Nieuwsbrief. nr. 4. Themanummer: Hulpverlening in de praktijk (4) Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië

Transcriptie

1 Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië Nieuwsbrief Themanummer: Hulpverlening in de praktijk (4) Verder in deze Nieuwsbrief: Van de voorzitter Nieuws uit de stad Bacău Bezoek aan Betania nr. 4

2 Van de voorzitter En dat ook de onzen leren goede werken voor te staan tot nodig gebruik, opdat zij niet onvruchtbaar zijn. Dit schrijft Paulus aan Titus in zijn zendbrief hoofdstuk 3 :14. Moet dat geleerd worden, vraag je je dan af, dat doe je toch gewoon? Het blijkt niet zo te zijn, dit werk moet onder de aandacht gebracht worden opdat de onzen niet onvruchtbaar blijven. Wat wordt er met dat niet onvruchtbaar bedoeld? Daar bedoelt Paulus mee dat uit het geloof en de liefde blijkt wat de vruchten zijn die anderen kunnen aansporen om ook deze weg te gaan. In het genoemde hoofdstuk wordt deze aansporing zelfs drie keer gedaan. Aan de zegen van God is alles gelegen, wordt veelvuldig gezegd. Ook Gods zegen is nodig voor het vele werk dat gedaan is in Colonesti, Bacău, wat u kunt lezen in deze Nieuwsbrief, en voor het vele werk dat nog gedaan moet worden. Zeer onder de indruk ben ik van wat allemaal in korte tijd is gerealiseerd en met welk enthousiasme en betrokkenheid dat is gedaan. Pleun Eikelboom 2 Nieuws uit de stad Bacău Subsidie toegekend In de vorige Nieuwsbrief schreef ik over de zekerheden en onzekerheden van de Roemeense subsidie. Dat is de afgelopen maanden allemaal duidelijk geworden. We krijgen van drie partijen subsidie: het ministerie van Sociale Zaken, de gemeente Bacău en de provincie Bacău. De contracten zijn getekend. We zijn in afwachting van de betalingen, zeg ik dan maar... Zoals u weet, krijgen we geen volledige subsidie. We kunnen ongeveer 50% van de begroting dekken met deze subsidies. Er blijven financiële zorgen. Er is geld tekort voor de begroting van de projecten. Er zijn dringend wat renovatiewerkzaamheden nodig. Het meubilair van de kamertraining (12 jaar intens gebruikt door honderden jongeren) en van dagverblijf de Dolfijn is hard aan vervanging toe. Dat zijn zorgen die we met u delen. Mogelijk is er ergens een idee of een oplossing die wij op dit moment niet zien. Nieuwe medische post gerealiseerd Ook al liepen de contacten direct via Bacău, toch wil ik graag weergeven wat er de afgelo-

3 Inhoudsopgave 2 Van de voorzitter 2 Nieuws uit de stad Bacău 7 Hulpverlening in de praktijk (4) 10 Bezoek aan Betania 12 Ciprian vertelt zijn ervaringen 14 Nieuwspagina 15/16 Advertentiepagina pen tijd gebeurde door de mensen van werkgroep Zegveld. In februari van dit jaar werd ik benaderd door Werkgroep Zegveld om in samenwerking met deze groep een nieuwe medische post te bouwen. Zowel de groep (23 personen) als ik waren ons bewust van het tijdstip en de korte voorbereidingstijd. Het werd allemaal nog veel gekker! In overleg met overheden, om te kijken waar de medische zorg het hardste nodig was, kwamen we terecht in Borsani (gemeente Cotofanesti). De voorbereidingen werden getroffen en het was inmiddels eind mei. Toen bleek dat de bouw in dat dorp door omstandigheden niet kon doorgaan! Half juni werd er gekozen voor een ander dorp, namelijk Colonesti, een arme omgeving zo n 40 km van de stad Bacău. Dus nogmaals: half juni, terwijl de groep op 20 juli zou arriveren en de afspraak was dat de fun- Colofon Doel Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) verleent geestelijke, materiële en humanitaire hulp, en ondersteunt evangelisatieactiviteiten in Roemenië. Comité van aanbeveling ds. P. den Butter Veenendaal; ds. J. J. van Eckeveld Zeist; ds. A. A. Egas - Nieuwkoop; ds. M. Goudriaan Veenendaal; ds. W. Harinck Moerkapelle; ds. D. Heemskerk Ouderkerk aan den IJssel; ds. J. M. J. Kieviet Dordrecht; ds. K. ten Klooster Ridderkerk; ds. R. van Kooten Apeldoorn; ds. A. Kort Krimpen aan den IJssel; ds. L. W. van der Meij Driebergen; ds. P. Molenaar Lunteren; prof. dr. A. de Reuver Serooskerke; ds. L. W. Ch. Ruijgrok Poortvliet; ds. W. Silfhout Capelle aan den IJssel; ds. J. G. van Tilburg Waddinxveen; ds. W. van Vlastuin Wezep; ds. K. Visser Barendrecht. Uitgave Deze Nieuwsbrief is een uitgave van Stichting HCR en verschijnt vijf keer per jaar. Oplage Gratis verzending aan begunstigers en belangstellenden. Inschrijving Stichting HCR is ingeschreven onder nr bij de Kamer van Koophandel te Rotterdam en gerangschikt als ANBI, een en ander op grond van artikel 6.33 Wet inkomstenbelasting Nieuwsbrief HCR - september

4 4 dering dan klaar zou zijn. Geen vergunningen, geen fundering en de groep op komst. Dat is dus alles uit de kast halen om het toch voor elkaar te krijgen. De vergunningen werden geregeld en de fundering werd gestort. De oplevering van de fundering vond plaats op 18 juli. Twee dagen voor de komst van de groep. Op 22 juli begonnen de werkzaamheden voor de bouw van een nieuwe medische post in Colonesti. De groep uit Zegveld heeft bouwen in Roemenië in de vingers. Ervaring en makkelijk aanpassen aan omstandigheden zijn belangrijk, en dat hebben ze zeker in huis. Daarnaast hebben ze ook het organiseren goed onder controle. Er werd vaak aan Gert-Jan gedacht. Hij kwam op 27 mei om het leven bij een ernstig autoongeval. Hij was werkgroeplid en liet een duidelijk voelbare lege plek achter. Zijn broer was hier een paar dagen om te voelen wat Gert-Jan van plan was om te doen. De combinatie is mooi: Gert-Jan is in de gedachten van de groep, maar het leven (en de bouw) gaan verder. Dat verdient respect. Opening Op 6 augustus was de opening van de medische post. Er was veel belanstelling: mensen uit het dorp, gedeputeerden, burgemeesters van dorpen uit de omgeving, vertegenwoordigers van het provinciebestuur en vertegenwoordigers van andere instellingen. De burgemeester van Colonesti bedankte de groep in een uitgebreide speech. Alle vrijwilligers kregen een ingelijste erkenning. Ook de pers had veel belanstelling. Al vanaf begin juni stonden de kranten vol van berichten over de bouw. Na de opening waren er kranten die een pagina vol schreven met onder andere interviews met de vrijwilligers.

5 Jongeren uit Stolwijk Stolk goes Romania. Een jongerengroep uit Stolwijk hielp twee arme gezinnen om hun woningen op te knappen. De gezinnen waren van te voren met zorg geselecteerd. Gezinnen die vooruit willen, maar zelf niet kunnen! Door de slechte woonomstandigheden zijn de kinderen vaak ziek. Het zijn zeker geen omstandigheden waarin een gezin normaal kan wonen. Op korte termijn zal er geen verandering plaats kunnen vinden in de woonsituatie van deze familie, maar waarschijnlijk zal dat ook niet op lange termijn gebeuren. Dat betekent dat we van de huidige situatie het beste moeten maken. Daarmee ging deze groep aan de gang. De eerste schok, na het zien hoe zoveel mensen op een paar vierkante meter wonen, was snel voorbij. In 8 dagen tijd zagen we de situatie veranderen. Alles werd geverfd en gesausd. De elektriciteit werd aangepakt. Die was ronduit gevaarlijk en is nu veilig. Kortom, de twee woningen, ook al zijn ze klein, zijn weer 5

6 bewoonbaar. De woonsituatie is door de inzet van deze groep zeer verbeterd! Tijdens de laatste dagen werd er zelfs meubilair gekocht voor de gezinnen. Dat maakte deze werkvakantie helemaal compleet. Een prachtige groep mensen die er voor zorgde dat twee gezinnen weer veilig kunnen wonen! André Muit 6

7 Hulpverlening in de praktijk (4) Dit jaar staat de Nieuwsbrief van stichting HCR in het teken van hulpverlening in de praktijk. Een aantal van de projecten in Roemenië is in de drie Nieuwsbrieven die dit jaar zijn uitgegeven al langsgekomen. Daar komen veel reacties op, vooral omdat we veel nieuwe lezers hebben. Maar ook mensen die al langere tijd betrokken zijn bij stichting HCR vinden het fijn om alles weer eens te lezen. Ik schrijf het vaak en blijf het herhalen: uw hulp en betrokkenheid maken het werk in Roemenië mogelijk! Deze Nieuwsbrief gaat over centrum de Dolfijn voor kinderen met autisme. De behandeling van kinderen met autisme staat wat in de schaduw. Vaak krijg ik als reactie: waarom een centrum voor kinderen met autisme? Die redden zich toch wel? Mijn antwoord is dan kort en krachtig: nee, die redden zich niet! Centrum de Dolfijn is ontstaan door de contacten die we hadden met ouders van kinderen die naar ons dagverblijf voor kinderen met beperkingen kwamen. Het dagverblijf had geen afdeling voor die doelgroep, en de lijst werd langer en langer. In 2003 begonnnen we met de bouw van centrum de Dolfijn speciaal voor kinderen met autisme. Zonder al te veel kennis en ervaring. (Overigens zijn al onze projecten eigenlijk zo begonnen). Het aantal kinderen met autisme groeit Het maakt niet uit in welk land je woont, maar als er enige vorm of element van autisme wordt geconstateerd, is dat voor de ouders een hele schok. Maar als je in Roemenië woont, dan begint de ellende pas! Doktoren weten niet de juiste diagnose te stellen, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd, er worden allerlei medicijnen voorgeschreven die soms een tijdelijke oplossing bieden, maar het kind meer verdoven en de situatie op lange termijn vaak erger maken. Het aantal kinderen met autisme groeit schrikbarend; alleen al bij ons staan er meer dan 60 kinderen op de wachtlijst. Er zijn bepaalde therapieën die een bijzonder goed resultaat geven. Vooral Applied Behavior Analysis (ABA), een gedragstherapie, is een goede oplossing, mits er op tijd mee begonnen wordt. Opnieuw ontstaat er dan een probleem: in Roemenië is hier weinig of geen ervaring mee. Deze intensieve training vraagt namelijk veel individuele therapie, een team van 3 mensen behandelt één kind over een periode van ongeveer twee jaar. In de regio waar wij werken zijn geen of weinig voorzieningen (uitgezonderd ons centrum); elke dag hebben we nieuwe aanvragen van ouders die wanhopig een oplossing zoeken. De ervaring leert dat vroegtijdige behandeling en begeleiding een positief effect hebben op het kind èn op het gezin. Het kind Nieuwsbrief HCR - september

8 8 leert zich beter ontwikkelen en (ernstige) gedragsproblemen kunnen worden verminderd of zelfs voorkomen. Vroegtijdige behandeling is overal, en vooral in Roemenië, heel belangrijk! Er zijn hier geen (goede) speciale scholen. Er zijn geen vervolgvoorzieningen. Door vroegtijdig therapie toe te passen proberen we de kinderen zo zelfstandig mogelijk te krijgen. Het doel is om zoveel als mogelijk het kind op een normale school te plaatsen. Als er geen therapie plaatsvindt, dan heeft een kind geen enkele kans in de Roemeense samenleving! Daarom is centrum de Dolfijn zo belangrijk. Kinderen met autisme verdienen een kans die ze anders nooit zouden krijgen. Samenwerking Sind 2005 is er een samenwerking tussen stichting de Driestroom ( te Nijmegen en centrum de Dolfijn. Monique Mulders en haar collega s verzorgen kennisoverdracht. Mensen uit Nijmegen komen bij ons, maar onze mensen gaan ook naar Nijmegen. Al deze kosten worden betaald door stichting de Driestroom. In Roemenië is en was er weining kennis betreffende de behandeling van kinderen met autisme. Deze samenwerking is voor ons dus bijzonder waardevol. Al acht jaar wordt er over en weer gesproken over de ontwikkeling van de therapie voor deze kinderen. Met licentie van en geaccrediteerd door meerdere ministeries bieden we de volgende diensten: Psychologische evaluatie, evaluatie van gedrag en vaardigheden Dit onderdeel is voor de kinderen buiten het centrum, uit de provincie Bacău en andere provincies. De evaluatie vindt plaats in meerdere sessies (minstens twee). Aan het eind van dit evaluatieproces krijgt de familie een evaluatierapport en een interventieplan voor zes maanden.

9 Educatieve interventie Individuele en groepstherapie (ABA/DTT, PECS, TEACHH) In dit programma is plaats voor 14 kinderen: twee groepen van zeven kinderen. Het dagelijkse programma bestaat uit zes uren, van maandag tot en met vrijdag. Deze zes uren van therapie bestaan uit een tot twee uur individuele therapie, en vier tot zes uur groepstherapie. Het therapeutisch programma is gericht op vorming en ontwikkeling van vaardigheden op de volgende gebieden van ontwikkeling: receptieve taal, samenwerking, expressieve taal, sociale interactie, functionele communicatie, visuele prestatie, motorische en vocale imitatie, persoonlijke autonomie, grove en fijne motoriek, spel en vrije tijd, lezen, rekenen en schrijven. Kenmerken: strenge structurering van de omgeving en activiteiten met behulp van visuele ondersteuning (tijdschema s) en pictogrammen voor elk kind. Intensieve en individuele gedragstherapie (ABA/VB) Dit onderdeel van centrum De Dolfijn heeft plaats voor tien kinderen die dagelijks vier uur intensieve gedragstherapie krijgen van maandag t/m vrijdag. ABA/VB heeft dezelfde procedures en methoden als andere gedragsbenaderingen (promptare, vormen, chaining, generalisatie, etc.), maar is meer gebaseerd op de functionele analyse van de taal in plaats van de structurele. Kenmerken: Functionele communicatie en niet de structurele communicatie is de basis van deze therapie Therapeutisch advies wordt gegeven door een specialist BCABA (Board Certified Associate Behavior Analyst) Nieuwsbrief HCR - september

10 Individuele gedragstherapeutische interventies in het ambulante systeem Dit onderdeel biedt een gevarieerde mogelijkheid van therapeutische sessies (van twee tot 20 uur per week) voor kinderen van buiten het centrum, afhankelijk van de wensen van de ouders en de resultaten van de evaluatie. Therapeutische begeleiding Therapeutische begeleiding is een ambulante dienst, en heeft betrekking op de supervisie door één van onze psychologen van thuistherapie van kinderen, door periodieke beoordeling van de doelen in het interventieplan en vaardigheden van het gezin en/of andere personen die met het kind werken. Steungroep en informatie voor ouders van kinderen met autisme Cursussen en workshops We organiseren regelmatig cursussen en workshops voor ouders en specialisten. Er wordt altijd een actueel thema gekozen. Totaal aantal aanvragen voor centrum de Dolfijn : 286 ( Psychologische interventie, groepstherapie of begeleiding van ouders); Aantal kinderen geïntegreerd in het vaste programmacentrum, van 2005 tot nu: 96; Aantal kinderen in ambulante therapie, van 2005 tot heden: 189; Aantal kinderen doorgestuurd naar andere voorzieningen: 27; Deelnemers aan steungroep voor ouders en informatie voor ouders: 149 gezinnen; 80 kinderen die therapie kregen in centrum de Dolfijn zijn geïntegreerd in scholen en kleuterscholen. Deze keer dus de wat meer specialistische kant van onze activiteiten. Activiteiten die het verschil maken in het leven van deze kinderen en volwassen. Het is dezelfde vraag die we altijd stellen: wat zou er met de kinderen gebeuren als deze voorziening er niet zou zijn? Ik wil er niet aan denken! Uw hulp bij al deze activiteiten, maar ook de projecten waarover ik al eerder schreef, is belangrijk, of beter gezegd: onmisbaar. Uw hulp geeft deze kinderen een kans die ze anders niet zouden hebben! André Muit 10 Bezoek aan Betania Beste mensen, Hierbij stuur ik een kort verslagje over mijn bezoek aan het land (van mijn schoonzoon) Roemenië. Ik zal u niet vermoeien met alle persoonlijke ervaringen, maar het beperken tot het bezoek aan Betania. Het bezoek aan Betania werd vorig jaar geboren, toen ik op de C.G.O.-cursus de vader van André Muit sprak. Ik vertelde dat mijn schoonzoon uit Roemenië kwam en dat wij er in de zomer van 2013 wilden gaan kijken. Ook wilde ik iets aan een goed doel geven, dit omdat er veel armoede heerst en veel bedelaars zijn. Ik hoorde dat Betania op ongeveer twee uur rijden lag van Boroaia. Velen hebben met ons mee gespaard. Ik heb een brief gestuurd naar familie, kennissen, vrienden en collega s, of ze

11 een kleine bijdrage wilden geven, zodat vele kleintjes één grote zouden maken. Ook maakten we op school met de leerlingen broodjes gezond, die we verkochten in de pauze; een groepje praktijkleerlingen beklom in Dordrecht de Grote Kerk en liet zich sponsoren voor elke tree die ze de trap op liepen. In Bacău werden we bij André hartelijk ontvangen. Na de koffie overhandigden we de waardebon met het mooie bedrag van euro (later thuis gekomen bleek dat het totaalbedrag euro was). André bedankte ons hartelijk en liet ons Betania zien. De jongvolwassen mensen met hun beperking, die met strijkkraaltjes bezig waren, anderen die een bloempot aan het verven waren, weer een andere die vormpjes aan het natekenen was. We kochten mooie dingen die deze mensen toch met mooi resultaat hadden gemaakt. Hierna keken we bij de kleintjes met een autistische afwijking. De leiding was bezig om het eten van een warme maaltijd in goede banen te leiden. Ook het wassen van handen en gezicht hoorde hierbij. Bij het volgende huis ontmoetten we meisjes die slachtoffers waren geweest van mensenhandel. De bedden waren netjes opgemaakt en alles stond keurig in rijtjes: discipline proefde je hier. Na nog een bakje koffie bij André te hebben gedronken, vertrokken we met een pastoraal werker naar de sloppenwijk. Dit vonden we héél indrukwekkend. Drie waterpompen, waarvan het er maar één deed. Het water dat eruit kwam was van slechte kwaliteit, er was slechts één toilet voor 200 mensen, we zagen meisjes met jurkjes aan en daaronder blote billen, of zelfs helemaal bloot. De mensen wonen daar in garageboxen, maar ondanks de armoede waren de huisjes wel opgeruimd. We voelden ons rijk. Nu we weer in Nederland zijn, beseffen we dat God goed is voor ons en bidden of Hij ook daar verbeteringen wil geven. Wij bidden voor allen die we daar hebben achtergelaten. Ria Smits 11

12 Ciprian vertelt over zijn ervaringen Deze keer een greep uit een aantal hulpvragen van het Bureau voor Sociale Raad en Bijstand. Als team dragen we maandelijks zorg voor 120 gezinnen. Daarnaast komen er dagelijks hulpvragen van mensen die niet meer verder kunnen. Mensen die dringend hulp nodig hebben. Bij ons vinden ze altijd een open deur. Dat wil niet zeggen dat we alles kunnen oplossen. Helaas niet! Soms kan luisteren al helpen, soms is alleen luisteren ruim onvoldoende. Het is eigenlijk allemaal maatwerk. Iedere situatie is anders en iedere situatie vereist een andere aanpak. Het is in ieder geval wel duidelijk dat niemand bij ons komt omdat het goed gaat. De meest dramatische en wanhopige problemen komen bij ons binnen. Dagelijks. 12 Familie Donosa is een éénoudergezin. De moeder kan bijna niet meer voor haar kinderen zorgen. Ze geeft aan haar kinderen af te willen staan! Nee, niet uit onverschilligheid. Als de kinderen in een kinderhuis komen, dan hebben ze in ieder geval te eten en hebben ze het beter dan thuis, zegt ze. Ze wil dit niet, maar kan bijna niet anders. De kinderen zijn erg aan moeder gehecht, andersom ook. De scheiding van moeder en kinderen is dramatisch. Gelukkig kunnen we alles bieden wat nodig is: kleding, voedsel, medicijnen. We gaan er voor zorgen dat de kinderen naar school gaan en bij hun moeder kunnen blijven. Ook gaan we kijken hoe we op lange termijn het probleem kleiner kunnen maken. We kunnen dit doen, omdat u het werk van HCR in Roemenië ondersteunt! Zo n zelfde hulpvraag kwam binnen van de

13 families Belciu, Calin en Bostan, die families zijn uit dorpjes rondom Bacău komen. Ze kunnen hun kinderen geen toekomst bieden. Het is leven op water en maïskoek. Ook hier konden we helpen, omdat u het werk van HCR ondersteunt! niet het geval, en het kind heeft heel veel pijn. Het lijkt simpel: dan zorg je toch voor een rolstoel. Is ook zo. Alleen veranderen dingen als je aan de rand van het bestaan leeft! Dan is bij zulke simpele dingen hulp nodig. Het kind heeft nu een rolstoel en bezoekt ons revalidatiecentrum voor de fysiotherapie die ze zo hard nodig heeft. In de krottenwijk van Bacău zijn we begonnen met een programma over hygiëne en persoonlijke verzorging. Dit is mogelijk door de steun van Stichting Willemina Kempeneers. Zij betalen een verpleegkundige. Door middel van gedichtjes leren we de kinderen de basiszaken over hygiëne. Daarna zijn er natuurlijk prijsjes voor degenen die het beste geleerd hebben en dat ook toepassen. Door het verwaarlozen van hygiëne zijn de kinderen vaak ziek. Dit soort acties is dan ook van groot belang. Nieuwsbrief HCR - september 2013 Familie Stanescu heeft een kind met zeer ernstige beperkingen. Het is een arm gezin met een wil om er het beste van te maken. Ze hebben geen rolstoel voor het kind. Ook revalidatie en fysiotherapie zijn hard nodig. De spieren van het kind moeten soepel blijven. Dat is We kregen hulpvragen voor een borstprothese, rolstoelen, schoolspullen, operaties, medicijnen en voedsel. Eén voor één situaties waarin mensen niet meer zelf verder kunnen. Soms is dat simpel, soms bijzonder ingewikkeld. We schreven het al vaker, het aantal aanvragen, maar ook de wanhoop die er vaak bijkomt, worden alleen maar meer en intenser. Soms is luisteren genoeg, soms is er 10 euro nodig, maar vaker gaat het om grotere bedragen en inzet op langere termijn van ons team. We doen het met liefde. Deze mensen kunnen niet zonder uw hulp. We kunnen dit allemaal doen omdat u ons helpt. Wij vragen uw hulp om ook in de toekomst te kunnen blijven helpen. Wij bedanken u van harte! Ciprian Tomita 13

14 Nieuwspagina Voedselpakkettenactie Aan het einde van het jaar willen wij weer de geslaagde actie van afgelopen jaren herhalen. Veel mensen in zeer armoedige omstandigheden hebben wij kunnen helpen met een voedselpakket. In de wintermaanden is het uiterst moeilijke om in barre weersomstandigheden te overleven. Ook hier geldt weer: Uw hulp, hun toekomst. Wilt u meer informatie over de voedselpakkettenactie, neem dan contact op met René Muit, tel , of mail r.muit@stichtinghcr.nl Transporten Het derde transport voor dit jaar is inmiddels ook in Bacău aangekomen. Deze transporten zijn best kostbaar, gezien de hoge brandstofprijzen en toeslagen. Aan goederen is geen gebrek, er wordt voldoende aangeboden. Het bestuur beraadt zich er voortdurend op hoe een en ander is te regelen om toch de transporten te kunnen blijven verzorgen. weet u iemand die daarvoor in de gelegenheid is, bel dan René Muit, tel , of mail r.muit@stichtinghcr.nl Presentaties Wilt u meer weten over ons werk in Roemenië, dan willen we graag voor u een presentatie verzorgen. Voor informatie: pr@stichtinghcr.nl Activiteitenagenda Familiedagen Gorinchem oktober 2013 Kindersamenzangavond 2 november 2013 in de Moriakerk Doormanstraat 12 te Capelle aan den IJssel Aanvang 19:30 Zie voor meer info Zou u ook een transport willen verzorgen, of 14

15 Bestuurslid gezocht (v) Het bestuur van de Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) is op zoek naar een nieuw bestuurslid. HCR is opgericht in 1994 en verleent geestelijke en materiële hulp aan de hulpbehoevenden in Roemenië. Voor deze vacature geldt dat de ideale kandidaat: - Van het vrouwelijke geslacht is - Ervaring heeft met communicatie / public relations - Gericht is op samenwerking en aansturen - Gericht is op professionalisering - Gemotiveerd is om aanwezig te zijn bij de activiteiten Nieuwsbrief HCR - september 2013 Voor meer informatie over deze vacature kunt u contact opnemen met de voorzitter, dhr. Pleun Eikelboom, telefoon: voorzitter@stichtinghcr.nl 15

16 Giften Stort uw giften op ING BANK-rekening NL13 INGB , of RABO BANK-rekening NL62 RABO , t.n.v. Stichting HCR te Middelharnis. Uw gift is aftrekbaar voor de belasting! Legaten Testamentaire beschikkingen voor onze Stichting vermeldt u als volgt: Ik legateer, vrij van rechten en kosten, een bedrag van... aan Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) gevestigd te Middelharnis. Presentaties J. Muit Telefoon: adres: pr@stichtinghcr.nl Coördinator in Roemenië: André Muit (weblog: Website: of 16 Bestuur Voorzitter: Penningmeester: Secretaris: Bestuurslid: drs. P. Eikelboom D. Paul ir. S. Flikweert J.U. Vonk Noordegraaf Secretariaat HCR: Zandsteeg 25, 4255 SE Nieuwendijk, Telefoon: (0183) , adres: info@stichtinghcr.nl Eindredactie, vormgeving, correcties: J. Muit, A. Kort en J.W. Scheurwater Foto s: Druk: Asociaţia Betania Bacău Drukkerij Van der Perk BV, Groot-Ammers