta niet tegen kon houden, hetgeen suggereert dat de gemoederen toen reeds verhit waren. De heer Van Ierschot heeft de Commissie van Beroep op zijn beurt voorgehouden dat de heer Khalil-ur-Rehman bij aankomst op Sparta aan hem vroeg om de groep (onder wie appellanten) toe te spreken teneinde de gemoederen te bedaren. Dat is uiteindelijk niet gelukt, want op enig moment rende de groep het speelveld op en namen de gewelddadigheden een aanvang. Door evenzeer het veld op te rennen, hebben appellanten zich niet van de op handen zijnde gewelddadigheden gedistantieerd. Zij hebben daarentegen willens en wetens de 3

4 aanmerkelijke kans aanvaard dat hun verschijning op het speelveld tot gewelddadigheden zou leiden, hetgeen ook gebeurd is. Zij hebben zich daarbij zelf, zo blijkt uit de verklaringen van meerdere getuigen, ook niet onbetuigd gelaten. Appellanten hebben de Commissie van Beroep voorgehouden dat zij het speelveld zijn opgerend om vechtende personen uit elkaar te houden. Nu geen enkele getuige in die zin heeft verklaard, verwerpt de Commissie van Beroep dat verweer als ongeloofwaardig. 3. De Commissie van Beroep acht ten aanzien van het slaan met de vuist(en) en/of een voorwerp en/of het schoppen van derden medeplegen van appellanten bewezen. Zij acht het voor een bewezenverklaring niet van belang wie nu precies wie heeft geslagen en/of geschopt en of dat met gebruikmaking van een voorwerp is gebeurd en zo ja, met welk voorwerp. De Commissie van Beroep rekent de hier bedoelde gewelddadigheden aan appellanten toe, nu zij te dien aanzien uitgaat van een nauwe en bewuste samenwerking tussen de groep agressoren waarvan appellanten deel uitmaakten. Daarbij is van belang dat appellanten bekend waren met de hiervoor beschreven problemen binnen Jinnah; dat zij ervoor hebben gekozen om naar het speelveld van Sparta af te reizen, terwijl zij wisten of althans behoorden te weten dat de confrontatie met andere geledingen van Jinnah tot escalatie kon leiden en dat zij het speelveld zijn opgerend alwaar de gewelddadigheden zich voltrokken en dat zij daaraan hebben deelgenomen. Hun opzet was naar de overtuiging van de Commissie van Beroep gericht op de mishandeling van één of meer personen uit het kamp van de heer J. Mohammad. 4. De Commissie van Beroep acht de onder 2 en 3 tenlastegelegde gedragingen niet bewezen. Er is onvoldoende bewijs dat appellanten zelf zich schuldig hebben gemaakt aan die gedragingen. De Commissie van Beroep neemt geen medeplegen van die gedragingen aan, nu er naar het oordeel van de Commissie van Beroep evenmin overtuigend bewijs voorhanden is dat een ander of anderen zich aan die gedragingen schuldig hebben gemaakt. 5. De Commissie van Beroep onderschrijft het oordeel van de Tuchtcommissie dat appellanten met de bewezen verklaarde gedragingen de cricketsport in Nederland in ernstige mate in diskrediet hebben gebracht. Zij maakt dat oordeel tot het hare en verenigt zich geheel met de door de Tuchtcommissie daaraan gewijde overwegingen. 6. De Commissie van Beroep komt tot een andere strafoplegging dan de Tuchtcommissie. Bij de keuze voor een passende straf neemt zij in ogenschouw dat appellanten reeds aanzienlijk zijn gestraft door de omstandigheid dat hun club ten gevolge van disciplinair optreden door de KNCB niet meer bestaat. In de omstandigheid dat aan appellanten door de Tuchtcommissie niet eerder tuchtstraffen zijn opgelegd, ziet de Commissie van Beroep voorts aanleiding om een gedeelte van de na te melden straf voorwaardelijk op te leggen. De Commissie van Beroep ontzegt appellanten het recht tot het deelnemen aan wedstrijden in Nederland voor de duur van twee jaren, waarvan een half jaar voorwaardelijk wordt opgelegd. Een half jaar dient in dit verband als een half seizoen te worden opgevat, aldus dat appellanten weer speelgerechtigd zullen zijn vanaf 1 juli De Commissie van Beroep bepaalt voorts dat aan appellanten een proeftijd van twee jaar wordt opgelegd, welke zal 4

5 ingaan na ommekomst van het onvoorwaardelijke deel van de ontzegging van de speelgerechtigdheid, derhalve per 1 juli Beslissing De Commissie van Beroep: - verklaart appellanten ontvankelijk in hun beroep; - verklaart bewezen dat appellanten op 18 augustus 2002 tezamen met anderen hebben deelgenomen aan ernstige gewelddadigheden tegen spelers en begeleiders van Jinnah 1 tijdens een wedstrijd, welk geweld (onder meer) bestaan heeft uit slaan met de vuist(en) en/of een bat en/of een stump, althans een zwaar object, door welk gedrag appellanten de cricketsport in Nederland ernstig in diskrediet hebben gebracht; - vernietigt de beslissing van de Tuchtcommissie d.d. 27 november 2002 met betrekking tot appellanten en, Opnieuw rechtdoende: legt aan ieder van appellanten de navolgende straf op: ontzegging van de speelgerechtigdheid voor de duur van twee jaren (de seizoenen 2003 en 2004), met bepaling dat de ontzegging voor de duur van een half jaar niet ten uitvoer gelegd zal worden, tenzij de Tuchtcommissie anders mocht gelasten op de grond dat appellanten (of één van hen) voor het einde van een proeftijd van twee jaar, ingaande na het onvoorwaardelijke deel van de ontzegging, zich opnieuw schuldig maken (maakt) aan enig strafbaar feit. De Commissie van Beroep bepaalt dat het voorwaardelijk deel van de straf van een half jaar dient te worden opgevat als een half seizoen en dat het seizoen wordt geacht op1 juli van het betreffende jaar halverwege te zijn. De onvoorwaardelijke ontzegging van de speelgerechtigdheid van appellanten eindigt mitsdien op 1 juli Aldus gedaan te Den Haag op 23 april 2003 door mrs J.A.Z. Hooft Graafland, P.J. Sandberg en Th.A. van Nierop en aan partijen verzonden op 20 mei Voor afschrift: Commissie van Beroep, A.Th.M. ten Broeke, secretaris. 5