Monique Picavet Twee hondjes in het gras

Transcriptie

1 Monique Picavet Twee hondjes in het gras Twee hondjes in het gras Beide van een duister ras Ze rennen achter elkaar Zij achter hem, hij achter haar Tot ze bij hun baasje uit gaan hijgen En wat te eten en te drinken krijgen. Twee hondjes in het gras De een doet een poep, de ander een plas Zij vraagt bij de baas om een aai over haar snuit Hij rekt zich eens lekker uit Baasje zelf strekt nu ook de benen en gaat staan Teken; hoogste tijd om naar huis te gaan Twee hondjes in het gras Ik zou willen dat ik er een van was Vol bewondering en verwondering aanschouw ik dit tafereel Niet dat ik mij verveel Mooi zo n liefde tussen hond en baas Ook de saamhorigheid klinkt misschien heel dwaas Toch zou ik willen dat ik een van die hondjes was Lekker rennen in het gras Heerlijk leven zonder zorgen Niet denken aan de dag van morgen Helaas dit is een onvervulde wens Ik ben nu eenmaal geboren als een mens. 1

2 Herinneringen wat is er mooier dan het krijgen van een baby? Niets toch? Aan je jeugd heb je vast mooie herinneringen De kerst, st. maarten, sinterklaas, je verjaardag. Allemaal mooie herinneringen Je eerste vriendje, je eerste zoen De eerste dansles, schoorvoetend in de zaal De eerste keer op je brommer Je diploma halen Allemaal mooie herinneringen. Je trouwdag, met een mooie jurk Samen met je eigen moeder gemaakt Je huis inrichten samen met je eigen man Echt jouw eigen huis Allemaal mooie herinneringen Maar dat alles haalt het niet Bij het krijgen van een eigen kind Vol van verbazing en verwondering Groeit zo n mensje in je buik Een keer vrijen en je hoeft er verder niets meer aan te doen Natuurlijk, gezond leven en eten, Maar verder je hoeft het niet te kneden Niet zoals met klei te bewerken Het doet het allemaal vanzelf Het groeit en vormt zich vanzelf En dan komt het allermooiste 2

3 Alles wat je hebt gevoeld Ziet dan het daglicht En je ziet het zelf; ik heb een kind! Vol bewondering kijk je hem of haar aan Dit hebben wij samen gedaan Dit overtreft al het andere Niets kan dit overtreffen of evenaren Ik verwonder en bewonder nog steeds Dat ik als mens hiertoe ben in staat ben geweest. Geen herinnering kan hier tegen op! 3

4 Dromen op een wolk Driesje ligt in bed te gapen, Maar kan toch niet slapen. Hij kijkt naar buiten naar de maan, En denkt ; kon ik daar maar naar toe gaan. Hij draait zich om, dag maan, Doch daar tikt iets op het raam. Wat kan dat nu weer zijn? Ik wil slapen, dit is niet fijn. Driesje, kom eens hier, Dan breng ik je wat plezier. Hij stapt schoorvoetend uit zijn bed, Met zijn beertje, die hij op het kozijn zet. Veegt het condens weg met zijn vuisten Met verwondering kijkt hij naar buiten, Wat hij nu tot zijn verbazing ziet, ons Driesje, Een wolkje dat fluistert met een briesje. Kom dan breng ik je mee Laat je alles zien van hier tot aan de zee. Toe wees niet bang ik ben sterk, Doe dit al jaren, het is mijn werk. Driesje probeert het met z n grote teen 4

5 Verhip, hij gaat er niet doorheen. Hij stap over op de wolk, die is zo zacht En woelt zich in een warme vacht Samen vliegen over de wereld heen Hij kijk vol bewondering om zich heen. Na een mooie maar vermoeiende vlucht, Komt hij weer thuis, kruipt in bed met een zucht. De volgende dag staat Driesje op, Is het een droom geweest, dan is het een flop. Doch het raam staat open, Het is voor hem toch echt te hopen, Dat de wolk terug zal komen, Zodat hij voortaan heerlijk kan dromen. 5

6 Als mens op menswaardigheid mogen sterven Meisje zie je niet, Dat ik dood ga van verdriet. Je doet je best dat is je opgedragen, maar ik zou je toch nog zo graag iets willen vragen, of eigenlijk iets willen zeggen. Je ziet hier nu een oude vrouw die elk moment heen kan gaan. Je bent lief, daar gaat het niet om, maar kijk eens terug hoe het met mij allemaal begon. Ik ben ook zo jong als jij geweest en heb ook heel wat af gefeest. Mijn leven zit er nu op en ik heb er vrede mee, alleen de medici geven het niet op. Als het je lukt hou ze bij mij weg, ik ben op en klaar met dit leven. Meisje kijk verder, ik heb mijn leven gehad, ik heb bewondering voor jouw vak. Je bent niet voor niets verpleegster geworden, maar verplegen houdt meer in dan mensen in leven houden. Ik ben op ben nu 90 jaar en wil graag naar onze lieve heer. Dat verwondert jou misschien, maar als je zo oud bent als ik begrijp je dat vast. Weet dat als ik er morgen niet meer ben, dat ik daar blij mee ben. Je bent lief en blijf dat ook, maar ga door met leven dat deed ik ook. Treur niet om mij, zie mij als een jonge dame die een nieuw leven tegemoet gaat. Ik zal altijd jou in gedachten meenemen, Maar vergeet mij maar snel en zorg voor waar en wie je voor zorgen kan. Voor mij heb je meer dan genoeg gedaan. Wees vooral daarover voldaan. Liefs je patiënte van nr 15 6

7 Elsje wordt Els Het is herfst De wind waait hard. De takken van de bomen gaan heen en weer. De blaadjes vallen. De zaadjes vallen. Van de eik, de kastanje, de beuk, de den, de els. Bijna alle bomen worden kaal. Er komen kinderen. Ze rapen de beukennootjes, de eikels, de dennenappels, de kastanjes en de elzen-nootjes op. Elsje doet dat ook. Op school maken ze daar een kijkdoos van. Soms blijft er een zaadje liggen. Zo ook tussen twee grote elzen bomen. Het is winter Het is koud. Er ligt sneeuw. Kinderen komen met de slee naar het bos. Gooien met sneeuwballen. Elsje ook. Ze maken samen een sneeuwpop. Een grote sneeuwbal rollen ze en een kleine. Ze doen ze op elkaar. Een grote wortel als neus en steentjes als ogen. Iemand doet hem nog een das om. De bomen zijn wit van de sneeuw. De takken buigen. Ook bij de twee grote elzen. Kinderen kunnen niet tussen de bomen komen. 7

8 Het zaadje dat daar ligt blijft zo beschermd. Onder de sneeuw blijft het warm. Onder de takken is het veilig. Het is lente. De zon schijnt en straalt door de taken van de bomen. Twee grote bomen staan nog steeds naast elkaar. Maar dan daar tussen. Daar was toch een zaadje gevallen? Daar komt opeens een heel klein sprietje. De zon is lekker warm. Het sprietje vindt dat fijn. Het draait zich naar de zon toe. Kinderen komen weer spelen. Elsje ook. Ze heeft een bal mee. Ze schopt hem naar haar moeder, maar. Hij komt tussen de twee grote bomen. Elsje pakt hem en kijkt even naar het kleine sprietje. Grappig denkt ze. Mam er staat een klein sprietje tussen die twee bomen. Dat zal vast het kindje zijn van die twee bomen. Zegt mama. Snel gaan ze weer verder met spelen. Het is zomer Het is warm. De zon brandt. De bomen hebben weer blaadjes. Zelfs het sprietje heeft al wat blaadjes. Het is geen sprietje meer. Kinderen komen weer spelen. Ze spartelen in het meertje. 8

9 Elsje is er ook bij. Opeens denkt ze aan het sprietje. Ze loopt naar de twee grote bomen. Ze hoeft niet eens lang te zoeken. Kijk eens mam, roept ze. Het sprietje is groot geworden. Ja, Elsje kleine boompjes worden groot. Elsje wil meer weten. Wordt ik ook groot mam? Ja Elsje, jij ook. En weet je wat zo grappig is, dat boompje is een elsje. Dat wordt net zo groot als die twee andere bomen. Dan is het een els. Dus ik wordt straks ook Els? Ja, jullie worden samen later Els. Gebruiksvoorwaarden Het werk van schrijvers en dichters op Nederland Schrijft mag gratis worden gelezen en/of gedownload voor eigen gebruik. Iedere verspreiding, openbaarmaking, verveelvoudiging of bewerking is niet toegestaan. 9