Gedichtendossier. Datum: 8 januari Pagina 1 van 8

Transcriptie

1 Gedichtendossier Gemaakt door: Sophie Leusink Klas: 4T3 Vak: Nederlands Datum: 8 januari 2015 Docent: mvr. Scholten Pagina 1 van 8

2 Inhoudsopgave Blz. Gedicht 3 Gedicht analyse 4 Overige gedichten 6 Pagina 2 van 8

3 Gedicht: Hieronder ziet u de link van de site waarvan ik het gedicht heb af gehaald. Zullen ze stilstaan, de rivieren En de vogels en de dieren Zou het strand de zee verlaten Ze hebben niets meer te bepraten Zou de maan niet langer lichten Geen dichter zou meer dichten Nergens zouden bloemen staan En de aarde zou verkleuren Overal gesloten deuren En de klok zou niet meer slaan Dan was de hele vrijerij bedorven De wereld was gauw uitgestorven Zou de zon niet langer stralen De wind zou niet meer ademhalen Geen appel zou meer rijpen Zoals eens in het paradijs Als wij elkaar niet meer begrijpen Dan is de wereld koud als ijs Ik zou sterven van de kou En m'n adem zou bevriezen Als ik je liefde zou verliezen Er is geen liefde zonder jou Toon Hermans ( ) Pagina 3 van 8

4 Analyse: Ik heb het gedicht: van Toon Hermans geanalyseerd. Onderwerp: Hoofdgedachte: Rijm: Rijmschema: Vorm gedicht:. op de wereld dan zou heel de wereld niks meer waard zijn, omdat er geen liefde is. Er zit wel een rijm in namelijk: eindrijm en klinkerrijm. Het is omarmend rijm dat dit gedicht bevat. 1 keer bevat dit gedicht ook een keer gekruist rijm namelijk in couplet 7. Zie hieronder: Couplet 1: a b b a Couplet 2: a b b a Couplet 3: a b b a Couplet 4: a b b a Couplet 5: a b b a Couplet 6: a b b a Couplet 7: a b a b Couplet 8: a b b a Het gedicht bevat 8 coupletten van elk couplet 4 regels. Beeldspraak: als er geen liefde was tussen ons. Dit is een metafoor. Ze hebben niets meer te bepraten ze kunnen niks meer doen. Dit is ook wel een metafoor. En de aarde zou verkleuren het zou heel saai worden. Dit is een metafoor. De wind zou niet meer ademhalen er zou geen wind meer zijn. Dit is een personificatie. Dan is de wereld zo koud als ijs dan is de wereld Dit is ook wel een metafoor. Als ik je liefde zou verliezen als we niet meer zouden hebben. Dit is ook een metafoor. Pagina 4 van 8

5 Mijn gevoel: Ik vind het een mooi en leuk gedicht, dit komt doordat er veel gevoel en emotie in het gedicht zit. Helaas ken ik het gevoel ook als je iemand verliest waarvan je heel veel houdt. Als ik dit gedicht lees word ik zelf ook een beetje verdrietig dit is, omdat het blijkbaar iemand is waarmee je niet zonder kunt. Het gedicht spreekt mij wel aan. In de begrippen lijst kwamen deze begrippen naar voren: Beeldspraak Eindrijm Gekruist rijm Rijk rijm Metafoor Omarmend rijm Personificatie Pagina 5 van 8

6 Gedicht 2: Hieronder ziet u de link van de site waarvan ik het gedicht heb af gehaald. Doosje Ik ben zo bang dat je strakjes verdwijnt, Vervaagt in de mist en dan nooit meer verschijnt, Oplost in het zonlicht of smelt in de regen, Ja, dat komt voor en wat doe je ertegen? Wegvliegt door t raam als een hele domme vlinder, Hoge beloning voor de Eerlijke Vinder. Ik zou je het liefste in een doosje willen doen En je bewaren, heel goed bewaren. Dan zou ik je verzekeren voor anderhalf miljoen En telkens zou ik eventjes het doosje opendoen En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren. Dan lig je in de watten en kan niemand erbij, Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij. En dan telkens even kijken, Heel voorzichtig even kijken, En dan telkens even kijken En een zoen. Je mag er eventjes uit, elke dag. Zeker dat mag. Ja, een uurtje, dat mag. Laten we zeggen: naar t Vondelpark, even, Alleen om de eendjes wat eten te geven. Maar k hou je vast, ook tegen je zin En na een uur ga je t doosje weer in. Annie M.G. Schmidt Pagina 6 van 8

7 Gedicht 3: Hieronder ziet u de link van de site waarvan ik het gedicht heb af gehaald. Bekentenis Met zoveel liefde heb ik van je gehouden dat, nu ik bijna je vergeten ben, het zeggen van je naam mij is gebleven een liefkozing, waar ik dagen op kan leven; En dit is de liefste herinnering: hoe op het plein, een honinglied van linden, vanuit de schaduw over witte straten je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden sloegen de gele zijde van je kleed tegen je ranke lichaam, en je ogen waren van heimwee raadselig verwijd. Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen. Met zoveel liefde toch heb ik van je gehouden dat, nu ik bijna je vergeten ben, het een liefkozing der lippen is gebleven je naam te zeggen als ik eenzaam ben. Hans Warren Pagina 7 van 8

8 Gedicht 4: Hieronder ziet u de link van de site waarvan ik het gedicht heb af gehaald. Voor een dag van morgen Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had. Maar zeg het aan geen mens. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw, dat een mens een mens zo liefhad als ik jou. Andreus, Hans, Pagina 8 van 8