5,5. Gedichtbespreking door een scholier 3857 woorden 30 januari keer beoordeeld. Nederlands. Poëzieanalyse van 10 gedichten.

Transcriptie

1 Gedichtbespreking door een scholier 3857 woorden 30 januari ,5 61 keer beoordeeld Vak Nederlands Poëzieanalyse van 10 gedichten 1) De Ridder Er was eens in vervlogen tijden, Een ridder, moedig als geen twijde, Hij was zo krachtig als de beul, En woonde in een groot kasteul. Met 80 strijders, hele ruwe, En zocht een vrouw, om mee te truwen. Hij was verzot op steektoernooien Van s morgens vroeg bij t hanekrooien Tot s avonds laat toog hij ten strijde, Hij had het land aan pais en vrijde. Nu wilde het dat in die dagen Veel ridders naar de bergen tagen, Omdat daar volgens de berichten Een maagd in ene kerker zichtte. Die daar bewaakt werd door een draak, De ridder riep; Dan ga ik aak. Wilt goed op mijn kasteel hier passen, Want ik ga deze maagd verlassen. Dus bij het krieken van de morgen, Toog onze ridder naar de borgen, En plotseling stond hij voor de draak, Maar dat bracht hem niet van de kaak. Hij greep zijn zwaard, wou t ondier doden Maar plotseling kreeg hij medeloden, De draak was hierdoor zeer ontroerd, Nam met verstikte stem het woerd, En sprak met tranen in zijn baard, Doe maar een wens, hij wordt verhaard, De ridder sprak daarop verheugd, Pagina 1 van 23

2 Ik wens de vrijheid van de meugd, Die gij hier opgesloten houdt. De draak zei: Goed, maar luister goud, Maak eerst een vers op jullie samen, Hij kreeg haar nooit, hij kon niet ramen! Parafrase: Er was eens lang geleden, Een hele moedige ridder, Hij was heel erg sterk, En hij woonde op een groot kasteel, 80 strijders gingen mee, Hij zocht een vrouw om mee te trouwen, Hij was gek op steektoernooien, Van s morgens vroeg bij het gekraai van de haan, Tot s avonds laat ging hij ten strijde, Hij had de vrijheid in het land, Nu was het zo in die dagen, Veel ridders gingen naar de bergen, Omdat daar volgens de berichten, Een maagd in een of andere kerker zou zitten, Ze werd daar bewaakt door een draak, De ridder riep: daar ga ik heen Willen jullie goed op mijn kasteel hier passen, Want ik ga deze maagd bevrijden, Dus toen het weer morgen werd, Ging de ridder naar de bergen, En plotseling stond hij voor de draak, Maar dat bracht hem niet van de wijs, Hij greep zijn zwaard, hij wilde de draak doden, Maar plotseling kreeg hij medelijden, De draak was daarom heel ontroerd, Hij nam met verstikte stem het woord, Hij sprak huilend, Doe maar een wens, en hij komt uit, De ridder sprak daarop heel blij, Hij wenste de vrijheid van de maagd, Die de draak hier opgesloten hield, De draak zei: luister goed, Maak eerst een gedicht op jullie samen, Pagina 2 van 23

3 Hij kreeg de maagd nooit, hij kon niet rijmen. Versanalyse Klassiek / Modern: Het is een klassiek gedicht, omdat de regels bijna allemaal dezelfde lengte hebben, omdat alle regels rijmen en omdat het een ridderroman is. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Dit gedicht is niet gegroepeerd, het is een verhaaltje achter elkaar, alleen de laatste regels staan los van de rest. Klinkerrijm: Woonde op een groot kasteul Die daar bewaakt werd door een draak Dan ga ik aak Toog onze ridder naar de borgen En plotseling stond hij voor de draak Beginrijm: Hij had het land Volrijm: Beul kasteul Steektoernooien hanekrooien Strijde vrijde Dagen tagen Draak aak Passen verlassen Morgen borgen Draak kaak Doden Medeloden Ontroerd woerd Baard verhaard Verheugd meugd Houdt goud Samen ramen Rijmschema: Het is een ridderroman, dan zou het eigenlijk aabbccddeeffgg enz, enz moeten zijn. Maar bij dit gedicht vind ik het wel moeilijk. Want tijden en twijde, ruwe en truwen rijmen eigenlijk niet. Daarom heb ik gekozen voor het rijmschema; Pagina 3 van 23

4 Abccdeffbbgghijjkklljjmmnnoppqqrrss Enjambement: Van s morgens vroeg bij t hanekrooien tot s avonds laat toog hij ten strijde. Nu wilde het dat in die dagen veel ridders naar de bergen tagen Metrum: Dit gedicht is een troche Stijlfiguren: Antithese: van s morgens vroeg tot s avonds laat Hyperbool: zo krachtig als de beul Woordspeling: vervlogen tijden / en sprak met tranen in zijn baard Metafoor: verstikte stem Synesthesie: sprak met tranen Interpretatie: Het is een verhaaltje over een ridder die op zoek gaat naar iemand om mee te trouwen. Hij heeft gehoord dat er een maagd zit opgesloten in een kerker. Daar wordt ze bewaakt door een draak. De ridder wou het dier doden, maar kon het niet. Dat vond de draak aardig en de ridder mocht een wens doen. Hij wenste dat de maagd vrij komt. Dat mocht als de ridder een gedicht maakt. Dit lukte niet, dus hij kreeg de maagd nooit. Op zich zit hier geen diepere betekenis achter. Het is gewoon een verhaaltje. Alleen is er nog wel de vraag: Wie kan er niet rijmen; de ridder of de schrijver van dit gedicht? 2) Mijn moeder is mijn naam vergeten Mijn moeder is mijn naam vergeten, Mijn kind weet nog niet hoe ik heet. Hoe moet ik mijn geborgen weten? Noem mij, bevestig mijn bestaan, Laat mijn naam zijn als een keten. Noem mij, noem mij, spreek mij aan, O, noem mij bij mijn diepste naam. Voor wie ik liefheb, wil ik heten. Parafrase: Mijn moeder is mijn naam vergeten, Mijn kind weet nog niet hoe ik heet. Hoe moet ik mij veilig voelen? Pagina 4 van 23

5 Noem mij, verzeker mijn bestaan, Laat mijn naam zijn als een generatie. Noem mij, noem mij, spreek mij aan, O, noem mij bij mijn innerlijke naam. Voor wie ik liefheb, wil ik er zijn Klassiek / Modern: Het is een modern gedicht. De laatste regel maakt het een modern gedicht. De eerste drie regels is een terzet. De vier regels daaronder een kwatrijn. De laatste regel eronder hoort nergens bij, dus is het geen klassiek gedicht. Ook rijmen niet alle regels op elkaar. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Eerst zijn er drie regels, dus een terzet, daarna vier regels, dus een kwatrijn. De laatste regel hoort nergens bij. (zoals hierboven ook is geschreven) Klinkerrijm: Hoe moet ik mij geborgen weten Laat mijn naam zijn als een keten (laat naam / mijn zijn) Noem mij bij mijn diepste naam Voor wie ik liefheb, wil ik heten. Beginrijm: Mijn kind weet nog niet hoe ik heet Volrijm: Vergeten weten keten - weten Bestaan aan naam Rijmschema: Aba cacd a geen enjambement geen metrum Stijlfiguren: Herhaling: noem mij, noem mij, spreek mij aan Beeldspraak: Metafoor en Vergelijking: laat mijn naam zijn als een keten (keten is generatie) Pagina 5 van 23

6 Interpretatie: Degene die hier wordt genoemd, is erg eenzaam. Ze heeft nog geen kind, want haar kind weet niet hoe ze heet. Ze wil haar naam laten zijn als een keten. Keten kun je vervangen door generatie of familie. Misschien wil ze een familie stichtten. Haar kind moet haar bij haar diepste naam noemen. Voor wie ze liefheeft, wil ze er zijn. Allen die mensen wil ze helpen. 3) Iemand om aan te vertellen wat niet van belang is Het regent en niemand om aan te vertellen Hoe nat ik ben. Het regent en niemand Om aan te vertellen dat mijn nieuwe schoenen Nu al lek zijn. Jac, ik ben in een plas gestapt En mijn schoenen zijn lek, ik ben nat, door en door. Jac, en jij? Hoe hard het regent? Het regent heel hard. Heel erg hard. Harder dan ooit. Parafrase: Het regen en er is niemand tegen wie ik kan zeggen hoe nat ik ben. Het regent en niemand kan ik zeggen dat mijn nieuwe schoenen nu al lek zijn. Jac, ik ben in een plas gestapt en mijn schoenen zijn lek. Ik ben helemaal nat. Jac, en jij? Hoe hard het regent? Het regent heel hard, heel erg hard Harder dan ooit. Klassiek / Modern: Het is een modern gedicht. De eerste stofe heeft zes regels, de tweede drie. Daar is niets traditioneels aan op te merken. Ook zijn er lange en hele korte regels te zien. Dat duidt ook op een traditioneel gedicht. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Zoals ook al hierboven is gezegd, zijn er geen strofen. Klinkerrijm: Ik ben in een plas gestapt. Hoe hard het regent? Harder dan ooit. Beginrijm: Pagina 6 van 23

7 Hoe hard het regent? Het regent heel hard, heel erg hard. Geen volrijm: geen rijmschema en geen metrum Enjambement: In het eerste stukje, de eerste zes regels is alleen maar enjambement. Alle regels lopen gewoon door op de volgende regel. In het tweede stukje, de laatste drie regels, is geen sprake van enjambement. Stijlfiguren: Herhaling: om aan te vertellen dat mijn nieuwe schoenen nu al lek zijn. Herhaling: ik ben in een plas gestapt en mijn nieuwe schoenen zijn lek. Herhaling: ik ben nat, door en door. Herhaling: het regent hard, heel erg hard, harder dan ooit. Hyperbool: laatste twee regels Beeldspraak: Vergelijking: de regen eenzaamheid. Als de zon zou schijnen in dit gedicht, zou het niet kloppen. Interpretatie: Degene in het gedicht voelt zich erg alleen. Ik denk dat degene geen vrienden meer heeft, is ontslagen, of dat een dierbare is overleden. Zijn vrienden hadden hem erin geluisd -> in de plas gestapt. Ze heeft ontdekt wie haar vrienden eigenlijk waren: niemand. Als je nu vraagt hoe slecht het met hem gaat, (hoe hard het regent) is het antwoord, heel erg slecht, slechter dan ooit. 4) En of het hier gesneeuwd heeft Eerste sneeuw. Ja eerste sneeuw, Maar wie heeft oog voor de laatste, De laatste sneeuwpop, het smelten Van de voeten, wie let daarop? Zo gaat het ook met pijn. Je voelt het onbarmhartige Begin maar het verdwijnen Maak je op uit het verdwenen zijn. Parafrase: Eerste sneeuw. Ja eerste sneeuw, Maar wie kijkt nog om naar de laatste, Pagina 7 van 23

8 De laatste sneeuwpop, het smelten Van de voeten, wie let daarop? Zo gaat het ook met pijn. Je voelt het ergste Begin maar het verdwijnen Merk je pas als het verwenen is. Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een klassiek gedicht. Dat zie je ook aan de vorm: twee keer vier regels. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Het gedicht bestaat uit acht regels: twee keer vier regels. Dus: twee keer een kwatrijn en dat maakt samen een octaaf. Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: Eerste sneeuw Wie heeft ogen voor de laatste Zo gaat het ook met pijn (zo ook / het met) geen beginrijm Volrijm: Sneeuwpop daarop Pijn zijn Rijmschema: Geen rijmschema, want sneeuwpop en daarop rijmen wel, en pijn en zijn ook. Maar alleen pijn zijn staat achteraan in de zin, dus ik vind dat er geen echt rijmschema is. Enjambement: Het smelten van de voeten Je voelt het onbarmhartige begin maar het verdwijnen maak je op uit het verdwenen zijn Pagina 8 van 23

9 geen metrum Stijlfiguren: Tegenstelling: eerste en laatste sneeuw. Retorische vraag: wie let daarop? Beeldspraak: Vergelijking: sneeuw pijn Vergelijking: sneeuwpop mens Interpretatie: De sneeuw wordt vergeleken met een mens. Eerst is er een baby waar iedereen veel oog voor heeft. Maar voor de oudere mensen in de samenleving geldt dit niet. (wie let er op de laatste?) Zo gaat het ook met pijn. Je voelt alleen het begin, maar dat er iemand is gestorven, merk je pas als het zover is. 5) Verzoening In haar was ik geborgen En breidde ik mij uit En werd ik steeds kompleter En rijpte ik als fruit En kreeg ik voeten, handen En reuk en stem en wil Totdat ik met een gil Geboren werd en banden Die ons verbonden hielden En die ik niet meer ken, Gebroken werden met een slag, een donderslag. O moeder, die mij baarde, Die haar vermoeide schoot Gelaten openvouwde, U draag ik op mijn dood. Parafrase: Ik haar was ik beschut Pagina 9 van 23

10 En werd ik steeds groter Ik werd steeds completer Ik groeide erg snel. Ik kreeg voeten en handen Ook reuk en stem en een wil Totdat ik met een gil Geboren werd en banden Die ons bij elkaar hielden En die ik niet meer ken Gebroken werden met een slag, een donderslag. O moeder, die mij baarde Die haar vermoeide schoot Heel lief openvouwde, U draag ik op mijn dood Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een klassiek gedicht. Dat zie je ook aan de vorm. De regels zijn allemaal even lang. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Het zijn zestien regels: vier blokjes van vier regels, dus vier kwatrijnen en twee octaven. Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: En breidde ik mij uit En werd ik steeds completer Die ons verbonden hielden geen beginrijm Volrijm: Uit fruit Wil gil Handen banden Schoot - dood Rijmschema: Pagina 10 van 23

11 A b c b d e e d f g h i j k l k Enjambement: Totdat ik met een gil geboren werd en banden die ons verbonden hielden. Gebroken werden met een slag, een donderslag. Die haar vermoeide schoot gelaten openvouwde. Metrum: Trochee Stijlfiguren: Woordspeling: rijpen als fruit Beeldspraak: Vergelijking: banden verbroken wordt vergeleken met het doorknippen van de navelstreng. Interpretatie: Het eerste deel van het gedicht gaat over degene die geboren wordt, hoe het in de buik groeit, enz. Met de zin: de banden worden verbroken, dacht ik daarom ook aan het doorknippen van de navelstreng. Dan zijn moeder en kind los van elkaar. Maar met deze zin kan ook worden gezegd dat het kind niet lang geleefd heeft. Dat is ook te zien aan de laatste zin: U draag ik op mijn dood. 6) En jij? En jij? Als ik groot ben Word ik piloot En jij? Als ik groot ben Ga ik dood En jij, en jij, en jij? Als we groot zijn gaan we dood Maar eerst worden we nog even piloot Parafrase: Wat wordt jij later? Als ik groot ben Pagina 11 van 23

12 Word ik piloot En jij? Als ik groot ben Ga ik dood En jij, en jij, en jij? Als we groot zijn gaan we dood Maar eerst worden we nog even piloot Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een modern gedicht. Dat zie je ook aan de vorm. De regels zijn niet allemaal even lang. Je kan zien aan de tekst dat het nog niet zo lang geleden geschreven is, omdat er ongeveer 50 jaar geleden niet zo mocht worden gedacht. Districhon / Terzet / Kwatrijn: Het is een terzet. Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: Groot dood geen beginrijm Volrijm: Piloot dood groot Rijmschema: A b c a b c a c c Enjambement: Als ik groot ben word ik piloot Als ik groot ben ga ik dood Geen metrum Stijlfiguren: Pagina 12 van 23

13 Hyperbool: groot dood: als je groot wordt, hoef je niet gelijk dood te gaan. Herhaling: en jij wordt 5x genoemd, dood 2x, piloot 2x en groot ook 2x. Geen beeldspraak Interpretatie: Veel kinderen vragen aan elkaar: wat wil jij worden als je groot bent? Dan is het antwoord: juffrouw, politie of meestal brandweerman. Ik vind dat die gedachte in de eerste drie regels sterk naar voren komt. Maar als je dan de rest leest, zou een kind dat nooit begrijpen. Het is een hele negatieve gedachte, want je kan het leven natuurlijk op een hele andere manier zien. 7) Voor een dag van morgen Parafrase Wanneer ik morgen doodga, Vertel dan aan de bomen Hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, Die in de bomen klimt Of uit de takken valt, Hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, Dat jong genoeg is om het te begrijpen Vertel het aan een dier Misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, Vertel het aan de stad, Hoe ik je liefhad. Maar zeg het aan geen mens. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat Alleen maar een man alleen maar een vrouw, Dat een mens een mens zo liefhad Als ik jou. Als ik morgen doodga, Vertel dan aan de bomen, Hoeveel ik van je hield. Vertel dan aan de wind Pagina 13 van 23

14 Die door de bomen waait, Hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, Dat de leeftijd heeft om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, Misschien alleen al door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, Vertel het aan de stad, Hoe lief ik je vond Maar zeg het tegen niemand Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat Alleen maar een man en alleen maar een vrouw, Dat een mens een mens zo lief had, Als ik jou. Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een modern gedicht. Dat zie je ook aan de vorm. De regels zijn niet allemaal even lang. Ook de verdeling van de regels is niet klassiek: eerst 14 regels en daarna 6. Geen Districhon / Terzet / Kwatrijn Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: Wind klimt kind Begrijpen kijken Doodga bomen Beginrijm: Alleen maar een man, alleen maar een vrouw Volrijm: Wind kind Stad had Vrouw jou Dat liefhad Rijmschema: Pagina 14 van 23

15 A b c d e f c d g h I j k k l m k n k n Enjambement: Vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield Die in de bomen klimt of uit de takken valt Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw Metrum: Het is een trochee Stijlfiguren: Tegenstelling: man vrouw Hyperbool: vertel het aan de bomen, vertel het aan de wind Herhaling: hoeveel ik van je hield Beeldspraak: De bomen en de wind zijn dingen waar je helemaal niets tegen kunt zeggen. Interpretatie: Een man wil duidelijk maken dat hij heel veel van een vrouw houdt. Ik denk dat hij op sterven ligt, bijv. dat hij een ernstige ziekte heeft of een ongeluk heeft gehad. Hij gaat ervan uit dat mensen het niet kunnen geloven, dat als hij dood is, hij ook nog van de vrouw kan houden. Hij maakt wel heel duidelijk, vooral in de laatste regels, dat hij ongelofelijk veel van de vrouw houdt. 8) Mont Ventoux Parafrase Dichten is fietsen op de Mont Ventoux Waar Tommy Simpson is overleden. Onder zo tragische omstandigheden Werd hier de wereldkampioen doodmoe. Op deze col zijn velen losgereden, Eerste categorie, sindsdien tabu. Het ruikt naar dennegeur, Sunsilk Shampoo, Die je wel nodig hebt, eenmaal beneden. Alles is onuitsprekelijk vermoeiend; De Mont Ventoux opfietsen wel heel erg, Pagina 15 van 23

16 Waarvoor ook geldt: bezint eer gij begint. Toch haal ik, ook al is de hitte schroeiend, De top van deze kaalgeslagen berg; Ijdelheid en het najagen van de wind. Dichten kan je vergelijken met fietsen op de Mont Ventoux Waar Tommy Simpson is overleden. Onder erg tragische omstandigheden Werd hier de wereldkampioen doodmoe. Op deze berg zijn velen losgereden, Eerste categorie, vanaf toen taboe. Het ruikt naar dennegeur, Sunsilk Shampoo, Die heb je wel nodig, als je beneden bent. Van alles wordt je heel erg moe; De Mont Ventoux opfietsen is wel heel erg, Maar bedenk van tevoren waar je aan begint. Toch haal ik, al is de hitte vermoeiend, De top van deze berg; Ijdelheid en het najagen van de wind. Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een klassiek gedicht. Er worden wel termen gebruikt, die neigen naar het modern, zoals Sunsilk Shampoo, maar toch de opbouw van het gedicht verwijst weer naar het klassieke. Districhon / Terzet / Kwatrijn Dit gedicht is een sonnet, want eerst heb je 2x vier regels, een kwatrijn. Daarna 2x drie regels, een terset. Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: Op deze col zijn velen losgereden Eenmaal bededen Waarvoor ook geldt Erg geldt Pagina 16 van 23

17 Beginrijm: Sunsilk Shampoo Volrijm: Mont Ventoux doodmoe Overleden omstandigheden losgereden beneden Tabu Shampoo Bezint begint wind Erg - berg Rijmschema: A b b a b a a b c d e c d e Enjambement: Onder zo tragisch omstandigheden werd hier de wereldkampioen doodmoe Geen metrum Geen stijlfiguren Beeldspraak: Vergelijking: dichten fietsen op de Mont Ventoux Vergelijking: dichten schroeiende hitte Vergelijking: kaalgeslagen berg - gedicht Interpretatie: Fietsen op de Mont Ventoux wordt vergeleken met een gedicht. Tommy Simpson slikte doping, dus hij deed het niet eerlijk. Als een dichter ook zo aan de gang gaat, komt die er niet. Die komt niet op het topje van de kaalgeslagen berg. Een gedicht maken is net als het beklimmen van de berg erg vermoeiend. Weet waar je aan begint! Toch haalt deze schrijver het topje van de kaalgeslagen berg. 9) Ziekentroost Parafrase Pizarro had de vijftig overschreden En weinig roem behaald uit veel gevaar; Zijn eerste vrouw droeg veren in het haar En op zijn kleinen akker werkte een tweede. Pagina 17 van 23

18 Hij stond bekend als drieste moordenaar, Geen wet haast die hij niet had overtreden, Maar dat behoorde tot de goede zeden Op Hispaniola hij was vijftig jaar. Toen kwam de kans: met een vermolmd karveel Maakte hij de reis die niemand voor hem deed, Veroverde met honderd man Peroe. Vijftig was hij, ik dertig maar: wie weet Ontdek ik niet het zesde werelddeel, Al ben ik nu na een paar stappen moe? Pizarro was al ouder dan vijftig jaar En weinig aanzien behaald uit veel gevaar; Zijn eerste vrouw droeg veren in het haar En op zijn kleine akker werkte zijn tweede. Hij stond bekend als moordenaar zonder geweten, Hij had bijna elke wet overtreden, Maar dat vond hij een goede eigenschap. Op Hispaniola was hij vijftig jaar. Toen kreeg hij de kans; met zijn zeilschip Maakte hij een reis die niemand voor hem had gedaan. Hij veroverde met honderd man Peroe. Hij was vijftig en ik dertig maar: wie weet Ontdek ik het zesde werelddeel niet Al ben ik al na een paar stappen moe? Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een klassiek gedicht. Dat is onder andere te zien aan de opbouw. Districhon / Terzet / Kwatrijn Dit gedicht is een sonnet, want eerst heb je 2x vier regels, een kwatrijn. Daarna 2x drie regels, een terset. Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Pagina 18 van 23

19 Klinkerrijm: Behaald uit veel gevaar Zijn eerste vrouw droeg veren Die hij niet had overtreden Hij was vijftig jaar Toen kwam de kans Overschreden tweede Karveel - deed Beginrijm: Wie weet Volrijm: Gevaar haar moordenaar jaar Zeden - overtreden Peroe - moe Rijmschema: A b b a b a a b c d e c d e Enjambement: Ik dertig maar: wie weet ontdek ik niet het zesde werelddeel Geen metrum Stijlfiguren: Herhaling: vijftig overschreden / hij was vijftig jaar / vijftig was hij Retorische vraag: al ben ik nu al moe? Geen beeldspraak Interpretatie: Misschien zit er wel een achterliggende gedachte achter dit gedicht. Ik denk het wel, maar ik kan hem er niet uithalen. In mijn ogen is dit gewoon een verhaaltje van een ontdekkingsreiziger uit de zestiende eeuw. Het is een sonnet. Er zit dan ook een wending in het verhaal: eerst een persoon zonder geweten (stond bekend als drieste moordenaar, enz) daarna als een heldhaftige ontdekkingsreiziger die met meer dan honderd man Peru heeft veroverd. 10) Geschenk van mijn vader Pagina 19 van 23

20 Parafrase Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur; Mijn lieve vader En ik. Bij elk klokgetik Kwam zijn stervensuur Nader en nader. Hij was rustig en goed; Lijk de moeder Die haar kindje heeft gedekt tot de kin, En die heengaat op lichten voet, Stil en verblijd Zo wist hij zijn denken en daden te bedolven. Onder God s warme barmharigheid Hij stond langzaam uit zijn zetel op, Recht en sterk lijk hij had geleefd. Zijn fijne hand Heeft gebeefd Op mijn hand: Een nevel over ontwakend land. Toen heeft hij zijn laatste daad gedaan: Hij gaf me zijn uurwerk, Eenvoudig, zonder een woord, En monklend is hij te rust gegaan. Maar, toen ik hem zacht naar het bed geleidde, Wist ik Hoe een engel, zingend, aanschreed achter ons beide. Want moedig had mijn vader, In mijn handen Afstand van daad en tijd gedaan. Trots en wenend ben ik van hem heengegaan. Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur; Mijn lieve vader En ik. Bij het getik van de klok Kwam het uur dat hij stierf Dichter en dichterbij. Pagina 20 van 23

21 Hij was rustig en goed; Net als de moeder Die haar kindje heeft toegedekt tot de kin, En die zachtjes weggaat, Stil en erg blij Zo wist hij zijn denken en daden te verbergen. Onder God s warme toezicht. Hij stond langzaam uit zijn stoel op, Recht en sterk zoals hij had geleefd. Zijn fijne hand Heeft gebeefd Op mijn hand: Het leek een nevel over ontwakend land. Toen heeft hij zijn laatste daad gedaan: Hij gaf aan mij zijn uurwerk, Eenvoudig, zonder iets te zeggen, En glimlachend is hij gestorven. Maar, toen ik hem zacht naar het bed bracht, Wist ik Hoe een engel, zingend, achter ons allebei aankwam. Want moedig had mijn vader, In mijn handen Afstand van daad en tijd gedaan. Trots en huilend ben ik van hem weggelopen. Versanalyse: Klassiek / Modern: Het is een modern gedicht. Dat is onder andere te zien aan de opbouw: afwisselend zeven, zes en vier regels. Ook de lengte van de zinnen geven dit aan. Geen Districhon / Terzet / Kwatrijn Klinkerrijm / Beginrijm / volrijm: Klinkerrijm: Zaten samen Zwijgend bij Kindje - kin Warme - barmhartigheid Lijk hij Pagina 21 van 23

22 Heeft gebeefd Zijn fijne mijn Daad - gedaan Beginrijm: Zaten zwijgend Volrijm: Vuur levensuur Ik klokgetik Goed voet Verblijd barmhartigheid Geleefd gebeefd Hand land Gedaan gegaan Geleidde beide Gedaan - heengegaan Rijmschema: A b c c a b d e f d g h g I j k j k k Enjambement: Mijn lieve vader en ik Bij elk klokgetik kwam zijn stervensuur nader en nader Lijk de moeder die haar kindje heeft gedekt tot de kin Zo wist hij zijn denken en daden bedolven onder God s warme barmhartigheid Zijn fijne hand heeft gebeefd op mijn hand. Wist ik hoe een engel, zingend, aanschreed achter ons beide In mijn handen afstand van daad en tijd gedaan. Geen metrum Stijlfiguren: Vergelijking: moeder dat kind toedekt wordt vergeleken met de vader (hoe rustig hij was) Vergelijking: het beven van de hand van de vader wordt vergeleken met een nevel over ontwakend land. Beeldspraak: Metafoor: vuur is een teken voor saamhorigheid. (gezelligheid) Metafoor: klok is teken van tijd klokgetik voor het leven (het leven tikt voorbij) Pagina 22 van 23

23 Interpretatie: Vader en zoon zaten bij het vuur. Vader was stervende, en dat wist hij. De vader heeft goed geleefd; wordt vergeleken met moeder. Zijn laatste daad was dat hij zijn uurwerk aan (wat ik dacht) zijn zoon gaf. Zo had hij afstand gedaan van tijd en daad. De zoon was trots en liep huilend weg. Nu heeft de zoon dus het uurwerk van zijn vader. Ik denk dat wordt bedoeld dat de zoon nu het werk van de vader moet voortzetten, zijn vader moet opvolgen. Pagina 23 van 23